Rozporządzenie Bruksela II ter – Sprawy małżeńskie i sprawy dotyczące odpowiedzialności rodzicielskiej (wersja przekształcona)

Francja

Autor treści:
Francja

WYSZUKIWANIE WŁAŚCIWYCH SĄDÓW I URZĘDÓW

Za pomocą tej wyszukiwarki można wyszukiwać sądy i urzędy posiadające kompetencje w odniesieniu do konkretnych europejskich instrumentów prawnych. Należy pamiętać o tym, że choć dokładamy wszelkich starań, aby wyniki były jak najdokładniejsze, mogą istnieć wyjątki, w przypadku których kompetencje nie zostały określone.

Francja

Prawo rodzinne – Rozporządzenie Bruksela II ter – Sprawy małżeńskie i sprawy dotyczące odpowiedzialności rodzicielskiej (wersja przekształcona)


*pole musi zostać wypełnione

Art. 103 ust. 1 lit. a) (część 1) – organy publiczne lub inne organy uprawnione do sporządzenia dokumentu urzędowego, o którym mowa w art. 2 ust. 2 pkt 2 lit. b), oraz organy publiczne uprawnione do rejestracji porozumienia, o którym mowa w art. 2 ust. 2 pkt 3

Osobami uprawnionymi do sporządzania dokumentów urzędowych, o których mowa w art. 2 ust. 2 pkt 2 lit. b), są notariusze (notaires).

Osobami uprawnionymi do rejestrowania porozumień, o których mowa w art. 2 ust. 2 pkt 3, są notariusze i sekretarze sądowi (greffiers).

Art. 103 ust. 1 lit. a) (część 2) – organy administracyjne przyznające pomoc prawną, o której mowa w art. 74 ust. 2

Biuro ds. pomocy prawnej (bureau d’aide juridictionnelle) przy jednolitym sądzie powszechnym (tribunal judiciaire), będącym połączeniem sądu instancji i wielkiej instancji, w miejscu zamieszkania wnioskodawcy lub biuro działające przy sądzie właściwym do rozpoznania sprawy.

W ramach odstępstwa od powyższej zasady takie biura działają również przy następujących sądach:

  • Sąd Kasacyjny (Cour de cassation)
  • Rada Stanu (Conseil d’État)
  • Krajowy Sąd ds. Prawa do Azylu (Cour nationale du droit d’asile).

Art. 103 ust. 1 lit. b) (część 1) – sądy właściwe do wydawania zaświadczeń dotyczących orzeczeń, o których mowa w art. 36 ust. 1, oraz sądy i organy właściwe do wydawania zaświadczeń dotyczących dokumentów urzędowych lub porozumień, o których mowa w art. 66

Wydawanie zaświadczeń – zgodnie z art. 36 – dotyczących orzeczeń w sprawach małżeńskich, orzeczeń w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej lub orzeczeń zarządzających powrót dziecka:

– dyrektor sekretariatu (directeur de greffe) sądu, który wydał orzeczenie lub zatwierdził porozumienie.

Wydawanie zaświadczeń dotyczących orzeczeń zgodnie z art. 66:

– prezes jednolitego sądu powszechnego (sędzia, z upoważnienia).

Art. 103 ust. 1 lit. b) (część 2) – sądy właściwe do dokonywania sprostowania zaświadczeń, o którym mowa w art. 37 ust. 1 i art. 48 ust. 1 oraz sądy właściwe do wydawania zaświadczeń dotyczących braku lub ograniczenia wykonalności orzeczenia, w odniesieniu do którego wydano zaświadczenie, o których mowa w art. 49; jak również sądy i organy właściwe do dokonywania sprostowania zaświadczeń wydanych na podstawie art. 66 ust. 1, o których mowa w art. 67 ust. 1

Sąd właściwy w zakresie sprostowywania zaświadczeń, o czym mowa w art. 37 ust. 1: dyrektor sekretariatu lub sąd, który wydał zaświadczenie.

Sąd właściwy w zakresie sprostowywania zaświadczeń, o czym mowa w art. 48 ust. 1: organ, który wydał zaświadczenie.

Sąd właściwy w zakresie wydania zaświadczenia, o którym mowa w art. 49, dotyczącego braku lub ograniczenia wykonalności orzeczenia, w odniesieniu do którego wydano zaświadczenie: organ, który wydał zaświadczenie.

Sądy i organy właściwe do sprostowywania zaświadczeń wydanych na podstawie art. 66 ust. 1, o czym mowa w art. 67 ust. 1: prezes jednolitego sądu powszechnego (sędzia, z upoważnienia).

