Mediację regulują przepisy ustawy z dnia 21 lutego 2005 r. Mediację rodzinną, podobnie jak każdą inną mediację, można przeprowadzić w toku postępowania sądowego (mediacja sądowa) lub poza postępowaniem sądowym (mediacja dobrowolna).
Wszczęcie postępowania mediacyjnego na wniosek jednej ze stron lub na podstawie postanowienia sądu wymaga wyrażenia zgody przez strony.
Strony wspólnie wyznaczają mediatora (art. 1734 §1 kodeksu postępowania cywilnego (Code judiciaire)), który może zostać zatwierdzony przez Federalną Komisję ds. Mediacji. Każda ze stron może w dowolnym momencie zakończyć mediację (art. 1729 kodeksu postępowania cywilnego). Mediacja może dotyczyć całości sporu lub jego części (art. 1735 §2 kodeksu postępowania cywilnego).
We wszystkich kwestiach podlegających właściwości sądu rodzinnego w momencie wniesienia pozwu urzędnik sądowy informuje strony o możliwości skorzystania z mediacji i przekazuje im wszystkie istotne informacje (art. 1253b/1 kodeksu postępowania cywilnego). W sprawie o rozwód z powodu zupełnego i trwałego rozkładu pożycia sędzia może zarządzić zawieszenie postępowania na okres nie dłuższy niż miesiąc, tak aby strony mogły uzyskać informacje dotyczące mediacji (art. 1255 §6 akapit drugi kodeksu postępowania cywilnego). Wydziały sądu rodzinnego zajmujące się polubownym rozstrzyganiem sporów działają w oparciu o koncepcję pojednania (art. 731 kodeksu postępowania cywilnego): sędziowie dążą do pojednania stron, nawet jeżeli nie wydadzą orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie. Zgodnie z przepisami kodeksu postępowania cywilnego sędziowie nie mogą pełnić funkcji mediatorów.
Mediację przeprowadza się przy zachowaniu pełnej poufności; mediator jest zobowiązany do zachowania tajemnicy zawodowej (art. 1728 §1 kodeksu postępowania cywilnego).
Proces mediacji składa się z trzech etapów:
– wyznaczenia mediatora przez sędziego;
– odroczenia sprawy w celu jej rozpoznania w późniejszym terminie przez sędziego, który ustala wysokość zaliczki na poczet opłat;
– zakończenia mediacji: jeżeli mediacja zakończy się pomyślnie, strony potwierdzają warunki wypracowanej ugody na piśmie (ugoda zawarta w drodze mediacji), które mogą następnie zostać zatwierdzone przez sędziego. Jeżeli mediacja zakończy się niepowodzeniem, strony mogą wszcząć (lub kontynuować) postępowanie sądowe lub wystąpić ze wspólnym wnioskiem o wyznaczenie innego mediatora.
Strony i mediator uzgadniają z wyprzedzeniem wysokość wynagrodzenia i wydatków oraz warunki płatności.
Łącze do krajowej strony internetowej zawierającej wykaz mediatorów rodzinnych: http://www.fbc-cfm.be/fr/trouver-un-mediateur.
Łącze do krajowej strony internetowej zawierającej informacje na temat mediacji rodzinnej lub mediacji ogólnej: http://www.fbc-cfm.be/fr/mediation.
Łącze do przepisów krajowych dotyczących mediacji rodzinnej: http://www.fbc-cfm.be/fr/content/national-0.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwy punkt kontaktowy Europejskiej Sieci Sądowej (EJN). Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. ESS ani Komisja Europejska nie ponoszą odpowiedzialności za wszelkie informacje, dane lub odniesienia zawarte w tym dokumencie. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.