Εθνικά τακτικά δικαστήρια

Ισπανία

Σύμφωνα με το άρθρο 117 του ισπανικού Συντάγματος του 1978, η οργάνωση και η λειτουργία των δικαστηρίων διέπεται από την αρχή της ενότητας της δικαστικής εξουσίας. Η αρχή αυτή συνεπάγεται την ύπαρξη ενιαίας δικαστικής εξουσίας, η οποία απαρτίζεται από ενιαίο δικαστικό σώμα το οποίο συνιστά την τακτική δικαιοσύνη. Υπάρχουν πολυάριθμα δικαστήρια στα οποία κατανέμεται το έργο της απονομής δικαιοσύνης με βάση ορισμένα κριτήρια κατανομής αρμοδιοτήτων: φύση της διαφοράς, αξία του αντικειμένου της διαφοράς, ιδιότητα των διαδίκων, καθήκοντα και εδαφική περιφέρεια, δεδομένου ότι η ενότητα της δικαστικής εξουσίας δεν αντίκειται στην ύπαρξη διαφορετικών δικαστηρίων με διαφορετικές αρμοδιότητες.

Περιεχόμενο που παρέχεται από
Ισπανία

Σύμφωνα με το ισπανικό Σύνταγμα του 1978, στην Ισπανία θεσπίζεται κοινωνικό και δημοκρατικό κράτος δικαίου το οποίο κατοχυρώνει ως υπέρτατες αρχές της έννομης τάξης του την ελευθερία, τη δικαιοσύνη, την ισότητα και την πολιτική πολυφωνία. Ο τίτλος VI του Συντάγματος είναι αφιερωμένος στη δικαστική εξουσία. Στο άρθρο 117 ορίζεται ότι η βάση της οργάνωσης και της λειτουργίας των δικαστηρίων είναι η ενότητα της δικαστικής εξουσίας (unidad jurisdiccional).

Οι εν λόγω αρχές διέπουν την οργάνωση των δικαστηρίων στην Ισπανία και συνεπάγονται την ύπαρξη ενιαίου σώματος δικαστών που αποτελούν το δικαστικό σώμα και είναι ανεξάρτητοι, ισόβιοι, υπεύθυνοι και υποκείμενοι μόνο στο Σύνταγμα και στην αρχή του κράτους δικαίου.

Τα δικαστήρια που ορίζονται διά νόμου και διεθνούς συνθήκης είναι αποκλειστικά υπεύθυνα για την άσκηση δικαιοδοτικής εξουσίας μέσω της έκδοσης και της εκτέλεσης δικαστικών αποφάσεων.

Τακτικά δικαστήρια - εισαγωγή

Υπάρχουν πολυάριθμα δικαστήρια στα οποία κατανέμεται το έργο της απονομής δικαιοσύνης με βάση διάφορα κριτήρια κατανομής αρμοδιοτήτων που καθορίζει ο νόμος: φύση της διαφοράς, αξία του αντικειμένου της διαφοράς, ιδιότητα των διαδίκων, καθήκοντα και εδαφική περιφέρεια, δεδομένου ότι η ενότητα της δικαστικής εξουσίας δεν αντίκειται στην ύπαρξη διαφορετικών δικαστηρίων με διαφορετικές αρμοδιότητες. Τα δικαστήρια ασκούν τη δικαιοδοτική τους εξουσία αποκλειστικά στις περιπτώσεις που ο νόμος τους απονέμει τέτοια εξουσία.

Ο οργανικός νόμος για τη δικαστική εξουσία που προβλέπεται στο άρθρο 122 του Συντάγματος του 1978 ορίζει τη σύνθεση, τη λειτουργία και τη διοίκηση των δικαστηρίων.

Θα πρέπει να γίνει διάκριση μεταξύ τριών θεμελιωδών πτυχών:

  • της κατά τόπον αρμοδιότητας
  • των μονομελών ή πολυμελών δικαιοδοτικών οργάνων
  • της δικαιοδοσίας.

