Licytacje sądowe

1. Ogłoszenia oraz wycena na potrzeby sprzedaży zajętych aktywów

Obecnie sprzedaż majątku powinna w miarę możliwości odbywać się za pośrednictwem platformy https://www.e-leiloes.pt/ zgodnie z art. 837 portugalskiego kodeksu postępowania cywilnego oraz art. 20 i nast. ministerialnego rozporządzenia wykonawczego (Portaria) nr 282/2013 z dnia 29 sierpnia 2013 r.

Regulamin platformy https://www.e-leiloes.pt/ przyjęto rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości nr 12624/2015 ogłoszonym w dzienniku urzędowym Republiki Portugalskiej (Diário da República), seria druga, nr 219 z dnia 9 listopada 2015 r.

Uwaga: z uwagi na liczne cyberataki na różne instytucje krajowe, do których doszło w ostatnim czasie, osoby spoza Portugalii mają ograniczony dostęp do serwisu e-leilões.

Od osób takich wymaga się przesłania IP (protokołu internetowego) na adres suporte@solicitador.net. Swój IP można sprawdzić na przykład pod następującym adresem: https://www.whatismyip.com/.

Obwieszczenia o sprzedaży podlegają przepisom art. 6 rozporządzenia nr 12624/2015:

Artykuł 6

Ogłaszanie licytacji

1. Licytacje ogłasza się na portalu https://www.e-leiloes.pt/. Ponadto, uchwałą Izby Doradców Prawnych (Câmara dos Solicitadores), częściowe lub pełne informacje można zamieszczać na innych stronach internetowych, rozpowszechniać je w prasie i za pośrednictwem wiadomości e-mail. Pozostaje to bez uszczerbku dla prawa komornika prawnie odpowiedzialnego za dane postępowanie do ogłoszenia licytacji przy użyciu innych środków, które uzna za stosowne.
2. Informacje publikowane na portalu www.e-leiloes.pt muszą zawierać co najmniej:
   1. sygnaturę akt sprawy, oznaczenie sądu i jednostki organizacyjnej prowadzącej postępowanie;
   2. datę rozpoczęcia licytacji;
   3. datę i godzinę zakończenia licytacji;
   4. sumę oszacowania składnika majątku (lub zbioru składników majątku) wystawionego na sprzedaż;
   5. wysokość ostatniej oferty;
   6. w przypadku wystawienia na sprzedaż ruchomości – fotografię rzeczy lub zbioru rzeczy tworzących pozycję licytacyjną;
   7. krótki opis rzeczy;
   8. charakter rzeczy;
   9. w przypadku nieruchomości – jej położenie i elementy składowe, numer w rejestrze własności oraz wpis do księgi wieczystej, dystrykt, gminę, sołectwo oraz przybliżone współrzędne geograficzne jej położenia, fotografię nieruchomości z zewnątrz oraz, w przypadku budynku mieszkalnego lub modułu budynku, w miarę możliwości jej wnętrza;
   10. wskazanie depozytariusza lub miejsca złożenia do depozytu;
   11. miejsce i termin oględzin przedmiotowych składników majątku oraz dane kontaktowe depozytariusza;
   12. informacje na temat komornika prawnie odpowiedzialnego prawa za dane postępowanie, w tym jego imię i nazwisko, numer wpisu do rejestru zawodowego, numer telefonu stacjonarnego i komórkowego, faks, adres e-mail oraz godziny pracy;
   13. wskazanie wszelkich kwestii, o których zgodnie z prawem należy poinformować wszystkie zainteresowane strony, w szczególności wszelkich nierozpoznanych sprzeciwów wobec egzekucji lub zajęcia, wszelkich nierozpoznanych środków zaskarżenia, istnienia obciążeń, które nie wygasną z chwilą sprzedaży, lub wszelkich osób, którym przysługuje prawo pierwokupu i które ujawniły się w toku postępowania;
   14. imię i nazwisko dłużnika lub dłużników, do których należą składniki majątku wystawione na sprzedaż.

