Moje roszczenie ma zostać rozpatrzone w tym kraju

Rumunia

Autor treści:
Rumunia

W związku z jakiego rodzaju czynem zabronionym mogę otrzymać kompensatę?

Kompensata przysługuje ofiarom następujących przestępstw: usiłowania zabójstwa i nieumyślnego spowodowania śmierci, o których mowa w art. 188 i 189 kodeksu karnego, spowodowania uszczerbku na zdrowiu, o którym mowa w art. 194 kodeksu karnego, umyślnego przestępstwa skutkującego uszczerbkiem na zdrowiu, zgwałcenia, obcowania płciowego z małoletnim i napaści na tle seksualnym, o których mowa w art. 218–220 kodeksu karnego, handlu ludźmi, w tym handlu małoletnimi, o których mowa w art. 210 i 211 kodeksu karnego, aktów terrorystycznych oraz wszelkich innych umyślnych przestępstw z użyciem przemocy.

W związku z jakiego rodzaju uszczerbkiem na zdrowiu mogę otrzymać kompensatę?

Kompensatę przyznaje się:

  • ofiarom: z tytułu kosztów leczenia w szpitalu i innego rodzajów kosztów medycznych poniesionych przez ofiarę; z tytułu szkód majątkowych wynikających z poważnego uszkodzenia lub zniszczenia mienia ofiary, pozbawienia możliwości użytkowania tego mienia lub utraty mienia przez ofiarę wskutek przestępstwa; z tytułu korzyści utraconych przez ofiarę wskutek przestępstwa;
  • małżonkowi, dzieciom i osobom pozostającym na utrzymaniu zmarłego: na poczet kosztów pogrzebu; z tytułu środków utrzymania utraconych przez ofiarę wskutek przestępstwa.

Czy mogę otrzymać kompensatę, jeżeli jestem krewnym lub osobą pozostającą na utrzymaniu ofiary czynu zabronionego zmarłej w następstwie jego popełnienia? Kto z krewnych lub jakie osoby pozostające na utrzymaniu ofiary czynu zabronionego mogą otrzymać kompensatę?

Zgodnie z tym rozdziałem kompensatę przyznaje się – na wniosek – następującym kategoriom ofiar:

  1. osobom, przeciwko którym popełniono następujące przestępstwa: usiłowanie zabójstwa i nieumyślne spowodowanie śmierci, o których mowa w art. 188 i 189 kodeksu karnego, spowodowanie uszczerbku na zdrowiu, o którym mowa w art. 194 kodeksu karnego, umyślne przestępstwo skutkujące uszczerbkiem na zdrowiu, zgwałcenie, obcowanie płciowe z małoletnim i napaść na tle seksualnym, o których mowa w art. 218–220 kodeksu karnego, handel ludźmi, w tym handel małoletnimi, o których mowa w art. 210 i 211 kodeksu karnego, akty terrorystyczne oraz wszelkie inne umyślne przestępstwa z użyciem przemocy;
  2. małżonkowi, dzieciom i osobom pozostającym na utrzymaniu osoby zmarłej wskutek któregokolwiek ze wskazanych powyżej przestępstw.

Czy mogę otrzymać kompensatę, jeżeli jestem krewnym lub osobą pozostającą na utrzymaniu ofiary czynu zabronionego, która pozostała przy życiu? Kto z krewnych lub jakie osoby pozostające na utrzymaniu ofiary czynu zabronionego mogą otrzymać kompensatę w tym przypadku?

Tak, kompensatę może otrzymać najbliższa rodzina (spadkobiercy) – do drugiego stopnia pokrewieństwa lub powinowactwa – ofiary, która nie zmarła, lecz poniosła ciężki uszczerbek na zdrowiu bezpośrednio wskutek umyślnego przestępstwa z użyciem przemocy.

Kompensatę przyznaje się – na wniosek – następującym kategoriom ofiar:

  1. osobom, przeciwko którym popełniono następujące przestępstwa: usiłowanie zabójstwa i nieumyślne spowodowanie śmierci, o których mowa w art. 188 i 189 kodeksu karnego, spowodowanie uszczerbku na zdrowiu, o którym mowa w art. 194 kodeksu karnego, umyślne przestępstwo skutkujące uszczerbkiem na zdrowiu, zgwałcenie, obcowanie płciowe z małoletnim i napaść na tle seksualnym, o których mowa w art. 218–220 kodeksu karnego, handel ludźmi, w tym handel małoletnimi, o których mowa w art. 210 i 211 kodeksu karnego, akty terrorystyczne oraz wszelkie inne umyślne przestępstwa z użyciem przemocy;
  2. małżonkowi, dzieciom i osobom pozostającym na utrzymaniu osoby zmarłej wskutek któregokolwiek ze wskazanych powyżej przestępstw.

