Betekening en kennisgeving van stukken (herschikking)

Frankrijk

Inhoud aangereikt door
Frankrijk

BEVOEGDE GERECHTEN/AUTORITEITEN ZOEKEN

Met onderstaande zoekfunctie kunt u rechtbanken/autoriteiten vinden die voor een bepaald Europees rechtsinstrument bevoegd zijn. Hoewel we er alles aan hebben gedaan om de resultaten betrouwbaar te maken, kunnen we onvolkomenheden niet uitsluiten.

Frankrijk

Betekening en kennisgeving van stukken


*verplichte invoer

Artikel 3, lid 1 — Verzendende instanties

De verzendende instanties in Frankrijk zijn de gerechtelijke commissarissen (commissaires de justice, de nieuwe naam voor gerechtsdeurwaarders in Frankrijk per 1 juli 2022) en de griffies van de gerechten.

Artikel 3, lid 2 — Ontvangende instanties

De ontvangende instanties in Frankrijk zijn de gerechtelijke commissarissen.

Artikel 3, lid 4, punt c) — Wijze van ontvangst van stukken

Wijzen waarop stukken kunnen worden ontvangen: per post.

Artikel 3, lid 4, punt d) — Talen die kunnen worden gebruikt voor het invullen van het modelformulier opgenomen in bijlage I

Frankrijk aanvaardt het modelformulier dat is opgenomen in bijlage I, wanneer het is ingevuld in het Frans of in een van de volgende talen: Engels, Duits, Italiaans of Spaans.

Artikel 4 — Centraal orgaan

De centrale instantie is de dienst voor wederzijdse bijstand, internationaal privaatrecht en Europees recht (Département de l’entraide, du droit international privé et européen, DEDIPE).

Adres:

Ministère de la Justice

Direction des Affaires Civiles et du Sceau

Département de l’entraide, du droit international privé et européen (DEDIPE)

13 place Vendôme

F-75042 Paris Cedex 01

Tel.: 00 33 (0)1 44 77 61 05

E-mail: entraide-civile-internationale@justice.gouv.fr

Talen: Frans en Engels.

Artikel 7 — Bijstand bij het achterhalen van adressen

Frankrijk heeft geen bevoegde autoriteit voor het achterhalen van een adres (artikel 7, lid 1, punt a)), of een bevolkingsregister (artikel 7, lid 1, punt b)).

Overeenkomstig artikel 7, lid 1, punt c), worden aanvragers verwezen naar de volgende informatiewebsites:

  • Voor het achterhalen van een adres van een natuurlijke persoon:

- Service Public

Link: https://www.service-public.fr/

- Pages blanches

Link: https://annuairepagesblanches.org/

  • Voor het achterhalen van een adres van een bedrijf:

- Infogreffe

Link:  https://www.infogreffe.fr/

- Nationaal instituut voor industriële eigendom (Institut national de la propriété intellectuelle, INPI)

Link: https://www.inpi.fr/

Voor gedinginleidende stukken en executoriale titels kunnen aanvragers ook de gerechtelijke commissarissen raadplegen die bevoegd zijn in het rechtsgebied van het hof van beroep waar de geadresseerde zijn laatst bekende woonplaats had.

Alle informatie over gerechtelijke commissarissen is verkrijgbaar bij de nationale kamer van gerechtelijke commissarissen (Chambre nationale des commissaires de justice):

Tel.: +33 149701290

E-mail: cnhj@huissier-justice.fr
Link: http://www.huissier-justice.fr/

Voor de toepassing van artikel 7, lid 2, punt c), wijst Frankrijk geen autoriteiten aan waaraan verzoeken voor het achterhalen van adressen kunnen worden gericht.

Artikel 8 — Verzending van stukken

Frankrijk aanvaardt modelformulier A, dat is opgenomen in bijlage I, wanneer het is ingevuld in het Frans of in een van de volgende talen: Engels, Duits, Italiaans of Spaans.

Artikel 12 — Weigering om een stuk te aanvaarden

Niet van toepassing.

Artikel 13 — Datum van betekening of kennisgeving

Het Franse recht stelt in het algemeen geen termijn waarbinnen de betekening of kennisgeving van gerechtelijke beslissingen moet plaatsvinden.

