Krajowe instytucje ochrony praw człowieka

Rzecznik Praw Obywatelskich

Wyspecjalizowane organy ds. praw człowieka

Krajowe instytucje ochrony praw człowieka

Irlandzka Komisja Praw Człowieka i Równouprawnienia

Adres:

Irlandzka Komisja Praw Człowieka
4th Floor, Jervis House
Jervis Street
Dublin 1
Tel.: + 353 (0) 1 8589601
Faks: + 353 (0) 1 8589609
Adres e-mail: info@ihrec.ie

Irlandzka Komisja Praw Człowieka i Urząd ds. Równouprawnienia połączyły się w 2014 r., tworząc w ten sposób Irlandzką Komisję Praw Człowieka i Równouprawnienia (IHREC). IHREC jest niezależnym organem działającym na podstawie ustawy. Misją Komisji jest ochrona oraz promowanie praw człowieka i równouprawnienia w celu wspierania rozwoju kultury poszanowania praw człowieka, równouprawnienia oraz budowy porozumienia między kulturami w Irlandii.

Do zadań Komisji należy:

• ochrona oraz promowanie praw człowieka i równouprawnienia,
• wspieranie rozwoju kultury poszanowania praw człowieka, równouprawnienia oraz budowy porozumienia między kulturami w kraju,
• promowanie zrozumienia i podnoszenie świadomości co do znaczenia praw człowieka w Irlandii,
• wspieranie dobrych praktyk prowadzenia dialogu międzykulturowego, promowanie tolerancji i akceptacji dla różnorodności w Irlandii oraz poszanowania wolności i godności każdego człowieka,
• eliminowanie naruszeń praw człowieka, przypadków dyskryminacji i niedozwolonych zachowań.

Komisja może również dokonywać przeglądów regulacji prawnych oraz praktyk pod kątem ich adekwatności i efektywności w odniesieniu do ochrony praw człowieka i równouprawnienia. Może ona działać z własnej inicjatywy lub na wniosek danego ministra w rządzie, dokonując w zakresie swoich kompetencji oceny wniosków ustawodawczych oraz przedstawiając opinie na temat wpływu określonych rozwiązań na prawa człowieka i równouprawnienie. Komisja może również z własnej inicjatywy lub na wniosek rządu przedstawiać rządowi zalecenia, jakie uzna za właściwe w zakresie wprowadzania niezbędnych jej zdaniem środków w celu wzmocnienia, ochrony oraz obrony przed zagrożeniami dla praw człowieka i równouprawnienia.

W sprawach prawnych zadaniem Komisji jest podejmowanie działań eliminujących naruszenia praw człowieka, przypadki dyskryminacji i niedozwolonych zachowań. Nadto IHREC może również wnosić o możliwość udziału w postępowaniach sądowych przed Wysokim Trybunałem lub Sądem Najwyższym jako amicus curiae, w sprawach związanych z prawami człowieka lub równouprawnieniem w odniesieniu do każdej osoby oraz, w razie wyrażenia zgody, występować jako amicus curiae w tych postępowaniach (oba wymienione sądy posiadają dyskrecjonalne uprawnienia w zakresie udzielania takiej zgody).

IHREC udziela także pomocy praktycznej, w tym pomocy prawnej osobom dochodzącym swoich praw, jeżeli uzna to za stosowne zgodnie z art. 40 ustawy. Zgodnie z art. 41 lub art. 19 ustawy z 2013 r. Komisja, o ile uzna to za stosowne, może wszcząć postępowanie, jeżeli może się to okazać właściwe w konkretnej sprawie. Zgodnie z art. 35 Komisja posiada uprawnienia w zakresie przeprowadzania dochodzeń. Komisja może również sporządzać i publikować, jak uzna to za stosowne, sprawozdania, w tym sprawozdania na temat przeprowadzonych badań, które sfinansowała, zleciła lub w przygotowaniu których brała udział.

