The Member State judicial systems are very diverse, reflecting differences in national judicial traditions.
In most Member States, there are different branches of courts. Generally, three main types of courts can be identified:
The ordinary courts usually deal with disputes in civil matters (i.e. disputes between citizens and/or businesses) and/or criminal matters. In addition, many Member States have established courts for specific matters, such as disputes between public authorities and citizens or businesses (administrative matters, etc.).
Moreover, various Member States have an institution or court to ensure that their constitution is respected. Many of these courts or institutions can be asked to verify whether a certain law or legislation is in line with the constitutional requirements. Some of them can hear individual cases, but usually only as a last resort.
Beyond the information provided in the country-specific pages (see the list of flags on the right side), you can find valuable information on the following European websites (the following list may not be exhaustive):
If you are involved in a judicial proceeding, or if you expect to be involved in one, you will need to identify the court that is competent to deal with your case or, in other words, which has jurisdiction. If you address the wrong court or if there is a dispute over the question of jurisdiction you run the risk of a considerable delay in the proceedings or even of a dismissal of your case because of a lack of jurisdiction.
If a court case has a cross-border dimension and involves, for example, parties living in different Member States, you will first have to identify in which Member State the proceedings should take place. The portal section "Going to Court " can guide you through this process.
Beyond the courts, in most Member States, the judicial system comprises other judicial authorities and institutions that exercise public authority, such as public prosecutors or in certain cases state attorneys, public notaries or bailiffs. As for private lawyers, notaries and related professions with important functions in the judicial system, please see the page on legal professions.
The public prosecutors' office or prosecution service, which is regarded as part of the judiciary in many Member States, plays an essential role in criminal proceedings. The responsibilities and status of public prosecutors vary considerably among Member States. Related information can be found by selecting a relevant Member State flag in the section on ordinary courts, and also at the following websites:
This page is maintained by the European Commission. The information on this page does not necessarily reflect the official position of the European Commission. The Commission accepts no responsibility or liability whatsoever with regard to any information or data contained or referred to in this document. Please refer to the legal notice with regard to copyright rules for European pages.
Het Belgische rechtssysteem heeft een civilistische traditie en omvat een geheel van gecodificeerde regels die door de rechters worden toegepast en uitgelegd.
In België is de organisatie van de hoven en de rechtbanken een uitsluitend federale bevoegdheid.
Alvorens de rechterlijke organisatie in België voor te stellen, is het raadzaam om enkele grondwettelijke en algemene beginselen met betrekking tot de organisatie van de rechterlijke macht te overlopen.
De Grondwet heeft op hetzelfde niveau als de twee andere machten, de wetgevende macht en de uitvoerende macht, een rechterlijke macht ingesteld die door de hoven en de rechtbanken wordt gewaarborgd. De hoven en rechtbanken vormen op die manier een onafhankelijke macht die parallel loopt met de andere grondwettelijke machten.
De rechterlijke macht wordt door de rechtscolleges verzekerd in het kader van de grondwettelijke en wettelijke bepalingen. De rechterlijke macht spreekt recht. Ze past dus het recht toe: ze spreekt zich uit over geschillen in burgerlijke zaken en past het strafrecht toe op de personen die een strafbaar feit hebben gepleegd. Er is een onderscheid tussen de zittende magistratuur (de rechters en de raadsheren in de hoven en de rechtbanken) en de staande magistratuur (ook wel het openbaar ministerie of het parket genoemd).
Op grond van de artikelen 144 en 145 van de Grondwet, behoren geschillen over burgerlijke recht uitsluitend tot de bevoegdheid van de rechtbanken en ressorteren geschillen over politieke rechten onder de bevoegdheid van de rechtbanken, behoudens de bij de wet gestelde uitzonderingen.
Geen rechtbank, geen met eigenlijke rechtspraak belast orgaan kan anderszins worden ingesteld dan krachtens een wet. Overeenkomstig artikel 146 van de Grondwet kunnen geen buitengewone rechtbanken of commissies worden opgericht, ongeacht de benaming.
De terechtzittingen van de rechtbanken zijn openbaar, tenzij de openbaarheid gevaar oplevert voor de orde of de goede zeden; in dit geval wordt zulks door de rechtbank bij vonnis verklaard (artikel 148, eerste lid, van de Grondwet). Het beginsel van de openbaarheid van de terechtzittingen maakt het onder andere mogelijk de transparantie van de justitie te garanderen.
