Definition

A judicial auction is normally preceded by a seizure, this is the act through which the creditor or the competent authority identifies and secures the assets suitable to satisfy the claim. Immovable and movable property can be seized, as well as credits which the debtor holds vis-à-vis a third party. In the case of credits, however, the enforcement proceedings do not terminate with the sale but with the allocation of the debtor’s credit to his or her creditor.

There are different types of judicial auctions in the EU countries, whose national law provide for the relevant legal framework. In some EU countries a judicial auction can be held on line, thus avoiding participants appearing personally before the judge or in the Court or in other public or private entities.

A judicial auction – which is usually directed by a judge, who can assign the sales operation to a third party (an independent professional or a company specifically authorised to perform this task) but can also be entirely managed by other subjects (e.g. bailiff, or other enforcement authority) – is normally preceded by appropriate advertisements.

The national pages will start having data added shortly. If the flag on the right of this page for the relevant country is greyed out then the information has not yet been added.

Glossary of terms related to judicial auctions

1. Award – the asset for sale is awarded to the person who has offered the highest price at the end of the judicial auction.
2. Basic price – value of the debtor’s seized properties (real estate or personal property) that have been foreclosed by the creditor or the competent authority.
3. Bid in competition with other people/companies – competitive bidding for an asset at a judicial auction.
4. Counter bid – a new bid for an item made by a person/company in a judicial auction, at a higher price – to attempt to secure the purchase.
5. Deposit – to attend a judicial auction, a person must pay a deposit before the auction starts. The person will get the deposit back at the end of the auction, if they do not buy the asset for sale.
6. Expert who estimates the value of seized assets – expert (in the relevant market) usually used to estimate the value of assets. The expert must give the asset’s fair market value, taking into account the general situation on that market and the condition it is in.
7. Person or company in charge of the sales operation – person or company responsible for giving information to people interested in buying the asset, advertising the sale of it, carrying out the bidding procedure during the auction, etc.
8. Possibility of previewing the asset for sale – chance for potential buyers to see the item in question, and the condition it is in (sometimes via photos, other times in person).
9. Sale advertisement – to sell a seized asset at a judicial auction, the judge or their delegate or the competent authority must advertise the sale (how and when the asset will be sold). Judicial auctions are usually advertised on the internet, but also often in newspapers.
10. Seized asset – debtor’s property (real estate or personal property) that is foreclosed by a creditor or the competent authority if the debtor does not voluntarily pay their debt. To foreclose an asset, the creditor or the competent authority must send the debtor a seizure order. This is an act in which the creditor or the competent authority identifies the asset that can be used to pay the debt.
11. Transfer – the act transferring ownership of the sale asset from the debtor to the buyer.

List of the EU countries in which the on-line judicial auction is already in place

1. Austria (in cooperation with Germany)
2. Croatia
3. Estonia
4. Finland
5. Germany (in cooperation with Austria)
6. Hungary
7. Italy
8. Latvia (only for enforcement procedures relating to immovable assets)
9. Portugal
10. Spain
11. The Netherlands (only for enforcement procedures relating to immovable assets)
12. Slovenia (only for enforcement procedures relating to immovable assets).

1. Ogłoszenia oraz wycena na potrzeby sprzedaży zajętych aktywów

Prawo krajowe przewiduje różne procedury, które stosuje się w toku postępowania egzekucyjnego, w zależności od przedmiotu egzekucji.

Sprzedaż ruchomości:

Zajęcie ruchomości wymaga wpisania danej rzeczy ruchomej do spisu inwentarza sporządzanego przez komornika. Rzecz ruchoma dłużnika może być zajęta także w chwili otrzymania spisu inwentarza lub zawiadomienia o zajęciu, jeśli w zawiadomieniu tym wskazano rzecz będącą przedmiotem egzekucji. Komornik umieszcza w spisie inwentarza rzecz wskazaną przez wierzyciela wyłącznie wówczas, gdy znajduje się ona we władaniu dłużnika, chyba że z okoliczności sprawy jasno wynika, że stanowi ona własność innej osoby.

Sprzedaż zajętej rzeczy przeprowadza komornik, który umieścił daną rzecz w spisie inwentarza. Sprzedaż ruchomości, zbiorów rzeczy lub grup rzeczy przeprowadza się za pośrednictwem sklepów lub giełd, w drodze licytacji publicznej prowadzonej w formie ustnej lub zgodnie z zasadami regulującymi sądową sprzedaż majątku.

Dłużnik może zaakceptować sprzedaż rzeczy w sklepie komornika prywatnego po cenie określonej przez komornika lub w sklepie wskazanym przez komornika prywatnego poprzez udzielenie pisemnej zgody na przekazanie rzeczy do tego sklepu w celu sprzedaży.

Jeżeli rzecz może być sprzedana na giełdzie, wierzyciel lub dłużnik może wskazać giełdę, na której chce, aby rzecz została sprzedana, udzielając specjalnej pisemnej zgody na taką sprzedaż. Sklep albo, w zależności od przypadku, giełda, otrzymuje prowizję za przeprowadzenie transakcji w wysokości 15% ceny sprzedaży. Prowizję potrąca się w chwili otrzymania zapłaconej kwoty.

Rzeczy o wartości powyżej 5 000 lewów bułgarskich, pojazdy silnikowe, statki wodne oraz statki powietrzne komornik sprzedaje zgodnie z procedurą przewidzianą dla sądowej sprzedaży nieruchomości.

Komornik ogłasza sprzedaż składnika majątku poprzez zamieszczenie obwieszczenia w przeznaczonych do tego miejscach w budynku sądu rejonowego (rayonen sad), w swojej kancelarii bądź w urzędzie gminy lub miasta. Protokół stwierdzający zamieszczenie obwieszczeń podlega rejestracji przez sąd rejonowy. W przypadku gdy przekazanie rzeczy do sklepu wiąże się z niedogodnościami przy jej sprzedaży, komornik zamieszcza także obwieszczenie w widocznym miejscu w budynku sklepu i umawia się z osobami, które chciałyby obejrzeć rzecz, na jej obejrzenie w miejscu, w którym rzecz ta się znajduje.

Cenę sprzedaży rzeczy w sklepie określa komornik. Cena wywołania na licytacji publicznej prowadzonej w formie ustnej lub w ramach sprzedaży sądowej wynosi 85% wartości rzeczy. Na wniosek strony powołuje się biegłego w celu określenia wartości rzeczy. Biegłego powołuje się z urzędu, gdy określenie wartości wymaga wiadomości specjalnych z dziedziny nauki, sztuki, rzemiosła itp. Biegły może przedstawić ustną opinię w przedmiocie wartości rzeczy. Opinie ustne zamieszcza się także w protokole.

W przypadku rzeczy o wartości powyżej 5 000 lewów bułgarskich, pojazdów silnikowych, statków wodnych oraz statków powietrznych komornik zobowiązany jest powołać biegłego w celu określenia ich wartości. Cena sprzedaży rzeczy ruchomej nie może być niższa niż jej wartość ubezpieczeniowa, jeśli ma ona taką wartość. Zasada ta nie ma zastosowania do kolejnych sprzedaży tej samej rzeczy.

W pierwszym obwieszczeniu o sprzedaży każda ze stron może zakwestionować cenę rzeczy w chwili jej ustalenia przez komornika i zażądać powołania biegłego w celu sporządzenia nowej wyceny. Komornik wyznacza termin uiszczenia kosztów. Jeśli strona uiści odpowiednie koszty w wyznaczonym terminie, komornik powołuje co najmniej jednego biegłego w celu sporządzenia nowej wyceny rzeczy ruchomej. Nie można zakwestionować nowej, ustalonej w ten sposób wartości.

Jeżeli nie dojdzie do sprzedaży rzeczy w ciągu trzech miesięcy od dnia jej przekazania do sklepu lub od dnia publikacji obwieszczenia o sprzedaży, rzecz sprzedaje się w drodze licytacji publicznej prowadzonej w formie ustnej po cenie wynoszącej 50% pierwotnie ustalonej ceny.. Licytacja publiczna odbywa się w terminie ustalonym przez komornika przed budynkiem, w którym przechowuje się rzeczy umieszczone w spisie inwentarza, lub w innym miejscu uzgodnionym wspólnie przez strony. Jeśli strony nie mogą dojść do porozumienia, sprzedaż odbywa się w miejscu ustalonym przez komornika nie wcześniej niż jeden tydzień i nie później niż trzy tygodnie od dnia sporządzenia spisu inwentarza. Jeżeli wierzyciel nie uiści kosztów sprzedaży w terminie jednego tygodnia od dnia sporządzenia spisu inwentarza, nie wyznacza się żadnego terminu sprzedaży i zwalnia się rzeczy umieszczone w spisie. W dniu sprzedaży komornik sporządza protokół zawierający datę i określający sposób ujawnienia informacji oraz zawiadomienia stron. Licytacja zaczyna się w czasie z góry ustalonym i kończy się po zaoferowaniu do sprzedaży ostatniej z rzeczy umieszczonych w spisie. W celu wzięcia udziału w licytacji nie wymaga się wpłaty wadium.

Sprzedaż sądowa nieruchomości:

Jeżeli przedmiotem egzekucji jest nieruchomość, komornik wysyła wezwanie do dobrowolnej zapłaty długu wraz ze wskazaniem nieruchomości i jednocześnie wysyła pismo do Agencji ds. Rejestrów w celu zarejestrowania zajęcia nieruchomości.

Komornik umieszcza w spisie inwentarza nieruchomość wskazaną przez wierzyciela po uprzednim sprawdzeniu, że nieruchomość ta stanowiła własność dłużnika w dniu dokonania zajęcia nieruchomości. Własność weryfikuje się poprzez sprawdzenie rejestrów podatkowych lub rejestrów aktów notarialnych bądź w inny sposób, w tym poprzez rozpytanie sąsiadów. W przypadku gdy nie ma żadnego wiarogodnego dowodu własności, bierze się pod uwagę posiadanie nieruchomości w dniu dokonania zajęcia nieruchomości.

W spisie inwentarza umieszcza się także dzień złożenia wyceny nieruchomości, jeśli dokonano jej po sporządzeniu spisu. W takim przypadku uznaje się, że strony powiadomiono o przedstawieniu wyceny, niezależnie od tego, czy strony były obecne przy sporządzaniu spisu. Na żądanie wierzyciela w spisie zamieszcza się także miejsce i czas sprzedaży nieruchomości. W takim przypadku uznaje się że dłużnika powiadomiono o sprzedaży, niezależnie od tego, czy był on obecny przy sporządzaniu spisu.

Komornik powołuje biegłego w celu sporządzenia wyceny nieruchomości. Biegły musi być wpisany do rejestru niezależnych rzeczoznawców, o którym mowa w ustawie o niezależnych rzeczoznawcach (Zakon za nezavisimite otseniteli), lub na listę biegłych specjalistów, o której mowa w ustawie o sądownictwie (Zakon za sadebnata vlast). Opinię biegłego przekazuje się stronom, które mogą ją zakwestionować w terminie siedmiu dni. W przypadku zakwestionowania opinii biegłego strony wyznaczają biegłego, który spełnia wymagania określone powyżej, w celu sporządzenia drugiej wyceny oraz ponoszą związane z tym koszty. Nie sporządza się drugiej wyceny, jeśli nie zgłoszono żadnych zastrzeżeń do pierwszej wyceny. W przypadku sporządzenia co najmniej dwóch wycen wartość nieruchomości ustala się jako średnią arytmetyczną wartości wskazanych we wszystkich wycenach. W przypadku nieruchomości cena wywołania wynosi 80% jej wartości. Cena wywołania w przypadku pierwszej sprzedaży sądowej nie może być niższa niż wartość wskazana w wycenie podatkowej, jeśli jest ona dostępna.

Komornik ma obowiązek, w terminie jednego tygodnia od dnia sporządzenia spisu inwentarza, sporządzić obwieszczenie o sprzedaży, które zawiera opis nieruchomości, wskazanie jej właściciela, wskazanie, czy nieruchomość obciążona jest hipoteką lub innym ograniczonym prawem rzeczowym, informacje o wpisanych do księgi wieczystej roszczeniach, zajęciach i stosunkach najmu dotyczących nieruchomości w chwili dokonywania zajęcia, a także cenę wywołania oraz miejsce i czas jej sprzedaży. Obwieszczenie wywiesza się w przeznaczonych do tego miejscach w kancelarii komornika prywatnego, budynku sądu rejonowego, urzędzie gminy lub urzędzie miasta właściwych dla miejsca położenia nieruchomości, a także na samej nieruchomości. Obwieszczenie publikuje się także na stronie internetowej sądu okręgowego (okrazhen sad) właściwego dla miejsca prowadzenia egzekucji co najmniej jeden dzień przed dniem rozpoczęcia sprzedaży wskazanym w obwieszczeniu. Komornik sporządza protokół, w którym wskazuje dzień publikacji obwieszczenia. Protokół podlega rejestracji w sądzie rejonowym. Komornik określa termin, w którym potencjalni nabywcy mogą obejrzeć nieruchomość.

Sprzedaż odbywa się w siedzibie sądu rejonowego. Trwa ona jeden miesiąc i kończy się w dniu wskazanym w obwieszczeniu. Dokumentację dotyczącą sprzedaży przechowuje się w sekretariacie sądu rejonowego. Wszystkie osoby zainteresowane nieruchomością mogą się zapoznać z tą dokumentacją. W celu wzięcia udziału w licytacji należy wpłacić na rachunek komornika wadium w wysokości 10% ceny wywołania. Wierzyciel nie wpłaca wadium, jeżeli wartość jego roszczenia przewyższa wysokość wadium. Jeżeli nikt nie przystąpił do licytacji lub nikt nie złożył ważnej oferty bądź jeżeli nabywca nie zapłacił ceny i nie przysądzono własności na rzecz licytanta, któremu udzielono przybicia, wierzyciel ma prawo, w terminie jednego tygodnia od dnia zawiadomienia, żądać wyznaczenia nowej sprzedaży.

Nowa sprzedaż odbywa się na takich samych zasadach jak pierwsza sprzedaż. Może rozpocząć się najwcześniej jeden miesiąc po zakończeniu pierwszej sprzedaży, a cena wywołania wynosi 90% ceny wywołania zastosowanej podczas pierwszej sprzedaży. Jeżeli nie dojdzie do sprzedaży nieruchomości podczas drugiej sprzedaży i w ciągu jednego tygodnia od obwieszczenia o sprzedaży nie wpłyną żadne wnioski o określenie nowej ceny wywołania, nieruchomość wyłącza się z majątku podlegającego egzekucji i znosi się zajęcie na wniosek komornika.

2. Osoby trzecie, które mogą przeprowadzić sprzedaż

W toku postępowania egzekucyjnego sprzedaż zajętego mienia prowadzi komornik, korzystając z jednego ze sposobów opisanych w pkt 1 i 6. Jedynym wyjątkiem od tej zasady jest sprzedaż ruchomości w sklepie lub na giełdzie.

Dłużnik może zaakceptować sprzedaż rzeczy w sklepie komornika prywatnego po cenie określonej przez komornika lub w sklepie wskazanym przez komornika prywatnego poprzez udzielenie pisemnej zgody na przekazanie rzeczy do tego sklepu w celu sprzedaży.

Jeżeli rzecz może być sprzedana na giełdzie, wierzyciel lub dłużnik może wskazać giełdę, na której chce, aby rzecz została sprzedana, udzielając specjalnej pisemnej zgody na taką sprzedaż.

Przekazanie rzeczy potwierdza się w protokole, który podpisuje komornik i kierownik giełdy lub sklepu. Sklep albo, w zależności od przypadku, giełda, otrzymuje prowizję za przeprowadzenie transakcji w wysokości 15% ceny sprzedaży. Prowizję potrąca się w chwili otrzymania zapłaconej kwoty.

Wszystkie kwoty otrzymane w toku postępowania egzekucyjnego od dłużnika, osoby trzeciej, w stosunku do której dokonano zajęcia, licytantów i nabywców podczas sprzedaży, a także od sklepów lub giełd, które prowadziły sprzedaż ruchomości, wpłaca się na rachunek komornika.

3. Rodzaje licytacji, do których te zasady mogą nie mieć w pełni zastosowania

Zgodnie z prawem bułgarskim w postępowaniu egzekucyjnym i upadłościowym nie występują żadne rodzaje licytacji sądowych, do których te zasady nie mają w pełni zastosowania. Pewne różnice dotyczące warunków przeprowadzania licytacji sądowych mogą jednak wynikać z przepisów szczególnych.

4. Informacje dotyczące krajowych rejestrów aktywów

W Bułgarii prowadzi się następujące rejestry aktywów:

Rejestr nieruchomości:

Rejestr ten, prowadzony przez Agencję ds. Rejestrów (Agentsiya po vpisvaniyata), stanowi bazę danych o nieruchomościach w Bułgarii i obejmuje poszczególne nieruchomości z podziałem na działki. Stanowi on rejestr tytułów własności i innych aktów, na mocy których własność lub inne prawa rzeczowe na nieruchomościach są uznawane, przenoszone i zmieniane lub wygasają. Do rejestru nieruchomości wpisuje się zajęcia nieruchomości oraz hipoteki ustanowione na nieruchomości. W rejestrze tym można znaleźć najnowsze wpisy dotyczące wyżej wymienionych okoliczności i można śledzić chronologicznie zmiany tych okoliczności oraz wpisanych aktów. Z rejestru nieruchomości można skorzystać w celu zweryfikowania prawa własności nieruchomości i jej właścicieli, a także praw rzeczowych i innych ograniczeń ustanowionych na nieruchomości. Wgląd do rejestru można uzyskać w biurach rejestru nieruchomości w Bułgarii lub przez internet po rejestracji użytkownika i uiszczeniu opłaty określonej w specjalnym cenniku.

Krajowy rejestr pojazdów drogowych:

Rejestr ten jest prowadzony przez Ministerstwo Spraw Wewnętrznych (Ministerstvo na vatreshnite raboti). Obejmuje on dane dotyczące rejestracji pojazdów drogowych, zmiany w prawie własności zarejestrowanych pojazdów drogowych (w tym dane o zawartych umowach), a także dane o dokonanych zajęciach lub innych nałożonych ograniczeniach.

Notariusze oraz prywatni i państwowi komornicy mają z urzędu zapewniony dostęp do informacji zawartych w rejestrze.

Zaświadczenia o zarejestrowaniu lub wyrejestrowaniu pojazdów wydaje się właścicielom pojazdów po uiszczeniu przez nich opłaty pobieranej przez Ministerstwo Spraw Wewnętrznych zgodnie z ustawą o opłatach skarbowych (Zakon za darzhavnite taksi).

Opłaty nie pobiera się, jeżeli informacje o zarejestrowanych pojazdach udostępnia się Ministerstwu Spraw Wewnętrznych, organom sądowym, organom odpowiedzialnym za bezpieczeństwo narodowe i porządek publiczny, a także organom Krajowego Urzędu Skarbowego (Natsionalna agentsiya za prihodite) na żądanie wystosowane z urzędu.

Informacje o zarejestrowanych pojazdach udostępnia się osobom trzecim na polecenie organów sądowych po uiszczeniu opłaty pobieranej przez Ministerstwo Spraw Wewnętrznych zgodnie z ustawą o opłatach skarbowych.

Rejestr cywilnych statków powietrznych Republiki Bułgarii:

Rejestr ten jest prowadzony przez Dyrekcje Generalną ds. Administracji Lotnictwa Cywilnego (Glavna Direktsiya ‘Grazhdanska vasduhoplavatelna administratsiya’) Ministerstwa Transportu i Komunikacji (Ministerstvo na transporta i saobshteniyata).

Wszystkie okoliczności związane z ustanowieniem tytułu prawnego do cywilnego statku powietrznego i wszystkie zmiany związane z przeniesieniem tego tytułu, ustanowieniem i przeniesieniem prawa własności lub praw obligacyjnych, a także ustanowieniem obciążeń wpisuje się do rejestru cywilnych statków powietrznych Republiki Bułgarii.

Czynności prawne stają się skuteczne wobec osób trzecich po wpisaniu tych czynności do rejestru. Wpisy do rejestru stanowią przejaw zasady jawności wobec osób trzecich działających w dobrej wierze.

Rejestr cywilnych statków powietrznych jest publicznie dostępny na stronie internetowej Dyrekcji Generalnej ds. Administracji Lotnictwa Cywilnego, z wyjątkiem danych właściciela, posiadacza lub dzierżyciela zarejestrowanego cywilnego statku powietrznego. Dyrekcja Generalna ds. Administracji Lotnictwa Cywilnego wydaje zaświadczenia o rejestracji właścicielom, dzierżycielom lub posiadaczom cywilnych statków powietrznych lub ich pełnomocnikom za opłatą określoną przez Radę Ministrów (Ministerski savet). Zaświadczenia dotyczące tożsamości właścicieli, posiadaczy lub dzierżycieli cywilnych statków powietrznych wydaje się wyłącznie organom publicznym lub organom sądowym, komornikom sądowym lub państwowym wykonującym powierzone im przez prawo kompetencje bądź właścicielom cywilnych statków powietrznych lub ich pełnomocnikom.

Rejestr statków Republiki Bułgarii:

Rejestry poszczególnych kategorii statków podlegających rejestracji tworzą jeden rejestr statków pływających pod bułgarską banderą. Rejestry te prowadzą jednostki regionalne Agencji Wykonawczej Administracji Morskiej (Izpalnitelna agentsiya ‘Morska administratsiya’) podlegające Ministrowi Transportu i Komunikacji. Rejestry obejmują:

1. małe statki o długości do 20 metrów włącznie, w przypadku statków rzecznych, oraz o masie do 40 ton brutto włącznie, w przypadku statków morskich,
2. duże statki o długości powyżej 20 metrów, w przypadku statków rzecznych, oraz o masie powyżej 40 ton brutto, w przypadku statków morskich,
3. statki wyczarterowane jako czartery typu bare-boat;
4. statki w budowie o długości powyżej 12 metrów.

Rejestr statków Republiki Bułgarii umożliwia sprawowanie jurysdykcji i kontroli nad identyfikacją statków, które pływają pod banderą Bułgarii, prawem ich własności, ich obciążeniami majątkowymi i finansowymi oraz ograniczeniami w rozporządzaniu, a także odpowiedzialnością właścicieli statków i czarterujących statki bez załogi w przypadku statków pływających pod banderą Bułgarii.

Rejestry prowadzi się w formie papierowej i elektronicznej.

Chociaż rejestry mają co do zasady charakter publiczny, to dostęp do informacji w nich zawartych jest faktycznie ograniczony i podlega regulacjom. Publiczny dostęp do rejestrów ograniczono, aby zapewnić odpowiednią ochronę własności. Zainteresowane strony mogą wnieść o wydanie, za opłatą, uwierzytelnionych wyciągów z rejestru. Właściwe dyrekcje wydają wyciągi z rejestru osobom mającym prawnie uzasadniony interes w pozyskaniu informacji o statkach. Można także przekazywać ogólne informacje statystyczne dotyczące liczby i rodzajów statków itp.

