- 1 Τι σημαίνει στην πράξη ο νομικός όρος «επίδοση ή κοινοποίηση πράξεων»; Γιατί υπάρχουν συγκεκριμένοι κανόνες για την «επίδοση ή κοινοποίηση πράξεων»;
- 2 Ποιες πράξεις πρέπει να επιδίδονται ή να κοινοποιούνται επισήμως;
- 3 Ποιος είναι υπεύθυνος για την επίδοση ή την κοινοποίηση πράξης;
- 4 Εντοπισμός διευθύνσεων
- 5 Ποια είναι στην πράξη η συνήθης μέθοδος επίδοσης ή κοινοποίησης πράξης; Υπάρχουν εναλλακτικές μέθοδοι που μπορούν να χρησιμοποιηθούν (εκτός από την υποκατάστατη επίδοση ή κοινοποίηση που προβλέπεται κατωτέρω στο σημείο 7);
- 6 Επιτρέπεται η ηλεκτρονική επίδοση ή κοινοποίηση πράξεων (επίδοση ή κοινοποίηση δικαστικών ή εξωδίκων πράξεων με μέσα εξ αποστάσεως ηλεκτρονικής επικοινωνίας, όπως ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, ασφαλής εφαρμογή που βασίζεται στο διαδίκτυο, φαξ, SMS κλπ.) σε αστικές διαδικασίες; Εάν ναι, για ποιους τύπους διαδικασιών προβλέπεται η μέθοδος αυτή; Υπάρχουν περιορισμοί όσον αφορά τη διαθεσιμότητα/πρόσβαση σε αυτή τη μέθοδο επίδοσης ή κοινοποίησης πράξεων ανάλογα με το ποιος είναι ο παραλήπτης (επαγγελματίας του νομικού κλάδου, νομικό πρόσωπο, εταιρεία ή άλλος επιχειρηματικός φορέας κλπ.);
- 7 «Υποκατάστατη» επίδοση
- 8 Επίδοση ή κοινοποίηση ταχυδρομικώς από το εξωτερικό (άρθρο 18 του κανονισμού για την επίδοση ή κοινοποίηση πράξεων)
- 9 Υπάρχει έγγραφη απόδειξη της επίδοσης ή κοινοποίησης της πράξης;
- 10 Τι συμβαίνει αν για κάποιον λόγο ο παραλήπτης δεν παραλάβει την πράξη ή η επίδοση ή κοινοποίηση γίνει κατά παράβαση του νόμου (π.χ. η επίδοση ή η κοινοποίηση έγινε προς κάποιον τρίτο); Μπορεί η επίδοση ή η κοινοποίηση της πράξης να είναι παρά ταύτα έγκυρη (π.χ. μπορεί να θεραπευθεί παράβαση των διατάξεων του νόμου) ή πρέπει να επιχειρηθεί νέα επίδοση ή κοινοποίηση;
- 11 Εάν ο παραλήπτης αρνηθεί να παραλάβει πράξη με βάση τη γλώσσα σύνταξής της (άρθρο 12 του κανονισμού για την επίδοση ή κοινοποίηση πράξεων) και το δικαστήριο ή η αρχή που έχει επιληφθεί της ένδικης διαδικασίας αποφανθεί ότι η άρνηση αυτή δεν ήταν δικαιολογημένη, υφίσταται ειδικό ένδικο μέσο για την προσβολή της εν λόγω απόφασης;
- 12 Πρέπει να πληρώσω για την επίδοση ή κοινοποίηση πράξης και, αν ναι, πόσο; Υπάρχει διαφορά όταν η πράξη πρέπει να επιδοθεί ή να κοινοποιηθεί σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο και όταν η αίτηση επίδοσης ή κοινοποίησης προέρχεται από άλλο κράτος μέλος; Βλ. επίσης γνωστοποίηση βάσει του άρθρου 15 του κανονισμού για την επίδοση ή κοινοποίηση πράξεων, σχετικά με την επίδοση ή κοινοποίηση πράξης από άλλο κράτος μέλος.
