Doręczanie pism sądowych

1 Co w praktyce oznacza termin prawny „doręczenie”? Dlaczego do „doręczenia” dokumentów mają zastosowanie szczególne zasady?

Przekazywanie pism sądowych, czyli procedurę, w ramach której informuje się adresata o piśmie sądowym, w Luksemburgu regulują dwa odrębne zbiory przepisów, z których pierwszy składa się z dwóch podzbiorów.

Pierwszy z podzbiorów obejmuje doręczenie przez komornika sądowego (signification).

Pełne doręczenie przez komornika sądowego stanowi procedurę zwykłą. Polega ona na osobistym doręczeniu przez komornika sądowego (huissier de justice) pisma sądowego adresatowi po uprzedniej weryfikacji jego adresu domowego, adresu zamieszkania lub adresu siedziby statutowej. Procedura ta charakteryzuje się większym stopniem pewności. Stosuje się ją do przekazywania różnych pism wszczynających postępowanie w pierwszej instancji (actes introductifs en première instance) oraz wszelkich zawiadomień o wniesieniu odwołania (actes d’appel). Co do zasady stosuje się ją także do przekazywania wyroków sądu, zaznaczając w ten sposób początek biegu terminu wniesienia odwołania oraz egzekucji wyroku.

W niektórych postępowaniach przed sędziami pokoju w celu przekazania pisma wszczynającego postępowanie stosuje się ograniczoną formę doręczenia: komornik sądowy sprawdza adres domowy, adres zamieszkania lub adres siedziby statutowej adresata i wysyła pismo sądowe przesyłką poleconą za potwierdzeniem odbioru.

Doręczenie drogą pocztową (notification) odbywa się bez udziału komornika sądowego. Tym samym zapewnia ono mniejszy stopień pewności niż doręczenie przez komornika sądowego. Sekretariat sądu (greffe du tribunal) przesyła pismo sądowe (pismo wszczynające postępowanie lub odpis wyroku) przesyłką poleconą z formularzem potwierdzenia odbioru. Procedurę tę stosuje się przede wszystkim w pierwszej instancji w sprawach związanych z najmem (bail à loyer) i prawem pracy (droit du travail). Doręczenie wyroku drogą pocztową także wyznacza początek biegu terminu wniesienia odwołania.

2 Jakie dokumenty wymagają doręczenia drogą formalną?

Większość pism procesowych musi zostać doręczona przed skierowaniem ich do sądu.

W szczególności w przepisach prawa zawarto wymóg doręczenia pism procesowych wszczynających postępowanie, w których wzywa się pozwanego do stawienia się przed sądem osobiście lub przez pełnomocnika procesowego.

Aby wyroki mogły się uprawomocnić po upływie terminu wniesienia odwołania, muszą również zostać doręczone.

3 Kto odpowiada za doręczenie dokumentu?

Doręczenie przez komornika sądowego polega na dokonaniu przez niego doręczenia pełnego albo doręczenia ograniczonego (signification atténuée) przez wysłanie przesyłki poleconej za potwierdzeniem odbioru.

Doręczenie drogą pocztową polega na tym, że sekretariat sądu wysyła pismo przesyłką poleconą z formularzem potwierdzenia odbioru.

4 Ustalanie adresu

4.1 Czy krajowy organ, do którego zwrócono się z wnioskiem o doręczenie, z własnej inicjatywy próbuje ustalić miejsce pobytu adresata dokumentu, jeżeli wskazany adres jest nieprawidłowy? Zob. też informacje przekazane zgodnie z art. 7 ust. 2 lit. c) rozporządzenia dotyczącego doręczania dokumentów

Komornicy sądowi, jako organy wezwane, są zobowiązani z mocy prawa do osobistego doręczenia pism sądowych adresatowi lub do doręczenia pism na adres domowy lub adres siedziby statutowej adresata. Przed przekazaniem jakichkolwiek pism sądowych adresatowi komornicy sądowi z urzędu składają w dostępnych bazach danych wnioski o udzielenie informacji na temat adresów osób fizycznych lub prawnych. Jeżeli na obszarze podlegającym właściwości miejscowej komornika sądowego pojawi się nowy oficjalny adres, komornik doręcza pismo na ten nowy adres.