Celem IHREC jest dążenie do wywoływania pozytywnych zmian. Dlatego też może ona finansować, przeprowadzać, zlecać lub przeznaczać środki finansowe lub świadczyć innego rodzaju pomoc na potrzeby działalności badawczej i edukacyjnej. IHREC może prowadzić lub wspierać prowadzenie szkoleń i zajęć edukacyjnych na temat kwestii związanych z prawami człowieka i równouprawnieniem. IHRC może również z własnej inicjatywy lub na wniosek ministra realizować, finansować lub zlecać, lub udzielać wsparcia finansowego lub innego rodzaju pomocy w zakresie działalności i projektów promujących integrację migrantów i innych mniejszości, równouprawnienia (w tym równouprawnienia płci), oraz respektowania różnorodności i różnic kulturowych. IHREC może stosownie do potrzeb dokonywać przeglądów dotyczących równouprawnienia i przygotowywać plany działania lub zapraszać inne osoby do takich działań.

Rzecznik Praw Dziecka

Adres:

Ombudsman for Children’s Office
Millennium House
52-56 Great Strand Street
Dublin 1
Irlandia
https://www.oco.ie
Adres e-mail: ococomplaint@oco.ie

Zadania Biuro Rzecznika Praw Dziecka (OCO) jest niezależnym organem utworzonym w 2004 r. na podstawie przepisów ustawowych w celu promowania i ochrony praw i interesów dzieci i młodzieży do 18 roku życia w Irlandii. Biuro jest krajową instytucją praw człowieka w znaczeniu, jakie pojęciu temu nadały zasady paryskie Narodów Zjednoczonych. W ramach prowadzonej działalności OCO kieruje się międzynarodowymi zobowiązaniami Irlandii w zakresie praw człowieka, zwłaszcza tymi określonymi w Konwencji o Prawach Dziecka Narodów Zjednoczonych.

Rzecznik Praw Dziecka jest niezależny w wykonywaniu swoich zadań i ponosi odpowiedzialność bezpośrednio przed parlamentem (Oireachtas).

Zadania Biura Rzecznika Praw Dziecka określa ustawa z 2002 r. o Rzeczniku Praw Dziecka (Ombudsman for Children Act, 2002). Do jego głównych zadań należy:

• zapewnianie niezależnego i bezstronnego mechanizmu rozpatrywania wnoszonych przez dzieci i młodzież lub w ich imieniu przez osoby dorosłe skarg na organy publiczne, placówki edukacyjne lub jednostki służby zdrowia,
• doradzanie ministrom w rządzie w zakresie regulacji prawnych i polityk dotyczących dzieci,
• zachęcanie organów publicznych do ulepszania stosowanych praktyk i procedur dla dobra dzieci,
• wysuwanie zagadnień istotnych z punktu widzenia dzieci i młodzieży, oraz
• podnoszenie świadomości na temat zagadnień dotyczących praw i dobra dzieci oraz możliwości ich wzmacniania.

W odniesieniu do zadania biura polegającego na rozpatrywaniu wnoszonych skarg ustawa z 2002 r. określa podstawowe przesłanki niewłaściwego postępowania w zakresie rozpatrywania skarg i przeprowadzenia dochodzeń. Postępowanie lub dochodzenie wstępne może być wszczęte na podstawie skargi wniesionej do Biura Rzecznika lub z inicjatywy Rzecznika Praw Dziecka.

Ponieważ z każdym działaniem podejmowanym wobec danego dziecka wiąże się konieczność przeprowadzenia przez Rzecznika Praw Dziecka dochodzenia oraz ze względu na to, że dzieci mogą również samodzielnie wnosić skargi do Biura Rzecznika, w ustawie przewidziano określone rozwiązania prawne uwzględniające szczególną wrażliwość dzieci, mianowicie:

• obowiązek uwzględnienia najwyższego dobra dziecka,
• obowiązek należytego uwzględnienia woli dziecka.

Postępowanie Po wniesieniu skargi do Biura Rzecznika Praw Dziecka podlega ona ocenie pod względem dopuszczalności oraz ewentualnej konieczności skierowania jej do postępowania przyspieszonego.

