Hoe kan ik de naleving van een uitspraak afdwingen?

1 Xi tfisser eżekuzzjoni fi kwistjonijiet ċivili u kummerċjali?

Tenuitvoerlegging (executie) is een handeling waarbij op grond van een executoriale titel met hulp van de bevoegde overheidsinstanties de voldoening van een materiële vordering wordt afgedwongen. De middelen voor tenuitvoerlegging zijn:

• verwijdering van een roerende zaak met gebruik van dwang
• ontruiming van een onroerende zaak met gebruik van dwang
• beslag
• gijzeling
• dwangsom
• gerechtelijke bewaring
• verplichte verklaring onder ede

2 Liema awtorità jew awtoritajiet huma kompetenti għall-eżekuzzjoni?

Overeenkomstig de bepalingen van het [nieuwe] wetboek van burgerlijke rechtsvordering (artikelen 927 tot 931) wordt de tenuitvoerlegging uitgevoerd op initiatief van de persoon die daartoe gerechtigd is en die, op de grosse (Apógrafo), het desbetreffende bevel geeft aan een specifieke gerechtsdeurwaarder en vermeldt op welke wijze en, indien mogelijk, op welke objecten de tenuitvoerlegging plaatsvindt. In geval van beslag wijst de bevoegde persoon een notaris aan in het rechtsgebied waar de beslaglegging plaatsvindt die als veilingmeester de openbare verkoop zal begeleiden. Het bevel moet zijn gedateerd en getekend door de begunstigde of zijn gevolmachtigde. Tenzij anders bepaald, geeft het bevel de bevoegdheid om alle tenuitvoerleggingshandelingen te verrichten.

De gerechtsdeurwaarder die de grosse ontvangt waarop het bevel tot tenuitvoerlegging wordt vermeld, is bevoegd de betaling in ontvangst te nemen, kwijting te verlenen en tegelijkertijd de grosse af te geven als de prestatie volledig is uitgevoerd. Hij kan eventueel een deelbetaling aanvaarden waarvoor hij een betalingsbewijs afgeeft en waarvan hij een aantekening maakt op de grosse. De deelbetaling staat de voortzetting van de tenuitvoerlegging niet in de weg.

De gerechtsdeurwaarder is ten behoeve van de tenuitvoerlegging bevoegd de woning of een andere ruimte die in het bezit is van de persoon tegen wie de tenuitvoerlegging is gericht, binnen te betreden, deuren te openen en doorzoekingen te verrichten en gesloten meubels, gebruiksvoorwerpen en dozen te openen. De gerechtsdeurwaarder kan de hulp inroepen van de bevoegde rechtshandhavingsdienst (doorgaans de politie) die verplicht is bijstand te verlenen.

Is er tijdens de tenuitvoerlegging sprake van verzet, dan mag de gerechtsdeurwaarder geweld gebruiken om zich te verweren tegen het verzet en daarbij moet hij een beroep doen op de rechtshandhavers (doorgaans de politie).

De gerechtsdeurwaarder stelt een verslag op van iedere handeling in de tenuitvoerleggingsprocedure. Wanneer de tenuitvoerlegging niet is uitgevoerd, stelt de gerechtsdeurwaarder hierover een verslag op met vermelding van de redenen. De gerechtsdeurwaarder is verplicht een verslag op te stellen van elk strafbaar feit dat tijdens de tenuitvoerlegging is gepleegd en dit verslag in te dienen bij de bevoegde procureur.

3 Liema huma l-kundizzjonijiet biex jingħataw titoli jew deċiżjonijiet li jkunu eżekuttivi?

Een executoriale titel is een openbaar document dat het verzoek bevestigt en de schuldeiser het recht geeft de schuldenaar middels tenuitvoerlegging te verzoeken de inhoud ervan na te komen. De noodzakelijke voorwaarden voor tenuitvoerlegging zijn het voor handen zijn van een executoriale titel en de gegrondheid van het verzoek.

