Grensoverschrijdende plaatsing van een kind, inclusief pleeggezin

1 Bestaat er krachtens uw nationaal recht een verplichting tot voorafgaande raadpleging en het verkrijgen van toestemming vóór de grensoverschrijdende plaatsing van een kind? Vermeld eventuele uitzonderingen

Uit hoofde van artikel 56 van Verordening (EG) nr. 2201/2003 van 27 november 2003 betreffende de bevoegdheid en de erkenning en tenuitvoerlegging van beslissingen in huwelijkszaken en inzake de ouderlijke verantwoordelijkheid, bekend als de verordening “Brussel II bis”, geldt er een procedure voor voorafgaande raadpleging en verkrijging van toestemming vóór de grensoverschrijdende plaatsing van een kind in Frankrijk. De uitvoering van deze procedure wordt beschreven in de circulaire van het ministerie van Justitie van 28 oktober 2005 betreffende de inwerkingtreding van de verordening (Circulaire nr. CIV/03/05; N° NOR JUS C 05 20 191 C).

Behalve in het geval van plaatsing bij een ouder zijn er geen uitzonderingen op deze procedure: de Franse wet stelt de tussenkomst van een overheidsinstantie verplicht, ongeacht of tot de plaatsing wordt besloten in een administratief kader, met toestemming van de wettelijke verantwoordelijken, of in een gerechtelijk kader.

2 Indien voorafgaande raadpleging en toestemming vereist zijn, welke autoriteit moet dan worden geraadpleegd en toestemming geven?

Het bureau wetgeving en juridische zaken (bureau K1) van de directie jeugdrechtsbescherming (Direction de la Protection Judiciaire de la Jeunesse, DPJJ) is door Frankrijk aangewezen als de centrale autoriteit op dit gebied. In het kader van de procedure van raadpleging en goedkeuring moet het daarom worden geraadpleegd zodra de plaatsing in Frankrijk van een kind uit een andere lidstaat die partij is bij de verordening, wordt overwogen.

Het dossier kan worden verzonden:

• per e-mail: pole-international.dpjj-k1@justice.gouv.fr

• per post, naar het volgende adres:

Ministère de la Justice

Direction de la Protection Judiciaire de la Jeunesse (bureau K1 – pôle international)

13 place Vendôme 75001 Parijs, Frankrijk

3 Beschrijf kort de procedure voor raadpleging en het verkrijgen van toestemming (met inbegrip van de vereiste documenten, termijnen, regels voor de procedure en andere relevante gegevens)

Bij een voorgenomen plaatsing in Frankrijk door een andere lidstaat die partij is bij de verordening Brussel II bis, moet de centrale autoriteit van de verzoekende lidstaat de Franse centrale autoriteit het volgende doen toekomen:

• informatie over de burgerlijke staat van de minderjarige;
• de identiteit en contactgegevens van de personen die het ouderlijk gezag over de minderjarige uitoefenen;
• informatie over de identiteit van de personen die zijn aangewezen als pleegouders voor het kind of informatie over de beoogde zorginstelling;
• een overzicht van de individuele en gezinssituatie van de minderjarige (met voorgeschiedenis en huidige omstandigheden);
• de stappen die de verzoekende autoriteit heeft ondernomen om de plaatsing voor te bereiden;
• bijzonderheden over de beoogde plaatsing (duur, organisatie van het recht op correspondentie, uitstapjes, bezoek en huisvesting);
• de wijze van financiering van de beoogde plaatsing;
• de wijze waarop de follow-up van de plaatsing en de behandeling van eventuele incidenten zijn geregeld;
• de duur van de gevraagde plaatsing.

Na ontvangst van de stukken zal de Franse centrale autoriteit alle nodige controles uitvoeren in samenwerking met de bevoegde departementsraad. De antwoordtermijn kan variëren naargelang van de complexiteit van het dossier.

Wat de termijnen betreft:

deze stukken moeten vóór de feitelijke plaatsing van het kind in Frankrijk worden verstrekt, overeenkomstig de bepalingen van de verordening. In ieder geval moeten de documenten in een zo vroeg mogelijk stadium vóór de beoogde plaatsingsdatum worden overgelegd om vertraging bij de feitelijke plaatsing te voorkomen.

Verzoeken om verlenging van lopende plaatsingen moeten ten minste twee maanden vóór het einde van de plaatsing aan de Franse centrale autoriteit worden toegezonden.

4 Wat is een "pleeggezin" volgens het nationale recht van uw lidstaat?

De Franse wet definieert het pleeggezin als “de persoon die tegen vergoeding regelmatig en onafgebroken minderjarigen en jongvolwassenen onder de leeftijd van eenentwintig jaar in huis neemt” en “alle personen die op dat adres verblijven” (artikel L. 421-2 van het Franse wetboek sociale actie en gezin (Code de l’action sociale et de la familles)). Om als “pleeggezin” te worden aangemerkt, is een bevoegdheidsverklaring nodig die wordt afgegeven door de departementsraad.

De Franse wet kent echter ook het begrip “betrouwbare derde” (tiers digne de confiance). Dit is een persoon aan wie het kind wordt toevertrouwd, die geen deel hoeft uit te maken van het gezin en die een vergoeding ontvangt van de kosten voor de verzorging van het kind.

Ten slotte voorziet de wet ook in pleegzorg door een familielid, na een bestuurlijk of gerechtelijk besluit tot plaatsing. Deze twee regelingen worden genoemd in artikel 375-3, lid 2, van het Franse burgerlijk wetboek (Code civil).

In het kader van de uitvoering van de verordening Brussel II bis vallen al deze mogelijkheden onder dezelfde regeling en is in ieder geval voorafgaande raadpleging van en goedkeuring door de Franse centrale autoriteit vereist.

5 Omvat het begrip "pleeggezin” ook familieleden of niet? Zo ja, welke?

In de ruime uitlegging van het begrip “pleeggezin” waarvoor wordt gekozen bij de toepassing van de verordening Brussel II bis, omvat het ook familieleden van de minderjarige. Bijgevolg moet ook bij plaatsingen bij familieleden van de minderjarige, afgezien van de ouders, de Franse centrale autoriteit vooraf worden geraadpleegd.