Kompensata przysługuje wymienionym powyżej ofiarom, jeżeli przestępstwo popełniono na terytorium Rumunii, a ofiara jest:

  1. obywatelem Rumunii;
  2. cudzoziemcem lub bezpaństwowcem legalnie przebywającym na terytorium Rumunii;
  3. obywatelem państwa członkowskiego UE, który w dniu, w którym popełniono przestępstwo, przebywał legalnie na terytorium Rumunii albo
  4. cudzoziemcem lub bezpaństwowcem zamieszkującym na terytorium państwa członkowskiego UE, który w dniu, w którym popełniono przestępstwo, przebywał legalnie na terytorium Rumunii.

Ofiarom, które nie należą do żadnej z powyższych kategorii, kompensata przysługuje na zasadach przewidzianych w konwencjach międzynarodowych, których Rumunia jest stroną.

Czy mogę otrzymać kompensatę, jeżeli nie jestem obywatelem państwa członkowskiego UE?

Tak. Kompensatę przyznaje się, jeżeli przestępstwo popełniono na terytorium Rumunii, a ofiara jest:

  1. obywatelem Rumunii;
  2. cudzoziemcem lub bezpaństwowcem legalnie przebywającym na terytorium Rumunii;
  3. obywatelem państwa członkowskiego UE, który w dniu, w którym popełniono przestępstwo, przebywał legalnie na terytorium Rumunii albo
  4. cudzoziemcem lub bezpaństwowcem zamieszkującym na terytorium państwa członkowskiego UE, który w dniu, w którym popełniono przestępstwo, przebywał legalnie na terytorium Rumunii.

Czy mogę dochodzić kompensaty od państwa, jeżeli w nim mieszkam lub z niego pochodzę (jest to państwo mojego zamieszkania lub obywatelstwa), nawet jeżeli czyn zabroniony został popełniony w innym państwie członkowskim UE? Czy mogę tak uczynić zamiast dochodzić kompensaty w państwie, w którym doszło do popełnienia czynu zabronionego? Jeżeli tak, na jakich warunkach?

Nie. Kompensatę przyznaje się, jeżeli przestępstwo popełniono na terytorium Rumunii.

Czy aby móc dochodzić kompensaty, muszę zawiadomić policję o popełnieniu przestępstwa?

Tak. Kompensatę przyznaje się wyłącznie wówczas, gdy ofiara złożyła zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa do organów ścigania lub do sądu w terminie 60 dni od dnia, w którym popełniono przestępstwo, lub – w przypadku małżonka, dzieci i osób pozostających na utrzymaniu zmarłego – w terminie 60 dni od dnia, w którym dowiedziała się o popełnieniu przestępstwa.

Jeżeli ofiara nie była w stanie złożyć zawiadomienia o podejrzeniu popełnienia przestępstwa do organów ścigania ze względu na niezdolność fizyczną lub psychiczną, bieg wspomnianego sześćdziesięciodniowego terminu rozpoczyna się z dniem ustania tej niezdolności.

Ofiary, które nie osiągnęły 18. roku życia, i ofiary ubezwłasnowolnione nie muszą składać zawiadomienia o podejrzeniu popełnienia przestępstwa do organów ścigania. Zawiadomienie takie może złożyć przedstawiciel ustawowy małoletniego lub osoby ubezwłasnowolnionej.

Czy muszę czekać na zakończenie dochodzenia policyjnego lub postępowania karnego, zanim wystąpię o kompensatę?

Nie. Ofiara może wystąpić do Komisji ds. Kompensat dla Ofiar Przestępstw (Comisiei pentru acordarea de compensații financiare victimelor infracțiunilor) o zaliczkę na poczet kompensaty w maksymalnej kwocie równej dziesięciokrotności minimalnego krajowego wynagrodzenia podstawowego brutto określonego na rok, w którym ofiara wystąpiła o wypłacenie zaliczki.

O zaliczkę można wnieść we wniosku o przyznanie kompensaty lub w odrębnym wniosku, który można złożyć w dowolnym czasie po złożeniu zawiadomienia o podejrzeniu popełnienia przestępstwa do organów ścigania lub do sądu, ale nie później niż w terminie 30 dni od dnia złożenia wniosku o przyznanie kompensaty. W przypadku ubiegania się o zaliczkę w odrębnym wniosku należy w nim również wskazać etap, na którym jest postępowanie sądowe.

Zaliczkę przyznaje się, jeżeli ofiara znajduje się w złej sytuacji finansowej.

Wniosek ofiary o przyznanie zaliczki na poczet kompensaty rozpoznaje dwóch sędziów zasiadających w Komisji ds. Kompensat dla Ofiar Przestępstw w terminie 30 dni od dnia złożenia wniosku.

Jeżeli wniosek o przyznanie kompensaty zostanie oddalony, ofiara ma obowiązek zwrócić zaliczkę, chyba że wniosek oddalono wyłącznie ze względu na fakt, że sprawca jest wypłacalny lub miejsce jego pobytu jest znane.

Ofiara, która otrzymała zaliczkę na poczet kompensaty, ma obowiązek ją zwrócić, jeżeli nie złożyła wniosku o przyznanie kompensaty w wyznaczonym terminie.

