Rozporządzenie Bruksela II ter – Sprawy małżeńskie i sprawy dotyczące odpowiedzialności rodzicielskiej (wersja przekształcona)

---

Art. 103 ust. 1 lit. a) (część 1) – organy publiczne lub inne organy uprawnione do sporządzenia dokumentu urzędowego, o którym mowa w art. 2 ust. 2 pkt 2 lit. b), oraz organy publiczne uprawnione do rejestracji porozumienia, o którym mowa w art. 2 ust. 2 pkt 3

Fińskie prawo nie zawiera żadnych przepisów dotyczących dokumentów urzędowych czy zarejestrowanych porozumień w rozumieniu rozporządzenia.

Art. 103 ust. 1 lit. a) (część 2) – organy administracyjne przyznające pomoc prawną, o której mowa w art. 74 ust. 2

W Finlandii organem administracyjnym, o którym mowa w art. 74 ust. 2, jest rada ds. opieki społecznej (jęz. fiński: Sosiaalilautakunta; jęz. szwedzki: Socialnämnd).

Organ właściwy do wydawania oświadczeń, że wnioskodawcy spełniają wymogi pomocy prawnej: biuro pomocy prawnej (jęz. fiński: oikeusaputoimisto; jęz. szwedzki: rättshjälpsbyrå).

Art. 103 ust. 1 lit. b) (część 1) – sądy właściwe do wydawania zaświadczeń dotyczących orzeczeń, o których mowa w art. 36 ust. 1, oraz sądy i organy właściwe do wydawania zaświadczeń dotyczących dokumentów urzędowych lub porozumień, o których mowa w art. 66

Zaświadczenie, o którym mowa w art. 36 ust. 1, wydaje sąd lub urząd, który wydał orzeczenie lub decyzję albo zatwierdził porozumienie.

Art. 103 ust. 1 lit. b) (część 2) – sądy właściwe do dokonywania sprostowania zaświadczeń, o którym mowa w art. 37 ust. 1 i art. 48 ust. 1 oraz sądy właściwe do wydawania zaświadczeń dotyczących braku lub ograniczenia wykonalności orzeczenia, w odniesieniu do którego wydano zaświadczenie, o których mowa w art. 49; jak również sądy i organy właściwe do dokonywania sprostowania zaświadczeń wydanych na podstawie art. 66 ust. 1, o których mowa w art. 67 ust. 1

Sądy właściwe do sprostowywania zaświadczeń wydanych na podstawie art. 37 ust. 1 i art. 48 ust. 1: Sąd lub inny urząd, który wydał dane orzeczenie lub daną decyzję.

Sądy właściwe do wydawania zaświadczeń dotyczących braku lub ograniczenia wykonalności orzeczenia, o których mowa w art. 49: Sąd lub inny urząd, który zawiesił wykonanie lub odmówił wykonania albo który wydał orzeczenie o pozbawieniu wcześniejszego orzeczenia wykonalności lub o ograniczeniu wykonalności tego orzeczenia.

Art. 103 ust. 1 lit. c) – sądy właściwe do uznania orzeczenia (art. 30 ust. 3) i odmowy uznania orzeczenia (art. 40 ust. 2), jak również sądy i organy właściwe do odmowy wykonania, do rozpoznania odwołania lub środka zaskarżenia oraz dalszego odwołania lub dalszego środka zaskarżenia, o których mowa w art. 58 ust. 1, art. 61 ust. 2 i art. 62

Sądy właściwe do uznania orzeczenia, o którym mowa w art. 30 ust. 3, i odmowy uznania orzeczenia (art. 40 ust. 2): sąd rejonowy (jęz. fiński: käräjäoikeus; jęz. szwedzki: tingsrätt).

Sądy i organy właściwe do odmowy wykonania, o których mowa w art. 58 ust. 1: sąd rejonowy (jęz. fiński: käräjäoikeus; jęz. szwedzki: tingsrätt).

