Uwaga: niedawno wprowadzono na tej stronie zmiany w oryginalnej wersji językowej włoski. Strona w wybranej przez Ciebie wersji językowej jest obecnie tłumaczona przez nasze służby tłumaczeniowe.
Swipe to change

Oskarżeni (postępowanie karne)

Włochy

Na tych stronach wyjaśniono tryb postępowania w przypadku, gdy dana osoba jest podejrzana lub oskarżona o popełnienie przestępstwa.

Autor treści:
Włochy
Oficjalne tłumaczenie przeglądanej wersji językowej nie istnieje.
Tutaj znajdą Państwo tłumaczenie maszynowe tego tekstu. Ma ono charakter wyłącznie orientacyjny. Autorzy tej strony nie ponoszą odpowiedzialności za jakość tłumaczenia maszynowego.

Przebieg postępowania karnego

Poniżej pokrótce opisano standardowe działania podejmowane w toku postępowania karnego prowadzonego przeciwko osobom pełnoletnim.

W notach informacyjnych przedstawiono szczegółowy opis poszczególnych etapów postępowania, jak również praw przysługujących podejrzanemu/oskarżonemu. Zawarte w nich informacje nie zastępują porady prawnej i mają wyłącznie orientacyjny charakter.

Postępowanie karne zostaje wszczęte z chwilą powzięcia przez policję lub prokuraturę informacji o popełnieniu czynu, który może nosić znamiona przestępstwa.

Po zakończeniu dochodzenia/śledztwa prokurator wnosi akt oskarżenia, chyba że uzna za stosowne umorzyć postępowanie.

W przypadku spraw dotyczących przestępstw rozpoznawanych przed sądem orzekającym w składzie kilkuosobowym, sądem przysięgłych (corte d'assise) (organem zbliżonym do Sądu Koronnego (Crown Court) w Zjednoczonym Królestwie (Anglia i Walia) lub do Federalnego Dystryktu Sądowego (Federal Judicial District) w Stanach Zjednoczonych) lub, niekiedy, sądem orzekającym w składzie jednoosobowym prokurator składa akt oskarżenia na ręce sędziego w trakcie rozprawy wstępnej.

Po zakończeniu rozprawy wstępnej sąd może skierować sprawę do rozpoznania w toku postępowania sądowego lub umorzyć postępowanie karne.

W przypadku przestępstw podlegających właściwości rzeczowej sądu orzekającego w składzie jednoosobowym lub sędziego pokoju prokurator wystosowuje wezwanie do stawienia się przed sądem lub bezpośrednie wezwanie do stawiennictwa (mandato di comparizionecitazione diretta in giudizio).

Przewidziano również szereg instytucji szczególnych: postępowanie uproszczone, dobrowolne poddanie się karze, natychmiastowe lub bezpośrednie postawienie w stan oskarżenia, bez rozprawy wstępnej (giudizio immediatogiudizio direttissimo), wyrok nakazowy.

Postępowanie karne składa się zazwyczaj z trzech etapów:

  • postępowanie w pierwszej instancji (sąd przysięgłych, sąd orzekający w składzie wieloosobowym, sąd orzekający w składzie jednoosobowym lub sędzia pokoju),
  • postępowanie apelacyjne oraz
  • postępowanie przed Najwyższym Sądem Kasacyjnym (sądem najwyższej instancji).

W toku postępowania w pierwszej instancji gromadzi się wszystkie dowody, a także przeprowadza się dowody z zeznań świadków oraz dowody z dokumentów; postępowanie kończy się wydaniem wyroku skazującego lub uniewinniającego oskarżonego.

Oskarżony może wnieść apelację od wyroku wydanego w pierwszej instancji.

Sąd apelacyjny rozstrzyga, czy należy utrzymać w mocy wyrok wydany w pierwszej instancji, zmienić go w całości lub w części czy też uchylić go i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania przed sądem pierwszej instancji.

Od orzeczenia sądu apelacyjnego przysługuje kasacja do Najwyższego Sądu Kasacyjnego (sądu najwyższej instancji).

Najwyższy Sąd Kasacyjny wydaje wyrok, w którym może orzec niedopuszczalność kasacji albo ją odrzucić, uchylić zaskarżany wyrok bez przekazywania sprawy do ponownego rozpoznania albo uchylić zaskarżany wyrok i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania przed sądem pierwszej instancji.

Po wyczerpaniu wszystkich środków zaskarżenia wyrok staje się prawomocny. Jeżeli wydano wyrok skazujący na określoną karę, kara ta staje się wykonalna.

W notach informacyjnych przedstawiono szczegółowy opis poszczególnych etapów postępowania, jak również praw przysługujących podejrzanemu/oskarżonemu. Zawarte w nich informacje nie zastępują porady prawnej i mają wyłącznie orientacyjny charakter.

Ofiara przestępstwa może uzyskać wszystkie informacje na temat przysługujących jej praw po kliknięciu tego hiperłącza.

Rola Komisji Europejskiej

W tym miejscu należy podkreślić, że Komisja Europejska nie odgrywa żadnej roli w postępowaniach karnych prowadzonych w państwach członkowskich i nie może zatem udzielić pokrzywdzonemu żadnego wsparcia przy składaniu zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa. Informacje zawarte w tych notach informacyjnych mają wyłącznie na celu przedstawienie pokrzywdzonemu procedury składania zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa i wskazaniu mu organów, z którymi może skontaktować się w tej sprawie.

Aby zapoznać się z odpowiednimi informacjami, należy kliknąć poniższe linki:

1 – Moje prawa w postępowaniu przygotowawczym

2 – Moje prawa w trakcie rozprawy sądowej

3 – Moje prawa po zakończeniu rozprawy

Ostatnia aktualizacja: 01/10/2024

Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.