Κανονισμός Βρυξέλλες ΙΙβ — Γαμικές διαφορές και διαφορές γονικής μέριμνας (αναδιατύπωση)

---

Άρθρο 103 παράγραφος 1 στοιχείο α) (1ο μέρος) — Δημόσιες ή άλλες αρχές εξουσιοδοτημένες να συντάσσουν δημόσιο έγγραφο του άρθρου 2 παράγραφος 2 σημείο 2) στοιχείο β) και δημόσιες αρχές εξουσιοδοτημένες να καταχωρίζουν συμφωνία του άρθρου 2 παράγραφος 2 σημείο 3)

Άνευ αντικειμένου.

Στο γερμανικό δίκαιο δεν προβλέπονται επί του παρόντος δημόσια έγγραφα και συμφωνίες για τον δικαστικό χωρισμό και το διαζύγιο, κατά την έννοια του άρθρου 65 παράγραφος 1, τα οποία παράγουν δεσμευτικά έννομα αποτελέσματα στη Γερμανία, ούτε δημόσια έγγραφα και συμφωνίες σε διαφορές γονικής μέριμνας, κατά την έννοια του άρθρου 65 παράγραφος 2, τα οποία να είναι εκτελεστά στη Γερμανία. Ως εκ τούτου, δεν υφίστανται γερμανικά δημόσια έγγραφα και συμφωνίες που, σύμφωνα με τον κανονισμό, θα πρέπει να αναγνωρίζονται ή να εκτελούνται σε άλλο κράτος μέλος. Για τον λόγο αυτόν, δεν είναι αναγκαίος ο καθορισμός αρμόδιων αρχών για τη σύνταξη δημόσιων εγγράφων, κατά την έννοια του άρθρου 2 παράγραφος 2 σημείο 2) στοιχείο β) και για την καταχώριση συμφωνιών, κατά την έννοια του άρθρου 2 παράγραφος 2 σημείο 3).

Άρθρο 103 παράγραφος 1 στοιχείο α) (2ο μέρος) — Διοικητικές αρχές που χορηγούν τη δικαστική αρωγή η οποία αναφέρεται στο άρθρο 74 παράγραφος 2

Ουδεμία.

Το γερμανικό νομικό σύστημα δεν προβλέπει επί του παρόντος δωρεάν διαδικασία από διοικητική αρχή, κατά την έννοια του άρθρου 74 παράγραφος 2.

Άρθρο 103 παράγραφος 1 στοιχείο β) (1ο μέρος) — Δικαστήρια αρμόδια για την έκδοση πιστοποιητικών για απόφαση του άρθρου 36 παράγραφος 1, και δικαστήρια και αρχές που είναι αρμόδια για την έκδοση πιστοποιητικού για δημόσιο έγγραφο ή συμφωνία του άρθρου 66

Το αρμόδιο δικαστήριο για την έκδοση πιστοποιητικού για απόφαση (άρθρο 36 παράγραφος 1) είναι:

το δικαστήριο που εξέδωσε την απόφαση.

Τα αρμόδια δικαστήρια και αρχές για την έκδοση πιστοποιητικού για δημόσιο έγγραφο ή συμφωνία (άρθρο 66) είναι:

ουδέν.

Στο γερμανικό δίκαιο δεν προβλέπονται επί του παρόντος δημόσια έγγραφα και συμφωνίες που θα πρέπει, σύμφωνα με το άρθρο 65 του κανονισμού, να αναγνωρίζονται ή να εκτελούνται σε άλλο κράτος μέλος. Για τον λόγο αυτόν, δεν είναι αναγκαία η έκδοση πιστοποιητικών σύμφωνα με το άρθρο 66 και ο καθορισμός αρμοδιότητας για την έκδοσή τους.

Άρθρο 103 παράγραφος 1 στοιχείο β) (2ο μέρος) — Δικαστήρια αρμόδια για τη διόρθωση των πιστοποιητικών που αναφέρονται στο άρθρο 37 παράγραφος 1 και στο άρθρο 48 παράγραφος 1, και δικαστήρια αρμόδια για την έκδοση πιστοποιητικού περί έλλειψης ή περιορισμού της εκτελεστότητας πιστοποιημένης απόφασης το οποίο αναφέρεται στο άρθρο 49· και δικαστήρια και αρχές που είναι αρμόδια για τη διόρθωση του πιστοποιητικού που έχει εκδοθεί δυνάμει του άρθρου 66 παράγραφος 1, η οποία αναφέρεται στο άρθρο 67 παράγραφος 1·

Το αρμόδιο δικαστήριο για τη διόρθωση (άρθρο 37 παράγραφος 1 και άρθρο 48 παράγραφος 1) πιστοποιητικού (άρθρα 36 και 48) για απόφαση είναι: το δικαστήριο που εξέδωσε το πιστοποιητικό.