Organy i sądy, o których mowa w art. 61 ust. 2 rozporządzenia: sąd apelacyjny (jęz. fiński: hovioikeus; jęz. szwedzki: hovrätt).

Organy i sądy, o których mowa w art. 62 rozporządzenia: Sąd Najwyższy (jęz. fiński: korkein oikeus; jęz. szwedzki: högsta domstolen).

Art. 103 ust. 1 lit. d) – organy właściwe w zakresie wykonania, o których mowa w art. 52

Jeżeli kwestia wykonania orzeczenia dotyczy władzy rodzicielskiej, miejsca zamieszkania, prawa do kontaktu z dzieckiem albo powrotu dziecka do innego państwa członkowskiego: sąd rejonowy (jęz. fiński: käräjäoikeus; jęz. szwedzki: tingsrätt).

Jeżeli od wydania orzeczenia w przedmiocie władzy rodzicielskiej, miejsca zamieszkania, prawa do kontaktu z dzieckiem albo powrotu dziecka do innego państwa członkowskiego minęły nie więcej niż trzy lata, zamiast do sądu o wykonanie można się zwracać do komornika.

Jeżeli wykonanie dotyczy kosztów postępowania sądowego: Fiński Krajowy Urząd ds. Egzekucji (jęz. fiński: Ulosottoviranomainen; jęz. szwedzki: Utsökningsmyndighet).

Art. 103 ust. 1 lit. e) – procedury odwoławcze od orzeczenia rozstrzygającego wniosek o odmowę wykonania orzeczenia, o których mowa w art. 61 i 62

Art. 61 ust. 2: Od orzeczenia o odmowie wykonania można się odwołać do sądu apelacyjnego. Środek odwoławczy skierowany do sądu apelacyjnego należy przesłać do biura podawczego sądu rejonowego, który wydał zaskarżane orzeczenie.

Art. 62: Sąd Najwyższy. Środek zaskarżenia skierowany do Sądu Najwyższego należy przesłać do biura podawczego sądu apelacyjnego, który wydał zaskarżane orzeczenie.

Art. 103 ust. 1 lit. f) – nazwy i adresy organów centralnych wyznaczonych do pomocy w stosowaniu rozporządzenia w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej oraz sposoby kontaktowania się z nimi. W przypadku gdy wyznaczono więcej niż jeden organ centralny, należy wskazać właściwość miejscową i rzeczową każdego organu centralnego, w sposób zgodny z art. 76

Oikeusministeriö (Ministerstwo Sprawiedliwości)

Kansainvälinen oikeusapu (Wydział Międzynarodowej Pomocy Prawnej)

PL 25

00023 Valtioneuvosto

Tel.:+358 9 1606 7628

Faks: +358 9 1606 7524

E-mail central.authority.om@gov.fi

Art. 103 ust. 1 lit. g) – w stosownych przypadkach kategorie bliskich krewnych, oprócz rodziców, u których dziecko może zostać umieszczone na terytorium danego państwa członkowskiego bez uprzedniej zgody tego państwa członkowskiego, o których mowa w art. 82

W prawie fińskim nie jest znana kategoria bliskich krewnych, o której mowa w art. 82 ust. 2.

Art. 103 ust. 1 lit. h) – języki instytucji Unii Europejskiej inne niż język danego państwa członkowskiego dopuszczone w kontaktach z organami centralnymi, o których mowa w art. 91 ust. 3

Oprócz języka fińskiego i szwedzkiego akceptowany jest również język angielski.

Art. 103 ust. 1 lit. i) – języki dopuszczone w przypadku tłumaczeń wniosków i dodatkowych dokumentów przedłożonych na podstawie art. 80, 81 i 82 oraz treści pól tekstu dowolnego zaświadczeń, o której mowa w art. 91 ust. 2

Art. 91 ust. 2: Oprócz języka fińskiego i szwedzkiego akceptowany jest również język angielski.