Ieder vonnis wordt met redenen omkleed. Het wordt in openbare terechtzitting uitgesproken (artikel 149 van de Grondwet). De motiveringsplicht opgelegd door de Grondwet, alsmede door artikel 780 van het Gerechtelijk Wetboek betekent dat de rechter moet antwoorden op de middelen die zowel feitelijk als rechtens zijn aangevoerd in de conclusies van de partijen. De motivering moet volledig, duidelijk, nauwkeurig en adequaat geformuleerd worden. De verplichting om de vonnissen met redenen te omkleden en de onafhankelijkheid van de rechter, beschermen de rechtzoekende tegen eventuele willekeur en bieden hem de mogelijkheid, wat de motivering betreft, om bij een beroepsinstantie of bij het Hof van Cassatie beroep in te stellen.
Zowel de onafhankelijkheid van de rechters in de uitoefening van hun rechtsprekende bevoegdheden als die van het openbaar ministerie in de individuele opsporing en vervolging, onverminderd het recht van de bevoegde minister om de vervolging te bevelen en om de bindende richtlijnen van het strafrechtelijk beleid, inclusief die van het opsporings- en vervolgingsbeleid, vast te leggen, worden geconcretiseerd in artikel 151, eerste lid, van de Grondwet.
Op grond van § 4 van dezelfde bepaling worden de vrederechters, de rechters in de rechtbanken, de raadsheren in de hoven en in het Hof van Cassatie door de Koning benoemd onder de voorwaarden en op de wijze bepaald bij de wet.
De rechters worden voor het leven benoemd. Zij worden in ruste gesteld op de bij de wet bepaalde leeftijd en genieten het bij de wet bepaalde pensioen. Geen rechter kan uit zijn ambt worden ontzet of worden geschorst dan door een vonnis. De overplaatsing van een rechter kan niet geschieden dan door een nieuwe benoeming en met zijn toestemming (artikel 152 van de Grondwet). De Koning benoemt en ontslaat de ambtenaren van het openbaar ministerie bij de hoven en rechtbanken (artikel 153 van de Grondwet).
De wedden van de leden van de rechterlijke orde worden door de wet vastgesteld (artikel 154 van de Grondwet).
Bovendien mag geen rechter van een regering bezoldigde ambten aanvaarden, tenzij hij die onbezoldigd uitoefent en behoudens de gevallen van onverenigbaarheid bij de wet bepaald (artikel 155 van de Grondwet).
België is ingedeeld in vijf grote rechtsgebieden met elk een hof van beroep: Brussel, Luik, Bergen, Gent en Antwerpen.
Deze gebieden zijn onderverdeeld in gerechtelijke arrondissementen met elk een rechtbank van eerste aanleg. Er zijn 12 gerechtelijke arrondissementen voor het volledige Belgische grondgebied. Het gerechtelijk arrondissement van Brussel heeft twee rechtbanken van eerste aanleg, een Nederlandstalige en een Franstalige.
Daarnaast zijn er in de gerechtelijke arrondissementen 9 arbeidsrechtbanken en 9 ondernemingsrechtbanken.
De arrondissementen zijn op hun beurt onderverdeeld in gerechtelijke kantons met elk een vredegerecht. Er zijn 187 kantons voor het volledige Belgische grondgebied.
Elk van de tien provincies en het administratief arrondissement Brussel-Hoofdstad hebben een hof van assisen. Het hof van assisen is geen permanent gerecht. Het wordt samengesteld telkens wanneer beschuldigden naar het assisenhof worden verwezen.
Voor welke rechtbank een geschil beslecht wordt, hangt af van de aard en de ernst van het strafbaar feit, de aard van het geschil en de grootte van het bedrag dat ermee gemoeid is.
Soms bepaalt de aard van het geschil waar de zaak aanhangig moet worden gemaakt. Zo is de vrederechter bevoegd voor conflicten tussen buren en is de rechtbank van eerste aanleg bevoegd voor echtscheidingen. In andere gevallen is het uitgangspunt de hoedanigheid van de partijen. De ondernemingsrechtbank is een gespecialiseerde rechtbank en neemt kennis van geschillen tussen ondernemingen.
Wanneer eenmaal bepaald is welke rechtbank bevoegd is, moet nog worden bepaald waar de zaak moet worden behandeld.
In burgerlijke zaken kan de vordering worden gebracht voor de rechter van de woonplaats van de verweerder of voor de rechter van de plaats waar de verbintenis is ontstaan of zou moeten worden uitgevoerd.
