Rozporządzenie Bruksela II ter – Sprawy małżeńskie i sprawy dotyczące odpowiedzialności rodzicielskiej (wersja przekształcona)

---

Art. 103 ust. 1 lit. a) (część 1) – organy publiczne lub inne organy uprawnione do sporządzenia dokumentu urzędowego, o którym mowa w art. 2 ust. 2 pkt 2 lit. b), oraz organy publiczne uprawnione do rejestracji porozumienia, o którym mowa w art. 2 ust. 2 pkt 3

Organami właściwymi, o których mowa w art. 2 ust. 2 pkt 2 lit. b) rozporządzenia („dokument urzędowy”), są notariusze. Informacje na temat notariuszy prowadzących działalność w Republice Litewskiej można znaleźć na stronie internetowej Litewskiej Izby Notarialnej:

• w języku litewskim: https://www.notarurumai.lt/notarai/4;
• w języku angielskim: https://www.notarurumai.lt/en/notaries/35.

„Porozumienia”, o których mowa w art. 2 ust. 2 pkt 3 rozporządzenia, nie są aktualnie przewidziane w litewskim prawie krajowym.

Art. 103 ust. 1 lit. a) (część 2) – organy administracyjne przyznające pomoc prawną, o której mowa w art. 74 ust. 2

Organem udzielającym pomocy prawnej, o którym mowa w art. 74 ust. 2 rozporządzenia, jest Służba Państwowej Pomocy Prawnej (Valstybės garantuojamos teisinės pagalbos tarnyba) („służba”). Wnioski o udzielenie dodatkowej państwowej pomocy prawnej składa się w wydziałach terytorialnych służby:

• Oddział w Wilnie (Odminių g. 3, Vilnius; tel. (+370) 700 00 211);
• Oddział w Kownie (Kęstučio g. 21, Kaunas; tel. (+370) 700 00 177);
• Oddział w Kłajpedzie (Vilties g. 10, Klaipėda; tel. (+370) 700 00 191);
• Oddział w Szawlach (Vasario 16-osios g. 49, Šiauliai; tel. (+370) 700 00 214);

Informacje na temat gmin obsługiwanych przez wydziały terytorialne służby można znaleźć na jej stronie internetowej:

• w języku litewskim: https://vgtpt.lrv.lt/lt/nuorodos/veiklos-teritorijos;
• w języku angielskim: https://vgtpt.lrv.lt/uploads/vgtpt/documents/files/Kur%20teikiama%20ATP%20EN.pdf.

Art. 103 ust. 1 lit. b) (część 1) – sądy właściwe do wydawania zaświadczeń dotyczących orzeczeń, o których mowa w art. 36 ust. 1, oraz sądy i organy właściwe do wydawania zaświadczeń dotyczących dokumentów urzędowych lub porozumień, o których mowa w art. 66

Sąd rejonowy (apylinkės teismas), który wydał dane orzeczenie, jest właściwy do wydania zaświadczenia na podstawie art. 36 ust. 1 lit. a) i b), natomiast wydanie zaświadczenia na podstawie art. 36 ust. 1 lit. c) należy do kompetencji Sądu Okręgowego (apygardos teismas) w Wilnie.

Informacje na temat litewskich sądów i ich właściwości miejscowej można znaleźć na stronie internetowej poświęconej sądom litewskim:

• w języku litewskim: https://www.teismai.lt/lt/visuomenei-ir-ziniasklaidai/teismai-ir-teisejai/teismu-kontaktai/1700;
• w języku angielskim: https://www.lsa.lt/en/alal-members/.

Wydawanie zaświadczeń na podstawie art. 66 rozporządzenia należy do kompetencji notariuszy, którzy poświadczyli odpowiednie dokumenty urzędowe.

Dokonywanie sprostowania zaświadczeń na podstawie art. 67 ust. 1 rozporządzenia należy do kompetencji notariuszy, którzy poświadczyli odpowiednie dokumenty urzędowe.

