W sprawach cywilnych za osoby dorosłe szczególnej troski uznaje się osoby w wieku powyżej 18 lat, które z powodu zaburzenia lub ograniczenia zdolności osobistych nie są w stanie chronić swoich interesów, zgodnie z definicją z art. 1 konwencji haskiej z 2000 r. o międzynarodowej ochronie osób pełnoletnich („konwencja haska z 2000 r.”). Narażenie tych osób na zagrożenia może wynikać z różnych przyczyn, takich jak upośledzenia umysłowe i fizyczne wpływające na ich umiejętność podejmowania decyzji lub oceny konsekwencji (np. finansowych) tych decyzji.
Istnieje kilka środków, które mogą wspierać takie osoby w korzystaniu z przysługujących im praw. Środki ochronne to środki mające na celu ochronę osoby dorosłej szczególnej troski oraz jej majątku. Takie środki mogą być nałożone na podstawie orzeczeń sądowych lub decyzji właściwego organu. Pełnomocnictwo można ustanowić jako użyteczny środek zapobiegawczy w czasie, gdy dana osoba jest jeszcze zdolna do ochrony własnych interesów, w celu wyznaczenia przedstawiciela oraz określenia warunków zarządzania jej sprawami osobistymi i finansowymi w przyszłej sytuacji, gdy będzie wymagała szczególnego traktowania.
Na szczeblu międzynarodowym ochronę zapewnia konwencja haska z 2000 r. Konwencja weszła w życie w 10 państwach UE (Austria, Belgia, Cypr, Czechy, Estonia, Finlandia, Francja, Łotwa, Niemcy i Portugalia).
UE i wszystkie jej państwa członkowskie są stronami Konwencji ONZ o prawach osób niepełnosprawnych (UNCRPD).
Portal internetowy CNUE – The Vulnerable in Europe (the-vulnerable.eu) dostarcza informacji na temat przepisów krajowych mających zastosowanie do ochrony osób dorosłych szczególnej troski w 22 krajach europejskich.
Stroną zarządza Komisja Europejska. Informacje na tej stronie nie muszą odzwierciedlać oficjalnego stanowiska Komisji Europejskiej, nie ponosi ona również odpowiedzialności za wszelkie informacje, dane czy odniesienia na niej zawarte. Więcej informacji na temat praw autorskich odnoszących się do stron UE znajduje się na stronie „Informacje prawne”.