1. Publicatie en bepaling van prijzen voor de verkoop van in beslag genomen activa

Roerende en onroerende goederen worden op openbare veilingen verkocht. Het is in Slovenië niet mogelijk gerechtelijke veilingen online te houden omdat de Sloveense wetgeving inzake tenuitvoerlegging online veilingen (nog) niet toestaat.

Roerende goederen

Een tenuitvoerlegging tegen roerende goederen wordt uitgevoerd door de goederen in beslag te nemen, te taxeren, te verkopen en de verkoopopbrengsten over te maken aan de schuldeiser (artikel 81, lid 1, van de Wet op de tenuitvoerlegging (Zakon o izvršbi in zavarovanju), hierna "ZIZ" genoemd).

Goederen die in beslag kunnen worden genomen, omvatten goederen die in het bezit zijn van de schuldenaar alsmede goederen van de schuldenaar die in het bezit zijn van de schuldeiser. Goederen van de schuldenaar die in het bezit zijn van derden kunnen met de toestemming van die derde in beslag worden genomen (artikel 83 ZIZ).

Bij inbeslagneming krijgt de schuldeiser een pandrecht op de in beslag genomen goederen (artikel 87 ZIZ).

Taxatie van in beslag genomen activa door een deskundige. De in beslag genomen goederen worden bij inbeslagneming getaxeerd, tenzij de taxatie niet meteen kan plaatsvinden vanwege de bijzondere waarde van de goederen. De taxatie gebeurt door de tenuitvoerleggingsfunctionaris die de inbeslagneming heeft uitgevoerd. Op verzoek en op kosten van een partij kan de taxatie worden uitgevoerd door een door de partij gekozen gerechtelijk deskundige (artikel 89 ZIZ). De in beslag genomen goederen mogen pas worden verkocht zodra de beslissing tot tenuitvoerlegging definitief is, tenzij de schuldenaar ermee instemt dat de goederen eerder worden verkocht of tenzij de goederen bederfbaar zijn of tenzij het risico bestaat dat de in beslag genomen goederen aanzienlijk in waarde zullen dalen (artikel 92 ZIZ).

De in beslag genomen goederen worden verkocht op een openbare veiling of op basis van een direct contract tussen de koper en een tenuitvoerleggingsfunctionaris of een persoon die transacties op provisiebasis uitvoert. Meteen na de inbeslagneming bepaalt de tenuitvoerleggingsfunctionaris de wijze en datum van verkoop van de goederen, rekening houdend met het beginsel dat de best mogelijke prijs moet worden verkregen, en noteert hij deze in het inbeslagnemingsdocument (artikel 93 ZIZ). Als een tenuitvoerleggingsfunctionaris beslist om over te gaan tot een openbare veiling, worden de datum en plaats van de openbare veiling in het document genoteerd. Een tenuitvoerleggingsfunctionaris informeert de partijen over de wijze en datum van verkoop van de goederen door middel van een speciale kennisgeving die aan de schuldeiser en schuldenaar wordt betekend (artikel 82 van het Reglement inzake de uitoefening van deurwaardersdiensten (Pravilnik o opravljanju službe izvršitelj)).

Publicatie van de verkoop. Als een tenuitvoerleggingsfunctionaris beslist dat de goederen op een openbare veiling moeten worden verkocht, wordt de openbare veiling aangekondigd op het aankondigingsbord en op de website van de bevoegde autoriteit die de beslissing om over te gaan tot inbeslagneming heeft uitgevaardigd. De tenuitvoerleggingsfunctionaris moet vragen om de aankondiging van een openbare veiling ook in een officieel register te publiceren, indien zo'n register bestaat. Op voorstel van een schuldeiser of schuldenaar kan een tenuitvoerleggingsfunctionaris een openbare veiling ook in de media aankondigen na betaling van de kosten door de partij die om de openbare veiling heeft verzocht. In een aankondiging van een openbare veiling moeten de plaats, datum en tijd van de veiling worden gespecificeerd, moeten de te verkopen goederen worden vermeld en beschreven en moet worden aangegeven waar de goederen vóór aanvang van de veiling kunnen worden bezichtigd (artikel 89 van het Reglement inzake de uitoefening van deurwaardersdiensten).

