Art. 7 ust. 2 – 4 – Formalne wymogi mające zastosowanie do umów w sprawie wyboru prawa właściwego
Zgodnie z § 641 ust. 2 i 3 ustawy o prawie rodzinnym małżonkowie mogą zawrzeć umowę o wybór prawa właściwego, o której mowa w rozporządzeniu Rady (UE) nr 1259/2010, osobiście przed notariuszem, w formie aktu notarialnego, albo ustnie do protokołu w sądzie, co stanowi formę równoważną formie aktu notarialnego.
Art. 5 ust. 3 – Możliwość dokonania wyboru prawa właściwego w toku postępowania
Zgodnie z § 641 pkt (4) ustawy o prawie rodzinnym małżonkowie mogą zawrzeć taką umowę i dokonywać w niej zmian w każdym czasie, aż do chwili przyjęcia przez notariusza wniosku o zawarcie ugody w sprawie rozwodu, a w postępowaniu sądowym aż do zakończenia postępowania rozpoznawczego lub do upływu terminu do złożenia wniosku w postępowaniu nieprocesowym.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.