Dostęp do bazy danych przyznano Komisji ds. Zwalczania Korupcji i Konfiskaty Nielegalnie Nabytego Mienia (Komisiya za protivodeystvie na koruptsiyata i za otnemane na nezakonno pridobitoto imushtestvo), Krajowemu Urzędowi Skarbowemu, Państwowej Agencji Bezpieczeństwa Narodowego (Darzhavna agentsiya ‘Natsionalna sigurnost’), a także Policji Granicznej (Granichna politsiya) na mocy dwustronnych umów zawartych pomiędzy tymi instytucjami a Agencją Wykonawczą Administracji Morskiej. Możliwe jest również przyznanie dostępu innym instytucjom, a także komornikom sądowym i państwowym. Dostęp przyznaje się, przekazując unikalne hasło. Dostęp przyznaje się z zewnętrznego adresu IP i przez zaporę sieciową. Ze względów bezpieczeństwa wprowadzono funkcję śledzenia każdego logowania do systemu. Użytkownicy zewnętrzni mogą przeprowadzać wyszukiwania w bazie danych przy użyciu unikalnego numeru identyfikacyjnego właściciela statku (jeśli właściciel statku jest obywatelem Bułgarii) albo unikalnego numeru zagranicznego (jeśli właściciel jest cudzoziemcem) oraz mogą otrzymać dane z rejestru w wersji okrojonej. W praktyce odnośne dane, tj. informacje, czy dana osoba jest właścicielem statku, rodzaj statku i portowy numer rejestracyjny, to dane istotne z punktu widzenia funkcji pełnionych przez instytucje, którym przyznano dostęp do rejestru.

Okoliczności podlegające wpisowi do rejestru stają się skuteczne wobec osób trzecich dopiero po ich wpisaniu.

5. Informacje dotyczące baz danych przeznaczonych dla wierzycieli i służących do identyfikowania aktywów dłużników lub przysługujących im należności

Większość informacji zawartych w wymienionych powyżej krajowych rejestrach ma w całości albo częściowo charakter publiczny. W niektórych przypadkach przeprowadzanie określonych wyszukań jest odpłatne.

Organy rządowe i sądowe, a także komornicy sądowi i państwowi mają pełny dostęp do danych wpisanych do poszczególnych rejestrów.

6. Informacje na temat licytacji sądowych przez internet

Ruchomości i nieruchomości, papiery wartościowe w formie papierowej, wyodrębnione części przedsiębiorstwa, a także prawa własności przemysłowej podlegające egzekucji można sprzedać zgodnie z przepisami o elektronicznych licytacjach sądowych. Na pisemny wniosek strony postępowania egzekucyjnego komornik przeprowadza elektroniczną licytację sądową.

Elektroniczną licytację sądową przeprowadza się za pośrednictwem specjalnej platformy internetowej Ministerstwa Sprawiedliwości (Ministerstvo na pravosadieto).

W celu wzięcia udziału w licytacji każdy z licytantów wpłaca wadium w wysokości 10% ceny wywołania. Licytanci zgłaszają swój udział za pośrednictwem systemu elektronicznego przy użyciu podpisu elektronicznego albo w kancelarii komornika. Zgłaszanie się licytantów do udziału w licytacji elektronicznej trwa jeden miesiąc i kończy się o godzinie 17:00 w dniu wskazanym w obwieszczeniu.

Elektroniczna licytacja sądowa trwa siedem dni. Licytacja kończy się o godzinie 17:00 ostatniego dnia tego terminu, jeżeli w ciągu ostatnich 10 minut licytacji nie złożono żadnych nowych ofert. Jeżeli złożono nową ofertę w ciągu ostatnich 10 minut licytacji, licytację przedłuża się automatycznie o kolejne 10 minut, ale o nie więcej niż 48 godzin. Jeżeli w ciągu ostatnich 10 minut nie złożono żadnej oferty, dochodzi do zakończenia licytacji.

W toku licytacji zgłasza się kolejne postąpienia. Ostatnią zgłoszoną przez licytanta ofertę publikuje się na platformie internetowej poświęconej elektronicznym licytacjom sądowym.

Po zakończeniu elektronicznej licytacji sądowej platforma wysyła automatyczną wiadomość do wszystkich dopuszczonych licytantów na temat ostatniej zaoferowanej ceny za daną rzecz.

Pierwszego dnia roboczego po zakończeniu licytacji komornik weryfikuje wszystkie okoliczności związane z licytacją i sporządza protokół, w którym wyszczególnia wszystkie otrzymane wnioski o dopuszczenie do udziału w licytacji, w tym dopuszczonych i niedopuszczonych licytantów wraz z uzasadnieniem ich dopuszczenia lub niedopuszczenia, otrzymane oferty, a także opis wszystkich problemów technicznych napotkanych w toku licytacji, oraz ogłasza nabywcą licytanta oferującego najwyższą cenę nabycia. Licytację elektroniczną uznaje się za zakończoną z chwilą podpisania protokołu przez komornika. Protokół publikuje się niezwłocznie na jednolitej platformie internetowej, aby zapewnić dostęp do niego wszystkim licytantom.

Ministerstwo Sprawiedliwości tworzy i prowadzi jednolitą platformę internetową na potrzeby elektronicznych licytacji sądowych, która obejmuje rejestr licytacji sądowych i system służący do prowadzenia licytacji sądowych, i wydaje zarządzenie w sprawie organizacji, zasad i funkcjonowania platformy internetowej na potrzeby elektronicznych licytacji sądowych.

Platforma internetowa na potrzeby elektronicznych licytacji sądowych oraz punkt kompleksowej obsługi na potrzeby zajęć będą działać na podstawie wspólnego systemu informacyjnego. To podejście zapewnia automatyczny przepływ danych z punktu kompleksowej obsługi na potrzeby zajęć do modułu sprzedaży i odwrotnie.

System informacyjny, działający jako punkt kompleksowej obsługi na potrzeby zajęć, jest scentralizowaną bazą danych o wszystkich zajęciach dokonanych na ruchomościach, które podlegają rejestracji z mocy prawa.

Ministerstwo Sprawiedliwości, Ministerstwo Spraw Wewnętrznych, Ministerstwo Transportu i Komunikacji oraz Ministerstwo Rolnictwa (Ministerstvo na zemedelieto) wymieniają się drogą elektroniczną danymi dotyczącymi ruchomości, które podlegają rejestracji w rejestrach prowadzonych przez każdą z tych instytucji, korzystając z systemu informacyjnego działającego jako punkt kompleksowej obsługi na potrzeby zajęć.

System informacyjny, działający jako punkt kompleksowej obsługi na potrzeby zajęć w Bułgarii, zapewni gromadzenie w jednej centralnej bazie danych informacji na temat ruchomości podlegających obowiązkowi rejestracji, zajętych w postępowaniu egzekucyjnym. Dostęp do systemu mogą uzyskać wszystkie właściwe organy i osoby w Bułgarii i poza jej granicami.

Na podstawie danych zawartych w systemie informacyjnym działającym jako punkt kompleksowej obsługi na potrzeby zajęć Ministerstwo Sprawiedliwości wysyła zawiadomienia o dokonanych zajęciach za pośrednictwem elektronicznej usługi administracyjnej. Za pośrednictwem tego systemu można także kierować zapytania o zajęcia dokonane względem dowolnej osoby, z zachowaniem wymogów określonych w ustawie o administracji elektronicznej (Zakon za elektronnoto upravlenie). Wnioski o świadczenie usług składa się za pośrednictwem portalu elektronicznego Ministerstwa Sprawiedliwości.

Ministerstwo Sprawiedliwości pobiera opłaty za świadczone usługi w wysokości określonej w taryfie przyjętej przez Radę Ministrów.

Organy administracji rządowej i samorządowej, lokalne organy administracji oraz urzędnicy pełniący funkcje publiczne mają z urzędu zapewniony nieodpłatny dostęp do systemu informacyjnego.

Uwaga:

Uruchomienie systemu informacyjnego, w tym systemu informacyjnego działającego jako punkt kompleksowej obsługi na potrzeby zajęć w Republice Bułgarii, oraz platformy internetowej na potrzeby elektronicznych licytacji sądowych, odbędzie się 1 lipca 2023 r.

1. Ogłoszenia oraz wycena na potrzeby sprzedaży zajętych składników aktywów

Obwieszczenia o licytacjach są publikowane na oficjalnej tablicy ogłoszeń komornika lub przez władze miejskie w sposób zwyczajowo przyjęty. Publikuje się je także na portalu licytacyjnym (Portál dražeb) (http://www.portaldrazeb.cz) oraz w centralnym rejestrze egzekucji (Centrální evidence exekucí) (http://www.ceecr.cz).

W przypadku licytacji nieruchomości komornik wyznacza biegłego w celu ustalenia wartości normalnej nieruchomości, w tym wszelkiego wyposażenia i urządzeń oraz praw indywidualnych i wad związanych z nieruchomością. Komornik ustala wartość nieruchomości na podstawie opinii biegłego. Wartość ta służy jako podstawa ceny wywołania, która stanowi dwie trzecie sumy oszacowania w ramach pierwszej licytacji.

Wartość ruchomości ustala się zgodnie z ustawą o cenach nr 526/1990 lub na podstawie oszacowania przez komornika. Jeżeli wiedza i doświadczenie komornika nie są wystarczające, do sporządzenia wyceny wyznacza się biegłego. Cena wywołania stanowi jedną trzecią sumy oszacowania.

2. Osoby trzecie, które mogą przeprowadzić sprzedaż

W Czechach przewidziano dwa rodzaje egzekucji.

• Egzekucja

3. Rodzaje licytacji, do których te zasady mogą nie mieć w pełni zastosowania

Wszystkie licytacje sądowe są uregulowane właściwymi przepisami ustawy nr 99/1963 (kodeks postępowania cywilnego), ustawy nr 120/2001 (kodeks egzekucyjny) oraz dekretu wykonawczego nr 418/2001 w sprawie procedur przeprowadzania egzekucji i innych czynności.

4. Informacje dotyczące krajowych rejestrów aktywów

Aktywa rejestruje się w następujących rejestrach publicznych:

• Nieruchomości: rejestr nieruchomości (katastr nemovitostí)
• Ruchomości: rejestr pojazdów (registr vozidel), rejestr statków wodnych (plavební rejstřík) i rejestr statków powietrznych (letecký rejstřík)
• Papiery wartościowe: Centralny Rejestr Papierów Wartościowych (Centrální depozitář cenných papírů)

5. Informacje dotyczące baz danych przeznaczonych dla wierzycieli i służących do identyfikowania aktywów dłużników lub przysługujących im należności

Wykaz dłużników jest prowadzony w Centralnym Rejestrze Dłużników Republiki Czeskiej (Centrální registr dlužníků České republiky) (http://www.centralniregistrdluzniku.cz), do którego dostęp mają wierzyciele i dłużnicy. Do uzyskania dostępu wymagana jest bezpłatna rejestracja.

6. Informacje na temat licytacji sądowych przez internet

W obwieszczeniu o licytacji należy zawsze wskazać miejsce licytacji, która może odbyć się także przez internet. Państwo nie prowadzi jednak żadnej oficjalnej domeny służącej do prowadzenia licytacji. Nieoficjalne portale to https://www.exdrazby.cz, http://www.okdrazby.cz oraz http://www.drazby-exekutori.cz. Aby wziąć udział w licytacji, uczestnicy muszą udowodnić swoją tożsamość i wpłacić wadium.

1. Ogłoszenia oraz wycena na potrzeby sprzedaży zajętych aktywów

Zajęte aktywa sprzedaje komornik sądowy. Jeżeli dłużnik i wierzyciel osiągną porozumienie co do zaspokojenia wierzytelności, tj. jeżeli uzgodnią, że wierzytelność wymagalną w toku postępowania egzekucyjnego można zaspokoić w inny sposób, nie ma konieczności przeprowadzenia licytacji. Porozumienia muszą zostać zawarte ze wszystkimi wierzycielami. Zawarcie porozumienia należy zgłosić komornikowi sądowemu; w przeciwnym razie będzie on kontynuował zwykłe czynności egzekucyjne.

Jeżeli wnioski o wszczęcie egzekucji długu zostały złożone przez różnych wierzycieli do różnych komorników sądowych, a nieruchomość dłużnika została już zajęta przez jednego z komorników sądowych, inny komornik sądowy, który wszczyna egzekucję, nie może zająć nieruchomości dłużnika objętej wpisem, dopóki nieruchomość ta nie zostanie zwolniona przez pierwszego komornika sądowego.

Sumę oszacowania i cenę wywołania licytowanych aktywów określa biegły.

Licytacje online są przeprowadzane w specjalnym serwisie licytacyjnym. Obwieszczenie o licytacji publikuje się co najmniej 10 dni przed jej terminem w publikatorze urzędowym Ametlikud Teadaanded i w internecie. Komornik sądowy może również zamieścić obwieszczenie w gazecie sprzedawanej w okolicy, w której zostanie przeprowadzona licytacja. Na wniosek wnioskodawcy lub dłużnika i na jego koszt komornik sądowy ogłasza obwieszczenie również w innych publikacjach.

Zainteresowane osoby mają prawo do obejrzenia aktywów od dnia ogłoszenia obwieszczenia do chwili rozpoczęcia licytacji. Zainteresowanym osobom przysługuje również prawo do wglądu do złożonych wniosków dotyczących aktywów przeznaczonych do licytacji oraz zaświadczeń dotyczących aktywów, w tym protokołów oszacowania. Jeżeli aktywa są sprzedawane w toku postępowania egzekucyjnego, komornik sądowy ani dłużnik nie są odpowiedzialni za ewentualne wady sprzedawanych aktywów. Nie wyklucza to możliwej odpowiedzialności komornika sądowego lub dłużnika za szkody wyrządzone niezgodnie z prawem. Komornik sądowy wyznacza termin oględzin aktywów. Jeżeli aktywa znajdują się w posiadaniu dłużnika, przysługuje mu prawo do zwrócenia się z wnioskiem, aby oględziny odbywały się w terminie wyznaczonym na czynności egzekucyjne. Komornik sądowy musi uwzględnić interesy właściciela.

Jeżeli kilka osób jest zainteresowanych aktywami będącymi przedmiotem licytacji, wszystkie te osoby mogą wziąć udział w licytacji, pod warunkiem że dokonały prawidłowej rejestracji uczestnictwa w licytacji. Licytacja rozpoczyna się od podania ceny wywołania, po czym wszyscy uczestnicy mogą licytować poprzez składanie postąpień w wyznaczonym czasie trwania licytacji. Jeżeli złożono postąpienie w doliczonym czasie przed zakończeniem licytacji, zakończenie licytacji zostaje przesunięte o taki sam doliczony czas i licytacja będzie trwała aż do chwili ustania postąpień. Doliczony czas wynosi 1–60 min. W przypadku licytacji online ofertą, która uzyskuje przybicie, jest najwyższa oferta złożona w serwisie licytacyjnym do chwili zakończenia licytacji. Oferta, która uzyskała przybicie, zostanie ogłoszona w serwisie licytacyjnym w dniu roboczym następującym po dniu licytacji.

Komornik sądowy może wyznaczyć rękojmię dla uczestników licytacji w wysokości do 10% ceny wywołania. Jeżeli wyznaczono rękojmię, osoba, która ma zamiar uczestniczyć w licytacji, jest zobowiązana do jej złożenia. Kwotę rękojmi można uiścić drogą elektroniczną, tj. za pośrednictwem elektronicznych usług bankowych, na rachunek bankowy wyznaczony przez komornika sądowego lub – w przypadku serwisu licytacyjnego – za pośrednictwem dostawcy usług płatniczych. W przypadku licytacji ustnych kwotę rękojmi nieprzekraczającą 640 euro można uiścić w gotówce.

2. Osoby trzecie, które mogą przeprowadzić sprzedaż

Ruchomości i nieruchomości zajęte w toku postępowania egzekucyjnego są sprzedawane przez komorników sądowych. Licytacje uproszczone są przeprowadzane przez osoby upoważnione przez Izbę Komorników i Syndyków Masy Upadłości (Kohtutäiturite ja Pankrotihaldurite Koda). Masę upadłości sprzedaje się w drodze licytacji zgodnie z procedurą określoną w kodeksie postępowania egzekucyjnego, a sprzedaż tę przeprowadza komornik.

3. Rodzaje licytacji, do których te zasady mogą nie mieć w pełni zastosowania

W estońskim postępowaniu egzekucyjnym i upadłościowym nie istnieją żadne rodzaje licytacji, do których powyższe zasady mają zastosowanie wyłącznie częściowo. Pewne różnice dotyczące warunków przeprowadzania licytacji mogą jednak wynikać z przepisów szczególnych.

4. Informacje dotyczące krajowych rejestrów aktywów

W Estonii istnieją następujące rejestry:

• e-rejestr nieruchomości (e-kinnistusraamat) – serwis elektroniczny umożliwiający szybkie i wygodne sprawdzenie ogólnych danych dotyczących wpisanych do rejestru nieruchomości, ich położenia, właścicieli, ograniczeń mających do nich zastosowanie oraz hipotek, które na nich ustanowiono. Korzystanie z serwisu wymaga identyfikacji użytkownika. Dostęp do szczegółowych danych wprowadzonych w poszczególnych częściach rejestru nieruchomości można uzyskać po uiszczeniu opłaty wskazanej w cenniku;
• rejestr budynków (ehitisregister) – publiczny rejestr elektroniczny, którego celem jest gromadzenie, przechowywanie i publikowanie informacji dotyczących budynków będących w trakcie budowy lub budynków użytkowanych;
• rejestr drogowy (liiklusregister), zawierający informacje dotyczące pojazdów i przyczep. Rejestr drogowy jest publiczną elektroniczną bazą danych, jednak dostęp do niektórych zawartych w nim danych (na przykład informacji o właścicielach pojazdów) jest ograniczony;
• rejestr papierów wartościowych (väärtpaberiregister) – elektroniczny serwis estońskiego Centralnego Rejestru Papierów Wartościowych przeznaczony zarówno dla przedsiębiorstw, jak i osób fizycznych, w którym można wyszukiwać i szybko uzyskać informacje o papierach wartościowych i rachunkach papierów wartościowych wpisanych do rejestru, z zachowaniem pewnych ustalonych ograniczeń; Korzystanie z serwisu wymaga identyfikacji użytkownika.
• e-rejestr handlowy (e-äriregister), zawierający dane dotyczące wszystkich osób prawnych zarejestrowanych w Estonii. Oprócz dostępu do danych dotyczących spółek, organizacji non-profit i fundacji można również uzyskać dostęp do danych dotyczących państwowych organów rządowych i samorządowych, osób prawnych prawa publicznego i organów konstytucyjnych. Każda osoba logująca się z wykorzystaniem swojego dowodu tożsamości może nieodpłatnie przeglądać dane, które jej dotyczą.
• rejestr małżeńskich ustrojów majątkowych (abieluvara register), zawierający dane dotyczące rodzajów wybranych majątkowych stosunków małżeńskich i umów małżeńskich majątkowych podpisanych przez małżonków. Informacje wprowadzone do rejestru małżeńskich ustrojów majątkowych są publiczne i dostępne dla wszystkich zainteresowanych osób nieodpłatnie, za pośrednictwem e-usługi;
• rejestr statków (laevakinnistusraamat) – elektroniczny rejestr zawierający informacje dotyczące zarejestrowanych statków wodnych i statków wodnych w budowie, jak również związanych z nimi praw rzeczowych. Dane wprowadzone do rejestru statków wodnych są publiczne i wywołują skutki prawne. Dane są dostępne dla wszystkich zainteresowanych osób nieodpłatnie;
• rejestr statków powietrznych (õhusõidukite register), mający na celu gromadzenie i przetwarzanie danych wymaganych do rejestracji i identyfikacji statków powietrznych;
• rejestr kredytowy (maksehäireregister) – oficjalny rejestr Creditinfo i jedyny rejestr w Estonii, który zawiera spójne informacje wysokiej jakości dotyczące zaległych płatności. Został on utworzony w 2001 r. przez banki estońskie. Wyszukiwanie informacji w rejestrze jest odpłatne;
• publiczne e-rejestry patentów i znaków towarowych (patendi- ja kaubamärgi registrid), które można przeszukiwać nieodpłatnie.

5. Informacje dotyczące baz danych przeznaczonych dla wierzycieli i służących do identyfikowania aktywów dłużników lub przysługujących im należności

Większość informacji zawartych w wymienionych powyżej krajowych rejestrach ma w całości albo częściowo charakter publiczny. Do przeprowadzenia wyszukania konieczna może się okazać identyfikacja użytkownika za pomocą dowodu tożsamości lub elektronicznego dowodu tożsamości albo za pośrednictwem banku. Przeprowadzanie niektórych wyszukiwań jest odpłatne.

Komornicy sądowi i syndycy muszą zwracać się o zezwolenie na uzyskanie elektronicznego dostępu (o odpowiednim poziomie) do danych zamieszczonych w różnych rejestrach.

6. Informacje na temat licytacji sądowych przez internet

Podczas licytacji przeprowadzanych w toku postępowania egzekucyjnego zajęte nieruchomości i ruchomości są sprzedawane zgodnie z prawem. Podgląd licytacji online oraz dostęp do nich można uzyskać w specjalnym serwisie licytacyjnym. Serwis licytacji publicznych prowadzi Izba Komorników i Syndyków Masy Upadłości.

Obwieszczenie o licytacji publicznej publikuje się co najmniej 10 dni przed jej terminem (co najmniej 20 dni w przypadku nieruchomości) w urzędowym publikatorze Ametlikud Teadaanded oraz w internecie. Komornik sądowy może również zamieścić obwieszczenie w gazecie sprzedawanej w okolicy, w której zostanie przeprowadzona licytacja. Na wniosek wnioskodawcy lub dłużnika i na jego koszt komornik sądowy ogłasza obwieszczenie również w innych publikacjach.

Osoba zainteresowana udziałem w konkretnej licytacji musi się w tym celu zarejestrować zgodnie z zasadami określonymi w obwieszczeniu o licytacji oraz w terminie tam podanym, a także złożyć rękojmię, jeżeli jest to warunek uczestnictwa w licytacji oraz jeżeli osoba ta nie jest zgodnie z przepisami zwolniona z obowiązku złożenia rękojmi. Oferty mogą składać uczestnicy, którzy zarejestrowali swoje uczestnictwo w licytacji, mają wymaganą zdolność do czynności prawnych i których prawo do uczestnictwa w licytacji nie jest ograniczone na mocy prawa lub w inny sposób. Wniosek o uczestnictwo w licytacji publicznej musi być opatrzony podpisem elektronicznym albo odręcznym. Wniosek o uczestnictwo może zostać wniesiony do komornika sądowego drogą elektroniczną na adres wskazany w obwieszczeniu o licytacji lub poprzez przesłanie go do serwisu licytacyjnego. Wniosek o uczestnictwo nie musi być zaszyfrowany, jednak szczególną procedurę rejestracji określa komornik sądowy. W przypadku licytacji ustnej koperta musi być zapieczętowana. Aby złożyć ofertę w internetowym serwisie licytacyjnym, uczestnik musi się zalogować, korzystając z dowodu tożsamości, elektronicznego dowodu tożsamości lub nazwy użytkownika i hasła.

Wymagane płatności (rękojmię, koszty, cenę nabycia itd.) można przelać drogą elektroniczną, tj. za pośrednictwem elektronicznych usług bankowych na rachunek bankowy wyznaczony przez komornika sądowego lub – w przypadku serwisu licytacyjnego – za pośrednictwem dostawcy usług płatniczych.

Licytant musi zarejestrować swoje uczestnictwo w licytacji przed jej rozpoczęciem. Wszystkich licytantów informuje się o terminie rozpoczęcia licytacji. Zawiadomienie o terminie rozpoczęcia licytacji wysyła się licytantom wiadomością elektroniczną. Każdy może obserwować przebieg licytacji w serwisie służącym licytacji publicznych. Oferty można składać w wyznaczonym czasie (model eBay).Uczestnikom licytacji zapewnia się wsparcie w językach estońskim, rosyjskim i angielskim. Do zakończenia licytacji uczestnicy licytacji pozostają anonimowi.