Βρείτε πληροφορίες ανά περιφέρεια
- Βέλγιοbe
- Βουλγαρίαbg
- Τσεχίαcz
- Δανίαdk
- Γερµανίαde
- Εσθονίαee
- Ιρλανδίαie
- Ελλάδα el
- Ισπανίαes
- Γαλλίαfr
- Κροατίαhr
- Ιταλίαit
- Κύπροςcy
- Λεττονίαlv
- Λιθουανίαlt
- Λουξεµβούργοlu
- Ουγγαρίαhu
- Μάλταmt
- Κάτω Χώρεςnl
- Αυστρίαat
- Πολωνίαpl
- Πορτογαλίαpt
- Ρουμανίαro
- Σλοβενίαsi
- Σλοβακίαsk
- Φινλανδίαfi
- Σουηδίαse
- Ηνωµένο Βασίλειοuk
1 Τι σημαίνει στην πράξη ο νομικός όρος «επίδοση ή κοινοποίηση πράξεων»; Γιατί υπάρχουν συγκεκριμένοι κανόνες για την «επίδοση ή κοινοποίηση πράξεων»;
Ως «επίδοση ή κοινοποίηση» («izsniegšana») δικαστικής πράξης νοείται η έγκαιρη παράδοση της πράξης στον παραλήπτη του, ώστε να μπορεί αυτός να ασκήσει και να προασπίσει τα δικαιώματά του. Ο νόμος για την πολιτική δικονομία (Civilprocesa likums) προβλέπει διάφορα είδη επίδοσης ή κοινοποίησης, μεταξύ των οποίων την επίδοση ή κοινοποίηση με συστημένη επιστολή, με ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, από δικαστικό επιμελητή (tiesu izpildītājs) και από αγγελιαφόρο (ziņesis). Μια δικαστική πράξη θεωρείται ότι έχει επιδοθεί ή κοινοποιηθεί όταν έχει επιδοθεί ή κοινοποιηθεί σύμφωνα με τις τυπικές απαιτήσεις που προβλέπει ο νόμος και η επίδοση ή κοινοποίηση έχει καταγραφεί με τον τύπο που ορίζει για τον σκοπό αυτόν ο νόμος.
2 Ποιες πράξεις πρέπει να επιδίδονται ή να κοινοποιούνται επισήμως;
Οι δικαστικές πράξεις που έχουν καταρτιστεί σύμφωνα με το άρθρο 56 παράγραφος 2 του νόμου για την πολιτική δικονομία: δικαστικές αποφάσεις, διατάξεις, κοινοποιήσεις, κλήσεις, αιτήσεις στο πλαίσιο ορισμένων διαδικασιών, τακτικά ένδικα μέσα, αιτήσεις αναίρεσης, ακριβή αντίγραφα έγγραφων υπομνημάτων, και όλα τα έγγραφα που έχουν συνταχθεί και υποβληθεί στο δικαστήριο από διάδικο, αλλά στη συνέχεια επιδίδονται ή κοινοποιούνται στους λοιπούς διαδίκους από το ίδιο το δικαστήριο.
3 Ποιος είναι υπεύθυνος για την επίδοση ή την κοινοποίηση πράξης;
Πράξη από άλλη χώρα επιδίδεται στη Λετονία από δικαστικό επιμελητή.
Κεντρική αρχή είναι το Συμβούλιο Ορκωτών Δικαστικών Επιμελητών Λετονίας (Latvijas Zvērinātu tiesu izpildītāju padome).
Διεύθυνση: Lāčplēša iela 27-32, Rīga, LV-1011, Λετονία
Τηλέφωνο: + 371 67290005, φαξ: +371 62302503
Email: documents@lzti.lv
Περισσότερες λεπτομέρειες στη διεύθυνση: https://www.lzti.lv/service-foreign-documents/
4 Εντοπισμός διευθύνσεων
Η Λετονία επέλεξε τον μηχανισμό που αναφέρεται στο άρθρο 7 παράγραφος 1 στοιχείο γ) του κανονισμού, δηλαδή την παροχή λεπτομερών πληροφοριών μέσω της διαδικτυακής πύλης της ευρωπαϊκής ηλεκτρονικής δικαιοσύνης σχετικά τα διαθέσιμα μέσα για τον εντοπισμό της διεύθυνσης των προσώπων στα οποία πρέπει να γίνει η επίδοση ή κοινοποίηση.
4.1 Προσπαθεί η αρχή στην οποία απευθύνεται η αίτηση στο εν λόγω κράτος μέλος με δική της πρωτοβουλία να εντοπίσει τον παραλήπτη των πράξεων που πρέπει να επιδοθούν ή να κοινοποιηθούν, εάν η αναγραφόμενη διεύθυνση δεν είναι ορθή; Βλ. επίσης γνωστοποίηση βάσει του άρθρου 7 παράγραφος 2 στοιχείο γ) του κανονισμού για την επίδοση ή κοινοποίηση πράξεων.
Οι αρμόδιες αρχές της Λετονίας δεν διενεργούν έρευνα σχετικά με τις διευθύνσεις. Οι λετονικές αρχές δεν υποβάλλουν, με δική τους πρωτοβουλία, αιτήματα παροχής πληροφοριών στο μητρώο φυσικών προσώπων σχετικά με διευθύνσεις σε περιπτώσεις όπου η διεύθυνση που αναφέρεται στην αίτηση επίδοσης ή κοινοποίησης είναι εσφαλμένη.
