Full text

GERECHTSHOF ARNHEM-LEEUWARDEN

locatie Leeuwarden

afdeling civiel recht, handel

zaaknummer gerechtshof 200.171.508/01

(zaaknummer rechtbank Midden-Nederland 3251449 MC EXPL 14-8803)

arrest van 13 september 2016

in de zaak van

[appellant] ,
wonende te [A] (Duitsland),

appellant,

in eerste aanleg: eiser,

hierna: [appellant],

advocaat: mr. G. Altena, kantoorhoudend te Arnhem,


tegen



San-Sel Cars B.V.,

gevestigd te Almere,

geïntimeerde,

in eerste aanleg: gedaagde,

hierna: San-Sel,

advocaat: mr. A.J.A. van Dijk, kantoorhoudend te Almere.


1 Het geding in eerste aanleg

In eerste aanleg is geprocedeerd en beslist zoals weergegeven in de vonnissen van

22 oktober 2014 en 18 februari 2015 van de rechtbank Midden-Nederland, locatie Almere, afdeling civiel recht, kantonrechter (hierna: de kantonrechter).

2 Het geding in hoger beroep

2.1

Het verloop van de procedure is als volgt:

- de dagvaarding in hoger beroep d.d. 13 mei 2015 en
- de memorie van grieven (met productie);
- de memorie van antwoord.


2.2
Vervolgens heeft [appellant] de stukken voor het wijzen van arrest overgelegd en heeft het hof arrest bepaald.

2.3

De vordering van [appellant] in hoger beroep, zoals weergegeven in de appeldagvaarding, luidt:

"I. te vernietigen het vonnis waarvan beroep, voorzover het ziet op het afgewezen

deel van de eis (in conventie) van appellant;

II. opnieuw rechtdoende, de vorderingen van appellant alsnog volledig toe te

wijzen;

III. geïntimeerde te veroordelen in de kosten van beide instanties, waaronder de

nakosten;

één en ander, voor zover mogelijk, uitvoerbaar bij voorraad."

3 De feiten

3.1
In deze zaak staat, voor zover in hoger beroep nog van belang, als enerzijds gesteld en anderzijds niet dan wel onvoldoende (gemotiveerd) weersproken, het volgende tussen partijen vast.

3.1.1

[appellant] heeft op of rond 13 maart 2013 van San-Sel gekocht en geleverd gekregen een tweedehands, uit het Verenigd Koninkrijk geïmporteerde, rechts gestuurde auto, merk Mercedes-Benz, type CLS 350cdi, bouwjaar 2012 (hierna: de auto) voor een koopprijs van € 38.000. [appellant] heeft zijn oude auto ingeruild en diende per saldo een bedrag van € 20.500,- aan San-Sel te betalen, aan welke verplichting hij heeft voldaan. Op de koopbon/factuur is (onder meer) vermeld: "EXPORTPRICE AND SOLD AS IS WITH NO WARRANTY". [appellant] heeft een exemplaar van de factuur ondertekend.

Hieronder (r.o. 6.16) zal het hof nader vaststellen welke feiten er tussen partijen vaststaan wat betreft hetgeen zich voorafgaand aan het sluiten van de koopovereenkomst heeft afgespeeld.

3.1.2
De auto is geleverd met één autosleutel. Bij de koop heeft San-Sel aan [appellant] toegezegd dat hij de tweede sleutel zou naleveren. Aangezien nalevering van de tweede sleutel uitbleef, heeft [appellant] de in zijn bezit zijnde sleutel elektronisch laten blokkeren en heeft hij een nieuwe sleutel laten aanmaken (kosten: € 80,08 + € 215,84 = € 295,92). In een sms van 27 juni 2013 heeft San-Sel toegezegd de kosten ten aanzien van de tweede sleutel voor haar rekening te zullen nemen. Daarnaast was [appellant] op grond van zijn verzekeringsvoorwaarden verplicht om in verband daarmee de sloten te laten vervangen (kosten: € 580,67). Bij brief van 15 augustus 2013 heeft (de advocaat van) [appellant] San-Sel gesommeerd deze kosten uiterlijk 31 augustus 2013 te voldoen.