O ile to możliwe, OCO zawsze podejmuje starania, aby skarga została rozpatrzona w przez właściwy organ miejscowy na jak najwcześniejszym etapie postępowania oraz by w pierwszej kolejności umożliwić organowi publicznemu, którego skarga dotyczy, złożenie wyjaśnień w sprawie.

Jeżeli skarga jest dopuszczalna, rozpoczyna się etap postępowania wstępnego. Jeżeli po przeprowadzeniu postępowania wstępnego Biuro Rzecznika Praw Dziecka stwierdzi, że uzasadnione jest przeprowadzenie dochodzenia w sprawie, przystępuje ono do bardziej szczegółowego jej rozpoznania.

Więcej informacji na temat postępowania skargowego Biura Rzecznika Praw Dziecka można znaleźć na stronie: https://www.oco.ie/complaints/make-a-complaint

Rezultaty: Po zakończeniu dochodzenia na podstawie dokonanych ustaleń Biuro Rzecznika Praw Dziecka może sformułować pod adresem zainteresowanego organu publicznego, placówki edukacyjnej lub szpitala zalecenia. Biuro może zalecić podjęcie działań służących poprawie sytuacji danego dziecka lub dzieci lub wprowadzenie szerszych zmian o charakterze systemowym dla dobra dzieci.

Zalecenia nie są prawnie wiążące; jednakże jednym z ustawowych uprawnień OCO jest możliwość skierowania do parlamentu (Oireachtas) sprawozdania specjalnego, w przypadku gdy zainteresowany organ publiczny nie przyjmie zaproponowanych przez OCO zaleceń.

Rzecznik Praw Obywatelskich

Adres:

Office of the Ombudsman
18 Lower Leeson Street,
Dublin 2
https://www.ombudsman.ie
Adres e-mail: ombudsman@ombudsman.gov.ie
Tel.: +353 (0) 1 639 5600

Rodzaje skarg podlegających rozpatrzeniu

Skargi wnoszone do Rzecznika Praw Obywatelskich mogą dotyczyć:

• ministerstw i innych instytucji rządowych,
• władz samorządowych,
• Służby Zdrowia (Health Service Executive, HSE),
• podmiotów, takich jak organizacje charytatywne i wolontariackie, które zapewniają opiekę zdrowotną i pomoc socjalną w imieniu HSE,
• urzędów pocztowych An Post, oraz
• wszystkich organów publicznych w rozumieniu ustawy z 2005 r. o niepełnosprawności.

Postępowanie po złożeniu wniosku

Organ publiczny, którego dotyczy skarga, może zostać wezwany do złożenia sprawozdania. W stosownych przypadkach kontroli mogą podlegać dokumentacja i archiwa, a urzędnicy mogą zostać poddani przesłuchaniu. Na tej podstawie Biuro Rzecznika Praw Obywatelskich podejmuje decyzję:

• czy uwzględnia skargę oraz
• w zakresie wystąpienia ewentualnej szkody w związku z czynnością lub decyzją organu publicznego.

W większości przypadków skargi rozpatruje się na drodze nieformalnej. W celu rozwiązania problemu Biuro Rzecznika Praw Obywatelskich może zwrócić się bezpośrednio do organu publicznego, którego sprawa dotyczy, oraz przeanalizować odpowiednią dokumentację. W sprawach bardziej złożonych może zaistnieć potrzeba przeprowadzenia szczegółowego dochodzenia. Skarżący niezadowolony z danego rozstrzygnięcia, może skorzystać z wewnętrznego postępowania odwoławczego.

Możliwe rozstrzygnięcia

Jeżeli Biuro Rzecznika Praw Obywatelskich orzekło, że w wyniku niesłusznej decyzji lub niewłaściwej czynności organu publicznego została poniesiona szkoda, a organ ten pozostał bezczynny w sprawie, Biuro może zalecić temu organowi podjęcie odpowiednich działań. Jeżeli uzna to za właściwe, Biuro Rzecznika Praw Obywatelskich może wezwać zainteresowany organ, do:

• weryfikacji podjętych przez ten organ działań,
• zmiany swojej decyzji lub
• przedstawienia skarżącemu propozycji:
  udzielenia wyjaśnień,
  oficjalnych przeprosin, lub
  przyznania odszkodowania.