Η αρχή που υποβάλλει την αίτηση ή το αιτούν μέρος είναι υπεύθυνη/-ο για τον εντοπισμό της διεύθυνσης του παραλήπτη.
4.2 Έχουν οι αλλοδαπές δικαστικές αρχές και/ή οι διάδικοι πρόσβαση σε μητρώα ή υπηρεσίες σε αυτό το κράτος μέλος που επιτρέπουν τη διαπίστωση της τρέχουσας διεύθυνσης ενός προσώπου; Εάν ναι, ποια μητρώα ή υπηρεσίες υπάρχουν και ποια διαδικασία ακολουθείται; Ποιο είναι το ύψος των καταβλητέων τελών, εφόσον προβλέπονται;
1. Για τον εντοπισμό της διεύθυνσης φυσικού προσώπου, μπορεί να υποβληθεί επίσημο αίτημα στην Υπηρεσία Ιθαγένειας και Μετανάστευσης του Υπουργείου Εσωτερικών, η οποία τηρεί μητρώο φυσικών προσώπων. Στο αίτημα για την έκδοση αποσπάσματος από το μητρώο φυσικών προσώπων (par izziņas sniegšanu no Fizisko personu re-istra) θα πρέπει να αναφέρονται οι λόγοι για τους οποίους τα δεδομένα είναι αναγκαία, ώστε οι υπεύθυνοι επεξεργασίας δεδομένων να μπορούν να αποφασίζουν αν υπάρχουν βάσιμοι λόγοι για την παροχή των εν λόγω πληροφοριών.
2. Η διεύθυνση εταιρείας μπορεί να ληφθεί δωρεάν μέσω της αναζήτησης των πληροφοριών που περιέχονται στο μητρώο επιχειρήσεων. Όλες οι καταχωρίσεις στο εμπορικό μητρώο δημοσιεύονται, χωρίς χρέωση, στον ενημερωτικό ιστότοπο, πράγμα το οποίο διασφαλίζει τη τους διάθεση στο κοινό μέσω διαδικτύου.
4.3 Τι είδους συνδρομή για τον εντοπισμό διευθύνσεων από άλλα κράτη μέλη παρέχουν οι αρχές του εν λόγω κράτους μέλους βάσει του άρθρου 7 παράγραφος 1 του κανονισμού για την επίδοση ή κοινοποίηση πράξεων; Βλ. επίσης γνωστοποίηση βάσει του άρθρου 7 παράγραφος 1 του κανονισμού για την επίδοση ή κοινοποίηση πράξεων.
Το Συμβούλιο Ορκωτών Δικαστικών Επιμελητών της Λετονίας δεν διενεργεί έρευνες για τον εντοπισμό διευθύνσεων (δηλ. έρευνες για τον εντοπισμό της διεύθυνσης εναγομένων).
5 Ποια είναι στην πράξη η συνήθης μέθοδος επίδοσης ή κοινοποίησης πράξης; Υπάρχουν εναλλακτικές μέθοδοι που μπορούν να χρησιμοποιηθούν (εκτός από την υποκατάστατη επίδοση ή κοινοποίηση που προβλέπεται κατωτέρω στο σημείο 7);
Η πράξη επιδίδεται ή κοινοποιείται από δικαστικό επιμελητή, ο οποίος επισκέπτεται τον παραλήπτη.
6 Επιτρέπεται η ηλεκτρονική επίδοση ή κοινοποίηση πράξεων (επίδοση ή κοινοποίηση δικαστικών ή εξωδίκων πράξεων με μέσα εξ αποστάσεως ηλεκτρονικής επικοινωνίας, όπως ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, ασφαλής εφαρμογή που βασίζεται στο διαδίκτυο, φαξ, SMS κλπ.) σε αστικές διαδικασίες; Εάν ναι, για ποιους τύπους διαδικασιών προβλέπεται η μέθοδος αυτή; Υπάρχουν περιορισμοί όσον αφορά τη διαθεσιμότητα/πρόσβαση σε αυτή τη μέθοδο επίδοσης ή κοινοποίησης πράξεων ανάλογα με το ποιος είναι ο παραλήπτης (επαγγελματίας του νομικού κλάδου, νομικό πρόσωπο, εταιρεία ή άλλος επιχειρηματικός φορέας κλπ.);
Οι δικαστικές πράξεις αποστέλλονται ηλεκτρονικά, με απλό ταχυδρομείο ή με αγγελιαφόρο. Η ηλεκτρονική αποστολή πράξεων πραγματοποιείται με την ακόλουθη σειρά:
1) ηλεκτρονικά, όταν ο παραλήπτης έχει ενημερώσει το δικαστήριο ότι συναινεί στην επικοινωνία με το δικαστήριο μέσω διαδικτύου·
2) στην ηλεκτρονική διεύθυνση που έχει δηλώσει ο παραλήπτης, όταν ο παραλήπτης έχει ενημερώσει το δικαστήριο ότι συναινεί στην επικοινωνία με το δικαστήριο μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου·
3) στην επίσημη ηλεκτρονική διεύθυνση του παραλήπτη.
