

Wyszukaj informacje według regionu
W praktyce doręczenie pism oznacza dostarczenie osobie fizycznej lub prawnej pozwu lub innego pisma sądowego dotyczącego wszczętego przeciwko tym osobom postępowania sądowego. Dzięki temu osoby te mają możliwość wdania się w spór lub wniesienia odpowiedzi na pozew.
Przyjęto przepisy szczególne[1] dotyczące doręczania pism, które zapewniają, aby wszystkie uprawnione strony otrzymały pisma procesowe dotyczące ich samych lub ich powództwa pisma procesowe, oraz które gwarantują możliwość dokonania odpowiednich czynności w razie niewłaściwego doręczenia takich pism.
[1] Ogólne zasady doręczeń określono w części 6 regulaminu postępowania cywilnego; zob. również część 7.
Zgodnie z szeregiem przepisów doręczenia drogą formalną wymagają wszystkie pisma sądowe, takie jak pozew, orzeczenia i zarządzenia sądu, wnioski itp., ale doręczenia można dokonać przez wysłanie pocztą, doręczenie do rąk własnych, doręczenie przez komornika itp.
Co do zasady w postępowaniach toczących się przed sądem hrabstwa (county court) za doręczenie pism odpowiada sąd; w przypadku Wysokiego Trybunału (High Court) większości doręczeń dokonują strony postępowania. W przypadku gdy strona postępowania sporządzi pismo, które ma zostać dostarczone przez sąd, strona ta składa po jednym odpisie pisma dla sądu i dla każdej ze stron, która ma je otrzymać.
Sąd może powierzyć zadanie doręczenia pism innej osobie. Osobą tą może być strona, która sporządziła pismo, bądź jej przedstawiciel lub prawnik (solicitor). Ponadto sąd nie odpowiada za doręczenie, jeżeli przepis szczególny lub dyrektywa przewiduje, że przedmiotowe pismo musi zostać doręczone przez stronę lub strona, w której imieniu pismo ma zostać doręczone, powiadomi sąd, że ma zamiar doręczyć je samodzielnie.
Nie. W Zjednoczonym Królestwie – w odróżnieniu od wielu państw członkowskich – nie prowadzi się rejestru zawierającego informacje na temat miejsca zamieszkania osób; organ w Anglii i Walii, do którego się zwrócono z wnioskiem o doręczenie, nie ma możliwości uzyskania adresu osoby, której należy doręczyć pisma. Jeżeli jednak pisma mają zostać doręczone spółce, a osoby przebywające pod wskazanym adresem odmawiają ich przyjęcia, jednostka przyjmująca w Anglii i Walii może ustalić adres siedziby statutowej tej spółki (jeżeli różni się on od wskazanego adresu) i doręczyć pisma na ten adres.
Jak wspomniano powyżej, w Zjednoczonym Królestwie nie prowadzi się rejestru zawierającego informacje na temat miejsca zamieszkania osób. Aby ustalić adres konkretnej osoby, należy skorzystać z usług podmiotów zajmujących się ustalaniem miejsca pobytu osób fizycznych lub skorzystać z szeregu stron internetowych, które mogą zawierać pewne dane adresowe. Przedstawiony poniżej wykaz nie jest wyczerpujący, ale zawiera przykładowe rodzaje dostępnych stron internetowych. Przeszukiwanie niektórych rejestrów, takich jak rejestr numerów telefonicznych (pierwszy link), jest nieodpłatne. W innych przypadkach konieczne jest uiszczenie opłaty.
Rejestr numerów telefonicznych prowadzony przez British Telecomunications.
Wyszukiwarka adresów na stronach internetowych 192, UKRoll.
Ustalanie miejsca pobytu osób na stronie Tracemart
Aby ustalić adres siedziby statutowej spółki, można przeszukać stronę internetową Izby Spółek Handlowych (Companies House). W niektórych przypadkach wyszukiwanie informacji na temat spółek jest bezpłatne, lecz w celu uzyskania szczegółowych danych należy wnieść opłatę.
Wystąpienie z wnioskiem o udostępnienie informacji na temat adresu w Anglii i Walii na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 1206/2001 nie jest możliwe.
