

Informatie zoeken per regio
Tenuitvoerlegging is een door de rechtbank bekrachtigde maatregel die wordt getroffen om een executieschuldenaar te dwingen aan een gerechtelijk bevel te voldoen.
Volgens het rechtsstelsel van Engeland en Wales ligt de keuze van de wijze van tenuitvoerlegging geheel bij de executieschuldeiser (de in het gelijk gestelde schuldeiser).
Bij de keuze van de tenuitvoerleggingsmethode moet de schuldeiser zich afvragen of:
Zie hieronder voor informatie over de verschillende soorten tenuitvoerleggingsmaatregelen. De executieschuldeiser moet kiezen voor de tenuitvoerleggingsmaatregel die hem de grootste kans biedt dat hij het geld dat hij vordert, terugkrijgt.
De rechtbank kan echter niet garanderen dat de executieschuldeiser zijn geld terugkrijgt. Bovendien zijn gerechtskosten verschuldigd voor iedere maatregel die wordt getroffen. De rechtbank zal de gerechtskosten optellen bij het bedrag dat de verweerder al verschuldigd is, maar zal die kosten niet vergoeden als de schuldeiser zijn geld niet terugkrijgt van de verweerder. Zie voor meer informatie de folder over tenuitvoerleggingsprocedures.
Algemene informatie voor schuldeisers is te vinden in de gids Make a Court Claim for Money.
Algemene informatie voor schuldenaars is te vinden in de volgende gidsen:
County court judgments for debt
Respond to a court claim for money
Hieronder volgt een overzicht van de verschillende soorten tenuitvoerleggingsmethoden.
Inbeslagneming van goederen
Het in beslag nemen en mogelijk verwijderen en per opbod verkopen van goederen om de schuldenaar in staat te stellen zijn schuld te voldoen.
Voor tenuitvoerlegging door middel van beslaglegging moet bij de rechtbank een daartoe strekkend bevel (een “warrant of control”) worden aangevraagd. Zo'n beslagleggingsbevel heeft alleen zin als de verweerder:
De rechtbank kan een dergelijk bevel pas uitvaardigen als de verweerder:
Gerechtsdeurwaarders kunnen niet alle soorten goederen van de verweerder in beslag nemen en verkopen. Zij mogen bijvoorbeeld geen essentiële huishoudelijke voorwerpen of gereedschappen in beslag nemen, en evenmin goederen die onder een huurkoop- of huurovereenkomst vallen. Bovendien zal een gerechtsdeurwaarder geen goederen van de verweerder in beslag nemen als de waarde daarvan onvoldoende is om het verschuldigde bedrag minus de kosten van inbeslagneming en verkoop te betalen. Wanneer goederen per opbod worden verkocht, bedraagt de opbrengst vaak slechts een fractie van hun oorspronkelijke waarde. Bovendien is het mogelijk dat de goederen van de verweerder al door een andere gerechtsdeurwaarder uit hoofde van een ander bevel in beslag zijn genomen.
Zie voor aanvullende informatie over “warrants of control” de website van het Ministry of Justice.
Loonbeslag
Bij deze tenuitvoerleggingsmethode wordt, via een gerechtelijk bevel, steeds op de dag waarop het loon of salaris aan de executieschuldenaar wordt uitbetaald, een vast bedrag op dat loon of salaris ingehouden en rechtstreeks overgemaakt naar de executieschuldeiser.
Loonbeslag is alleen mogelijk als de verweerder een baan heeft. Is hij werkloos of werkt hij als zelfstandige, dan is loonbeslag niet mogelijk. Verder kan de rechtbank mogelijk geen loonbeslag opleggen, of alleen in een reeks kleine bedragen, als de kosten van het levensonderhoud van de verweerder hoger zijn dan zijn inkomsten.
Zie voor aanvullende informatie over loonbeslag de website van het Ministry of Justice.
Charging orders - waaronder een bevel tot verkoop en een stakingsbevel
Een “charging order” is bedoeld om te voorkomen dat de verweerder zijn activa (zoals onroerend goed, grond of beleggingen) verkoopt zonder zijn schuld aan de executieschuldeiser te voldoen. De executieschuldeiser wordt betaald hetzij uit de opbrengst van de verkoop van de bezittingen of uit de nalatenschap van de schuldenaar wanneer die laatste overlijdt. Bij dit proces kunnen nog twee andere gerechtelijke bevelen een rol spelen. Ten eerste een bevel tot verkoop, waarbij de rechtbank de gedwongen verkoop van onroerende goederen gelast onder een “charging order”. Ten tweede het stakingsbevel, waarmee wordt voorkomen dat een executieschuldenaar onroerende goederen verkoopt om te vermijden dat tegen hem een “charging order” wordt uitgevaardigd.