Όταν δεν είναι δυνατή η ηλεκτρονική διαβίβαση δικαστικών πράξεων σε φυσικό πρόσωπο σύμφωνα με τη διαδικασία αυτή, οι πράξεις αποστέλλονται στη διεύθυνση κατοικίας που έχει δηλώσει το φυσικό πρόσωπο και, όταν στη δήλωση έχει υποδείξει πρόσθετη διεύθυνση, στην εν λόγω πρόσθετη διεύθυνση, εκτός εάν το φυσικό πρόσωπο έχει υποδείξει άλλη διεύθυνση για την επικοινωνία με το δικαστήριο.
Εάν ο εναγόμενος δεν έχει δηλωμένη κατοικία και δεν έχει παράσχει άλλη διεύθυνση επικοινωνίας με το δικαστήριο, τα έγγραφα του δικαστηρίου επιδίδονται στη διεύθυνση του εναγομένου που υποδεικνύεται από διάδικο, εφόσον είναι γνωστή. Οι δικαστικές πράξεις μπορούν επίσης να αποστέλλονται στον τόπο εργασίας του φυσικού προσώπου.
Όταν δεν είναι δυνατή η ηλεκτρονική διαβίβαση δικαστικών πράξεων σε νομικό πρόσωπο σύμφωνα με αυτή τη διαδικασία, οι πράξεις αποστέλλονται στην καταστατική του έδρα.
Οι δικαστικές πράξεις που διαβιβάζονται από αγγελιαφόρο ή από διάδικο επιδίδονται στον παραλήπτη αυτοπροσώπως έναντι υπογραφής.
Για ορισμένες δικαστικές πράξεις, ο νόμος μπορεί να προβλέπει τη διαβίβασή τους με συστημένη επιστολή ή με άλλα μέσα διαβίβασης ή επίδοσης ή κοινοποίησης.
6.1 Ποιο είδος ηλεκτρονικής επίδοσης ή κοινοποίησης κατά την έννοια του άρθρου 19 παράγραφος 1 του κανονισμού για την επίδοση ή κοινοποίηση πράξεων είναι διαθέσιμο στο εν λόγω κράτος μέλος όταν η επίδοση ή κοινοποίηση πρέπει να πραγματοποιηθεί απευθείας σε πρόσωπο το οποίο έχει γνωστή διεύθυνση επίδοσης ή κοινοποίησης σε άλλο κράτος μέλος;
Και οι δύο μορφές επίδοσης ή κοινοποίησης που αναφέρονται στο άρθρο 19 παράγραφος 1 του κανονισμού είναι διαθέσιμες, δηλαδή η ηλεκτρονική διαβίβαση δικαστικών πράξεων με την ακόλουθη σειρά:
1) ηλεκτρονικά, όταν ο παραλήπτης έχει ενημερώσει το δικαστήριο ότι συναινεί στην επικοινωνία με το δικαστήριο μέσω διαδικτύου·
2) στην ηλεκτρονική διεύθυνση που έχει δηλώσει ο παραλήπτης, όταν ο παραλήπτης έχει ενημερώσει το δικαστήριο ότι συναινεί στην επικοινωνία με το δικαστήριο μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου·
3) στην επίσημη ηλεκτρονική διεύθυνση του παραλήπτη.
6.2 Έχει το εν λόγω κράτος μέλος, σύμφωνα με το άρθρο 19 παράγραφος 2 του κανονισμού για την επίδοση ή κοινοποίηση πράξεων, καθορίσει πρόσθετες προϋποθέσεις υπό τις οποίες θα δέχεται την ηλεκτρονική επίδοση ή κοινοποίηση μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου όπως προβλέπεται στο άρθρο 19 παράγραφος 1 στοιχείο β) του εν λόγω κανονισμού; Βλ. επίσης γνωστοποίηση βάσει του άρθρου 19 παράγραφος 2 του κανονισμού για την επίδοση ή κοινοποίηση πράξεων.