Optie om de te verkopen activa te bezichtigen. Een tenuitvoerleggingsfunctionaris moet in de aankondiging van een openbare veiling de plaats, datum en tijd van de veiling specificeren, de te verkopen goederen beschrijven en aangeven waar de goederen vóór aanvang van de veiling kunnen worden bezichtigd (artikel 89 van het Reglement inzake de uitoefening van deurwaardersdiensten).

Borg. Vóór aanvang van een openbare veiling moet een tenuitvoerleggingsfunctionaris bepalen of het te veilen goed van die aard is en een dergelijke waarde heeft dat de deelnemers aan de veiling verplicht zijn een borg te betalen, die niet meer dan 10 % van de inzetprijs van het goed mag bedragen.

Persoon of onderneming die de verkoop beheert. Een openbare veiling wordt uitgevoerd door een tenuitvoerleggingsfunctionaris die, op eigen kosten, een veiler mag aanstellen indien nodig, op basis van het bedrag en de kwaliteit van het te veilen goed. De veiling is open voor het publiek (artikel 92 van het Reglement inzake de uitoefening van deurwaardersdiensten).

Inzetprijs. Bij de eerste veiling mag het in beslag genomen goed niet onder zijn taxatiewaarde worden verkocht. Als de taxatiewaarde niet bij de eerste veiling wordt bereikt, houdt de tenuitvoerleggingsfunctionaris een tweede veiling indien een partij dat voorstelt. In de tweede veiling mag het goed onder zijn taxatiewaarde worden verkocht, maar niet voor minder dan een derde van die waarde (artikel 94 ZIZ).

Toewijzing. Ten minste 15 minuten na aanvang van de veiling nodigt de tenuitvoerleggingsfunctionaris de deelnemers aan de veiling uit om een bod uit te brengen (bieden). De veiling gaat door tot alle geïnteresseerde deelnemers hun biedingen hebben uitgebracht. Een tenuitvoerleggingsfunctionaris wijst het goed toe aan de hoogste bieder als niemand een hoger bod uitbrengt nadat de tenuitvoerleggingsfunctionaris de deelnemers twee keer daartoe heeft opgeroepen. Als de koper de aankoopprijs niet tegen het einde van de veiling betaalt, kan de tenuitvoerleggingsfunctionaris het goed verkopen aan de bieder die het op een na hoogste bod heeft uitgebracht, indien de schuldeiser daarmee instemt door ondertekening van het veilingdocument. Als de schuldeiser niet op de veiling aanwezig is, kan de tenuitvoerleggingsfunctionaris het goed meteen verkopen aan de bieder die het op een na hoogste bod heeft uitgebracht mits diens bod ten minste 50 % van het hoogste bod bedraagt én hoger is dan de inzetprijs; in het andere geval biedt de tenuitvoerleggingsfunctionaris het goed opnieuw aan op dezelfde veiling. De vorige hoogste bieder mag dan niet meer aan de veiling deelnemen.

Overdracht. Meteen na afloop van de veiling moet de koper de aankoopprijs betalen en het goed in bezit nemen. De tenuitvoerleggingsfunctionaris moet de koper een document verstrekken met informatie over de verkoop en informatie die in een register wordt bewaard, indien een register van verkochte goederen wordt bijgehouden. Op basis van dat document verzoekt de tenuitvoerleggingsfunctionaris alle bevoegde autoriteiten die een register bijhouden om eventuele bezwaringen en/of verboden met betrekking tot de verkoop van het goed te schrappen en de nieuwe eigenaar te registreren indien eigendomsrechten in het register worden geregistreerd. Indien de schuldeiser dat op eigen risico toestaat, mag de tenuitvoerleggingsfunctionaris een goed waarvan de aankoopprijs nog niet is betaald aan de koper overdragen voor dat deel van de aankoopprijs waarop de schuldeiser recht heeft. Indien de koper de aankoopprijs niet betaalt en de schuldeiser er niet mee instemt dat het goed wordt overgedragen, mag de tenuitvoerleggingsfunctionaris het goed aan de volgende hoogste bieder verkopen. De koper verwerft het goed onbezwaard en wordt de eigenaar van het goed, zelfs als de schuldenaar niet de eigenaar van het goed was. De koper heeft geen recht op een garantie tegen gebreken van het goed (artikel 96 ZIZ).