Jeżeli Biuro Rzecznika Praw Obywatelskich stwierdziło, że Państwa skarga nie jest zasadna, zostaną Państwo poinformowani o powodach takiego rozstrzygnięcia.

Wyspecjalizowane organy ds. praw człowieka

Rzecznik Praw Dziecka

Zob. Krajowe instytucje ochrony praw człowieka powyżej.

Organ ds. równouprawnienia

Urząd ds. Równouprawnienia (Equality Authority)

Birchgrove House,
Roscrea,
Co. Tipperary,
Irlandia
Tel.: +353 505 24126
Faks: +353 505 22388
Adres e-mail: info@equality.ie

Urząd ds. Równouprawnienia jest organem częściowo państwowym, którego misją jest prowadzenie działań mających na celu eliminowanie bezprawnej dyskryminacji, propagowanie równości szans, jak również informowanie społeczeństwa o ustawodawstwie dotyczącym problematyki równouprawnienia oraz o innych regulacjach prawnych.

Ustawa z 1998 r. o równym traktowaniu w zatrudnieniu (Employment Equality Act 1998) oraz ustawa z 2000 r. o równym statusie (Equal Status Act 2000) zakazują dyskryminacji w obszarze zatrudnienia, kształcenia zawodowego, marketingu, układów zbiorowych, dostarczania towarów i świadczenia usług oraz w pozostałych dziedzinach, do których społeczeństwo ma dostęp, biorąc pod uwagę dziewięć kryteriów. Są to:

• płeć społeczno-kulturowa;
• stan cywilny,
• status rodzinny,
• wiek,
• niepełnosprawność,
• rasa,
• orientacja seksualna,
• wyznanie, oraz
• przynależność do mniejszości etnicznej „Wspólnota Wędrowców”.

Zgodnie z ustawą z 1998 r. o równym traktowaniu w zatrudnieniu oraz ustawy z 2000 r. o równym statusie Urząd ds. równouprawnienia posiada wewnętrzne służby prawne, które mogą – według swojego uznania – zapewnić bezpłatną pomoc prawną skarżącym się na dyskryminację, jeżeli dana sprawa ma strategiczne znaczenie. Urząd ds. Równouprawnienia zapewnia bezpłatną pomoc prawną jedynie w niewielkim odsetku przypadków. Wynika to z kryteriów przyznawania takiej pomocy ustanowionych przez zarząd Urzędu.

Trybunał ds. Równouprawnienia (Equality Tribunal)

3 Clonmel Street
Dublin 2
Irlandia
Tel.: +353 1 4774100
Faks: +353 1 4774141
Adres e-mail: info@equalitytribunal.ie
Strona internetowa: https://www.workplacerelations.ie

Trybunał ds. równouprawnienia został powołany na podstawie ustawy z 1998 r. o równym traktowaniu w zatrudnieniu. Zgodnie z tą ustawą do Trybunału ds. Równouprawnienia należy prowadzenie postępowań mediacyjnych lub wyjaśniających w sprawach roszczeń związanych z przypadkami bezprawnej dyskryminacji. Odkąd ustanowiono Trybunał, odpowiednie dla niego regulacje prawne podlegały różnym zmianom. Obecnie Trybunał posiada jako jedyny uprawnienie do prowadzenia postępowań mediacyjnych lub wyjaśniających w sprawach roszczeń związanych z przypadkami bezprawnej dyskryminacji. Podstawą prawną jego działania w tym zakresie są następujące akty prawne:

• regulacje zawarte w ustawach o równym traktowaniu w zatrudnieniu, które obowiązywały w latach 1998–2008,
• regulacje zawarte w ustawach o równym statusie, które obowiązywały w latach 2000–2008,
• regulacje zawarte w ustawach o zabezpieczeniu emerytalnym, które obowiązywały w latach 1990–2008.

