Betekening en kennisgeving van stukken (herschikking)

---

Artikel 3, lid 1 — Verzendende instanties

De gerechtsdeurwaarders zijn bevoegd voor de betekening van stukken.

U kunt een gerechtsdeurwaarder zoeken op deze website:

Kamer van gerechtsdeurwaarders van Luxemburg

De griffiers van de gerechten zijn bevoegd voor de kennisgeving van stukken.

U kunt hierover informatie vinden op de volgende website:

http://www.justice.public.lu/fr/annuaire/index.html

Het ministerie van Justitie is hiervoor niet bevoegd en derhalve mogen brieven of andere stukken betreffende de betekening en kennisgeving van stukken niet worden gericht aan het ministerie.

Artikel 3, lid 2 — Ontvangende instanties

De gerechtsdeurwaarders zijn de enige ontvangende instanties.

U kunt naar een gerechtsdeurwaarder en diens geografische bevoegdheid zoeken op deze website:

Kamer van gerechtsdeurwaarders van Luxemburg

Het ministerie van Justitie is hiervoor niet bevoegd en derhalve mogen brieven of andere stukken betreffende de betekening en kennisgeving van stukken niet worden gericht aan het ministerie.

Artikel 3, lid 4, punt c) — Wijze van ontvangst van stukken

Wijzen waarop stukken kunnen worden ontvangen:

• per post
• e-mail
• fax of
• telefoon.

Artikel 3, lid 4, punt d) — Talen die kunnen worden gebruikt voor het invullen van het modelformulier opgenomen in bijlage I

Frans en Duits.

Artikel 4 — Centraal orgaan

De centrale instantie is het parket-generaal (Parquet Général) bij het hooggerechtshof (Cour supérieure de Justice).

Parquet Général

Cité judiciaire

Bâtiment CR

Postadres: L-2080 Luxembourg

Telefoon: (+352) 47 59 81-2336

Fax: (+352) 47 05 50

E-mail: parquet.general@justice.etat.lu

Talenkennis: Frans en Duits

Het ministerie van Justitie is hiervoor niet bevoegd en derhalve mogen brieven of andere documenten betreffende de betekening en kennisgeving van stukken niet worden gericht aan het ministerie.

Artikel 7 — Bijstand bij het achterhalen van adressen

Uit hoofde van artikel 7 verleent Luxemburg de bijstand als bedoeld in artikel 7, lid 1, punt a), bij het achterhalen van het adres van de persoon aan wie het gerechtelijk of buitengerechtelijk stuk moet worden betekend of ter kennis gegeven.

De aangewezen autoriteiten waarbij verzendende instanties verzoeken kunnen indienen tot het achterhalen van het adres van de persoon aan wie betekening of kennisgeving moet worden gedaan, zijn de gerechtsdeurwaarders.

U kunt naar een gerechtsdeurwaarder en diens geografische bevoegdheid zoeken op deze website:

Kamer van gerechtsdeurwaarders van Luxemburg

Uit hoofde van artikel 7, lid 2, punt c), geeft Luxemburg aan dat, in geval van een verzending van een aanvraag om betekening of kennisgeving van een stuk aan gerechtsdeurwaarders in hun hoedanigheid van ontvangende instantie, de gerechtsdeurwaarders op eigen initiatief bij de hun ter beschikking staande databanken verzoeken indienen om informatie over adressen van natuurlijke personen of rechtspersonen ingeval het adres in de aanvraag om betekening of kennisgeving niet correct is. Bestaat er op het grondgebied binnen de geografische bevoegdheid van de gerechtsdeurwaarder een nieuw officieel adres, dan betekent de deurwaarder het stuk op dit nieuwe adres.

Artikel 8 — Verzending van stukken

Luxemburg aanvaardt aanvraagformulieren (formulier A) die zijn ingevuld in het Duits of in het Frans.

Artikel 12 — Weigering om een stuk te aanvaarden

n.v.t.

Artikel 13 — Datum van betekening of kennisgeving

Luxemburg geeft aan dat een stuk overeenkomstig zijn wetgeving moet worden betekend of ter kennis moet worden gegeven binnen een bepaalde termijn, zoals vermeld in artikel 12, lid 5, en artikel 13, lid 2, van Verordening (EU) 2020/1784 van 25 november 2020.

Wanneer een betekening van het stuk is verricht, moet het exploot van betekening de datum van de betekening vermelden die overeenkomt met de datum van de overhandiging van het exploot aan de geadresseerde aan diens woonplaats of met de datum van de afgifte van het stuk aan de woonplaats van de geadresseerde.