Zie voor aanvullende informatie over “charging orders” de website van het Ministry of Justice.
Derdenbeslag
Bij deze tenuitvoerleggingsmethode worden de bankrekeningen van de executieschuldenaar op last van de rechtbank bevroren. Vervolgens wordt het gevorderde bedrag automatisch overgemaakt naar de executieschuldeiser, ter voldoening van de schuld. Zijn de banktegoeden niet voldoende om de hele schuld te betalen, dan worden ze gebruikt om in ieder geval een deel van het verschuldigde bedrag te betalen.
Zie voor aanvullende informatie over derdenbeslag de website van het Ministry of Justice.
Deze video biedt nadere informatie.
Faillissementsprocedure
Als het verschuldigde bedrag 5 000 GBP of hoger is, dan kan de executieschuldeiser er ook voor kiezen om de verweerder failliet te laten verklaren. De desbetreffende procedure kan in een county court en in het High Court worden gevoerd. De kosten daarvan kunnen echter hoog oplopen.
Bevel tot informatieverstrekking (voorheen bekend als mondeling verhoor)
Een bevel tot informatieverstrekking is geen tenuitvoerleggingsmethode, maar maakt het mogelijk om een executieschuldenaar te ondervragen over diens bezittingen, zodat het voor de executieschuldeiser duidelijker is welke tenuitvoerleggingsmethode hij het best kan kiezen.
Zie voor aanvullende informatie over het bevel tot informatieverstrekking de website van het Ministry of Justice.
Het High Court, de county courts en de magistrates' courts zijn bevoegd voor tenuitvoerlegging in Engeland en Wales. Het High Court en de county courts geven beslissingen, terwijl de magistrates' courts zg. liability orders uitvaardigen waarmee plaatselijke overheden achterstallige betalingen kunnen invorderen.
Tenuitvoerlegging kan van toepassing zijn op zowel een gerechtelijke als een niet-gerechtelijke beslissing. Voor tenuitvoerlegging hoeft niet altijd eerst een gerechtelijk bevel te worden aangevraagd. Voor beslagleggingsprocedures met betrekking tot achterstallige huur, belastingen, douaneheffingen en accijnzen en parkeerboeten is geen voorafgaande toestemming van de rechter vereist.
Zowel de county courts als het High Court zijn bevoegd om tenuitvoerlegging te gelasten in zaken waarin zij zelf uitspraak hebben gedaan. Een aan een county court verbonden gerechtsdeurwaarder evenwel kan beslissingen inzake bedragen boven 5 000 GBP niet ten uitvoer leggen (behalve wanneer het een overeenkomst betreft onder de Consumer Credit Act 1974 die uitsluitend door een county court ten uitvoer kan worden gelegd). Beslissingen van een county court inzake vorderingen boven 5 000 GBP moeten worden overgedragen aan het High Court om vervolgens door een Enforcement Officer ten uitvoer te worden gelegd. De aan het High Court verbonden Enforcement Officers kunnen beslissingen inzake bedragen onder 600 GBP niet ten uitvoer leggen.
Er is een procedure die executieschuldeisers de mogelijkheid biedt om ook gerechtelijke beslissingen inzake vorderingen tussen 600 GBP en 5 000 GBP met het oog op tenuitvoerlegging over te dragen aan het High Court. Ook zij opgemerkt dat bij High Court geen loonbeslagprocedures worden gevoerd. Wil een schuldeiser zijn vordering via loonbeslag innen, dan moet de zaak worden behandeld door een county court.
Als een vordering via Money Claim Online is gedeponeerd, kan het verzoek om executoriaal beslag eveneens online worden gedaan.
De status, rol, verantwoordelijkheden en bevoegdheden van enforcement agents
Inzet van advocaten en andere rechtsbeoefenaars
De schuldeiser is niet verplicht om zijn verzoek tot tenuitvoerlegging in te dienen via een advocaat of andere rechtsbeoefenaar.