Wspólna organizacja licytacji publicznych przez państwa członkowskie zachęciłaby do zacieśnienia stosunków pomiędzy osobami fizycznymi i przedsiębiorstwami w państwach członkowskich UE, zwiększenia przejrzystości licytacji, a także przyciągnęłaby większą liczbę uczestników. Tego rodzaju licytacje mogłyby również skrócić czas sprzedaży aktywów.

1. Ogłoszenie oraz wycena na potrzeby sprzedaży zajętych składników aktywów

Zajęcie jest czynnością dokonywaną przez komornika sądowego, polegającą na zajęciu ruchomości (art. 954 kodeksu postępowania cywilnego) lub nieruchomości będącej własnością dłużnika bądź przedmiotem prawa rzeczowego dłużnika do nieruchomości (art. 992 kodeksu postępowania cywilnego) i na sporządzeniu protokołu w obecności pełnoletniego świadka. Zajęty składnik majątku zostaje oszacowany przez komornika sądowego lub biegłego zatrudnionego w tym celu przez komornika sądowego wedle własnego uznania. W przypadku nieruchomości niezależny biegły musi oszacować jej wartość rynkową.

Protokół zajęcia musi zawierać:

1. szczegółowy opis zajętej ruchomości, tak aby możliwa była jej jednoznaczna identyfikacja;
2. wzmiankę o oszacowaniu zajętego składnika majątku przez komornika sądowego lub biegłego;
3. cenę wywoławczą, która w przypadku nieruchomości musi być równa wartości rynkowej;
4. wzmiankę o tytule wykonawczym, na którym opiera się egzekucja, o postanowieniu doręczonym dłużnikowi oraz kwocie, na pokrycie której zajęto dany składnik majątku;
5. wzmiankę o terminie licytacji, który musi być wyznaczony nie wcześniej niż po upływie siedmiu (7) miesięcy od dnia dokonania zajęcia, lecz nie później niż po upływie ośmiu (8) miesięcy od tego dnia, o miejscu licytacji oraz o imieniu i nazwisku licytatora.

Wyciąg z protokołu zajęcia, w tym imiona i nazwiska stron dochodzących egzekucji oraz dłużnika, krótki opis zajętych aktywów, cenę wywoławczą nabycia, imię i nazwisko oraz dokładny adres licytatora, jak również miejsce, termin i godzinę licytacji, należy ogłosić w terminie piętnastu dni od dnia zajęcia na stronie internetowej Biuletynu Ogłoszeń Sądowych Sektora Prawa Ubezpieczeń Krajowego Funduszu Osób Samozatrudnionych (Δελτίου Δικαστικών Δημοσιεύσεων του Τομέα Ασφάλισης Νομικών του Ενιαίου Ταμείου Ανεξάρτητα Απασχολουμένων) zawierającej obwieszczenia dotyczące licytacji.

Licytacja nie może zostać przeprowadzona, jeżeli nie spełniono powyższych formalności, pod rygorem nieważności.

2. Osoby trzecie, które mogą przeprowadzić sprzedaż

Licytacja zajętej ruchomości odbywa się publicznie, na platformie elektronicznej, w obecności notariusza właściwego dla okręgu, w którym dokonano zajęcia, wyznaczonego do przeprowadzenia danej licytacji (art. 959 kodeksu postępowania cywilnego). Licytacja zajętej nieruchomości również odbywa się na platformie elektronicznej, w obecności notariusza właściwego dla okręgu, w którym znajduje się nieruchomość, wyznaczonego do przeprowadzenia danej licytacji (art. 998 kodeksu postępowania cywilnego).

Licytacja odbywa się przez złożenie ofert drogą elektroniczną po wniesieniu wadium i uzyskaniu poświadczenia w systemach elektronicznych zgodnie z art. 959 kodeksu postępowania cywilnego. Licytacje prowadzi się w dni robocze, a konkretnie w środy, czwartki i piątki, w rejonowym sądzie cywilnym w okręgu, w którym dokonano zajęcia.

3. Rodzaje licytacji, do których te zasady mogą nie mieć w pełni zastosowania

Zajęcie aktywów szczególnych (art. 1022–1033 kodeksu postępowania cywilnego).

Istnieje również możliwość zajęcia praw majątkowych dłużnika, których nie można zająć w trybie określonym w art. 953 ust. 1 i 2, art. 982 i art. 992 kodeksu postępowania cywilnego, w szczególności praw własności intelektualnej, uprawnień wynikających z patentu, filmowych opłat licencyjnych oraz wierzytelności wobec osób trzecich zależnych od spełnienia świadczenia wzajemnego, pod warunkiem że przepisy prawa materialnego zezwalają na przeniesienie tych praw (art. 1022 kodeksu postępowania cywilnego).

Jeżeli nakazano sprzedaż zajętego prawa w drodze licytacji, rejonowy sąd cywilny powołuje licytatora (art. 1026 kodeksu postępowania cywilnego), a zastosowanie mają przepisy regulujące sprzedaż ruchomości w drodze licytacji.

4. Informacje dotyczące krajowych rejestrów aktywów

Nie istnieją krajowe rejestry aktywów.

5. Informacje dotyczące baz danych przeznaczonych dla wierzycieli i służących do identyfikowania aktywów dłużników lub przysługujących im należności

Nie istnieją bazy danych, które można by wykorzystać do ustalenia położenia aktywów rzeczowych dłużnika lub wierzytelności przysługujących dłużnikowi. Jest jedynie dostępny centralny system prowadzony przez Niezależny Urząd ds. Dochodów Publicznych (AADE). Do systemu tego mają dostęp wyłącznie określone organy (prokuratura, Urząd Skarbowy, Urząd ds. Przeciwdziałania Praniu Pieniędzy itp.). Można w nim wyszukać numery rachunków bankowych w greckich bankach.

6. Informacje na temat licytacji sądowych przez internet

Od początku 2018 r. wszystkie licytacje przeprowadza się drogą elektroniczną na platformie eauction.gr.

1. Ogłoszenia oraz wycena na potrzeby sprzedaży zajętych składników aktywów

Licytacje ogłasza się za pośrednictwem obwieszczeń ogłaszanych w zakładce „Administración de Justicia” (wymiar sprawiedliwości) na stronie internetowej hiszpańskiego Dziennika Urzędowego (Boletín Oficial del Estado, B.O.E.) oraz na samym portalu licytacyjnym.

Oszacowania dokonuje się w toku wszczętego w tym celu postępowania sądowego (art. 637 kodeksu postępowania cywilnego (Ley de Enjuiciamiento Civil)) przez powołanie biegłych. Czasami oszacowanie nie jest konieczne, ponieważ dokonano już ustalenia wartości do celów licytacji, na przykład w przypadku egzekucji z nieruchomości. Oszacowanie nie jest również wymagane w przypadku licytacji dobrowolnych, w toku których aktywa można wystawić na sprzedaż bez ceny wywołania, bez sumy oszacowania lub po cenie zaproponowanej przez strony.

2. Osoby trzecie, które mogą przeprowadzić sprzedaż

Zgodnie z prawem hiszpańskim sprzedaż mogą również przeprowadzić wyspecjalizowane osoby lub jednostki, zarówno publiczne, jak i prywatne. Jeżeli organ sądowy wyrazi zgodę na tego rodzaju sprzedaż lub licytację, musi być ona zgodna z zasadami regulującymi działalność tej jednostki w zakresie, w jakim zasady te nie są niezgodne z celem egzekucji lub celem polegającym na ochronie interesów zarówno strony dokonującej egzekucji, jak i osoby, przeciwko której przeprowadzana jest egzekucja (art. 641 kodeksu postępowania cywilnego).

Ust. 1 powyższego przepisu stanowi, że Izby Pełnomocników (Colegios de Procuradores) mogą pełnić te funkcje. Izby Pełnomocników uruchomiły w tym celu własny elektroniczny portal licytacyjny.

Istnieją również przypadki sprzedaży bezpośredniej dokonywanej przez syndyków na etapie likwidacyjnym postępowania upadłościowego.

3. Rodzaje licytacji, do których te zasady mogą nie mieć w pełni zastosowania

Obecnie na portalu licytacyjnym ogłasza się wszystkie licytacje przeprowadzane w Hiszpanii – zarówno sądowe, jak i przeprowadzane przez notariuszy; zasada ta nie dotyczy jednak licytacji w egzekucji administracyjnej (np. dotyczących Skarbu Państwa czy zabezpieczenia społecznego), chociaż istnieją plany włączenia ich w przyszłości do portalu.

Portal nie obejmuje również transakcji sprzedaży zgłoszonych uprzednio przez wyspecjalizowane podmioty, transakcji sprzedaży zawieranych w toku postępowania upadłościowego, jeżeli sąd zatwierdził inną formę zbycia, oraz w toku postępowania egzekucyjnego, jeżeli strony wspólnie uzgodniły inną formę zbycia w drodze podpisania umowy sprzedaży (art. 640 LEC).

4. Informacje dotyczące krajowych rejestrów aktywów

• Nieruchomości: rejestry nieruchomości zawierają informacje na temat nieruchomości wystawionych na licytację, takie jak informacje o właścicielu, stanie fizycznym nieruchomości, położeniu nieruchomości oraz prawach z nimi związanych lub je obciążających, na przykład prawie użytkowania nieruchomości.
• Ruchomości: istnieje również rejestr ruchomości, który obejmuje statki powietrzne, jednostki pływające, samochody i inne pojazdy silnikowe, maszyny przemysłowe, lokale przedsiębiorstwa oraz dobra kapitałowe itd.
• Inne rejestry aktywów: informacje o niektórych aktywach podaje się do publicznej wiadomości w szczególny sposób ze względu na ich charakter, jak np. w przypadku rzeczy niematerialnych w hiszpańskim Urzędzie ds. Patentów i Znaków Towarowych.

5. Informacje dotyczące baz danych przeznaczonych dla wierzycieli i służących do identyfikowania aktywów dłużników lub przysługujących im należności

Do tego celu służą rejestr nieruchomości i rejestr ruchomości, ponieważ oba te rejestry dostarczają informacji dotyczących prawa własności do określonych aktywów oraz wszystkich wierzycieli mających w stosunku do nich roszczenia.

Ponadto istnieje możliwość zapoznania się z danymi na stronie internetowej rejestru nieruchomości. Jeżeli zawarte w rejestrze nieruchomości odniesienie do aktywów podlegających licytacji zostaje opublikowane, portal licytacyjny generuje link, który umożliwi zobrazowanie tego składnika aktywów drogą satelitarną, za pośrednictwem takich platform jak Google Earth.

6. Informacje na temat licytacji sądowych przez internet

Portal licytacyjny

1. Ogłoszenia oraz wycena na potrzeby sprzedaży zajętych składników aktywów

A. Działania przygotowawcze w związku z przymusową sprzedażą

Przymusowa sprzedaż nieruchomości jest przedmiotem obowiązkowego ogłoszenia z inicjatywy wierzyciela:

• przez wywieszenie w miejscu dostępnym dla publiczności w gmachu sądu obwieszczenia, które powinno zawierać oznaczenie zajętej nieruchomości, jej skrócony opis (charakter nieruchomości, informacje o ewentualnych użytkownikach oraz wszelkie znane informacje szczegółowe dotyczące jej powierzchni), a także wskazanie ceny wywoławczej.
• przez wywieszenie uproszczonego obwieszczenia przy wejściu do sprzedawanej nieruchomości,
• przez obwieszczenie publikowane w dzienniku urzędowym o zasięgu lokalnym.

Wierzyciel może na własną odpowiedzialność lub za zgodą sądu dokonać dodatkowego ogłoszenia.

Przymusową sprzedaż ruchomości ogłasza się w drodze obowiązkowego obwieszczenia wywieszanego w urzędzie gminy, w której zamieszkuje dłużnik, oraz w miejscach sprzedaży.

Dodatkowego ogłoszenia o sprzedaży może dokonać podmiot prowadzący sprzedaż na własnej stronie internetowej lub – w przypadku licytatorów – na właściwych stronach internetowych: https://www.interencheres.com/ lub https://www.interencheres.com/, przez ogłoszenie w prasie, publikację w materiałach reklamowych lub w katalogach. Ogłoszenie takie może zawierać opis przedmiotów i oszacowanie ich wartości.

Ruchomości przeznaczone na sprzedaż w drodze licytacji publicznej są prezentowane podczas sprzedaży przez licytatora lub upoważniony podmiot, który przeprowadza sprzedaż. Istnieje możliwość zorganizowania wcześniejszych oględzin.

Zajętą nieruchomość można obejrzeć w terminach i godzinach ustalonych przez sędziego [art. R. 322-26 kodeksu cywilnego postępowania egzekucyjnego (Code des procédures civiles d'exécution, CPCE)], przy czym oglądającym towarzyszy komornik sądowy (huissier de justice). Ze specyfikacją sprzedaży (cahier des conditions de vente), które zawierają między innymi opis sprzedawanych przedmiotów sporządzony przez komornika sądowego oraz główne warunki sprzedaży, można się swobodnie zapoznać w kancelarii sądu powszechnego właściwego dla danej sprzedaży lub, na określonych warunkach, w kancelarii prawnika, który dokonał zajęcia (avocat poursuivant).

B. Cena wywoławcza i przebieg licytacji:

W sprawach dotyczących zajęcia nieruchomości składający wniosek wierzyciel odpowiada za sporządzenie specyfikacji sprzedaży. Określa się w nich cenę wywołania, którą dłużnik może zakwestionować – w tym przypadku sędzia wydaje postanowienie po przeprowadzeniu postępowania wstępnego (audience d’orientation).

W przypadku zajęcia ruchomości podmiot prowadzący sprzedaż ustala swobodnie cenę wywoławczą sprzedaży, tj. cenę początkową. W razie potrzeby podmiot prowadzący sprzedaż może powołać biegłego w celu oszacowania wartości składnika majątku.

Jeżeli chodzi o licytacje, w przypadku ruchomości przybicia udziela się na rzecz licytanta, który ostatecznie zaoferował najwyższą cenę. Należy zauważyć, że licytacje nie są ograniczone w czasie, a przybicia można udzielić dopiero po trzykrotnym obwieszczeniu ostatnio zaoferowanej ceny. Do udziału w licytacji nie jest wymagane złożenie zabezpieczenia ani kaucji.

W sprawach dotyczących zajętych nieruchomości stosuje się system kwot postąpienia, zgodnie z którym każda nowa oferta musi być wyższa od poprzedniej; licytacja zostaje zakończona po upływie 90 sekund od ostatniego obwieszczenia zaoferowanej ceny (czas ten jest mierzony metodą wizualno-dźwiękową, która sygnalizuje uczestnikom upływ każdej sekundy).

Osoby zainteresowane uczestnictwem w licytacji muszą złożyć na ręce swojego adwokata nieodwołalną gwarancję bankową lub przekazać mu czek bankowy płatny na rzecz zarządcy sądowego (séquestre) lub Kasy Depozytowo-Konsygnacyjnej (caisse des dépôts et consignations) w wysokości 10% ceny wywoławczej (kwota ta nie może być niższa niż 3000 euro). Kwota ta zostaje zwrócona licytantowi po zakończeniu licytacji, jeżeli nie uzyska on przybicia.

2. Osoby trzecie, które mogą przeprowadzić sprzedaż

Licytatorzy, notariusze, licencjonowani maklerzy giełd towarowych oraz komornicy sądowi są jedynymi podmiotami upoważnionymi do organizacji publicznych licytacji sądowych ruchomości (w szczególności zajętych ruchomości).

Sprzedaż nieruchomości w drodze licytacji jest prowadzona wyłącznie przed sędzią egzekucyjnym (juge de l’exécution) sądu powszechnego.

3. Rodzaje licytacji, do których te zasady mogą nie mieć w pełni zastosowania

W sprawach dotyczących ruchomości można dokonać dobrowolnej sprzedaży w drodze licytacji publicznej. Zasady takiej sprzedaży są dużo bardziej elastyczne niż w przypadku licytacji sądowych. Zastosowanie mają art. L. 321-1 i nast. oraz R. 321-1 i nast. kodeksu spółek handlowych. Dobrowolna sprzedaż nie wchodzi w zakres przymusowego postępowania egzekucyjnego, które jest postępowaniem sądowym.

W sprawach dotyczących nieruchomości sprzedaż w drodze licytacji może zostać zarządzona w ramach podziału między współwłaścicieli lub przez sędziego-komisarza (juge commissaire) w ramach postępowania zbiorowego wszczętego przeciwko właścicielowi. W obu przypadkach warunki sprzedaży określa postanowienie sądu nakazującego sprzedaż.

4. Informacje dotyczące krajowych rejestrów aktywów

W sprawach dotyczących nieruchomości w rejestrze nieruchomości, będącym dokumentem administracyjnym i podatkowym, wierzyciel może znaleźć informacje dotyczące nieruchomości posiadanych przez dłużnika w danej gminie oraz ich części składowych (budynków już wybudowanych lub w trakcie budowy, powierzchni działek oraz przeznaczenia każdego z lokali). Ponadto służby zajmujące się rejestrowaniem nieruchomości [służby administracyjne Dyrekcji Generalnej ds. Finansów Publicznych (Direction Générale des Finances Publiques)] prowadzą dla każdej gminy wykaz nieruchomości, który zawiera listę wyciągów z opublikowanych dokumentów, pod nazwiskiem każdego z właścicieli i w odniesieniu do każdej nieruchomości, oraz prezentuje stan prawny każdej nieruchomości.

Jeżeli chodzi o ruchomości, system rejestracji pojazdów (Système d'Immatriculation des Véhicules, SIV) zawiera informacje dotyczące stanu cywilnego posiadaczy dowodów rejestracyjnych pojazdów silnikowych i pojazdów dwukołowych oraz numeru rejestracyjnego i cech charakterystycznych danego pojazdu. Istnieją krajowe rejestry, w których należy dokonać rejestracji statków wodnych (obecnie trwają prace nad odpowiednimi dekretami), łodzi (rejestr cyfrowy prowadzony przez Ministerstwo Transportu) oraz statków powietrznych (rejestr prowadzony przez ministerstwo właściwe ds. lotnictwa cywilnego). Prawa własności intelektualnej są wpisywane do krajowego rejestru, do którego wierzycielom przysługuje bezpośredni dostęp i który jest prowadzony przez Krajowy Instytut Własności Intelektualnej (Institut national de la propriété intellectuelle – INPI). Tytuły filmów przeznaczonych do publicznej projekcji we Francji są wpisywane do publicznego rejestru kinematograficznego i audiowizualnego (registre public du cinéma et de l’audiovisuel) zarządzanego przez urzędnika administracji podatkowej, a tytuły dzieł literackich z opcją kupna prawa do adaptacji wpisywane są do rejestru opcji (registre des options). Jeżeli chodzi o nieruchomości,

każda gmina prowadzi rejestr nieruchomości, który obejmuje szereg dokumentów (mapę ewidencyjną, wykaz wyodrębnionych działek, rejestr katastralny), spośród których jedynie mapa ewidencyjna jest prowadzona w formie elektronicznej. Rejestr nieruchomości prowadzą służby zajmujące się rejestrowaniem nieruchomości mieszczące się w okręgu każdego sądu wielkiej instancji (tribunal de grande instance). Nie istnieje rejestr krajowy.

Jeżeli chodzi o pojazdy silnikowe, każda prefektura prowadzi jeden rejestr, przy czym w ramach systemu rejestracji pojazdów prowadzi się również krajową bazę danych.

Jeżeli chodzi o łodzie, ich elektroniczny rejestr prowadzi Ministerstwo Transportu; jeżeli chodzi o statki wodne, istnieje sześć różnych rejestrów, które również prowadzi Ministerstwo Transportu.

Rejestr statków powietrznych prowadzony przez ministerstwo właściwe ds. lotnictwa cywilnego jest dostępny elektronicznie dla osób, które chcą z niego skorzystać w celach informacyjnych.

Informacje dotyczące poszczególnych praw własności intelektualnej przechowywane są na szczeblu centralnym przez jeden podmiot – Krajowy Instytut Własności Intelektualnej (Institut national de la propriété industrielle – INPI), który na swojej stronie internetowej zapewnia dostęp do różnorodnej dokumentacji.

Niektóre usługi związane z rejestrem nieruchomości są dostępne online. Wyświetlić można jednak jedynie mapę ewidencyjną; nie można się zapoznać z rejestrem katastralnym, który dostarcza informacji dotyczących właścicieli nieruchomości w podobny sposób jak system rejestracji pojazdów, francuski międzynarodowy rejestr statków wodnych zarejestrowanych we Francji oraz rejestry prowadzone przez Krajowy Instytut Własności Intelektualnej.

Co do zasady większość publicznie dostępnych rejestrów podlega przepisom kodeksu stosunków między obywatelami a organami administracji (code des relations entre le public et l’administration), który stanowi, że dostęp do dokumentów administracyjnych można uzyskać nieodpłatnie – w przypadku zapoznania się z dokumentami na miejscu, po uiszczeniu opłaty równej kosztom powielenia dokumentów, jeżeli wydawana jest ich kopia, lub nieodpłatnie – w przypadku wysłania dokumentu wiadomością elektroniczną, jeżeli jest on dostępny w formacie cyfrowym.

5. Informacje dotyczące baz danych przeznaczonych dla wierzycieli i służących do identyfikowania aktywów dłużników lub przysługujących im należności

Zgodnie z art. L.152-1 CPCE komornicy sądowi mogą uzyskać informacje o adresie dłużnika, tożsamości i adresie jego pracodawcy lub wszelkich osób trzecich, u których znajdują się wierzytelności dłużnika, lub wszelkich depozytariuszy należnych lub wymagalnych kwot pieniężnych oraz o częściach składowych jego nieruchomości od państwowych, regionalnych, departamentalnych i gminnych organów administracji oraz instytucji lub podmiotów publicznych nadzorowanych przez organ administracji.

Komornicy sądowi mogą wystąpić z wnioskiem bezpośrednio do krajowej bazy danych rachunków bankowych i rachunków powiązanych (Fichier national des comptes bancaires et assimilés – FICOBA), aby uzyskać informacje na temat istnienia ewentualnych rachunków bankowych otwartych na nazwisko dłużnika oraz instytucji, które prowadzą tego rodzaju rachunki.

Mogą się oni również zwrócić o udzielenie informacji do kasy ubezpieczenia zdrowotnego i kasy ubezpieczenia od utraty pracy.

Zgodnie z art. L. 152-2 CPCE banki mają obowiązek poinformować upoważnionego przez wierzyciela komornika sądowego, czy dłużnik otworzył na swoje nazwisko rachunek bankowy lub większą ich liczbę, a także, jaka instytucja prowadzi te rachunki, ale nie mają obowiązku udzielania innych informacji.

System rejestracji pojazdów, do którego komornik sądowy upoważniony przez wierzyciela może uzyskać dostęp, zawiera informacje dotyczące stanu cywilnego posiadacza dowodów rejestracyjnych pojazdów silnikowych i pojazdów dwukołowych oraz numeru rejestracyjnego i cech charakterystycznych danego pojazdu.

Wierzyciel nie ma dostępu do tych baz danych bezpośrednio, lecz może uzyskać taki dostęp za pośrednictwem komornika sądowego upoważnionego do przeprowadzenia egzekucji przymusowej.