Indien de geadresseerde weigert het afschrift van het te betekenen stuk te aanvaarden, maakt de gerechtsdeurwaarder hiervan melding in het exploot. In dit geval wordt de betekening geacht te hebben plaatsgevonden op de dag dat het stuk aan de geadresseerde is aangeboden.

Indien de persoon aan wie het stuk moet worden betekend, geen bekende woonplaats of verblijfplaats heeft, stelt de gerechtsdeurwaarder een proces-verbaal op waarin hij vermeldt wat hij gedaan heeft om de geadresseerde van het stuk te vinden. Het stuk wordt geacht te zijn betekend op de datum waarop het proces-verbaal van betekening is opgesteld.

Wanneer een kennisgeving van het stuk is verricht, hanteert Luxemburg een systeem van twee data.

De datum die in aanmerking moet worden genomen met betrekking tot de verzender van het stuk, verschilt van de datum die in aanmerking moet worden genomen met betrekking tot de geadresseerde van het stuk.

Voor de verzender geldt de verzenddatum als datum van de kennisgeving.

Voor de geadresseerde geldt de datum van overhandiging als datum van de kennisgeving.

Indien de geadresseerde weigert om de aangetekende brief te aanvaarden, vermeldt de postbode dit in de ontvangstbevestiging en wordt de aangetekende brief teruggestuurd samen met de ontvangstbevestiging. In dit geval wordt de kennisgeving geacht te hebben plaatsgevonden op de dag dat de aangetekende brief aan de geadresseerde is aangeboden.

Artikel 14 — Certificaat van betekening of kennisgeving en afschrift van het stuk waarvan de betekening of kennisgeving is verricht

Luxemburg aanvaardt certificaatformulieren die zijn ingevuld in het Duits of in het Frans.

Artikel 15 — Kosten van betekening of kennisgeving

De eenmalige vaste vergoeding bedraagt 165 euro.

Artikel 17 — Betekening of kennisgeving door diplomatieke of consulaire ambtenaren

Luxemburg verklaart zich ertegen te verzetten dat zijn diplomatieke of consulaire ambtenaren rechtstreeks op het grondgebied van een andere lidstaat overgaan tot betekening of kennisgeving van gerechtelijke en buitengerechtelijke stukken.

Luxemburg verklaart tevens zich te verzetten tegen de uitoefening van deze bevoegdheid op zijn eigen grondgebied door diplomatieke en consulaire ambtenaren van andere lidstaten, behalve wanneer het betrokken stuk moet worden betekend of ter kennis gegeven aan een onderdaan van de lidstaat van herkomst.

Artikel 19 — Elektronische betekening of kennisgeving

n.v.t.

Artikel 20 — Rechtstreekse betekening of kennisgeving

Luxemburg aanvaardt rechtstreekse betekening of kennisgeving overeenkomstig artikel 20 van Verordening (EU) 2020/1784 van 25 november 2020.

Het ministerie van Justitie is hiervoor niet bevoegd en derhalve mogen brieven of andere stukken betreffende de betekening en kennisgeving van stukken niet worden gericht aan het ministerie.

De gerechtsdeurwaarders zijn bevoegd voor de betekening van stukken.

De gerechtsdeurwaarder in het ontvangende land is niet verantwoordelijk voor het regelmatige karakter van de vorm en de inhoud van het stuk dat hem rechtstreeks door de betrokkene werd toegezonden, doch enkel verantwoordelijk voor de formaliteiten en voorwaarden inzake betekening die hij in het ontvangende land zal toepassen.

U kunt een gerechtsdeurwaarder zoeken op deze website:

Kamer van gerechtsdeurwaarders van Luxemburg

Artikel 22 — Niet-verschenen verweerder

Luxemburg verklaart dat, ondanks het bepaalde in artikel 22, lid 1, zijn rechters kunnen beslissen of aan de in lid 2 bedoelde voorwaarden is voldaan.

Luxemburg wijst er in verband met artikel 22, lid 4, op dat het verzoek om een nieuwe termijn voor aanwending van een rechtsmiddel niet ontvankelijk kan worden verklaard, indien bedoeld verzoek volgens de rechter niet binnen een redelijke termijn heeft plaatsgevonden die liep vanaf het moment waarop de betrokkene omtrent de beslissing in kennis werd gesteld, of vanaf het moment waarop de onmogelijkheid om op te treden ophield; bedoeld verzoek mag evenwel niet later dan een jaar na de kennisgeving van de beslissing worden gedaan.

Artikel 29 — Verband met overeenkomsten of regelingen tussen lidstaten

n.v.t.

Artikel 33, lid 2 — Kennisgeving van het eerder gebruik van het gedecentraliseerde IT-systeem

n.v.t.