

Βρείτε πληροφορίες ανά περιφέρεια
Νόμιμο επιτόκιο είναι το επιτόκιο που μπορεί κατά τον νόμο να εφαρμοστεί σε εκκρεμούσα απαίτηση καταβολής χρηματικού ποσού. Το δίκαιο της Αγγλίας και της Ουαλίας προβλέπει την εφαρμογή νόμιμου επιτοκίου σε ενδεδειγμένες περιπτώσεις.
Ύψος/Συντελεστής του νόμιμου επιτοκίου |
Κριτήρια εφαρμογής του νόμιμου επιτοκίου (αν απαιτείται, π.χ. υπερημερία, καταναλωτική σύμβαση κ.λπ.) |
Νομική βάση |
8 % |
Αν δεν εφαρμόζεται άλλο νόμιμο ή συμβατικό επιτόκιο, ο πιστωτής μπορεί να ζητήσει τόκους με ετήσιο επιτόκιο 8 %. |
Άρθρο 17 του νόμου Judgments Act 1838 (νόμος του 1838 περί δικαστικών αποφάσεων) Το άρθρο 35A του νόμου Senior (frmr Supreme) Court Act 1981 (νόμος του 1981 περί του Ανωτάτου Δικαστηρίου) ορίζει για το High Court τα εξής: («άρθρο 35A»)... απλός τόκος με το επιτόκιο που το δικαστήριο κρίνει ενδεδειγμένο ή με το επιτόκιο που προβλέπεται από τους δικονομικούς κανόνες, για το σύνολο ή μέρος της οφειλής και για το σύνολο ή μέρος της περιόδου μεταξύ της ημερομηνίας γενέσεως της βάσης της αγωγής και της ημερομηνίας της πληρωμής...» Το άρθρο 69 του νόμου County Courts Act 1984 (νόμος του 1984 για τα County Courts) ορίζει για το county court τα εξής: («άρθρο 69») ...στο πλαίσιο διαδικασίας ενώπιον county court (όταν η αγωγή έχει ασκηθεί) για την είσπραξη απαίτησης ή την καταβολή αποζημίωσης, μπορεί να εφαρμοστεί απλός τόκος σε κάθε ποσό για το οποίο έχει εκδοθεί δικαστική απόφαση, με το επιτόκιο που το δικαστήριο κρίνει ενδεδειγμένο ή που άλλως προβλέπεται, για το σύνολο ή μέρος της οφειλής ή της αποζημίωσης για την οποία εκδίδεται δικαστική απόφαση ή για την οποία καταβάλλεται πληρωμή πριν από την έκδοση της απόφασης, για το σύνολο ή μέρος της περιόδου μεταξύ της ημερομηνίας γενέσεως της βάσης της αγωγής...» Το άρθρο 3 του νόμου Law Reform (Miscellaneous Provisions) Act 1934 (νόμος του 1934 περί διαφόρων διατάξεων μεταρρύθμισης του δικαίου) προβλέπει τα εξής για τα δικαστήρια οι διαδικασίες των οποίων καταγράφονται, πλην του High Court και του county court, π.χ. για το Court of Appeal (Civil Division) (πολιτικό τμήμα του Εφετείου), όταν εκδίδει απόφαση: «Σε κάθε διαδικασία ενώπιον οποιουδήποτε δικαστηρίου για την είσπραξη απαίτησης ή αποζημίωσης, το δικαστήριο μπορεί, αν το κρίνει ενδεδειγμένο, να διατάξει να συμπεριληφθεί τόκος στο ποσό για το οποίο εκδίδεται απόφαση, με το επιτόκιο που το δικαστήριο κρίνει ενδεδειγμένο, για το σύνολο ή για οποιοδήποτε τμήμα της οφειλής ή της αποζημίωσης και για το σύνολο ή μέρος της περιόδου μεταξύ της ημερομηνίας γενέσεως της βάσης της αγωγής και της ημερομηνίας της απόφασης...». Άρθρο 57(1)(b) του νόμου Bills of Exchange Act 1882 (νόμος του 1882 περί συναλλαγματικών) σχετικά με τις συναλλαγματικές που δεν πληρώθηκαν όταν υποβλήθηκαν για πληρωμή, αν η συναλλαγματική είναι πληρωτέα επί τη εμφανίσει και, διαφορετικά, κατά τη λήξη της. Άρθρα 86 έως 92 του νόμου Taxes Management Act 1970 (νόμος του 1979 περί διαχειρίσεως των φόρων) σχετικά με τους ληξιπρόθεσμους φόρους Άρθρο 14 του διατάγματος Solicitors (Non Contentious Business) Remuneration Order 1994 (διάταγμα του 1994 περί δικηγορικών αμοιβών για υποθέσεις εκούσιας δικαιοδοσίας) σχετικά με τους ανεξόφλητους δικηγορικούς λογαριασμούς για υποθέσεις εκούσιας δικαιοδοσίας, συμπεριλαμβανομένων των καταβληθέντων ποσών και του ΦΠΑ. Ωστόσο, ο συντελεστής δεν μπορεί να υπερβεί το ποσοστό που επιτρέπεται να επιδικάζεται με τις δικαστικές αποφάσεις, ήτοι 