Do celów realizacji powierzonych im zadań komornicy sądowi są uprawnieni do uzyskania dostępu do następujących informacji:

• w przypadku osób fizycznych:
  • imienia i nazwiska
  • adresu domowego
  • daty urodzenia.

Tego rodzaju informacje są przechowywane w rejestrze osób fizycznych (registre des personnes physiques). Do celów realizacji powierzonych im zadań komornicy sądowi mają dostęp do tego rejestru.

• w przypadku spółek:
  • firmy
  • nazwy handlowej
  • siedziby
  • numeru wpisu w rejestrze handlowym.

Jeżeli chodzi o spółki wpisane do rejestru handlowego, informacje na temat tych spółek są publicznie dostępne i dlatego każdy może się z nimi zapoznać.

4.2 Czy zagraniczne organy sądowe lub strony postępowania sądowego mają dostęp do krajowych rejestrów lub usług umożliwiających ustalenie aktualnego adresu zamieszkania danej osoby? Jeśli tak, to jakie rejestry lub usługi są dostępne i jakich procedur należy przestrzegać? Ile wynoszą ewentualne opłaty?

Organy wymiaru sprawiedliwości lub strony postępowania sądowego z państw trzecich nie mogą uzyskać dostępu do rejestru osób fizycznych, aby ustalić adres osoby fizycznej.

Jeżeli chodzi o spółki wpisane do rejestru handlowego, podstawowe informacje (adres siedziba, nazwa, numer wpisu w rejestrze handlowym) są udostępniane publicznie bez żadnych opłat. Dostęp do bardziej szczegółowych informacji jest płatny.

4.3 Jaki rodzaj pomocy w ustalaniu adresu na wniosek innych państw członkowskich zapewniają organy krajowe na podstawie art. 7 ust. 1 rozporządzenia dotyczącego doręczania dokumentów? Zob. też informacje przekazane zgodnie z art. 7 ust. 1 rozporządzenia dotyczącego doręczania dokumentów

Zgodnie z art. 7 Luksemburg zapewnia pomoc, o której mowa w art. 7 ust. 1 lit. a), w celu ustalenia adresu osoby, której należy doręczyć dokument sądowy lub pozasądowy.

Wyznaczonym organem, do którego jednostki przekazujące mogą się zwracać z wnioskami o ustalenie adresu osoby, której ma zostać doręczony dokument, są komornicy sądowi.

Komornika sądowego oraz obszar podlegający jego właściwości miejscowej można znaleźć na tej stronie internetowej: Chambre des huissiers de justice de Luxembourg.

5 W jaki sposób dokument jest zwykle doręczany w praktyce? Czy istnieją alternatywne metody doręczenia (inne niż doręczenie zastępcze, o którym mowa w pkt 7 poniżej)?

• Podsumowanie procedury doręczania pism sądowych drogą pocztową

Jeżeli pracownik poczty zastanie adresata pod wskazanym adresem, zwraca się do niego o podpisanie potwierdzenia odbioru, a następnie przekazuje to potwierdzenie nadawcy. Jeżeli adresat odmówi podpisania potwierdzenia odbioru, pracownik poczty odnotowuje tę odmowę, a pismo sądowe uznaje się za doręczone. Taki sposób doręczenia określa się jako doręczenie drogą pocztową osobiście.

Jeżeli pracownik poczty nie zastanie adresata, ale inna osoba pod jego adresem domowym, adresem zamieszkania lub adresem siedzibie statutowej przyjmie przesyłkę poleconą, pracownik poczty odnotowuje na potwierdzeniu odbioru tożsamość osoby, która przyjęła przesyłkę. Doręczenie drogą pocztową osobie trzeciej uznaje się za równoznaczne z doręczeniem drogą pocztową na adres domowy.