Onroerend goed

Een tenuitvoerlegging tegen onroerend goed vindt plaats door de beslissing tot tenuitvoerlegging in het kadaster te registreren, de waarde van het onroerend goed te bepalen, het onroerend goed te verkopen en de schuldeiser te betalen uit de opbrengst van de verkoop (artikel 167 ZIZ).

Taxatie van in beslag genomen activa door een deskundige. De waarde van een onroerend goed kan door een rechtbank worden bepaald nog vóór de beslissing tot tenuitvoerlegging definitief wordt. De waarde van een onroerend goed wordt door een rechtbank bepaald op basis van de taxatie van een gerechtelijk deskundige, in overeenstemming met de op het moment van taxatie geldende marktwaarde. Bij de bepaling van de waarde wordt rekening gehouden met elke mogelijke verlaging van de waarde door een bepaald recht, bijvoorbeeld een servituut (artikel 178 ZIZ), die na de verkoop kan ontstaan. De waarde van een onroerend goed wordt bepaald door een rechterlijke beslissing waartegen beroep kan worden ingesteld (artikel 179 ZIZ).

Publicatie van de verkoop. Nadat de beslissing met betrekking tot de waarde van een onroerend goed definitief is geworden, vaardigt de rechtbank een bevel tot verkoop van het onroerend goed uit. In dat gerechtelijk bevel bepaalt de rechtbank de wijze van verkoop en de verkoopvoorwaarden, alsmede de tijd en plaats van de verkoop indien het onroerend goed op een veiling wordt verkocht. De verkoop van een onroerend goed vindt plaats nadat de beslissing tot tenuitvoerlegging en de beslissing met betrekking tot de waarde van het onroerend goed definitief zijn geworden. Het bevel tot verkoop wordt door de rechtbank meegedeeld op haar aankondigingsbord en op haar website, evenals via andere gebruikelijke lokale middelen. Een bevel tot verkoop van landbouwgrond wordt door de rechtbank meegedeeld op het aankondigingsbord van de bestuurseenheid waar de grond is gelegen en kan ook op de website van die bestuurseenheid worden aangekondigd. De schuldeiser mag het bevel tot verkoop van het onroerend goed in de media publiceren. De publicatiekosten zijn ten laste van de schuldeiser. Er moeten ten minste 30 dagen liggen tussen de bekendmaking van het bevel tot verkoop op het aankondigingsbord en de dag van de verkoop. De rechtbank laat het bevel tot verkoop betekenen aan de partijen, de schuldeiser met pandrecht op het onroerend goed, andere betrokkenen bij de procedure die een geregistreerd voorkoop- of terugbetalingsrecht hebben en de bevoegde bestuurlijke instantie (artikel 181 ZIZ).

Een onroerend goed wordt in de regel verkocht op een openbare veiling die door een rechtbank in haar gebouwen wordt gehouden, tenzij de rechter anders beslist. Schuldeisers, schuldeisers met pandrecht op het onroerend goed en schuldeisers met zakelijke zekerheid op het onroerend goed kunnen, gedurende de gehele tenuitvoerleggingsprocedure tot het bevel tot verkoop wordt gegeven, overeenkomen om het onroerend goed te verkopen door bindende biedingen te verzamelen of op basis van een direct bod (artikel 183 ZIZ).