Ceny/wartość zajętych składników majątku

Suma oszacowania: wartość składnika majątku lub zbioru składników majątku tworzących pozycję licytacyjną, ustalona w toku postępowania, którego dotyczy sprzedaż: w szczególności w toku postępowania egzekucyjnego uregulowanego w kodeksie postępowania cywilnego lub w toku postępowania upadłościowego uregulowanego w kodeksie postępowania upadłościowego i restrukturyzacyjnego (Código da Insolvência e da Recuperação de Empresas).

Cena wywołania: „cena wywołania” oznacza cenę, powyżej której można sprzedać dany składnik majątku i która zgodnie z art. 816 kodeksu postępowania cywilnego odpowiada 85% sumy oszacowania. W niektórych przypadkach cena wywołania może być równa sumie oszacowania.

2. Osoby trzecie, które mogą przeprowadzić sprzedaż

Regulamin platformy https://www.e-leiloes.pt/ przyjęto rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości nr 12624/2015 ogłoszonym w dzienniku urzędowym Republiki Portugalskiej (Diário da República), seria druga, nr 219 z dnia 9 listopada 2015 r. Zgodnie z tym regulaminem za rozwój i funkcjonowanie platformy odpowiada Izba Doradców Prawnych (Câmara dos Solicitadores), obecnie Izba Doradców Prawnych i Komorników (Ordem dos Solicitadores e Agentes de Execução).

W cywilnym postępowaniu egzekucyjnym prowadzonym przez komorników sprzedaży dokonują wyłącznie komornicy.

Uwaga: z uwagi na liczne cyberataki na różne instytucje krajowe, do których doszło w ostatnim czasie, osoby spoza Portugalii mają ograniczony dostęp do serwisu  e-leilões.

Od osób takich wymaga się przesłania IP (protokołu internetowego) na adres suporte@solicitador.net. Swój IP można sprawdzić na przykład pod następującym adresem: https://www.whatismyip.com/.

3. Rodzaje licytacji, do których te zasady mogą nie mieć w pełni zastosowania

Jednym z przykładów są składniki majątku, które muszą zostać sprzedane na rynkach regulowanych lub sprzedane bezpośrednio.

Art. 837 portugalskiego kodeksu postępowania cywilnego – Sprzedaż w drodze licytacji elektronicznej

1. Z wyjątkiem przypadków wymienionych w art. 830 i 831 sprzedaż zajętych nieruchomości powinna odbywać się w miarę możliwości w drodze licytacji elektronicznej, której warunki należy określić ministerialnym rozporządzeniem wykonawczym wydanym przez członka rządu właściwego ds. wymiaru sprawiedliwości.

Art. 830 portugalskiego kodeksu postępowania cywilnego – Składniki majątku sprzedawane na rynkach regulowanych

Na rynkach regulowanych sprzedaje się instrumenty finansowe i towary notowane na rynku regulowanym.

Art. 831 portugalskiego kodeksu postępowania cywilnego – Sprzedaż bezpośrednia

Jeżeli przewidziano wymóg prawny dotyczący wydania składników majątku konkretnemu podmiotowi lub jeżeli zawarto wywołującą skutki erga omnes umowę przedwstępną sprzedaży tego majątku na rzecz osoby mającej zamiar skorzystać z prawa do przymusowej egzekucji, dokonuje się sprzedaży bezpośredniej.

Chociaż licytacja elektroniczna jest głównym sposobem sprzedaży przymusowej w Portugalii, w kodeksie postępowania cywilnego przewidziano również inne sposoby sprzedaży:

1. sprzedaż w drodze tzw. licytacji statycznej (carta fechada);
2. sprzedaż na rynkach regulowanych;
3. sprzedaż bezpośrednia na rzecz osób lub podmiotów uprawnionych do nabycia przedmiotowego majątku;
4. sprzedaż w drodze prywatnych negocjacji;
5. sprzedaż w domu aukcyjnym;
6. sprzedaż przez rządową lub równorzędną instytucję depozytową;
7. sprzedaż w drodze licytacji elektronicznej.

