Rozporządzenie Bruksela II ter – Sprawy małżeńskie i sprawy dotyczące odpowiedzialności rodzicielskiej (wersja przekształcona)

Art. 103 ust. 1 lit. a) (część 1) – organy publiczne lub inne organy uprawnione do sporządzenia dokumentu urzędowego, o którym mowa w art. 2 ust. 2 pkt 2 lit. b), oraz organy publiczne uprawnione do rejestracji porozumienia, o którym mowa w art. 2 ust. 2 pkt 3

Art. 2 ust. 2 pkt 2 lit. b):

W Austrii dokumenty urzędowe w rozumieniu rozporządzenia mogą wydawać urzędy stanu cywilnego, zgodnie z § 177 ust. 2 austriackiego kodeksu cywilnego (Allgemeines Bürgerliches Gesetzbuch, ABGB), oraz sądy, zgodnie z § 190 ust. 1 ABGB (porozumienia zawarte przed sądem, niewymagające zatwierdzenia).

Art. 2 ust. 2 pkt 3:

W Austrii żadne organy publiczne ani inne organy nie są uprawnione do rejestracji porozumień w rozumieniu rozporządzenia.

Art. 103 ust. 1 lit. a) (część 2) – organy administracyjne przyznające pomoc prawną, o której mowa w art. 74 ust. 2

Art. 74 ust. 2:

W Austrii żaden organ administracyjny nie jest właściwy w rozumieniu art. 74 ust. 2.

Art. 103 ust. 1 lit. b) (część 1) – sądy właściwe do wydawania zaświadczeń dotyczących orzeczeń, o których mowa w art. 36 ust. 1, oraz sądy i organy właściwe do wydawania zaświadczeń dotyczących dokumentów urzędowych lub porozumień, o których mowa w art. 66

Art. 103 ust. 1 lit. b):

Sądy i organy właściwe, o których mowa w art. 36 ust. 1:

Sądami właściwymi do wydania zaświadczenia, o których mowa w art. 36 ust. 1, są sądy rejonowe

• na mocy § 76 austriackiej ustawy o właściwości sądów (Jurisdiktionsnorm, JN) (art. 36 ust. 1 lit. a)),
• na mocy § 109 JN (art. 36 ust. 1 lit. b)) lub
• na mocy § 109a JN (art. 36 ust. 1 lit. c)).

Sądy i organy właściwe, o których mowa w art. 66 ust. 1:

Art. 66 ust. 1 lit. a): W Austrii nie ma możliwości uzyskania rozwodu bez orzeczenia sądu.

Art. 66 ust. 1 lit. b): Właściwe w tym zakresie są sądy rejonowe przewidziane w § 109 JN.

Art. 103 ust. 1 lit. b) (część 2) – sądy właściwe do dokonywania sprostowania zaświadczeń, o którym mowa w art. 37 ust. 1 i art. 48 ust. 1 oraz sądy właściwe do wydawania zaświadczeń dotyczących braku lub ograniczenia wykonalności orzeczenia, w odniesieniu do którego wydano zaświadczenie, o których mowa w art. 49; jak również sądy i organy właściwe do dokonywania sprostowania zaświadczeń wydanych na podstawie art. 66 ust. 1, o których mowa w art. 67 ust. 1

Sądy i organy właściwe, o których mowa w art. 67 ust. 1:

Sądami właściwymi do dokonania sprostowania zaświadczenia wydanego na podstawie art. 66 ust. 1 są sądy rejonowe przewidziane w § 109 JN.

Sądy właściwe, o których mowa w art. 37 ust. 1:

Sądami właściwymi do dokonania sprostowania zaświadczenia, o których mowa w art. 37 ust. 1, są sądy rejonowe zgłoszone zgodnie z art. 36 ust. 1. Zob. § 76, 109 i 109a JN.

Sądy właściwe, o których mowa w art. 48 ust. 1:

Sądami właściwymi do dokonania sprostowania i cofnięcia zaświadczenia, o których mowa w art. 48 ust. 1, są sądy rejonowe przewidziane w § 109 JN.

Sądy właściwe, o których mowa w art. 49 ust. 1:

Sądami właściwymi do wydania zaświadczenia dotyczącego zawieszenia lub ograniczenia wykonalności, o których mowa w art. 49 ust. 1, są sądy rejonowe przewidziane w § 109 JN.

Sądy i organy właściwe, o których mowa w art. 66 ust. 3 w związku z art. 37 ust. 1:

Sądami właściwymi do dokonania sprostowania zaświadczenia wydanego na podstawie art. 66 ust. 3 w związku z art. 37 ust. 1 są sądy rejonowe przewidziane w § 109 JN.

Art. 103 ust. 1 lit. c) – sądy właściwe do uznania orzeczenia (art. 30 ust. 3) i odmowy uznania orzeczenia (art. 40 ust. 2), jak również sądy i organy właściwe do odmowy wykonania, do rozpoznania odwołania lub środka zaskarżenia oraz dalszego odwołania lub dalszego środka zaskarżenia, o których mowa w art. 58 ust. 1, art. 61 ust. 2 i art. 62

Sądy właściwe, o których mowa w art. 30 ust. 3:

Sądami właściwymi w sprawie wniosków o wszczęcie postępowania, o których mowa w art. 30 ust. 3, są sądy rejonowe przewidziane w § 76 i 109 JN.