3.1 Il-proċedura

Tenuitvoerlegging is een gerechtelijke handeling die tot doel heeft rechtsbescherming te bieden en geen bestuurlijke handeling. Verzoeken gericht aan de gerechtelijke instanties en verrichte tenuitvoerleggingshandelingen zijn procedurehandelingen. De voorwaarden voor tenuitvoerlegging zijn:

• rechtsmacht en bevoegdheid van de tenuitvoerleggingsfunctionarissen
• bekwaamheid om in rechte op te treden
• bevoegdheid om als procespartij deel te nemen
• bevoegdheid om in rechte te vertegenwoordigen
• bestaan van een gerechtvaardigd belang
• actieve en passieve procesbevoegdheid
• bestaan van een executoriale titel
• bestaan van een verzoek waaraan middels tenuitvoerlegging kan worden voldaan

Zowel rechterlijke beslissingen als buitengerechtelijke beslissingen zijn uitvoerbaar zonder dat in alle gevallen een rechterlijk bevel nodig is. Executoriale titels zijn:

• beslissingen van Griekse rechters die in kracht van gewijsde zijn gegaan
• beslissingen van Griekse rechters die uitvoerbaar bij voorraad zijn verklaard
• arbitrale vonnissen
• processen-verbaal van Griekse rechters die een akkoord of een raming van de kosten bevatten
• authentieke akten
• betalingsbevelen uitgevaardigd door Griekse rechters
• ontruimingsbevelen inzake een gehuurde onroerende zaak
• buitenlandse executoriale titels die uitvoerbaar zijn verklaard
• bevelen en akten die op grond van de wet uitvoerbaar zijn verklaard

De tenuitvoerlegging wordt uitgevoerd door directe en indirecte tenuitvoerleggingsfunctionarissen. Directe functionarissen worden door de schuldeiser aangesteld en zijn: a) gerechtsdeurwaarders; dit zijn onbezoldigde ambtenaren met de bevoegdheid tot beslaglegging op roerende zaken die in het bezit zijn van de schuldenaar, tot beslaglegging op onroerende zaken, schepen of luchtvaartuigen van de schuldenaar, directe tenuitvoerlegging, aanhouding van de schuldenaar tegen wie een bevel tot inhechtenisneming is uitgevaardigd, en het voorbereiden van openbare verkopen; b) notarissen of rechters van de civiele districtsrechtbanken die hen vervangen, zijn bevoegd om vrijwillige of gedwongen openbare verkopen van de in beslag genomen goederen van de schuldenaar te begeleiden en om de verkoopopbrengst te verdelen aan de hand van een door hen opgestelde uitdelingslijst. Indirecte functionarissen zijn de ambtenaren van de politie en het leger en de getuigen van de deurwaarder met wie hij samenwerkt wanneer verzet wordt geboden bij de tenuitvoerlegging of daarmee wordt gedreigd. Al deze functionarissen zijn aansprakelijk voor enig verwijtbaar verzuim van hun verplichtingen bij het uitoefenen van hun taak.

Het bevel om tot tenuitvoerlegging over te gaan wordt gegeven door de persoon die daartoe gerechtigd is (begunstigde) of zijn gemachtigde, die al dan niet advocaat is. De belangrijkste tenuitvoerleggingskosten zijn:

