- Artikel 2, lid 1 - Verzendende instanties
- Artikel 2, lid 2 - Ontvangende agentschappen
- Artikel 2, lid 4, onder c) - de wijze waarop zij stukken kunnen ontvangen
- Artikel 2, lid 4, onder d) - de talen die kunnen worden gebruikt voor het invullen van het formulier waarvan het model in bijlage I is opgenomen.
- Artikel 3 - Centrale instantie
- Artikel 4 - Verzending van stukken
- Artikel 8, lid 3, en artikel 9, lid 2 - door het nationale recht gestelde termijnen voor de betekening of kennisgeving van stukken
- Artikel 10 - Certificaat van betekening of kennisgeving en afschrift van het stuk waarvan de betekening of kennisgeving is verricht
- Artikel 11 - Kosten van betekening of kennisgeving
- Artikel 13 - Betekening of kennisgeving door de zorg van diplomatieke of consulaire ambtenaren
- Artikel 15 - Rechtstreekse betekening of kennisgeving
- Artikel 19 - Niet-verschenen verweerder
NB! Verordening (EG) nr. 1393/2007 van de Raad is met ingang van 1 juli 2022 vervangen door Verordening (EU) 2020/1784 van het Europees Parlement en de Raad.
Kennisgevingen over de nieuwe verordening vindt u hier!
Artikel 2, lid 1 - Verzendende instanties
De verzendende instantie voor gerechtelijke stukken is het gerecht dat de betekening of kennisgeving verricht (§ 1069, lid 1, van het wetboek van burgerlijke rechtsvordering (ZPO)).
De verzendende instantie voor buitengerechtelijke stukken is het kantongerecht (Amtsgericht) van het kanton waar de persoon die het stuk betekent of ter kennis brengt zijn woonplaats of gewone verblijfplaats heeft; bij notariële akten ook het kantongerecht van het kanton waar de notaris die de akte heeft verleden zijn kantoor heeft; bij rechtspersonen het kantongerecht van het kanton waar het hoofdkantoor is gevestigd; de deelstaatregeringen kunnen bij uitvoeringsbesluit de taken van de verzendende instantie voor de kantons van verschillende kantongerechten opdragen aan een enkel kantongerecht (§ 1069, lid 1, ZPO).
Artikel 2, lid 2 - Ontvangende agentschappen
Voor de betekening of kennisgeving van stukken in de Bondsrepubliek Duitsland is de Duitse ontvangende instantie in de zin van artikel 2, lid 2, van Verordening (EG) nr. 1393/2007 het kantongerecht van het kanton waar het stuk moet worden betekend of ter kennis gebracht. De deelstaatregeringen kunnen bij uitvoeringsbesluit de taken van de ontvangende instantie voor de kantons van verschillende kantongerechten opdragen aan een enkel kantongerecht.
Artikel 2, lid 4, onder c) - de wijze waarop zij stukken kunnen ontvangen
De volgende communicatiemiddelen staan ter beschikking:
- voor ontvangst en verzending: post en particuliere koeriersdiensten, fax,
- voor andere mededelingen: telefoon en e-mail.
Artikel 2, lid 4, onder d) - de talen die kunnen worden gebruikt voor het invullen van het formulier waarvan het model in bijlage I is opgenomen.
Het formulier kan worden ingevuld in het Duits of het Engels.
Artikel 3 - Centrale instantie
De taak van de centrale instantie wordt in elke deelstaat uitgevoerd door een door de deelstaatregering aangewezen instantie. Gewoonlijk zijn dit de justitiële autoriteiten van de deelstaat of een Oberlandesgericht (het hoogste rechtscollege van een deelstaat).
Het opgegeven adres is, indien beschikbaar, het kantooradres; anders wordt het postbusadres opgegeven (in sommige gevallen worden beide opgegeven).
Voor spoedzendingen en pakketten (inclusief kleine pakjes) mag alleen het kantooradres worden gebruikt.
Klik op onderstaande link voor een lijst van alle bevoegde instanties in verband met dit artikel.