Een bevel tot verkoop van een onroerend goed omvat:

1. een gedetailleerde beschrijving van het onroerend goed, met inbegrip van de inrichting;
2. een servituut en zakelijke bezwaringen die de koper moet accepteren;
3. de waarde van het onroerend goed zoals door de rechtbank is aangegeven in haar beslissing;
4. de prijs waarvoor het onroerend goed mag worden verkocht;
5. de uiterste datum waartegen de koper de aankoopprijs moet betalen;
6. de wijze van verkoop, en
7. het bedrag van de door de bieder te betalen borg (artikel 184 ZIZ).

Optie om de te verkopen activa te bezichtigen. Een rechtbank kan een persoon die interesse heeft om een onroerend goed te kopen, toestaan om het onroerend goed op verzoek en op eigen kosten te bezichtigen. De methode en de wijze van bezichtiging en de eventuele aanwezigheid van een tenuitvoerleggingsfunctionaris worden door de rechtbank bepaald in het bevel tot verkoop van het onroerend goed (artikel 176 ZIZ).

Borg. Openbare veilingen kunnen worden bijgewoond door personen die ten minste drie werkdagen vóór de veiling een borg hebben betaald die een tiende van de vastgestelde waarde van het onroerend goed bedraagt. De schuldeiser op wiens voorstel de rechtbank de veiling heeft toegestaan, is vrijgesteld van het betalen van de borg. Hetzelfde geldt voor een schuldeiser met pandrecht op het onroerend goed of een schuldeiser met een zakelijke zekerheid op het onroerend goed als hun vorderingen hoger zijn dan de waarde van de borg en als de borg kan worden gedekt door de aankoopprijs, rekening houdend met hun betalingsvolgorde en de vastgestelde waarde van het onroerend goed. Bieders van wie de biedingen niet zijn aanvaard, krijgen hun borg op hun bankrekening terugbetaald binnen 15 dagen na afloop van de openbare veiling of na afloop van de procedure voor openingsbiedingen, tenzij in de wet anders is bepaald (artikel 185 ZIZ).

Inzetprijs Bij de eerste verkoop mag het onroerend goed niet voor minder dan 70% van zijn vastgestelde waarde worden verkocht. Als het onroerend goed niet bij de eerste verkoop kan worden verkocht, kondigt de rechtbank op voorstel van de schuldeiser een tweede verkoop aan, waarbij het onroerend goed niet voor minder dan de helft van zijn vastgestelde waarde mag worden verkocht. Er moeten minstens 30 dagen liggen tussen de eerste en tweede verkoop. Via een officiële verklaring bij de rechtbank waar de tenuitvoerleggingsprocedure plaatsvindt of bij een andere rechtbank, kunnen de partijen, de schuldeisers met pandrecht op het onroerend goed of de schuldeisers met zakelijke zekerheid op het onroerend goed overeenkomen om het onroerend goed op de veiling te verkopen voor minder dan 70 % van zijn vastgestelde waarde bij de eerste verkoop of voor minder dan de helft van zijn vastgestelde waarde bij de tweede verkoop (artikel 188 ZIZ).

Toewijzing. Wanneer de rechtbank van oordeel is dat aan de verkoopvoorwaarden is voldaan, kondigt ze aan dat de veiling zal beginnen. De veiling duurt zolang de bieders hun biedingen verhogen. Een bieder is aan zijn bod gebonden totdat een hoger bod (tegenbod) wordt uitgebracht. Op verzoek van een of meer schuldeisers kan de rechter een korte pauze toestaan zodat de deelnemers zich kunnen beraden. De veiling is afgelopen wanneer de bieders geen hoger bod meer uitbrengen nadat de rechter hen daartoe twee keer heeft opgeroepen. Wanneer de veiling is afgelopen, gaat de rechter na welke bieder het hoogste bod heeft uitgebracht en verklaart de rechter dat het onroerend goed aan die bieder wordt toegewezen (toewijzing van het onroerend goed). De rechtbank spreekt een vonnis uit met betrekking tot de toewijzing van het onroerend goed en laat dat vonnis betekenen aan de partijen aan wie het bevel tot verkoop werd betekend en aan alle deelnemers aan de veiling. Er is geen beroep mogelijk tegen dit toewijzingsvonnis. Onregelmatigheden bij de veiling kunnen worden behandeld in een beroepsprocedure tegen het vonnis met betrekking tot de toewijzing van het onroerend goed aan de koper (artikel 189 ZIZ).