Κατά τόπον αρμοδιότητα

Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση του οργανικού νόμου 6/1985 της 1ης Ιουλίου 1985 για τη δικαστική εξουσία, το κράτος οργανώνεται, προς τον σκοπό της απονομής δικαιοσύνης, βάσει της αρχής της εδαφικής αρμοδιότητας και υποδιαιρείται σε δήμους, δικαστικές επαρχίες (partidos), νομούς και αυτόνομες κοινότητες.

Η άσκηση της δικαστικής εξουσίας ανατίθεται στα ακόλουθα δικαστήρια: ειρηνοδικεία (Juzgados de Paz), πρωτοδικεία (Juzgados de Primera Instancia e Instrucción), εμποροδικεία (Juzgados de lo Mercantil), δικαστήρια για την αντιμετώπιση της βίας κατά των γυναικών (Juzgados de Violencia sobre la Mujer),ποινικά δικαστήρια (Juzgados de lo Penal), διοικητικά δικαστήρια (Juzgados de lo Contencioso-Administrativo), δικαστήρια εργατικού δικαίου και κοινωνικών διαφορών (Juzgados de lo Social), δικαστήρια ανηλίκων (Juzgados de Menores), δικαστήρια με ειδικά καθήκοντα ως προς την εκτέλεση των ποινών (Juzgados de Vigilancia Penitenciaria), εφετεία (Audiencias Provinciales), ανώτερα δικαστήρια σε επίπεδο αυτόνομης κοινότητας (Tribunales Superiores de Justicia), το Εθνικό Δικαστήριο (Audiencia Nacional) και το Ανώτατο Δικαστήριο (Tribunal Supremo).

Το Εθνικό Δικαστήριο, το Ανώτατο Δικαστήριο, τα κεντρικά ποινικά δικαστήρια (Juzgados Centrales de Instrucción) καθώς και τα κεντρικά διοικητικά δικαστήρια (Juzgados Centrales de lo Contencioso‑administrativo) έχουν δικαιοδοσία σε όλη την επικράτεια της χώρας.

Μονομελή ή πολυμελή δικαιοδοτικά όργανα

Όσον αφορά το μονομελές ή πολυμελές των οργάνων, όλα τα όργανα είναι μονομελή, εκτός από το Ανώτατο Δικαστήριο, το Εθνικό Δικαστήριο, τα ανώτερα δικαστήρια και τα εφετεία.

Το Ανώτατο Δικαστήριο εδρεύει στη Μαδρίτη και αποτελεί το ανώτατο δικαστικό όργανο όλων των δικαστικών κλάδων, με την επιφύλαξη των διατάξεων περί συνταγματικών εγγυήσεων. Αποτελείται από τον πρόεδρο, τους προέδρους των τμημάτων (presidentes de sala) και τους δικαστές (magistrados) που ορίζονται από τον νόμο για κάθε τμήμα και υποτμήμα.

Το Ανώτατο Δικαστήριο αποτελείται από τα ακόλουθα τμήματα:

  • Πρώτο τμήμα: τμήμα αστικών υποθέσεων.
  • Δεύτερο τμήμα: τμήμα ποινικών υποθέσεων.
  • Τρίτο τμήμα: τμήμα διοικητικών υποθέσεων.
  • Τέταρτο τμήμα: τμήμα εργατικών υποθέσεων.
  • Πέμπτο τμήμα: τμήμα στρατιωτικών υποθέσεων, το οποίο διέπεται από ειδική νομοθεσία και, συμπληρωματικά, από τον οργανικό νόμο για τη δικαστική εξουσία και τον εσωτερικό κανονισμό που διέπει τη λειτουργία του συνόλου των τμημάτων του Ανωτάτου Δικαστηρίου.

Το Εθνικό Δικαστήριο, με έδρα στη Μαδρίτη, έχει δικαιοδοσία σε όλη την επικράτεια της χώρας. Αποτελείται από τον πρόεδρο, τους προέδρους των τμημάτων και τους δικαστές που ορίζονται από τον νόμο για κάθε τμήμα και υποτμήμα (εφετειακό, ποινικό, διοικητικό και εργατικό).