Czy muszę dochodzić najpierw odszkodowania od sprawcy – jeżeli został zidentyfikowany?

Tak. Jeżeli sprawca jest znany, ofiara może otrzymać kompensatę pod następującymi warunkami: ofiara złożyła wniosek o przyznanie kompensaty; ofiara złożyła pozew adhezyjny w toku postępowania karnego; sprawca jest niewypłacalny lub nie można ustalić jego miejsca pobytu; ofiara nie otrzymała pełnej kwoty odszkodowania/zadośćuczynienia z zakładu ubezpieczeń z tytułu poniesionej szkody.

Jeżeli sprawca nie został zidentyfikowany lub skazany, czy jestem nadal uprawniony do otrzymania kompensaty? Jeżeli tak, jakie dowody powinienem przedstawić na potwierdzenie mojego roszczenia?

Tak. Jeżeli sprawca nie został zidentyfikowany, ofiara może złożyć wniosek o przyznanie kompensaty, jeżeli nie otrzymała pełnej kwoty odszkodowania/zadośćuczynienia z zakładu ubezpieczeń z tytułu poniesionej szkody.

Czy istnieje termin do wniesienia wniosku o kompensatę?

Jeżeli sprawca jest znany, ofiara może otrzymać kompensatę pod następującymi warunkami:

  • ofiara złożyła wniosek o przyznanie kompensaty w ciągu roku:
    1. od dnia wydania przez sąd karny prawomocnego wyroku skazującego lub uniewinniającego sprawcę, w którym sąd przyznał ofierze odszkodowanie/zadośćuczynienie, wyroku uniewinniającego lub orzeczenia kończącego postępowanie karne;
    2. od dnia wydania przez prokuratora postanowienia o umorzeniu postępowania w odniesieniu do niektórych osób lub o zakończeniu postępowania;
    3. od dnia wydania postanowienia o odmowie wszczęcia postępowania;
  • ofiara złożyła pozew adhezyjny w toku postępowania karnego;
  • sprawca jest niewypłacalny lub nie można ustalić jego miejsca pobytu;
  • ofiara nie otrzymała pełnej kwoty odszkodowania/zadośćuczynienia z zakładu ubezpieczeń z tytułu poniesionej szkody.

Jeżeli sprawca nie został zidentyfikowany, ofiara może złożyć wniosek o przyznanie kompensaty w ciągu trzech lat od dnia, w którym popełniono przestępstwo.

Jakie straty i wydatki zostaną pokryte przez kompensatę?

Kompensatę przyznaje się:

  • ofiarom: z tytułu kosztów leczenia w szpitalu i innego rodzajów kosztów medycznych poniesionych przez ofiarę; z tytułu szkód majątkowych wynikających z poważnego uszkodzenia lub zniszczenia mienia ofiary, pozbawienia możliwości użytkowania tego mienia lub utraty mienia przez ofiarę wskutek przestępstwa; z tytułu korzyści utraconych przez ofiarę wskutek przestępstwa;
  • małżonkowi, dzieciom i osobom pozostającym na utrzymaniu zmarłego: na poczet kosztów pogrzebu; z tytułu środków utrzymania utraconych przez ofiarę wskutek przestępstwa.

Czy kompensata zostanie wypłacona jednorazowo czy będzie wypłacana w miesięcznych ratach?

Kompensatę przyznaje się w formie jednorazowej płatności.

W jaki sposób moje zachowanie w związku z czynem zabronionym, moja karalność lub brak mojej współpracy w toku postępowania o kompensatę wpływają na otrzymanie kompensaty lub jej wysokość?

Kompensaty nie wypłaca się, jeżeli:

  • w prawie karnym nie przewidziano czynu, na który powołano się we wniosku o przyznanie kompensaty, lub czyn ten popełniono przeciw ofierze w ramach obrony koniecznej przed napaścią;
  • ofiara została skazana prawomocnym wyrokiem za uczestnictwo w zorganizowanej grupie przestępczej;
  • ofiara została skazana prawomocnym wyrokiem za zabójstwo, w tym za zabójstwo ze szczególnym okrucieństwem, nieumyślne spowodowanie śmierci, spowodowanie poważnego uszczerbku na zdrowiu, umyślne przestępstwo skutkujące poważnym uszczerbkiem na zdrowiu, zgwałcenie, obcowanie płciowe z małoletnim lub napaść na tle seksualnym;
  • sąd uwzględnił wobec sprawcy okoliczności łagodzące, stwierdzając, że przekroczył on wobec ofiary granice obrony koniecznej przed atakiem lub że ofiara sprowokowała sprawcę.

W jaki sposób moja sytuacja finansowa może wpłynąć na szansę otrzymania przeze mnie kompensaty lub wysokość kwoty?

Sytuacja finansowa ofiary nie jest brana pod uwagę.

Czy istnieją jeszcze inne kryteria, które mogłyby wpłynąć na szansę otrzymania przeze mnie kompensaty lub wysokość kwoty?