3.1.3
[appellant] heeft de auto op 27 september 2013 laten keuren bij Dekra (in Keulen, Duitsland) en daarvan is op 8 oktober 2013 een rapport opgemaakt (hierna: het keuringsrapport). Blijkens dat rapport zijn verschillende gebreken geconstateerd, waaronder het feit dat de lak op verschillende plaatsen loslaat. Het herstel van die gebreken is door Dekra begroot op een bedrag van in totaal € 7.570,84 en de waardedaling van de auto op een bedrag van € 1.000,-. De kosten van de keuring bedroegen € 873,94.

3.1.4

In het keuringsrapport is onder meer het volgende opgenomen:


"Zustandsbeschreibung: Gesamtzustand dem Alter und Laufleistung entsprechend"

en

'Zuordnung und Plausibilität: Die am Fahrzeug festgestellten Beschädigungen können mit den Angaben des Auftraggebers zum Schadenhergang in Einklang gebracht werden.''

3.1.5
De auto had volgens de bijbehorende papieren het Voertuig Identificatie Nummer (VIN) [00000] . Dit nummer was op de auto onleesbaar. Bij brief van 6 mei 2014 heeft (de advocaat van) [appellant] San-Sel gesommeerd de kosten voor het opnieuw laten inslaan van het VIN ad € 53,90 uiterlijk 24 mei 2014 te voldoen.

3.1.6
[appellant] heeft met verlof van de voorzieningenrechter van de rechtbank Midden-Nederland op 7 juli 2014 beslag laten leggen ten laste van San-Sel. De kosten van het proces-verbaal bedragen € 196,61.


4 Het geschil en de beoordeling in eerste aanleg

4.1
[appellant] heeft in eerste aanleg in conventie - na vermeerdering van eis en samengevat - gevorderd veroordeling van San-Sel tot betaling van € 11.714,17, vermeerderd met rente en (beslag)kosten.

4.2
De kantonrechter heeft, voor zover in hoger beroep van belang, in conventie als volgt geoordeeld.
San-Sel dient de kosten voor het elektronisch blokkeren van de sleutel en het aanmaken van een nieuwe tweede sleutel (in totaal € 292,92) aan [appellant] te voldoen, nu San-Sel bij de verkoop en levering van de auto heeft toegezegd deze kosten te zullen dragen. Hieraan doet niet af dat San-Sel, zoals zij stelt, vergeefs heeft geprobeerd dit bedrag aan [appellant] te overhandigen San-Sel is niet gehouden om daarnaast de kosten van het vervangen van de sloten van de auto (€ 580,67) te vergoeden, aangezien deze kosten voortvloeien uit een eis van de verzekeraar van [appellant] en gesteld noch gebleken is dat San-Sel heeft toegezegd (ook) deze kosten te zullen vergoeden of dat San-Sel voor deze kosten anderszins aansprakelijk is.
Ten aanzien van de afwezigheid van een leesbaar VIN heeft de kantonrechter geoordeeld dat gesteld noch gebleken is dat dit een gebrek is dat een normaal gebruik van de auto in de weg staat, zodat de kosten voor het opnieuw laten inslaan van een VIN (€ 53,90) zijn afgewezen.
Ten aanzien van de schadeposten die samenhangen met de gebrekkige laklaag heeft de kantonrechter geoordeeld dat [appellant] - door af te zien van een voorafgaande keuring - de auto heeft gekocht in de (beschadigde) staat waarin hij zich toentertijd bevond. Deze posten heeft de kantonrechter dan ook afgewezen.

5 Bevoegdheid en toepasselijk recht

5.1
De kantonrechter heeft vastgesteld dat de Nederlands rechter bevoegd is om van de vorderingen kennis te nemen, en dat partijen voor de toepasselijkheid van het Nederlandse recht hebben gekozen (zie het bestreden vonnis onder 4.1 en 4.2).