Art. 103 ust. 1 lit. b) (część 2) – sądy właściwe do dokonywania sprostowania zaświadczeń, o którym mowa w art. 37 ust. 1 i art. 48 ust. 1 oraz sądy właściwe do wydawania zaświadczeń dotyczących braku lub ograniczenia wykonalności orzeczenia, w odniesieniu do którego wydano zaświadczenie, o których mowa w art. 49; jak również sądy i organy właściwe do dokonywania sprostowania zaświadczeń wydanych na podstawie art. 66 ust. 1, o których mowa w art. 67 ust. 1

Sądem właściwym do dokonania sprostowania zaświadczenia na podstawie art. 37 ust. 1 rozporządzenia jest sąd rejonowy, którzy wydał orzeczenie, lub Sąd Okręgowy w Wilnie.

Sądem właściwym do dokonania sprostowania zaświadczenia na podstawie art. 48 ust. 1 rozporządzenia jest sąd rejonowy, który wydał orzeczenie.

Sądem właściwym do wydania zaświadczenia dotyczącego braku lub ograniczenia wykonalności na podstawie art. 49 rozporządzenia jest sąd rejonowy.

Informacje na temat litewskich sądów i ich właściwości miejscowej można znaleźć na stronie internetowej poświęconej sądom litewskim:

• w języku litewskim: https://www.teismai.lt/lt/visuomenei-ir-ziniasklaidai/teismai-ir-teisejai/teismu-kontaktai/1700;
• w języku angielskim: https://www.lsa.lt/en/alal-members/.

Wydawanie zaświadczeń na podstawie art. 66 rozporządzenia należy do kompetencji notariuszy, którzy poświadczyli odpowiednie dokumenty urzędowe.

Dokonywanie sprostowania zaświadczeń na podstawie art. 67 ust. 1 rozporządzenia należy do kompetencji notariuszy, którzy poświadczyli odpowiednie dokumenty urzędowe.

Art. 103 ust. 1 lit. c) – sądy właściwe do uznania orzeczenia (art. 30 ust. 3) i odmowy uznania orzeczenia (art. 40 ust. 2), jak również sądy i organy właściwe do odmowy wykonania, do rozpoznania odwołania lub środka zaskarżenia oraz dalszego odwołania lub dalszego środka zaskarżenia, o których mowa w art. 58 ust. 1, art. 61 ust. 2 i art. 62

Sądem właściwym do celów art. 30 ust. 3 rozporządzenia jest Sąd Apelacyjny Litwy (Lietuvos apeliacinis teismas).

Sądem właściwym, o którym mowa w art. 40 ust. 2 rozporządzenia, jest Sąd Apelacyjny Litwy.

Właściwe organy lub sądy, o których mowa w art. 58 ust. 1 rozporządzenia:

• Sąd Apelacyjny Litwy, jeżeli podstawę wniosku o odmowę wykonania stanowią art. 39 rozporządzenia lub inne przesłanki określone w rozporządzeniu;
• komornicy, jeżeli podstawą wniosku o odmowę wykonania są inne przesłanki przewidziane w prawie krajowym dopuszczalne na mocy rozporządzenia.

Sądy właściwe, o których mowa w art. 61 ust. 2:

• Sąd Apelacyjny Litwy, jeżeli podstawę wniosku o odmowę wykonania stanowią art. 39 rozporządzenia lub inne przesłanki określone w rozporządzeniu;
• sądy rejonowe działające za pośrednictwem komorników wykonujących dane orzeczenie, jeżeli podstawą wniosku o odmowę wykonania są inne przesłanki przewidziane w prawie krajowym dopuszczalne na mocy rozporządzenia.

Sądy właściwe, o których mowa w art. 62 ust. 2:

• Sąd Najwyższy Litwy (Lietuvos Aukščiausiasis Teismas), jeżeli podstawę wniosku o odmowę wykonania stanowią art. 39 rozporządzenia lub inne przesłanki określone w rozporządzeniu;
• sądy rejonowe, a następnie Sąd Najwyższy Litwy, jeżeli podstawą wniosku o odmowę wykonania są inne przesłanki przewidziane w prawie krajowym, dopuszczalne na mocy rozporządzenia.