In strafzaken zijn de rechtbank van de plaats waar het misdrijf werd gepleegd, de rechtbank van de plaats waar de verdachte verblijft en de rechtbank van de plaats waar de verdachte kan worden aangetroffen op gelijke wijze bevoegd. Voor rechtspersonen is dat de rechtbank van de plaats van de maatschappelijke zetel of die van de plaats van de bedrijfszetel van de rechtspersoon.
De hoven en rechtbanken van de rechterlijke orde zijn volgens een hiërarchische structuur georganiseerd. De structuur van de hoven en rechtbanken ziet er als volgt uit:
4 | HOF VAN CASSATIE | |||
3 | Hoven van Beroep | Arbeidshoven | Hoven van Assisen | |
2 | Rechtbanken van Eerste Aanleg | Arbeidsrechtbanken | Ondernemingsrechtbanken | |
1 | Vredegerechten | Politierechtbanken |
Beslissingen van rechtbanken worden vonnissen genoemd. Beslissingen van de hoven van beroep, arbeidshoven, hoven van assisen en het Hof van Cassatie zijn arresten.
De burgerlijke rechtscolleges behandelen voornamelijk geschillen van private aard van natuurlijke personen en rechtspersonen.
De strafgerechten zijn belast met het straffen van de daders van strafbare feiten door de straffen die in de wet zijn opgenomen (gevangenisstraf, werkstraf, boete, ...).
Het gebeurt dat een partij het oneens is met een uitspraak van een rechter en het vonnis betwist. Verschillende rechtsmiddelen geven de betrokken partijen of in sommige gevallen derden de mogelijkheid een nieuwe beslissing te verkrijgen in een zaak waarin een rechterlijke instantie reeds een uitspraak heeft gedaan. De rechtsmiddelen worden in twee categorieën verdeeld: gewone rechtsmiddelen en buitengewone rechtsmiddelen.
Er zijn twee gewone rechtsmiddelen: verzet en hoger beroep.
Het verzet geeft de bij verstek veroordeelde verweerder de mogelijkheid om zich tegen het vonnis te verzetten. In dat geval wordt de hele zaak opnieuw aanhangig gemaakt bij het rechtscollege dat uitspraak heeft gedaan.
Uitgezonderd een beperkt aantal gevallen waarvoor het niet mogelijk is, is het hoger beroep een recht dat door alle betrokken partijen kan worden uitgeoefend. Zowel de veroordeelde, de burgerlijke partij, de eisende partij, de verwerende partij als het openbaar ministerie hebben de mogelijkheid een geding een tweede keer te laten voorkomen. Het hoger beroep wordt steeds behandeld door een rechtscollege dat hoger is dan de rechtbank die het eerste vonnis heeft uitgesproken.
De onderstaande tabel bevat een overzicht van de hoven en rechtbanken die zich over een hoger beroep uitspreken, afhankelijk van de rechtbank die de uitspraak heeft gedaan waartegen hoger beroep is ingesteld:
Vonnis | Hoger beroep | |
Vrederechter | - burgerlijke zaken | Rechtbank van eerste aanleg (burgerlijke kamer) |
- handelszaken | Ondernemingsrechtbank | |
Politierechtbank | - strafzaken | Rechtbank van eerste aanleg (correctionele rechtbank) |
- burgerlijke zaken | Rechtbank van eerste aanleg (burgerlijke rechtbank) | |
Arbeidsrechtbank | Arbeidshof | |
Rechtbank van eerste aanleg | Hof van beroep | |
Ondernemingsrechtbank | Hof van beroep |
In hoger beroep beraadslagen de rechters (in een rechtbank) of de raadsheren (in een hof) een tweede en laatste keer over de grond van de zaak en doen uitspraak in laatste aanleg. De partijen hebben evenwel de mogelijkheid om cassatieberoep in te stellen.
Naast de gewone rechtsmiddelen zijn er ook buitengewone rechtsmiddelen waarvan de voorziening in cassatie het belangrijkste middel is. Dat rechtsmiddel, dat bij het Hof van Cassatie wordt ingesteld, is geen derde aanleg. Het Hof van Cassatie onderzoekt niet de feiten van de zaak die hem wordt voorgelegd, maar toetst de naleving van de wet.
Naast de vermelde hoven en rechtbanken heeft België nog twee andere rechterlijke instanties. Zij hebben een toezichthoudende taak: de Raad van State en het Grondwettelijk Hof. De Raad van State is een hoog bestuurlijk rechtscollege dat de administratie controleert. Hij treedt op wanneer de burger van oordeel is dat de administratie de wet niet heeft nageleefd. Het Grondwettelijk Hof is het rechtscollege dat toeziet of wetten, decreten en ordonnanties in overeenstemming zijn met de grondwet en houdt toezicht op de verdeling van de bevoegdheden tussen de verschillende overheden in België.