Art. 103 ust. 1 lit. c) – sądy właściwe do uznania orzeczenia (art. 30 ust. 3) i odmowy uznania orzeczenia (art. 40 ust. 2), jak również sądy i organy właściwe do odmowy wykonania, do rozpoznania odwołania lub środka zaskarżenia oraz dalszego odwołania lub dalszego środka zaskarżenia, o których mowa w art. 58 ust. 1, art. 61 ust. 2 i art. 62

Sąd właściwy do uznania orzeczenia zgodnie z art. 30 ust. 3: prezes jednolitego sądu powszechnego lub osoba przez niego upoważniona.

Sąd właściwy do odmowy uznania orzeczenia zgodnie z art. 40 ust. 2: prezes jednolitego sądu powszechnego lub osoba przez niego upoważniona.

Sąd właściwy do rozpoznawania wniosków o odmowę wykonania, odwołań lub środków zaskarżenia oraz dalszych odwołań lub środków zaskarżenia, o których mowa w art. 58 ust. 1, art. 61 ust. 2 i art. 62: prezes jednolitego sądu powszechnego lub osoba przez niego upoważniona.

Art. 103 ust. 1 lit. d) – organy właściwe w zakresie wykonania, o których mowa w art. 52

Prezes jednolitego sądu powszechnego lub osoba przez niego upoważniona.

Art. 103 ust. 1 lit. e) – procedury odwoławcze od orzeczenia rozstrzygającego wniosek o odmowę wykonania orzeczenia, o których mowa w art. 61 i 62

We Francji odwołania wnosi się do sądu apelacyjnego (cour d’appel).

Jeżeli wydania zaświadczenia dotyczącego orzeczenia sądu francuskiego nie odmówił sędzia, można się odwołać do prezesa jednolitego sądu powszechnego. Prezes jednolitego sądu powszechnego wydaje prawomocne orzeczenie w przedmiocie takiego wniosku po wysłuchaniu lub wezwaniu do stawiennictwa wnioskodawcy oraz zainteresowanego organu (art. 509-7 kodeksu postępowania cywilnego).

Ewentualne dalsze odwołanie (art. 62) rozpoznaje Sąd Kasacyjny.

Art. 103 ust. 1 lit. f) – nazwy i adresy organów centralnych wyznaczonych do pomocy w stosowaniu rozporządzenia w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej oraz sposoby kontaktowania się z nimi. W przypadku gdy wyznaczono więcej niż jeden organ centralny, należy wskazać właściwość miejscową i rzeczową każdego organu centralnego, w sposób zgodny z art. 76

W odniesieniu do całego rozporządzenia, z wyjątkiem umieszczenia dziecka w innym państwie członkowskim

Ministère de la Justice (Ministerstwo Sprawiedliwości)

Direction des affaires civiles et du sceau (Dyrekcja Spraw Cywilnych i Pieczęci)

Département de l’Entraide, du droit international privé et européen, DEDIPE (Departament ds. Wzajemnej Pomocy, Prawa Prywatnego Międzynarodowego i Prawa Europejskiego)

13 place Vendôme

75042 Paris Cedex 01

E-mail: entraide-civile-internationale@justice.gouv.fr

Tel.: +33 144776105

W odniesieniu do umieszczeń transgranicznych

Ministère de la Justice (Ministerstwo Sprawiedliwości)

Direction de la Protection Judiciaire de la Jeunesse (Dyrekcja ds. Ochrony Sądowej Młodzieży)

Bureau des affaires judiciaires et de la législation (Biuro Prawne i Legislacyjne)

Adres pocztowy: 13, place Vendôme – 75042 Paris Cedex 01

Adres biura: Le Millénaire, 35 rue de la gare – 75019 Paris

Tel.: +33 170228984

lub +33 170227582

E-mail: saei.dpjj@justice.gouv.fr

Art. 103 ust. 1 lit. g) – w stosownych przypadkach kategorie bliskich krewnych, oprócz rodziców, u których dziecko może zostać umieszczone na terytorium danego państwa członkowskiego bez uprzedniej zgody tego państwa członkowskiego, o których mowa w art. 82

Nie są dopuszczone żadne inne kategorie bliskich krewnych poza rodzicami.

Art. 103 ust. 1 lit. h) – języki instytucji Unii Europejskiej inne niż język danego państwa członkowskiego dopuszczone w kontaktach z organami centralnymi, o których mowa w art. 91 ust. 3

Francuski i angielski.

Art. 103 ust. 1 lit. i) – języki dopuszczone w przypadku tłumaczeń wniosków i dodatkowych dokumentów przedłożonych na podstawie art. 80, 81 i 82 oraz treści pól tekstu dowolnego zaświadczeń, o której mowa w art. 91 ust. 2

Francuski i angielski.

Ostatnia aktualizacja: 29/08/2023

Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.