Full text

ΕιρΑθ 686/2002 (Τμήμα μισθώσεων)

Πρόεδρος: Α. Κουτσοπάγου, Ειρηνοδίκης
Δικηγόροι: Κ. Σιμιτζής, Α. Φωσκίνης

Με την κρινομένη αγωγή ζητούν οι ενάγοντες ν` αναγνωρισθεί η ακυρότητα λόγω
απάτης σε βάρος τους εκ μέρους των εναγομένων του υπ` αρ. 9140/2001
προσυμφώνου που αφορά στη σύναψη χρονομεριστικής μίσθωσης μεταξύ των διαδίκων
στο συνολικό μίσθωμα της οποίας ανέρχεται στο ποσό των 117.388,1 ευρώ για
τους λόγους που αναφέρονται αναλυτικά σ` αυτήν (αγωγή). Ακόμη ζητούν να
υποχρεωθούν οι εναγόμενες εταιρίες να καταβάλουν στον καθένα το ποσό των
2.934,70 ευρώ με τον νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής ως αποκατάσταση
της ηθικής βλάβης που υπέστησαν αυτοί εξαιτίας της απάτης που διέπραξαν αυτές
σε βάρος τους, να κηρυχθεί η παρούσα προσωρινά εκτελεστή και να καταδικασθούν
οι εναγόμενες στη δικαστική τους δαπάνη. Η αγωγή παραδεκτά φέρεται για
συζήτηση στο παρόν δικαστήριο που είναι αρμόδιο κατά την ύλη και τον τόπο
(άρθρα 14 αρ. 1 και 42 παρ. 1 ΚΠολΔ) και κατά την ειδική διαδικασία των
μισθωτικών διαφορών των άρθρων 647 επ. ΚΠολΔ και είναι νόμιμη στηριζόμενη
στις διατάξεις των άρθρων 70 ΚΠολΔ, 180, 181, 932, 346 ΑΚ, 907, 908 και 176
ΚΠολΔ κι αφού καταβλήθηκε το προσήκον τέλος Δικαστικού ενσήμου για το
σωρευόμενο καταψηφιστικό αίτημα ...πρέπει να ερευνηθεί και παραπέρα. Η
ένσταση των εναγομένων για καθ` ύλην αναρμοδιότητα του παρόντος Δικαστηρίου
επειδή η αξία του αντικειμένου της διαφοράς ξεπερνά το ποσό της αρμοδιότητός
του, πρέπει ν` απορριφθεί ως αβάσιμη στην ουσία, αφού σύμφωνα με το άρθρο 11
παρ. 6 ΚΠολΔ η αξία του αντικειμένου της παρούσας διαφοράς προσδιορίζεται από
το μίσθωμα ενός έτους που ανέρχεται σε 195,65 ευρώ (11.738,81 ευρώ διά 60
έτη), επομένως υπάγεται στην υλική αρμοδιότητα του Δικαστηρίου τούτου.