Jeżeli pod danym adresem nie zastano żadnej osoby, ale adres jest prawidłowy, pracownik poczty zostawia w skrzynce pocztowej zawiadomienie informujące adresata o możliwości odebrania przesyłki z placówki pocztowej w wyznaczonym terminie. Po dokonaniu tej czynności pismo sądowe uznaje się za doręczone, nawet jeżeli adresat nie stawi się w placówce pocztowej. Taki sposób doręczenia określa się także jako doręczenie drogą pocztową na adres domowy.

W przypadku braku możliwości znalezienia podanego adresu pracownik poczty odsyła przesyłkę nadawcy i odnotowuje, że pismo sądowe nie zostało doręczone. W takim przypadku powód musi podać nowy adres. Jeżeli adres osoby, do której skierowane jest pismo, jest nieznany, powód może zrezygnować z doręczenia pisma sądowego pocztą oraz wystąpić o doręczenie pisma przez komornika sądowego oraz o sporządzenie, w stosownych przypadkach, protokołu z poszukiwań.

Opisaną procedurę doręczania pism sądowych stosuje się wyłącznie w przypadku, gdy adresat zamieszkuje w Luksemburgu. Jeżeli adresat zamieszkuje za granicą, pismo sądowe musi zostać doręczone przez komornika sądowego.

• Podsumowanie procedury doręczania pism sądowych przez komornika sądowego

Doręczenie pism sądowych przez komornika sądowego oznacza doręczenie pisma adresatowi osobiście w dowolnym miejscu, w którym komornik sądowy zastanie adresata.

Komornik sądowy zazwyczaj udaje się pod adres domowy adresata. Pismo można jednak doręczyć w dowolnym miejscu, w którym komornik sądowy zastanie adresata, na przykład w jego miejscu pracy.

Pismo uznaje się za doręczone osobiście po doręczeniu jego odpisu do rąk własnych adresata. W przypadku osoby prawnej pismo uznaje się za doręczone osobiście po przekazaniu jego odpisu pełnomocnikowi, adwokatowi lub innej osobie posiadającej stosowne upoważnienie. W przypadku doręczenia pisma pod adres do doręczeń pismo uznaje się za doręczone w momencie przekazania jego odpisu pełnomocnikowi.

Jeżeli adresat przyjmie odpis pisma, komornik sądowy odnotowuje ten fakt na dowodzie doręczenia (exploit). W takim przypadku pismo sądowe uznaje się za doręczone w dniu jego przekazania adresatowi.

Jeżeli adresat odmówi przyjęcia odpisu pisma, komornik sądowy odnotowuje ten fakt na dowodzie doręczenia. W takim przypadku pismo sądowe uznaje się za doręczone w dniu jego okazania adresatowi. Taki sposób doręczenia określa się jako doręczenie przez komornika sądowego osobiście.

Jeżeli osobiste doręczenie pisma sądowego okaże się niemożliwe, komornik sądowy udaje się pod adres domowy, adres miejsca zamieszkania lub adres siedziby statutowej adresata. Odpis pisma sądowego przekazuje się dowolnej osobie przebywającej w tym miejscu, o ile osoba ta przyjmie pismo, poda swoje imię (imiona) i nazwisko, funkcję i adres oraz podpisze potwierdzenie odbioru. Pismo sądowe doręcza się w zaklejonej kopercie, na której figuruje wyłącznie imię (imiona) i nazwisko, funkcja i adres adresata oraz pieczęć komornika sądowego umieszczona na klapie koperty. Odpisu pisma sądowego nie można przekazać małoletniemu poniżej 15. roku życia ani osobie, która zwróciła się o doręczenie pisma. Komornik sądowy pozostawia pod adresem domowym, adresem miejsca zamieszkania lub adresem siedziby statutowej powiadomienie opatrzone datą, w zaklejonej kopercie, stwierdzające przekazanie odpisu pisma sądowego i wskazujące dane osoby, której go przekazano. We wszystkich tych przypadkach pismo sądowe uznaje się za doręczone w dniu przekazania jego odpisu. Taki sposób doręczenia określa się jako doręczenie przez komornika sądowego na adres domowy.