Δεν έχουν καθοριστεί πρόσθετοι όροι.
7 «Υποκατάστατη» επίδοση
7.1 Επιτρέπει η νομοθεσία του εν λόγω κράτους μέλους άλλες μεθόδους επίδοσης ή κοινοποίησης σε περιπτώσεις στις οποίες δεν κατέστη δυνατή η επίδοση ή κοινοποίηση των πράξεων στον παραλήπτη (π.χ. κοινοποίηση στη διεύθυνση κατοικίας, στο γραφείο δικαστικού επιμελητή, μέσω ταχυδρομείου ή με ανάρτηση δημόσιας ανακοίνωσης);
Σύμφωνα με το άρθρο 56 παράγραφος 8 του νόμου για την πολιτική δικονομία, όταν το πρόσωπο που διαβιβάζει τις δικαστικές πράξεις δεν συναντάται αυτοπροσώπως με τον παραλήπτη, επιδίδει τα έγγραφα σε οποιοδήποτε ενήλικο μέλος της οικογένειας που συνοικεί με το πρόσωπο αυτό. Όταν το πρόσωπο που διαβιβάζει τα έγγραφα δεν συναντάται αυτοπροσώπως με τον παραλήπτη στον τόπο εργασίας του, παραδίδει τα έγγραφα στη διεύθυνση για να διαβιβαστούν στον παραλήπτη. Στις προαναφερθείσες περιπτώσεις, το πρόσωπο που παραλαμβάνει τα έγγραφα πρέπει να δηλώσει το ονοματεπώνυμό του, την ώρα και την ημερομηνία της επίδοσης ή κοινοποίησης, τη σχέση του με τον παραλήπτη ή τη θέση του και να τα διαβιβάσει αμελλητί στον παραλήπτη.
Άρθρο 59 του νόμου για την πολιτική δικονομία. Κλήση για εμφάνιση στο δικαστήριο με δημοσίευση
1) Αν η διεύθυνση του εναγομένου δεν μπορεί να διακριβωθεί σύμφωνα με το άρθρο 54.1 του νόμου για την πολιτική δικονομία ή αν τα έγγραφα δεν μπορούν να παραδοθούν στη διεύθυνση που υπέδειξε ο διάδικος σύμφωνα με το άρθρο 54.1 παράγραφος 1 του εν λόγω νόμου ή αν τα έγγραφα δεν μπορούν να παραδοθούν σύμφωνα με το άρθρο 56.2 του ίδιου νόμου, ο εναγόμενος μπορεί να κληθεί στο δικαστήριο με δημοσίευση στην Επίσημη Εφημερίδα της Λετονίας [Latvijas Vēstnesis].
2) Ανεξάρτητα από τη δημοσίευση κλήσης στην Επίσημη Εφημερίδα, ο ενάγων δικαιούται να δημοσιεύσει την κλήση, με δικά του έξοδα, σε άλλες εφημερίδες.
3) Το περιεχόμενο της κλήσης που δημοσιεύεται σε εφημερίδα πρέπει να αντιστοιχεί στο κείμενο της κλήσης.
4) Δικαστήριο μπορεί να δικάσει υπόθεση ερήμην του εναγομένου αν έχει παρέλθει διάστημα τουλάχιστον ενός μήνα από την ημερομηνία δημοσίευσης της κλήσης στην Επίσημη Εφημερίδα.
5) Πέραν της δημοσίευσης της κλήσης του εναγομένου στην Επίσημη Εφημερίδα, η κλήση επιδίδεται και στον τόπο όπου βρίσκεται η ακίνητη περιουσία του εναγομένου, εφόσον έχει υποδειχθεί από τον ενάγοντα.