Een beslissing op tegenspraak (réputée contradictoire) of bij verstek (par défaut) is echter nietig als die niet binnen zes maanden na de datum ervan is betekend (artikel 478 van het Franse wetboek van burgerlijke rechtsvordering (code de procédure civile)). Zo nodig kan de procedure worden hervat met een nieuwe dagvaarding, als de vordering niet is verjaard.

Artikel 14 — Certificaat van betekening of kennisgeving en afschrift van het stuk waarvan de betekening of kennisgeving is verricht

Frankrijk aanvaardt modelformulier K, dat is opgenomen in bijlage I, wanneer het is ingevuld in het Frans of in een van de volgende talen: Engels, Duits, Italiaans of Spaans.

Artikel 15 — Kosten van betekening of kennisgeving

De vaste vergoeding voor de tussenkomst van een gerechtsdeurwaarder bedraagt 48,36 euro (besluit van 28 februari 2020). Het bewijs van betaling van de vergoeding moet bij de te betekenen of ter kennis te brengen stukken worden gevoegd, tenzij de aanvrager rechtsbijstand geniet.

Voor in de Franse overzeese departementen en gemeenschappen te betekenen stukken wordt, overeenkomstig artikel A444-10 van het Franse wetboek van koophandel (Code de commerce), de vergoeding als volgt verhoogd:

  1. 30 % op de eilanden Wallis en Futuna, Saint-Pierre en Miquelon en Mayotte (d.w.z. 62,87 euro);
  2. 29 % in de departementen Guadeloupe en Martinique (d.w.z. 62,38 euro);
  3. 27 % in het departement Frans-Guyana (61,42 euro);
  4. 37 % in het departement Réunion (66,25 euro).

Artikel 17 — Betekening of kennisgeving door diplomatieke of consulaire ambtenaren

Frankrijk verzet zich ertegen dat gebruik wordt gemaakt van de mogelijkheid dat een andere lidstaat in Frankrijk gerechtelijke stukken laat betekenen of ter kennis brengen door zijn diplomatieke of consulaire ambtenaren, tenzij degene voor wie het stuk is bestemd een onderdaan is van de lidstaat van herkomst van dat stuk.

Artikel 19 — Elektronische betekening of kennisgeving

In het nationale recht is betekening of kennisgeving van een stuk per e-mail niet toegestaan, maar op grond van artikel 19, lid 2, staat Frankrijk de betekening of kennisgeving langs elektronische weg wel toe onder de volgende aanvullende voorwaarden:

- de gevolgde procedure moet de betrouwbaarheid van de identificatie van de partijen in de elektronische communicatie, de integriteit van de geadresseerde documenten, de veiligheid en vertrouwelijkheid van de uitwisselingen en de bewaring van de verrichte overdrachten waarborgen en mogelijk maken dat de datum van verzending en de datum van terbeschikkingstelling of de datum van ontvangst door degene voor wie het stuk is bestemd, met zekerheid kan worden vastgesteld (artikel 748-6 van het wetboek van burgerlijke rechtsvordering);

- om geldig te zijn, moet op/in het te betekenen stuk worden vermeld dat degene voor wie het stuk is bestemd, instemt met elektronische betekening of kennisgeving (artikel 662-1 van het wetboek van burgerlijke rechtsvordering), naast de vermelding van de datum en het tijdstip waarop degene voor wie het stuk is bestemd, er kennis van heeft gekregen (artikel 663 van het wetboek van burgerlijke rechtsvordering).

Artikel 20 — Rechtstreekse betekening of kennisgeving

Frankrijk verzet zich niet tegen de mogelijkheid van rechtstreekse betekening of kennisgeving zoals bedoeld in artikel 20, lid 1. Deze rechtstreekse betekening is toegestaan wanneer zij wordt verricht door gerechtelijke commissarissen en griffies van gerechten, voor zover deze taak hun uitdrukkelijk is toevertrouwd door het interne recht.

Frankrijk verzet zich niet tegen de mogelijkheid van rechtstreekse betekening of kennisgeving zoals bedoeld in artikel 20, lid 1. Deze rechtstreekse betekening is toegestaan wanneer zij wordt verricht door gerechtelijke commissarissen en griffies van gerechten, voor zover deze taak hun uitdrukkelijk is toevertrouwd door het interne recht.