W Anglii i Walii doręczeń dokonuje się głównie listem priorytetowym (first class post). Wśród innych metod doręczenia, z zachowaniem odpowiednich postanowień regulaminu sądu i dyrektyw, można wymienić:
Doręczeń należy dokonywać na adres podany przez stronę, której pismo ma zostać doręczone, przy czym może być to również adres reprezentującego stronę prawnika (solicitor) lub jej przedstawiciela. Jeżeli strony, której ma zostać doręczone pismo, nie reprezentuje solicitor lub jeżeli strona nie podała adresu do doręczeń, pismo należy przesłać lub przekazać na adres bądź pozostawić pod adresem zatwierdzonym w regulaminie sądu (co do zasady jest to adres zwyczajowego lub ostatniego znanego miejsca zamieszkania lub prowadzenia działalności).
Jeżeli pismo ma zostać doręczone przez sąd, wówczas sąd postanawia o metodzie doręczenia.
Doręczenie elektroniczne (w tym poprzez e-mail i faks) jest dozwolone w postępowaniu cywilnym. Nie obowiązują żadne ograniczenia dotyczące dostępności tej metody doręczania pism ani dostępu do niej w zależności od tego, kto jest adresatem. Strona, której pisma mają zostać doręczone, lub reprezentujący ją prawnik (solicitor) musi jednak uprzednio zgłosić na piśmie gotowość odbioru pism doręczanych drogą elektroniczną.
Strony i prawnicy mają do wyboru kilka sposobów na zgłoszenie gotowości odbioru pism doręczanych drogą elektroniczną. Po pierwsze, prawnik może podać numer faksu na swoim papierze firmowym. Po drugie, prawnik może podać na papierze firmowym adres e-mail i potwierdzić doręczenie elektroniczne jako jedną z opcji doręczenia. Wreszcie elektroniczne doręczenie jest dozwolone, jeżeli na streszczeniu okoliczności faktycznych lub odpowiedzi na pozew złożonej w sądzie podano numer faksu, adres e-mail lub inny rodzaj identyfikacji elektronicznej.
Jeżeli strona ma zamiar doręczyć pismo drogą elektroniczną (inaczej niż faksem), musi uprzednio zwrócić się do strony, której pismo ma zostać doręczone, z pytaniem, czy istnieją jakiekolwiek warunki, które należy spełnić. Na przykład, czy pisma muszą zostać przesłane w określonym formacie lub jaki jest maksymalny rozmiar załączników, aby mogły zostać odebrane.
Jeżeli pisma doręczono drogą elektroniczną, nie ma obowiązku przesłania dodatkowej wersji papierowej.
Szczegółowe informacje na temat zasad i procedur dotyczących doręczeń w Anglii i Walii zamieszczono w części 6 regulaminu postępowania cywilnego. Zgodnie z ogólną zasadą powód ma obowiązek podania adresu pozwanego do doręczeń, przy czym adres ten jest zwykle obecnym lub ostatnim znanym adresem pozwanego lub adresem miejsca prowadzenia przez niego działalności. W przypadku braku możliwości ustalenia takich adresów powód może wystąpić z wnioskiem na podstawie części 6.19 o doręczenie w sposób alternatywny pod alternatywny adres. Dokładne szczegóły doręczenia zależą od okoliczności faktycznych przedstawionych sądowi, ale zasada jest taka, że niezależnie od metody doręczenia, o którą wnosi powód, musi ona zapewnić poinformowanie pozwanego o postępowaniu sądowym, zob. część 6A dyrektywy.
W przypadku standardowego doręczenia drogą pocztową lub innej metody doręczenia przewidującej doręczenie pisma kolejnego dnia roboczego pisma uznaje się za doręczone drugiego dnia po dniu ich nadania na poczcie lub pozostawienia u odpowiedniego dostawcy usług, przekazania takiemu dostawcy lub odbioru przez tego dostawcę, o ile dzień ten jest dniem roboczym, lub kolejnego dnia przypadającego po tym dniu. Jeżeli doręczenia dokonano za pomocą faksu lub innych środków komunikacji elektronicznej, pismo uznaje się za doręczone w dniu jego wysłania, jeżeli wysłano je w dniu roboczym do godz. 16.30, lub – w przeciwnym wypadku – w kolejnym dniu roboczym przypadającym po dniu jego wysłania. W przypadku zastosowania alternatywnej metody doręczenia tryb doręczenia i datę, w której pismo uznaje się za doręczone, określa się w postanowieniu sądu w tym przedmiocie.