We wszystkich przypadkach komornik sądowy sporządza protokół dopełnienia formalności, który załącza się do oryginału tego pisma. Następnie oryginał pisma wraz z protokołem doręczenia przekazuje się osobie, która zleciła doręczenie.

Jedynym alternatywnym sposobem doręczenia jest doręczenie zastępcze, o którym mowa w pkt 7 poniżej.

6 Czy w postępowaniu cywilnym dozwolone jest elektroniczne doręczanie dokumentów (doręczanie dokumentów sądowych lub pozasądowych za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej, takich jak poczta elektroniczna, zabezpieczone aplikacje internetowe, faks, SMS itp.)? Jeśli tak, w odniesieniu do jakich rodzajów postępowań przewiduje się stosowanie tej metody? Czy istnieją ograniczenia w zakresie dostępności lub dostępu do tej metody doręczania dokumentów w zależności od tego, kto jest adresatem (osoba wykonująca zawód prawniczy, osoba prawna, spółka lub inny podmiot gospodarczy, itp.)?

W nowym kodeksie postępowania cywilnego (Nouveau Code de Procédure Civile) nie przewidziano możliwości doręczania pism sądowych drogą elektroniczną.

6.1 Jaki rodzaj doręczenia drogą elektroniczną w rozumieniu art. 19 ust. 1 rozporządzenia dotyczącego doręczania dokumentów jest dostępny w tym państwie członkowskim, w przypadku gdy dokument ma być doręczony bezpośrednio osobie, która ma znany adres do doręczeń w innym państwie członkowskim?

Nie dotyczy.

6.2 Czy zgodnie z art. 19 ust. 2 rozporządzenia dotyczącego doręczania dokumentów określono dodatkowe warunki, na jakich będzie akceptowane doręczanie drogą elektroniczną za pośrednictwem poczty elektronicznej, o którym mowa w art. 19 ust. 1 lit. b) tego rozporządzenia? Zob. też informacje przekazane zgodnie z art. 19 ust. 2 rozporządzenia dotyczącego doręczania dokumentów

Nie.

7 Doręczenie „zastępcze”

7.1 Czy przepisy krajowe dopuszczają stosowanie innych metod doręczenia w przypadkach, w których doręczenie dokumentów adresatowi nie było możliwe (np. zawiadomienie przesłane na adres domowy, do komornika sądowego, drogą pocztową lub przez wywieszenie obwieszczenia)?

Doręczenie na adres domowy przez komornika sądowego

Jeżeli osobiste doręczenie pisma sądowego adresatowi okaże się niemożliwe, odpis tego pisma przesyła się na adres domowy adresata. Jeżeli adresat nie zamieszkuje w tym miejscu lub nie posiada adresu domowego, odpis pisma sądowego przesyła się na adres, pod którym znajduje się jego główne miejsce zamieszkania. W przypadku osoby prawnej pismo sądowe doręcza się na adres jej siedziby statutowej lub administracyjnej.

Odpis pisma sądowego przekazuje się dowolnej osobie przebywającej w tym miejscu, o ile osoba ta przyjmie pismo, poda swoje imię (imiona) i nazwisko, funkcję i adres oraz podpisze potwierdzenie odbioru. Pismo sądowe doręcza się w zaklejonej kopercie, na której figuruje wyłącznie imię (imiona) i nazwisko, funkcja i adres adresata oraz pieczęć komornika sądowego umieszczona na klapie koperty.

Odpisu pisma sądowego nie można przekazać małoletniemu poniżej 15. roku życia ani osobie, która zwróciła się o doręczenie pisma.

Komornik sądowy pozostawia pod adresem domowym, adresem głównego miejsca zamieszkania albo adresem siedziby statutowej lub administracyjnej osoby prawnej powiadomienie opatrzone datą, w zaklejonej kopercie, stwierdzające przekazanie odpisu pisma sądowego i wskazujące dane osoby, której przekazano ten odpis.