8 % ετησίως. Άρθρο 49 του νόμου Arbitration Act 1996 (νόμος του 1996 περί διαιτησίας), που παρέχει στα δικαστήρια την εξουσία να επιδικάζουν απλούς ή σύνθετους (εξ ανατοκισμού) τόκους «από τις ημερομηνίες, με τα επιτόκια και με τις συχνότητες επανυπολογισμού του υπολοίπου που κρίνουν δίκαια για την υπόθεση». Late Payments of Commercial Debt (Interest) Act 1998 (νόμος του 1998 σχετικά με τους τόκους υπερημερίας για εμπορικά χρέη) Επίσης το άρθρο 16.4(1)(b) και (2) του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας ορίζει ότι ο αιτών πρέπει να αναφέρει στα πληροφοριακά στοιχεία της αγωγής (ή της ανταγωγής) ότι ζητά τόκους και να δηλώσει αν τους ζητά βάσει σύμβασης και, αν ναι, βάσει ποιας σύμβασης ή να δηλώσει αν επικαλείται άλλη βάση και, αν ναι, ποιαν. Αν η αξίωση αφορά συγκεκριμένο χρηματικό ποσό, ο αιτών πρέπει να αναφέρει: το επιτόκιο των ζητούμενων τόκων την ημερομηνία από την οποία ζητείται η καταβολή τόκων την ημερομηνία έως την οποία θα υπολογιστούν οι τόκοι, η οποία δεν μπορεί να είναι μεταγενέστερη της ημερομηνίας υποβολής του δικογράφου της αγωγής το συνολικό ποσό των ζητούμενων τόκων έως την ημερομηνία υπολογισμού το ημερήσιο επιτόκιο με το οποίο τρέχουν οι τόκοι μετά την ημερομηνία υπολογισμού |
8 % πάνω από το βασικό επιτόκιο της Τράπεζας της Αγγλίας. Το επιτόκιο αναφοράς για την Τράπεζα καθορίζεται μία φορά ανά εξάμηνο στις 30 Ιουνίου και στις 31 Δεκεμβρίου. |
Οι επιχειρήσεις και οι οργανισμοί του δημόσιου τομέα έχουν νόμιμο δικαίωμα να ζητούν τόκους υπερημερίας για εμπορικά χρέη που προκύπτουν από συμβάσεις που έχουν συναφθεί από τις 7 Αυγούστου 2002 και μετά. |
Late Payments of Commercial Debt (Interest) Act 1998 (νόμος του 1998 σχετικά με τους τόκους υπερημερίας για εμπορικά χρέη) |
Μπορούν να ζητηθούν τόκοι από την ημερομηνία κατά την οποία το ποσό κατέστη απαιτητό έως την ημερομηνία προβολής της απαίτησης και επίσης, με το ίδιο επιτόκιο, έως την ημερομηνία έκδοσης της απόφασης. Μπορούν επίσης να ζητηθούν τόκοι από την ημερομηνία έκδοσης της απόφασης με το ίδιο επιτόκιο για τις οποιασδήποτε αξίας αποφάσεις του High Court και για τις αποφάσεις του county court με αντικείμενο άνω των 5000 λιρών στερλινών. Εφαρμόζεται μόνο ο απλός τόκος. Το άρθρο 44 2 (6)(g) του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας (Civil Procedure Rules) παρέχει στο δικαστήριο την εξουσία να διατάσσει την καταβολή τόκων για τα έξοδα που πραγματοποιήθηκαν πριν από την έκδοση της απόφασης.
Η σχετική νομοθεσία βρίσκεται στους ακόλουθους συνδέσμους:
Supreme Court Act (renamed as the Senior Courts Act) 1981
Late Payments of Commercial Debt (Interest) Act 1998
The County Courts (Interest on Judgment Debts) Order 1991 όπως τροποποιήθηκε από το διάταγμα the County Courts (Interest on Judgment Debts) (Amendment) Order 1996
Την έκδοση αυτής της σελίδας στην εθνική γλώσσα διαχειρίζεται ο αντίστοιχος αρμόδιος επαφής του ΕΔΔ. Οι μεταφράσεις έχουν γίνει από την αρμόδια υπηρεσία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Οι τυχόν αλλαγές που επιφέρει η αρμόδια εθνική αρχή στο πρωτότυπο ενδέχεται να μην έχουν περιληφθεί ακόμα στις μεταφράσεις. Η Επιτροπή και το Ευρωπαϊκό Δικαστικό Δίκτυο δεν αναλαμβάνουν καμία απολύτως ευθύνη όσον αφορά πληροφορίες ή δεδομένα που περιέχονται ή αναφέρονται στο παρόν έγγραφο. Βλ. την ανακοίνωση νομικού περιεχομένου για τους κανόνες πνευματικής ιδιοκτησίας που ισχύουν στο κράτος μέλος που είναι αρμόδιο για την παρούσα σελίδα.