Opłaty sądowe – europejski nakaz zapłaty

Wprowadzenie

Jakie opłaty są pobierane?

Ile wynoszą opłaty?

Co się stanie, jeśli nie zapłacę w terminie?

Jak wnieść opłatę sądową?

Co zrobić po jej wniesieniu?

Wprowadzenie

Zgodnie z art. 33 ust. 2 kodeksu postępowania cywilnego (Civilprocesa likums) koszty sądowe (tiesas izdevumi) obejmują:

• opłatę skarbową (valsts nodeva);
• opłatę kancelaryjną (kancelejas nodeva); oraz
• niezbędne wydatki poniesione w związku z rozpoznaniem sprawy.

Opłacie skarbowej podlega każdy pozew lub wniosek wniesiony do sądu – pozew główny, pozew wzajemny, pozew wniesiony przez stronę trzecią z odrębnym roszczeniem w odniesieniu do przedmiotu sporu w toczącym się już postępowaniu, wniosek w szczególnym trybie postępowania lub inny wniosek przewidziany w art. 34 kodeksu postępowania cywilnego. W art. 43 kodeksu postępowania cywilnego wymieniono osoby zwolnione od kosztów sądowych (w tym opłat skarbowych).

Sąd nakazuje stronie przegrywającej zwrot wszystkich kosztów poniesionych przez stronę wygrywającą. W przypadku częściowego zaspokojenia roszczenia sąd nakazuje zwrot kosztów sądowych: na rzecz powoda – w wysokości proporcjonalnej do zaspokojonej części roszczeń, a na rzecz pozwanego – w wysokości proporcjonalnej do oddalonej części roszczeń. Zwrot opłaty skarbowej nie przysługuje w przypadku wniesienia zażalenia (blakus sudzība) na postanowienie sądu lub wniosku o wznowienie postępowania sądowego zakończonego wyrokiem zaocznym.

Jeżeli powód cofnie powództwo, musi zwrócić pozwanemu poniesione przez niego koszty sądowe. W takim przypadku pozwany nie jest zobowiązany do pokrycia kosztów sądowych poniesionych przez powoda. Jeżeli jednak powód cofnie powództwo z uwagi na fakt, że pozwany dobrowolnie zaspokoił roszczenia po ich zgłoszeniu, sąd – na wniosek powoda – nakazuje pozwanemu zwrot kosztów sądowych poniesionych przez powoda.

W przypadku odrzucenia pozwu sąd nakazuje powodowi – na wniosek pozwanego – zwrot kosztów sądowych poniesionych przez pozwanego.

Jeżeli powód jest zwolniony od kosztów sądowych, sąd zasądza od pozwanego koszty sądowe na rzecz Skarbu Państwa proporcjonalnie do zaspokojonej części roszczeń.

Jakie opłaty są pobierane?

Od pozwu o wydanie europejskiego nakazu zapłaty na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1896/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego postępowanie w sprawie europejskiego nakazu zapłaty pobiera się opłatę skarbową.

W toku postępowania strona może być również zobowiązana do zapłaty innych kosztów sądowych, takich jak opłata kancelaryjna (np. za sporządzenie odpisów pism procesowych) oraz koszty związane z rozpoznaniem powództwa (np. wydatki poniesione w celu ustalenia miejscu pobytu pozwanego na wniosek powoda lub wydatki z tytułu doręczenia, sporządzenia i przetłumaczenia wezwania do stawienia się przed sądem oraz innych pism sądowych).

Ile wynoszą opłaty?

Przy składaniu pozwu o wydanie europejskiego nakazu zapłaty należy wnieść opłatę skarbową w wysokości 2% wartości przedmiotu sporu, przy czym maksymalna wysokość opłaty wynosi 498,01 euro. Wysokość opłat kancelaryjnych ustala się zgodnie z art. 38 kodeksu postępowania cywilnego. Wysokość kosztów związanych z rozpoznaniem powództwa zależy od szeregu czynników (np. sposobu doręczania pism – pocztą tradycyjną czy elektroniczną).

Co się stanie, jeśli nie zapłacę w terminie?

Jeżeli do pozwu nie dołączono dokumentów potwierdzających uiszczenie opłat skarbowych oraz innych kosztów przewidzianych dla danego postępowania i w wysokości określonej ustawą, sąd – zgodnie z art. 133 kodeksu postępowania cywilnego – nie podejmuje żadnych dalszych czynności w związku z pozwem i wyznacza powodowi termin na usunięcie braków.

Jeżeli powód usunie braki w wyznaczonym terminie, roszczenia zostaną uznane za zgłoszone w dniu ich pierwotnego zgłoszenia do sądu.

Jeżeli powód nie usunie braków w wyznaczonym terminie, roszczenia zostaną uznane za niezgłoszone, a pozew zostanie zwrócony powodowi.

Zwrot pozwu powodowi nie uniemożliwia mu ponownego wniesienia pozwu do sądu zgodnie ze zwyczajną procedurą określoną w ustawie.

Jeżeli należne są koszty sądowe za doręczenie pism, sąd doręcza pisma dopiero po uiszczeniu odpowiedniej opłaty. Jeżeli jednak przed rozpoznaniem sprawy koszty postępowania nie zostaną wniesione dobrowolnie na rzecz Skarbu Państwa, zostaną odzyskane zgodnie z ogólnymi zasadami dotyczącymi wykonywania wyroków.

