Europees betalingsbevel

1 Bestaan van een betalingsbevelprocedure

De artikelen 1405 tot en met 1425 van het wetboek van burgerlijke rechtsvordering voorzien in een vereenvoudigde betalingsbevelprocedure (procédure d’injonction de payer).

1.1 Toepassingsgebied van de procedure

1.1.1 Welke zaken komen in aanmerking voor deze procedure (bijvoorbeeld alleen geldelijke vorderingen, alleen contractuele vorderingen, etc.)?

De procedure is beschikbaar voor de invordering van alle vorderingen van contractuele of wettelijke aard die betrekking hebben op een vast bedrag.

1.1.2 Bestaat er een maximumbedrag voor de waarde van de vordering?

De procedure is beschikbaar voor de invordering van alle vorderingen van contractuele of wettelijke aard die betrekking hebben op een vast bedrag.

1.1.3 Is het gebruik van deze procedure facultatief of verplicht?

De procedure is facultatief.

1.1.4 Kan de procedure gebruikt worden als de schuldenaar in een andere lidstaat of buiten de EU woont?

Een dergelijke procedure moet aanhangig worden gemaakt bij de rechtbank die bevoegd is in de woonplaats van de schuldenaar of een van de betrokken schuldenaren, wat betekent dat geen beroep kan worden gedaan op de procedure als de enige schuldenaar in het buitenland woont.

1.2 Bevoegde rechtbank

Het verzoek moet worden ingediend bij de districtsrechtbank (tribunal d’instance), de plaatselijke rechtbank (juridiction de proximité), de voorzitter van de handelsrechtbank (tribunal de commerce) of, sinds 1 januari 2013, de voorzitter van de regionale rechtbank (tribunal de grande instance), afhankelijk van welke rechtbank bevoegd is in de desbetreffende zaak.

Het gerecht van de woonplaats van de schuldenaar of een van de schuldenaren tegen wie een procedure is ingesteld, is exclusief bevoegd. Dit is een regel van openbare orde (ordre public), en de rechter moet ambtshalve nagaan of hij wel bevoegd is.

1.3 Vormvoorwaarden

1.3.1 Is het gebruik van een standaardformulier verplicht? (Zo ja, waar kan dit formulier worden verkregen?)

De formele vereisten betreffen een lijst van bepaalde gegevens die in het verzoek moeten worden opgenomen:

• de namen, voornamen, beroepen en thuisadressen (domiciles) van de schuldeisers en schuldenaren of, voor rechtspersonen, hun rechtsvorm, naam en statutaire zetel;
• een nauwkeurige opgave van het gevorderde bedrag, met een uitsplitsing van de verschillende componenten van de schuldvordering, en de basis ervan.

Er is een formulier dat weliswaar facultatief is, maar sterk wordt aanbevolen. Dit is een CERFA-formulier dat beschikbaar is op de website van het ministerie van Justitie en bij de griffie (greffe) van alle betrokken rechtbanken.

1.3.2 Moet ik worden vertegenwoordigd door een advocaat?

Het verzoek kan door de schuldeiser zelf of door een vertegenwoordiger worden ingediend.

1.3.3 Hoe gedetailleerd moet mijn beschrijving van de grondslag van de schuldvordering zijn?

De reden voor de vordering hoeft niet in detail te worden uiteengezet; een beknopte uiteenzetting volstaat (zie antwoord 1.3.1 hierboven).

1.3.4 Moet ik beschikken over geschreven bewijs omtrent de schuldvordering? Zo ja, welke documenten mag ik daarvoor gebruiken?

Het verzoek moet vergezeld gaan van bewijsstukken waaruit de geldigheid van de vordering blijkt (facturen, leaseovereenkomst, koopcontract, kredietovereenkomst, uittreksels enz.). De regels van het gemene recht betreffende de burgerlijke rechtsvordering zijn van toepassing.

1.4 Afwijzing van het verzoek

Alvorens een betalingsbevel uit te vaardigen, onderzoekt de rechter de geldigheid van het verzoek en kan hij het geheel of gedeeltelijk afwijzen indien hij van oordeel is dat de vordering ongegrond is.

1.5 Hoger beroep

Wordt het verzoek afgewezen, dan heeft de schuldeiser geen recht van beroep maar staat het hem vrij om de procedures van het gemene recht te volgen, d.w.z. om een vordering tot betaling van een schuld op de gewone wijze in te stellen.

1.6 Aanvechten van de vordering

De schuldenaar beschikt over een termijn van één maand om bezwaar aan te tekenen (former opposition), hetzij in persoon ten kantore van de griffie van de rechtbank die het bevel heeft uitgevaardigd, hetzij per aangetekend schrijven gericht aan dezelfde griffie. Voor een dergelijk bezwaar gelden er geen andere vereisten.

1.7 Gevolgen van de aanvechting van de vordering

Met de indiening van een bezwaarschrift wordt de procedure ingeleid. De griffier van de rechtbank roept alle partijen (ook zij die geen bezwaar hebben aangetekend) ter terechtzitting op. Binnen de grenzen van haar bevoegdheid zal de rechtbank zich niet alleen uitspreken over het oorspronkelijke verzoek maar ook over elk aanvullend verzoek en over het verweer ten gronde.

1.8 Wat als de schuldenaar de schuldvordering niet tijdig aanvecht?

1.8.1 Wat moet men doen om een uitvoerbare beslissing te verkrijgen?

Eén maand na de kennisgeving dient de schuldeiser bij de griffie van de rechtbank die het bevel heeft uitgevaardigd een verzoek tot aanbrenging van de formule van tenuitvoerlegging in. Voor dit verzoek gelden er geen formele vereisten (de schuldeiser kan eenvoudigweg een verklaring afleggen of een brief per gewone post sturen). De aanbrenging van de formule van tenuitvoerlegging verleent het betalingsbevel de rechtskracht van een op tegenspraak gewezen vonnis.

1.8.2 Is deze beslissing definitief of is er nog een beroepsmogelijkheid?

Tegen de beslissing staat er geen gewoon rechtsmiddel open (appel) en is er geen beroep over een rechtsvraag bij het Hof van Cassatie (pourvoi en cassation) mogelijk. De enige mogelijke aanvechting bestaat erin bij het Hof van Cassatie beroep over een rechtsvraag in te stellen betreffende de wijze waarop de formule van tenuitvoerlegging door de griffier van de rechtbank is aangebracht.

Links

Website van het ministerie van Justitie

Website van Legifrance