Κάθε αυτόνομη κοινότητα διαθέτει ανώτερο δικαστήριο, το οποίο και αποτελεί τον υψηλότερο βαθμό δικαιοδοσίας εντός της εδαφικής επικράτειάς της, με την επιφύλαξη της δικαιοδοσίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Το ανώτερο δικαστήριο λαμβάνει την ονομασία του από την αυτόνομη κοινότητα εντός της οποίας βρίσκεται και η αρμοδιότητά του εκτείνεται στο έδαφος της εν λόγω κοινότητας.

Αποτελείται από τρία τμήματα: το τμήμα αστικών και ποινικών υποθέσεων, το τμήμα διοικητικών υποθέσεων και το τμήμα εργατικών υποθέσεων.

Συντίθεται από τον πρόεδρο, ο οποίος είναι επίσης πρόεδρος του τμήματος αστικών και ποινικών υποθέσεων, καθώς και από τους προέδρους των τμημάτων και τους δικαστές που ορίζονται από τον νόμο για κάθε τμήμα, και, κατά περίπτωση, για κάθε υποτμήμα που τυχόν δημιουργείται εντός των τμημάτων.

Τα εφετεία εδρεύουν στις πρωτεύουσες των επαρχιών, από όπου και λαμβάνουν την ονομασία τους, και η δικαιοδοσία τους εκτείνεται, κατά κανόνα, σε ολόκληρη την επαρχία. Αποτελούνται από τον πρόεδρο και δύο ή περισσότερους δικαστές. Μπορούν επίσης να περιλαμβάνουν δύο ή περισσότερα τμήματα με την ίδια σύνθεση, και στην περίπτωση αυτή ο πρόεδρος του δικαστηρίου προεδρεύει ενός εκ των τμημάτων.

Εκδικάζουν αστικές και ποινικές υποθέσεις.

Εθνική Δικαστική Αρχή (Oficina Judicial)

Ο οργανικός νόμος για τη δικαστική εξουσία (Ley Orgánica del Poder Judicial) ορίζει την Εθνική Δικαστική Αρχή ως «την ειδική οργάνωση, η οποία στηρίζει και επικουρεί τη δικαιοδοτική δραστηριότητα δικαστών και δικαστηρίων».

Η Δικαστική Αρχή σχεδιάστηκε με στόχο τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας και της αποδοτικότητας του δικαστικού σώματος και της διαφάνειας των δικαστικών διαδικασιών, την επιτάχυνση της διεκπεραίωσης διατυπώσεων και δικών, και την προώθηση της συνεργασίας και του συντονισμού μεταξύ των διάφορων υπηρεσιών και μονάδων που απαρτίζουν τη Δικαστική Αρχή. Επομένως, η θέσπισή της ανταποκρίνεται στη δέσμευση για προσβάσιμη δημόσια υπηρεσία υψηλής ποιότητας, σύμφωνη με τις συνταγματικές αξίες και προσαρμοσμένη στις τρέχουσες ανάγκες των πολιτών.

Πρόκειται για ένα νέο οργανωτικό πρότυπο, το οποίο θεσπίζει σύγχρονες τεχνικές διαχείρισης, βασισμένο στον συνδυασμό διάφορων διοικητικών μονάδων: δικαστικές μονάδες άμεσης στήριξης, αντίστοιχες των πρώην δικαστικών μεγάρων (juzgados), οι οποίες στηρίζουν τον δικαστή στα δικαιοδοτικά του καθήκοντα, και κοινές δικαστικές υπηρεσίες, τις οποίες διευθύνουν δικαστικοί γραμματείς (Letrados de la Administración de Justicia), οι οποίοι φέρουν εις πέρας και λαμβάνουν αποφάσεις για όλα τα μη αμιγώς δικαστικά καθήκοντα, όπως: παραλαβή εγγράφων, επιδόσεις, εκτέλεση αποφάσεων, μη δικαστικές διαδικαστικές διατυπώσεις, διαπίστωση του παραδεκτού αγωγής, κοινοποίηση στους διαδίκους, διόρθωση διαδικαστικών ελαττωμάτων κ.λπ.