Postępowanie wyjaśniające ma charakter quasi-sądowy. Prowadzi je urzędnik Trybunału ds. Równouprawnienia, który przed zorganizowaniem rozprawy lub rozpraw dla połączonych spraw analizuje pisma obu stron w celu podjęcia decyzji w sprawie. Postępowania prowadzą odpowiednio przeszkoleni urzędnicy ds. równouprawnienia, którzy posiadają szerokie uprawnienia w zakresie przeszukiwania pomieszczeń i pozyskiwania informacji, niezbędnych do kontynuowania czynności wyjaśniających. Wydane orzeczenia mają charakter wiążący i podlegają opublikowaniu.

Mediację prowadzi przeszkolony urzędnik-mediator Trybunału ds. Równouprawnienia, który pomaga stronom sporu w osiągnięciu porozumienia, a które obie strony się zgodzą. Ugoda zawarta w drodze mediacji jest wiążąca i ma charakter poufny.

Właściwość Trybunału ds. Równouprawnienia ma szeroki zakres. Obejmuje ona skargi dotyczących zatrudnienia, świadczeń z tytułu wykonywania pracy, na przykład emerytur i rent, równego statusu, dostępu do towarów i usług; z wyjątkiem dwóch przypadków, mianowicie:

• roszczeń dotyczących zarejestrowanych klubów i koncesjonowanych lokali, a które to roszczenia podlegają rozpoznaniu przez sąd rejonowy (District Court) na podstawie ustawy z 2003 r. w sprawie napojów odurzających,
• skarg dotyczących bezprawnej dyskryminacji w zatrudnieniu ze względu na płeć, które mogą być rozpatrywane przez sąd okręgowy (Circuit Court) orzekający w takim przypadku co do możliwości przyznania odszkodowania w tym zakresie.

Organ ds. ochrony danych

Inspektorat Ochrony Danych Osobowych

Canal House
Station Road
Portarlington
Co. Laois
Irlandia
https://www.dataprotection.ie

Inspektorat Ochrony Danych Osobowych jest odpowiedzialny za ochronę praw jednostek, o których mowa ustawach o ochronie danych osobowych z 1988 r. i z2003 r., jak również za egzekwowanie obowiązków dotyczących ochrony danych, nałożonych na administratorów danych.

Podmioty, które uważają, że ich prawa zostały naruszone, mogą wnieść skargę do Inspektora Ochrony Danych Osobowych, który rozpocznie wówczas postępowanie wyjaśniające oraz podejmie wszelkie niezbędne kroki w celu rozstrzygnięcia sprawy. Do Inspektora Ochrony Danych Osobowych może zwrócić się ze skargą każda osoba, szczegółowo przedstawiając stan faktyczny będący podstawą skargi. W skardze należy wyraźnie oznaczyć organizację lub wskazać osobę fizyczną, których dotyczy skarga. Skarżący powinien również zwięźle opisać czynności, które dana organizacja podjęła w celu rozwiązania danego problemu oraz poinformować, jakiej odpowiedzi udzieliła ta organizacja. Należy również dostarczyć kopie korespondencji z daną organizacją oraz dowody potwierdzające podane fakty. Inspektorat Ochrony Danych Osobowych podejmie wówczas postępowanie w sprawie, zwracając się do organizacji, której skarga dotyczy.

W zależności od charakteru skargi Inspektor Ochrony Danych Osobowych podejmie próby znalezienia rozwiązania, które mogłoby być zaakceptowane przez wszystkie strony postępowania. W przypadkach, w których nie można rozstrzygnąć sprawy polubownie, Inspektor Ochrony Danych Osobowych, przed podjęciem formalnej decyzji, przeprowadzi w pełnym zakresie postępowanie wyjaśniające. Po zakończeniu postępowania Inspektor powiadomi pisemnie zainteresowane strony o podjętej decyzji. W przypadku skarg dotyczących naruszeń przepisów rozporządzenia w sprawie komunikacji elektronicznej (akt SI 535 z 2003 r. zmieniony aktem SI 526 z 2008 r.) Inspektor Ochrony Danych Osobowych jest uprawniony do wniesienia aktu oskarżenia przeciwko danej organizacji.

