

Gedwongen tenuitvoerlegging is de laatste stap van de rechtsvordering. Deze stelt een eiser ten gunste van wie een rechterlijke beslissing is gewezen, in staat om van de tenuitvoerleggingsautoriteit te eisen dat deze alle wettelijk vastgestelde maatregelen die onder haar bevoegdheid vallen, treft om de vordering die de tegenpartij niet vrijwillig voldoet, te laten voldoen.
Het recht op gedwongen tenuitvoerlegging vloeit voort uit het bestaan van een gerechtelijke akte of ander akte, en de afgifte op basis daarvan van een akte die de tenuitvoerlegging mogelijk maakt (executoriale titel).
Enkele tenuitvoerleggingsmaatregelen zijn:
In Bulgarije zijn deurwaarders belast met gedwongen tenuitvoerlegging. Het kan gaan om:
De rechtspositie van particuliere gerechtsdeurwaarders wordt beheerst door de wet inzake de tenuitvoerlegging van het privaatrecht (Zakon za chastnoto sadebno izpalnenie). De wet definieert een particuliere gerechtsdeurwaarder als een ambtenaar die door de staat gemachtigd is tot de gedwongen tenuitvoerlegging van particuliere vorderingen.
Krachtens artikel 404 van het wetboek van burgerlijke rechtsvordering (hierna "WvRV" genoemd) kan er op de volgende gronden een vordering tot gedwongen tenuitvoerlegging worden ingesteld:
Ingevolge artikel 405 WvRV worden executoriale titels afgegeven op basis van een schriftelijk verzoek, zonder dat het nodig is om een afschrift aan de schuldenaar te betekenen.
Conform artikel 405, lid 2, WvRV zijn de volgende gerechten bevoegd voor de volgende verzoeken:
De termijn voor het instellen van beroep tegen de beslissing voor het inwilligen of verwerpen van een verzoek om een executoriale titel bedraagt twee weken (artikel 407 WvRV).
Ingevolge het Bulgaarse recht kan een verzoek om een executoriale titel worden ingediend door een andere partij dan een advocaat, met inbegrip van de partij die om de gedwongen tenuitvoerlegging verzoekt of haar vertegenwoordiger. Er hoeft niet aan bijzondere indieningsvoorwaarden te worden voldaan om een executoriale titel te verkrijgen.
De tenuitvoerleggingskosten worden vastgesteld binnen het tarief van de honoraria en kosten die zijn vastgelegd in de wet inzake particuliere tenuitvoerlegging (Bulgaarse staatscourant nr. 35/2006). De kosten van afgifte van een executoriale titel komen ten laste van de persoon ten gunste waarvan die titel is afgegeven.
Voor het in gang zetten van de tenuitvoerleggingsprocedure dient de betrokken partij een schriftelijk verzoek in te dienen bij een openbare of particuliere gerechtsdeurwaarder, met daarbij een executoriale titel of een ander bindend instrument. In het verzoek dient de voorkeurswijze van tenuitvoerlegging te staan, die gedurende de procedure kan worden gewijzigd (artikel 426 GPK).
Een verzoek om tenuitvoerlegging moet bij de gerechtsdeurwaarder worden ingediend met een praktijk die betrekking heeft op de locatie van de goederen waartegen de tenuitvoerlegging moet worden verricht of van de statutaire zetel van de schuldenaar (indien de tenuitvoerlegging is gericht tegen te ontvangen vorderingen), de plaats waar de schuldenaar is verplicht te handelen of zich te onthouden van handelen, en het vaste adres van de schuldeiser of van de schuldenaar (naar keuze van de schuldeiser) (indien de tenuitvoerlegging bestemd is voor de inning van alimentatie).
De deurwaarder dient de schuldenaar schriftelijk te sommeren om zijn vordering vrijwillig binnen twee weken na ontvangst van de sommatie te voldoen. In de sommatie wordt de schuldenaar gewaarschuwd dat niet-betaling van de vordering aanleiding vormt voor het treffen van executiemaatregelen. In de sommatie dienen de opgelegde beslagen en inbeslagnemingen te staan en er dient een afschrift van de uitvoerbare rechterlijke beslissing te zijn bijgesloten als bijlage. Bij het sommeren van de schuldenaar om zijn vordering vrijwillig te voldoen, dient de deurwaarder eveneens aan te geven op welke datum de zaken worden geïnventariseerd en als de tenuitvoerlegging betrekking heeft op onroerende zaken dient hij een kennisgeving van beslag aan de administratie van het kadaster te verzenden.
In opdracht van de schuldeiser kan de particuliere gerechtsdeurwaarder in het kader van de tenuitvoerleggingsprocedure de volgende stappen ondernemen: de eigendomsstatus van de schuldenaar nagaan, registers doorzoeken, documenten en stukken verkrijgen, de wijze van tenuitvoerlegging bepalen en de gespecificeerde goederen bewaren.
De deurwaarder houdt een overzicht bij van iedere maatregel die hij treft of ten uitvoer legt.
Als de oorspronkelijke tenuitvoerleggingswijze wordt gewijzigd, dient de deurwaarder de schuldenaar schriftelijk in kennis te stellen van de wijziging in overeenstemming met artikel 428 WvRV.
Als de schuldenaar bij de inleiding van de tenuitvoerleggingsprocedure geen permanent of huidig adres heeft dat in het dossier staat, dan dient de rechter die handelt op verzoek van de schuldeiser een ad hoc-vertegenwoordiger van de schuldenaar aan te wijzen (artikel 430 WvRV).
