

Wyszukaj informacje według regionu
W praktyce zwrot „doręczenie pism” oznacza zwykle faktyczne odebranie wezwania do stawienia się przed sądem lub innego pisma przez pozwanego, wskutek czego pozwany zostaje powiadomiony o postępowaniu lub orzeczeniu sądowym lub wezwany do stawienia się przed sądem oraz zostaje poinformowany o odpowiednich terminach sądowych.
Regulamin sądu ma zapewnić nienaruszenie praw pozwanego oraz doręczenie mu wymaganych pism i zawiadomień o zbliżających się terminach sądowych z co najmniej minimalnym dozwolonym wyprzedzeniem. Przed wydaniem orzeczenia w sprawie sędzia wymaga zwykle dowodu doręczenia pism.
Co do zasady doręczenia drogą formalną wymagają następujące dokumenty:
Niektóre rodzaje postępowań cywilnych wymagają doręczenia dodatkowych określonych pism.
Więcej informacji można znaleźć w rozdziale 16 regulaminu Court of Session, w rozdziale 5 regulaminu postępowania zwyczajnego przed sheriff courts (Ordinary Cause Rules), w rozdziale 5 regulaminu postępowania w trybie przyspieszonym i w części 6 regulaminu postępowania uproszczonego.
a) Pisma pozasądowe, takie jak pismo poprzedzające wszczęcie postępowania sądowego, oraz pisma sądowe, takie jak pozwy lub wezwania do stawienia się przed sądem, można doręczać pocztą (priorytetową przesyłką poleconą). W takim przypadku pracownik poczty doręcza pismo na adres zamieszkania pozwanego/miejsca prowadzenia działalności przez pozwanego i uzyskuje podpis stanowiący potwierdzenie doręczenia. Nadania pism sądowych pocztą może dokonać wyłącznie solicitor, posłaniec lub urzędnik sądowy, lub w niektórych przypadkach kancelaria sądu w ramach procedury uproszczonej.
b) Jeżeli pisma mają zostać doręczone do rąk własnych, doręczenia dokonuje posłaniec lub urzędnik sądowy (sheriff officer).
c) Wezwania do zapłaty oraz większość pozostałych pism związanych z postępowaniem egzekucyjnym doręcza się do rąk własnych i również w tym przypadku doręczeń dokonuje posłaniec lub urzędnik sądowy.
Ponieważ w Zjednoczonym Królestwie – w odróżnieniu od wielu innych państw członkowskich – nie prowadzi się rejestru zawierającego informacje na temat miejsca zamieszkania osób, szkocki organ, do którego się zwrócono z wnioskiem o doręczenie, nie ma możliwości uzyskania adresu osoby, której należy doręczyć pisma. Jeżeli jednak pisma mają zostać doręczone spółce, a osoby przebywające pod wskazanym adresem odmawiają ich przyjęcia, jednostka przyjmująca w Szkocji może ustalić adres siedziby statutowej tej spółki (jeżeli różni się on od wskazanego adresu) i doręczyć pisma na ten adres.
Jak wspomniano powyżej, w Zjednoczonym Królestwie nie prowadzi się rejestru zawierającego informacje na temat miejsca zamieszkania osób. Aby ustalić adres konkretnej osoby, należy skorzystać z usług podmiotów zajmujących się ustalaniem miejsca pobytu osób fizycznych lub skorzystać z szeregu stron internetowych, które mogą zawierać pewne dane adresowe. Przedstawiony poniżej wykaz nie jest wyczerpujący, ale zawiera przykładowe rodzaje dostępnych stron internetowych. Przeszukiwanie niektórych rejestrów, takich jak rejestr numerów telefonicznych (pierwszy link), jest nieodpłatne. W innych przypadkach konieczne jest uiszczenie opłaty.
Rejestr numerów telefonicznych prowadzony przez British Telecomunications.
Wyszukiwarka adresów na stronach internetowych 192, UKRoll.