Od kwoty kompensaty wypłacanej przez państwo na rzecz ofiary odlicza się kwotę odszkodowania/zadośćuczynienia wypłaconego przez sprawcę oraz kwotę świadczenia uzyskanego przez ofiarę z zakładu ubezpieczeń z tytułu popełnionego przestępstwa.

W jaki sposób zostanie obliczona kompensata?

Ofiara otrzymuje kompensatę z tytułu następujących kategorii szkód poniesionych wskutek przestępstwa:

  1. w przypadku ofiar następujących przestępstw: usiłowania zabójstwa i nieumyślnego spowodowania śmierci, spowodowania uszczerbku na zdrowiu, umyślnego przestępstwa skutkującego uszczerbkiem na zdrowiu, zgwałcenia, obcowania płciowego z małoletnim i napaści na tle seksualnym, handlu ludźmi, w tym handlu małoletnimi, aktów terrorystycznych oraz wszelkich innych umyślnych przestępstw z użyciem przemocy;
    1. z tytułu kosztów leczenia w szpitalu i innego rodzajów kosztów medycznych poniesionych przez ofiarę;
    2. z tytułu szkód majątkowych wynikających z poważnego uszkodzenia lub zniszczenia mienia ofiary, pozbawienia możliwości użytkowania tego mienia lub utraty mienia przez ofiarę wskutek przestępstwa;
    3. z tytułu korzyści utraconych przez ofiarę wskutek przestępstwa;
  2. małżonkowi, dzieciom i osobom pozostającym na utrzymaniu osoby zmarłej wskutek któregokolwiek ze wskazanych powyżej przestępstw:
    1. na poczet kosztów pogrzebu;
    2. z tytułu środków utrzymania utraconych przez ofiarę wskutek przestępstwa.

Kompensatę z tytułu szkód majątkowych, o których mowa w lit. a) ppkt 2, przyznaje się w kwocie nie wyższej niż dziesięciokrotność minimalnego krajowego wynagrodzenia podstawowego brutto określonego na rok, w którym ofiara wystąpiła z wnioskiem o przyznanie kompensaty.

Od kwoty kompensaty wypłacanej przez państwo na rzecz ofiary odlicza się kwotę odszkodowania/zadośćuczynienia wypłaconego przez sprawcę oraz kwotę świadczenia uzyskanego przez ofiarę z zakładu ubezpieczeń z tytułu popełnionego przestępstwa.

Czy istnieje kwota minimalna/maksymalna kompensaty?

Kompensatę z tytułu szkód majątkowych przyznaje się w maksymalnej kwocie równej dziesięciokrotności minimalnego krajowego wynagrodzenia podstawowego brutto określonego na rok, w którym ofiara wystąpiła z wnioskiem o przyznanie kompensaty.

Czy oczekuje się ode mnie podania we wniosku o kompensatę określonej kwoty? Jeżeli tak, czy dostanę instrukcje dotyczące sposobu jej obliczenia lub innych kwestii?

Tak. We wniosku o przyznanie kompensaty należy wskazać:

  1. imię i nazwisko, obywatelstwo, datę i miejsce urodzenia oraz miejsce zamieszkania lub pobytu ofiary;
  2. datę, miejsce i okoliczności popełnienia przestępstwa, wskutek którego ofiara poniosła szkodę;
  3. kategorie szkód poniesionych wskutek przestępstwa z art. 27 ust. 1;
  4. w stosownych przypadkach – organ ścigania lub sąd, do którego złożono zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa, oraz datę złożenia takiego zawiadomienia;
  5. w stosownych przypadkach – numer i datę wyroku lub decyzji organu ścigania, o których mowa w art. 24 ust. 1 lit. a);
  6. w przypadku ofiar, o których mowa w art. 21 ust. 1 lit. b) – czy wnioskodawcą jest małżonek zmarłego, jego dziecko lub osoba pozostająca na jego utrzymaniu;
  7. zaświadczenie z rejestru karnego;
  8. kwotę odszkodowania/zadośćuczynienia uzyskaną od sprawcy lub kwotę świadczenia uzyskanego przez ofiarę od zakładu ubezpieczeń z tytułu popełnionego przestępstwa;
  9. kwotę dochodzonej kompensaty.

Do wniosku o przyznanie kompensaty należy załączyć kopie/odpisy dokumentów na potwierdzenie danych, które wskazano we wniosku, oraz wszelkie inne dokumenty, w których posiadaniu jest ofiara i które mogą okazać się użyteczne przy rozpoznawaniu wniosku.

Zgodnie z przepisami wnioskodawca może otrzymać wskazówki nie od sądu, lecz od służb pomocy ofiarom przestępstw (powołanych w ramach generalnych dyrekcji ds. pomocy społecznej i opieki nad dziećmi na mocy ustawy nr 211/2004 o niektórych środkach na rzecz informowania, wspierania i ochrony ofiar przestępstw) po przeprowadzeniu przez właściwe organy oceny w celu określenia potrzeb ofiary w zakresie pomocy.