Er kunnen executiemaatregelen worden getroffen jegens de volgende eigendommen van de schuldenaar:
Overeenkomstig artikel 442 WvRV kan een schuldeiser de tenuitvoerlegging aanwenden tegen iedere zaak of waarde van de schuldenaar.
De door de deurwaarder opgelegde conservatoire maatregelen en de toegepaste dwangmaatregelen moeten evenredig zijn aan het bedrag van de verplichting. Indien de betrokken conservatoire maatregelen onevenredig blijken te zijn, moet de gerechtsdeurwaarder deze opheffen.
Artikel 444 WvRV bevat een overzicht van de goederen die niet voor beslag vatbaar zijn (d.w.z. ten aanzien waarvan geen tenuitvoerlegging mag worden verricht):
Bij het sommeren van de schuldenaar om zijn vordering vrijwillig te voldoen, dient de deurwaarder eveneens aan te geven op welke datum de zaken worden geïnventariseerd en als de tenuitvoerlegging betrekking heeft op onroerende zaken dient hij een kennisgeving van beslag aan de administratie van het kadaster te verzenden.
Beslag op roerende zaken of een vordering wordt opgelegd na het opmaken van een inventaris.
Beslag en bezwaar hebben de volgende gevolgen voor de schuldenaar:
Vanaf het moment dat deze beslagen worden opgelegd, heeft de schuldenaar niet meer het recht om te beschikken over de waarden of (roerende of onroerende) zaken of om deze, op straffe van strafrechtelijke vervolging, te wijzigen, te beschadigen of te vernietigen. Deze gevolgen gelden vanaf de overlegging van de sommatie voor de vrijwillige betaling van de schuld.
Beslag en bezwaar hebben de volgende gevolgen voor de schuldeiser:
Overeenkomstig 452, lid 1, WvRV is iedere overdracht van waarden of in beslag genomen roerende zaken nietig jegens de schuldeiser en iedere medeschuldeiser, tenzij de cessionaris zich kan beroepen op artikel 78 van de wet inzake eigendom. In deze bepaling staat dat een partij die een roerende zaak of effecten aan toonder wettig verkrijgt hier eigenaar van wordt, zelfs als dit buiten zijn medeweten gebeurde bij een persoon die niet de eigenaar is, tenzij er voor de eigendomsoverdracht een notariële akte of een echtverklaring van handtekeningen van de partijen bij de transactie door de notaris vereist is. Dezelfde regel geldt voor het verkrijgen van andere zakelijke rechten op roerende zaken.
Als er executiemaatregelen worden getroffen jegens onroerende zaken, dan is de nietigheid uitsluitend effectief wat betreft overdrachtstransacties die zijn gedaan nadat het conservatoir beslag is geregistreerd (artikel 452, lid 2, WvRV).
In de wet staat geen enkele tijdslimiet voor de geldigheid van de genoemde maatregelen. Deze zijn bedoeld voor de betaling van de vordering van de schuldeiser en blijven derhalve geldig tot het einde van de tenuitvoerleggingsprocedure.
De beroepsmogelijkheden gedurende de tenuitvoerleggingsprocedure zijn gedefinieerd in deel I en II van hoofdstuk 39 WvRV.
Overeenkomstig artikel 436 WvRV kan er beroep worden ingesteld in de week na de betwiste handeling als de partij aanwezig was bij de genoemde handeling of hiervoor was opgeroepen en in alle andere gevallen in de week na de datum waarop kennis is gegeven van deze handeling. Er kan met tussenkomst van de gerechtsdeurwaarder beroep worden ingesteld bij het provinciale gerecht dat bevoegd is voor de plaats van tenuitvoerlegging. Als er beroep wordt ingesteld, dient de deurwaarder aan te geven waarom de betwiste maatregelen zijn getroffen.
Een dergelijk beroep wordt achter gesloten deuren behandeld, met uitzondering van beroep dat is ingesteld door derden. Dit wordt behandeld in een openbare zitting waarbij alle partijen bij de tenuitvoerleggingsprocedure worden opgeroepen. Er dient binnen een maand worden besloten over een beroep.
Een beroep heeft geen opschortende werking voor de tenuitvoerleggingsprocedure, maar de rechter kan beslissen om de procedure op te schorten in afwachting van een beslissing over de beroepsmiddelen. Als de procedure wordt opgeschort, dient de deurwaarder hiervan onverwijld van in kennis te worden gesteld (artikel 438 WvRV).
De verschillende scenario's waarin een rechter de procedure op verzoek van de schuldeiser wettig kan opschorten zijn gedefinieerd in artikel 432 WvRV.
Overeenkomstig artikel 433, lid 1, punt 8, WvRV wordt de tenuitvoerleggingsprocedure door de gerechtsdeurwaarder beëindigd, indien de schuldeiser er niet in slaagt de tenuitvoerlegging binnen twee jaar te laten plaatsvinden. De enige uitzondering op deze regel geldt voor onderhoudszaken.
Deze webpagina maakt deel uit van de website Uw Europa.
Al uw feedback over de verstrekte informatie is welkom.
De verschillende taalversies van deze pagina worden bijgehouden door de betrokken EJN-contactpunten. De informatie wordt vertaald door de diensten van de Europese Commissie. Eventuele aanpassingen zijn daarom mogelijk nog niet verwerkt in de vertalingen. Het EJN en de Commissie aanvaarden geen enkele verantwoordelijkheid of aansprakelijkheid voor informatie of gegevens in dit document of waarnaar in dit document wordt verwezen. Zie de juridische mededeling voor auteursrechtelijke bepalingen van de lidstaat die verantwoordelijk is voor deze pagina.