Ustalanie miejsca pobytu osób na stronie Tracemart
Aby ustalić adres siedziby statutowej spółki, można przeszukać stronę internetową Izby Spółek Handlowych (Companies House). W niektórych przypadkach wyszukiwanie informacji na temat spółek jest bezpłatne, lecz w celu uzyskania szczegółowych danych należy wnieść opłatę.
Nie, wystąpienie z wnioskiem o udostępnienie informacji na temat adresu w Szkocji na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 1206/2001 nie jest możliwe.
a) Doręczenie priorytetową przesyłką poleconą.
b) Doręczenie właściwe – przez posłańca lub urzędnika sądowego do rąk własnych pozwanego.
c) Doręczenie właściwe – przekazanie pisma współlokatorowi w miejscu zamieszkania lub pracownikowi w miejscu prowadzenia działalności.
Jeżeli po należytym zasięgnięciu informacji posłaniec lub urzędnik sądowy stwierdzi, że istnieją uzasadnione powody, aby uznać, że pozwany zamieszkuje pod adresem wskazanym na piśmie sądowym, może przekazać pismo współlokatorowi w miejscu zamieszkania lub pracownikowi w miejscu prowadzenia działalności.
d) Doręczenie właściwe – w przypadkach innych niż te, w których pozwany jest osobą fizyczną (tj. gdy pozwany jest inną osobą prawną, np. zarejestrowaną spółką)).
Doręczenia można dokonać, przekazując wezwanie osobie przebywającej na przykład w miejscu prowadzenia działalności w taki sposób, aby można było zasadnie oczekiwać, że faktyczny pełnomocnik pozwanego otrzyma pismo.
e) Doręczenie właściwe – pozostawienie/umieszczenie pisma pod adresem doręczenia.
Jeżeli posłaniec/urzędnik sądowy nie był w stanie doręczyć pism do rąk własnych pozwanego może:
f) Jeżeli adres jest nieznany, sędzia może zezwolić na doręczenie przez:
g) Nie przewidziano żadnych przepisów dotyczących doręczania pozwów, wezwań, orzeczeń lub wezwań do zapłaty faksem ani pocztą elektroniczną. Drogą elektroniczną lub w dowolnej innej formie pisemnej można jednak doręczać niektóre inne dokumenty, które należy przekazać w toku niektórych postępowań.
h) Informacje na temat doręczeń osobom znajdującym się poza terytorium Szkocji można znaleźć w rozdziale 16 regulaminu Court of Session, w rozdziale 5 regulaminu postępowania zwyczajnego przed sheriff courts (Ordinary Cause Rules), w rozdziale 5 regulaminu postępowania w trybie przyspieszonym i w części 6 regulaminu postępowania uproszczonego.
(Jeżeli chodzi o wezwania, pozwy itp. przekazywane do Szkocji, w przypadkach innych niż te regulowane przepisami rozporządzenia UE w sprawie doręczeń lub konwencją haską o doręczeniach oraz za pośrednictwem organu centralnego zastosowanie mają wszystkie zasady i procedury szczególne opisane w lit. a)–g). Na przykład doręczenie do rąk własnych pozwanego w Szkocji wezwania wydanego w państwie innym niż Szkocja jest uzasadnione prawnie wyłącznie wtedy, gdy doręczenie jest zgodne z regulaminem szkockich sądów.)
i) We wszystkich przypadkach, w których doręczenia dokonuje się w sposób inny niż doręczenie przez sąd, należy przedłożyć zaświadczenie o dokonaniu doręczenia opatrzone podpisem reprezentującego powoda prawnika (solicitor), posłańca lub urzędnika sądowego.
Zob. odpowiedź w pkt 5 lit. g) powyżej.
W przypadku wniosków o doręczenie pism otrzymanych od innych państw członkowskich standardową metodą doręczenia w Szkocji jest doręczenie do rąk własnych przez posłańca sądowego na ostatni znany adres adresata lub do miejsca, w którym prowadzi on działalność. Prawo szkockie przewiduje również inne metody doręczeń, ale nie są one wykorzystywane przez organ centralny do celów doręczania pism.