Από την ανωμοτί κατάθεση του πρώτου ενάγοντα [...] αποδείχθηκαν τα παρακάτω
πραγματικά περιστατικά: Στις 15 Φεβρουαρίου 1997 προστηθέντες της β`
εναγομένης πληροφόρησαν τηλεφωνικά τους ενάγοντες ότι κέρδισαν ένα πολυτελές
ταξιδι εφτά ημερών για δύο άτομα κι ότι για να παραλάβουν το δώρο τους έπρεπε
να παραβρεθούν σε μια εκδήλωση που θα διοργάνωνε αυτή (β` εναγομένη) την
επόμενη Κυριακή στο ξενοδοχείο Ω. προκειμένου να παρουσιάσει εκεί τις
δραστηριότητές της συγχρόνως δε τους διαβεβαίωσαν ότι θα παρελάμβανον το δώρο
χωρίς καμμία άλλη υποχρέωσή τους. Πράγματι οι ενάγοντες στις 18.2.2001
μετέβησαν στο παραπάνω ξενοδοχείο, όπου οι εκπρόσωποι της δεύτερης εναγομένης
Α.Π. και Ρ .Δ. και ο εκπρόσωπος της πρώτης Σ.Β. τους παρουσίασαν το πρόγραμμα
των εργασιών της που είναι η μεσιτεία συμβολαίων χρονομεριστικής μισθώσεως. Η
παρουσίαση του προγράμματος διήρκεσε 3 ώρες. Περί ώραν 14.00 εμφανίστηκε στον
ίδιο χώρο η συμβολαιογράφος Καβάλας Ο.Χ., η οποία είχε ήδη έτοιμο και
συντεταγμένο ένα προσύμφωνο, του οποίου τους διάβασε μεγαλόφωνα το
περιεχόμενο. Οταν τελείωσε την ανάγνωση τόυς είπε να υπογράψουν το πρωτότυπο,
όπως και έγινε πράγματι. Αμέσως μετά η κ. Χ. απήλθε, λέγοντάς τους να
περάσουν την επόμενη μέρα από το γραφείο της για να τους χορηγήσει αντίγραφο
του προσυμφώνου το οποίο όμως δεν πήραν ποτέ. Ακολούθως, ο κ. Π. μας είπε ότι
θα τους ειδοποιούσε για την σύναψη της οριστικής συμβολαιογραφικής πράξης.

Οταν επέστρεψαν στο σπίτι τους, όπου εξήτησαν προσεκτικά και ήρεμα πλέον τα
έγγραφα που συνοδεύουν το προσύμφωνο, διαπίστωσαν πως η σύμβαση ήταν ασύμφορη
για αυτούς, ότι το βάρος της ευθύνης που ανέλαβαν ήταν πολύ μεγάλο, ότι
υπήρχαν στη συμφωνία, και στα συνοδευτικά της έγγραφα ασάφειες, που τους
προκάλεσαν ανησυχία, ότι η αξία της παροχής των εναγομένων δεν αντιστοιχεί
στη δική τους. Διαπίστωσαν επίσης ότι δεν τους δόθηκε η δυνατότητα, πριν
υπογράψουν, να συγκρίνουν τις τιμές ανταγωνιστικών προϊόντων ή να απευθυνθούν
σε γνώστες παρόμοιων συμφωνιών, ξενοδόχους ή τουριστικούς πράκτορες ή ακόμη
και σε δικηγόρο.

Την επόμενη κιόλας μέρας μετά από πολλές ημέρες επικοινώνησαν με τον κ. Π.,
ο οποίος αφού άκουσε τον προβληματισμό τους και την απόφασή τους να ακυρώσουν
τη συμφωνία, τους ζήτησε να στείλουν fax με την υπαναχώρησή τους, τονίζοντας
παράλληλα ότι δεν έπρεπε να ανησυχούν και ότι σε κάθε περίπτωση είχαν το
δικαίωμα να υπαναχωρήσουν.

Πράγματι, οι ενάγοντες συνέταξαν το κείμενο υπαναχώρησης και το έστειλαν με
fax, στις 10.55 το πρωί της Παρασκευής, 2 Μαρτίου 2001, όπως αυτό φαίνεται
από την απόδειξη αποστολής του fax. Η αποστολή έγινε προς τη δεύτερη
εναγομένη, της οποίας μόνον είχαν τα στοιχεία. Με το παραπάνω προσύμφωνο οι
διάδικοι συμφώνησαν όπως η μεν πρώτη εναγομένη εκμισθώσει στους ενάγοντες για
60 χρόνια, ήτοι μέχρι το 2060 μία χρονομεριστική εβδομάδα στο ξενοδοχειακό
συγκρότημα C.B. Κέρκυρας οι δε ενάγοντες ως μισθωτές να καταβάλουν σ` αυτήν
το συνολικό μίσθωμα για την εξηκοντα ετή διάρκεια του ποσού των 11.738,81
στις 30.3.2001.