7.2 Εάν χρησιμοποιούνται άλλες μέθοδοι, πότε θεωρείται ότι οι πράξεις έχουν επιδοθεί ή κοινοποιηθεί;
Άρθρο 56.1 <του νόμου για τον κώδικα πολιτικής δικονομίας Ημερομηνία παράδοσης και επίδοσης δικαστικών πράξεων
1) Αν οι δικαστικές πράξεις έχουν παραδοθεί σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 56 του νόμου, με εξαίρεση την περίπτωση που προβλέπεται στην παράγραφο 9, θεωρείται ότι ο παραλήπτης ή άλλο πρόσωπο έχει λάβει γνώση του χρόνου και του τόπου της συζήτησης στο ακροατήριο ή της ενέργειας διαδικαστικής πράξης ή του περιεχομένου της σχετικής πράξης, και οι δικαστικές πράξεις θεωρείται ότι έχουν επιδοθεί ή κοινοποιηθεί:
1) την ημερομηνία κατά την οποία ο παραλήπτης ή άλλο πρόσωπο παρέλαβε τα έγγραφα σύμφωνα με το άρθρο 56 παράγραφοι 3, 7 ή 8 του νόμου για την πολιτική δικονομία·
2) την ημερομηνία κατά την οποία το οικείο πρόσωπο αρνήθηκε να τα παραλάβει (άρθρο 57 του εν λόγω νόμου)·
3) αν τα έγγραφα απεστάλησαν ταχυδρομικώς, την έβδομη ημέρα μετά την ημερομηνία αποστολής τους·
4) αν τα έγγραφα απεστάλησαν ηλεκτρονικά, την τρίτη ημέρα μετά την ημερομηνία αποστολής τους·
2) Το γεγονός ότι οι δικαστικές πράξεις έχουν παραδοθεί στη δηλωθείσα διεύθυνση κατοικίας φυσικού προσώπου, στην πρόσθετη διεύθυνση που αναφέρεται στη δήλωση, στη διεύθυνση που έχει υποδειχθεί από το φυσικό πρόσωπο για επικοινωνία με το δικαστήριο ή στην καταστατική έδρα νομικού προσώπου, καθώς και η παραλαβή απόδειξης παραλαβής ή επιστροφής των εγγράφων από το ταχυδρομείο δεν ασκούν αυτά καθαυτά επιρροή στην επίδοση ή κοινοποίηση των πράξεων. Ο παραλήπτης μπορεί να ανατρέψει το τεκμήριο ότι τα έγγραφα επιδόθηκαν ή κοινοποιήθηκαν την έβδομη ημέρα από την αποστολή, εάν απεστάλησαν ταχυδρομικά, ή την τρίτη ημέρα από την αποστολή, εάν απεστάλησαν ηλεκτρονικά, επικαλούμενος αντικειμενικές περιστάσεις που εκφεύγουν του ελέγχου του, οι οποίες τον εμπόδισαν να παραλάβει τα έγγραφα στην αναγραφόμενη διεύθυνση.
7.3 Αν μια άλλη μέθοδος επίδοσης ή κοινοποίησης συνίσταται στην κατάθεση των πράξεων σε συγκεκριμένο τόπο (π.χ. σε ταχυδρομικό γραφείο) πώς ενημερώνεται ο παραλήπτης για την εν λόγω κατάθεση;
Όταν μια δικαστική πράξη επιδίδεται ή κοινοποιείται με κατάθεση σε ταχυδρομικό κατάστημα, η σχετική γραπτή ειδοποίηση πρέπει να παραδίδεται ή να αποστέλλεται στη διεύθυνση του παραλήπτη. Όταν αυτό δεν είναι δυνατόν, η ειδοποίηση θυροκολλείται στην κατοικία του παραλήπτη, στις επιχειρηματικές εγκαταστάσεις ή στον τόπο κατοικίας του παραλήπτη ή επιδίδεται σε πρόσωπο που διαμένει σε κοντινή απόσταση για περαιτέρω διαβίβαση στον παραλήπτη. . Η ειδοποίηση πρέπει να αναφέρει σαφώς ότι το κατατεθέν έγγραφο έχει αποσταλεί από το δικαστήριο.
7.4 Ποιες είναι οι συνέπειες, εάν ο παραλήπτης αρνείται να δεχθεί την επίδοση ή την κοινοποίηση των πράξεων; Οι πράξεις λογίζονται ως επιδοθείσες ή κοινοποιηθείσες, αν η άρνηση δεν ήταν νόμιμη;
Άρθρο 57 του νόμου για την πολιτική δικονομία. Συνέπειες της άρνησης παραλαβής δικαστικών εγγράφων
1) Αν ο παραλήπτης αρνηθεί να παραλάβει δικαστικά έγγραφα, το πρόσωπο που επιχειρεί να παραδώσει τα έγγραφα προσθέτει σχετική μνεία επί του εγγράφου, αναγράφοντας τους λόγους της άρνησης, την ημερομηνία και την ώρα.
2) Η άρνηση παραλαβής δικαστικών εγγράφων δεν συνιστά κώλυμα για την εκδίκαση της υπόθεσης.