5.2
De vordering valt onder het formele en materiële toepassingsbereik van de EEX-Verordening nr. 44/2001, Pb EG L 12/2001 (Brussel I). Nu de oorspronkelijke gedaagde in Nederland gevestigd is, heeft de Nederlandse rechter internationale rechtsmacht op grond van de hoofdregel van artikel 2 van de verordening. Nu onbestreden is gesteld dat [appellant] consument is, vloeit die bevoegdheid tevens voort uit artikel 16 lid 1 van deze verordening.

5.3
De vraag welk recht op de overeenkomst van toepassing is, dient te worden beantwoord aan de hand van de Verordening (EG) Nr. 593/2008 van het Europees Parlement en de Raad van 17 juni 2008 inzake het recht dat van toepassing is op verbintenissen uit overeenkomst. Krachtens artikel 3 van deze verordening wordt de overeenkomst beheerst door het recht dat de partijen hebben gekozen. Aangezien [appellant] geen grief heeft opgeworpen tegen het oordeel van de kantonrechter dat partijen hebben gekozen voor de toepasselijkheid van het Nederlandse recht, zal het hof Nederlands recht toepassen.


6 Met betrekking tot de grieven

6.1
Grief 1 richt zich tegen de vaststelling van de feiten door de kantonrechter onder 2.6 van het bestreden vonnis.

6.2
Aangezien deze vaststelling slechts van belang is voor de oorspronkelijke reconventie, die buiten het geschil in hoger beroep valt, heeft [appellant] geen belang bij deze grief.

6.3
De overige grieven richten zich tegen het vonnis in conventie, voor zover daarbij de door [appellant] ingestelde vorderingen zijn afgewezen.
Vervanging sloten

6.4

Grief 2 houdt in dat de kantonrechter ten onrechte de vordering tot vergoeding van de kosten voor de vervanging van de sloten heeft afgewezen. Aan die vordering legt

[appellant] het volgende ten grondslag.
Bij de totstandkoming van de overeenkomst heeft San-Sel zich verplicht tot nalevering van de (ontbrekende) tweede sleutel. Dit staat handgeschreven op de factuur d.d. 13 maart 2013 vermeld. Aangezien nalevering van de tweede sleutel is uitgebleven, omdat San-Sel deze sleutel niet in haar bezit had, heeft San-Sel onrechtmatig gehandeld, en is zij verplicht de door hem als gevolg daarvan geleden schade te vergoeden, aldus [appellant] .

6.5
Het hof overweegt dienaangaande als volgt.
Ingevolge artikel 7:9 lid 1 BW is de verkoper verplicht de verkochte zaak met toebehoren in eigendom over te dragen en af te leveren. Mede gelet op hetgeen partijen daaromtrent zijn overeengekomen, behoorde de tweede sleutel tot de zaken die San-Sel op grond van de overeenkomst diende te af te leveren. Aangezien San-Sel deze verplichting niet is nagekomen, is sprake van een tekortkoming. Anders dan [appellant] stelt, is niet (tevens) sprake van een onrechtmatige daad (artikel 6:162 lid 2 BW), nu daarvoor - de tekortkoming weggedacht - geen onderbouwing is gegeven. Het hof ziet aanleiding om de rechtsgronden op dit punt ambtshalve aan te vullen op de voet van artikel 25 Rv.

6.6
San-Sel is verplicht de schade die [appellant] als gevolg van deze tekortkoming heeft geleden te vergoeden, tenzij de tekortkoming haar niet kan worden toegerekend (artikel 6:74 BW). San-Sel voert in hoger beroep het verweer dat zij getracht heeft de sleutel aan [appellant] te overhandigen, maar dat dit als gevolg van een gebrek aan medewerking aan de zijde van [appellant] niet is gelukt. Dit standpunt wijkt af van hetgeen San-Sel in eerste aanleg heeft betoogd, te weten dat zij tevergeefs heeft gepoogd het geld voor de nieuwe sleutel aan [appellant] te overhandigen (conclusie van antwoord tevens houdende eis in reconventie onder 9 e.v.). Nu San-Sel dit nieuwe standpunt in hoger beroep op geen enkele wijze nader onderbouwt, gaat het hof aan dit verweer als zijnde onvoldoende gemotiveerd voorbij.

