Autor treści:
Szwecja
WYSZUKIWANIE WŁAŚCIWYCH SĄDÓW I URZĘDÓW
Za pomocą tej wyszukiwarki można wyszukiwać sądy i urzędy posiadające kompetencje w odniesieniu do konkretnych europejskich instrumentów prawnych. Należy pamiętać o tym, że choć dokładamy wszelkich starań, aby wyniki były jak najdokładniejsze, mogą istnieć wyjątki, w przypadku których kompetencje nie zostały określone.
Art. 67 (a)
Nazwy, adresy i sposoby komunikowania się z organami centralnymi wyznaczonymi na podstawie art. 53:
Utrikesdepartementet Enheten för konsulära och civilrättsliga ärenden
(Departament Ministerstwa Spraw Zagranicznych do spraw Konsularnych i Prawa Cywilnego)
S-103 39 Stockholm
Telefon: +46 (8) 405 1000 (centrala) / +46 (8) 405 5005 (numer alarmowy czynny poza godzinami urzędowania)
Faks: +46 (8) 723 1176;
E-mail: ud-kc@gov.se
Art. 67 (b)
Językami akceptowanymi na potrzeby komunikowania się z organami centralnymi na podstawie art. 57 ust. 2 są język szwedzki i język angielski.
Art. 67 (c)
Na potrzeby świadectw dotyczących prawa do kontaktów z dzieckiem na podstawie art 45 ust. 2 akceptuje się język szwedzki lub język angielski.
Art. 21 i 29
Artykuł 21
Jeżeli wniosek dotyczy w całości lub w części osoby dziecka, należy go złożyć do sądu rejonowego (tingsrätt), zgodnie z przepisami rozdziału 21 § 1 szwedzkiego kodeksu stosunków między rodzicami i dziećmi (föräldrabalken).
Jeżeli wniosek nie dotyczy osoby dziecka, należy go złożyć do sądu rejonowego ujętego w wykazie zawartym w § 5 ust. 1 rozporządzenia (2005:97) określającego przepisy uzupełniające do rozporządzenia Bruksela II, właściwego dla miejsca zamieszkania strony przeciwnej, lub do sądu rejonowego w gminie Nacka, gdy strona przeciwna nie mieszka w Szwecji.
Artykuł 29
Jeżeli wniosek dotyczy w całości lub w części osoby dziecka, należy go złożyć do sądu rejonowego, zgodnie z art. 29 art. 2 rozporządzenia Bruksela II.
Jeżeli wniosek nie dotyczy osoby dziecka, należy go złożyć do sądu rejonowego ujętego w wykazie zawartym w § 5 ust. 2 rozporządzenia (2005:97) określającego przepisy uzupełniające do rozporządzenia Bruksela II, wyznaczonego zgodnie z art. 29 ust. 2 rozporządzenia Bruksela II.
Art. 33
Środki zaskarżenia, o których mowa w art. 33 należy wnosić do sądu rejonowego, który wydał zaskarżane orzeczenie.
Art. 34
Środki zaskarżenia, o których mowa w art. 34 można wnosić jedynie do sądu apelacyjnego (hovrätt) lub do Sądu Najwyższego (Högsta domstolen).
Ta strona jest częścią portalu Twoja Europa.
Państwa opinia na temat przydatności przedstawionych informacji jest dla nas ważna.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.