Το αρμόδιο δικαστήριο για την έκδοση πιστοποιητικού περί έλλειψης ή περιορισμού εκτελεστότητας απόφασης που έχει πιστοποιηθεί (άρθρο 49) είναι: το δικαστήριο που ανέστειλε ή περιόρισε την εκτελεστότητα της απόφασης.

Τα αρμόδια δικαστήρια και αρχές για τη διόρθωση (άρθρο 67 παράγραφος 1) πιστοποιητικού (άρθρο 66) για δημόσιο έγγραφο ή συμφωνία είναι: ουδέν. Στο γερμανικό δίκαιο δεν προβλέπονται επί του παρόντος δημόσια έγγραφα και συμφωνίες που θα πρέπει, σύμφωνα με το άρθρο 65 του κανονισμού, να αναγνωρίζονται ή να εκτελούνται σε άλλο κράτος μέλος. Για τον λόγο αυτόν, δεν είναι αναγκαία η έκδοση πιστοποιητικών σύμφωνα με το άρθρο 66, ούτε η διόρθωση τους σύμφωνα με το άρθρο 67, ούτε ο καθορισμός αρμοδιότητας για την έκδοση και τη διόρθωσή τους.

Άρθρο 103 παράγραφος 1 στοιχείο γ) — δικαστήρια αρμόδια για την αναγνώριση απόφασης (άρθρο 30 παράγραφος 3) και για την άρνηση αναγνώρισης (άρθρο 40 παράγραφος 2), καθώς και δικαστήρια και αρχές που είναι αρμόδια για την άρνηση εκτέλεσης, για προσβολή ή προσφυγή και για περαιτέρω προσφυγή ή προσφυγή που αναφέρονται στο άρθρο 58 παράγραφος 1, στο άρθρο 61 παράγραφος 2 και στο άρθρο 62

Για την

• αναγνώριση απόφασης (άρθρο 30 παράγραφος 3)
• άρνηση της αναγνώρισης (άρθρο 40 παράγραφος 1)
• άρνηση εκτέλεσης (άρθρο 58 παράγραφος 1) για τους λόγους που προβλέπονται στο άρθρο 39 σε συνδυασμό με τα άρθρα 41 και 50, το άρθρο 56 παράγραφος 6 και το άρθρο 68 παράγραφοι 2 και 3

είναι αρμόδιο:

α) κατ' αρχήν: το δικαστήριο οικογενειακών διαφορών (Familiengericht) στην περιφέρεια του οποίου ο καθ' ου η αίτηση ή το παιδί που καταλαμβάνεται από την απόφαση έχει τη συνήθη διαμονή του κατά τον χρόνο κίνησης της διαδικασίας·

β) όταν δεν υφίσταται αρμοδιότητα σύμφωνα με τα ανωτέρω: το δικαστήριο οικογενειακών διαφορών (Familiengericht) στην περιφέρεια του οποίου ανακύπτει το έννομο συμφέρον για την αναγνώριση ή γίνεται γνωστή η ανάγκη για παροχή συνδρομής κατά τον χρόνο κίνησης της διαδικασίας·

γ) όταν εξακολουθεί να μην υφίσταται αρμοδιότητα σύμφωνα με τα ανωτέρω: το δικαστήριο που είναι επιφορτισμένο με τη λήψη αποφάσεων [το δικαστήριο οικογενειακών διαφορών του Pankow (Familiengericht Pankow)] στην περιφέρεια του Kammergericht [εφετείο (Oberlandesgericht) του ομόσπονδου κράτους του Βερολίνου].