Art. 103 ust. 1 lit. d) – organy właściwe w zakresie wykonania, o których mowa w art. 52

Organami właściwymi w zakresie wykonania, o których mowa w art. 52 rozporządzenia, są komornicy. Informacje na temat komorników prowadzących działalność na Litwie i ich właściwości miejscowej opublikowano na stronie internetowej Litewskiej Izby Komorniczej:

• w języku litewskim: https://www.antstoliurumai.lt/lt/antstoliu-paieska;
• w języku angielskim: https://www.antstoliurumai.lt/lt/antstoliu-paieska.

Art. 103 ust. 1 lit. e) – procedury odwoławcze od orzeczenia rozstrzygającego wniosek o odmowę wykonania orzeczenia, o których mowa w art. 61 i 62

Postępowania odwoławcze, o których mowa w art. 61:

• Jeżeli podstawę wniosku o odmowę wykonania stanowią art. 39 rozporządzenia lub inne przesłanki określone w rozporządzeniu – wniosek o ponowne zbadanie orzeczenia (prašymas peržiūrėti) Sądu Apelacyjnego Litwy dotyczącego wniosku o odmowę wykonania, który można wnieść w terminie 30 dni od dnia doręczenia stronie stosownego orzeczenia. Wspomniany wniosek rozpoznaje trzyosobowy skład sędziowski, w którym zasiadają sędziowie Sądu Apelacyjnego Litwy. Przy rozpoznawaniu tego rodzaju wniosków stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące rozpoznawania skarg indywidualnych. Niezależnie od sytuacji, orzeczenie w tej sprawie wydaje sąd, który rozpoznał wniosek o ponowne zbadanie orzeczenia dotyczącego wniosku o odmowę wykonania. Orzeczenie takie staje się prawomocne w dniu jego wydania.
• Jeżeli podstawą wniosku o odmowę wykonania są inne przesłanki przewidziane w prawie krajowym, dopuszczalne na mocy rozporządzenia – skarga na czynności komornika w postaci postanowienia dotyczącego wniosku o odmowę wykonania, którą można wnieść do odpowiedniego komornika w terminie 20 dni od dnia, w którym osoba wnosząca skargę powzięła lub powinna była powziąć wiadomość o wydaniu przez tego komornika postanowienia dotyczącego wniosku o odmowę wykonania, ale nie później niż w terminie 90 dni od dnia dokonania czynności będącej przedmiotem skargi. Komornik rozpatruje skargę w terminie pięciu dni roboczych od dnia jej otrzymania i wydaje postanowienie w jej przedmiocie. Jeżeli komornik oddali skargę w całości lub w części, skargę wraz z postanowieniem komornika przekazuje się do sądu rejonowego właściwego miejscowo dla siedziby kancelarii danego komornika najpóźniej w dniu roboczym następującym po dniu wydania postanowienia.

Postępowania odwoławcze, o których mowa w art. 62:

• Jeżeli podstawę wniosku o odmowę wykonania stanowią art. 39 rozporządzenia lub inne przesłanki określone w rozporządzeniu, od orzeczenia Sądu Apelacyjnego Litwy dotyczącego wniosku o odmowę wykonania przysługuje skarga kasacyjna zgodnie z przepisami regulującymi przebieg postępowania przed sądem kasacyjnym. Skargę kasacyjną do Sądu Najwyższego Litwy można wnieść w terminie trzech miesięcy od dnia wydania zaskarżonego orzeczenia.
• Jeżeli podstawą wniosku o odmowę wykonania są inne przesłanki przewidziane w prawie krajowym dopuszczalne na mocy rozporządzenia, na orzeczenie sądu rejonowego w przedmiocie postanowienia komornika dotyczącego wniosku o odmowę wykonania można wnieść odrębne zażalenie w terminie siedmiu dni roboczych od dnia doręczenia tego orzeczenia stronie. Wspomniane odrębne zażalenie skierowane do sądu okręgowego wnosi się za pośrednictwem sądu rejonowego, który wydał zaskarżone orzeczenie. Od orzeczenia sądu okręgowego dotyczącego odrębnego zażalenia na orzeczenie sądu rejonowego przysługuje skarga kasacyjna zgodnie z przepisami regulującymi przebieg postępowania przed sądem kasacyjnym. Skargę kasacyjną do Sądu Najwyższego Litwy można wnieść w terminie trzech miesięcy od dnia wydania zaskarżonego orzeczenia.