Η παραπάνω σύμβαση κατά την κρίση του δικαστηρίου συνήφθη μετά από πλάνη των
εναγόντων οι οποίοι οδηγήθηκαν σ` αυτήν μετά από διαβεβαιώσεις των
προστηθέντων της β` εναγομένης για προσφορά ενός πολυτελούς ταξιδίου εφτά
ημερών χωρίς καμμία δέσμευσή τους. Η ανακοίνωση αυτής της προσφοράς τους
προδιέθεσε θετικά ως προς την επαφή τους με τους πωλητές, αφού μάλιστα τους
απεκρύβη ο σκοπός της συνάντησής τους στο ξενοδοχείο "Ω." της Καβάλας που
ήταν η προβολή των χρονομεριστικών μισθώσεων εκ μέρους της πρώτης εναγομένης.
Κατά τη διάρκεια της συνάντησης οι εναγόμενες τους εδημιούργησαν την εντύπωση
υπερβολικά δελεαστικής προσφοράς για το προϊόν τους, αφού παρουσιάστηκε ως
"ευκαιρία ζωής", ενώ ήτο απλά δικαίωμα χρήσης ενός δίκλινου δωματίου για δύο
άτομα, για μια εβδομάδα το χρόνο σε μέση τουριστική περίοδο χωρίς την παροχή
ούτε ημιδιατροφής. Ακόμη τους επεδείχθη prospectus που ενεφάνιζε φωτογραφία
της μακέτας του συγκροτήματος, ήτο γραμμένο στα Αγγλικά κι όχι στα Ελληνικά,
ενώ είχαν τυπωμένες και φωτογραφίες γνωστών τοποθεσιών της Κέρκυρας που
παραπλάνησαν του ενάγοντες πιστεύσαντες ότι το ξενοδοχείο βρίσκεται στο
Ποντικονήσι, την πλέον τουριστική περιοχή της Κέρκυρας. Ακόμη υπήρξε ατελής
ανακοίνωση περί των εξόδων συντήρησης του δωματίου. Η εξακρίβωση όλων των
στοιχείων της σύμβασης δεν ήταν για τους ενάγοντες δυνατή τη στιγμή της
υπογραφής του προσυμφώνου, διότι οι εκπρόσωποι των εναγομένων που είναι
εξειδικευμένοι στο είδος πωλητές δεν άφησαν περιθώρια αμφιβολίας σχετικά με
τον συμφέροντα χαρακτήρα της σύμβασης σε ανθρώπους με την κοινωνική κατάσταση
και το μορφωτικό επίπεδο των εναγόντων. Ο χρόνος δε που τους παρεσχέθη για
μελέτη και κατανόηση των όρων της σύμβασης για σύγκριση των τιμών με
ανταγωνιστικά προϊόντα και λήψη νομικών συμβουλών δεν ήτο επαρκής (3ωρο).
Ετσι, εάν οι ενάγοντες εγνώριζαν τους αληθείς όρους της σύμβασης δεν θα την
υπέγραφαν. Επομένως πρέπει να ακυρωθεί το παραπάνω προσύμφωνο και να θεωρηθεί
ως μηδέποτε καταρτισθέν. Το αίτημα όμως των εναγόντων να τους καταβληθεί το
ποσό των ευρώ 2.934,70 στον καθένα ως ηθική βλάβη που υπέστησαν αυτοί από την
παράνομη συμπεριφορά των εναγομένων πρέπει ν` απορριφθεί ως αβάσιμο στην
ουσία. Ετσι η αγωγή πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή ως προς την ακύρωση του
υπ` αρ. 9140/2001 προσυμφώνου. Τα δικαστικά έξοδα των διαδίκων πρέπει να
συμψηφισθούν λόγω της εν μέρει νίκης και ήττας των (άρθρο 178 παρ. 1 ΚΠολΔ).
[...]

(Δέχεται εν μέρει την αγωγή.)