6.7
San-Sel voert voorts aan dat zij niet in gebreke is gesteld ter zake van het vervangen van de sloten, zodat zij in zoverre niet schadeplichtig is. Dit verweer faalt. Het gaat immers om een verbintenis tot vergoeding van schade als gevolg van een toerekenbare tekortkoming van San-Sel (het niet afleveren van de tweede sleutel), zodat het verzuim in de nakoming van de verbintenis tot betaling van de daaruit voortvloeiende schade van rechtswege is ingetreden (artikel 6:83 lid 1 aanhef en sub b BW).

6.8
De vraag of de kosten voor vervanging van de sloten kunnen worden aangemerkt als schade die in voldoende causaal verband staat met de hiervoor bedoelde tekortkoming (artikel 6:98 BW), beantwoordt het hof bevestigend. Zoals [appellant] onweersproken heeft gesteld, heeft zijn verzekeraar de eis van vervanging van de sloten gesteld vanwege het risico van een eventueel in omloop zijnde tweede sleutel. Deze kosten staan derhalve in rechtstreeks verband met het feit dat San-Sel deze tweede sleutel niet in bezit had en zodoende niet in staat was om deze aan [appellant] te leveren. Het hof zal deze schadepost dan ook toewijzen.

6.9
San-Sel betoogt ten slotte dat naast een onverhoopte toewijzing van de kosten voor vervanging van de sloten geen plaats (meer) is voor toewijzing van de vordering tot vergoeding van de kosten voor het elektronisch blokkeren van de sleutel en het aanmaken van een nieuwe tweede sleutel. Dit betoog faalt bij gebrek aan een deugdelijke onderbouwing. San-Sel heeft immers onvoldoende gemotiveerd uiteengezet dat, in geval van vervanging van de sloten, de kosten voor het elektronisch blokkeren van de sleutel en het aanmaken van een nieuwe tweede sleutel nodeloos zijn gemaakt.

6.10
Grief 2 slaagt derhalve.
Onleesbaarheid VIN

6.11
Grief 3 houdt in dat de kantonrechter ten onrechte ten aanzien van de afwezigheid van een leesbaar VIN heeft overwogen dat gesteld noch gebleken is dat dit een gebrek is dat normaal gebruik in de weg staat.

6.12
Het hof stelt het volgende voorop.
Krachtens artikel 7:17 lid 2 BW mag een koper verwachten dat de zaak de eigenschappen bezit die voor een normaal gebruik daarvan nodig zijn en waarvan hij de aanwezigheid niet behoefde te betwijfelen.
Indien een (tweedehands) auto wordt gekocht om daarmee, naar de verkoper bekend is, aan het verkeer deel te nemen, moet als regel worden aangenomen dat de auto niet beantwoordt aan de overeenkomst indien als gevolg van een daaraan klevend gebrek dat niet op eenvoudige wijze kan worden hersteld, zodanig gebruik van de auto gevaar voor de verkeersveiligheid zou opleveren (HR 15 april 1994, ECLI:NL:HR:1994:ZC1338). Deze regel mag evenwel niet worden omgekeerd, in die zin dat andere gebreken geen non-conformiteit als bedoeld in artikel 7:17 BW zouden kunnen opleveren (HR 8 juli 2005, ECLI:NL:HR:2005:AT3097).

6.13
Het hof is niet gebleken van feiten of omstandigheden die de conclusie kunnen dragen dat de onleesbaarheid van het VIN een gebrek oplevert dat aan normaal gebruik als bedoeld in artikel 7:17 lid 2 BW in de weg staat, laat staan dat dit meebrengt dat gebruik van de auto een gevaar voor de verkeersveiligheid oplevert. Bovendien betreft het een gebrek dat op eenvoudige wijze kan worden hersteld. Ook anderszins levert dit gebrek geen non-conformiteit op. De kosten voor het opnieuw laten inslaan van een VIN (€ 53,90) komen derhalve niet voor vergoeding in aanmerking.

