Opłaty sądowe – europejski nakaz zapłaty

Wprowadzenie

Zgodnie z art. 5 rozporządzenia o kosztach sądowych (Regulamento das Custas Processuais), przyjętego na mocy dekretu z mocą ustawy nr 34/2008 z dnia 26 lutego 2008 r., opłaty sądowe (taxa de justiça) wyraża się w jednostkach rozrachunkowych (unidades de conta – UC), przy czym jedna jednostka rozrachunkowa odpowiada obecnie kwocie 102 euro. Wysokość opłaty sądowej ustala się na podstawie wartości przedmiotu sporu lub stopnia złożoności sprawy.

Rozporządzenie o kosztach sądowych zawiera przepisy szczegółowe odnoszące się do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1896/2006 z dnia 12 grudnia 2006 r. ustanawiającego postępowanie w sprawie europejskiego nakazu zapłaty.

Jakie opłaty są pobierane?

Zgodnie z art. 7 ust. 4 oraz tabelą II-A rozporządzenia o kosztach sądowych dla pozwów o wydanie nakazu zapłaty:

• w przypadku wartości przedmiotu sporu wynoszącej do 5 000 euro opłata sądowa wynosi 102 euro (1 UC);
• w przypadku wartości przedmiotu sporu wynoszącej od 5 000 do 15 000 euro opłata sądowa wynosi 204 euro (2 UC);
• w przypadku wartości przedmiotu sporu przewyższającej 15 000,01 euro opłata sądowa wynosi 306 euro (3 UC).

Wyższą opłatę można pobrać:

1. jeżeli sprawa okaże się szczególnie skomplikowana, w którym to przypadku sąd może ostatecznie ustalić wyższą opłatę w granicach określonych w tabeli II rozporządzenia o kosztach sądowych (art. 7 ust. 7). Zgodnie z art. 530 ust. 7 kodeksu postępowania cywilnego (Código de Processo Civil) za sprawy szczególnie skomplikowane – na potrzeby ustalania wysokości opłaty sądowej – uznaje się postępowania w przedmiocie zastosowania środków tymczasowych, które:
   1. obejmują liczne oświadczenia lub twierdzenia,
   2. dotyczą wysoce specjalistycznych kwestii prawnych lub technicznych lub wymagają przeprowadzenia złożonej analizy kwestii prawnych w odniesieniu do wielu aspektów lub
   3. wiążą się z koniecznością przesłuchania dużej liczby świadków, przeprowadzenia analizy skomplikowanego materiału dowodowego lub przeprowadzenia różnych czasochłonnych postępowań dowodowych, oraz
2. jeżeli podmiot odpowiedzialny za uiszczenie opłaty sądowej jest przedsiębiorstwem handlowym, które w poprzednim roku złożyło co najmniej 200 wniosków o tymczasowe środki ochrony prawnej lub innego rodzaju pozwów bądź wniosków w postępowaniu egzekucyjnym, do sądu, sekretariatu sądu lub punktu kontaktowego, opłatę sądową od pozwów o wydanie nakazów zapłaty wniesionych przez to przedsiębiorstwo ustala się następująco:

• w przypadku wartości przedmiotu sporu wynoszącej do 5 000 euro – 153 euro (1,5 UC);
• w przypadku wartości przedmiotu sporu wynoszącej od 5 000 do 15 000 euro – 306 euro (3 UC);
• w przypadku wartości przedmiotu sporu przewyższającej 15 000,01 euro – 459 euro (4,5 UC).

Jeżeli pozwany wniesie sprzeciw zgodnie z art. 17 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1896/2006, a postępowanie jest kontynuowane, kwotę uiszczoną tytułem opłat sądowych w postępowaniu w sprawie europejskiego nakazu zapłaty potrąca się na rzecz powoda z kwoty należnej w ramach kontynuowanego postępowania (art. 7 ust. 6 rozporządzenia o kosztach sądowych).

Ile wynoszą opłaty?

Zob. poprzednie pytanie.

Co się stanie, jeśli nie zapłacę w terminie?

Zgodnie z art. 642 kodeksu postępowania cywilnego sekretariat sądu powiadamia o konieczności dokonania brakującej płatności w ciągu 10 dni i zapłacenia dodatkowej grzywny w takiej samej wysokości, odpowiadającej nie mniej niż 1 jednostce rozrachunkowej i nie więcej niż 5 jednostkom rozrachunkowym. Jeżeli w ciągu 10 dni powód nie przedstawi potwierdzenia uiszczenia należnych opłat sądowych i grzywny, sąd zarządzi cofnięcie wniesionego pozwu, wniosku lub środka zaskarżenia.

Jak wnieść opłatę sądową?

Opłaty sądowe wnosi się przelewem bankowym.

Jeżeli powód wnosi o wydanie nakazu zapłaty przez sąd, powinien poczekać na instrukcje sekretariatu centralnego wydziału cywilnego Sądu Okręgowego w Porto dotyczące sposobu dokonania płatności. W tym celu zdecydowanie zaleca się podanie adresu e-mail powoda lub jego pełnomocnika. Sekretariat sądu przesyła numer referencyjny (składający się z 12 cyfr i rozpoczynający się od liczby 70), który należy wprowadzić w polu komentarza w formularzu przelewu bankowego wraz z sygnaturą sprawy, aby można było przyporządkować płatność do konkretnej sprawy. Potwierdzenie przelewu należy przedłożyć w sądzie.

Jeżeli powód dokonuje płatności przed wszczęciem postępowania sądowego, tj. bez oczekiwania na zawiadomienie sądu o konieczności dokonania płatności, dane do płatności są następujące (wówczas także należy przedłożyć w sądzie potwierdzenie przelewu):

Posiadacz rachunku: Instituto de Gestão Financeira e Equipamentos da Justiça, I.P. (Instytut Zarządzania Finansami i Infrastruktury Wymiaru Sprawiedliwości)

NIF (numer identyfikacji podatkowej): 510 361 242

Numer rachunku: 1120014160

NIB (portugalski podstawowy numer rachunku bankowego): 078101120112001416052

IBAN: PT50078101120112001416052

Nazwa banku: Agência da Gestão da Dívida e do Crédito Público – IGCP, E.P.E.

BIC SWIFT (kod identyfikacyjny jednostki): IGCPPTPL

Co zrobić po jej wniesieniu?

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ministerialnego rozporządzenia wykonawczego (Portaria) nr 419-A/2009 z dnia 17 kwietnia 2009 r. powód musi przedłożyć – wraz z odpowiednimi pismami procesowymi lub wnioskiem – dokument lub inny dowód potwierdzający wniesienie opłaty, chyba że ministerialne rozporządzenie wykonawcze nr 280/2013 z dnia 26 sierpnia 2013 r. stanowi inaczej.