Rozporządzenie Bruksela II ter – Sprawy małżeńskie i sprawy dotyczące odpowiedzialności rodzicielskiej (wersja przekształcona)

---

Art. 103 ust. 1 lit. a) (część 1) – organy publiczne lub inne organy uprawnione do sporządzenia dokumentu urzędowego, o którym mowa w art. 2 ust. 2 pkt 2 lit. b), oraz organy publiczne uprawnione do rejestracji porozumienia, o którym mowa w art. 2 ust. 2 pkt 3

– Art. 2 ust. 2 pkt 2 lit. b): notariusze (notaires/notarissen).

– Art. 2 ust. 2 pkt 3: brak informacji.

Art. 103 ust. 1 lit. a) (część 2) – organy administracyjne przyznające pomoc prawną, o której mowa w art. 74 ust. 2

Nie dotyczy.

Art. 103 ust. 1 lit. b) (część 1) – sądy właściwe do wydawania zaświadczeń dotyczących orzeczeń, o których mowa w art. 36 ust. 1, oraz sądy i organy właściwe do wydawania zaświadczeń dotyczących dokumentów urzędowych lub porozumień, o których mowa w art. 66

– Art. 36 ust. 1: sąd rodzinny (tribunal de la famille/familierechtbank), sąd dla nieletnich (tribunal de la jeunesse/jeugdrechtbank), sąd pokoju (juge de paix/vrederechter), sąd apelacyjny (cour d’appel/hof van beroep).

– Art. 66: notariusze.

Art. 103 ust. 1 lit. b) (część 2) – sądy właściwe do dokonywania sprostowania zaświadczeń, o którym mowa w art. 37 ust. 1 i art. 48 ust. 1 oraz sądy właściwe do wydawania zaświadczeń dotyczących braku lub ograniczenia wykonalności orzeczenia, w odniesieniu do którego wydano zaświadczenie, o których mowa w art. 49; jak również sądy i organy właściwe do dokonywania sprostowania zaświadczeń wydanych na podstawie art. 66 ust. 1, o których mowa w art. 67 ust. 1

– Art. 37 ust. 1: sąd rodzinny, sąd dla nieletnich, sąd pokoju, sąd apelacyjny.

– Art. 48 ust. 1: sąd rodzinny, sąd apelacyjny.

– Art. 49: sąd rodzinny, sąd apelacyjny.

– Art. 66 ust. 3/art. 37 ust. 1: notariusze.

Art. 103 ust. 1 lit. c) – sądy właściwe do uznania orzeczenia (art. 30 ust. 3) i odmowy uznania orzeczenia (art. 40 ust. 2), jak również sądy i organy właściwe do odmowy wykonania, do rozpoznania odwołania lub środka zaskarżenia oraz dalszego odwołania lub dalszego środka zaskarżenia, o których mowa w art. 58 ust. 1, art. 61 ust. 2 i art. 62

– Art. 30 ust. 3: sąd rodzinny.

– Art. 40 ust. 1: sąd rodzinny.

– Art. 58 ust. 1: sąd rodzinny.

– Art. 61 ust. 2: sąd rodzinny i sąd apelacyjny.

– Art. 62: sąd apelacyjny i Sąd Kasacyjny (cour de cassation/hof van cassatie).

Art. 103 ust. 1 lit. d) – organy właściwe w zakresie wykonania, o których mowa w art. 52

Komornicy (huissiers de justice/gerechtsdeurwaarders).

Art. 103 ust. 1 lit. e) – procedury odwoławcze od orzeczenia rozstrzygającego wniosek o odmowę wykonania orzeczenia, o których mowa w art. 61 i 62

Art. 61: postępowanie apelacyjne i postępowanie w sprawie sprzeciwu.

Art. 62: postępowanie apelacyjne i postępowanie kasacyjne.

Art. 103 ust. 1 lit. f) – nazwy i adresy organów centralnych wyznaczonych do pomocy w stosowaniu rozporządzenia w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej oraz sposoby kontaktowania się z nimi. W przypadku gdy wyznaczono więcej niż jeden organ centralny, należy wskazać właściwość miejscową i rzeczową każdego organu centralnego, w sposób zgodny z art. 76

Federalny Departament Sprawiedliwości
(Service Public Fédéral Justice/Federale Overheidsdienst Justitie),
Dyrekcja Generalna ds. Ustawodawstwa, Podstawowych Praw i Wolności
(Direction générale de la Législation et des Libertés et Droits fondamentaux/Directoraat-generaal Wetgeving en Fundamentele Rechten en Vrijheden)

Służba Międzynarodowej Współpracy Cywilnej
(Service de coopération internationale civile/Dienst Internationale rechtshulp in burgerlijke zaken)

Federalny punkt kontaktowy ds. przypadków uprowadzenia dziecka za granicę
(Point de contact fédéral « Enlèvement international d'enfants »/Federaal Aanspreekpunt Internationale Kinderontvoeringen)

Adres urzędowy: Boulevard de Waterloo 115

Miejscowość: Bruksela

Kod pocztowy: 1000

Tel.: +32 (0)2 542 67 00 (24/7)

E-mail: rapt-parental@just.fgov.be

Strona internetowa: https://justice.belgium.be/fr/themes_et_dossiers/enfants_et_jeunes/enlevement_international_denfants/contact

Akceptowane języki: francuski (FR), niderlandzki (NL), niemiecki (DE), angielski (EN).

Art. 103 ust. 1 lit. g) – w stosownych przypadkach kategorie bliskich krewnych, oprócz rodziców, u których dziecko może zostać umieszczone na terytorium danego państwa członkowskiego bez uprzedniej zgody tego państwa członkowskiego, o których mowa w art. 82

Nie dotyczy.

Art. 103 ust. 1 lit. h) – języki instytucji Unii Europejskiej inne niż język danego państwa członkowskiego dopuszczone w kontaktach z organami centralnymi, o których mowa w art. 91 ust. 3

Język angielski oraz trzy języki narodowe: niderlandzki, francuski i niemiecki.

Art. 103 ust. 1 lit. i) – języki dopuszczone w przypadku tłumaczeń wniosków i dodatkowych dokumentów przedłożonych na podstawie art. 80, 81 i 82 oraz treści pól tekstu dowolnego zaświadczeń, o której mowa w art. 91 ust. 2

– Art. 80 ust. 3: język urzędowy obowiązujący w miejscu składania wniosku (FR-NL-DE). Przed złożeniem wniosku zaleca się kontakt z belgijskim organem centralnym, aby dowiedzieć się, na jaki język należy przetłumaczyć wniosek.

– Art. 81 ust. 2 i art. 82 ust. 2: język urzędowy obowiązujący w miejscu rozpoznawania wniosku (FR-NL-DE). Przed złożeniem wniosku zaleca się kontakt z belgijskim organem centralnym, aby dowiedzieć się, na jaki język należy przetłumaczyć wniosek.

– Art. 91 ust. 2: dopuszcza się wyłącznie języki urzędowe. Przed złożeniem wniosku zaleca się kontakt z belgijskim organem centralnym, aby dowiedzieć się, na jaki język należy przetłumaczyć wniosek.