Jak wnieść opłatę sądową?

Opłatę skarbową można wnieść na rachunek Skarbu Państwa (Valsts kase). Opłatę skarbową (art. 34 ustawy o postępowaniu cywilnym, z wyjątkiem ust. 6) wnosi się w następujący sposób:

Odbiorca: Valsts kase

Numer w rejestrze: 90000050138

Numer rachunku: LV55TREL1060190911200

Bank odbiorcy: Valsts kase

Kod BIC: TRELLV22

Cel płatności: należy podać dane identyfikacyjne osoby lub sprawy: sygnaturę sprawy (jeżeli jest znana); w przypadku osób fizycznych – imię i nazwisko oraz osobisty numer identyfikacyjny; w przypadku osób prawnych – firmę i numer wpisu do rejestru. W przypadku uiszczania opłaty skarbowej w imieniu innej osoby należy podać dane identyfikacyjne tej osoby: sygnaturę sprawy (jeżeli jest znana); w przypadku osób fizycznych – imię i nazwisko oraz osobisty numer identyfikacyjny; w przypadku osób prawnych – firmę i numer wpisu do rejestru.

Opłatę skarbową od wniosku o wykonanie tytułu egzekucyjnego lub innego tytułu wykonawczego można wnieść na rachunek Skarbu Państwa. Opłatę skarbową od wniosku o wykonanie tytułu egzekucyjnego lub innego tytułu wykonawczego (art. 34 ust. 6 kodeksu postępowania cywilnego) wnosi się w następujący sposób:

Odbiorca: Valsts kase

Numer w rejestrze: 90000050138

Numer rachunku: LV71TREL1060190911300

Bank odbiorcy: Valsts kase

Kod BIC: TRELLV22

Cel płatności: należy podać dane identyfikacyjne osoby lub sprawy: sygnaturę sprawy (jeżeli jest znana); w przypadku osób fizycznych – imię i nazwisko oraz osobisty numer identyfikacyjny; w przypadku osób prawnych – firmę i numer wpisu do rejestru. W przypadku uiszczania opłaty skarbowej w imieniu innej osoby należy podać dane identyfikacyjne tej osoby: sygnaturę sprawy (jeżeli jest znana); w przypadku osób fizycznych – imię i nazwisko oraz osobisty numer identyfikacyjny; w przypadku osób prawnych – firmę i numer wpisu do rejestru.

Opłatę kancelaryjną można wnieść na rachunek Skarbu Państwa. Opłatę kancelaryjną (art. 38 kodeksu postępowania cywilnego) wnosi się w następujący sposób:

Odbiorca: Valsts kase

Numer w rejestrze: 90000050138

Numer rachunku: LV39TREL1060190911100

Bank odbiorcy: Valsts kase

Kod BIC: TRELLV22

Cel płatności: należy podać dane identyfikacyjne osoby lub sprawy: sygnaturę sprawy (jeżeli jest znana); w przypadku osób fizycznych – imię i nazwisko oraz osobisty numer identyfikacyjny; w przypadku osób prawnych – firmę i numer wpisu do rejestru. W przypadku uiszczania opłaty kancelaryjnej w imieniu innej osoby należy podać dane identyfikacyjne tej osoby: sygnaturę sprawy (jeżeli jest znana); w przypadku osób fizycznych – imię i nazwisko oraz osobisty numer identyfikacyjny; w przypadku osób prawnych – firmę i numer wpisu do rejestru.

Koszty związane z rozpoznaniem sprawy oraz koszty związane z egzekucją roszczeń po wystosowaniu wezwania do zapłaty można wnieść na rachunek Biura ds. Organizacji Sądów (Tiesu administrācija). Koszty związane z rozpoznaniem sprawy (art. 39 kodeksu postępowania cywilnego) oraz koszty związane z egzekucją roszczeń po wystosowaniu wezwania do zapłaty (art. 406³kodeksu postępowania cywilnego):

Sądy rejonowe (miejskie) i sądy okręgowe:

Odbiorca: Tiesu administrācija

Numer w rejestrze: 90001672316

Numer rachunku: LV51TREL2190458019000

Bank odbiorcy: Valsts kase

Kod BIC: TRELLV22

Cel płatności: „21499”; należy również podać dane identyfikacyjne osoby lub sprawy: sygnaturę sprawy (jeżeli jest znana); w przypadku osób fizycznych – imię i nazwisko oraz osobisty numer identyfikacyjny; w przypadku osób prawnych – firmę i numer wpisu do rejestru. W przypadku uiszczania kosztów rozpoznania powództwa w imieniu innej osoby należy podać dane identyfikacyjne tej osoby: sygnaturę sprawy (jeżeli jest znana); w przypadku osób fizycznych – imię i nazwisko oraz osobisty numer identyfikacyjny; w przypadku osób prawnych – firmę i numer wpisu do rejestru.

Co zrobić po jej wniesieniu?

Przy wnoszeniu pozwu do sądu należy dołączyć do niego dokumenty potwierdzające uiszczenie opłat skarbowych oraz innych kosztów przewidzianych dla danego postępowania i w wysokości określonej ustawą. Przed wykonaniem czynności, której dotyczy wniosek, należy również uiścić opłatę kancelaryjną. Powód jest zobowiązany pokryć wszelkie koszty związane z rozpoznaniem powództwa, zanim sąd przystąpi do rozpoznania sprawy.