Komornik sądowy załącza również odpis pisma sądowego sporządzony na nieostemplowanym papierze. Takie same zasady obowiązują w przypadku doręczenia na adres do doręczeń.

We wszystkich tych przypadkach pismo sądowe uznaje się za doręczone w dniu przekazania jego odpisu.

Zgodnie z art. 161 nowego kodeksu postępowania cywilnego: „doręczenie pisma sądowego oznacza doręczenie pisma na adres, pod którym adresat jest wpisany do ewidencji ludności”.

Art. 164 nowego kodeksu postępowania cywilnego stanowi, że: „[p]isma sądowe doręcza się:

1. na adres Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, jeżeli ich adresatem jest państwo;

2. na adres instytucji publicznych, jeżeli ich adresatem są te instytucje;

3. na adres urzędów gminy, jeżeli ich adresatem są te urzędy;

4. do siedziby lub osoby zarządzającej w przypadku spółki, stowarzyszenia o charakterze niezarobkowym i instytucji użyteczności publicznej”.

Doręczenie przez komornika sądowego poprzez złożenie kopii dowodu doręczenia

Art. 155 ust. 6 nowego kodeksu postępowania cywilnego stanowi, że: „[j]eżeli pismo sądowe nie może zostać doręczone w opisany powyżej sposób i jeżeli z przeprowadzonych kontroli jednoznacznie wynika – co musi zostać odnotowane w dokumencie sporządzonym przez komornika sądowego – że adresat zamieszkuje pod wskazanym adresem, komornik sądowy składa tam odpis pisma sądowego w zapieczętowanej kopercie i załącza do niej powiadomienie informujące adresata o tym, że pod wskazanym adresem nie zastano żadnej osoby uprawnionej do odbioru pisma lub że osoby przebywające pod tym adresem odmówiły przyjęcia odpisu tego pisma.

Pismo sądowe uznaje się za doręczone w dniu jego złożenia. Tego samego dnia lub najpóźniej pierwszego dnia roboczego przypadającego po tym dniu komornik sądowy przesyła odpis pisma sądowego i wspomnianego powyżej powiadomienia doręczenia przesyłką nierejestrowaną na adres wskazany w piśmie sądowym”.

Doręczenie przez komornika sądowego na nieznany adres

Zgodnie z art. 157 nowego kodeksu postępowania cywilnego tę metodę doręczenia stosuje się w przypadku, gdy adresat nie posiada znanego miejsca zamieszkania lub pobytu ani znanej siedziby statutowej. Artykuł ten stanowi, że: „[w] przypadku gdy osoba, której należy doręczyć pismo sądowe, nie posiada znanego miejsca zamieszkania ani pobytu, komornik sądowy sporządza protokół doręczenia, w którym precyzyjnie opisuje czynności podjęte w celu odnalezienia adresata. W protokole doręczenia wskazuje się charakter pisma sądowego oraz imię i nazwisko / nazwę osoby, która zwróciła się o jego doręczenie.

Tego samego dnia lub najpóźniej pierwszego dnia roboczego przypadającego po tym dniu komornik sądowy przesyła odpis pisma sądowego i kopię protokołu doręczenia przesyłką poleconą za potwierdzeniem odbioru na ostatni znany adres adresata. Tego samego dnia komornik sądowy przesyła te same pisma przesyłką nierejestrowaną.

W kopii protokołu doręczenia przesłanej adresatowi poucza się go o możliwości uzyskania odpisu pisma sądowego w terminie trzech miesięcy w kancelarii komornika sądowego oraz o możliwości upoważnienia innej wybranej przez siebie osoby do odbioru tego pisma”.

Zgodnie z art. 157 ust. 3 nowego kodeksu postępowania cywilnego: „[p]owyższe przepisy mają zastosowanie przy doręczaniu pism sądowych osobie prawnej, która nie posiada już przedsiębiorstwa w miejscu wskazanym jako adres jej siedziby w rejestrze działalności gospodarczej”.