Jak opisano powyżej, jedyną metodą doręczania pism, którą stosuje organ centralny w Szkocji, jest doręczenie przez posłańca sądowego.
Złożenia pism w określonym miejscu (np. w urzędzie pocztowym) nie uznaje się za alternatywną metodę doręczenia w Szkocji.
Jeżeli zastosowano odpowiednią metodę doręczenia, termin skutecznego doręczenia uznaje się za obowiązujący niezależnie od tego, czy adresat odbierze pismo. Jedyny wyjątek dotyczy przypadków dopuszczonych w art. 8 ust. 1 i w załączniku II do rozporządzenia w odniesieniu do pism sporządzonych w języku zrozumiałym dla adresata.
Przesyłki polecone realizowane przez Royal Mail (operatora pocztowego w Zjednoczonym Królestwie) są doręczane na adres, a nie konkretnej osobie. Dlatego możliwy jest odbiór pism przez osobę inną niż adresat, która zamieszkuje pod tym samym adresem.
W przypadku niezastania pod wskazanym adresem żadnej osoby, która mogłaby potwierdzić podpisem odbiór pism, następuje ich zwrot do miejscowego urzędu pocztowego. Pisma nieodebranie w terminie (zob. poniżej) zwraca się nadawcy.
Jeżeli doręczenie nie było możliwe, pod adresem doręczenia pozostawia się zawiadomienie o próbie doręczenia. Zawiadomienie zawiera informacje dla adresata o miejscu i terminie odbioru przesyłki. Przesyłkę poleconą nadaną w Zjednoczonym Królestwie należy odebrać w ciągu jednego tygodnia W przypadku międzynarodowej przesyłki poleconej termin odbioru wynosi trzy tygodnie.
a) W odniesieniu do doręczenia pocztą, zob. powyżej. Przesyłki nadaje się priorytetową przesyłką poleconą. Jako dowód doręczenia sąd wymaga okazania potwierdzenia doręczenia, np. paragonu pocztowego.
b) W odniesieniu do doręczenia właściwego posłaniec lub urzędnik sądowy sporządza zaświadczenie o doręczeniu z podpisami zaangażowanych osób, w którym wskazano sposób doręczenia.
c) W odniesieniu do poświadczania doręczeń poza terytorium Szkocji zob. odpowiednie części regulaminu sądowego, jak wspomniano powyżej. Również w tym przypadku w odniesieniu do wezwań itp. przekazywanych do Szkocji obowiązują wszystkie zasady, o których mowa w lit. a) i b).
Przed wydaniem orzeczenia w sprawie sędzia musi mieć pewność, że doręczenie pism pozwanemu odbyło się w sposób prawidłowy i sprawiedliwy. Doręczenia należy dokonać w sposób zadowalający, w przeciwnym razie pozwany miałby prawo wszcząć postępowanie o unieważnienie orzeczenia, powołując się na fakt, że powództwo wytoczono bez możliwości wdania się w spór ani nawet bez powiadomienia o jego wytoczeniu. Jeżeli jednak okaże się, że pozwany powziął wiadomość o postępowaniu, ponieważ stawił się w sądzie, wówczas stawiennictwo pozwanego naprawia wszelkie uchybienia w doręczeniu.
Doręczenie pocztą: obowiązująca opłata za priorytetową przesyłkę poleconą.
Jeżeli przesyłkę pocztową nadaje posłaniec lub urzędnik sądowy, uiszcza się dodatkową opłatę należną tym osobom, której wysokość określa ustawodawstwo w zależności od okoliczności sprawy.
Doręczenie właściwe: wysokość opłat pobieranych przez posłańców/urzędników sądowych określa ustawodawstwo w zależności od okoliczności sprawy.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwy punkt kontaktowy Europejskiej Sieci Sądowej (EJN). Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. ESS ani Komisja Europejska nie ponoszą odpowiedzialności za wszelkie informacje, dane lub odniesienia zawarte w tym dokumencie. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.