De portaalsite van de rechterlijke macht in België biedt onder meer toegang tot rechtspraak, tot de Belgische wetgeving en tot het Belgisch Staatsblad.
Ja, de toegang tot de gegevensbank is gratis.
De verschillende taalversies van deze pagina worden bijgehouden door de betrokken lidstaten. De informatie wordt vertaald door de diensten van de Europese Commissie. Eventuele aanpassingen zijn daarom mogelijk nog niet verwerkt in de vertalingen. De Europese Commissie aanvaardt geen verantwoordelijkheid of aansprakelijkheid met betrekking tot informatie of gegevens in dit document. Zie de juridische mededeling voor auteursrechtelijke bepalingen van de lidstaat die verantwoordelijk is voor deze pagina.
De rechtsbedeling in Bulgarije is gebaseerd op drie instanties. De gerechten zijn staatsorganen die recht spreken in civiel-, straf- en bestuursrechtelijke zaken.
In Bulgarije bestaan de volgende gerechten:
De organisatie en werkzaamheden van de Bulgaarse gerechten zijn vastgelegd in de wet inzake het justitiële stelsel, waarin de structuur en de operationele beginselen van de gerechtelijke organen alsmede hun onderlinge interactie en interactie met de wetgevende en uitvoerende organen zijn vastgesteld.
De wet inzake het justitiële stelsel, die in staatsblad nr. 64/2007 bekend is gemaakt, bepaalt dat de hoge justitiële raad de hoogste bestuursrechtelijke autoriteit is en verantwoordelijk is voor het beheer van de rechterlijke macht en het waarborgen van de onafhankelijkheid van de rechterlijke macht. De hoge justitiële raad bepaalt de samenstelling en organisatie van de rechterlijke macht en behartigt haar belangen zonder afbreuk te doen aan de onafhankelijkheid van de organen in kwestie.
De hoge justitiële raad stelt het aantal rechtsdistricten en de zetels van de districts-, provinciale en administratieve rechtbanken en gerechtshoven vast op grond van een voorstel van de minister van Justitie en, voor wat betreft de militaire gerechten, in overleg met de minister van Defensie.
De betrekkelijke bevoegdheden van de districts-, provinciale, administratieve, militaire rechtbanken en gerechtshoven komen niet noodzakelijkerwijs overeen met de bestuurlijke indeling van het land.
Districtsrechtbanken – De districtsrechtbanken zijn in hoofdzaak de gerechten die zaken in eerste aanleg behandelen. Tegen hun beslissingen kan beroep worden aangetekend bij de bevoegde provinciale rechtbank.
Provinciale rechtbanken – De provinciale rechtbanken fungeren als rechtbank van eerste en tweede aanleg. Als rechtbank van eerste aanleg behandelen zij een nauwkeurig gedefinieerde categorie zaken waarbij sprake is van omvangrijke geldbedragen of een aanzienlijk maatschappelijk belang. In hun hoedanigheid van rechtbank van tweede aanleg (beroepsgericht) toetsen zij beslissingen die zijn genomen door de districtsrechtbanken.
Administratieve rechtbanken - De administratieve rechtbanken zijn bevoegd om te beslissen over elk verzoek om: de uitvaardiging, wijziging, intrekking of nietigverklaring van bestuursrechtelijke handelingen; een nietigverklaring van een schikking die wordt beheerst door het wetboek van administratieve rechtspraak; verhaal in verband met onterechte maatregelen of verzuimen door de overheid; bescherming tegen onwettige gedwongen handhaving; vergoeding voor schade ten gevolge van onwettige handelingen, maatregelen of verzuimen door administratieve autoriteiten en ambtenaren; vergoeding voor schade ten gevolge van gedwongen handhaving; de nietigverklaring, ongeldigverklaring of vernietiging van door administratieve rechtbanken gewezen vonnissen; een uitspraak dat een bestuursrechtelijke handeling die wordt beheerst door het wetboek van administratieve rechtspraak, niet authentiek is.
Eenieder kan het al dan niet bestaan van een administratief recht of een rechtsbetrekking in rechte laten vaststellen, op voorwaarde dat hij of zij een belang heeft en er geen andere rechtsmiddelen voorhanden zijn.