Inne wyspecjalizowane organy

(i)   Wydział ds. Przeciwdziałania Handlowi Ludźmi (Anti-Human Trafficking Unit)

Ministerstwo Sprawiedliwości i Równouprawnienia (Department of Justice & Equality)
51 St. Stephen’s Green.
Dublin 2.
Tel.:   +353 1 6028202
Adres e-mail: AHTU@justice.ie

• jeżeli właściwe, wydział/organ w ramach instytucji, który przyjmuje wnioski
  W stosownych okolicznościach wydział ten przyjmuje wnioski o udzielenie informacji przesyłane na adres poczty elektronicznej AHTU@justice.ie.
  Informacje są również dostępne na stronie https://www.blueblindfold.ie
• streszczenie rodzaju wniosków rozpatrywanych przez instytucję
  wnioski o udzielenie informacji na temat zagadnień dotyczących handlu ludźmi w Irlandii.

(ii)   Trybunał Odwoławczy ds. Uchodźców

Refugee Appeals Tribunal,
6-7 Hanover Street East,
Dublin 2.

Zadania: Trybunał Odwoławczy ds. Uchodźców jest niezależnym organem rozstrzygającym w sprawach dotyczących azylu, rozpatrującym odwołania w sprawach, w których Urząd Pełnomocnika ds. Wniosków o Udzielenie Azylu (Office of the Refugee Applications Commissioner) wydał negatywne zalecenie w zakresie przyznania wnioskodawcy statusu uchodźcy. Trybunał Odwoławczy ds. Uchodźców rozstrzyga również jako instancja odwoławcza sprawy dotyczące decyzji Urzędu Pełnomocnika ds. Wniosków o Udzielenie Azylu na podstawie rozporządzenia Dublin II.

Postępowanie: Aby wnieść odwołanie, należy wypełnić formularz odwołania. Formularz jest załączony do pisma Pełnomocnika ds. Wniosków o Udzielenie Azylu, w którym informuje on wnioskodawcę o odrzuceniu wniosku o przyznanie statusu uchodźcy. Formularz można również pobrać ze strony internetowej Trybunału https://www.protectionappeals.ie.

Odwołanie od negatywnego stanowiska Pełnomocnika ds. Wniosków o Udzielenie Azylu należy złożyć z zachowaniem terminu, którego bieg rozpoczyna się wraz z wydaniem tego stanowiska. Jednakże długość tego terminu może być różna w konkretnych sprawach w zależności od ustaleń dokonanych przez pełnomocnika. Termin ten może wynosić 15, 10 lub 4 dni robocze. Informację na temat terminu, w którym można w danej sprawie wnieść odwołanie, zawiera pismo pełnomocnika, zawierające odmowę przyznania statusu uchodźcy.

Wypełniony formularz odwołania należy przesłać do:

The Chairperson
Refugee Appeals Tribunal
6/7 Hanover Street East
Dublin 2
Faks: 00353 1 4748410

Należy zachować potwierdzenie nadania formularza odwołania drogą pocztową lub faksem.

Rezultaty: Jeżeli po wniesieniu odwołania decyzja negatywna została uchylona, oznacza to, że członek Trybunału zalecił przyznanie skarżącemu statusu uchodźcy. O zmianie decyzji stronę powiadamia się na piśmie. Akta sprawy przekazuje się następnie Wydziałowi ds. Decyzji Administracyjnych Ministerstwa Sprawiedliwości i Równouprawnienia (Ministerial Decisions Unit, Department of Justice and Equality).

Jeżeli po wniesieniu odwołania decyzja negatywna została podtrzymana, oznacza to będzie, że członek Trybunału zalecił nieprzyznanie skarżącemu statusu uchodźcy. O decyzji tej stronę powiadamia się na piśmie. Akta sprawy przydziela się następnie Wydziałowi ds. Repatriacji Ministerstwa Sprawiedliwości i Równouprawnienia (Repatriation Unit, Department of Justice and Equality).