Inne formy doręczenia przez komornika sądowego

Art. 157 ust. 4 stanowi m.in., że: „[j]eżeli pozwany nie stawił się na rozprawie pomimo doręczenia mu pisma sądowego wszczynającego postępowanie lub równoważnego pisma, sędzia rozpoznający daną sprawę może – w stosownych przypadkach – nakazać publikację powiadomienia w prasie luksemburskiej lub zagranicznej”.

W art. 158 nowego kodeksu postępowania cywilnego dodano, że: „[j]eżeli nie odnaleziono adresata pisma sądowego lub jeżeli nie udowodniono, że został on skutecznie powiadomiony, sędzia może – działając z urzędu – zarządzić podjęcie wszelkich dodatkowych czynności, z wyjątkiem środków tymczasowych i zabezpieczających, niezbędnych do ochrony praw powoda”.

Art. 81 nowego kodeksu postępowania cywilnego stanowi dalej, że: „[p]ozwanego, który nie stawi się na rozprawie, można – na wniosek powoda lub na mocy postanowienia sądu wydanego z urzędu – wezwać ponownie, jeżeli pismo sądowe wszczynające postępowanie nie zostało doręczone osobiście. Pismo sądowe wszczynające postępowanie należy powielić, opierając się na pierwszym piśmie wszczynającym postępowanie, z zastrzeżeniem przepisów szczególnych dotyczących określonych jurysdykcji”.

Doręczenie przesyłką poleconą za potwierdzeniem odbioru

Jeżeli pismo sądowe wystawił sekretariat sądu, doręcza się je przesyłką poleconą za potwierdzeniem odbioru.

Jeżeli adres adresata jest nieznany, pismo sądowe doręcza komornik sądowy.

7.2 Jeżeli stosowane są inne metody, w którym momencie dokumenty uznaje za doręczone?

Jeżeli komornik sądowy doręcza pismo sądowe osobiście, dowód doręczenia musi zawierać datę doręczenia, tj. datę doręczenia pisma adresatowi lub datę pozostawienia lub złożenia pisma pod adresem domowym adresata.

Jeżeli pismo sądowe doręcza się drogą pocztową, datą doręczenia jest data doręczenia przesyłki poleconej na adres domowy, adres zamieszkania lub adres siedziby statutowej adresata.

7.3 Jeżeli inna metoda doręczenia polega na złożeniu dokumentów w określonym miejscu (np. w urzędzie pocztowym), w jaki sposób informuje się adresata o tym, że dokumenty zostały złożone?

We wszystkich przypadkach adresat jest informowany przez komornika sądowego (doręczenie przez komornika sądowego) lub pracownika poczty (doręczenie drogą pocztową), który pozostawia awizo.

7.4 Jeżeli adresat odmawia przyjęcia doręczanych dokumentów, jakie są tego konsekwencje? Czy dokumenty uważa się za skutecznie doręczone, jeśli odmowa nie była uzasadniona?

We wszystkich przypadkach adresat może odmówić odbioru pisma. Przekazanie jest jednak ważne i następuje w momencie realizacji obowiązków ustawowych przez komornika sądowego lub pracownika poczty, tj. w momencie pozostawienia przez nich awiza.

We wszystkich przypadkach adresat może następnie zakwestionować ważność przekazania, wykazując, że wskazany adres nie jest jego adresem domowym, adresem zamieszkania ani adresem do doręczeń. W związku z tym doręczenie pisma sądowego przez komornika sądowego zapewnia większą pewność prawa niż doręczenie pisma przesyłką poleconą za potwierdzeniem odbioru, ponieważ komornik w toku swoich czynności sprawdza adres adresata w rejestrze osób fizycznych lub w rejestrze handlowym. Ponadto daty doręczenia przesyłką poleconą nie można udowodnić z wystarczającą pewnością, jeżeli adresat nie opatrzył datą i nie podpisał potwierdzenia odbioru przy (pierwszym) okazaniu mu przesyłki poleconej pod adresem domowym, adresem miejsca jego zamieszkania lub adresem jego siedziby statutowej. Natomiast datę doręczenia pisma przez komornika sądowego podaje się zawsze na sporządzonym przez niego dowodzie doręczenia.