Σύμφωνα με τα στοιχεία α) και β), αρμόδιο για το σύνολο της περιφέρειας ενός εφετείου (Oberlandesgericht) είναι κάθε φορά το δικαστήριο οικογενειακών διαφορών (Familiengericht) στην περιφέρεια του οποίου έχει την έδρα του το εφετείο (Oberlandesgericht). Ως εκ τούτου, η αρμοδιότητα του εν λόγω δικαστηρίου οικογενειακών διαφορών (Familiengericht) καταλαμβάνει το σύνολο της περιφέρειας του εφετείου (Oberlandesgericht). Επιπλέον, ανατίθεται η εξουσία στις κυβερνήσεις των ομόσπονδων κρατών να καταστήσουν αρμόδιο άλλο δικαστήριο οικογενειακών διαφορών (Familiengericht) που εμπίπτει στην περιφέρεια του εφετείου (Oberlandesgerichts) ή, στην περίπτωση που σε ένα ομόσπονδο κράτος έχουν συσταθεί περισσότερα εφετεία (Oberlandesgerichte), να καταστήσουν αρμόδιο ένα δικαστήριο οικογενειακών διαφορών (Familiengericht) για τις περιφέρειες όλων ή περισσότερων εφετείων (Oberlandesgerichte). Απομένει να διαπιστωθεί ο βαθμός στον οποίο οι κυβερνήσεις των ομόσπονδων κρατών κάνουν χρήση αυτής της εξουσίας.

Όσον αφορά την άρνηση εκτέλεσης (άρθρο 58 παράγραφος 1) για λόγους που προβλέπονται από το γερμανικό δίκαιο εκτέλεσης και γίνονται δεκτοί σύμφωνα με το άρθρο 57

θα πρέπει να γίνει η ακόλουθη διάκριση:

• Έφεση σύμφωνα με το άρθρο 87 παράγραφος 4 του νόμου περί της διαδικασίας σε οικογενειακές υποθέσεις και σε υποθέσεις εκούσιας δικαιοδοσίας (FamFG) κατά αποφάσεων που λαμβάνονται στο πλαίσιο της διαδικασίας εκτέλεσης μπορεί να ασκηθεί ενώπιον του δικαστηρίου οικογενειακών διαφορών (Familiengericht) που εξέδωσε την απόφαση ή ενώπιον του αρμόδιου εφετείου (Beschwerdegericht) [εφετείο (Oberlandesgericht) στην περιφέρεια του οποίου βρίσκεται το δικαστήριο οικογενειακών υποθέσεων (Familiengericht) που εξέδωσε την προσβαλλόμενη απόφαση].
• Αρμόδιο για την έκδοση απόφασης επί ανακοπής κατά του τρόπου διεξαγωγής της αναγκαστικής εκτέλεσης από τον δικαστικό επιμελητή σύμφωνα με το άρθρο 766 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας (ZPO) είναι το δικαστήριο οικογενειακών διαφορών (Familiengericht) που είναι αρμόδιο και για την αναγκαστική εκτέλεση του εν λόγω τίτλου [βλ. τις πληροφορίες για το άρθρο 103 παράγραφος 1 στοιχείο δ)].
• Αποκλειστικά αρμόδιο για την έκδοση απόφασης επί ανακοπής κατά της εκτέλεσης σύμφωνα με το άρθρο 767 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας (ZPO) για τίτλους που αφορούν την καταβολή των δικαστικών εξόδων (αποφάσεις για τα δικαστικά έξοδα) είναι το δικαστήριο που έκρινε ή όφειλε να κρίνει σε πρώτο βαθμό την αίτηση για άρνηση της εκτέλεσης. Βλ. τις ανωτέρω πληροφορίες.

Η προσφυγή (άρθρο 61 παράγραφος 2) μπορεί να ασκηθεί ενώπιον του δικαστηρίου οικογενειακών διαφορών (Familiengericht) του οποίου η απόφαση προσβάλλεται ή ενώπιον του εφετείου (Oberlandesgericht) στο οποίο υπάγεται το δικαστήριο οικογενειακών διαφορών (Familiengericht). Αρμόδιο για την εκδίκαση της περαιτέρω προσφυγής (άρθρο 62) είναι το Ομοσπονδιακό Ανώτατο Δικαστήριο (Bundesgerichtshof).

Άρθρο 103 παράγραφος 1 στοιχείο δ) – αρμόδιες για την εκτέλεση αρχές που αναφέρονται στο άρθρο 52

Θα πρέπει να γίνει η ακόλουθη διάκριση:

Για την αναγκαστική εκτέλεση τίτλου σύμφωνα με το κεφάλαιο IV του κανονισμού (ΕΕ) 2019/1111 σχετικά με την παράδοση ή επιστροφή προσώπων ή σχετικά με τη ρύθμιση της επικοινωνίας ισχύουν οι ίδιοι κανόνες αρμοδιότητας που προβλέπονται στο άρθρο 103 παράγραφος 1 στοιχείο γ) για την αναγνώριση μιας απόφασης, την άρνηση της αναγνώρισης και την άρνηση εκτέλεσης δυνάμει του ενωσιακού δικαίου.