Złożenia pism w określonym miejscu (np. w urzędzie pocztowym) nie uznaje się z reguły za alternatywną metodę doręczenia. Procedurę powiadamiania adresata w sytuacji, gdy pisma doręczono listem poleconym, ale nie zostały one przez niego odebrane, opisano w pkt 8 poniżej.
Jeżeli sąd zatwierdził określoną metodę doręczenia, termin skutecznego doręczenia uznaje się za obowiązujący niezależnie od tego, czy adresat odbierze pismo.
Przesyłki polecone realizowane przez Royal Mail (operatora pocztowego w Zjednoczonym Królestwie) są doręczane na adres, a nie konkretnej osobie. Dlatego możliwy jest odbiór pism przez osobę inną niż adresat, która zamieszkuje pod tym samym adresem.
W przypadku niezastania pod wskazanym adresem żadnej osoby, która mogłaby potwierdzić podpisem odbiór pism, następuje ich zwrot do miejscowego urzędu pocztowego. Pisma nieodebrane w wyznaczonym terminie (zob. poniżej) zwraca się nadawcy i wówczas doręczenie uznaje się za nieskuteczne.
Jeżeli doręczenie nie było możliwe, pod adresem doręczenia pozostawia się zawiadomienie o próbie doręczenia. Zawiadomienie zawiera informacje dla adresata o miejscu i terminie odbioru przesyłki. Przesyłkę poleconą nadaną w Zjednoczonym Królestwie należy odebrać w ciągu jednego tygodnia W przypadku międzynarodowej przesyłki poleconej termin odbioru wynosi trzy tygodnie.
Sąd odnotowuje fakt doręczenia konkretnego pisma. Pisma doręczane pocztą uznaje się za doręczone, o ile nie nastąpił ich zwrot za pośrednictwem systemu pocztowego.
Jeżeli powód doręcza pismo, ma obowiązek złożenia w sądzie zaświadczenia o doręczeniu w terminie siedmiu dni od daty doręczenia. Na poświadczeniu należy wskazać, że pismo nie zostało zwrócone wskutek braku możliwości jego doręczenia, oraz szczegółowo określić sposób i datę doręczenia.
Po otrzymaniu formularza pozwu dłużnik ma 14 dni na złożenie odpowiedzi na pozew. Jeżeli dłużnik prześle formularz potwierdzenia doręczenia, termin na złożenie odpowiedzi na pozew zostaje wydłużony do 28 dni od daty doręczenia formularza żądania pozwu.
W przypadku doręczenia właściwego sporządza się pisemną adnotację w formie poświadczenia doręczenia lub oświadczenia pod przysięgą o doręczeniu, w którym podaje się datę i godzinę doręczenia. Dokument taki może stanowić potwierdzenie doręczenia, w przypadku gdy odbiorca odmawia odebrania pism.
Jeżeli strona postępowania dowie się, że nie otrzymała pism sądowych, do których otrzymania jest uprawniona, może podjąć czynności mające zapewnić otrzymanie takich pism, kontaktując się ze stroną przeciwną lub reprezentującym ją prawnikiem (solicitor) albo kontaktując się z sądem. Jeżeli sąd wydał już orzeczenie w sprawie, można złożyć wniosek o jego uchylenie z powodu niedoręczenia pism sądowych.
Jeżeli strona zgadza się, aby doręczenie miało miejsce z przekroczeniem przewidzianego w przepisach minimalnego terminu na powiadomienie, doręczenie nadal może zostać uznane za skuteczne. Jeżeli stwierdzono nieważność doręczenia pisma, można podjąć ponowną próbę jego doręczenia. W określonych przypadkach sąd może również odstąpić od doręczenia pism.
Koszt doręczenia pism pocztą jest ujęty w standardowych opłatach sądowych. Jeżeli pisma mają zostać doręczone do rąk własnych adresata przez komornika lub pracownika sądowego doręczającego pisma sądowe, wysokość opłat zależy od rodzaju pisma oraz od tego, czy doręcza je komornik czy pracownik sądowy.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwy punkt kontaktowy Europejskiej Sieci Sądowej (EJN). Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. ESS ani Komisja Europejska nie ponoszą odpowiedzialności za wszelkie informacje, dane lub odniesienia zawarte w tym dokumencie. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.