Wel moet hij er rekening mee houden dat de tenuitvoerleggingsprocedures ingewikkeld kunnen zijn, met name in het High Court. Het kan daarom zinvol zijn om advies in te winnen van een advocaat, rechtswinkel of Citizens Advice Bureau alvorens een tenuitvoerleggingsprocedure te starten.
Hoogte van de kosten van tenuitvoerlegging
De gerechtskosten hangen af van de gekozen tenuitvoerleggingsmethode. Zoals gezegd zal de rechtbank de gerechtskosten optellen bij het bedrag dat de verweerder al verschuldigd is, maar kan zij die kosten niet vergoeden als de schuldeiser zijn geld niet terugkrijgt van de verweerder. De actuele tarieven voor de verschillende tenuitvoerleggingsmethoden zijn te vinden op de website van het Ministry of Justice.
Zoals hierboven vermeld ligt in Engeland en Wales de keuze van tenuitvoerleggingsmethode geheel bij de executieschuldeiser. Verantwoordelijke schuldeisers die door een rechtbank in het gelijk zijn gesteld maar nog niet zijn betaald, kunnen de beslissing van de rechtbank ten uitvoer laten leggen via het meest geëigende middel dat hun daartoe ter beschikking staat. Wanneer er dus sprake is van een rechtsgeldige beslissing en het verzoek tot tenuitvoerlegging naar behoren is ingediend, moet de rechtbank ingaan op de wensen van de schuldeiser en de tenuitvoerleggingsmethode toepassen die deze laatste heeft gekozen.
Tenuitvoerleggingsmaatregelen kunnen worden genomen ten aanzien van de volgende activa:
De enforcement officer mag alleen goederen in beslag nemen die eigendom (of gezamenlijk eigendom) zijn van de verweerder. De volgende goederen zijn vrijgesteld:
a) voorwerpen of apparatuur (bv. gereedschappen, boeken, telefoons, computerapparatuur en voertuigen) die de schuldenaar zelf nodig heeft voor het uitvoeren van werk in dienstbetrekking of voor zijn onderneming, beroep, studie of opleiding, met dien verstande dat de waarde van de goederen waarop de vrijstelling wordt toegepast, niet hoger is dan 1 350 GBP;
b) kleding, beddengoed, meubilair, huishoudelijke apparaten, voorwerpen en voorzieningen die de schuldenaar redelijkerwijs nodig heeft om in zijn basale huishoudelijke behoeften en die van de leden van zijn huishouden te voorzien, waaronder (maar niet beperkt tot):
i) een fornuis of magnetron;
ii) een koelkast;
iii) een wasmachine;
iv) een eettafel van voldoende omvang, en voldoende stoelen, voor de schuldenaar zelf en de leden van zijn huishouden;
v) voldoende bedden en beddengoed voor de schuldenaar zelf en de leden van zijn huishouden;
vi) één vaste telefoon of, als er in de woning geen vaste aansluiting aanwezig is, een mobiele telefoon of internettelefoon voor gebruik door de schuldenaar of een lid van zijn huishouden;
vii) ieder voorwerp of apparaat dat redelijkerwijs nodig is voor:
de medische zorg voor de schuldenaar of een of meer leden van zijn huishouden;
de veiligheid in de woning; of
de beveiliging van de woning (zoals een alarminstallatie) of van het interieur;
viii) voldoende lampen en kachels, of andere apparatuur voor verwarming of verlichting, om te voorzien in de basale behoefte aan verlichting en verwarming van het huishouden van de schuldenaar; alsmede
ix) ieder voorwerp of apparaat dat redelijkerwijs nodig is voor de verzorging van:
een persoon jonger dan 18 jaar;
een gehandicapt persoon; of
een oudere;
c) assistentiehonden (waaronder geleidehonden, signaalhonden en honden voor gehandicapten), schaapshonden, waakhonden of huisdieren;
d) een voertuig waarop een geldig persoonlijk merkteken van een gehandicapt persoon is aangebracht omdat het wordt gebruikt voor, of waarvan redelijkerwijs kan worden aangenomen dat het wordt gebruikt voor, het vervoer van een gehandicapt persoon;
e) een voertuig (in openbaar bezit of anderszins) dat wordt gebruikt voor, of waarvan redelijkerwijs kan worden aan genomen dat het wordt gebruikt voor, politie-, brandbestrijdings- of ambulancetaken; alsmede
f) een voertuig waarop een geldig merkteken van de British Medical Association of een andersoortig merkteken van een organisatie voor spoedeisende medische hulp is aangebracht omdat het wordt gebruikt voor, of waarvan redelijkerwijs kan worden aangenomen dat het wordt gebruikt voor, spoedeisende medische hulp.