6. Informacje na temat licytacji sądowych przez internet

We Francji istnieją dwa rodzaje licytacji online w przypadku licytowania ruchomości:

• częściowo skomputeryzowane licytacje z transmisją na żywo: sprzedaż fizycznie odbywa się w określonym miejscu i jest transmitowana online na stronie internetowej podmiotu lub osoby prowadzącej sprzedaż lub na jednej z właściwych stron internetowych dostępnych dla zawodowych licytatorów (https://www.interencheres.com/ lub https://www.drouotonline.com/en). Prowadzenie tego rodzaju licytacji sądowych jest dopuszczalne, jeżeli nie istnieją ku temu żadne przeszkody. Tego rodzaju licytacje stają się coraz bardziej popularne.
• w pełni skomputeryzowane licytacje online: sprzedaż odbywa się wyłącznie online, bez fizycznej obecności w określonym miejscu. Tego rodzaju sprzedaż nie jest dopuszczalna w postępowaniu sądowym zgodnie z obowiązującymi przepisami (chociaż jest dopuszczalna w przypadku sprzedaży dobrowolnej) w związku z technicznymi przeszkodami sądowymi.

Przeprowadzenie (częściowo) skomputeryzowanych licytacji jest możliwe wyłącznie w przypadku ruchomości.

Podmioty prowadzące sprzedaż mogą o niej poinformować poza granicami Francji; oferty mogą składać wszyscy licytanci, niezależnie od ich miejsca pobytu lub obywatelstwa oraz niezależnie od tego, czy dana licytacja jest transmitowana na żywo (istnieją również procedury zdalnego uczestnictwa w licytacji, obejmujące między innymi składanie ofert pisemnie lub drogą telefoniczną).

Aby dana osoba (potencjalny licytant) mogła wziąć udział w skomputeryzowanej licytacji, nie musi ona składać swojego podpisu. W zamian podmiot prowadzący sprzedaż może zażądać podania danych jej karty kredytowej. Podmiot ten prowadzi rejestrację, której co do zasady można dokonać w dowolny sposób, przy czym najpopularniejszym sposobem jest rejestracja za pośrednictwem strony internetowej, na której licytacja będzie transmitowana. Pisemne oferty można składać na dowolnych nośnikach. Podmiot prowadzący sprzedaż określa dopuszczalne sposoby płatności.

Zdalni licytanci nie muszą uczestniczyć w licytacji osobiście (ale mogą, jeżeli wyrażą taki zamiar).

Mogą oni śledzić na żywo przebieg licytacji i składać oferty w czasie rzeczywistym. Mogą również zarejestrować jedną ofertę lub ich większą liczbę przed sprzedażą. W takich przypadkach wysokość ofert będzie wzrastała stopniowo przy jednoczesnym uwzględnianiu od samego początku złożonej oferty. Podczas licytacji co do zasady możliwy jest również kontakt telefoniczny.

Możliwość tłumaczenia zależy od podmiotu prowadzącego sprzedaż oraz jego asystentów, ponieważ nie wprowadzono w tej dziedzinie przepisów szczególnych.

Biorąc pod uwagę konfigurację stron internetowych służących do przeprowadzania licytacji, jedynie osoby, które zarejestrowały się do uczestnictwa w licytacji online, mogą uzyskać do niej dostęp za pośrednictwem odnośnej strony internetowej. Każda osoba może jednak uczestniczyć w sprzedaży w miejscu, w którym się ona faktycznie odbywa.

1. Ogłoszenia oraz wycena na potrzeby sprzedaży zajętych składników aktywów

Licytacje sądowe ruchomości i nieruchomości są przeprowadzane na podstawie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym (Ovršni zakon) (Narodne Novine, NN – dziennik urzędowy Republiki Chorwacji, nr 112/12, 25/13, 93/14, 55/16 i 73/17). System sprzedaży ruchomości i nieruchomości w drodze internetowych licytacji sądowych został wprowadzony w Chorwacji w dniu 1 stycznia 2015 r. i ma zastosowanie do postępowań wszczętych po tej dacie.

Nieruchomości

Egzekucję z nieruchomości przeprowadza się w drodze dokonania wpisu o egzekucji w rejestrze nieruchomości, oszacowania nieruchomości, sprzedaży danego składnika majątku i zaspokojenia roszczenia wierzyciela egzekwującego z zysków uzyskanych w wyniku sprzedaży.

Wartość nieruchomości oszacowuje sąd, wydając stosowne postanowienie w oparciu o uzasadnione ustalenia i opinię biegłego lub rzeczoznawcy; w toku oszacowywania nieruchomości uwzględnia się również niektóre prawa lub obciążenia dotyczące nieruchomości, które nie ustają nawet po sprzedaży i zmniejszają wartość nieruchomości.

Po zakończeniu oszacowywania nieruchomości sąd wydaje postanowienie w sprawie sprzedaży, wskazując sumę oszacowania oraz sposób i warunki sprzedaży nieruchomości.

Zgodnie z art. 92 ust. 2 i 3 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym strony mogą dokonać oszacowania nieruchomości przez zawarcie porozumienia na drodze sądowej lub pozasądowej, które stanowi podstawę do ustanowienia zabezpieczenia lub innego właściwego prawa rzeczowego w celu zabezpieczenia roszczenia, którego zaspokojenia dochodzi dana strona.

Nieruchomości sprzedaje się w drodze internetowych licytacji sądowych, które przeprowadza Agencja Finansowa (Financijska agencija; zwana dalej „FINA”) na wniosek właściwego organu. Wniosek o sprzedaż oraz inne dokumenty niezbędne do celów sprzedaży nieruchomości składa się w regionalnych ośrodkach FINA, które są właściwe miejscowo ze względu na właściwość sądu prowadzącego postępowanie egzekucyjne.

Internetowa licytacja sądowa rozpoczyna się od zaproszenia do udziału w internetowej licytacji sądowej.

Podczas pierwszej internetowej licytacji sądowej nie można sprzedać nieruchomości za cenę poniżej czterech piątych sumy oszacowania. Podczas drugiej internetowej licytacji sądowej nie można sprzedać nieruchomości za cenę poniżej trzech piątych sumy oszacowania (art. 102 ust. 1 i 2 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym).

Oferty przyjmuje się przez 10 dni roboczych. Jeżeli w trakcie pierwszej internetowej licytacji sądowej nie wpłyną ważne oferty, rozpoczyna się drugą licytację, publikując zaproszenie do udziału następnego dnia po zakończeniu pierwszej internetowej licytacji sądowej.

Jeżeli w trakcie drugiej internetowej licytacji sądowej również nie wpłyną ważne oferty, FINA zawiadomi o tym fakcie sąd. W takim przypadku sąd zawiesi egzekucję.

Internetowa licytacja sądowa zostanie zamknięta w terminie określonym w zaproszeniu do udziału (art. 103 ust. 1 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym).

Po udanym zakończeniu sprzedaży nieruchomości w drodze internetowej licytacji sądowej sąd – po otrzymaniu zawiadomienia od FINA – wyda postanowienie o przysądzeniu własności nieruchomości. W postanowieniu tym sąd zarządza, że – z chwilą uprawomocnienia się postanowienia i uiszczenia ceny nabycia przez nabywcę – w rejestrze należy dokonać wpisu o prawie własności nabywcy do danej nieruchomości oraz wykreślić wszelkie prawa i obciążenia dotyczące danej nieruchomości, które ustają ze względu na jej sprzedaż.

Po uprawomocnieniu się postanowienia o przysądzeniu własności nieruchomości na rzecz nabywcy sąd wyznaczy termin rozprawy, na której dokona podziału ceny zakupu.

Ruchomości

Egzekucję z ruchomości przeprowadza się przez przejęcie, oszacowanie, zajęcie, wydanie rzeczy i powierzenie jej pod opiekę sądu, wierzyciela egzekwującego lub osoby trzeciej, sprzedaż rzeczy i zaspokojenie roszczenia wierzyciela egzekwującego z zysków ze sprzedaży.

Ruchomości sprzedaje się w drodze ustnej licytacji sądowej lub sprzedaży bezpośredniej. Sposób sprzedaży określa sąd w drodze postanowienia, przy czym ruchomość sprzedaje się licytantowi, który złożył najkorzystniejszą ofertę.

Obwieszczenie o sprzedaży ruchomości umieszcza się z odpowiednim wyprzedzeniem na oficjalnej tablicy ogłoszeń sądu; sprzedaż ruchomości można ogłosić również w taki sam sposób jak w przypadku sprzedaży nieruchomości.

O miejscu, terminie i godzinie sprzedaży zawiadamia się wierzyciela egzekwującego i dłużnika egzekwowanego.

Na wniosek wierzyciela egzekwującego sprzedaż ruchomości może odbyć się również w drodze internetowej licytacji sądowej na podstawie zastosowanych odpowiednio przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym dotyczących internetowych licytacji sądowych nieruchomości (art. 149 ust. 7 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym).

Ruchomości nie można sprzedać na licytacji za cenę poniżej połowy sumy oszacowania. Sprzedaż za taką cenę nie jest możliwa nawet w okresie wyznaczonym przez sąd na sprzedaż bezpośrednią.

Jeżeli ruchomość nie może zostać sprzedana w drodze licytacji lub sprzedaży bezpośredniej, egzekucja zostaje zawieszona.

Po udanym zakończeniu sprzedaży ruchomości nabywca musi uiścić cenę nabycia i przejąć ruchomość jak najszybciej po zakończeniu licytacji lub sprzedaży bezpośredniej. Jeżeli nabywca nie uiści ceny nabycia, licytacja zostaje uznana za nierozstrzygniętą.

Sprzedaż ruchomości zajętej w postępowaniu egzekucyjnym można powierzyć certyfikowanemu pośrednikowi (javni komisionar). Działania certyfikowanego pośrednika są organizowane i wdrażane przez Chorwacką Izbę Gospodarczą (Hrvatska gospodarska komora).

Licytację ruchomości w siedzibie certyfikowanego pośrednika prowadzi notariusz.

Po sprzedaży ruchomości pośrednik wydaje ją nabywcy po uiszczeniu przez niego ceny nabycia.

2. Osoby trzecie, które mogą przeprowadzić sprzedaż

Nieruchomości

W Chorwacji sprzedaż nieruchomości przeprowadza FINA. Wraz z wnioskiem o sprzedaż, który należy złożyć na specjalnym formularzu, sąd musi przekazać FINA postanowienie o wszczęciu egzekucji, wypis z rejestru nieruchomości, ustalenia dotyczące sprzedaży i wniosek o dokonanie sprzedaży na wymaganym formularzu.

Jeżeli sprzedaż nieruchomości jest przeprowadzana w drodze sprzedaży bezpośredniej, dokonuje jej pośrednik w obrocie nieruchomościami, komornik sądowy lub notariusz bądź odbywa się ona w inny sposób.

Ruchomości

Ustne licytacje sądowe ruchomości przeprowadza komornik sądowy. W postanowieniu sąd może powierzyć przeprowadzenie licytacji notariuszowi (art. 149 ust. 2 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym). Sprzedaż ruchomości zajętej w postępowaniu egzekucyjnym można powierzyć certyfikowanemu pośrednikowi (javni komisionar) (art. 152 ust. 1 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym).

Na wniosek wierzyciela egzekwującego sprzedaż ruchomości może odbyć się w drodze internetowej licytacji sądowej, którą przeprowadza FINA.

3. Rodzaje licytacji, do których te zasady mogą nie mieć w pełni zastosowania

Nieruchomości

Nieruchomości sprzedaje się w drodze internetowych licytacji sądowych. Internetowa licytacja sądowa rozpoczyna się od zaproszenia do udziału w internetowej licytacji sądowej (art. 97 ust. 1 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym).

Strony, wierzyciele, na rzecz których ustanowiono zabezpieczenie, i uprawnieni z tytułu służebności osobistej i innych obciążeń rzeczowych, które mają wygasnąć po sprzedaży nieruchomości, mogą zawrzeć – najpóźniej do chwili sprzedaży nieruchomości w trakcie internetowej licytacji sądowej – porozumienie dotyczące sprzedaży danej nieruchomości w wyznaczonym terminie w drodze sprzedaży bezpośredniej przez osobę upoważnioną do tych celów, komornika sądowego lub notariusza bądź w inny sposób (art. 97 ust. 6 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym).

W przypadku sprzedaży bezpośredniej sąd wydaje postanowienie o przysądzeniu własności nieruchomości sprzedanej w drodze sprzedaży bezpośredniej po stwierdzeniu, że przesłanki ważności prawnej sprzedaży zostały spełnione (art. 104 ust. 1 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym).

Postanowienie o przysądzeniu własności zostaje wywieszone na oficjalnej tablicy ogłoszeń sądu i przesłane wszystkim osobom, którym przekazano postanowienie o sprzedaży nieruchomości danemu nabywcy (art. 104 ust. 2 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym).

Ruchomości

Ruchomości sprzedaje się w drodze ustnej licytacji sądowej lub sprzedaży bezpośredniej. Sposób sprzedaży określa sąd w drodze postanowienia, zapewniając, by ruchomość została sprzedana licytantowi, który złożył najkorzystniejszą ofertę (art. 149 ust. 1 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym).

Transakcję sprzedaży bezpośredniej zawierają nabywca po jednej stronie i komornik sądowy lub osoba wykonująca czynności pośrednictwa po drugiej stronie. Komornik sądowy sprzedaje ruchomość w imieniu i na rachunek dłużnika egzekwowanego, natomiast osoba wykonująca czynności pośrednictwa sprzedaje ruchomość we własnym imieniu i na rachunek dłużnika egzekwowanego (art. 149 ust. 3 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym).

Na wniosek wierzyciela egzekwującego sprzedaż ruchomości może odbywać się również w drodze internetowej licytacji sądowej, do której stosuje się odpowiednio przepisy ustawy dotyczące internetowych licytacji sądowych ruchomości (art. 149 ust. 7 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym).

Sprzedaż nieruchomości i ruchomości, które podlegają zabezpieczeniu sądowemu lub notarialnemu polegającemu na przeniesieniu własności lub przeniesieniu praw, może odbywać się zgodnie z właściwymi przepisami dotyczącymi sprzedaży nieruchomości i ruchomości do celów egzekucji.

4. Informacje dotyczące krajowych rejestrów aktywów

W Chorwacji prowadzone są następujące rejestry aktywów:

• księgi wieczyste dotyczące statusu prawnego nieruchomości na terytorium Chorwacji,
• rejestr pojazdów silnikowych,
• rejestr statków wodnych,
• rejestr statków powietrznych,
• rejestr akcji i zdematerializowanych papierów wartościowych,
• rejestr sądowych i notarialnych instrumentów zabezpieczenia (rejestr zastawów),
• pojedynczy rejestr rachunków,
• inne księgi i rejestry.

Rejestry są prowadzone w formie elektronicznej przez różne organy państwowe i są dostępne elektronicznie (na przykład rejestr osób prawnych prowadzony przez sądy gospodarcze). Aby uzyskać dane od organów państwowych, konieczne jest uiszczenie właściwej opłaty. Jej kwota jest różna w zależności od danego organu państwowego.

Aby otrzymać dane od organów państwowych, trzeba zwykle wnieść odpowiednią opłatę, której wysokość ustalana jest przez poszczególne organy na podstawie ustawy o opłatach administracyjnych (Zakon o upravnim pristojbama, NN nr 115/16) i dekretu w sprawie taryfy opłat administracyjnych (Uredba o tarifi upravnih pristojbi, NN nr 8/17). Opłaty administracyjne w wysokości do 100,00 kun chorwackich uiszcza się przez zakup znaczków skarbowych, a opłaty powyżej 100,00 kun chorwackich można uiścić przelewem elektronicznym.

Wykaz nieruchomości i ruchomości sprzedawanych w postępowaniu egzekucyjnym regulują przepisy dotyczące zawartości i sposobu prowadzenia rejestru nieruchomości i ruchomości sprzedawanych w postępowaniu egzekucyjnym (Pravilnik o sadržaju i načinu vođenja očevidnika nekretnina i pokretnina koje se prodaju u ovršnom postupku, NN nr 115/12 i 156/14).

5. Informacje dotyczące baz danych przeznaczonych dla wierzycieli i służących do identyfikowania aktywów dłużników lub przysługujących im należności

W art. 18 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym przewidziano, że organy państwowe mają obowiązek przekazywania informacji na temat dłużnika na wniosek osoby, która zgłasza zamiar wszczęcia postępowania egzekucyjnego lub postępowania zabezpieczającego, w terminie ośmiu dni od dnia złożenia wniosku.

• Ministerstwo Spraw Wewnętrznych ma obowiązek informowania o tym, czy dana osoba figuruje w ewidencji zarejestrowanych i oznakowanych pojazdów jako właściciel pojazdu, oraz informacji na temat rodzaju, marki, typu, modelu, roku produkcji i numeru rejestracyjnego pojazdu, a także na temat wszelkich obciążeń ustanowionych na danym pojeździe. Oprócz imienia i nazwiska oraz daty urodzenia danej osoby Ministerstwo Spraw Wewnętrznych ma również obowiązek wskazać numer jej dokumentu tożsamości.
• Centralna Agencja Depozytowa i Rozliczeniowa (Središnje klirinško depozitarno društvo) oraz inne upoważnione osoby prowadzące rachunki, na których zapisane są papiery wartościowe, mianowicie zdematerializowane papiery wartościowe, akcje, obligacje, bony banku centralnego, czeki bankierskie, komercyjne papiery dłużne, kwity depozytowe i inne papiery wartościowe emitowane w seriach mają obowiązek przekazywania informacji o tym, czy osoba figurująca w prowadzonym przez nie rejestrze dysponuje zapisanymi na rachunkach papierami wartościowymi.
• Kapitanat portu ma obowiązek przekazywać informacje na temat tego, czy osoba figurująca w prowadzonych przez niego księdze lub rejestrze została zarejestrowana jako właściciel statku, jachtu, innej jednostki pływającej, stacjonarnego obiektu morskiego lub łodzi albo dowolnej z takich jednostek w budowie.
• Organ odpowiedzialny za rejestry katastralne ma obowiązek wydawania odpisów dotyczących tytułów własności, które figurują w rejestrze, dotyczących osoby fizycznej lub prawnej.
• Pracodawca lub płatnik stałego dochodu pieniężnego ma obowiązek przekazywać informacje na temat metody wypłacania wynagrodzenia lub innego stałego dochodu pieniężnego na rzecz osoby, przeciwko której strona przeciwna ma zamiar wszcząć postępowanie.
• Inne organy lub osoby prowadzące księgi lub rejestry wszelkich praw stanowiących majątek mają obowiązek przekazywania informacji o tym, czy osobie figurującej w prowadzonych przez nie księgach lub rejestrach przysługuje określone prawo.

Na żądanie sądu osoba, co do której wierzyciel egzekwujący twierdzi, że jest dłużnikiem dłużnika egzekwowanego lub że posiada część majątku dłużnika egzekwowanego, ma obowiązek wydać – w terminie ośmiu dni – oświadczenie wskazujące, czy dłużnik egzekwowany ma wierzytelność wobec niego i czy posiada jakąkolwiek część majątku dłużnika egzekwowanego.

Administracja podatkowa przy Ministerstwie Finansów jest obowiązana przekazać informacje przewidziane w art. 217 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w terminie ośmiu dni, na wniosek osoby, która zgłasza zamiar wszczęcia postępowania egzekucyjnego w celu odzyskania kwoty wierzytelności pieniężnej wynikającej ze stosunku pracy, w ujęciu brutto.

Organy i osoby wyszczególnione powyżej nie mają obowiązku działać na wniosek osoby, która wnosi o udostępnienie danych, dopóki wnioskodawca nie uiści kosztów dokonania takich czynności.

Osoba, która wnosi o udostępnienie danych, ma obowiązek określić we wniosku roszczenie, w odniesieniu do którego zamierza wszcząć postępowanie egzekucyjne lub zabezpieczające, oraz załączyć dokument stanowiący podstawę tego roszczenia.

Przy składaniu wniosku o udostępnienie danych nie istnieje przymus adwokacki; koszty są uzależnione od organu państwowego, do którego wnosi się wniosek.

6. Informacje na temat licytacji sądowych przez internet

Procedurę sprzedaży nieruchomości i ruchomości w drodze internetowej licytacji sądowej regulują przepisy ustawy o postępowaniu egzekucyjnym, a także przepisy wykonawcze, w szczególności:

• przepisy dotyczące sposobu i trybu sprzedaży nieruchomości i ruchomości w postępowaniu egzekucyjnym (Pravilnik o načinu i postupku provedbe prodaje nekretnina i pokretnina u ovršnom postupku, NN nr 156/14, 1/19 i 28/21 zwane dalej „zasadami sprzedaży”),
• przepisy dotyczące rodzaju i kwoty opłat za przeprowadzenie sprzedaży nieruchomości i ruchomości w postępowaniu egzekucyjnym (Pravilnik o načinu i postupku provedbe prodaje nekretnina i pokretnina u ovršnom postupku, NN nr 156/14),
• przepisy dotyczące zawartości i sposobu prowadzenia rejestru nieruchomości i ruchomości sprzedawanych w postępowaniu egzekucyjnym (Pravilnik o sadržaju i načinu vođenja očevidnika nekretnina i pokretnina koje se prodaju u ovršnom postupku, NN nr 115/12 i 156/14).

Internetowa licytacja sądowa rozpoczyna się od zaproszenia do udziału w internetowej licytacji sądowej.

W zaproszeniu do udziału w internetowej licytacji sądowej należy określić sposób i warunki sprzedaży, datę i godzinę rozpoczęcia i zakończenia internetowej licytacji sądowej, termin, w którym osoby zainteresowane nieruchomością mogą ją obejrzeć, a także inne niezbędne dane.

FINA opublikuje zaproszenie do udziału w internetowej licytacji sądowej w mediach publicznych, jeżeli strona złoży pisemny wniosek w tej sprawie do FINA i pokryje koszty takiej procedury.

Od opublikowania zaproszenia do udziału w internetowej licytacji na stronie internetowej FINA do rozpoczęcia procesu składania ofert musi upłynąć co najmniej 60 dni.

W internetowej licytacji sądowej jako nabywcy (art. 99 ust. 1 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym) mogą wziąć udział wyłącznie osoby, które złożyły rękojmię.

Warunkiem dostępu do systemu internetowych licytacji sądowych jest posiadanie ważnego certyfikatu cyfrowego, który potwierdza tożsamość licytanta, oraz certyfikatu umożliwiającego złożenie zaawansowanego podpisu elektronicznego na ofercie danej osoby (art. 14 ust. 2 zasad sprzedaży).

Aby uczestniczyć w internetowej licytacji sądowej, przy pierwszym zalogowaniu się do danej internetowej licytacji sądowej licytant musi wypełnić formularz rejestracyjny.

Licytant składa na formularzu zaawansowany podpis elektroniczny.

Po wypełnieniu elektronicznego formularza, o którym mowa w art. 15 zasad sprzedaży, system internetowych licytacji sądowych przypisze licytantowi niepowtarzalny identyfikator do celów danej internetowej licytacji sądowej.

Formularze stanowią integralną część zasad sprzedaży.

Przyjmowanie ofert w internetowej licytacji sądowej trwa 10 dni roboczych, przy czym oferty są przyjmowane elektronicznie przez całą dobę zarówno w dni robocze, jak i w dni wolne od pracy.