(iii)   Rzecznik Praw Obywatelskich ds. Policji (Garda)

Komisja Rzecznika Praw Obywatelskich ds. Garda Síochána (The Garda Síochána Ombudsman Commission)

150 Abbey Street Upper,
Dublin 1,
Irlandia
https://www.gardaombudsman.ie

Streszczenie rodzajów wniosków rozpatrywanych przez instytucję

Organizacja rozpatruje skargi i odwołania w sprawach dotyczących postępowania funkcjonariuszy Garda Síochána. Wśród najczęstszych zarzutów formułowanych w skargach są zarzuty dotyczące nadużycia władzy, braku szacunku, agresywnych zachowań, zaniedbania obowiązków.
Odwołania dotyczą spraw obejmujących takie zdarzenia jak zgon lub poważne uszkodzenie ciała.

Skargę do organizacji może wnieść każda osoba (osoby niepozostające w służbie czynnej w Garda Síochána), osobiście, drogą elektroniczną, telefonicznie, pocztą, jak również za pośrednictwem każdego posterunku policji lub do rąk własnych członka Komisji. Organizacja rozpatruje ponadto odwołania przedstawione przez Komisarza Garda Síochána dotyczące wszelkich kwestii, o których komisarz powziął wiedzę i które wskazują, że w następstwie postępowania funkcjonariusza Garda Síochána doszło do śmierci lub poważnego uszkodzenia ciała. Jeżeli Komisja uzna, że wymaga tego interes publiczny, może również wszcząć postępowanie z własnej inicjatywy, nawet jeżeli skarga nie została wniesiona.

Streszczenie postępowania prowadzonego po złożenia wniosku

Skarga, która wpłynęła, podlega ocenie prawnej pod względem dopuszczalności. Jeżeli skarga została uznana za niedopuszczalną, postępowania nie wszczyna się.
Jeżeli skarga została przyjęta, w stosownych okolicznościach można podjąć próbę osiągnięcia nieformalnej ugody, o ile wyrazili na to zgodę zarówno skarżący, jak i funkcjonariusz Garda Síochána, którego ta skarga dotyczy. W braku ugody można wszcząć postępowanie wyjaśniające w przedmiocie ewentualnego naruszenia przepisów (dyscyplinarnych) z 2007 r. regulujących funkcjonowanie Garda Síochána (Garda Síochána Discipline Regulations) lub naruszenia przepisów prawa karnego. Zainteresowane strony maja prawo do informacji na temat przebiegu postępowania, jak również na temat jego wyniku.

Streszczenie możliwych rozstrzygnięć

Skarga może zostać uznana za niedopuszczalną.

Komisja może umorzyć postępowanie na każdym jego etapie, jeżeli na podstawie zgromadzonych informacji, po przyjęciu skargi do rozpoznania, uzna, że sprawa ma charakter błahy lub ma na celu dręczenie osoby, której dotyczy; Komisja uzna skargę za niedopuszczalną, jeżeli skargę wniesiono ze świadomością, że opiera się na nieprawdzie lub gdy skarga ma na celu wprowadzenie w błąd lub jeżeli po zważeniu wszystkich okoliczności Komisja uzna, że dalsze prowadzenie postępowania jest bezprzedmiotowe lub zgodnie z regułami rozsądku bezcelowe.

W wyniku przeprowadzonego postępowania Komisja może nałożyć na Garda Síochána określone sankcje.

Obok zastosowania sankcji postępowanie może zakończyć się również wszczęciem postępowania dyscyplinarnego wobec funkcjonariusza Garda Síochána.

Akta sprawy mogą zostać przekazane Dyrektorowi Prokuratury (Director of Public Prosecutions) w celu ewentualnego sformułowania oskarżenia. Wówczas może dojść do uruchomienia postępowania procesowego przed sądem.