4. Informacje z krajowych rejestrów aktywów

Do podmiotów regulacyjnych i rejestracyjnych należą:

• Instytut Rejestrów i Notariatu [Instituto dos Registos e do Notariado, I.P. (IRN)]:jest to publiczny instytut, którego zadaniem jest wdrażanie i monitorowanie polityki odnoszącej się do usług rejestracyjnych w celu zapewnienia świadczenia na rzecz obywateli i przedsiębiorstw usług w zakresie identyfikacji osób oraz rejestracji obywatelstwa, nieruchomości, działalności gospodarczej, ruchomości i osób prawnych, jak również zapewnienia regulowania, monitorowania i kontrolowania czynności notarialnych w zakresie nieruchomości, łodzi, samolotów itp.;
• portugalska Komisja Rynku Papierów Wartościowych (Comissão do Mercado de Valores Mobiliários – CMVM): jej zadaniem jest nadzór nad rynkami finansowymi i podmiotami działającymi na tych rynkach oraz ich zabezpieczenie i regulowanie, by pomóc w ochronie inwestorów w zakresie akcji/udziałów i instrumentów finansowych itp.;
• Krajowy Instytut Własności Intelektualnej (Instituto Nacional de Propriedade Industrial – INPI):jego główna działalność polega na przyznawaniu i ochronie praw własności intelektualnej – zarówno w Portugalii, jak i poza jej granicami – we współpracy z organizacjami międzynarodowymi, których Portugalia jest członkiem.

5. Informacje dotyczące baz danych przeznaczonych dla wierzycieli i służących do identyfikowania aktywów dłużników lub przysługujących im należności

Przede wszystkim należy podkreślić, że dostęp do baz danych uzyskuje komornik na zasadzie poufności, a nie bezpośrednio wierzyciel.

Dostęp do publicznych baz danych reguluje ministerialne rozporządzenie wykonawcze nr 331-A/2009 z dnia 30 marca 2009 r. zmienione ministerialnym rozporządzeniem wykonawczym nr 350/2013 z dnia 3 grudnia 2013 r. i ministerialnym rozporządzeniem wykonawczym nr 288/2015 z dnia 17 września 2015 r.

Dostęp do baz danych Banku Portugalii reguluje ministerialne rozporządzenie wykonawcze nr 282/2013 z dnia 29 sierpnia 2013 r.

Do baz danych, do których komornik ma obecnie bezpośredni dostęp drogą elektroniczną, należą:

1. baza danych portugalskiego Urzędu Podatkowego i Celnego;
2. baza danych Instytutu Zabezpieczenia Społecznego (Segurança Social);
3. baza danych Ogólnego Funduszu Emerytalnego (Caixa Geral de Aposentações);
4. rejestr nieruchomości (Registo Predial);
5. rejestr handlowy (Registo Comercial);
6. Krajowy Rejestr Osób Prawnych (Registo Nacional de Pessoas Coletivas);
7. rejestr pojazdów (Registo Automóvel);
8. baza danych Banku Portugalii;
9. baza danych Instytutu Zarządzania Długiem Publicznym (Instituto de Gestão de Crédito Público);
10. baza danych CITIUS (platforma informatyczna wspierająca działalność sądów).

6. Informacje na temat licytacji sądowych przez internet

Regulamin platformy https://www.e-leiloes.pt/ przyjęto rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości nr 12624/2015 ogłoszonym w dzienniku urzędowym Republiki Portugalskiej (Diário da República), seria druga, nr 219 z dnia 9 listopada 2015 r.

Informacje można znaleźć na następujących stronach internetowych:

• Regulamin platformy, na której odbywają się licytacje elektroniczne
• Odpowiedzi na często zadawane pytania (FAQ)

Uwaga: z uwagi na liczne cyberataki na różne instytucje krajowe, do których doszło w ostatnim czasie, osoby spoza Portugalii mają ograniczony dostęp do serwisu  e-leilões.

Od osób takich wymaga się przesłania IP (protokołu internetowego) na adres suporte@solicitador.net. Swój IP można sprawdzić na przykład pod następującym adresem: https://www.whatismyip.com/.