Art. 103 ust. 1 lit. f) – nazwy i adresy organów centralnych wyznaczonych do pomocy w stosowaniu rozporządzenia w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej oraz sposoby kontaktowania się z nimi. W przypadku gdy wyznaczono więcej niż jeden organ centralny, należy wskazać właściwość miejscową i rzeczową każdego organu centralnego, w sposób zgodny z art. 76

Nazwy i adresy organów centralnych wyznaczonych na podstawie art. 76 rozporządzenia i sposoby komunikowania się z nimi:

• Organem centralnym odpowiedzialnym za przekazywanie informacji o krajowych przepisach, procedurach i usługach dostępnych w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej, o którym mowa w art. 77 ust. 1 rozporządzenia, jest Ministerstwo Sprawiedliwości Republiki Litewskiej; adres: Gedimino pr. 30, 01104 Vilnius; tel.: (+370 5) 266 29 81; faks: (+370 5) 262 59 40; e-mail: rastine@tm.lt; informacje są przekazywane pocztą tradycyjną i elektroniczną; dodatkowe informacje w języku litewskim można znaleźć na stronie internetowej Ministerstwa Sprawiedliwości: https://tm.lrv.lt/lt; w języku angielskim: https://tm.lrv.lt/en.
• Państwowa Służba ds. Ochrony Praw Dziecka i Przysposobienia Dzieci przy Ministerstwie Zabezpieczenia Społecznego i Pracy (Valstybės vaiko teisių apsaugos ir įvaikinimo tarnyba prie Socialinės apsaugos ir darbo ministerijos) jest organem centralnym odpowiedzialnym za wykonywanie pozostałych obowiązków powierzonych organom centralnym zgodnie z rozporządzeniem; adres: Labdarių g. 8, 01120 Vilnius; tel.: (+370 5) 231 0928; e-mail: info@vaikoteises.lt; informacje są przekazywane pocztą tradycyjną i elektroniczną; dodatkowe informacje w języku litewskim można znaleźć na stronie internetowej Państwowej Służby ds. Ochrony Praw Dziecka i Przysposobienia Dzieci przy Ministerstwie Zabezpieczenia Społecznego i Pracy: https://vaikoteises.lt/; w języku angielskim: https://vaikoteises.lrv.lt/en/.

Art. 103 ust. 1 lit. g) – w stosownych przypadkach kategorie bliskich krewnych, oprócz rodziców, u których dziecko może zostać umieszczone na terytorium danego państwa członkowskiego bez uprzedniej zgody tego państwa członkowskiego, o których mowa w art. 82

W prawie litewskim nie przewidziano kategorii bliskich krewnych, o których mowa w art. 82 ust. 2, w przypadku których uzyskanie zgody litewskiego właściwego organu na umieszczenie dziecka nie byłoby wymagane.

Art. 103 ust. 1 lit. h) – języki instytucji Unii Europejskiej inne niż język danego państwa członkowskiego dopuszczone w kontaktach z organami centralnymi, o których mowa w art. 91 ust. 3

Na potrzeby kontaktów z organami centralnymi zgodnie z art. 91 ust. 3 dopuszcza się możliwość posługiwania językami angielskim i litewskim.

Art. 103 ust. 1 lit. i) – języki dopuszczone w przypadku tłumaczeń wniosków i dodatkowych dokumentów przedłożonych na podstawie art. 80, 81 i 82 oraz treści pól tekstu dowolnego zaświadczeń, o której mowa w art. 91 ust. 2

Językiem dopuszczalnym do celów związanych z tłumaczeniami dokonywanymi zgodnie z art. 80 ust. 3, art. 81 ust. 2, art. 82 ust. 4 i art. 91 ust. 2 jest język litewski.