8 Επίδοση ή κοινοποίηση ταχυδρομικώς από το εξωτερικό (άρθρο 18 του κανονισμού για την επίδοση ή κοινοποίηση πράξεων)
8.1 Εάν η ταχυδρομική υπηρεσία παραδίδει πράξη που έχει αποσταλεί από το εξωτερικό σε παραλήπτη σε αυτό το κράτος μέλος, σε περίπτωση όπου απαιτείται απόδειξη παραλαβής (άρθρο 18 του κανονισμού για την επίδοση ή κοινοποίηση πράξεων), παραδίδει η ταχυδρομική υπηρεσία την πράξη μόνο στον παραλήπτη αυτοπροσώπως ή μπορεί επίσης, σύμφωνα με τους εθνικούς κανόνες ταχυδρομικής παράδοσης, να παραδώσει την πράξη και σε άλλο πρόσωπο στην ίδια διεύθυνση;
Αν ζητηθεί ρητά, η επίδοση ή κοινοποίηση μιας πράξης μπορεί να πραγματοποιηθεί στους χώρους των δικαστηρίων, κατόπιν κλήσης του παραλήπτη να παρουσιαστεί εκεί.
Η επίδοση ή κοινοποίηση πράξης μπορεί να πραγματοποιηθεί ταχυδρομικώς εάν αποσταλεί με συστημένη επιστολή. Η πράξη επιδίδεται είτε στο ταχυδρομείο είτε από ταχυδρομικό υπάλληλο, και το πρόσωπο που υποδεικνύεται ως παραλήπτης του επιδοθέντος ή κοινοποιηθέντος εγγράφου ή ο εξουσιοδοτημένος αντιπρόσωπός του πρέπει να υπογράψει για την παραλαβή του· πρέπει επίσης να προσκομίζονται αποδεικτικά στοιχεία ταυτότητας και πληρεξούσιο. Ο διάδικος που χρησιμοποιεί την εν λόγω ταχυδρομική υπηρεσία μπορεί επίσης να ορίσει ότι η επίδοση ή κοινοποίηση πρέπει να πραγματοποιηθεί αυτοπροσώπως μόνο σε συγκεκριμένο πρόσωπο.
8.2 Σύμφωνα με τους κανόνες ταχυδρομικής παράδοσης σε αυτό το κράτος μέλος, πώς μπορεί να πραγματοποιηθεί η επίδοση ή κοινοποίηση πράξεων από το εξωτερικό, βάσει του άρθρου 18 του κανονισμού για την επίδοση ή κοινοποίηση πράξεων, εάν ούτε ο παραλήπτης ούτε οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο εξουσιοδοτημένο για την παραλαβή (εάν επιτρέπεται βάσει των εθνικών κανόνων ταχυδρομικής παράδοσης — βλ. παραπάνω) δεν βρίσκεται στη διεύθυνση όπου πρέπει να γίνει η παράδοση;
Αν η επίδοση ή κοινοποίηση με συστημένη επιστολή αποδειχθεί ανεπιτυχής, δεν υπάρχει άλλος τρόπος επίδοσης ή κοινοποίησης του εγγράφου ταχυδρομικώς.
8.3 Προβλέπει το ταχυδρομικό κατάστημα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα για την παραλαβή των πράξεων πριν τις επιστρέψει στον αποστολέα ως ανεπίδοτες; Εάν ναι, πώς ενημερώνεται ο παραλήπτης ότι υπάρχει αλληλογραφία για αυτόν προς παραλαβή από το ταχυδρομικό κατάστημα;
Ο παραλήπτης εγγράφου το οποίο έχει αποσταλεί με συστημένη επιστολή ενημερώνεται μέσω ειδοποίησης που αποστέλλεται στη διεύθυνση κατοικίας του.
Ο παραλήπτης —υπό την προϋπόθεση ότι ο ταχυδρομικός φορέας προβλέπει τη δυνατότητα να τον ενημερώσει για την παραλαβή της αλληλογραφίας με ορισμένα ηλεκτρονικά μέσα— δικαιούται να ζητήσει, σύμφωνα με τις διαδικασίες που καθορίζονται από τον ταχυδρομικό φορέα, να ενημερωθεί ο παραλήπτης για την παραλαβή του ταχυδρομικού αντικειμένου με κατάλληλα ηλεκτρονικά μέσα. Στην περίπτωση αυτή, δεν χρειάζεται να παραδίδεται στον παραλήπτη η έγγραφη βεβαίωση παραλαβής σε έντυπη μορφή.
Το έγγραφο φυλάσσεται στο ταχυδρομικό κατάστημα για 30 ημέρες από την ημέρα παραλαβής του. Ο παραλήπτης καλείται να παραλάβει το αντικείμενο από το ταχυδρομείο τουλάχιστον δύο φορές.
9 Υπάρχει έγγραφη απόδειξη της επίδοσης ή κοινοποίησης της πράξης;
Όταν μια δικαστική πράξη επιδίδεται ή κοινοποιείται ταχυδρομικώς, στον φάκελο δικογραφίας πρέπει να αναγράφεται ο τόπος και ο χρόνος της επίδοσης ή κοινοποίησης, ενώ σχετική σημείωση προστίθεται και στο ταχυδρομικό αντικείμενο.