• de kosten voor de deurwaarder voor beslag: voor vorderingen tot maximaal 590 euro: 53 euro; voor vorderingen tussen de 591 en 6 500 euro: 53 euro verhoogd met 2,5 % van het bedrag; en voor vorderingen van meer dan 6.500 euro: 53 euro verhoogd met 1 % van het bedrag. Het deurwaarderstarief bedraagt maximaal 422 euro per in beslag genomen onroerende zaak, schip of luchtvaartuig;
• de kosten voor de deurwaarder voor de voorbereiding van een openbare verkoop of een veilingprogramma of van de samenvatting van het proces-verbaal van beslag voor vorderingen tot 590 euro: 53 euro; voor vorderingen tussen de 591 en 6.500 euro: 53 euro verhoogd met 2 % van het bedrag; en voor vorderingen van meer dan 6 501 euro: 53 euro verhoogd met 1 % van dit bedrag. Het deurwaarderstarief bedraagt maximaal 210 euro
• kosten voor de veilingmeester: 30 euro;
• de kosten voor de deurwaarder voor elke andere tenuitvoerleggingshandeling: tussen de 240 en 400 euro, zoals overeengekomen tussen de deurwaarder en zijn opdrachtgever;
• de vergoeding voor getuigen: 30 euro per getuige of 60 euro als de getuige een gerechtsdeurwaarder is;
• indien de tenuitvoerlegging wordt geannuleerd, zijn de kosten voor de gerechtsdeurwaarder gelijk aan de helft van de bovengenoemde bedragen;
• reiskosten van 0,50 euro per afgelegde kilometer, wanneer een gerechtsdeurwaarder en zijn getuigen buiten hun eigen rechtsgebied moeten reizen voor het verrichten van een bepaalde handeling;
• een bijzonder tarief berekend door de deurwaarder al naar gelang de moeilijkheidsgraad van de tenuitvoerlegging: overeen te komen tussen de deurwaarder en zijn opdrachtgever. De kosten kunnen nooit in rekening worden gebracht bij de persoon tegen wie de tenuitvoerlegging wordt verzocht.

3.2 Il-kundizzjonijiet ewlenin

De belangrijkste voorwaarden voor tenuitvoerlegging zijn:

• het bestaan van een gerechtvaardigd belang, dat wil zeggen er bestaat een noodzaak tot het verrichten van een tenuitvoerleggingshandeling en tot het verkrijgen van de rechtsbescherming die deze handeling biedt;
• de gegrondheid van het verzoek.

Het doel van de regelgeving inzake tenuitvoerlegging is in feite het met elkaar in evenwicht brengen van de tegenstrijdige belangen van schuldeisers enerzijds en schuldenaren of derden anderzijds. De criteria die de rechter hanteert bij het bevelen van een tenuitvoerleggingsmaatregel zijn:

• snelle voldoening van de vorderingen van schuldeisers tegen lage kosten;
• bescherming van de persoon en van de gerechtvaardigde belangen van de schuldenaar in het algemeen;
• samenloop van de belangen van de schuldeiser en de schuldenaar wat de noodzaak betreft om de hoogst mogelijke opbrengst bij de openbare verkoop te realiseren;
• bescherming van de belangen van derden.

4 L-għan u n-natura ta’ miżuri eżekuttivi

Tenuitvoerleggingsmaatregelen kunnen gericht zijn tegen de goederen van de schuldenaar of tegen de schuldenaar persoonlijk. Tenuitvoerleggingsmaatregelen zijn materiële handelingen die worden verricht door daartoe bevoegde functionarissen en die direct of indirect leiden tot de voldoening van vorderingen door middel van tenuitvoerlegging door de overheid. De volgende goederen zijn vatbaar voor tenuitvoerlegging:

• roerende zaken die in handen zijn van de schuldenaar, de schuldeiser of een derde die bereid is deze zaken over te dragen;
• zakelijke rechten van de schuldenaar op een roerende zaak die niet zijn eigendom is;
• geldbedragen;
• geldvorderingen die de persoon tegen wie de tenuitvoerlegging zich richt op derden heeft;
• onroerende zaken die toebehoren aan de schuldenaar of zakelijke rechten van de schuldenaar op een onroerende zaak;
• schepen;
• luchtvaartuigen;
• intellectuele-eigendomsrechten, octrooien, filmrechten.

Er kan geen beslag worden gelegd op:

• de persoonlijke bezittingen van de schuldenaar en zijn gezin;
• de benodigde voeding en brandstof voor de schuldenaar en zijn gezin;
• medailles, souvenirs, manuscripten, brieven, persoonlijke documenten en zakelijke boeken;
• boeken, muziekinstrumenten, kunstenaarsbenodigdheden;
• gereedschap, werktuigen, boeken of andere zaken die ambachtslieden nodig hebben;
• voorwerpen die direct beschadigd kunnen raken;
• aandelen in vennootschappen;
• wettelijke alimentatievorderingen;
• vorderingen betreffende salarissen, pensioenen of socialezekerheidsuitkeringen