Termin zakończenia przyjmowania ofert zostanie ustalony między godz. 9 a 15 w dzień roboczy. W drodze wyjątku, jeżeli najkorzystniejsza ważna oferta zostanie złożona w ciągu ostatnich 10 minut przed upływem terminu określonego w zaproszeniu do uczestnictwa w internetowej licytacji sądowej jako termin zakończenia przyjmowania ofert, licytację przedłuża się o 10 minut od złożenia ostatniej najkorzystniejszej ważnej oferty do czasu, aż od złożenia ostatniej najkorzystniejszej ważnej oferty upłynie 10 minut.

Cenę początkową rzeczy wystawianej na sprzedaż, od której rozpoczyna się licytację, ustala sąd. Po zakończeniu internetowej licytacji sądowej FINA złoży do sądu protokół zawierający informacje wskazane w art. 25 zasad sprzedaży.

Procedura internetowej licytacji sądowej przeprowadzana jest przed FINA. Płatności uiszcza się przelewem bankowym. Licytant nie musi być osobiście obecny podczas licytacji, lecz może w niej uczestniczyć zdalnie.

Sąd wyda pisemne postanowienie (postanowienie o przysądzeniu własności), które zostanie wywieszone na oficjalnej tablicy ogłoszeń sądu i opublikowane na stronie internetowej FINA.

W przypadku sprzedaży ruchomości na wniosek wierzyciela egzekwującego sprzedaż ruchomości może odbywać się również w drodze internetowej licytacji sądowej, do której zostaną zastosowane odpowiednio przepisy ustawy o postępowaniu egzekucyjnym dotyczące internetowych licytacji sądowych nieruchomości (art. 149 ust. 7 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym).

1. Publicity and determination of price for the sale of seized assets

Cenę zajętych aktywów ustala się na podstawie aktualnych cen na cypryjskim rynku. W przypadku zajęcia nieruchomości licytator, po oszacowaniu jej wartości, ustala wywoławczą cenę nabycia. W przypadku nieosiągnięcia ceny wywołania składnik majątku nie zostaje sprzedany.

Jeżeli chodzi o ruchomości, komornicy sądowi, dokonawszy ich zajęcia w ramach wykonania orzeczenia o zajęciu ruchomości na rzecz wierzyciela, ustalają cenę wywołania na podstawie aktualnych cen rynkowych, a następnie dokonują sprzedaży ruchomości. W przypadku nieosiągnięcia ceny wywołania komornicy sądowi mogą powtórzyć licytację.

Obwieszczenia o licytacji ogłasza się w gazetach codziennych. Jeżeli przedmiotem licytacji jest nieruchomość, obwieszczenia są ogłaszane w gminie miejskiej lub wiejskiej, w której znajduje się nieruchomość, jak również na stronie internetowej Ministerstwa Spraw Wewnętrznych.

2. Third parties who may carry out the sale

Sprzedaży aktywów w drodze licytacji mogą dokonywać wykwalifikowani prywatni licytatorzy. Licytatorem jest odpowiednia osoba wyznaczona przez Departament Nieruchomości i Pomiarów Ministerstwa Spraw Wewnętrznych Republiki Cypryjskiej, posiadająca kwalifikacje do dokonywania przymusowej sprzedaży majątku w drodze licytacji publicznej.

Jeżeli chodzi o ruchomości, wszelkiej sprzedaży ruchomości w celu wykonania orzeczenia dokonuje się w drodze licytacji publicznej przeprowadzanej przez komorników sądowych będących pracownikami państwowej służby sądowniczej, którym nadano uprawnienia do sprzedaży zajętych ruchomości w związku z wykonaniem orzeczenia nakazującego zajęcie ruchomości na rzecz wierzycieli.

3. Types of auctions to which the rules may not fully apply

Istnieją przypadki, w których licytację ruchomości przeprowadzają sami wierzyciele, zarówno przedsiębiorstwa, np. banki, jak i osoby fizyczne, jeżeli to one obejmują w posiadanie ruchomość dłużnika w następstwie wykonania orzeczenia sądowego. Przypadki te nie podlegają tym samym zasadom, które mają zastosowanie do licytacji publicznej, określonym w obowiązujących przepisach.

4. Information on the national registers of assets

Na Cyprze prowadzone są następujące rejestry aktywów:

1. Departament Nieruchomości i Pomiarów Cypru prowadzi rejestr, w którym gromadzi się wszystkie akty własności nieruchomości należących do obywateli.
2. Departament Transportu Drogowego prowadzi rejestr wszystkich pojazdów zarejestrowanych w Republice Cypryjskiej.
3. Departament Marynarki Handlowej Cypru prowadzi cypryjski rejestr statków wodnych, do którego wpisywane są wszystkie statki wodne lub jednostki pływające.
4. Wydział Spółek Departamentu Rejestru Spółek i Syndyków Masy Upadłości prowadzi rejestr spółek, spółdzielni i nazw handlowych zarejestrowanych na Cyprze.
5. Departament Lotnictwa Cywilnego prowadzi cypryjski rejestr statków powietrznych i odpowiada za rejestrację statków powietrznych, ich przenoszenie do rejestru lub wykreślanie z rejestru.
6. Sekcja Własności Intelektualnej i Przemysłowej Wydziału Przedsiębiorstw prowadzi rejestr znaków towarowych.

5. Information on the databases which the creditor can use to locate the material assets or receivables of the debtor

Na stronie internetowej cypryjskiego Departamentu Spółek i Syndyków Masy Upadłości można uzyskać łatwy dostęp do rejestru osób, które ogłosiły upadłość, lub spółek w likwidacji, co umożliwia wierzycielowi uzyskanie informacji na temat zdolności finansowej dłużnika. Nie istnieją jednak elektroniczne bazy danych, do których wierzyciel może uzyskać dostęp w celu bezpośredniego uzyskania informacji o aktywach dłużnika. Wierzyciel, który uzyskał wyrok sądowy może – bezpośrednio albo za pośrednictwem adwokata – przeprowadzić wyszukiwanie w rejestrze nieruchomości, przedkładając uwierzytelniony odpis wyroku oraz wezwanie do stawienia się przed sądem, w celu uzyskania informacji o nieruchomości zarejestrowanej na nazwisko dłużnika.

6. Information on online judicial auctions

Na Cyprze nie przeprowadza się licytacji sądowych przez internet.

1. Ogłoszenia oraz wycena na potrzeby sprzedaży zajętych składników aktywów

Postępowanie egzekucyjne w przedmiocie zajętych rzeczy niekoniecznie prowadzi do ich sprzedaży. Wierzyciel i dłużnik mogą bowiem osiągnąć porozumienie. Jeżeli istnieje kilku wierzycieli, aby uniknąć sprzedaży, należy zawrzeć porozumienie z każdym z nich. W braku porozumienia sąd nakaże sprzedaż.

Podstawową wartość zajętych rzeczy określa biegły rzeczoznawca majątkowy (w przypadku nieruchomości). W przypadku ruchomości wartość określa osoba, która zaproponowała najwyższą cenę podczas sprzedaży, ponieważ cena wywołania wynosi 0. W przypadku wniesienia o oszacowanie ruchomości cena wywołania nie jest równa 0, lecz wynosi 60% sumy oszacowania.

Jeżeli chodzi o podawanie do wiadomości publicznej informacji o zajętych rzeczach, dokonuje się go przez rządową stronę internetową, która zapewnia usługi sądowe, stronę internetową licytatora prowadzącego sprzedaż, gazety codzienne (co do zasady obwieszczenie o sprzedaży jest publikowane raz w miesiącu w dwóch gazetach codziennych) oraz obwieszczenia w budynku sądu, w którym odbędzie się sprzedaż.

Z opisem zajętej rzeczy wystawionej na sprzedaż oraz z dokumentami odnoszącymi się do tej rzeczy można się zapoznać na rządowej stronie internetowej zapewniającej usługi sądowe oraz na stronie internetowej licytatora prowadzącego sprzedaż. Wszystkie zainteresowane osoby mogą złożyć wniosek o udzielenie im dostępu do tych informacji.

Aby dokonać oględzin zajętej rzeczy wystawionej na sprzedaż, należy złożyć do sądu wniosek o zezwolenie na dokonanie oględzin tej rzeczy, jeżeli jest ona nieruchomością. Przed dokonaniem sprzedaży nieruchomości biegły sądowy sporządza sprawozdanie o stanie nieruchomości, przy czym sprawozdanie to jest podawane do publicznej wiadomości. Jeżeli chodzi o ruchomości, zainteresowane osoby mogą dokonać ich oględzin na dwie godziny przed rozpoczęciem sprzedaży.

W dniu sprzedaży oferty składa się ustnie licytatorowi powołanemu przez sąd do przeprowadzenia sprzedaży rzeczy.

Po zakończeniu licytacji licytant, któremu udzielono przybicia, nie składa części ceny nabycia na rachunek depozytowy, lecz musi zapłacić całą cenę nabycia. W przypadku nieruchomości całą cenę nabycia należy złożyć na rachunek depozytowy sądu w terminie siedmiu dni od dnia sprzedaży, natomiast w przypadku ruchomości całą cenę nabycia należy złożyć na rachunek depozytowy w terminie 24 godzin od chwili sprzedaży. Nie można dokonać płatności drogą elektroniczną, lecz dokonuje się jej w sekretariacie sądu.

2. Osoby trzecie, które mogą przeprowadzić sprzedaż

Sprzedaż przeprowadza – pod nadzorem sądu – licytator powołany przez sąd, przy czym nie mogą jej przeprowadzić żadne osoby trzecie.

3. Rodzaje licytacji, do których te zasady mogą nie mieć w pełni zastosowania

Nie istnieją żadne rodzaje licytacji, do których te zasady nie mają w pełni zastosowania.

4. Informacje dotyczące krajowych rejestrów aktywów

Istnieją następujące krajowe rejestry składników majątku:

nieruchomości – rejestr publiczny i rejestr nieruchomości;

ruchomości – w odniesieniu do pojazdów, jednostek pływających i statków powietrznych – rejestr prowadzony przez maltański urząd transportowy Transport Malta;

akcje i udziały w spółkach – rejestr prowadzony przez maltański Urząd Regulacji Rynków Finansowych i maltańską Giełdę Papierów Wartościowych;

inne instrumenty finansowe – rejestr prowadzony przez maltańską Giełdę Papierów Wartościowych;

znaki towarowe i patenty – rejestr prowadzony przez Departament Handlu.

Powyższe rejestry są prowadzone w formie elektronicznej przez wymienione urzędy publiczne. Niektóre z powyższych rejestrów są dostępne dla obywateli drogą elektroniczną. Jeżeli chodzi o rejestr publiczny i rejestr prowadzony przez maltański Urząd Regulacji Rynków Finansowych, obywatele mogą uzyskać do nich dostęp po uiszczeniu opłaty. Rejestry prowadzone przez maltański urząd transportowy Transport Malta nie są publicznie dostępne. Jeżeli chodzi o rejestr prowadzony przez maltański Urząd Regulacji Rynków Finansowych, opłatę za uzyskanie dostępu można uiścić drogą elektroniczną. W przypadku rejestru publicznego płatności należy dokonać w biurze rejestru publicznego.

5. Informacje dotyczące baz danych przeznaczonych dla wierzycieli i służących do identyfikowania aktywów dłużników lub przysługujących im należności

Wierzyciel ma dostęp do baz danych dotyczących nieruchomości i spółek. Maltański Urząd Regulacji Rynków Finansowych zapewnia bezpośredni dostęp online do informacji dotyczących spółek. Jeżeli chodzi o nieruchomości, wierzycielowi przysługuje dostęp do informacji za pośrednictwem rejestru publicznego i rejestru nieruchomości. Nie ma potrzeby ubiegania się o dalsze zezwolenie ani w przypadku bezpośredniego dostępu do baz danych maltańskiego Urzędu Regulacji Rynków Finansowych, ani w przypadku dostępu do informacji za pośrednictwem rejestru publicznego i rejestru nieruchomości.

6. Informacje na temat licytacji sądowych przez internet

Nie istnieje narzędzie umożliwiające składanie ofert online podczas licytacji.

1. Ogłoszenia oraz wycena na potrzeby sprzedaży zajętych składników aktywów

Oszacowania nieruchomości dokonuje powołany przez komornika biegły uprawniony do szacowania nieruchomości na podstawie odrębnych przepisów. Jeżeli jednak nieruchomość była w okresie sześciu miesięcy przed zajęciem oszacowana dla potrzeb obrotu rynkowego i oszacowanie to odpowiada wymogom oszacowania nieruchomości w egzekucji z nieruchomości, nowego oszacowania nie dokonuje się. Natomiast jeżeli w stanie nieruchomości pomiędzy sporządzeniem opisu i oszacowania a terminem licytacyjnym zajdą istotne zmiany, na wniosek wierzyciela lub dłużnika może nastąpić dodatkowy opis i oszacowanie.

Zajęta nieruchomość ulega sprzedaży przez licytację publiczną. Termin licytacji nie może być wyznaczony wcześniej niż po upływie dwóch tygodni po uprawomocnieniu się opisu i oszacowania ani też przed uprawomocnieniem się wyroku, na podstawie którego wszczęto egzekucję.

Komornik ogłasza o terminie i przedmiocie licytacji przez publiczne obwieszczenie, które doręcza się: uczestnikom postępowania, organowi gminy, urzędowi skarbowemu miejsca położenia nieruchomości oraz organom ubezpieczeń społecznych.

Obwieszczenie o licytacji podlega też publicznemu ogłoszeniu na co najmniej dwa tygodnie przed jej terminem w budynku sądowym i w lokalu organu gminy, w dzienniku poczytnym w danej miejscowości oraz na stronie internetowej Krajowej Rady Komorniczej. Ponadto na wniosek i koszt strony komornik może zarządzić ogłoszenie również w inny wskazany przez nią sposób.

2. Osoby trzecie, które mogą przeprowadzić sprzedaż

Licytacja odbywa się publicznie, prowadzona jest przez komornika  w obecności i pod nadzorem sędziego albo referendarza sądowego. Egzekucja z nieruchomości należy do komornika działającego przy sądzie, w którego okręgu nieruchomość jest położona.

3. Rodzaje licytacji, do których te zasady mogą nie mieć w pełni zastosowania

• do egzekucji z ułamkowej części nieruchomości,
• do egzekucji z użytkowania wieczystego,
• do egzekucji z niezabudowanej nieruchomości gruntowej oraz nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym lub użytkowym, jeżeli w chwili złożenia wniosku o wszczęcie egzekucji nie dokonano zawiadomienia o zakończeniu budowy albo nie wystąpiono z wnioskiem o udzielenie zezwolenia na użytkowanie w rozumieniu przepisów prawa budowlanego,
• do egzekucji ze statków morskich wpisanych do rejestru okrętowego,
• do egzekucji przez sprzedaż przedsiębiorstwa lub gospodarstwa rolnego,
• do egzekucji w celu zniesienia współwłasności nieruchomości w drodze sprzedaży publicznej,

4. Informacje dotyczące krajowych rejestrów aktywów

Księgi wieczyste prowadzone celu ustalenia stanu prawnego nieruchomości przez sądy rejonowe. Zakładane są i prowadzone w systemie teleinformatycznym. Są jawne i zawierają cztery działy, z których:

1) pierwszy obejmuje oznaczenie nieruchomości oraz wpisy praw związanych z jej własnością;

2) drugi obejmuje wpisy dotyczące własności i użytkowania wieczystego;

3) trzeci przeznaczony jest na wpisy dotyczące ograniczonych praw rzeczowych, z wyjątkiem hipotek, na wpisy ograniczeń w rozporządzaniu nieruchomością lub użytkowaniem wieczystym oraz na wpisy innych praw i roszczeń, z wyjątkiem roszczeń dotyczących hipotek;

4) czwarty przeznaczony jest na wpisy dotyczące hipotek.

Obok ksiąg wieczystych drugim rejestrem nieruchomości jest ewidencja gruntów i budynków uregulowana w ustawie z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 193, poz. 1287 z późn. zm.). Prowadzenie ewidencji gruntów i budynków należy do właściwości starostów powiatowych.

5. Informacje dotyczące baz danych przeznaczonych dla wierzycieli i służących do identyfikowania aktywów dłużników lub przysługujących im należności

Bazy danych opisane w punkcie 4, tj. księgi wieczyste i ewidencja gruntów i budynków są dostępne dla wierzycieli i służą do identyfikowania aktywów dłużników. Dodatkowo księgi wieczyste pozwalają na identyfikowanie przysługujących wierzycielom należności zabezpieczonych hipotecznie.

6. Informacje na temat licytacji sądowych przez internet

Licytacje sądowe nie odbywają się elektronicznie. Jedynie obwieszczenia o licytacji publikowane są stronie internetowej Krajowej Rady Komorniczej (obowiązek ustawowy) oraz zwyczajowo na stronach internetowych komorników prowadzących poszczególne licytacje.

1. Ogłoszenia oraz wycena na potrzeby sprzedaży zajętych aktywów

Obecnie sprzedaż majątku powinna w miarę możliwości odbywać się za pośrednictwem platformy https://www.e-leiloes.pt/ zgodnie z art. 837 portugalskiego kodeksu postępowania cywilnego oraz art. 20 i nast. ministerialnego rozporządzenia wykonawczego (Portaria) nr 282/2013 z dnia 29 sierpnia 2013 r.

Regulamin platformy https://www.e-leiloes.pt/ przyjęto rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości nr 12624/2015 ogłoszonym w dzienniku urzędowym Republiki Portugalskiej (Diário da República), seria druga, nr 219 z dnia 9 listopada 2015 r.

Uwaga: z uwagi na liczne cyberataki na różne instytucje krajowe, do których doszło w ostatnim czasie, osoby spoza Portugalii mają ograniczony dostęp do serwisu e-leilões.

Od osób takich wymaga się przesłania IP (protokołu internetowego) na adres suporte@solicitador.net. Swój IP można sprawdzić na przykład pod następującym adresem: https://www.whatismyip.com/.

Obwieszczenia o sprzedaży podlegają przepisom art. 6 rozporządzenia nr 12624/2015:

Artykuł 6

Ogłaszanie licytacji

1. Licytacje ogłasza się na portalu https://www.e-leiloes.pt/. Ponadto, uchwałą Izby Doradców Prawnych (Câmara dos Solicitadores), częściowe lub pełne informacje można zamieszczać na innych stronach internetowych, rozpowszechniać je w prasie i za pośrednictwem wiadomości e-mail. Pozostaje to bez uszczerbku dla prawa komornika prawnie odpowiedzialnego za dane postępowanie do ogłoszenia licytacji przy użyciu innych środków, które uzna za stosowne.
2. Informacje publikowane na portalu www.e-leiloes.pt muszą zawierać co najmniej:
   1. sygnaturę akt sprawy, oznaczenie sądu i jednostki organizacyjnej prowadzącej postępowanie;
   2. datę rozpoczęcia licytacji;
   3. datę i godzinę zakończenia licytacji;
   4. sumę oszacowania składnika majątku (lub zbioru składników majątku) wystawionego na sprzedaż;
   5. wysokość ostatniej oferty;
   6. w przypadku wystawienia na sprzedaż ruchomości – fotografię rzeczy lub zbioru rzeczy tworzących pozycję licytacyjną;
   7. krótki opis rzeczy;
   8. charakter rzeczy;
   9. w przypadku nieruchomości – jej położenie i elementy składowe, numer w rejestrze własności oraz wpis do księgi wieczystej, dystrykt, gminę, sołectwo oraz przybliżone współrzędne geograficzne jej położenia, fotografię nieruchomości z zewnątrz oraz, w przypadku budynku mieszkalnego lub modułu budynku, w miarę możliwości jej wnętrza;
   10. wskazanie depozytariusza lub miejsca złożenia do depozytu;
   11. miejsce i termin oględzin przedmiotowych składników majątku oraz dane kontaktowe depozytariusza;
   12. informacje na temat komornika prawnie odpowiedzialnego prawa za dane postępowanie, w tym jego imię i nazwisko, numer wpisu do rejestru zawodowego, numer telefonu stacjonarnego i komórkowego, faks, adres e-mail oraz godziny pracy;
   13. wskazanie wszelkich kwestii, o których zgodnie z prawem należy poinformować wszystkie zainteresowane strony, w szczególności wszelkich nierozpoznanych sprzeciwów wobec egzekucji lub zajęcia, wszelkich nierozpoznanych środków zaskarżenia, istnienia obciążeń, które nie wygasną z chwilą sprzedaży, lub wszelkich osób, którym przysługuje prawo pierwokupu i które ujawniły się w toku postępowania;
   14. imię i nazwisko dłużnika lub dłużników, do których należą składniki majątku wystawione na sprzedaż.

Ceny/wartość zajętych składników majątku

Suma oszacowania: wartość składnika majątku lub zbioru składników majątku tworzących pozycję licytacyjną, ustalona w toku postępowania, którego dotyczy sprzedaż: w szczególności w toku postępowania egzekucyjnego uregulowanego w kodeksie postępowania cywilnego lub w toku postępowania upadłościowego uregulowanego w kodeksie postępowania upadłościowego i restrukturyzacyjnego (Código da Insolvência e da Recuperação de Empresas).

Cena wywołania: „cena wywołania” oznacza cenę, powyżej której można sprzedać dany składnik majątku i która zgodnie z art. 816 kodeksu postępowania cywilnego odpowiada 85% sumy oszacowania. W niektórych przypadkach cena wywołania może być równa sumie oszacowania.

2. Osoby trzecie, które mogą przeprowadzić sprzedaż

Regulamin platformy https://www.e-leiloes.pt/ przyjęto rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości nr 12624/2015 ogłoszonym w dzienniku urzędowym Republiki Portugalskiej (Diário da República), seria druga, nr 219 z dnia 9 listopada 2015 r. Zgodnie z tym regulaminem za rozwój i funkcjonowanie platformy odpowiada Izba Doradców Prawnych (Câmara dos Solicitadores), obecnie Izba Doradców Prawnych i Komorników (Ordem dos Solicitadores e Agentes de Execução).

W cywilnym postępowaniu egzekucyjnym prowadzonym przez komorników sprzedaży dokonują wyłącznie komornicy.

Od osób takich wymaga się przesłania IP (protokołu internetowego) na adres suporte@solicitador.net. Swój IP można sprawdzić na przykład pod następującym adresem: https://www.whatismyip.com/.

3. Rodzaje licytacji, do których te zasady mogą nie mieć w pełni zastosowania

Jednym z przykładów są składniki majątku, które muszą zostać sprzedane na rynkach regulowanych lub sprzedane bezpośrednio.

Art. 837 portugalskiego kodeksu postępowania cywilnego – Sprzedaż w drodze licytacji elektronicznej

1. Z wyjątkiem przypadków wymienionych w art. 830 i 831 sprzedaż zajętych nieruchomości powinna odbywać się w miarę możliwości w drodze licytacji elektronicznej, której warunki należy określić ministerialnym rozporządzeniem wykonawczym wydanym przez członka rządu właściwego ds. wymiaru sprawiedliwości.

Art. 830 portugalskiego kodeksu postępowania cywilnego – Składniki majątku sprzedawane na rynkach regulowanych

Na rynkach regulowanych sprzedaje się instrumenty finansowe i towary notowane na rynku regulowanym.

Art. 831 portugalskiego kodeksu postępowania cywilnego – Sprzedaż bezpośrednia

Jeżeli przewidziano wymóg prawny dotyczący wydania składników majątku konkretnemu podmiotowi lub jeżeli zawarto wywołującą skutki erga omnes umowę przedwstępną sprzedaży tego majątku na rzecz osoby mającej zamiar skorzystać z prawa do przymusowej egzekucji, dokonuje się sprzedaży bezpośredniej.