10 Τι συμβαίνει αν για κάποιον λόγο ο παραλήπτης δεν παραλάβει την πράξη ή η επίδοση ή κοινοποίηση γίνει κατά παράβαση του νόμου (π.χ. η επίδοση ή η κοινοποίηση έγινε προς κάποιον τρίτο); Μπορεί η επίδοση ή η κοινοποίηση της πράξης να είναι παρά ταύτα έγκυρη (π.χ. μπορεί να θεραπευθεί παράβαση των διατάξεων του νόμου) ή πρέπει να επιχειρηθεί νέα επίδοση ή κοινοποίηση;
Το δικαστήριο επικοινωνεί με την οικεία χώρα του εξωτερικού, είτε απευθείας είτε μέσω της κεντρικής αρχής, και της ζητεί να υποβάλει νέα αίτηση επίδοσης ή κοινοποίησης κατόπιν αιτήματος του παραλήπτη.
11 Εάν ο παραλήπτης αρνηθεί να παραλάβει πράξη με βάση τη γλώσσα σύνταξής της (άρθρο 12 του κανονισμού για την επίδοση ή κοινοποίηση πράξεων) και το δικαστήριο ή η αρχή που έχει επιληφθεί της ένδικης διαδικασίας αποφανθεί ότι η άρνηση αυτή δεν ήταν δικαιολογημένη, υφίσταται ειδικό ένδικο μέσο για την προσβολή της εν λόγω απόφασης;
Το δικαστήριο εξετάζει την άρνηση του εναγομένου να παραλάβει την πράξη και αποφαίνεται επί της ουσίας της αγωγής, εκθέτοντας τους λόγους της σε απόφαση, κατά της οποίας ο παραλήπτης μπορεί να ασκήσει έφεση στο πλαίσιο της γενικής διαδικασίας προσφυγής.
12 Πρέπει να πληρώσω για την επίδοση ή κοινοποίηση πράξης και, αν ναι, πόσο; Υπάρχει διαφορά όταν η πράξη πρέπει να επιδοθεί ή να κοινοποιηθεί σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο και όταν η αίτηση επίδοσης ή κοινοποίησης προέρχεται από άλλο κράτος μέλος; Βλ. επίσης γνωστοποίηση βάσει του άρθρου 15 του κανονισμού για την επίδοση ή κοινοποίηση πράξεων, σχετικά με την επίδοση ή κοινοποίηση πράξης από άλλο κράτος μέλος.
Στη Λετονία, οι πράξεις επιδίδονται ή κοινοποιούνται σύμφωνα με το άρθρο 15 παράγραφος 2 στοιχείο α) του κανονισμού, ενώ καταβάλλεται τέλος 133,33 EUR (συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ) για κάθε αίτηση επίδοσης ή κοινοποίησης εγγράφου. Η πληρωμή πρέπει να πραγματοποιείται με τραπεζικό έμβασμα και κάθε τραπεζική προμήθεια βαρύνει το πρόσωπο που καταβάλλει το κατ’ αποκοπή ποσό για την επίδοση ή κοινοποίηση πράξης.
Στοιχεία τραπεζικού λογαριασμού:
Αριθ. καταχώρισης: 90001497619
Καταστατική έδρα: Lāčplēša iela 27-32, Riga, LV-1011, Latvia
Τράπεζα: Swedbank AS
Αριθ. λογαριασμού: LV93HABA0551038096742
Κωδικός SWIFT: HABALV22
Αιτία πληρωμής: Στοιχεία του παραλήπτη
Την έκδοση αυτής της σελίδας στην εθνική γλώσσα διαχειρίζεται ο αντίστοιχος αρμόδιος επαφής του ΕΔΔ. Οι μεταφράσεις έχουν γίνει από την αρμόδια υπηρεσία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Οι τυχόν αλλαγές που επιφέρει η αρμόδια εθνική αρχή στο πρωτότυπο ενδέχεται να μην έχουν περιληφθεί ακόμα στις μεταφράσεις. Η Επιτροπή και το Ευρωπαϊκό Δικαστικό Δίκτυο δεν αναλαμβάνουν καμία απολύτως ευθύνη όσον αφορά πληροφορίες ή δεδομένα που περιέχονται ή αναφέρονται στο παρόν έγγραφο. Βλ. την ανακοίνωση νομικού περιεχομένου για τους κανόνες πνευματικής ιδιοκτησίας που ισχύουν στο κράτος μέλος που είναι αρμόδιο για την παρούσα σελίδα.