8 Doręczenie drogą pocztową z zagranicy (art. 18 rozporządzenia dotyczącego doręczania dokumentów)

8.1 Jeżeli poczta doręczy adresatowi w tym państwie członkowskim dokument wysłany z zagranicy w sytuacji, w której wymagane jest potwierdzenie odbioru (art. 18 rozporządzenia dotyczącego doręczania dokumentów), czy dokument taki może zostać doręczony tylko adresatowi osobiście, czy też można go doręczyć, zgodnie z krajowymi przepisami dotyczącymi doręczania drogą pocztową, także innej osobie pod tym samym adresem?

Jeśli chodzi o globalne usługi pocztowe, art. 6.3.9 warunków świadczenia usług (Conditions générales de fourniture des services offerts) stanowi, że „[p]rzesyłki polecone doręcza się na wskazany adres adresatowi lub, w przypadku nieobecności adresata: dowolnemu dorosłemu, który odbiera przesyłkę pod tym adresem i którego, na podstawie złożonego przez niego podpisu, uznaje się za należycie upoważnionego przez adresata oraz który zobowiązuje się do odbioru przesyłki w imieniu i na rzecz adresata; lub dowolnemu dorosłemu, który okaże (i) potwierdzenie lub pokwitowanie odbioru dotyczące punktu odbioru, w którym przesyłka jest przechowywana oraz (ii) dowód tożsamości”.

8.2 W jaki sposób można dokonać, zgodnie z krajowymi przepisami dotyczącymi doręczania drogą pocztową, doręczenia dokumentów z zagranicy na podstawie art. 18 rozporządzenia dotyczącego doręczania dokumentów, jeżeli pod adresem, pod który należało doręczyć dokumenty, nie zastano ani adresata, ani żadnej innej osoby uprawnionej do odebrania przesyłki (o ile jest to możliwe na podstawie krajowych przepisów dotyczących doręczania drogą pocztową – zob. powyżej)?

Przesyłki pocztowe doręcza się pod wskazany adres, chyba że dojdzie do oczywistej pomyłki (na przykład: błąd w pisowni nazwy ulicy, niewłaściwy numer miejsca zamieszkania, oczywisty błąd w kodzie pocztowym itp.).

Jeżeli adresata nie można zastać pod wskazanym adresem, przesyłki poleconej nie doręcza się. Pracownik poczty pozostawia awizo.

Przesyłki pocztowe, których nie można było złożyć w skrzynce pocztowej adresata ani przekazać osobie upoważnionej w trakcie wizyty pracownika poczty pod adresem doręczenia, są przechowywane w lokalnej placówce pocztowej przez okres ustalony przez operatora pocztowego i wskazany w awizie pozostawionym w skrzynce pocztowej adresata. Po upływie tego okresu przesyłkę zwraca się nadawcy, jeżeli jest on znany.

8.3 Czy urzędy pocztowe przewidują określony termin na odebranie dokumentów przed ich odesłaniem jako niedoręczone? Jeśli tak, w jaki sposób adresat jest informowany o tym, że w urzędzie pocztowym jest do odebrania adresowana do niego przesyłka?

Przesyłki pocztowe, których nie można było złożyć w skrzynce pocztowej adresata ani przekazać osobie upoważnionej w trakcie wizyty pracownika poczty pod adresem doręczenia, są przechowywane w lokalnej placówce pocztowej przez okres ustalony przez operatora pocztowego i wskazany w awizie pozostawionym w skrzynce pocztowej adresata. Po upływie tego okresu przesyłkę zwraca się nadawcy, jeżeli jest on znany.