Υπάρχουν τρεις κατηγορίες κοινών δικαστικών υπηρεσιών:

  • Κοινή γενική υπηρεσία
  • Κοινή υπηρεσία οργάνωσης της διαδικασίας
  • Κοινή υπηρεσία εκτέλεσης

Δικαιοδοσία

Πέρα από την κατά τόπον αρμοδιότητα, στο ισπανικό δικαστικό σύστημα η τακτική δικαιοσύνη περιλαμβάνει διάφορα ζητήματα και διακρίνεται σε τέσσερα πεδία δικαιοδοσίας:

Αστικά δικαστήρια: Σε αυτά, επιπλέον των υποθέσεων που υπάγονται στη δική τους δικαιοδοσία, υπάγονται και οι διαφορές οι οποίες δεν υπάγονται ρητά σε άλλο πεδίο δικαιοδοσίας. Για τον λόγο αυτό χαρακτηρίζονται και ως τακτικά ή κοινά δικαστήρια.

Ποινικά δικαστήρια: Οι ποινικές υποθέσεις και διαδικασίες πρέπει να εξετάζονται εντός του ποινικού συστήματος, με την εξαίρεση όσων υπάγονται στη δικαιοδοσία των στρατοδικείων. Χαρακτηριστικό της ισπανικής έννομης τάξης είναι ότι, για αστικές αξιώσεις που απορρέουν από αξιόποινη πράξη, μπορεί να εγερθεί αστική αγωγή ταυτόχρονα με την ποινική. Σε μια τέτοια περίπτωση, το ποινικό δικαστήριο επιδικάζει την αποζημίωση για την αποκατάσταση της ζημίας που προκάλεσε το αδίκημα.

Διοικητικά δικαστήρια: Το Σύνταγμα ορίζει ότι τα δικαστήρια ελέγχουν τη ρυθμιστική εξουσία και τη νομιμότητα των διοικητικών πράξεων, καθώς και τη συμμόρφωση των διοικητικών πράξεων με τους σκοπούς που τις δικαιολογούν. Τα διοικητικά δικαστήρια ελέγχουν τη νομιμότητα των πράξεων της δημόσιας διοίκησης και των οικονομικών απαιτήσεων που εγείρονται κατ’ αυτής. Τα ως άνω προκύπτουν από το γεγονός ότι, με βάση τα οριζόμενα στον νόμο, τα άτομα έχουν το δικαίωμα να αποζημιωθούν για οποιαδήποτε ζημία που τυχόν υποστούν όσον αφορά την περιουσία και τα δικαιώματά τους, με εξαίρεση τις περιπτώσεις ανωτέρας βίας, υπό τον όρο ότι η ζημία επήλθε στο πλαίσιο της λειτουργίας των δημόσιων υπηρεσιών.

Εργατικά δικαστήρια: εκδικάζουν διαφορές που υπάγονται στο εργατικό δίκαιο, τόσο σε ατομικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο, καθώς και κοινωνικοασφαλιστικές αξιώσεις ή αξιώσεις έναντι του Δημοσίου εφόσον το τελευταίο φέρει ευθύνη σύμφωνα με την εργατική νομοθεσία.

Επιπλέον των τεσσάρων αυτών πεδίων, στην Ισπανία υπάρχουν και τα στρατοδικεία.

Τα στρατοδικεία συνιστούν εξαίρεση από την αρχή της ενότητας της δικαστικής εξουσίας.