6.14
Grief 3 faalt derhalve.
Loslaten van de lak en de vermoedelijke betrokkenheid bij een ongeval

6.15
De grieven 4 tot en met 8 hebben betrekking op de afwijzing van de vordering tot vergoeding van de schade die samenhangt met het loslaten van de lak en de vermoedelijke betrokkenheid van de auto bij een ongeval. De kantonrechter heeft dit onderdeel van de vordering afgewezen, omdat - samengevat - [appellant] de auto ongekeurd heeft gekocht, terwijl het hem bekend was dat 'de auto slecht 'gelakkeerd' was en 'mogelijk betrokken bij een ongeval'. Daarmee heeft [appellant] de auto gekocht in de (beschadigde) staat waarin hij zich toentertijd bevond, aldus de kantonrechter.
betoogt dat - anders dan de kantonrechter lijkt te suggereren - hij voorafgaande aan de koop niet heeft geconstateerd dat de lak losliet. Wel heeft hij gezien dat sprake was van een los zijpaneel. Daarover is vervolgens tussen partijen gecommuniceerd. San-Sel heeft daarop een korte inspectie laten verrichten door een schadebedrijf (uitgeoefend door de 'buurman' van San-Sel) en heeft vervolgens aan [appellant] meegedeeld dat dit schadebedrijf tegen hem heeft gezegd dat vermoedelijk sprake is van transportschade en dat het zijpaneel is geverfd.

6.16
San-Sel heeft gemotiveerd betwist dat op dit punt sprake is van non-conformiteit van de auto.

6.17
Het hof overweegt dienaangaande als volgt.
Het gebrek waarop [appellant] zich beroept, bestaat hierin dat de auto aan de motorkap en aan de rechterkant opnieuw 'gelakkeerd' is - vermoedelijk omdat de auto betrokken is geweest bij een ongeval - en dat de lak aan de rechterkant van de auto loslaat. Naar het oordeel van het hof staat dit gebrek niet in de weg aan een normaal gebruik van de auto, in die zin dat daarmee niet - zonder gevaar voor de verkeersveiligheid - aan het verkeer kan worden deelgenomen. Dit wil niet zeggen dat de auto hiermee zonder meer voldoet aan de verwachtingen die [appellant] op grond van de overeenkomst ten aanzien van de auto mocht hebben. Naar het oordeel van het hof mocht [appellant] in beginsel verwachten dat de laklaag deugdelijk was, nu het gaat om een één jaar oude auto, waarvoor [appellant] een aanzienlijke prijs heeft betaald (€ 38.000,-). San-Sel heeft gesteld dat deze koopprijs ongeveer € 20.000,- lager lag dan de marktwaarde, maar gesteld noch gebleken is dat dit te maken had met het feit dat het om een schade-auto ging. Volgens de eigen stellingen van San-Sel was de reden voor de lagere prijs gelegen in het feit dat het om een rechts gestuurde auto met 'lichte gebreken' ging, die San-Sel van een verzekeraar had gekocht (conclusie van antwoord in conventie onder 20).

6.18
Ten aanzien van de vraag of de gebrekkige laklaag desalniettemin voor rekening van [appellant] dient te blijven, overweegt het hof als volgt.
Op grond van artikel 7:17 lid 2 BW levert een gebrek geen non-conformiteit op als de koper ten tijde van het sluiten van de koopovereenkomst hiermee bekend was dan wel redelijkerwijs bekend had kunnen zijn. Dit laatste impliceert dat op de koper een zekere onderzoeksplicht kan rusten. Aangezien het in casu (naar onweersproken is gesteld) om een consumentenkoop gaat, brengt richtlijnconforme interpretatie mee dat deze onderzoeksplicht restrictief moet worden uitgelegd, nu artikel 2 lid 3 van de Richtlijn consumentenkoop (Richtlijn 1999/44/EG) spreekt over een gebrek dat de consument ten tijde van de contractsluiting bekend was of 'redelijkerwijs niet onbekend kon zijn'.

