Rozporządzenie Bruksela II ter – Sprawy małżeńskie i sprawy dotyczące odpowiedzialności rodzicielskiej (wersja przekształcona)

Niderlandy

Autor treści:
Niderlandy

WYSZUKIWANIE WŁAŚCIWYCH SĄDÓW I URZĘDÓW

Za pomocą tej wyszukiwarki można wyszukiwać sądy i urzędy posiadające kompetencje w odniesieniu do konkretnych europejskich instrumentów prawnych. Należy pamiętać o tym, że choć dokładamy wszelkich starań, aby wyniki były jak najdokładniejsze, mogą istnieć wyjątki, w przypadku których kompetencje nie zostały określone.

Niderlandy

Prawo rodzinne – Rozporządzenie Bruksela II ter – Sprawy małżeńskie i sprawy dotyczące odpowiedzialności rodzicielskiej (wersja przekształcona)


*pole musi zostać wypełnione

Art. 103 ust. 1 lit. a) (część 1) – organy publiczne lub inne organy uprawnione do sporządzenia dokumentu urzędowego, o którym mowa w art. 2 ust. 2 pkt 2 lit. b), oraz organy publiczne uprawnione do rejestracji porozumienia, o którym mowa w art. 2 ust. 2 pkt 3

Nie dotyczy.

Wyjaśnienie: w NL nie ma możliwości ustalenia kwestii wchodzących w zakres tego rozporządzenia w dokumencie urzędowym ani porozumieniu. W NL sprawy objęte zakresem rozporządzenia można uregulować wyłącznie w drodze orzeczenia sądu.

Art. 103 ust. 1 lit. a) (część 2) – organy administracyjne przyznające pomoc prawną, o której mowa w art. 74 ust. 2

Uwaga: niedawno wprowadzono na tej stronie zmiany w oryginalnej wersji językowej niderlandzki. Strona w wybranej przez Ciebie wersji językowej jest obecnie tłumaczona przez nasze służby tłumaczeniowe.

Rada Pomocy Prawnej (Raad voor Rechtsbijstand).

Art. 103 ust. 1 lit. b) (część 1) – sądy właściwe do wydawania zaświadczeń dotyczących orzeczeń, o których mowa w art. 36 ust. 1, oraz sądy i organy właściwe do wydawania zaświadczeń dotyczących dokumentów urzędowych lub porozumień, o których mowa w art. 66

– Art. 36 ust. 1: Sędzia, który wydał wyrok, którego dotyczy dane zaświadczenie.

– Art. 66: Nie dotyczy (zob. wyjaśnienie dotyczące art. 2 ust. 2 pkt 2 lit. b) i art. 2 ust. 2 pkt 3.

Art. 103 ust. 1 lit. b) (część 2) – sądy właściwe do dokonywania sprostowania zaświadczeń, o którym mowa w art. 37 ust. 1 i art. 48 ust. 1 oraz sądy właściwe do wydawania zaświadczeń dotyczących braku lub ograniczenia wykonalności orzeczenia, w odniesieniu do którego wydano zaświadczenie, o których mowa w art. 49; jak również sądy i organy właściwe do dokonywania sprostowania zaświadczeń wydanych na podstawie art. 66 ust. 1, o których mowa w art. 67 ust. 1

– Art. 37 ust. 1: Sędzia, który wydał wyrok, którego dotyczy dane zaświadczenie.

– Art. 48 ust. 1: Sędzia, który wydał wyrok, którego dotyczy dane zaświadczenie.

– Art. 49 ust. 1: Sędzia, który wydał wyrok, którego dotyczy dane zaświadczenie.

Art. 103 ust. 1 lit. c) – sądy właściwe do uznania orzeczenia (art. 30 ust. 3) i odmowy uznania orzeczenia (art. 40 ust. 2), jak również sądy i organy właściwe do odmowy wykonania, do rozpoznania odwołania lub środka zaskarżenia oraz dalszego odwołania lub dalszego środka zaskarżenia, o których mowa w art. 58 ust. 1, art. 61 ust. 2 i art. 62

– Art. 30 ust. 3: Orzeczenia w dziedzinie odpowiedzialności rodzicielskiej: sędzia rozpoznający wnioski o zastosowanie środków tymczasowych w sądzie właściwym dla miejsca zamieszkania dziecka lub – w przypadku braku takiego miejsca w Niderlandach – dla miejsca faktycznego pobytu dziecka, a w przypadku braku takiego miejsca zamieszkania lub pobytu – sędzia rozpoznający wnioski o zastosowanie środków tymczasowych w Sądzie Okręgowym w Hadze (Rechtbank Den Haag).

Orzeczenia w sprawach małżeńskich: sędzia rozpoznający wnioski o zastosowanie środków tymczasowych w sądzie właściwym dla miejsca zamieszkania wnioskodawcy lub – w przypadku braku takiego miejsca w Niderlandach – dla miejsca faktycznego pobytu wnioskodawcy w Niderlandach, a w przypadku braku takiego miejsca zamieszkania lub pobytu – sędzia rozpoznający wnioski o zastosowanie środków tymczasowych w Sądzie Okręgowym w Hadze (Rechtbank Den Haag).