Artikel 22 — Niet-verschenen verweerder

Wanneer een stuk dat het geding inleidt of een daarmee gelijk te stellen stuk in het kader van deze verordening ter betekening of kennisgeving naar een andere lidstaat moest worden gezonden en de verweerder niet is verschenen, houdt de rechter de beslissing aan zolang niet aan de in lid 1 gestelde voorwaarden wordt voldaan.

In afwijking van lid 1, mag de Franse rechter een beslissing geven indien is voldaan aan alle voorwaarden van lid 2.

Artikel 29 — Verband met overeenkomsten of regelingen tussen lidstaten

Verdrag van 1 maart 1954 betreffende de burgerlijke rechtsvordering

Verdrag van 15 november 1965 inzake de betekening en kennisgeving in het buitenland van gerechtelijke en buitengerechtelijke stukken in burgerlijke en handelszaken

Overeenkomst tussen Frankrijk en Duitsland ter vergemakkelijking van de toepassing van het Verdrag van ‘s-Gravenhage van 1 maart 1954 betreffende de burgerlijke rechtsvordering, ondertekend op 6 mei 1961

Overeenkomst betreffende de wederzijdse rechtshulp in burgerlijke en handelszaken tussen Frankrijk en België van 1 maart 1956, zoals gewijzigd bij briefwisseling van 23 en 30 augustus 1960

Overeenkomst van 5 april 1967 tussen de regering van de Franse Republiek en de regering van de Poolse Volksrepubliek tot het vergemakkelijken van de toepassing van het Verdrag van ‘s-Gravenhage van 1 maart 1954 betreffende de burgerlijke rechtsvordering

Verdrag van 2 februari 1922 ter vergemakkelijking van de verrichting van proceshandelingen tussen personen die in Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk wonen

Overeenkomst tussen de Franse Republiek en de Socialistische Federatieve Republiek Joegoslavië tot het vergemakkelijken van de toepassing van het Verdrag van ‘s-Gravenhage van 1 maart 1954 betreffende de burgerlijke rechtsvordering, ondertekend te Belgrado op 29 oktober 1969

Verdrag tussen de Franse Republiek en de Socialistische Republiek Roemenië inzake wederzijdse rechtshulp in burgerlijke en handelszaken, ondertekend te Parijs op 5 november 1974

Verdrag tussen de Franse Republiek en de Republiek Oostenrijk inzake wederzijdse rechtshulp en juridische samenwerking, toegevoegd aan het Verdrag van ‘s-Gravenhage van 1 maart 1954 betreffende de burgerlijke rechtsvordering en ondertekend te Wenen op 27 februari 1979

Verdrag tussen de Franse Republiek en de Hongaarse Volksrepubliek inzake wederzijdse rechtshulp in burgerlijke en familiezaken en inzake de erkenning en tenuitvoerlegging van beslissingen, ondertekend te Boedapest op 31 juli 1980

Verdrag tussen de regering van de Franse Republiek en de regering van de Tsjechoslowaakse Socialistische Republiek inzake wederzijdse rechtshulp en de erkenning en tenuitvoerlegging van beslissingen in burgerlijke, familie- en handelszaken, ondertekend op 10 mei 1984

Verdrag tussen de regering van de Franse Republiek en de regering van de Volksrepubliek Bulgarije inzake wederzijdse rechtshulp in burgerlijke zaken, ondertekend te Sofia op 18 januari 1989

Artikel 33, lid 2 — Kennisgeving van het eerder gebruik van het gedecentraliseerde IT-systeem

Niet beschikbaar.

Laatste update: 01/12/2022

De verschillende taalversies van deze pagina worden bijgehouden door de betrokken lidstaten. De informatie wordt vertaald door de diensten van de Europese Commissie. Eventuele aanpassingen zijn daarom mogelijk nog niet verwerkt in de vertalingen. De Europese Commissie aanvaardt geen verantwoordelijkheid of aansprakelijkheid met betrekking tot informatie of gegevens in dit document. Zie de juridische mededeling voor auteursrechtelijke bepalingen van de lidstaat die verantwoordelijk is voor deze pagina.