4.1 Liema tipi ta’ assi jistgħu jkunu suġġetti għall-eżekuzzjoni?

De schuldenaar, en iedere derde, dient te voldoen aan de beslissing waarin het bevel voor de tenuitvoerleggingsmaatregel wordt gegeven. Indien er tijdens de tenuitvoerlegging verzet wordt geboden, mag de deurwaarder geweld gebruiken om zich te verweren en moet daarbij tegelijkertijd de hulp inroepen van bevoegde rechtshandhavers. De deurwaarder mag twee volwassen personen of een tweede deurwaarder inschakelen als getuigen. Verzuim van de schuldenaar heeft de volgende gevolgen:

• indien de schuldenaar zijn verplichting niet nakomt om een handeling te verrichten die ook door een derde kan worden verricht, heeft de schuldeiser het recht om de handeling op kosten van de schuldenaar te verrichten;
• indien de schuldenaar zijn verplichting niet nakomt om een handeling te verrichten die niet door een derde kan worden verricht en die uitsluitend afhangt van de bereidheid van de schuldenaar om de handeling al dan niet te verrichten, beveelt de rechter hem de handeling te verrichten; doet hij dit niet, dan veroordeelt de rechter hem tot het betalen van een dwangsom ten gunste van de schuldeiser en tot een gevangenisstraf;
• indien de schuldenaar verplicht is om iets te laten of te dulden, kan de rechter hem een dwangsom opleggen per overtreding ten gunste van de schuldeiser en een gevangenisstraf.

In elk van de bovengenoemde gevallen behoudt de schuldeiser het recht aan om een vergoeding te eisen die in het materieel recht is voorzien voor schade die hij ondervindt als gevolg van het verzuim van de schuldenaar. In beginsel kan een schuldenaar een goed vervreemden, maar wanneer beslag op het betreffende goed is gelegd, is vervreemding verboden en nietig ten gunste van de persoon die beslag heeft laten leggen en de schuldeisers die hun vorderingen hebben ingediend.

Indien de tenuitvoerlegging zich richt op bankrekeningen van de schuldenaar, is de bank niet verplicht de precieze details over deze rekeningen te verstrekken aan de persoon die om tenuitvoerlegging verzoekt. Indien een bevel tot beslag op geldvorderingen van de schuldenaar aan een bank wordt betekend, is overdracht van het bedrag echter verboden en nietig ten gunste van de beslaglegger. De bank dient in dat geval binnen acht dagen na betekening van het beslagbevel aan te geven of het beslagobject (geld op een bankrekening) bestaat, en als het saldo toereikend is om de vordering van de beslaglegger te voldoen, moet de bank het betreffende geldbedrag aan hem overmaken.

4.2 X’inhuma l-effetti tal-miżuri eżekuttivi?

In beginsel zijn er geen termijnen van toepassing voor de persoon die om tenuitvoerlegging verzoekt. Er zijn wel bepaalde tijdslimieten vastgesteld, maar dit zijn eerder termijnen waarbinnen bepaalde handelingen niet rechtsgeldig kunnen worden verricht in plaats van dwingende termijnen. Daarbij is er niet direct een bepaald moment vastgesteld waarna de persoon die om tenuitvoerlegging verzoekt niet langer tot handelen kan overgaan. De verplichting die bestaat om bepaalde handelingen binnen een vastgestelde termijn na beslaglegging of voorafgaand aan een openbare verkoop te verrichten, verandert niets aan de grondslag van het systeem. Om te voorkomen dat de procedure eindeloos blijft voortduren, is er een maximale termijn van een jaar vastgesteld waarna een beslaglegging of elke andere handeling niet meer op grond van hetzelfde bevel mag worden verricht en een openbare verkoop niet langer kan worden gehouden op basis van een inbeslagneming die, vanwege het verstrijken van deze termijn, bij rechterlijke beslissing is ingetrokken.