Chociaż licytacja elektroniczna jest głównym sposobem sprzedaży przymusowej w Portugalii, w kodeksie postępowania cywilnego przewidziano również inne sposoby sprzedaży:

1. sprzedaż w drodze tzw. licytacji statycznej (carta fechada);
2. sprzedaż na rynkach regulowanych;
3. sprzedaż bezpośrednia na rzecz osób lub podmiotów uprawnionych do nabycia przedmiotowego majątku;
4. sprzedaż w drodze prywatnych negocjacji;
5. sprzedaż w domu aukcyjnym;
6. sprzedaż przez rządową lub równorzędną instytucję depozytową;
7. sprzedaż w drodze licytacji elektronicznej.

4. Informacje z krajowych rejestrów aktywów

Do podmiotów regulacyjnych i rejestracyjnych należą:

• Instytut Rejestrów i Notariatu [Instituto dos Registos e do Notariado, I.P. (IRN)]:jest to publiczny instytut, którego zadaniem jest wdrażanie i monitorowanie polityki odnoszącej się do usług rejestracyjnych w celu zapewnienia świadczenia na rzecz obywateli i przedsiębiorstw usług w zakresie identyfikacji osób oraz rejestracji obywatelstwa, nieruchomości, działalności gospodarczej, ruchomości i osób prawnych, jak również zapewnienia regulowania, monitorowania i kontrolowania czynności notarialnych w zakresie nieruchomości, łodzi, samolotów itp.;
• portugalska Komisja Rynku Papierów Wartościowych (Comissão do Mercado de Valores Mobiliários – CMVM): jej zadaniem jest nadzór nad rynkami finansowymi i podmiotami działającymi na tych rynkach oraz ich zabezpieczenie i regulowanie, by pomóc w ochronie inwestorów w zakresie akcji/udziałów i instrumentów finansowych itp.;
• Krajowy Instytut Własności Intelektualnej (Instituto Nacional de Propriedade Industrial – INPI):jego główna działalność polega na przyznawaniu i ochronie praw własności intelektualnej – zarówno w Portugalii, jak i poza jej granicami – we współpracy z organizacjami międzynarodowymi, których Portugalia jest członkiem.

5. Informacje dotyczące baz danych przeznaczonych dla wierzycieli i służących do identyfikowania aktywów dłużników lub przysługujących im należności

Przede wszystkim należy podkreślić, że dostęp do baz danych uzyskuje komornik na zasadzie poufności, a nie bezpośrednio wierzyciel.

Dostęp do publicznych baz danych reguluje ministerialne rozporządzenie wykonawcze nr 331-A/2009 z dnia 30 marca 2009 r. zmienione ministerialnym rozporządzeniem wykonawczym nr 350/2013 z dnia 3 grudnia 2013 r. i ministerialnym rozporządzeniem wykonawczym nr 288/2015 z dnia 17 września 2015 r.

Dostęp do baz danych Banku Portugalii reguluje ministerialne rozporządzenie wykonawcze nr 282/2013 z dnia 29 sierpnia 2013 r.

Do baz danych, do których komornik ma obecnie bezpośredni dostęp drogą elektroniczną, należą:

1. baza danych portugalskiego Urzędu Podatkowego i Celnego;
2. baza danych Instytutu Zabezpieczenia Społecznego (Segurança Social);
3. baza danych Ogólnego Funduszu Emerytalnego (Caixa Geral de Aposentações);
4. rejestr nieruchomości (Registo Predial);
5. rejestr handlowy (Registo Comercial);
6. Krajowy Rejestr Osób Prawnych (Registo Nacional de Pessoas Coletivas);
7. rejestr pojazdów (Registo Automóvel);
8. baza danych Banku Portugalii;
9. baza danych Instytutu Zarządzania Długiem Publicznym (Instituto de Gestão de Crédito Público);
10. baza danych CITIUS (platforma informatyczna wspierająca działalność sądów).

6. Informacje na temat licytacji sądowych przez internet

Regulamin platformy https://www.e-leiloes.pt/ przyjęto rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości nr 12624/2015 ogłoszonym w dzienniku urzędowym Republiki Portugalskiej (Diário da República), seria druga, nr 219 z dnia 9 listopada 2015 r.

Informacje można znaleźć na następujących stronach internetowych:

• Regulamin platformy, na której odbywają się licytacje elektroniczne
• Odpowiedzi na często zadawane pytania (FAQ)

Od osób takich wymaga się przesłania IP (protokołu internetowego) na adres suporte@solicitador.net. Swój IP można sprawdzić na przykład pod następującym adresem: https://www.whatismyip.com/.

1. Ogłoszenia oraz wycena na potrzeby sprzedaży zajętych składników aktywów

Postępowanie egzekucyjne podlega rumuńskiemu kodeksowi postępowania cywilnego, który zawiera przepisy ogólne dotyczące egzekwowania zobowiązań stwierdzonych w tytułach wykonawczych. Oprócz przepisów prawa cywilnego procesowego, które regulują egzekucję, istnieją dwie inne odrębne kategorie przepisów mających zastosowanie do szczególnych sytuacji dłużników: przepisy dotyczące egzekucji długów podatkowych i przepisy dotyczące egzekucji długów wynikających z popełnionych przestępstw.

Egzekucję długów należących do ogólnej kategorii długów stwierdzonych w tytułach wykonawczych, które nie są długami podatkowymi ani nie wynikają z popełnionego przestępstwa, przeprowadzają w Rumunii komornicy sądowi, organy egzekwowania prawa upoważnione rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości do egzekucji na podstawie tytułów wykonawczych.

Zgodnie z tymi przepisami, po zatwierdzeniu egzekucji w przypadku kategorii długów wymagalnych aktywa dłużnika są sprzedawane na licytacji publicznej na podstawie przepisów prawa cywilnego procesowego zgodnie z ich kategorią, tj. przeprowadza się sprzedaż ruchomości lub nieruchomości w drodze licytacji publicznej.

Zajęte ruchomości mogą zostać oszacowane przez komornika sądowego (na podstawie kryterium wartości rynkowej w porównaniu ze średnimi cenami rynkowymi w danym miejscu) lub – jeżeli oszacowanie nie jest możliwe lub na wniosek stron – odpłatnie przez powołanego w tym celu biegłego.

Wartość aktywów podlegających egzekucji określa komornik sądowy, kierując się podobnymi zasadami (dotyczącymi wartości rynkowej, średniej ceny rynkowej itd.), lub odpłatnie – na wniosek stron lub jeżeli oszacowanie nie jest możliwe – powołany w tym celu biegły.

Jeżeli chodzi o ogłaszanie sprzedaży ruchomości, ogłoszenie lub obwieszczenie o sprzedaży sporządza komornik sądowy, który zapewnia ich wywieszenie w miejscu przeprowadzania licytacji, w swoim biurze, w urzędzie miasta właściwym ze względu na miejsce sprzedaży składnika aktywów, w gmachu sądu przeprowadzającego egzekucję oraz w innych miejscach publicznych. Rumuński kodeks postępowania cywilnego ustanawia również obowiązek zamieszczania obwieszczeń w gazetach o zasięgu lokalnym i ogólnokrajowym lub na stronach internetowych, na których ma się odbyć sprzedaż odnośnych aktywów.

Oprócz wyżej wymienionych metod ogłaszania w przypadku ogłaszania sprzedaży nieruchomości istnieją pewne różnice proceduralne polegające na tym, że z jednej strony wartość aktywów decyduje o metodzie ogłaszania (ogłoszenia dokonuje się w gazecie o zasięgu ogólnokrajowym, jeżeli wartość składnika aktywów przekracza 250 000 RON), a z drugiej strony istnieje obowiązek zamieszczenia obwieszczenia w elektronicznym rejestrze obwieszczeń dotyczących sprzedaży aktywów podlegających egzekucji (Registrul electronic de publicitate a vânzării bunurilor supuse executării silite).

Opis aktywów podlegających egzekucji zamieszcza się w ogłoszeniu/obwieszczeniu o sprzedaży.

Procedura oględzin aktywów nie jest uregulowana.

Uregulowano natomiast kwestię rękojmi, która jest określana w postanowieniu komornika sądowego i którą należy złożyć nie później niż w chwili wywołania licytacji. Kwotę rękojmi można wpłacić drogą elektroniczną, przy czym komornik sądowy musi załączyć potwierdzenie dokonania płatności do oferty kupna.

Przybicia udziela się osobie, która zaoferowała najwyższą cenę, a jeżeli w licytacji uczestniczy tylko jeden licytant, to jemu udziela się przybicia, pod warunkiem że zaoferował cenę wywołania określoną dla tej licytacji.

2. Osoby trzecie, które mogą przeprowadzić sprzedaż

Aktywa może sprzedać wyłącznie komornik sądowy w drodze licytacji publicznej w toku postępowania egzekucyjnego uregulowanego w rumuńskim kodeksie postępowania cywilnego. W przypadku niektórych kategorii długów, tj. długów podatkowych i wynikających z przestępstw, sprzedaży dokonuje organ podatkowy w ramach odrębnego postępowania (w odniesieniu do długów podatkowych) obejmującego szczególne zasady dotyczące licytacji lub jej uczestników albo organ państwowy odpowiedzialny za odzyskiwanie dochodów z przestępstwa (Państwowa Agencja Zarządzania Zamrożonymi Aktywami – ANABI). W tym drugim przypadku ANABI może – na podstawie umów o współpracy – powierzyć zadanie ściągnięcia odpowiednich kwot komornikowi sądowemu.

3. Rodzaje licytacji, do których te zasady mogą nie mieć w pełni zastosowania

Wspólne zasady mające zastosowanie do sprzedaży rzeczy w drodze licytacji publicznej obejmują wyjątki odnoszące się do tytułów wykonawczych dotyczących należnych wpływów do skonsolidowanego budżetu ogólnego, budżetu UE lub budżetu Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej. Istnieją również wyjątki dotyczące odzyskiwania dochodów z przestępstwa.

4. Informacje dotyczące krajowych rejestrów aktywów

W Rumunii nie wdrożono żadnego systemu komputerowego zawierającego informacje o aktywach (krajowego rejestru aktywów).

5. Informacje dotyczące baz danych przeznaczonych dla wierzycieli i służących do identyfikowania aktywów dłużników lub przysługujących im należności

Wierzycielom przysługuje dostęp do informacji dotyczących wszelkich aktywów lub długów dłużnika wyłącznie w toku zatwierdzonego postępowania egzekucyjnego oraz wyłącznie za pośrednictwem komornika sądowego.

Dostęp wierzycieli do baz danych, w których mogą oni znaleźć informacje dotyczące aktywów dłużnika, jest ograniczony. Ponieważ środki egzekucyjne dotyczące nieruchomości są wpisywane do rejestru nieruchomości na zwykły wniosek za opłatą, każdy może na przykład uzyskać dostęp do informacji na temat sytuacji związanej z danym składnikiem aktywów. Wspomniana forma udostępniania informacji nie jest jednak pomocna, jeżeli chce się wyszukać aktywa posiadane przez konkretnego dłużnika, ponieważ wyszukiwanie odbywa się wyłącznie na podstawie konkretnych składników aktywów, a nie osób. Dane osobowe są chronione przepisami szczególnymi, a zatem, jak stwierdzono powyżej, ten rodzaj wyszukiwania jest możliwy wyłącznie za pośrednictwem właściwego organu, czasami również po zatwierdzeniu przez sąd.

6. Informacje na temat licytacji sądowych przez internet

Elektroniczny rejestr obwieszczeń dotyczących sprzedaży aktywów podlegających egzekucji jest systemem komputerowym, za pośrednictwem którego wszyscy komornicy sądowi ogłaszają – na poziomie krajowym – sprzedaż ruchomości, których wartość przekracza kwotę 2000 RON, i nieruchomości objętych postępowaniem egzekucyjnym. Elektroniczny rejestr obwieszczeń dotyczących sprzedaży aktywów podlegających egzekucji, który utworzono na podstawie przepisów art. 35 ust. 2 ustawy nr 188/2000 o komornikach sądowych, funkcjonuje od 2012 r. Zamieszczanie obwieszczeń w elektronicznym rejestrze obwieszczeń dotyczących sprzedaży aktywów podlegających egzekucji stanowi obowiązek prawny komorników sądowych i uchybienie temu obowiązkowi stanowi przewinienie dyscyplinarne zgodnie z przepisami art. 47 ustawy nr 188/2000 o komornikach sądowych.

Nowa platforma elektronicznego rejestru obwieszczeń dotyczących sprzedaży aktywów podlegających egzekucji została zatwierdzona decyzją nr 67/05.12.2014 Rady Krajowej Unii Komorników (Consiliului Uniunii Naționale a Executorilor Judecătorești).

1. Ogłoszenia oraz wycena na potrzeby sprzedaży zajętych składników majątku

Ruchomości, nieruchomości i prawa sprzedaje się w toku postępowania egzekucyjnego i innego rodzaju postępowań sądowych w drodze licytacji publicznych, przy czym w odniesieniu do sprzedaży składników majątku stosuje się przepisy o postępowaniu egzekucyjnym. W Słowenii licytacje sądowe przeprowadza się w formie tradycyjnej i przez internet.

Choć sprzedaż składników majątku w toku postępowania upadłościowego w Słowenii za pośrednictwem jednego portalu internetowego nie jest jeszcze możliwa, jak ma to miejsce w przypadku sprzedaży (z wyjątkiem sprzedaży ruchomości) i publikacji obwieszczeń o sprzedaży w toku postępowania egzekucyjnego, internetowe licytacje publiczne składników majątku dłużnika w postępowaniu upadłościowym mogą być organizowane przez podmioty zewnętrzne działające na rynku. Ta forma sprzedaży (internetowa licytacja publiczna) funkcjonuje już w kontekście postępowania w związku z niewypłacalnością i jest wykorzystywana przez syndyków masy upadłości.

Ruchomości

Egzekucję z ruchomości przeprowadza się przez zajęcie i oszacowanie składnika majątku, jego sprzedaż i wypłacenie zysków ze sprzedaży wierzycielowi (art. 81 akapit pierwszy ustawy o wykonywaniu orzeczeń i zabezpieczeniu roszczeń – Zakon o izvršbi in zavarovanju– zwanej dalej ZIZ).

Zajęciu podlegają składniki majątku znajdujące się w posiadaniu dłużnika, jak również składniki majątku dłużnika znajdujące się w posiadaniu wierzyciela. Składniki majątku dłużnika znajdujące się w posiadaniu osób trzecich mogą zostać zajęte wyłącznie za zgodą tych osób (art. 83 ZIZ).

Z chwilą dokonania zajęcia na zajętym składniku majątku ustanawia się zastaw na rzecz wierzyciela (art. 87 ZIZ). W przypadkach dotyczących zajęcia ruchomości wpisanej do rejestru zastawów bez przeniesienia posiadania przedmiotu zastawu i zajętych ruchomości zastaw ustanawia się z chwilą wpisania faktu dokonania zajęcia do rejestru (art. 87 ZIZ).

Oszacowanie zajętych składników majątku przez biegłego

Zajęte składniki majątku oszacowuje się w chwili dokonania ich zajęcia, chyba że takiego oszacowania nie można dokonać natychmiast z uwagi na szczególną wartość danego składnika majątku lub przedmiotem zajęcia jest ruchomość wpisana do rejestru zastawów bez przeniesienia posiadania przedmiotu zastawu i zajętych ruchomości. Oszacowania dokonuje komornik, który dokonał zajęcia. Na wniosek i koszt strony oszacowania może dokonać wskazany przez stronę biegły sądowy (art. 89 ZIZ). Sprzedaż zajętych składników majątku może nastąpić dopiero po uprawomocnieniu się postanowienia o wszczęciu egzekucji, chyba że dłużnik wyrazi zgodę na wcześniejszą sprzedaż składnika majątku lub składnik majątku jest towarem łatwo psującym się bądź zachodzi ryzyko znacznego zmniejszenia wartości zajętego składnika majątku (art. 92 ZIZ).

Zajęte składniki majątku sprzedaje się w drodze licytacji publicznej lub na mocy bezpośredniej umowy między kupującym a komornikiem lub osobą fizyczną występującą w charakterze pośrednika. Licytację publiczną można również przeprowadzić przez internet (internetowa licytacja publiczna). Komornik określa sposób i termin sprzedaży składnika majątku i odnotowuje te informacje w protokole zajęcia natychmiast po dokonaniu zajęcia, dążąc do uzyskania jak najkorzystniejszej ceny za składnik majątku (art. 93 ZIZ). Jeżeli komornik zdecyduje się przeprowadzić licytację publiczną, zamieszcza w protokole zajęcia również informacje o terminie i miejscu licytacji. Komornik informuje strony o sposobie i terminie sprzedaży składnika majątku za pomocą specjalnego zawiadomienia doręczanego wierzycielowi i dłużnikowi (art. 82 regulaminu świadczenia usług komorniczych (Pravilnik o opravljanju službe izvršitelj)).

Obwieszczenie o sprzedaży. Jeżeli komornik podejmie decyzję o sprzedaży składnika majątku w drodze licytacji publicznej, przesyła sądowi obwieszczenie o licytacji publicznej co najmniej na osiem dni przed terminem rozpoczęcia licytacji publicznej, a sąd wywiesza je następnie na sądowej tablicy ogłoszeń. W przypadku sprzedaży ruchomości komornik jest zobowiązany opublikować obwieszczenie wraz ze zdjęciem przedstawiającym dany składnik majątku w wyszukiwarce internetowej oraz wprowadzić informacje na temat tej ruchomości do tej wyszukiwarki (art. 93 ZIZ). Komornik wywiesza obwieszczenie o licytacji publicznej na sądowej tablicy ogłoszeń oraz publikuje je na stronie internetowej właściwego organu, który wydał postanowienie o dokonaniu zajęcia. Komornik musi również zwrócić się o opublikowanie obwieszczenia o licytacji publicznej w rejestrze urzędowym, jeżeli taki rejestr jest prowadzony. Na wniosek wierzyciela lub dłużnika komornik może również ogłosić licytację publiczną w środkach masowego przekazu po pokryciu stosownych kosztów przez stronę wnoszącą o przeprowadzenie licytacji publicznej (art. 89 regulaminu).

Możliwość dokonania oględzin sprzedawanych aktywów. W obwieszczeniu o licytacji publicznej należy podać miejsce, termin i godzinę licytacji, wskazać i opisać składnik majątku, który ma zostać sprzedany, oraz określić, czy przed przeprowadzeniem licytacji dopuszcza się możliwość dokonania oględzin składnika majątku (art. 89 regulaminu świadczenia usług komorniczych). Zainteresowani nabywcy mogą również wyszukiwać składniki majątku wystawione na sprzedaż w toku postępowania egzekucyjnego oraz przeglądać zdjęcia odpowiednich składników majątku w wyszukiwarce internetowej ofert sprzedaży na portalu e-dražbe (licytacje internetowe) dostępnym pod adresem SodneDrazbe.si. Wystawione na sprzedaż składniki majątku można wyszukiwać i przeglądać według następujących kryteriów: sąd, sygnatura sprawy, forma sprzedaży, sposób sprzedaży, rodzaj sprzedaży, data rozpoczęcia sprzedaży, status publikacji, przedmiot sprzedaży, rodzaj przedmiotu, miejscowość, region i cena wywołania. Wyszukiwanie można również przeprowadzić, wprowadzając tekst w odpowiednim polu tekstowym.

Rękojmia. Przed rozpoczęciem licytacji publicznej komornik ustala, czy charakter i wartość składnika majątku uzasadnia nałożenie na uczestników licytacji obowiązku złożenia rękojmi – kwota rękojmi nie może przekraczać 10% ceny wywołania dla danego składnika majątku.

Osoba lub przedsiębiorstwo prowadzące sprzedaż. Licytację publiczną prowadzi komornik, który może – na własny koszt – upoważnić licytatora do przeprowadzenia licytacji, jeżeli liczba i jakość składników majątku to uzasadnia. Licytacja ma charakter publiczny (art. 92 regulaminu świadczenia usług komorniczych).

Cena wywołania. Podczas pierwszej licytacji zajętego składnika majątku nie można sprzedać poniżej sumy oszacowania. Jeżeli w trakcie pierwszej licytacji nie uda się osiągnąć sumy oszacowania, komornik przeprowadza drugą licytację na wniosek strony – w trakcie takiej drugiej licytacji składnik majątku może zostać sprzedany po cenie niższej niż suma oszacowania, ale cena ta nie może być niższa niż jedna trzecia tej sumy (art. 94 ZIZ).

Składanie ofert i udzielanie przybicia. Po upływie co najmniej 15 minut od rozpoczęcia licytacji komornik zwraca się do uczestników licytacji o składanie ofert. Licytacja trwa do chwili złożenia ofert przez wszystkich zainteresowanych uczestników. Komornik przekazuje składnik majątku licytantowi, który zaoferował najwyższą cenę, jeżeli żaden inny uczestnik licytacji nie zaoferuje wyższej ceny po dwukrotnym wezwaniu uczestników do składania wyższych ofert (tzw. postąpienia). Jeżeli kupujący nie zapłaci ceny nabycia do chwili zakończenia licytacji, komornik może sprzedać składnik majątku licytantowi, który przedstawił drugą pod względem wysokości ofertę, pod warunkiem że wierzyciel wyrazi na to zgodę, podpisując protokół licytacji. Jeżeli wierzyciel nie bierze udziału w licytacji, komornik może sprzedać składnik majątku bezpośrednio licytantowi, który złożył drugą pod względem wysokości ofertę, jeżeli oferta ta stanowi co najmniej 50% najkorzystniejszej oferty i jest wyższa niż cena wywołania; w przeciwnym wypadku komornik ponownie wystawia składnik majątku na licytację w trakcie tej samej licytacji. Licytant, który wcześniej złożył najkorzystniejszą ofertę, nie może wziąć udziału w powtórzonej licytacji (art. 94 regulaminu świadczenia usług komorniczych).

Zapłata ceny nabycia i objęcie składnika majątku w posiadanie. Kupujący musi zapłacić cenę nabycia i objąć składnik majątku w posiadanie niezwłocznie po zakończeniu licytacji. Komornik musi przekazać kupującemu dokument zawierający informacje o dokonanej sprzedaży oraz informacje przechowywane w rejestrze, jeżeli dla sprzedanego składnika majątku jest prowadzona księga. Na podstawie tego dokumentu komornik wykreśla wszelkie obciążenia lub zakazy dotyczące sprzedaży składnika majątku oraz wpisuje nowego właściciela składnika majątku do rejestru, jeżeli w rejestrze przechowuje się również informacje o prawach własności do składników majątku. Komornik może przenieść prawo własności do składnika majątku na kupującego nawet przed zapłaceniem ceny nabycia, jeżeli zostanie do tego upoważniony przez wierzyciela – w takim przypadku wierzyciel ponosi z tego tytułu ryzyko do wysokości przysługującego mu udziału w cenie nabycia. Jeżeli kupujący nie zapłaci ceny nabycia, a wierzyciel nie wyrazi zgody na przekazanie składnika majątku, komornik może sprzedać składnik majątku licytantowi, który przedstawił drugą pod względem wysokości ofertę. Kupujący nabywa składnik majątku w stanie wolnym od wszelkich obciążeń i staje się jego właścicielem, nawet jeżeli dłużnik nie był właścicielem tego składnika majątku. Kupującemu nie przysługuje gwarancja chroniąca przed potencjalnymi wadami składnika majątku (art. 96 ZIZ).