Οι ρυθμιστικές αρχές της δικαιοδοτικής δράσης των δικαστηρίων θεσπίζονται στο Σύνταγμα, με το οποίο κατοχυρώνεται και η ενότητα του δικαστικού σώματος. Η οργάνωση και η λειτουργία των στρατοδικείων, που αποτελούν τμήμα του δικαστικού σώματος, βασίζονται στην αρχή της ενότητας της δικαστικής εξουσίας. Απονέμουν δικαιοσύνη εντός του αυστηρά οριοθετημένου στρατιωτικού πεδίου, και, όταν συντρέχει περίπτωση, σε ζητήματα που εγείρονται με την κήρυξη κατάστασης πολιορκίας, σύμφωνα με το Σύνταγμα και τις διατάξεις του ποινικού, δικονομικού και πειθαρχικού στρατιωτικού δικαίου.

Η αρμοδιότητα των στρατιωτικών δικαστηρίων περιορίζεται εν καιρώ ειρήνης αυστηρά επί των ενόπλων δυνάμεων, με την εκδίκαση υποθέσεων όσον αφορά συμπεριφορές οι οποίες τυποποιούνται ως αδικήματα στον στρατιωτικό ποινικό κώδικα. Η αρμοδιότητά τους επεκτείνεται σε κάθε ποινικό αδίκημα σε περίπτωση ενόπλων δυνάμεων που σταθμεύουν εκτός εθνικής επικράτειας. Εν καιρώ πολέμου, ο οργανικός νόμος 4/1987 περί αρμοδιοτήτων και οργάνωσης της στρατιωτικής δικαιοσύνης προβλέπει μεταβολή του πεδίου αρμοδιότητας, παρότι η απόφαση εναπόκειται στο Κοινοβούλιο (Cortes Generales) ή, κατόπιν εξουσιοδότησης του Κοινοβουλίου, στην κυβέρνηση.

Στο αστικό σύστημα, τα στρατοδικεία είναι υπεύθυνα για τη λήψη συντηρητικών μέτρων σε υποθέσεις εξ αδιαθέτου ή εκ διαθήκης κληρονομικής διαδοχής μελών των ενόπλων δυνάμεων που έχασαν τη ζωή τους στη μάχη ή στη θάλασσα εν καιρώ πολέμου. Στο πλαίσιο αυτό, περιορίζονται στην παροχή της απαραίτητης συνδρομής για την ταφή του θανόντος και την απογραφή και προσωρινή διασφάλιση της κληρονομιαίας περιουσίας, ενημερώνοντας πάντα το αρμόδιο πολιτικό δικαστήριο.

Τα στρατοδικεία συντίθενται από επαγγελματίες στρατιωτικούς, μέλη των Ενόπλων Δυνάμεων και εκπροσώπους του Υπουργείου Άμυνας.

Τα στρατοδικεία αποτελούνται από τα εξής: τα τοπικά στρατιωτικά δικαστήρια (Juzgados Togados Territoriales), τα κεντρικά στρατιωτικά δικαστήρια (Juzgados Togados Centrales), τα ανώτερα τοπικά στρατιωτικά δικαστήρια (Tribunales Militares Territoriales) και το Ανώτερο Κεντρικό Στρατιωτικό Δικαστήριο (Tribunal Militar Central). Ωστόσο, στην κορυφή της στρατιωτικής δικαιοδοσίας βρίσκεται το πέμπτο τμήμα του Ανωτάτου Δικαστηρίου.

Το Ανώτερο Κεντρικό Στρατιωτικό Δικαστήριο εδρεύει στη Μαδρίτη και έχει δικαιοδοσία σε όλη την επικράτεια της χώρας. Συνιστά κεντρικό δικαστήριο με αρμοδιότητα ως προς τα ζητήματα που ορίζονται στον οργανικό νόμο 4/1987 της 15ης Ιουλίου 1987 περί αρμοδιοτήτων και οργάνωσης της στρατιωτικής δικαιοσύνης.