W ramach struktury organizacyjnej każdej dyrekcji generalnej funkcjonuje dział ds. wsparcia ofiar przestępstw, którego celem jest świadczenie wsparcia i usług ochrony na rzecz ofiar przestępstw oraz który zatrudnia co najmniej trzech specjalistów: pracownika pomocy społecznej, psychologa i radcę prawnego.

Proces informowania, wspierania i ochrony ofiar przestępstw obejmuje następujące etapy:

  1. etap identyfikacji; określenie statusu ofiary przestępstwa w rozumieniu tej ustawy;
  2. skierowanie ofiary do Biura Pomocy Ofiarom Przestępstw oraz do odpowiednich służb i świadczeniodawców pomocy społecznej, o których mowa w art. 3^1 tej ustawy;
  3. udzielenie wstępnych informacji – przekazanie ofierze ogólnych informacji o jej prawa i przysługujących jej świadczeniach;
  4. przeprowadzenie oceny sytuacji ofiary przez Biuro Pomocy Ofiarom Przestępstw oraz odpowiednie służby i świadczeniodawców pomocy społecznej, o których mowa w art. 3^1 tej ustawy, aby określić środki wsparcia i ochrony, które mogą zastosować;
  5. zapewnienie usług wsparcia i ochrony;
  6. monitorowanie i ocena usług wsparcia i ochrony.

Generalne dyrekcje świadczą usługi wsparcia i ochrony na rzecz ofiar przestępstw i członków ich rodzin nieodpłatnie, na wniosek ofiary lub członków jej rodziny. Usługi takie świadczą również publiczne służby pomocy społecznej funkcjonujące w ramach jednostek samorządu terytorialnego oraz prywatni świadczeniodawcy pomocy społecznej.

Wniosek o zapewnienie usług pomocy i ochrony można skierować nie tylko do dyrekcji generalnej, ale również do prywatnego lub publicznego świadczeniodawcy pomocy społecznej – wówczas świadczeniodawca musi pisemnie zawiadomić dyrekcję generalną właściwą dla miejsca zamieszkania lub pobytu beneficjenta określonych usług o wpłynięciu takiego wniosku.

W zależności od określonych potrzeb ofiara może również zostać skierowana do miejscowych organów, które zgodnie z prawem świadczą usługi pomocy społecznej, kształcenia, opieki zdrowotnej lub inne usługi świadczone w interesie ogólnym.

Ofiary przestępstw i członkowie ich rodzin mogą otrzymać następujące rodzaje wsparcia i ochrony:

  1. informacje na temat praw ofiary;
  2. wsparcie psychologiczne oraz porady dotyczące ryzyka wtórnej i ponownej wiktymizacji lub zastraszenia i odwetu;
  3. udzielanie porad na temat kwestii finansowych i praktycznych wynikających z przestępstwa;
  4. usługi integracji/ponownej integracji społecznej;
  5. wsparcie emocjonalne i społeczne w celu ponownej integracji społecznej;
  6. udzielanie informacji i porad na temat roli ofiary w postępowaniu karnym, w tym przygotowanie do uczestnictwa w postępowaniu. Powyższe usługi w zakresie udzielania informacji i porad nie obejmują nieodpłatnej pomocy prawnej dla ofiar określonych przestępstw zgodnie z art. 14–20 ustawy nr 211/2004 o niektórych środkach na rzecz informowania, wspierania i ochrony ofiar przestępstw ani pomocy prawnej na rzecz ofiar zgodnie ze zmienioną i uzupełnioną ustawą nr 135/2010 – kodeks postępowania karnego;
  7. w stosownych przypadkach – skierowanie ofiary do innych specjalistycznych służb: organów świadczących usługi pomocy społecznej, opieki zdrowotnej, zatrudnienia, kształcenia lub inne określone prawem usługi świadczone w interesie ogólnym.

Czy kompensata wypłacana przez właściwy organ zostanie pomniejszona o odszkodowanie, które otrzymam z tytułu poniesienia szkody z innych źródeł (od pracodawcy lub z prywatnego systemu ubezpieczenia)?

Tak. Od kwoty kompensaty wypłacanej przez państwo na rzecz ofiary odlicza się kwotę odszkodowania/zadośćuczynienia wypłaconego przez sprawcę oraz kwotę świadczenia uzyskanego przez ofiarę z zakładu ubezpieczeń z tytułu popełnionego przestępstwa.

Czy mogę otrzymać zaliczkę na poczet kompensaty? Jeżeli tak, na jakich warunkach?

Ofiara może wystąpić do Komisji ds. Kompensat dla Ofiar Przestępstw (Comisiei pentru acordarea de compensații financiare victimelor infracțiunilor) o zaliczkę na poczet kompensaty w maksymalnej kwocie równej dziesięciokrotności minimalnego krajowego wynagrodzenia podstawowego brutto określonego na rok, w którym ofiara wystąpiła o wypłacenie zaliczki.