– Art. 40 ust. 2: Orzeczenia w dziedzinie odpowiedzialności rodzicielskiej: sędzia rozpoznający wnioski o zastosowanie środków tymczasowych w sądzie właściwym dla miejsca zamieszkania dziecka lub – w przypadku braku takiego miejsca w Niderlandach – dla miejsca faktycznego pobytu dziecka, a w przypadku braku takiego miejsca zamieszkania lub pobytu – sędzia rozpoznający wnioski o zastosowanie środków tymczasowych w Sądzie Okręgowym w Hadze (Rechtbank Den Haag).

Orzeczenia w sprawach małżeńskich: sędzia rozpoznający wnioski o zastosowanie środków tymczasowych w sądzie właściwym dla miejsca zamieszkania wnioskodawcy lub – w przypadku braku takiego miejsca w Niderlandach – dla miejsca faktycznego pobytu wnioskodawcy w Niderlandach, a w przypadku braku takiego miejsca zamieszkania lub pobytu – sędzia rozpoznający wnioski o zastosowanie środków tymczasowych w Sądzie Okręgowym w Hadze (Rechtbank Den Haag).

– Art. 58 ust. 1: Sędzia rozpoznający wnioski o zastosowanie środków tymczasowych w sądzie właściwym dla miejsca zamieszkania dziecka lub – w przypadku braku takiego miejsca w Niderlandach – dla miejsca faktycznego pobytu dziecka, a w przypadku braku takiego miejsca zamieszkania lub pobytu – sędzia rozpoznający wnioski o zastosowanie środków tymczasowych w Sądzie Okręgowym w Hadze (Rechtbank Den Haag).

– Art. 61 ust. 2: Sąd apelacyjny (gerechtshof).

– Art. 62: Hoge Raad (Sąd Najwyższy).

Art. 103 ust. 1 lit. d) – organy właściwe w zakresie wykonania, o których mowa w art. 52

– Policja przy wsparciu prokuratury (zgodnie z art. 812 i 813 kodeksu postępowania cywilnego);

– sędzia rozpoznający wnioski o zastosowanie środków tymczasowych w sądzie właściwym dla miejsca zamieszkania dziecka lub – w przypadku braku takiego miejsca w Niderlandach – dla miejsca faktycznego pobytu dziecka. a w przypadku braku takiego miejsca zamieszkania lub pobytu – sędzia rozpoznający wnioski o zastosowanie środków tymczasowych w Sądzie Okręgowym w Hadze (Rechtbank Den Haag).

Art. 103 ust. 1 lit. e) – procedury odwoławcze od orzeczenia rozstrzygającego wniosek o odmowę wykonania orzeczenia, o których mowa w art. 61 i 62

– Art. 61: Apelacja do sądu apelacyjnego (gerechtshof).

– Art. 62: Skarga kasacyjna do Sądu Najwyższego (Hoge Raad).

Art. 103 ust. 1 lit. f) – nazwy i adresy organów centralnych wyznaczonych do pomocy w stosowaniu rozporządzenia w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej oraz sposoby kontaktowania się z nimi. W przypadku gdy wyznaczono więcej niż jeden organ centralny, należy wskazać właściwość miejscową i rzeczową każdego organu centralnego, w sposób zgodny z art. 76

The Department of Legal and International Affairs of the Direction Legal Youth Policy of the Ministry of Justice and Security
(Departament Spraw Prawnych i Międzynarodowych Dyrekcji ds. Młodzieży w Ministerstwie Sprawiedliwości i Bezpieczeństwa)

Turfmarkt 147

2511 DP Den Haag

PO Box 20301

2500 EH Den Haag

Telefon: +31 0 70 370 62 52.

Art. 103 ust. 1 lit. g) – w stosownych przypadkach kategorie bliskich krewnych, oprócz rodziców, u których dziecko może zostać umieszczone na terytorium danego państwa członkowskiego bez uprzedniej zgody tego państwa członkowskiego, o których mowa w art. 82

Brak (nie dotyczy).

Art. 103 ust. 1 lit. h) – języki instytucji Unii Europejskiej inne niż język danego państwa członkowskiego dopuszczone w kontaktach z organami centralnymi, o których mowa w art. 91 ust. 3

Niderlandzki i angielski.

Art. 103 ust. 1 lit. i) – języki dopuszczone w przypadku tłumaczeń wniosków i dodatkowych dokumentów przedłożonych na podstawie art. 80, 81 i 82 oraz treści pól tekstu dowolnego zaświadczeń, o której mowa w art. 91 ust. 2

Niderlandzki i angielski.

Ostatnia aktualizacja: 31/07/2023

Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.