Art. 7 ust. 2 – 4 – Formalne wymogi mające zastosowanie do umów w sprawie wyboru prawa właściwego
W rozporządzeniu określono trzy formalne przesłanki ważności umowy w sprawie wyboru prawa: musi ona być sporządzona na piśmie, opatrzona datą i podpisana przez obie strony.
Rozporządzenie stanowi jednak, że państwa członkowskie mogą przewidzieć dodatkowe wymogi formalne i wskazuje sposób, w jaki wymogi te mają zastosowanie w zależności od sytuacji małżonków.
W prawie francuskim nie istnieje żaden przepis regulujący formalne przesłanki ważności umowy w sprawie wyboru prawa w przypadku rozwodu lub separacji. Francja nie złożyła oświadczenia przewidzianego w art. 17 ust. 1 lit. a).
W związku z tym małżonkowie, jeżeli sobie tego życzą, mogą zwrócić się do specjalisty, który będzie w stanie, w ich mniemaniu, udzielić im najlepszych porad.
Art. 5 ust. 3 – Możliwość dokonania wyboru prawa właściwego w toku postępowania
Umowa, w której małżonkowie wskazują prawo właściwe dla swojego rozwodu lub separacji, może zostać zawarta i zmieniona w każdej chwili, najpóźniej jednak w chwili wniesienia sprawy do sądu.
Jednakże jeżeli przewiduje to prawo państwa sądu orzekającego, małżonkowie mogą wskazać prawo właściwe przed sądem w trakcie postępowania (art. 5 ust. 2 i ust. 3).
Możliwość ta nie jest wyraźnie przewidziana w prawie francuskim. Z tego względu Francja nie złożyła oświadczenia przewidzianego w art. 17 ust. 1 lit. b).
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.