4.3 X’inhi l-validità ta’ miżuri bħal dawn?

5 Hemm possibilità li d-deċiżjoni li tawtorizza din il-miżura tiġi appellata?

Het enige rechtsmiddel tegen de tenuitvoerleggingsprocedure is verzet tegen een verstekvonnis. Dit rechtsmiddel kan binnen 15 dagen na de eerste tenuitvoerleggingshandeling worden ingesteld door de persoon tegen wie de tenuitvoerlegging zich richt en door elke schuldeiser met een gerechtvaardigd belang, indien het verzet betrekking heeft op de geldigheid van de titel of de procedure die voorafgaat aan de behandeling van de zaak; dit kan tot aan de laatste tenuitvoerleggingshandeling, indien het verzet betrekking heeft op de geldigheid van een van de tenuitvoerleggingshandelingen, van de eerste tot en met de laatste handeling; en het kan tot zes maanden na de laatste tenuitvoerleggingshandeling, indien het verzet betrekking heeft op de geldigheid van de tenuitvoerlegging. Ook een derde kan verzet aantekenen in het geval van schending van een van zijn rechten op het goed dat voorwerp is van de tenuitvoerlegging, waarbij hij dit recht kan inroepen jegens de persoon tegen wie de tenuitvoerlegging is gericht, zonder dat daarvoor een uiterste termijn geldt. De bevoegde rechtbank is de rechtbank van de plaats waar de tenuitvoerlegging plaatsvindt, in het bijzonder de civiele districtsrechtbank indien de executoriale titel een beslissing is van de civiele districtsrechtbank of, indien van toepassing, van de rechtbank van eerste aanleg met enkelvoudige kamer. Het ingestelde verzet heeft geen opschortende werking op de tenuitvoerlegging Wel kan de eiser in verzet verzoeken bij rechterlijke beslissing de opschorting van de tenuitvoerleggingsprocedure te bevelen, met of zonder borgstelling. Deze beslissing wordt betekend aan de tenuitvoerleggingsfunctionarissen die geen enkele tenuitvoerleggingshandeling mogen verrichten, tenzij in de rechterlijke beslissing tot opschorting van de procedure specifiek toestemming is gegeven voor een bepaalde handeling.

6 Hemm xi limiti fuq l-eżekuzzjoni, b’mod partikolari relatati ma’ ħarsien tad-debitur jew preskrizzjonijiet?

Aan de tenuitvoerlegging met betrekking tot beslag op goederen zijn de volgende beperkingen gesteld: niet vatbaar voor beslag zijn: a) voorwerpen die direct beschadigd kunnen raken; b) aandelen in een vennootschap; c) alimentatievorderingen zoals vastgesteld in de wet of een testamentaire beschikking, evenals vorderingen inzake de bijdragen van echtgenoten om in de behoeften van het gezin te voorzien; d) vorderingen op salarissen, pensioenen of socialezekerheidsuitkeringen, tenzij dit een alimentatievordering betreft zoals vastgesteld in de wet of een testamentaire beschikking of het gaat om een bijdrage om in de behoeften van het gezin te voorzien. In dat geval kan beslag worden gelegd tot de helft van het bedrag, met inachtneming van de geldbedragen die de schuldenaar ontvangt, de omvang van de verplichtingen die zijn ontstaan door zijn huwelijk om te kunnen voorzien in de behoeften van het gezin en het aantal schuldeisers; e) alle soorten Europese steun en subsidies in handen van OPEKEPE (het Griekse betalings- en controleagentschap van de communautaire oriëntatie- en garantiesteun) als derde partij, tot aan de storting daarvan op de bankrekening van de begunstigden of betaling aan de begunstigden op elke andere manier. De uitzondering bedoeld in alinea 2, onder d) geldt ook wanneer het bedrag is gedeponeerd op de rekening van de schuldenaar bij een kredietinstelling. De uitzondering geldt alleen voor zover het saldo op de rekening, gedurende de periode tussen de beslaglegging en de dag na de betaling, niet hoger is dan het bedrag van de vordering dat van beslag is uitgesloten.