9 Czy przewiduje się pisemne potwierdzenie doręczenia dokumentu?

W przypadku doręczenia pisma sądowego pocztą dowodem doręczenia jest potwierdzenie odbioru. W przypadku doręczenia pisma sądowego przez komornika sądowego sporządza on protokół podjętych czynności. Komornik sądowy jest urzędnikiem sądowym i sporządzony przez niego protokół ma moc dowodową, chyba że zostanie udowodnione, że został sfałszowany.

10 Co się dzieje, gdy z jakichkolwiek powodów adresat nie otrzyma dokumentu lub gdy doręczenie dokumentu nastąpi z naruszeniem przepisów prawa (np. dokument zostanie doręczony osobie trzeciej)? Czy pomimo to doręczenie dokumentu może być uznane za zgodne z prawem (np. czy naruszenie przepisów prawa może być usunięte), czy też musi nastąpić nowa próba doręczenia dokumentu?

Jeżeli zasady doręczania pism sądowych zostały naruszone, doręczenie może zostać uznane za bezskuteczne.

Sąd może stwierdzić nieważność doręczenia jedynie z powodu naruszenia zasad procesowych wyłącznie po udowodnieniu, że naruszenie to miało niekorzystny wpływ na adresata.

Decyzję w tej kwestii podejmuje sędzia.

Jeżeli pisma sądowego wszczynającego postępowanie nie udało się doręczyć adresatowi osobiście i adresat nie stawił się na rozprawie, sędzia może zwrócić się do powoda o ponowne doręczenie pisma (art. 81 nowego kodeksu postępowania cywilnego). Ten wymóg formalny pozwala rozwiać wszelkie wątpliwości co do przyczyny, dla której zainteresowana strona nie stawiła się na rozprawie.

W postępowaniach, w których strony zazwyczaj wzywa sekretariat sądu, sędzia może również zwrócić się do powoda o zapewnienie doręczenia pisma sądowego przez komornika sądowego, jeżeli istnieją wątpliwości co do ważności wezwania do stawienia się przed sądem doręczonego przesyłką poleconą.

W postępowaniu spornym sędzia może wydać wyrok na niekorzyść strony, która nie stawiła się na rozprawie, wyłącznie jeżeli zostanie udowodnione, że stronie tej osobiście doręczono wezwanie do stawienia się na rozprawie. W przeciwnym wypadku (np. doręczenie wezwania do stawienia się przed sądem innej osobie przebywającej pod tym samym adresem) sąd wyda wyrok zaocznie, co oznacza, że można go zaskarżyć.

11 Jeżeli adresat odmawia przyjęcia dokumentu ze względu na język (art. 12 rozporządzenia dotyczącego doręczania dokumentów), a sąd lub organ, przed którym toczy się postępowanie sądowe, w wyniku weryfikacji zdecyduje, że odmowa nie była uzasadniona, czy istnieje szczególny środek zaskarżenia tej decyzji?

Nie. Obowiązują zwyczajne środki zaskarżenia.

12 Czy muszę zapłacić za doręczenie dokumentu, a jeśli tak, to ile? Czy jest różnica między sytuacją, gdy dokument ma być doręczony zgodnie z prawem krajowym, a sytuacją, gdy wniosek o doręczenie pochodzi z innego państwa członkowskiego? Zob. też informacje przekazane zgodnie z art. 15 rozporządzenia dotyczącego doręczania dokumentów z innego państwa członkowskiego

Tak. Jeżeli pismo sądowe doręcza komornik sądowy zgodnie z prawem krajowym, obowiązują koszty wyszczególnione w zmienionym rozporządzeniu wielkoksiążęcym (règlement grand-ducal modifié) z dnia 24 stycznia 1991 r., określającym wysokość wynagrodzenia komorników.

Jeżeli wniosek o doręczenie pochodzi z innego państwa członkowskiego, komornik sądowy stosuje stawkę wynagrodzenia określoną w wyżej wymienionym rozporządzeniu, która obecnie wynosi 138 euro.

Sekretariat sądu doręcza pisma sądowe nieodpłatnie.