Για την αναγκαστική εκτέλεση τίτλου σύμφωνα με το κεφάλαιο IV του κανονισμού Βρυξέλλες ΙΙβ που δεν αφορά την παράδοση ή επιστροφή προσώπων ή τη ρύθμιση της επικοινωνίας —ιδίως όσον αφορά αποφάσεις για τα δικαστικά έξοδα— η αρμοδιότητα καθορίζεται από τους γενικούς κανόνες που ισχύουν για την εκτέλεση τίτλων σε υποθέσεις αστικού και εμπορικού δικαίου. Στο πλαίσιο αυτό, μπορείτε να ανατρέξετε στις πληροφορίες που διατίθενται στη διεύθυνση https://e-justice.europa.eu/52/EL/how_to_enforce_a_court_decision?GERMANY&init=true&member=1.

Άρθρο 103 παράγραφος 1 στοιχείο ε) — ένδικα μέσα κατά απόφασης σχετικά με την αίτηση για άρνηση εκτέλεσης που αναφέρονται στα άρθρα 61 και 62

Με τον όρο προσφυγή, κατά την έννοια του άρθρου 61, νοείται η έφεση (sofortige Beschwerde). Με τον όρο περαιτέρω προσφυγή, κατά την έννοια του άρθρου 62, νοείται η αίτηση αναίρεσης (Rechtsbeschwerde).

Άρθρο 103 παράγραφος 1 στοιχείο στ) — ονόματα, διευθύνσεις και μέσα επικοινωνίας όσον αφορά τις κεντρικές αρχές που έχουν οριστεί και είναι επιφορτισμένες να παρέχουν τη συνδρομή τους για την εφαρμογή του κανονισμού σε διαφορές γονικής μέριμνας. Σε περίπτωση που ορίζονται περισσότερες από μία κεντρικές αρχές, καθορίζεται η κατά τόπον ή η καθ’ ύλη αρμοδιότητα κάθε κεντρικής αρχής, όπως αναφέρεται στο άρθρο 76.

Η κεντρική αρχή σύμφωνα με το άρθρο 76 είναι η Bundesamt für Justiz (BfJ) (Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Δικαιοσύνης).

Η ταχυδρομική διεύθυνση είναι η ακόλουθη:

Bundesamt für Justiz (Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Δικαιοσύνης)

Referat II 3

53094 Bonn.

Μπορείτε να επικοινωνήσετε με την εν λόγω υπηρεσία μέσω τηλεφώνου, φαξ ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου ως εξής:

Τηλέφωνο: +49 228 99 410-5212

Φαξ: +49 228 410-5401

Διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου: int.sorgerecht@bfj.bund.de.

Άρθρο 103 παράγραφος 1 στοιχείο ζ) — κατά περίπτωση, κατηγορίες στενών συγγενών, πέραν των γονέων, υπό τη φροντίδα των οποίων μπορεί να τοποθετηθεί το παιδί στο έδαφος κράτους μέλους χωρίς την προηγούμενη έγκριση του εν λόγω κράτους μέλους, όπως αναφέρεται στο άρθρο 82

Ουδεμία.

Η Γερμανία δεν έκανε χρήση της δυνατότητας που παρέχει το άρθρο 82 για την εξαίρεση ορισμένων κατηγοριών στενών συγγενών από την απαίτηση παροχής έγκρισης για διασυνοριακές τοποθετήσεις παιδιών στη Γερμανία.

Άρθρο 103 παράγραφος 1 στοιχείο η) — γλώσσες των θεσμικών οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης διαφορετικές από τη γλώσσα κράτους μέλους, στις οποίες μπορούν να γίνονται δεκτές οι κοινοποιήσεις προς τις κεντρικές αρχές αυτού, όπως αναφέρεται στο άρθρο 91 παράγραφος 3

Εκτός από τη γερμανική, η αγγλική είναι αποδεκτή ως γλώσσα επικοινωνίας με την κεντρική αρχή.

Άρθρο 103 παράγραφος 1 στοιχείο θ) — γλώσσες που γίνονται δεκτές για τις μεταφράσεις των αιτημάτων και των συνοδευτικών εγγράφων που αποστέλλονται σύμφωνα με τα άρθρα 80, 81, 82, και των πεδίων ελεύθερου κειμένου των πιστοποιητικών που αναφέρονται στο άρθρο 91 παράγραφος 2

Γερμανικά.