6.19
Tussen partijen staat vast dat zich voorafgaand aan de koop het volgende heeft afgespeeld.
[appellant] heeft vóór de contractsluiting geconstateerd dat aan de rechterkant van de auto het zijpaneel een beetje loszat, en heeft zijn verontrusting daaromtrent via een e-mail aan San-Sel (productie 1 bij de conclusie van antwoord) kenbaar gemaakt ("As there are no documents that state that the vehicle was not involved in an accident I must insist that the issue is evaluated properly.").
In haar antwoord e-mail (productie 2 bij de conclusie van antwoord) heeft San-Sel aan [appellant] laten weten dat zij diens ongerustheid over de 'the damage issue' begreep, en dat zij de auto na het laatste bezoek van [appellant] naar de werkplaats van haar buurman ("who runs his bodyjob workshop") heeft gebracht. San-Sel schrijft (onder meer) het volgende:
"(…) I asked him to have a look at the car and he could tell me that there was probably a transport damage on the car and the sideskirt was painted.
I know the vehicle is in good shape and nothing wrong with it. (…)"
Bij e-mail van 12 maart 2013 (productie 3 bij de conclusie van antwoord) schrijft San-Sel (onder meer) het volgende:
"The deal is 20500 euro payment plus your car as trade in.
Dekra inspection could be done at our location here in Holland. Cost fort he inspection is for you because you are the one who want to do the inspection.
(…)"
Daarop heeft [appellant] bij e-mail van dezelfde datum (productie 3 bij de conclusie van antwoord) als volgt geantwoord:
"are you willing to take the car back and refund my money if it turns out the car has a bent chassis or some other form of serious damage? Would you not want to be sure that all is ok if you were in my shoes? Is that not normal?
Anyway, lets cut the story short. I have decided to trust that all is well and that there will be no unpleasant surprises. (…)"

6.20
San-Sel heeft zich erop beroepen dat zij [appellant] heeft aangeboden om de auto voorafgaand aan de koop in Nederland door Dekra te laten keuren (op kosten van [appellant] ), maar dat [appellant] hier bewust van heeft afgezien, terwijl hij wist dat sprake was van schade aan het zijpaneel. De auto is vervolgens verkocht "as is with no warranty" (zie hiervoor onder 3.1.1).

6.21
[appellant] betoogt dat hij van dit (nadere) onderzoek heeft afgezien, omdat hij is afgegaan op de mededelingen van San-Sel, inhoudende dat haar buurman op basis van een inspectie van de auto heeft geconcludeerd dat vermoedelijk sprake is van transportschade en dat het zijpaneel is geverfd. Hierop afgaande heeft hij erop vertrouwd dat er niets ernstigs met de auto aan de hand zou zijn, aldus [appellant] .