O zaliczkę można wnieść we wniosku o przyznanie kompensaty lub w odrębnym wniosku, który można złożyć w dowolnym czasie po złożeniu zawiadomienia o podejrzeniu popełnienia przestępstwa do organów ścigania lub do sądu, ale nie później niż w terminie 30 dni od dnia złożenia wniosku o przyznanie kompensaty.

Zaliczkę przyznaje się, jeżeli ofiara znajduje się w złej sytuacji finansowej.

Jeżeli wniosek o przyznanie kompensaty zostanie oddalony, ofiara ma obowiązek zwrócić zaliczkę, chyba że wniosek oddalono wyłącznie ze względu na fakt, że sprawca jest wypłacalny lub miejsce jego pobytu jest znane.

Ofiara, która otrzymała zaliczkę na poczet kompensaty, ma obowiązek ją zwrócić, jeżeli nie złożyła wniosku o przyznanie kompensaty w wyznaczonym terminie.

Czy po wydaniu przez organ rozstrzygnięcia w sprawie kompensaty mogę otrzymać kompensatę uzupełniającą lub dodatkową (ze względu na zmianę okoliczności lub pogorszenie stanu zdrowia itp.)?

W ustawie nr 211/2004 o niektórych środkach na rzecz informowania, wspierania i ochrony ofiar przestępstw nie przewidziano innego ograniczenia niż określone w art. 27 ust. 2, tj. dziesięciokrotność minimalnego krajowego wynagrodzenia podstawowego brutto określonego na rok, w którym ofiara złożyła wniosek o przyznanie kompensaty.

Jeżeli wartość szkody wzrosła, można złożyć nowy wniosek o przyznanie kompensaty.

Jakie dokumenty należy załączyć do wniosku o kompensatę?

Do wniosku o przyznanie kompensaty należy załączyć kopie/odpisy dokumentów na potwierdzenie danych, które wskazano we wniosku, oraz wszelkie inne dokumenty, w których posiadaniu jest ofiara i które mogą okazać się użyteczne przy rozpoznawaniu wniosku (np. wyroki, wszelkie rachunki, faktury lub dokumenty potwierdzające płatność, dokumentację medyczną, opinie biegłych).

We wniosku o przyznanie kompensaty należy wskazać następujące informacje lub – w stosownych przypadkach – należy do niego dołączyć dokumenty na potwierdzenie roszczenia zawierające następujące informacje:

  1. imię i nazwisko, obywatelstwo, datę i miejsce urodzenia oraz miejsce zamieszkania lub pobytu ofiary;
  2. datę, miejsce i okoliczności popełnienia przestępstwa, wskutek którego ofiara poniosła szkodę;
  3. kategorie szkód poniesionych wskutek następujących przestępstw: usiłowania zabójstwa i nieumyślnego spowodowania śmierci, spowodowania uszczerbku na zdrowiu, umyślnego przestępstwa skutkującego uszczerbkiem na zdrowiu, zgwałcenia, obcowania płciowego z małoletnim i napaści na tle seksualnym, handlu ludźmi, w tym handlu małoletnimi, aktów terrorystycznych oraz wszelkich innych umyślnych przestępstw z użyciem przemocy;
  4. w stosownych przypadkach – organ ścigania lub sąd, do którego złożono zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa, oraz datę złożenia takiego zawiadomienia;
  5. w stosownych przypadkach – numer i datę wyroku lub dokumentu wydanego przez organ śledczy, jeżeli sprawca jest znany, a ofiara złożyła wniosek o przyznanie kompensaty w ciągu roku od dnia wydania przez sąd karny prawomocnego wyroku skazującego lub uniewinniającego sprawcę, w którym sąd przyznał ofierze odszkodowanie/zadośćuczynienie, lub od dnia wydania przez prokuratora postanowienia o zamknięciu sprawy;
  6. czy wnioskodawcą jest małżonek osoby zmarłej, jej dziecko lub osoba pozostająca na jej utrzymaniu – w przypadku ofiary będącej małżonkiem, dzieckiem lub osobą pozostającą na utrzymaniu osoby zmarłej wskutek któregokolwiek z następujących przestępstw: usiłowania zabójstwa i nieumyślnego spowodowania śmierci, spowodowania uszczerbku na zdrowiu, umyślnego przestępstwa skutkującego uszczerbkiem na zdrowiu, zgwałcenia, obcowania płciowego z małoletnim i napaści na tle seksualnym, handlu ludźmi, w tym handlu małoletnimi, aktów terrorystycznych oraz wszelkich innych umyślnych przestępstw z użyciem przemocy;
  7. zaświadczenie z rejestru karnego;
  8. kwotę odszkodowania/zadośćuczynienia uzyskaną od sprawcy lub kwotę świadczenia uzyskanego przez ofiarę od zakładu ubezpieczeń z tytułu popełnionego przestępstwa.