Sądy właściwe, o których mowa w art. 52:

Organami właściwymi w zakresie wykonania, o których mowa w art. 52, są sądy rejonowe przewidziane w § 109 JN.

Sądy właściwe, o których mowa w art. 40 ust. 2 i art. 58 ust. 1:

Sądami właściwymi do przeprowadzenia postępowania w sprawie odmowy uznania, o których mowa w art. 40 ust. 2, są sądy rejonowe przewidziane w § 109 i 114a JN. Sądami właściwymi do przeprowadzenia postępowania w sprawie odmowy wykonania, o których mowa w art. 58 ust. 1, są sądy rejonowe przewidziane w § 109 JN.

Sądy właściwe i prawo do zaskarżenia, o których mowa w art. 61 ust. 2:

Sądem właściwym do rozpoznania odwołania lub środka zaskarżenia (w Austrii: Rekurs) od orzeczenia rozstrzygającego wniosek o odmowę wykonania jest wyższy sąd krajowy; środek zaskarżenia wnosi się jednak do sądu rejonowego.

Sądy właściwe i prawo do zaskarżenia, o których mowa w art. 62:

Sądem właściwym do rozpoznania ewentualnego dalszego odwołania lub dalszego środka zaskarżenia (w Austrii: Revisionsrekurs) jest Sąd Najwyższy; środek zaskarżenia wnosi się jednak do sądu rejonowego.

Art. 103 ust. 1 lit. d) – organy właściwe w zakresie wykonania, o których mowa w art. 52

Organy właściwe w zakresie wykonania, o których mowa w art. 52:

Organami właściwymi w zakresie wykonania, o których mowa w art. 52, są sądy rejonowe przewidziane w § 109 JN.

Art. 103 ust. 1 lit. e) – procedury odwoławcze od orzeczenia rozstrzygającego wniosek o odmowę wykonania orzeczenia, o których mowa w art. 61 i 62

Sądy właściwe i prawo do zaskarżenia, o których mowa w art. 61 ust. 2:

Sądem właściwym do rozpoznania odwołania lub środka zaskarżenia (Rekurs) od orzeczenia rozstrzygającego wniosek o odmowę wykonania jest wyższy sąd krajowy; środek zaskarżenia wnosi się jednak do sądu rejonowego.

Sądy właściwe i prawo do zaskarżenia, o których mowa w art. 62:

Sądem właściwym do rozpoznania ewentualnego dalszego odwołania lub dalszego środka zaskarżenia (Revisionsrekurs); środek zaskarżenia wnosi się jednak do sądu rejonowego.

Art. 103 ust. 1 lit. f) – nazwy i adresy organów centralnych wyznaczonych do pomocy w stosowaniu rozporządzenia w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej oraz sposoby kontaktowania się z nimi. W przypadku gdy wyznaczono więcej niż jeden organ centralny, należy wskazać właściwość miejscową i rzeczową każdego organu centralnego, w sposób zgodny z art. 76

Nazwa i adres organu centralnego, o którym mowa w art. 76:

Bundesministerium für Justiz, Museumstraße 7, A-1070 Wien

Organisationseinheit: Abteilung I 10

E-mail: team.z@bmj.gv.at

Tel.: +43 1 52152 2142

Faks: +43 1 52152 2829

Art. 103 ust. 1 lit. g) – w stosownych przypadkach kategorie bliskich krewnych, oprócz rodziców, u których dziecko może zostać umieszczone na terytorium danego państwa członkowskiego bez uprzedniej zgody tego państwa członkowskiego, o których mowa w art. 82

Kategorie bliskich krewnych, o których mowa w art. 82 ust. 2:

Zgoda na umieszczenie dziecka u krewnych – poza rodzicami – zgodnie z art. 82 ust. 1 nie jest wymagana w przypadku następujących kategorii bliskich krewnych:

• dziadkowie;
• wujostwo/stryjostwo;
• pełnoletnie rodzeństwo dziecka.

Art. 103 ust. 1 lit. h) – języki instytucji Unii Europejskiej inne niż język danego państwa członkowskiego dopuszczone w kontaktach z organami centralnymi, o których mowa w art. 91 ust. 3

Języki dopuszczone w kontaktach z organami centralnymi, o których mowa w art. 91 ust. 3:

angielski.

Art. 103 ust. 1 lit. i) – języki dopuszczone w przypadku tłumaczeń wniosków i dodatkowych dokumentów przedłożonych na podstawie art. 80, 81 i 82 oraz treści pól tekstu dowolnego zaświadczeń, o której mowa w art. 91 ust. 2

Języki dopuszczone w przypadku tłumaczeń zgodnie z art. 80 ust. 3, art. 81 ust. 2, art. 82 ust. 4 i art. 91 ust. 2:

brak (poza językami urzędowymi stosowanymi w Austrii).