De enforcement officer mag alleen goederen in beslag nemen waarvan mag worden verondersteld dat ze per opbod kunnen worden verkocht. De enforcement officer zal geen goederen in beslag nemen als die naar zijn oordeel onvoldoende zullen opleveren om, na voldoening van de kosten van inbeslagneming en veiling, de vordering of een deel daarvan te kunnen betalen.
Bij het opleggen van loonbeslag houdt de rechtbank rekening met het bedrag dat de verweerder nodig heeft om voedsel, zijn huur of hypotheek en essentiële levensbehoeften alsmede zijn regelmatig terugkerende rekeningen, zoals die voor elektriciteit, te kunnen betalen. Dit wordt het “beschermde inkomen” genoemd. Verdient de verweerder meer dan het beschermde inkomen, dan wordt een bevel uitgevaardigd.
Bij derdenbeslag kan een executieschuldenaar wiens rekening bij een bank of woningbouwvereniging is geblokkeerd en die aanvoert als gevolg daarvan niet meer in zijn gewone levensonderhoud, of dat van zijn gezin, te kunnen voorzien, de rechter verzoeken een nooduitkering te gelasten die het hem mogelijk maakt een of meerdere betalingen te verrichten aan specifieke personen.
Een schuldenaar of derde die zich niet houdt aan de voorschriften van een gerechtelijk bevel, kan worden aangeklaagd wegens minachting van de rechtbank. De straf die daarvoor kan worden opgelegd, loopt uiteen van “purging contempt” (verontschuldiging aan de rechter in een openbare zitting), een geldboete of, in het ernstigste geval, een gevangenisstraf van maximaal 14 dagen.
Banken hebben zekere verplichtingen wat betreft het verstrekken van informatie en het beslag leggen op bankrekeningen. Wanneer een bank een bevel tot derdenbeslag jegens een van haar klanten ontvangt, hoeft zij niet bekend te maken hoeveel geld er op de betreffende rekening staat. De bank kan vermelden dat er geen geld op de rekening staat, dat het tegoed ontoereikend is om het gehele bedrag van de vordering te voldoen maar wel voldoende om een deel daarvan te betalen, of dat het tegoed toereikend is om het gehele gevorderde bedrag te betalen. Er gelden zeer strikte gegevensbeschermingsregels wat betreft eventuele overige informatie die de bank mag verstrekken.
In alle bevelen wordt vermeld wanneer de gevraagde informatie uiterlijk moet zijn verstrekt of wanneer aan het gerechtelijke bevel moet zijn voldaan, en wat de maximale straf is die kan worden opgelegd als het bevel niet in acht wordt genomen.
Alle gerechtelijke tenuitvoerleggingsmethoden (“charging orders”, loonbeslag en derdenbeslag) bestaan uit twee fasen. De tussenfase is zuiver administratief; er wordt van de schuldenaar in deze fase geen input verwacht. Een bevel tot derdenbeslag of loonbeslag kan echter pas naar de laatste fase doorstromen nadat de executieschuldenaar in de gelegenheid is gesteld om tijdens een speciaal daartoe gehouden hoorzitting uit te leggen waarom de tenuitvoerlegging zoals die is gepland, geen doorgang moet vinden. De “afsluitende” hoorzitting wordt gehouden in de rechtbank waar ook de oorspronkelijke aanvraag voor die methode van tenuitvoerlegging was ingediend (tenzij specifiek om een andere rechtbank wordt verzocht). Alle partijen worden ruim van tevoren in kennis gesteld van de datum van die hoorzitting. Ook geldt in alle gevallen dat er een specifiek minimum aantal dagen moet verstrijken vanaf de “tussenfase”, via de kennisgeving van de "afsluitende” hoorzitting, tot de “afsluitende” hoorzitting zelf, zodat de schuldenaar (en eventuele rechtstreeks betrokken derden, zoals de bank bij een derdenbeslag) de zaak kunnen voorbereiden. Als de datum van de “afsluitende” hoorzitting de partijen niet schikt, dan kunnen zij de zitting laten uitstellen tot een datum die hun beter uitkomt. In dat geval blijft de voorlopige maatregel van kracht, maar wordt die pas “definitief” als de “afsluitende” hoorzitting heeft plaatsgevonden.