Czy istnieją opłaty administracyjne lub inne należności, które należy uiścić w chwili wniesienia wniosku oraz w trakcie jego rozpatrywania?

Nie. Wniosek o przyznanie kompensaty i wniosek o przyznanie zaliczki na poczet kompensaty są zwolnione z opłaty skarbowej.

Jaki organ wydaje rozstrzygnięcia dotyczące wniosków o kompensatę (w sprawach krajowych)?

W sprawach krajowych wniosek o przyznanie kompensaty składa się do sądu okręgowego właściwego dla miejsca zamieszkania ofiary i rozpoznaje go dwóch sędziów zasiadających w Komisji ds. Kompensat dla Ofiar Przestępstw, która funkcjonuje przy każdym sądzie okręgowym.

W sprawach transgranicznych rumuńskim organem orzekającym wyznaczonym zgodnie z art. 3 ust. 2 jest Sąd Okręgowy w Bukareszcie – Komisja ds. Kompensat dla Ofiar Przestępstw:

Bulevardul UNIRII, nr. 37, Sector 3, București, cod 030823
nr tel.: +40 214083600, +40 214083700
faks: +40 213187731
e-mail:  tribunalul.bucuresti@just.ro

Na jaki adres należy wysłać wniosek (w sprawach krajowych)?

W sprawach krajowych wniosek o przyznanie kompensaty składa się do sądu okręgowego właściwego dla miejsca zamieszkania ofiary i rozpoznaje go dwóch sędziów zasiadających w Komisji ds. Kompensat dla Ofiar Przestępstw, która funkcjonuje przy każdym sądzie okręgowym.

W przypadku spraw transgranicznych, jeżeli przestępstwo popełniono na terytorium Rumunii, a ofiara jest obywatelem państwa członkowskiego UE, który w dniu, w którym popełniono przestępstwo, przebywał legalnie na terytorium Rumunii, lub cudzoziemcem lub bezpaństwowcem legalnie zamieszkującym na terytorium państwa członkowskiego UE i który w dniu, w którym popełniono przestępstwo, przebywał legalnie na terytorium Rumunii, rumuńskim organem orzekającym wyznaczonym zgodnie z art. 3 ust. 2 jest Sąd Okręgowy w Bukareszcie – Komisja ds. Kompensat dla Ofiar Przestępstw:

Bulevardul UNIRII, nr. 37, Sector 3, București, cod 030823
nr tel.: +40 214083600, +40 214083700
faks: +40 213187731
e-mail:  tribunalul.bucuresti@just.ro

Czy muszę być obecny w trakcie postępowania lub kiedy mój wniosek jest rozpatrywany?

Nie. Wniosek o przyznanie kompensaty i wniosek o przyznanie zaliczki na poczet kompensaty rozpoznaje się na posiedzeniu niejawnym. Ofiara otrzymuje wezwanie do udziału w takim posiedzeniu. Obowiązkowe jest stawiennictwo prokuratora.

Komisja ds. Kompensat dla Ofiar Przestępstw, w której zasiada dwóch sędziów, może przesłuchiwać świadków, zwracać się o przekazanie dokumentów i przeprowadzać inne dowody, które uzna za stosowne do celów rozpoznania wniosku.

Jak długo będę musiał czekać (w przybliżeniu) na decyzję dotyczącą kompensaty?

Od jednego roku do dwóch lat.

Jeżeli nie zgadzam się z rozstrzygnięciem organu, w jaki sposób mogę je zaskarżyć?

Komisja może przyjąć jedno z dwóch poniższych postanowień:

  1. uwzględnić wniosek i określić wysokość kompensaty lub – w stosownych przypadkach – zaliczki na poczet kompensaty;
  2. oddalić wniosek, jeżeli nie spełniono określonych w odnośnych przepisach warunków przyznania kompensaty lub – w stosownych przypadkach – zaliczki na poczet kompensaty.

Orzeczenie w sprawie wniosku o przyznanie kompensaty lub wniosku o przyznanie zaliczki na poczet kompensaty doręcza się ofierze. Orzeczenie można zaskarżyć do sądu apelacyjnego w terminie 15 dni od dnia jego doręczenia.

Gdzie mogę pobrać niezbędne formularze i uzyskać pozostałe informacje dotyczące wnoszenia wniosku o kompensatę?

Formularz wniosku o przyznanie kompensaty w sprawach transgranicznych stanowi załącznik  Word (15 KB) ro do rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości nr 1319/C z dnia 13 maja 2008 r.

Czy jest specjalna infolinia, pod którą można zadzwonić, lub strona internetowa, z którą można się zapoznać?

Do uzupełnienia.

Czy w trakcie sporządzania wniosku o kompensatę mogę otrzymać pomoc prawną (pomoc ze strony prawnika)?

Ofiara może otrzymać pomoc prawną na swój wniosek.