Prawo własności i inne prawa rzeczowe

Komornik dokonuje sprzedaży rzeczy i innych praw rzeczowych zgodnie z przepisami regulaminu świadczenia usług komorniczych regulującymi kwestie związane z dokonywaniem oszacowania i sprzedażą ruchomości. Komornik sporządza spis inwentarza zajętych praw zgodnie z przepisami wspomnianego regulaminu regulującymi kwestie dotyczące zajęcia ruchomości. Spis inwentarza zawiera szczegółowy opis treści i zakresu praw, z należytym uwzględnieniem dokumentów powiązanych z tymi prawami, i określa, co dłużnik jest zobowiązany dać lub uczynić tytułem wynagrodzenia lub świadczenia za wykonanie tych praw (art. 108 regulaminu świadczenia usług komorniczych).

Nieruchomości

Egzekucji z nieruchomości dokonuje się poprzez wpisanie postanowienia o wszczęciu egzekucji do rejestru nieruchomości, ustalenie wartości nieruchomości, jej sprzedaż i spłatę wierzyciela z zysków ze sprzedaży (art. 167 ZIZ).

Oszacowanie zajętych składników majątku przez biegłego Sąd może ustalić wartość nieruchomości nawet przed uprawomocnieniem się postanowienia o wszczęciu egzekucji. Sąd ustala wartość nieruchomości na podstawie oszacowania przeprowadzonego przez biegłego sądowego zgodnie z wartością rynkową nieruchomości w chwili dokonywania oszacowania. Ustalając tę wartość, sąd bierze pod uwagę wszelkie możliwe czynniki wpływające na zmniejszenie wartości nieruchomości po jej sprzedaży związane z istnieniem określonego prawa, np. służebności (art. 178 ZIZ). Sąd ustala wartość nieruchomości w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie (art. 179 ZIZ).

Obwieszczenie o sprzedaży. Po uprawomocnieniu się postanowienia o ustaleniu wartości nieruchomości sąd wydaje postanowienie o sprzedaży nieruchomości. W postanowieniu tym sąd określa tryb i warunki sprzedaży, a także termin i miejsce sprzedaży, jeżeli nieruchomość ma zostać sprzedana na licytacji. Sprzedaży nieruchomości dokonuje się po uprawomocnieniu się postanowienia o wszczęciu egzekucji i postanowienia o ustaleniu wartości nieruchomości. Sąd wywiesza postanowienie o sprzedaży na tablicy ogłoszeń, zamieszcza je na swojej stronie internetowej i publikuje je, korzystając z innych typowych środków przekazu na szczeblu lokalnym. Sąd ogłasza postanowienie o sprzedaży gruntów rolnych na tablicy ogłoszeń jednostki administracyjnej właściwej dla miejsca, w którym znajduje się ta nieruchomość; sąd może również zamieścić takie postanowienie na stronie internetowej tej jednostki administracyjnej. Wierzyciel może opublikować postanowienie o sprzedaży nieruchomości w środkach masowego przekazu. Koszty takiej publikacji ponosi wierzyciel. Od dnia wywieszenia postanowienia o sprzedaży na tablicy ogłoszeń do dnia sprzedaży musi minąć co najmniej 30 dni. Sąd doręcza postanowienie o sprzedaży stronom, zastawnikowi, innym uczestnikom postępowania, którzy zastrzegli prawo pierwokupu lub wykupu, oraz właściwemu organowi administracji (art. 181 ZIZ).

Co do zasady nieruchomości sprzedaje się w drodze licytacji publicznej. Licytację publiczną przeprowadza się w formie internetowej licytacji publicznej, chyba że sąd uzna, że w danym przypadku właściwsze jest dokonanie sprzedaży nieruchomości w drodze standardowej licytacji publicznej. Sąd może również wydać postanowienie o przeprowadzeniu licytacji publicznej w celu sprzedaży nieruchomości nawet w sytuacji, w której w ramach pierwszej internetowej licytacji publicznej nie zarejestrował się żaden licytant. O ile sąd nie postanowi inaczej, licytację publiczną mającą na celu sprzedaż nieruchomości przeprowadza się w gmachu sądu. W toku postępowania egzekucyjnego – do momentu opublikowania postanowienia o sprzedaży – wierzyciele, zastawnicy i wierzyciele z tytułu długu gruntowego (zemljiški dolg) mogą uzgodnić, że nieruchomość ma zostać sprzedana w drodze licytacji zorganizowanej po zebraniu wiążących ofert lub na podstawie bezpośredniej umowy (art. 183 ZIZ).

Postanowienie o sprzedaży nieruchomości zawiera następujące informacje:

1. szczegółowy opis nieruchomości, wraz z wyposażeniem i instalacjami;
2. informacje o służebnościach związanych z prawem własności budynku i obciążeniach rzeczowych, które kupujący musi zaakceptować;
3. informacje o wartości nieruchomości ustalonej przez sąd w postanowieniu;
4. informacje o cenie, po której można sprzedać nieruchomość;
5. informacje o terminie, w którym kupujący musi zapłacić cenę nabycia;
6. informacje o sposobie dokonania sprzedaży; oraz
7. informacje o wysokości rękojmi, jaką musi złożyć licytant (art. 184 ZIZ).

Możliwość dokonania oględzin sprzedawanych aktywów. Na wniosek osoby zainteresowanej kupnem nieruchomości i na jej koszt sąd może umożliwić tej osobie dokonanie oględzin nieruchomości. W postanowieniu o sprzedaży nieruchomości sąd reguluje kwestie dotyczące trybu i sposobu dokonywania oględzin i określa, czy komornik musi być obecny przy oględzinach (art. 176 ZIZ). Zainteresowani nabywcy mogą również wyszukiwać nieruchomości wystawione na sprzedaż w toku postępowania egzekucyjnego oraz przeglądać ich zdjęcia w wyszukiwarce internetowej ofert sprzedaży na portalu e-dražbe (licytacje internetowe) dostępnym pod adresem SodneDrazbe.si. Wystawione na sprzedaż składniki majątku można wyszukiwać i przeglądać według następujących kryteriów: sąd, sygnatura sprawy, forma sprzedaży, sposób sprzedaży, rodzaj sprzedaży, data rozpoczęcia sprzedaży, status publikacji, przedmiot sprzedaży, rodzaj przedmiotu, miejscowość, region, piętro, powierzchnia, liczba pokoi, rok budowy, spółka, w której udziałowiec ma udziały, i cena wywołania. Wyszukiwanie można również przeprowadzić, wprowadzając tekst w odpowiednim polu tekstowym.

Rękojmia. W licytacjach publicznych mogą uczestniczyć osoby, które złożyły rękojmię w kwocie odpowiadającej jednej dziesiątej sumy oszacowania nieruchomości na co najmniej trzy dni robocze przed wyznaczonym terminem licytacji. Wierzyciel, na wniosek którego sąd zezwolił na licytację, jest zwolniony z obowiązku złożenia rękojmi, podobnie jak zastawnik lub wierzyciel z tytułu długu gruntowego (zemljiški dolg), jeżeli kwota ich wierzytelności przekracza wartość rękojmi i jeżeli rękojmię można pokryć z ceny nabycia, biorąc pod uwagę kolejność spłaty wierzytelności i sumę oszacowania nieruchomości. W przypadku internetowej licytacji publicznej z wnioskiem o zwolnienie z obowiązku złożenia rękojmi należy wystąpić w terminie trzech dni roboczych przed terminem rozpoczęcia tej licytacji. Rękojmie złożone przez licytantów, których oferty nie zostały przyjęte, są zwracane na ich rachunki bankowe w terminie 15 dni od dnia zakończenia licytacji publicznej lub od dnia zakończenia procedury otwarcia ofert, chyba że obowiązujące przepisy stanowią inaczej (art. 185 ZIZ).

Cena wywołania. W trakcie pierwszej licytacji nieruchomość nie może zostać sprzedana za mniej niż 70% sumy oszacowania. Jeżeli nieruchomość nie zostanie sprzedana w trakcie pierwszej licytacji, sąd ogłasza drugą licytację na wniosek wierzyciela – w trakcie tej drugiej licytacji nieruchomość nie może zostać sprzedana za mniej niż połowę sumy oszacowania. Między pierwszą a drugą licytacją musi upłynąć co najmniej 30 dni. Składając oświadczenie do protokołu przed sądem, przed którym toczy się postępowanie egzekucyjne, lub przed dowolnym innym sądem, strony, zastawnik lub wierzyciele z tytułu długu gruntowego (zemljiški dolg) mogą uzgodnić, że nieruchomość będzie mogła zostać sprzedana za mniej niż 70% sumy oszacowania w trakcie pierwszej licytacji lub za mniej niż połowę sumy oszacowania w trakcie drugiej licytacji (art. 188 ZIZ).

Sprzedaż na licytacji i udzielenie przybicia. Po potwierdzeniu spełnienia warunków sprzedaży sąd wywoła licytację. Licytacja trwa tak długo, jak długo licytanci będą zgłaszali kolejne oferty. Licytant jest związany przedstawioną przez siebie ofertą do chwili złożenia wyższej oferty (kontroferta). Na wniosek co najmniej jednego wierzyciela sąd może ogłosić krótką przerwę, aby dać uczestnikom licytacji czas do namysłu. Licytację uznaje się za zakończoną w momencie, w którym licytanci nie zaoferują wyższej ceny po dwukrotnym wezwaniu ich do tego przez sędziego. Po zakończeniu licytacji sąd identyfikuje licytanta, który zaoferował najwyższą cenę, i ogłasza, że nieruchomość ma zostać przekazana temu licytantowi. Sąd wydaje postanowienie o udzieleniu przybicia nieruchomości, które doręcza się stronom i wszystkim uczestnikom licytacji wraz z postanowieniem o sprzedaży. Na postanowienie o udzieleniu przybicia nie przysługuje zażalenie. Nieprawidłowości w przebiegu licytacji można podnieść w zażaleniu na postanowienie o wydaniu nieruchomości nabywcy (art. 189 ZIZ).

Zapłata ceny nabycia. Po przybiciu nabywca ma obowiązek zapłacić cenę nabycia w terminie wyznaczonym w postanowieniu o sprzedaży (art. 191 ZIZ). Termin ten nie może przypadać później niż sześć miesięcy po dacie sprzedaży, niezależnie od tego, czy cena nabycia ma zostać zapłacona w całości, czy też w ratach (art. 184 ZIZ).

Przysądzenie. Po wydaniu postanowienia o przybiciu nabywca płaci cenę nabycia, a sąd wydaje postanowienie, na mocy którego nieruchomość zostaje wydana nabywcy (przysądzenie). Po uprawomocnieniu się tego postanowienia przysługujące nabywcy prawo własności zostaje wpisane do rejestru nieruchomości, a wszelkie prawa i obciążenia związane z nieruchomością zostają wykreślone zgodnie z treścią postanowienia o przybiciu. W postanowieniu sąd wyznacza również termin, w którym dłużnik musi wyprowadzić się z lokalu mieszkalnego lub zwolnić lokal przedsiębiorstwa. Postanowienie o wydaniu nieruchomości stanowi również tytuł egzekucyjny nakazujący opuszczenie i wydanie nieruchomości, który staje się wykonalny z chwilą jego uprawomocnienia się (art. 192 ZIZ).

Internetowe licytacje publiczne nieruchomości. W zmienionym ZIZ-L (dziennik urzędowy Republiki Słowenii nr 11/18) wprowadzono szereg zmian dotyczących sposobu przeprowadzania internetowych licytacji publicznych. Kwestie związane z internetowymi licytacjami publicznymi uregulowano szczegółowo w regulaminie zamieszczania obwieszczeń o sprzedaży w wyszukiwarkach internetowych oraz przeprowadzania internetowych licytacji publicznych w toku postępowania egzekucyjnego (Pravilnik o objavah prodaj v spletnem iskalniku in spletnih javnih dražbah v izvršilnih postopkih, dziennik urzędowy Republiki Słowenii nr 195/20). Dostęp do internetowych licytacji sądowych można uzyskać pod adresem: SodneDrazbe.si.

Zgłoszenie się do udziału w internetowej licytacji publicznej i zatwierdzenie zgłoszenia. Zainteresowany nabywca zgłasza się do udziału w internetowej licytacji publicznej za pośrednictwem portalu e-dražbe, korzystając z konta SI-PASS, wybiera rolę, w jakiej zamierza wystąpić w licytacji [np. jako licytant lub jako licytant będący jednocześnie wierzycielem, zastawnikiem lub wierzycielem z tytułu długu gruntowego (zemljiški dolg) bądź jako posiadacz prawa pierwokupu lub wykupu], podaje szczegółowe informacje na temat rachunku, na który należy zwrócić rękojmię (jeżeli rachunek ten jest inny niż rachunek, z którego dokonano wpłaty na poczet rękojmi), oraz wskazuje, czy zwraca się o zwolnienie z obowiązku wniesienia rękojmi (jeżeli tak, ma obowiązek załączyć wniosek o udzielenie mu takiego zwolnienia). W przypadku składników majątku podlegających specjalnym warunkom zakupu zainteresowany nabywca ma również obowiązek przedłożyć dokumenty potwierdzające, że spełnia takie specjalne warunki. Jeżeli możliwość wzięcia udziału w internetowej licytacji publicznej jest uzależniona od wniesienia rękojmi, w chwili zgłoszenia się do udziału w internetowej licytacji publicznej za pośrednictwem systemu działającego na portalu e-dražbe zainteresowanemu nabywcy przesyła się informacje o kwocie rękojmi, numerze referencyjnym, który należy podać w tytule przelewu, oraz numerze rachunku, na który należy wnieść rękojmię. Jeżeli kilku zainteresowanych nabywców chce wspólnie nabyć rzecz będącą przedmiotem internetowej licytacji publicznej, tylko jeden z nich zgłasza się do udziału w internetowej licytacji publicznej i przedkłada dokumenty zawierające informacje o przyszłym udziale poszczególnych zainteresowanych nabywców w prawie własności rzeczy będącej przedmiotem licytacji, a także pełnomocnictwo uprawniające go do udziału w internetowej licytacji publicznej w imieniu pozostałych zainteresowanych nabywców. Po zbadaniu zgłoszenia do udziału w internetowej licytacji publicznej i upewnieniu się, że zainteresowany nabywca wniósł rękojmię, autor obwieszczenia zatwierdza lub odrzuca zgłoszenie i informuje zainteresowanego nabywcę o swojej decyzji za pośrednictwem systemu działającego na portalu e-dražbe. W przypadku odrzucenia zgłoszenia we wspomnianej decyzji należy również zawrzeć stosowne uzasadnienie.

Jeżeli zgłoszenie zostanie zatwierdzone, licytantowi przypisuje się unikalny kod w systemie działającym na portalu e-dražbe umożliwiający mu anonimowy udział w określonej internetowej licytacji publicznej.

Przebieg internetowej licytacji publicznej. Internetowa licytacja publiczna rozpoczyna się automatycznie w terminie określonym w postanowieniu o sprzedaży lub w obwieszczeniu dotyczącym internetowej licytacji publicznej jako termin rozpoczęcia licytacji i trwa przez okres wskazany w tym postanowieniu lub obwieszczeniu. Licytant przebija cenę wywołania lub aktualnie najkorzystniejszą ofertę co najmniej o kwotę postąpienia określoną w postanowieniu o sprzedaży lub w obwieszczeniu dotyczącym internetowej licytacji publicznej. Jeżeli nie określono kwoty postąpienia, licytant może przebić ofertę o dowolną kwotę. Podczas internetowej licytacji publicznej licytant jest informowany za pośrednictwem systemu działającego na portalu e-dražbe o aktualnie najkorzystniejszej ofercie oraz o tym, czy jego oferta stanowi aktualnie najkorzystniejszą ofertę. W przypadku złożenia oferty na dwie minuty przed zakończeniem internetowej licytacji publicznej czas trwania tej licytacji (każdorazowo) przedłuża się o dodatkowe dwie minuty.

Protokół przebiegu internetowej licytacji publicznej. Po zakończeniu internetowej licytacji publicznej automatycznie generuje się protokół przebiegu tej licytacji. Protokół ten udostępnia się za pośrednictwem systemu działającego na portalu e-dražbe licytantom w formie zanonimizowanej oraz autorom obwieszczenia w formie niezanonimizowanej.

Sprzedaż prawa/udziału kapitałowego w spółce

Egzekucji z udziału kapitałowego w spółce dokonuje się poprzez wpisanie postanowienia o wszczęciu egzekucji do stosownego rejestru, przeprowadzenie sprzedaży udziału kapitałowego i zaspokojenie wierzyciela z zysków ze sprzedaży. W postanowieniu o wszczęciu egzekucji sąd zakazuje udziałowcowi rozporządzania przysługującym mu udziałem kapitałowym. Sąd doręcza postanowienie o wszczęciu egzekucji na adres danej spółki i rejestruje je w sądowym rejestrze przedsiębiorstw. Z chwilą zarejestrowania postanowienia o wszczęciu egzekucji we wspomnianym rejestrze wierzyciel nabywa prawo zastawu na udziale kapitałowym dłużnika. Wspomniane prawo zastawu pozostaje również skuteczne wobec dowolnej osoby, która nabędzie ten udział kapitałowy w późniejszym okresie. Do egzekucji z udziału kapitałowego w spółce stosuje się odpowiednio przepisy ustawy dotyczące egzekucji z nieruchomości (art. 164 ZIZ). Podobnie jak w przypadku nieruchomości udział kapitałowy w spółce może zostać sprzedany w drodze internetowej licytacji publicznej.

2. Osoby trzecie, które mogą przeprowadzić sprzedaż

Ruchomości

Ruchomości są sprzedawane na licytacji publicznej przez komornika, który może – w stosownych przypadkach i na własny koszt – upoważnić licytatora do przeprowadzenia licytacji, biorąc pod uwagę wartość i jakość ruchomości. Sprzedaż odbywa się w drodze licytacji publicznej (art. 93 ZIZ i art. 92 regulaminu świadczenia usług komorniczych).

Ruchomości można również sprzedać na mocy bezpośredniej umowy między nabywcą a komornikiem lub osobą fizyczną występującą w charakterze pośrednika (licytatorem). Komornik określa sposób i termin sprzedaży składnika majątku i odnotowuje te informacje w protokole zajęcia natychmiast po dokonaniu zajęcia, dążąc do uzyskania jak najkorzystniejszej ceny za składnik majątku (art. 93 ZIZ).

Nieruchomości

Publiczne licytacje nieruchomości prowadzą sędziowie. Internetowe publiczne licytacje nieruchomości przeprowadza się w zautomatyzowany sposób na portalu internetowym SodneDrazbe.si.

3. Rodzaje licytacji, do których te zasady mogą nie mieć w pełni zastosowania

W prawie słoweńskim nie przewidziano żadnych innych rodzajów licytacji w toku postępowania egzekucyjnego. Zgodnie z prawem słoweńskim w postępowaniu upadłościowym dopuszcza się jednak – poza możliwością zorganizowania internetowej licytacji publicznej – przeprowadzenie licytacji publicznej z podwyższeniem ceny wywołania oraz licytacji publicznej z obniżeniem ceny wywołania. Ruchomości i nieruchomości można również sprzedawać na różne sposoby. Ruchomości zamiast na licytacji publicznej można sprzedać na mocy bezpośredniej umowy między nabywcą a komornikiem, syndykiem masy upadłości lub osobą fizyczną występującą w charakterze pośrednika (art. 93 akapit pierwszy ZIZ). Nieruchomość sprzedaje się na licytacji publicznej, jeżeli do momentu opublikowania postanowienia o sprzedaży wierzyciele, zastawnicy i wierzyciele z tytułu długu gruntowego (zemljiški dolg) nie uzgodnią, że:

• nieruchomość należy sprzedać poprzez zebranie wiążących ofert lub
• nieruchomość nie zostanie sprzedana na mocy bezpośredniej umowy w wyznaczonym terminie (art. 183 ZIZ).

4. Informacje dotyczące krajowych rejestrów składników majątku

W Słowenii prowadzone są następujące rejestry składników majątku:

• rejestr nieruchomości, w którym gromadzi się informacje o prawach własności i innych prawach rzeczowych do nieruchomości;
• rejestr pojazdów silnikowych;
• słoweński rejestr statków;
• rejestr statków powietrznych;
• rejestr rejestrowanych papierów wartościowych;
• rejestr zastawów bez przeniesienia posiadania przedmiotu zastawu i zajętych ruchomości oraz rejestr rachunków bankowych;
• rejestr odbiorców wynagrodzeń za pracę i dochodów z innych źródeł (na przykład z emerytur).

Wymienione rejestry są prowadzone w formie elektronicznej. Odpowiedzialność za prowadzenie każdego z tych rejestrów spoczywa na określonej instytucji.

Dostęp do tych rejestrów może uzyskać każdy, kto wykaże, że posiada w tym interes prawny (art. 4 akapit szósty ZIZ). Wierzyciel może wykazać posiadanie interesu prawnego, przedstawiając tytuł wykonawczy (na przykład prawomocny wyrok) zobowiązujący dłużnika do zaspokojenia roszczenia wierzyciela. W takim przypadku wierzyciel może zwrócić się do podmiotu odpowiedzialnego za prowadzenie rejestru o przekazanie mu informacji na temat składników majątku dłużnika. Sądy mogą uzyskać dostęp do wielu z tych rejestrów drogą elektroniczną.

Chociaż uzyskanie dostępu do informacji przechowywanych w tych rejestrach nie wiąże się z koniecznością uiszczenia opłat sądowych, niektóre podmioty odpowiedzialne za prowadzenie tych baz danych (rejestrów) mogą zażądać od wierzycieli uiszczenia niewielkiej opłaty w zamian za udzielenie im dostępu do stosownych informacji (na przykład Instytut Ubezpieczeń Zdrowotnych Słowenii (Zavod za zdravstveno zavarovanje), który prowadzi rejestr płatników wynagrodzeń i dochodu osobistego z innych źródeł (takich jak emerytury) wymaga uiszczenia opłaty w wysokości 4,00 euro za uzyskanie dostępu do informacji dotyczących statusu zatrudnienia dłużnika). Stosowną opłatę można również wnieść drogą elektroniczną.

5. Informacje dotyczące baz danych przeznaczonych dla wierzycieli i służących do identyfikowania składników majątku dłużników oraz przysługujących im należności

Zgodnie z art. 4 akapit szósty ZIZ podmiot odpowiedzialny za zarządzanie bazą danych musi na wniosek wierzyciela przekazać mu informacje dotyczące aktywów dłużnika, jeżeli wierzyciel wykaże, że posiada interes prawny w danej sprawie (na przykład przedstawiając tytuł wykonawczy). Do takich podmiotów należą:

• Instytut Ubezpieczeń Zdrowotnych Słowenii, który udziela informacji na temat płatników wynagrodzeń za pracę i dochodu z innych źródeł (na przykład emerytur);
• Agencja ds. Publicznych Rejestrów Prawnych i Usług Pokrewnych Republiki Słowenii (Agencija Republike Slovenije za javnopravne evidence in storitve, AJPES), która udziela informacji pochodzących z rejestru rachunków bankowych;
• Centralna Izba ds. Rozliczania Papierów Wartościowych (Centralna klirinško depotna družba d.d., KDD), która udziela informacji pochodzących z rejestru rejestrowanych papierów wartościowych;
• sąd odpowiedzialny za prowadzenie rejestru sądowego, który udziela informacji na temat udziałów w spółkach i innych form uczestnictwa w osobach prawnych. Dostęp do rejestru sądowego można również uzyskać drogą elektroniczną, korzystając ze strony internetowej odpowiedniego sądu;
• sąd prowadzący rejestr nieruchomości, który udziela informacji na temat nieruchomości, do których lub w związku z którymi dłużnikowi przysługuje prawo własności;
• Ministerstwo Spraw Wewnętrznych, które udziela informacji pochodzących z rejestrów zarejestrowanych pojazdów silnikowych i przyczep;
• Urząd Morski Słowenii, który udziela informacji pochodzących z rejestru łodzi (informacji o łodziach krótszych niż 24 m);
• Urząd Lotnictwa Cywilnego, który udziela informacji pochodzących z rejestru statków powietrznych.