Bij een “charging order” moet aan de schuldenaar een voorlopige maatregel worden betekend door de schuldeiser. Als de schuldenaar geen bezwaar maakt, wordt die voorlopige maatregel definitief zonder dat daarvoor een hoorzitting nodig is, tenzij de rechter bepaalt dat er wel een hoorzitting moet plaatsvinden. De schuldenaar moet uiterlijk tien dagen na over de datum van de hoorzitting te zijn ingelicht, zijn antwoord aan de rechtbank kenbaar maken. Maakt de schuldenaar wel bezwaar tegen de voorlopige maatregel of beslist de rechter de zaak over te dragen, dan wordt de zaak overgedragen aan de rechtbank waar de oorspronkelijke beslissing is genomen en wordt er een datum voor de hoorzitting vastgesteld. De hoorzitting wordt bijgewoond door zowel de schuldeiser als de schuldenaar.
Als de rechtbank eenmaal een bevel heeft uitgevaardigd, is er geen beroep mogelijk. Onder passende omstandigheden kan een beroep of een verzoek tot nietigverklaring slechts worden ingediend ten aanzien van de oorspronkelijke beslissing op grond waarvan de schuldeiser tenuitvoerlegging kon eisen. Uitsluitend wanneer die beslissing met succes is betwist in een beroepsprocedure of nietig is verklaard, kan het tenuitvoerleggingsproces door een rechtbank worden herroepen. Als de beslissing wordt aangevochten, maar een rechtbank het verzoek van een schuldeiser tot tenuitvoerlegging al heeft toegewezen, kan bij de rechtbank om opschorting van het bevel worden verzocht. Gerechtsdeurwaarders mogen geen goederen meenemen, maar moeten wel het beslag handhaven (d.w.z. een lijst bijhouden van de goederen die op een later moment in beslag genomen en meegenomen kunnen worden om te worden verkocht).
De rechtbank kan de door de schuldeiser gekozen methode van tenuitvoerlegging niet weigeren, mits de schuldeiser naar behoren bij die rechtbank om tenuitvoerlegging heeft verzocht. De schuldeiser hoeft dan ook geen beroep te kunnen instellen tegen een beslissing tot toekenning van een maatregel.
Een bevel en een “writ of control” zijn slechts gedurende een bepaalde tijd geldig. Beide zijn twaalf maanden geldig en kunnen op bevel van een rechtbank met nog eens twaalf maanden worden verlengd.
In een inbeslagnemingsprocedure moet de schuldenaar zeven volle dagen vooraf in kennis worden gesteld van tenuitvoerlegging, zodat hij de schuld en kosten alsnog kan betalen voordat de enforcement officer daadwerkelijk tot inbeslagneming overgaat. Deze periode kan op last van de rechtbank worden verkort, indien er signalen zijn dat de schuldenaar activa zal verplaatsen om tenuitvoerlegging te vermijden.
Is de schuldenaar een particulier, dan mag de enforcement officer voor 6.00 uur of na 21.00 uur geen goederen in beslag nemen.
De enforcement officer mag met een gebouw of terrein waar zich goederen bevinden die hij in beslag wil nemen, niet betreden als daar alleen een of meerdere kinderen en/of kwetsbare personen aanwezig zijn.
Is de schuldenaar een kwetsbaar persoon, dan zijn de kosten van de tenuitvoerleggingsfase van inbeslagneming niet opeisbaar tenzij de enforcement officer, alvorens de goederen te verwijderen, de schuldenaar voldoende gelegenheid heeft geboden om zich te laten assisteren en adviseren.
High Court Enforcement Officers Association
Deze webpagina maakt deel uit van de website Uw Europa.
Al uw feedback over de verstrekte informatie is welkom.
De verschillende taalversies van deze pagina worden bijgehouden door de betrokken EJN-contactpunten. De informatie wordt vertaald door de diensten van de Europese Commissie. Eventuele aanpassingen zijn daarom mogelijk nog niet verwerkt in de vertalingen. Het EJN en de Commissie aanvaarden geen enkele verantwoordelijkheid of aansprakelijkheid voor informatie of gegevens in dit document of waarnaar in dit document wordt verwezen. Zie de juridische mededeling voor auteursrechtelijke bepalingen van de lidstaat die verantwoordelijk is voor deze pagina.