Betaling van de aankoopprijs. Na de toewijzing moet de koper de aankoopprijs betalen tegen de uiterste datum die in het bevel tot verkoop is vastgesteld (artikel 191 ZIZ). Deze uiterste datum mag niet later zijn dan zes maanden na de datum van de verkoop, ongeacht of de aankoopprijs in een keer dan wel in termijnen wordt betaald (artikel 184 ZIZ).

Overdracht. Nadat het toewijzingsvonnis is uitgesproken, wordt de aankoopprijs betaald en velt de rechtbank een vonnis waarmee het onroerend goed aan de koper wordt overgedragen (overdracht). Nadat dit vonnis definitief is geworden, wordt het eigendomsrecht van de koper in het kadaster ingeschreven en worden rechten en bezwaringen geschrapt conform het toewijzingsvonnis. In het vonnis beslist de rechtbank ook tegen wanneer de schuldenaar de gezinswoning of het appartement moet verlaten of het bedrijfspand moet ontruimen. Het vonnis met betrekking tot de overdracht van het onroerend goed is ook een executoriale titel om het onroerend goed te ontruimen en over te dragen, en wordt afdwingbaar zodra het definitief is geworden (artikel 192 ZIZ).

2. Derden die de verkoop uitvoeren

Roerende goederen

Roerende goederen worden op een openbare veiling verkocht door een tenuitvoerleggingsfunctionaris die, op eigen kosten, een veiler mag aanstellen indien dat, gelet op het bedrag en de kwaliteit van het te veilen goed, nodig is. De verkoop op de veiling is openbaar (artikel 93 ZIZ en artikel 92 van het Reglement inzake de uitoefening van deurwaardersdiensten).

Roerende goederen kunnen ook worden verkocht op basis van een direct contract tussen een koper en een tenuitvoerleggingsfunctionaris of via een persoon die transacties op provisiebasis uitvoert. Meteen na de inbeslagneming bepaalt de tenuitvoerleggingsfunctionaris de wijze en datum van verkoop van de goederen, rekening houdend met het beginsel dat de best mogelijke prijs moet worden verkregen, en noteert hij deze in het inbeslagnemingsdocument (artikel 93 ZIZ).

Onroerende goederen

Openbare veilingen van onroerende goederen worden door rechters uitgevoerd.

3. Soorten veilingen waarop de regels mogelijk niet volledig van toepassing zijn

De Sloveense wet kent geen andere soorten veilingen. Er zijn verschillende manieren om roerende en onroerende goederen te verkopen. Roerende goederen kunnen worden verkocht op basis van een direct contract tussen een koper en een tenuitvoerleggingsfunctionaris of een persoon die transacties op provisiebasis uitvoert in plaats van op een openbare veiling (artikel 93, lid 1, ZIZ). Een onroerend goed wordt op een openbare veiling verkocht indien schuldeisers, schuldeisers met een pandrecht op het onroerend goed en schuldeisers met zakelijke zekerheid op het onroerend goed tegen de datum dat een bevel tot verkoop wordt uitgevaardigd, geen overeenstemming kunnen bereiken over de te volgen procedure, zijnde

• de verkoop van het onroerend goed door bindende biedingen te verzamelen, of
• de verkoop van het onroerend goed binnen een bepaalde termijn op basis van een direct contract (artikel 183 ZIZ).

4. Informatie over nationale kadasters

In Slovenië bestaan de volgende kadasters:

• kadaster voor eigendomsrechten en andere zakelijke rechten op onroerend goed;
• motorvoertuigenregister;
• Sloveens scheepsregister;
• luchtvaartregister;
• register van girale effecten;
• register van pandrechten op roerende goederen;
• register van bankrekeningen;
• register van ontvangers van salarissen en ander persoonlijk inkomen (bijvoorbeeld pensioenen).