W większości przypadków wierzyciel może uzyskać dostęp do rejestru, zwracając się do podmiotu odpowiedzialnego za prowadzenie rejestru o przekazanie mu informacji na temat aktywów dłużnika. Wierzyciel może uzyskać dostęp do określonych rejestrów (na przykład do rejestru sądowego) drogą elektroniczną (za pośrednictwem strony internetowej).

Aby uzyskać dostęp do informacji dotyczących aktywów dłużnika, wierzyciel nie musi być reprezentowany przez prawnika ani nie musi uiszczać żadnych opłat skarbowych. Niektóre podmioty odpowiedzialne za zarządzanie bazami danych mogą zażądać wniesienia niewielkiej opłaty (np. Instytut Ubezpieczeń Zdrowotnych Słowenii żąda opłaty w wysokości 4,00 euro za przekazanie informacji na temat statusu zatrudnienia dłużnika). Stosowną opłatę można wnieść drogą elektroniczną.

6. Informacje na temat licytacji sądowych przez internet

Zgodnie z zarządzeniem w sprawie przestrzegania warunków technicznych dotyczących korzystania z wyszukiwarki internetowej do celów sprzedaży i przeprowadzania internetowych licytacji publicznych nieruchomości w toku postępowania egzekucyjnego (Odredba o izpolnitvi tehničnih pogojev za uporabo spletnega iskalnika prodaj in izvajanje spletnih javnih dražb nepremičnin v izvršilnih postopkih, dziennik urzędowy Republiki Słowenii nr 3/2021) od 1 lutego 2021 r. sądowe licytacje nieruchomości i praw w postępowaniu egzekucyjnym przeprowadza się zasadniczo przez internet zgodnie z przepisami regulaminu dotyczącego zamieszczania obwieszczeń o sprzedaży w wyszukiwarce internetowej oraz przeprowadzania internetowych licytacji publicznych w toku postępowania egzekucyjnego (dziennik urzędowy Republiki Słowenii nr 195/2020).

Dostęp do informacji na temat rzeczy wystawionych na sprzedaż jest nieodpłatny. Rejestracja za pośrednictwem systemu SI-PASS umożliwia wzięcie udziału w licytacji niezależnie od miejsca, w którym licytant aktualnie przebywa. System ten gwarantuje również anonimowość licytanta.

Wspomniana strona internetowa jest dostępna pod adresem https://sodnedrazbe.si/.

1. Ogłoszenia oraz wycena na potrzeby sprzedaży zajętych składników aktywów

Sprzedaż zajętego majątku odbywa się za pośrednictwem Szwedzkiej Służby Komorniczej (Kronofogdemyndigheten). Majątek sprzedaje się w drodze licytacji publicznej lub sprzedaży z wolnej ręki. Sprzedaż ruchomości można powierzyć zewnętrznym licytatorom, a nieruchomości – pośrednikom w obrocie nieruchomościami.

Służba komornicza może upoważnić dłużnika do sprzedaży majątku na własną rękę. W tym przypadku sprzedaż przymusowa zostaje odroczona. Dłużnik może także uzgodnić z wierzycielem inne rozwiązanie. W takim przypadku wierzyciel może wycofać wniosek o egzekucję (utmätning).

Zajęty majątek jest zwykle oszacowywany przez komornika sądowego. Służba komornicza czasami powołuje biegłego w celu oszacowania majątku i sporządzenia jego szczegółowego opisu. Biegłego rzeczoznawcę majątkowego powołuje się często w przypadku oszacowywania nieruchomości i lokali mieszkalnych (bostadsrätt). Powołuje się go również często na potrzeby oszacowania majątku o wysokiej wartości.

Służba komornicza ogłasza (obwieszcza) sprzedaż przymusową na swojej stronie internetowej. Sprzedaż jest również często ogłaszana na innych stronach internetowych w celu przyciągnięcia potencjalnych nabywców. Obwieszczenia o sprzedaży zamieszcza się również na portalu Post- och Inrikes Tidningar, który jest informacyjną stroną internetową zawierającą obwieszczenia wielu organów i gmin. Celem publikowania obwieszczeń jest odnalezienie nieznanych wierzycieli i innych osób, na których prawa sprzedaż ma wpływ.

Informacje o sprzedaży zamieszcza się na stronie internetowej służby komorniczej. Obejmują one sumę oszacowania. Ponadto załącza się opis majątku, zdjęcia i inne dokumenty. W informacjach tych znajdują się również warunki sprzedaży oraz procedury, których nabywca ma obowiązek przestrzegać. Jeżeli służba komornicza powoła inną osobę do przeprowadzenia sprzedaży, istotne informacje można znaleźć na stronie internetowej tej osoby. Informacje często można również znaleźć na stronie internetowej służby komorniczej.

Służba komornicza zapewnia systematycznie możliwość oględzin rzeczy podlegających sprzedaży. Celem oględzin jest zapewnienie nabywcy możliwości wywiązania się z obowiązku uzyskania odpowiednich informacji.

Sprzedaż przymusową prowadzi się w taki sposób, by uzyskać jak najwyższą cenę. Jeżeli w licytacji uczestniczy wielu licytantów, procedura polega na składaniu przez nich kolejnych postąpień. Jeżeli służba zdecyduje się natomiast na sprzedaż z wolnej ręki ze złożeniem ofert, kwestię tego, kto złożył najwyższą ofertę, rozstrzyga się w chwili otwarcia ofert.

Jeżeli sprzedaż następuje w drodze licytacji elektronicznej, licytant, któremu udzielono przybicia, musi zapłacić cenę nabycia w terminie 48 godzin. Płatności dokonuje się co do zasady kartą płatniczą lub kredytową. W przypadku tradycyjnej sprzedaży na miejscu płatności należy dokonać bezpośrednio podczas licytacji kartą płatniczą lub kredytową, przekazem pocztowym, czekiem bądź gotówką.

Jeżeli składnik majątku zostanie sprzedany za kwotę przewyższającą 10 000 SEK, służba komornicza może odroczyć płatność maksymalnie na okres miesiąca. W takim przypadku co do zasady należy dokonać bezzwłocznie płatności zaliczki w wysokości 10%.

2. Osoby trzecie, które mogą przeprowadzić sprzedaż

Sprzedaż zajętego majątku odbywa się zwykle w drodze licytacji publicznej prowadzonej przez służbę komorniczą. Służba komornicza może powierzyć przeprowadzenie sprzedaży podmiotowi zewnętrznemu, a w przypadku ruchomości może zlecić przeprowadzenie licytacji innemu podmiotowi. Jeżeli chodzi o nieruchomości, służba komornicza może powierzyć przeprowadzenie sprzedaży pośrednikowi w obrocie nieruchomości.

3. Rodzaje licytacji, do których te zasady mogą nie mieć w pełni zastosowania

Sprzedaż jest podzielona na cztery różne kategorie w zależności od przedmiotu sprzedaży: ruchomości, statki wodne, statki powietrzne i nieruchomości. Do poszczególnych kategorii mają zastosowanie różne zasady. Szczegółowe informacje dotyczące przepisów, które mają zastosowanie do danej sprzedaży, są załączone do obwieszczenia o sprzedaży. Do sprzedaży na wniosek spółdzielni mieszkaniowej (bostadsrättsförening) w przypadku pozbawienia lokatora prawa użytkowania, tj. sprzedaży przymusowej, mają zastosowanie przepisy szczególne.

4. Informacje dotyczące krajowych rejestrów aktywów

Przy sprawdzaniu aktywów służbie komorniczej przysługuje prawo do przeprowadzania wyszukiwań w różnych rejestrach lub kierowania do nich zapytań. Są to m.in. następujące rejestry:

• rejestr nieruchomości (Fastighetsregistret) – obejmuje wszystkie nieruchomości w Szwecji;
• rejestr drogowy (Vägtrafikregistret) – obejmuje wszystkie zarejestrowane pojazdy cywilne w Szwecji;
• rejestr podatkowy (Skatteregistret) – zawiera informacje dotyczące płatności;
• rejestr prowadzony przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych (Försäkringskassan) – zawiera informacje dotyczące płatności;
• rejestr prowadzony przez Urząd ds. Emerytur i Rent (Pensionsmyndigheten) – zawiera informacje dotyczące płatności;
• rejestr działalności gospodarczej (Näringslivsregistret) – zawiera dane dotyczące wszystkich szwedzkich spółek kapitałowych, spółek osobowych, spółdzielni, w tym spółdzielni mieszkaniowych i przedsiębiorstw jednoosobowych;
• rejestr papierów wartościowych (Värdepappersregistret) – zarządzany przez Euroclear i zawierający dane dotyczące wszystkich posiadanych pakietów akcji notowanych na giełdzie;
• rejestr statków wodnych (Fartygsregistret) – zawiera informacje dotyczące wszystkich szwedzkich statków wodnych;
• rejestr statków powietrznych (Fartygsregistret) – zawiera informacje dotyczące wszystkich szwedzkich statków powietrznych;
• rejestr broni (Vapenregistret) – zawiera informacje dotyczące broni palnej.

Rejestry są prowadzone w formie elektronicznej, przy czym służba komornicza może kierować zapytania do większości z nich w formie elektronicznej. Nawet jeżeli dane zawarte w rejestrze są poufne, służba komornicza może zażądać do nich dostępu, aby sprawdzić, czy dłużnik jest właścicielem aktywów podlegających zajęciu. Co do zasady składanie tego rodzaju zapytań jest nieodpłatne.

W niektórych rejestrach odnotowywane są również informacje dotyczące wszelkich roszczeń do danego składnika majątku zgłoszonych przez służbę komorniczą, tj. w rejestrze nieruchomości, rejestrze statków wodnych i rejestrze statków powietrznych.

5. Informacje dotyczące baz danych przeznaczonych dla wierzycieli i służących do identyfikowania aktywów dłużników lub przysługujących im należności

Obecnie służba komornicza nie może zaoferować wyszukującym usługi elektronicznej polegającej na ustalaniu aktywów lub długów dłużnika.

6. Informacje na temat licytacji sądowych przez internet

Od 2014 r. służba komornicza może przeprowadzać licytacje elektroniczne (licytacje on-line). Można je przeprowadzać wyłącznie w przypadku sprzedaży ruchomości. Przepis uprawniający do przeprowadzania licytacji elektronicznych znajduje się w rozdziale 9 rozporządzenia w sprawie egzekucji przymusowej, w którym określa się sposób, w jaki należy składać oferty.

W sprawozdaniu złożonym rządowi w listopadzie 2016 r. zaproponowano, by sprzedaż w drodze licytacji elektronicznej była możliwa również w przypadku nieruchomości. Procedura sprzedaży nieruchomości jest bardziej skomplikowana i wprowadzenie możliwości przeprowadzania tego rodzaju sprzedaży w drodze licytacji elektronicznej wymaga wprowadzenia większej liczby zmian legislacyjnych niż w przypadku ruchomości.

Obecnie nie istnieją przeszkody uniemożliwiające uczestnictwo w licytacji on-line z zagranicy.

Obwieszczenia o wszystkich licytacjach on-line są publikowane na stronie internetowej służby komorniczej.

Jeżeli sprzedaż przeprowadza zewnętrzny licytator, obwieszczenie o licytacji on-line jest publikowane na jego stronie internetowej. W wytycznych należy poinformować zewnętrznego licytatora o konieczności przestrzegania przepisów dotyczących sprzedaży zawartych w rozdziale 9 kodeksu egzekucji przymusowej i w rozdziale 9 rozporządzenia w sprawie egzekucji przymusowej. Umowy z zewnętrznymi licytatorami są co do zasady zawierane w wyniku postępowania o udzielenie zamówienia. Obejmują one wymogi dotyczące sytuacji finansowej usługodawców oraz ich kwalifikacji zawodowych.

Każda osoba, która pragnie uczestniczyć w licytacji on-line, musi zarejestrować się na stronie internetowej, aby móc złożyć ofertę. Cała procedura licytacyjna odbywa się jednak w sposób jawny i można ją śledzić bez uprzedniej rejestracji. Informacje, które należy podać podczas rejestracji, obejmują osobisty numer identyfikacyjny, adres e-mail, adres korespondencyjny, numer telefonu oraz pseudonim używany podczas publikacji ofert. Licytanci nie muszą udowadniać swojej tożsamości. Licytanci, którzy nie mają szwedzkiego osobistego numeru identyfikacyjnego lub którzy z jakichś powodów nie chcą lub nie mogą zarejestrować się drogą elektroniczną, mogą tego dokonać w organach administracji.

Cenę nabycia podczas licytacji on-line uiszcza się za pomocą karty płatniczej lub kredytowej.

Nie jest możliwe uczestnictwo w licytacji on-line na miejscu – w siedzibie Szwedzkiej Służby Komorniczej.

Licytowanie polega na składaniu kolejnych postąpień w wyznaczonym czasie. W przypadku złożenia postąpienia na mniej niż dwie minuty przed zakończeniem licytacji czas licytacji wydłuża się o kolejne dwie minuty.

Służba komornicza odpowiada na zapytania drogą telefoniczną lub mailową, przy czym uzyskanie odpowiedzi może być trudne, jeżeli do rozpoczęcia licytacji pozostało już niewiele czasu. Służba udziela odpowiedzi w języku szwedzkim, ale musi być również w stanie udzielić podstawowych informacji w językach mniejszości narodowych, a także udzielić informacji i wskazówek określonym grupom mniejszościowym na obszarach objętych specjalnym zarządzeniem. Często można uzyskać pomoc również w przypadku zapytań w innych językach.

Służba komornicza tłumaczy dokumenty odnoszące się do sprzedaży wyłącznie w wyjątkowych okolicznościach, np. jeżeli nie ulega wątpliwości, że istnieje szeroki krąg osób zainteresowanych za granicą.

Zgodnie z zasadą dostępu publicznego duża część informacji przechowywanych przez szwedzkie organy ma charakter publiczny. Informacje dotyczące tożsamości licytantów nie są jednak ujawniane w trakcie licytacji. Może również istnieć wymóg zachowania poufności w odniesieniu do niektórych danych szczególnie chronionych, jednak każdy wniosek o udzielenie informacji jest rozpatrywany indywidualnie.

W Anglii i Walii nie istnieje już wymóg, aby sędzia rejonowy (district judge) udzielał upoważnień przedsiębiorstwom windykacyjnym (removal firms) i licytatorom oraz wyznaczał te podmioty. Zgodnie z sekcją 41 załącznika 12 do ustawy o trybunałach, sądach i egzekucji sprzedaż rzeczy odbywa się w drodze licytacji publicznej, chyba że sąd postanowi inaczej.

Przedsiębiorstwa windykacyjne i licytatorskie mogą zwracać się do poszczególnych sądów, przedstawiając szczegółowe informacje dotyczące pobieranych przez siebie opłat i posiadanej ochrony ubezpieczeniowej, co ułatwi podejmowanie na poziomie lokalnym decyzji o wyznaczeniu konkretnych podmiotów. Decyzję o wyborze usług konkretnego przedsiębiorstwa powinien formalnie podjąć zespół zarządzających (panel of managers) na podstawie przedstawionych szczegółowych informacji i wykazu opłat.

W sekretariacie sądu zostanie wywieszony wykaz zawierający nazwy i adresy wyznaczonych przedsiębiorstw. Wykaz będzie poddawany weryfikacji corocznie i zawsze przed wygaśnięciem polis ubezpieczeniowych. W miarę możliwości wybrane podmioty powinny świadczyć usługi rotacyjnie. Podstawowe zasady mają zastosowanie, jeżeli istnieje możliwość regularnego korzystania z usług wyłącznie jednego przedsiębiorstwa.

Na co najmniej 7 dni przed planowaną sprzedażą komornik sądowy musi wysłać dłużnikowi i ewentualnym współwłaścicielom zawiadomienie o sprzedaży.

Po przeprowadzeniu sprzedaży i otrzymaniu zysków od licytatorów komornik sądowy / urzędnik sądowy (Delivery Manager) potwierdza, że dokonano rozliczenia wszystkich odebranych i zajętych rzeczy. Nakaz powinien zostać odpowiednio zatwierdzony.

Zob. przepisy art. 34–43 rozporządzenia w sprawie zajmowania i sprzedaży rzeczy, aby uzyskać bardziej szczegółowe informacje dotyczące odbierania, przechowywania i sprzedaży zajętych rzeczy.

Please note that the original language version of this page has been amended recently. The language version you are now viewing is currently being prepared by our translators.

Licytacje sądowe - Irlandia Północna

Urząd ds. Wykonywania Orzeczeń Sądowych (Enforcement of Judgments Office, EJO) jest oddziałem Służby ds. Sądów i Trybunałów Irlandii Północnej (Northern Ireland Courts and Tribunal Service), która jest jednostką organizacyjną w ramach Ministerstwa Sprawiedliwości. Urząd odpowiada za wykonywanie w Irlandii Północnej orzeczeń sądowych w sprawach cywilnych dotyczących środków pieniężnych, rzeczy i praw własności. W zarządzeniu o wykonywaniu orzeczeń sądowych w Irlandii Północnej z 1981 r. zezwala się na zajęcie i sprzedaż rzeczy w celu spłaty długu podlegającego egzekucji na podstawie orzeczenia.

Urzędowi ds. Wykonywania Orzeczeń Sądowych przysługuje szereg uprawnień w zakresie egzekwowania spłaty długu zgodnie z nakazem zapłaty (money judgment) wydanym przez sąd. Uprawnienia te obejmują wydanie nakazu zajęcia zgodnie z art. 31 zarządzenia o wykonywaniu orzeczeń sądowych w Irlandii Północnej z 1981 r.

Zgodnie z zarządzeniem z 1981 r. Urzędowi ds. Wykonywania Orzeczeń Sądowych przysługuje prawo do zajmowania majątku i jego sprzedaży w drodze licytacji, a następnie wykorzystania zysków ze sprzedaży (po uiszczeniu kosztów i poniesieniu wydatków związanych z zajęciem) do zaspokojenia niespłaconych długów (zob. art. 31, 34 i 40 zarządzenia z 1981 r.). Przy wykonywaniu nakazu zajęcia (order of seizure) Urzędowi ds. Wykonywania Orzeczeń Sądowych przysługuje prawo – zgodnie z art. 38 zarządzenia z 1981 r. – do wstępu na wszelkie grunty zajmowane lub użytkowane przez dłużnika, jego małżonka/małżonkę lub osobę przez niego pozwaną lub – w określonych okolicznościach – grunty zajmowane lub użytkowane przez inną osobę.

Urząd ds. Wykonywania Orzeczeń Sądowych może wydać tego rodzaju nakaz (po złożeniu wniosku do właściwego sędziego (master) zgodnie z zasadą 30 ust. 1 regulaminu wykonywania orzeczeń sądowych w Irlandii Północnej z 1981 r.), jeżeli wydaje się, że wartość rzeczy podlegających zajęciu jest wystarczająca, by spłacić dług. W praktyce Urząd będzie poszukiwał innych odpowiednich środków egzekucyjnych, takich jak nakaz zajęcia dochodów (zgodnie z którym określona kwota zostaje potrącona z wynagrodzenia dłużnika), przed podjęciem decyzji o złożeniu wniosku o wydanie nakazu zajęcia (order of seizure).

Istnieją ograniczenia dotyczące rodzajów rzeczy podlegających zajęciu (przykładowo zajęciu nie podlegają ubrania dłużnika i podstawowe meble znajdujące się w gospodarstwie domowym (zob. art. 33 zarządzenia z 1981 r.)).

W zasadach 30–33 regulaminu wykonywania orzeczeń sądowych w Irlandii Północnej z 1981 r. określa się procedurę stosowaną przez Urząd ds. Wykonywania Orzeczeń Sądowych w odniesieniu do wydawania nakazów zajęcia.

W Szkocji zajęcie majątku może służyć jako sposób odzyskania środków pieniężnych, jeżeli dług został uznany przez sąd, a także w pewnych innych okolicznościach, w tym wówczas, gdy zezwolenie na zajęcie wynika z określonych formalnych „dokumentów ustanawiających dług” (documents of debt). Procedury stosowane w celu zajęcia majątku obejmują zajęcie majątku znajdującego się u osoby trzeciej (arrestment) stosowane w celu zamrożenia majątku, którego właścicielem jest dłużnik, lecz który znajduje się w posiadaniu osoby trzeciej); zajęcie (attachment) stosowane w celu zajęcia majątku, którego właścicielem jest dłużnik i który znajduje się w jego posiadaniu; oraz szczególne zajęcie (exceptional attachment) stosowane w celu zajęcia majątku niestanowiącego artykułów pierwszej potrzeby znajdującego się w lokalu mieszkalnym. W niektórych przypadkach zgodnie z odpowiednimi procedurami można zlicytować majątek dłużnika pod nadzorem sądu.

W części 2 ustawy o restrukturyzacji długów i zajęciu w Szkocji z 2002 r. (ustawa z 2002 r.) określa się procedury, które należy stosować podczas zajmowania rzeczy. W terminie 14 dni od zajęcia urzędnik służby cywilnej (sheriff officer) musi sporządzić protokół i złożyć go w Sheriff Court. Po otrzymaniu protokołu przez Sheriff Court urzędnik służby cywilnej może zorganizować odebranie zajętych rzeczy i ich sprzedaż w drodze licytacji publicznej, w której musi on uczestniczyć w celu odnotowania ewentualnych sprzedanych rzeczy i ceny, po której zostały sprzedane. Środki pieniężne uzyskane w wyniku licytacji można przeznaczyć na zapłatę wynagrodzenia i pokrycie wydatków urzędnika służby cywilnej, a następnie na zaspokojenie wierzytelności. Ewentualną nadwyżkę zwraca się dłużnikowi. Jeżeli rzeczy nie zostaną sprzedane, prawo własności do nich przechodzi na wierzyciela. Chociaż licytację wszelkich zajętych rzeczy przeprowadza się co do zasady w domu aukcyjnym, jeżeli okazałoby się to niepraktyczne, zgodnie z przepisem ustawy z 2002 r. licytację można przeprowadzić w dowolnym innym miejscu, o ile nie jest to lokal mieszkalny dłużnika.

Jeżeli dokonano zajęcia rzeczy znajdującej się w posiadaniu osoby trzeciej, a dłużnik nie podpisał upoważnienia do wydania rzeczy wierzycielowi, aby odzyskać składnik majątku wierzyciel musi wytoczyć przed sąd powództwo o wydanie rzeczy, którą zajęto u osoby trzeciej (action of furthcoming). Wytaczając przed sąd tego rodzaju powództwo, wierzyciel wnosi o udzielenie zezwolenia na wydanie mu rzeczy, którą może on następnie sprzedać, aby odzyskać całość lub część należnej mu kwoty.