Bovendien kan de schuldenaar twee rechtsmiddelen tegen de tenuitvoerleggingsprocedure aanwenden:

a) verzet, zoals bedoeld in artikel 933 van het wetboek van burgerlijke rechtsvordering waarin is bepaald dat: de bezwaren van de persoon tegen wie de tenuitvoerlegging is gericht en van iedere schuldeiser van die persoon met een gerechtvaardigd belang met betrekking tot de geldigheid van een executoriale titel, de tenuitvoerleggingsprocedure of de vordering, kunnen slechts door middel van verzet worden ingediend bij de civiele districtsrechtbank, indien de executoriale titel door die rechtbank is afgegeven, of indien van toepassing, bij de rechtbank van eerste aanleg met enkelvoudige kamer. Indien er verzet is ingesteld middels meerdere afzonderlijke exploten, inventariseert de griffier deze exploten die verplicht tijdens dezelfde zitting behandeld dienen te worden. Aanvullende gronden voor verzet kunnen alleen in een afzonderlijk exploot worden opgenomen, dat moet worden ingediend bij de griffie van de rechtbank waaraan het exploot van verzet is gericht. Onderaan het exploot wordt een verslag opgetekend dat uiterlijk binnen acht (8) dagen voor de zitting aan de wederpartij moet worden betekend. De zitting voor de behandeling van het verzet moet verplicht binnen zestig (60) dagen na indiening van het exploot van verzet worden vastgesteld en de verweerder moet uiterlijk twintig (20) dagen voor de zitting worden gedagvaard. De relatief bevoegde rechtbank is de rechtbank van de plaats van tenuitvoerlegging wanneer er na de betekening van de beslissing andere handelingen binnen de tenuitvoerleggingsprocedure zijn verricht, of anders de rechtbank bedoeld in artikel 584. Als de executoriale titel een rechterlijke beslissing of een betalingsbevel is, die in kracht van gewijsde is gegaan, zijn bezwaren niet-ontvankelijk conform respectievelijk artikel 330 en artikel 633, lid 2, derde alinea. Beweringen betreffende de vereffening van de vordering kunnen alleen worden gestaafd met documenten of een gerechtelijke bekentenis. De beslissing op het verzet dient te worden gegeven binnen een termijn van zestig (60) dagen na de zittingsdatum.

b) de schuldenaar kan overeenkomstig artikel 1000 van het wetboek van burgerlijke rechtsvordering, een verzoek indienen tot opschorting van de openbare verkoop die ten laste van hem is bevolen. Op verzoek van de schuldenaar, dat uiterlijk vijftien (15) dagen voor de datum van de openbare verkoop moet zijn gediend op straffe van niet-ontvankelijkheid, kan de rechtbank bedoeld in artikel 933, die uitspraak doet in het kader van de procedure als bedoeld in artikel 686 en volgende, de openbare verkoopprocedure namelijk voor een periode van maximaal zes (6) maanden opschorten, te rekenen vanaf de oorspronkelijke datum van de openbare verkoop. Daarbij geldt als voorwaarde dat de persoon die het verzoek om tenuitvoerlegging heeft ingediend, geen risico loopt op enige schade en dat er redelijkerwijs vanuit kan worden gedaan dat de schuldenaar binnen die periode de schuldeiser zal betalen of dat, na afloop van deze periode, de opbrengst van de openbare verkoop hoger zal zijn. De beslissing dient uiterlijk op de maandag voor de datum van de openbare verkoop vóór 12 uur te worden gegeven en het verzoek tot opschorting wordt alleen toegewezen na betaling van: a) de eventuele kosten voor de voortzetting van de openbare verkoop, die in de beslissing zullen worden geraamd, en b) ten minste een kwart van het verschuldigde geldbedrag aan de persoon die om tenuitvoerlegging heeft verzocht. De beslissing tot opschorting van de openbare verkoop wordt op de datum van de beslissing aan de veilingmeester betekend. De verplichte betaling van de kosten dient uiterlijk op de dag van de openbare verkoop vóór 10 uur te zijn verricht, anders vindt de openbare verkoop alsnog plaats.

Deze webpagina maakt deel uit van de website Uw Europa.

Al uw feedback over de verstrekte informatie is welkom.