Dit zijn elektronische registers. Voor elk van deze registers is een bepaalde instelling verantwoordelijk.

Deze registers zijn toegankelijk voor iedereen die een wettelijk belang kan aantonen (artikel 4, lid 6, ZIZ). Een schuldeiser kan een wettelijk belang aantonen door een executoriale titel voor te leggen (bijvoorbeeld een uitvoerbaar vonnis) waarmee de schuldenaar werd gelast de vordering van de schuldeiser te betalen. In dergelijk geval kan de schuldeiser bij de beheerder van het register informatie over het eigendom van de schuldenaar opvragen. Rechtbanken hebben elektronische toegang tot veel van deze registers.

Om informatie uit deze registers op te vragen, hoeven geen gerechtskosten te worden betaald. Wel kunnen sommige beheerders van deze databanken (registers) schuldeisers vragen om een kleine vergoeding te betalen (bijvoorbeeld het Ziekteverzekeringsinstituut van Slovenië (Zavod za zdravstveno zavarovanje), dat het register van betalers van salarissen en ander persoonlijk inkomen (zoals pensioenen) bijhoudt, rekent 4 euro aan voor het opvragen van werkgerelateerde informatie over een schuldenaar). De vergoeding kan ook elektronisch worden betaald.

5. Informatie over databanken waarin schuldeisers activa en vorderingen van schuldenaren kunnen opzoeken

Krachtens artikel 4, lid 6, ZIZ, moet de beheerder van een databank een schuldeiser op diens verzoek informatie verstrekken over activa van schuldenaren indien de schuldeiser een wettelijk belang heeft aangetoond (bijvoorbeeld een executoriale titel). Deze beheerders zijn:

• het Ziekteverzekeringsinstituut van Slovenië verstrekt informatie over betalers van salarissen en ander persoonlijk inkomen (bijvoorbeeld pensioenen);
• het Agentschap van de Republiek Slovenië voor openbare juridische documenten en gerelateerde diensten (Agencija Republike Slovenije za javnopravne evidence in storitve) (AJPES) verstrekt informatie uit het bankrekeningregister;
• de centrale effectenclearinginstelling (Centralna klirinško depotna družba d.d.) (KDD) verstrekt informatie uit het register met girale effecten;
• de rechtbank die het rechtbankregister bijhoudt verstrekt informatie over aandelen in ondernemingen en over andere participaties in rechtspersonen. Het rechtbankregister is ook elektronisch toegankelijk via de desbetreffende website;
• de rechtbank die het kadaster bijhoudt verstrekt informatie over onroerende goederen waarop of met betrekking waartoe een schuldenaar een eigendomsrecht heeft;
• het ministerie van Binnenlandse Zaken verstrekt informatie uit de registers van ingeschreven motorvoertuigen en aanhangwagens;
• de Sloveense maritieme administratie verstrekt informatie uit het botenregister (boten kleiner dan 24 m);
• het agentschap voor de burgerluchtvaart verstrekt informatie uit het luchtvaartregister.

In de meeste gevallen kan een schuldeiser toegang krijgen tot een register door bij de beheerder van het register informatie op te vragen over de activa van een schuldenaar. Een schuldeiser kan elektronisch (via de website) toegang krijgen tot bepaalde registers (bijvoorbeeld het rechtbankregister).

Men hoeft zich niet door een advocaat te laten vertegenwoordigen om informatie op te vragen over de activa van schuldenaren, en er zijn geen belastingen aan de staat verschuldigd. Bepaalde beheerders van databanken vragen wel een kleine vergoeding (bijvoorbeeld het Ziekteverzekeringsinstituut van Slovenië) van 4 euro voor werkgerelateerde informatie over schuldenaars. De vergoeding kan elektronisch worden betaald.

6. Informatie over online gerechtelijke veilingen

De Sloveense wetgeving inzake tenuitvoerlegging erkent nog geen online gerechtelijke veilingen.