Lijst van bevoegde instanties
Artikel 4 - Verzending van stukken
Het formulier in bijlage I (aanvraag) mag worden ingevuld in het Duits of het Engels.
Artikel 8, lid 3, en artikel 9, lid 2 - door het nationale recht gestelde termijnen voor de betekening of kennisgeving van stukken
Vanuit het oogpunt van de aanvrager, die de enige is die in het kader van artikel 8, lid 3, en artikel 9, lid 2, in aanmerking wordt genomen, is in het Duitse recht de precieze datum van betekening of kennisgeving slechts zelden van belang voor de berekening van de termijn, aangezien het doorgaans volstaat dat het stuk tijdig het gerecht bereikt en de betekening of kennisgeving daarna volgt (§ 167 ZPO). Indien in een specifiek geval de precieze datum van betekening of kennisgeving van belang is, is § 222, lid 2, ZPO van toepassing in samenhang met §§ 187 en volgende van het Duitse burgerlijk wetboek.
Artikel 10 - Certificaat van betekening of kennisgeving en afschrift van het stuk waarvan de betekening of kennisgeving is verricht
Het formulier in bijlage I (certificaat) mag worden ingevuld in het Duits of het Engels.
Artikel 11 - Kosten van betekening of kennisgeving
De in artikel 11, lid 2, bedoelde kosten kunnen in normale omstandigheden oplopen tot 20,50 EUR. Deze kosten worden naargelang van het type gevraagde betekening of kennisgeving berekend overeenkomstig de wetgeving inzake gerechtskosten.
Artikel 13 - Betekening of kennisgeving door de zorg van diplomatieke of consulaire ambtenaren
Op het grondgebied van de Bondsrepubliek Duitsland is betekening of kennisgeving door de zorg van diplomatieke of consulaire ambtenaren in de zin van artikel 13, lid 1, niet toegestaan, tenzij het stuk moet worden betekend of ter kennis gebracht aan een onderdaan van de verzendende staat.
Artikel 15 - Rechtstreekse betekening of kennisgeving
Betekening of kennisgeving in de zin van artikel 15 kan op het grondgebied van de Bondsrepubliek Duitsland slechts worden gedaan voor stukken waarvoor het Duitse burgerlijke procesrecht rechtstreekse betekening of kennisgeving uitdrukkelijk toestaat (§ 166, lid 2, ZPO). De betekening of kennisgeving van een gedinginleidend stuk kan niet op die manier worden gedaan. Rechtstreekse betekening of kennisgeving is bijvoorbeeld wel toegestaan voor executoriale titels (§ 750 ZPO), authentieke akten (§ 794, lid 1, nr. 5, en § 797 ZPO), bevelen tot bewarend beslag (§ 922, lid 2, ZPO) en beslissingen in kort geding (§§ 935 en 936 ZPO). De regels inzake toegestane rechtstreekse betekening of kennisgeving zijn opgenomen in §§ 191 en volgende ZPO.
Artikel 19 - Niet-verschenen verweerder
Indien aan de voorwaarden van artikel 19, lid 2, is voldaan, kunnen Duitse rechters een beslissing geven wanneer het gedinginleidende stuk of een daarmee gelijk te stellen stuk openbaar werd betekend of ter kennis gebracht in de Bondsrepubliek Duitsland.
Een verzoek om verlening van een nieuwe termijn voor het aanwenden van een rechtsmiddel in de zin van artikel 19, lid 4, moet worden ingediend binnen een termijn van een jaar te rekenen vanaf het verstrijken van de niet in acht genomen termijn.
De verschillende taalversies van deze pagina worden bijgehouden door de betrokken lidstaten. De informatie wordt vertaald door de diensten van de Europese Commissie. Eventuele aanpassingen zijn daarom mogelijk nog niet verwerkt in de vertalingen. De Europese Commissie aanvaardt geen verantwoordelijkheid of aansprakelijkheid met betrekking tot informatie of gegevens in dit document. Zie de juridische mededeling voor auteursrechtelijke bepalingen van de lidstaat die verantwoordelijk is voor deze pagina.