Τα τοπικά στρατιωτικά δικαστήρια είναι αρμόδια ιδίως για τη διεξαγωγή της ανάκρισης στις στρατιωτικές ποινικές υποθέσεις για αδικήματα που υπάγονται στην αρμοδιότητά τους, ενώ αρμόδια για την εκδίκαση των εν λόγω υποθέσεων είναι τα αντίστοιχα ανώτερα τοπικά στρατιωτικά δικαστήρια· επιπλέον, τα τοπικά στρατιωτικά δικαστήρια είναι αρμόδια για την εποπτεία της εκτέλεσης των ποινών σε σχέση με τα στρατιωτικά σωφρονιστικά ιδρύματα και τους κρατούμενούς τους.

Η σύσταση τμήματος στρατιωτικών υποθέσεων στο Ανώτατο Δικαστήριο, το καθεστώς και τα μέλη του οποίου υπόκεινται στους ίδιους κανόνες με αυτά των υπόλοιπων τμημάτων, διασφαλίζει την ενότητα στην ανώτατη βαθμίδα των δύο δικαιοδοσιών που συναποτελούν τη δικαστική εξουσία.

Το τμήμα συντίθεται από δικαστές τόσο από τα τακτικά όσο και από τα στρατιωτικά δικαστήρια, γεγονός που διασφαλίζει την ισορροπία στον ανώτατο βαθμό δικαιοδοσίας: το τμήμα συνήθως καλείται να εκδικάσει αιτήσεις αναίρεσης και αιτήσεις αναθεώρησης, ενώ μπορεί επίσης να έχει αρμοδιότητα επί ορισμένων υποθέσεων που αφορούν στρατιωτικούς υψηλής βαθμίδας.

Στην Ισπανία δεν υπάρχει σύστημα έκτακτων δικαστηρίων αξίζει ωστόσο να σημειωθεί ότι στο πλαίσιο των ανωτέρω πεδίων έχουν συσταθεί καθ’ ύλην ειδικά δικαστήρια, π.χ. τα δικαστήρια για την αντιμετώπιση της βίας κατά των γυναικών, τα δικαστήρια με ειδικά καθήκοντα όσον αφορά την εκτέλεση των ποινών και τα δικαστήρια ανηλίκων. Τα εν λόγω δικαστήρια είναι μεν τακτικά, πλην όμως εξειδικεύονται στην εκδίκαση συγκεκριμένων υποθέσεων. Για περισσότερες πληροφορίες, βλ. την ενότητα για τα δικαστήρια ειδικής δικαιοδοσίας στην Ισπανία.

Στη συνέχεια θα εξετάσουμε αναλυτικότερα τα τέσσερα υπάρχοντα πεδία δικαιοδοσίας, καθώς και την καθ’ ύλην αρμοδιότητα των διαφόρων δικαστηρίων.

Δικαιοδοσία επί αστικών υποθέσεων

Αρμόδια για την εκδίκαση αστικών υποθέσεων είναι το πρώτο τμήμα του Ανωτάτου Δικαστηρίου (Sala I del Tribunal Supremo), το αστικό και ποινικό τμήμα των ανώτερων δικαστηρίων (Sala de lo Civil y Penal de los Tribunales Superiores de Justicia), τα αστικά τμήματα των εφετείων (Secciones Civiles de las Audiencias Provinciales), τα πρωτοδικεία (Juzgados de Primera Instancia), και τα ειρηνοδικεία, καθώς και ορισμένα ειδικά δικαστήρια [οικογενειακά δικαστήρια (Juzgados de Familia), εμποροδικεία, δικαστήρια κοινοτικού σήματος(Juzgados de Marca Comunitaria), δικαστήρια για την αντιμετώπιση της βίας κατά των γυναικών].

Για αναλυτικές πληροφορίες σχετικά με τα εμποροδικεία, τα δικαστήρια κοινοτικού σήματος και τα δικαστήρια για την αντιμετώπιση της βίας κατά των γυναικών, βλ. την ενότητα για τα δικαστήρια ειδικής δικαιοδοσίας στην Ισπανία.