Wniosek o przyznanie nieodpłatnej pomocy prawnej składa się do sądu okręgowego właściwego dla miejsca zamieszkania ofiary. Rozpoznaje go dwóch sędziów zasiadających w Komisji ds. Kompensat dla Ofiar Przestępstw, którzy wydają postanowienie w terminie 15 dni od dnia złożenia wniosku.

Do wniosku o przyznanie nieodpłatnej pomocy prawnej należy załączyć kopie/odpisy dokumentów na potwierdzenie danych, które wskazano we wniosku, oraz wszelkie inne dokumenty, w których posiadaniu jest ofiara i które mogą okazać się użyteczne przy rozpoznawaniu wniosku.

Wniosek o przyznanie nieodpłatnej pomocy prawnej rozpoznaje się na posiedzeniu niejawnym. Ofiara otrzymuje wezwanie do udziału w takim posiedzeniu.

Jeżeli ofiara nie wybrała pełnomocnika procesowego, w postanowieniu o przyznaniu nieodpłatnej pomocy prawnej Komisja ustanawia również pełnomocnika z urzędu zgodnie z ustawą nr 51/1995 o organizacji i wykonywaniu zawodu adwokata, z późniejszymi zmianami, oraz zgodnie z regulaminem wykonywania zawodu adwokata.

Postanowienie w sprawie wniosku o przyznanie pomocy prawnej doręcza się ofierze.

Postanowienie o oddaleniu wniosku o przyznanie pomocy prawnej podlega zaskarżeniu na wniosek ofiary do sądu okręgowego, przy którym działa Komisja ds. Kompensat dla Ofiar Przestępstw, która wydała to postanowienie, w terminie 15 dni od dnia doręczenia postanowienia. Taki środek zaskarżenia rozpoznaje sąd w składzie dwuosobowym.

Nieodpłatna pomoc prawna przysługuje każdej ofierze w toku postępowania w maksymalnej kwocie równej dwukrotności minimalnego krajowego wynagrodzenia podstawowego brutto określonego na rok, w którym ofiara wystąpiła z wnioskiem o przyznanie nieodpłatnej pomocy prawnej. Koszty nieodpłatnej pomocy prawnej pokrywa się z budżetu państwa za pośrednictwem budżetu Ministerstwa Sprawiedliwości.

Powyższe przepisy stosuje się również odpowiednio do przyznania niezbędnych środków w celu wykonania wyroku, w którym sąd przyznał ofierze przestępstwa odszkodowanie/zadośćuczynienie.

Ponadto Ministerstwo Sprawiedliwości, które jest rumuńskim organem pomocniczym wyznaczonym zgodnie z art. 3 ust. 1 dyrektywy Rady 2004/80/WE, stosownie poucza wnioskodawcę o możliwościach wniesienia o kompensatę od państwa, na którego terytorium popełniono przestępstwo, i wymaganych formularzach wniosków oraz udziela mu informacji i porad dotyczących wypełnienia formularza wniosku i niezbędnych dokumentów na potwierdzenie roszczenia.

Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości nr 1319/C z dnia 13 maja 2008 r. Ministerstwo Sprawiedliwości realizuje obowiązki organu pomocniczego za pośrednictwem Dyrekcji ds. Prawa Międzynarodowego i Traktatów, który w ramach wykonywania określonych zadań może współpracować z innymi organami Ministerstwa Sprawiedliwości. Zadania Ministerstwa Sprawiedliwości jako organu pomocniczego w przypadku złożenia przez wnioskodawcę wniosku o przyznanie kompensaty w innym państwie członkowskim obejmują przede wszystkim: otrzymanie wniosku i potwierdzenie przyjęcia go do rozpatrzenia; ocenę wniosku i – w stosownych przypadkach – pouczenie wnioskodawcy o przyczynach oddalenia/odrzucenia wniosku; jeżeli Ministerstwo stwierdzi, że spełniono właściwe wymogi – przesłanie wnioskodawcy formularza wniosku i przekazanie mu wskazówek dotyczących wypełnienia tego formularza; zwrócenie się do wnioskodawcy o przekazanie informacji lub dokumentów niezbędnych do uzupełnienia wniosku; ułatwienie tłumaczenia postanowienia organu orzekającego państwa, w którym złożono wniosek o przyznanie kompensaty, przez tłumacza przysięgłego oraz jak najszybsze doręczenie tego tłumaczenia wnioskodawcy itd.

Czy istnieją organizacje wspierające ofiary czynów zabronionych, które mogłyby mi pomóc w dochodzeniu kompensaty?

Wniosek o nieodpłatną pomoc prawną i wniosek o przyznanie kwoty niezbędnej do wykonania wyroku, w którym sąd przyznał ofierze przestępstwa odszkodowanie/zadośćuczynienie, może złożyć również organizacja pozarządowa, której zakres działalności obejmuje ochronę ofiar, o ile wniosek ten został podpisany przez ofiarę, zawiera wymagane prawem dane i załączono do niego niezbędne dokumenty na potwierdzenie roszczenia.

Ostatnia aktualizacja: 11/09/2020

Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.