6.22
Het hof overweegt als volgt.
Aangezien [appellant] ten tijde van de koop wist dat het rechter zijpaneel van de auto beschadigd was en opnieuw geverfd was, heeft hij naar het oordeel van het hof redelijkerwijs kunnen vermoeden dat de auto bij een ongeval betrokken is geweest. Volgens de eigen stellingen van [appellant] was hij hier ook bang voor en heeft hij geprobeerd om hierover voorafgaand aan de koop zekerheid te verkrijgen bij San-Sel. De mededeling van San-Sel dat het volgens haar buurman vermoedelijk ging om transportschade was niet van stellige aard, zodat [appellant] hieraan naar het oordeel van het hof geen zekerheid heeft mogen ontlenen. Daar komt bij dat [appellant] uit het feit dat de buurman van San-Sel naar de auto heeft gekeken niet mocht opmaken dat de auto daarmee 'gekeurd' was, temeer ook nu enig keuringsrapport daar niet van is opgemaakt. De mededeling "sold as is with no warranty" impliceert ook de mogelijke aanwezigheid van gebreken die ten tijde van de koop niet zichtbaar dan wel bekend waren. Gesteld noch gebleken is dat San-Sel op de hoogte was van het feit dat het om een schade-auto ging en dat zij deze informatie bewust voor [appellant] heeft achtergehouden. Door af te zien van de door San-Sel voorgestelde keuring van de auto voorafgaand aan de koop heeft [appellant] naar het oordeel van het hof bij het sluiten van de koopovereenkomst het risico ingecalculeerd dat de schade aan de laklaag het gevolg was van een ongeval. Dat de nieuwe laklaag gebrekkig is aangebracht, waardoor deze loslaat, zoals uit het rapport van Dekra blijkt, zou bij een voorafgaande keuring van de auto aan het licht zijn gekomen. Onder deze omstandigheden dient de gebrekkige laklaag naar het oordeel van het hof voor rekening van [appellant] te blijven. Gesteld noch gebleken is dat de eventuele betrokkenheid van de auto bij een ongeval heeft geleid tot andere, ernstige(r) gebreken die een gevaar voor de verkeersveiligheid opleveren. Dekra concludeert ten aanzien van de toestand van de auto het tegendeel: "Gesamtzustand dem Alter und Laufleistung entsprechend." (zie hiervoor onder 3.1.4).

6.23
De grieven 4 tot en met 8 treffen derhalve geen doel.

Slotsom

6.24
De grieven slagen ten dele, zodat het bestreden vonnis, voor zover in conventie gewezen, gedeeltelijk moet worden vernietigd. Het hof zal - opnieuw rechtdoende - San-Sel veroordelen om tegen behoorlijk bewijs van kwijting aan [appellant] te betalen een bedrag van € 580,67, te vermeerderen met de wettelijke rente vanaf 31 augustus 2013 tot aan de dag van volledige betaling. Het hof zal het vonnis in conventie voor het overige bekrachtigen. Dit geldt ook voor de compensatie van de proceskosten in eerste aanleg, aangezien nog steeds geldt dat partijen over en weer op enkele punten in het ongelijk worden gesteld. Het hof zal [appellant] als de overwegend in het ongelijk te stellen partij in de kosten van het hoger beroep veroordelen, tot aan deze uitspraak aan de zijde van San-Sel vast te stellen op € 632,- aan geliquideerd salaris voor de advocaat (1 punt in tarief II) en nihil aan verschotten.

7 De beslissing

Het hof, recht doende in hoger beroep:

vernietigt het vonnis van de rechtbank Midden-Nederland, locatie Almere, afdeling civiel recht, kantonrechter, van 18 februari 2015 voor zover in conventie de vordering tot betaling van een bedrag van € 580,67, te vermeerderen met de wettelijke rente vanaf 31 augustus 2013 tot aan de dag van volledige betaling is afgewezen, en doet in zoverre opnieuw recht;

veroordeelt San-Sel om tegen behoorlijk bewijs van kwijting aan [appellant] te betalen een bedrag van € 580,67, te vermeerderen met de wettelijke rente vanaf 31 augustus 2013 tot aan de dag van volledige betaling;
bekrachtigt genoemd vonnis, voor zover in conventie gewezen, voor het overige;

verwijst [appellant] in de kosten van het hoger beroep, tot op heden aan de zijde van San-Sel begroot aan € 632,- aan geliquideerd salaris voor de advocaat en nihil aan verschotten;

verklaart dit arrest ten aanzien van de hierin vervatte veroordelingen uitvoerbaar bij voorraad;

wijst het meer of anders gevorderde af.

Dit arrest is gewezen door mr. L. Janse, mr. M.W. Zandbergen en mr. L. Groefsema en is door de rolraadsheer in tegenwoordigheid van de griffier in het openbaar uitgesproken op dinsdag 13 september 2016.