Δικαιοδοσία επί ποινικών υποθέσεων

Αρμόδια για την εκδίκαση ποινικών υποθέσεων είναι το δεύτερο τμήμα του Ανωτάτου Δικαστηρίου (Sala 2ª del Tribunal Supremo), το ποινικό τμήμα του Εθνικού Δικαστηρίου (Sala de lo Penal de la Audiencia Nacional), το αστικό και ποινικό τμήμα των ανώτερων δικαστηρίων (Sala de lo Civil y Penal de los Tribunales Superiores de Justicia), τα ποινικά τμήματα των εφετείων (Secciones Penales de las Audiencias Provinciales), τα πρωτοβάθμια ποινικά δικαστήρια, τα τοπικά ποινικά δικαστήρια (Juzgados de Instrucción), τα δικαστήρια ανηλίκων, τα δικαστήρια με ειδικά καθήκοντα όσον αφορά την εκτέλεση των ποινών, τα δικαστήρια για την αντιμετώπιση της βίας κατά των γυναικών και τα ειρηνοδικεία.

Για αναλυτικές πληροφορίες σχετικά με τα δικαστήρια ανηλίκων, τα δικαστήρια με ειδικά καθήκοντα όσον αφορά την εκτέλεση των ποινών και τα δικαστήρια για την αντιμετώπιση της βίας κατά των γυναικών, βλ. την ενότητα για τα δικαστήρια ειδικής δικαιοδοσίας στην Ισπανία.

Δικαιοδοσία επί διοικητικών υποθέσεων

Αρμόδια για την εκδίκαση διοικητικών υποθέσεων είναι το τρίτο τμήμα του Ανωτάτου Δικαστηρίου (Sala 3ª del Tribunal Supremo), το τμήμα διοικητικών υποθέσεων του Εθνικού Δικαστηρίου (Sala de lo Contencioso-Administrativo de la Audiencia Nacional), το τμήμα διοικητικών υποθέσεων των ανώτερων δικαστηρίων (Sala de lo Contencioso-Administrativo de los Tribunales Superiores de Justicia), τα κεντρικά διοικητικά δικαστήρια καθώς και τα διοικητικά δικαστήρια.

Δικαιοδοσία επί εργατικών υποθέσεων

Αρμόδια για την εκδίκαση εργατικών υποθέσεων είναι το τέταρτο τμήμα του Ανωτάτου Δικαστηρίου (Sala 4ª del Tribunal Supremo), το τμήμα εργατικών υποθέσεων του Εθνικού Δικαστηρίου (Sala de lo Social de la Audiencia Nacional), το τμήμα εργατικών υποθέσεων των ανώτερων δικαστηρίων (Sala de lo Social de los Tribunales Superiores de Justicia) και τα εργατικά δικαστήρια.

Οι αρμοδιότητες όλων των ανωτέρω οργάνων ορίζονται στον οργανικό νόμο για τη δικαστική εξουσία.

Σχετικοί σύνδεσμοι

Γενικό Δικαστικό Συμβούλιο (Consejo General del Poder Judicial)

Οργανικός Νόμος για τη δικαστική εξουσία

Τελευταία επικαιροποίηση: 17/01/2024

Την έκδοση αυτής της σελίδας στην εθνική γλώσσα διαχειρίζεται το εκάστοτε κράτος μέλος. Οι μεταφράσεις έχουν γίνει από την αρμόδια υπηρεσία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Οι τυχόν αλλαγές που επιφέρει η αρμόδια εθνική αρχή στο πρωτότυπο ενδέχεται να μην έχουν περιληφθεί ακόμα στις μεταφράσεις. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν αναλαμβάνει καμία ευθύνη όσον αφορά τις πληροφορίες ή τα στοιχεία που περιλαμβάνονται ή για τα οποία γίνεται λόγος στο παρόν έγγραφο. Βλ. την ανακοίνωση νομικού περιεχομένου για τους κανόνες πνευματικής ιδιοκτησίας που ισχύουν στο κράτος μέλος που είναι αρμόδιο για την παρούσα σελίδα.