Zaken worden behandeld door de administratieve rechtbank die betrekkelijke bevoegdheid heeft in het gebied waar de autoriteit waarvan de aangevochten bestuursrechtelijke handeling uitgaat haar zetel heeft. In gevallen waarin die zetel zich in het buitenland bevindt, worden zaken verwezen naar de administratieve stadsrechtbank van Sofia.
Tegen bestuursrechtelijke handelingen waarbij rechtstreeks uitvoering wordt gegeven aan het nationale buitenlandse, defensie- of veiligheidsbeleid van Bulgarije staat geen beroep open, tenzij bij wet anders is bepaald.
Andere gespecialiseerde gerechten
Militaire rechtbanken behandelen, als rechtbank van eerste aanleg, strafzaken met betrekking tot strafbare feiten die beweerdelijk zijn gepleegd bij de uitvoering van, of in verband met, hun taken door generaals, officieren, onderofficieren en soldaten van het Bulgaarse leger, burgerpersoneel van het ministerie van Defensie en personeel van andere ministeries en agentschappen binnen de structuren die onder de minister van Defensie ressorteren, alsmede personeel van de nationale veiligheidsdienst en van de nationale inlichtingendienst. Voor dergelijke zaken is het militaire gerechtshof het gerecht van tweede aanleg. De jurisdictie van de militaire gerechten is vastgelegd in het wetboek van strafvordering. Deze gerechten hebben hetzelfde statuut als de provinciale rechtbanken.
Er is slechts één militair gerechtshof, dat beroep en bezwaar behandelt in zaken over uitspraken van militaire rechtbanken in het gehele land.
De gerechtshoven behandelen beroep en bezwaar tegen vonnissen die in eerste aanleg door provinciale rechtbanken binnen hun betrekkelijke bevoegdheden zijn gewezen.
De gespecialiseerde strafrechtbank, met zetel in Sofia, heeft hetzelfde statuut als een provinciale rechtbank. De bevoegdheden van deze rechtbank zijn bij wet vastgesteld. Van de strafbare feiten die onder de jurisdictie van de gespecialiseerde rechtbank vallen, met name die welke gepleegd worden door of voor georganiseerde criminele groepen, wordt een volledige lijst gegeven in artikel 411a van het wetboek van strafvordering.
Het gespecialiseerde strafgerechtshof behandelt beroep en bezwaar tegen vonnissen die zijn gewezen door de gespecialiseerde strafrechtbank.
Het hof van cassatie is de hoogste rechterlijke instantie in straf- en civielrechtelijke zaken. De jurisdictie van het hof van cassatie omvat het gehele grondgebied van de Republiek Bulgarije. Het hof is tevens belast met het uiteindelijke rechterlijke toezicht op de passende en gelijke toepassing van de wet door alle gerechten. Het hof van cassatie heeft zijn zetel in Sofia.
Het administratieve hooggerechtshof is belast met het uiteindelijke rechterlijke toezicht op de passende en gelijke toepassing van de wet door administratieve rechtbanken.
Het administratieve hooggerechtshof behandelt klachten en bezwaren tegen handelingen van de ministerraad, de minister-president, de viceminister-president, ministers en hoofden van andere instellingen die rechtstreeks onder de ministerraad ressorteren, handelingen van de hoge justitiële raad, handelingen van de Bulgaarse nationale bank, handelingen van districtsgouverneurs en andere handelingen waarin de wet voorziet. Het hof berecht tevens zaken waarin de wettigheid van besluiten die berusten op afgeleid recht, wordt betwist. Het hof beslist als cassatierechter over rechterlijke beslissingen, berecht bestuursrechtelijke zaken en behandelt verzoeken tot herroeping van rechterlijke beslissingen in bestuursrechtelijke zaken.
Scheidsgerecht bij de Bulgaarse kamer van koophandel en industrie
Het scheidsgerecht bij de kamer van koophandel en industrie doet uitspraak over civielrechtelijke geschillen en over geschillen betreffende lacunes in overeenkomsten of het aanpassen van overeenkomsten aan nieuwe omstandigheden, ongeacht of beide partijen dan wel een van hen hun woon- of verblijfplaats in de Republiek Bulgarije hebben.
Het grondwettelijk hof van de Republiek Bulgarije
Het Bulgaarse grondwettelijk hof staat borg voor de onomkeerbaarheid van de democratische processen in Bulgarije en heeft als hoofddoel die processen tot stand te brengen. Het hof maakt geen deel uit van het rechtsstelsel, maar is een onafhankelijk orgaan dat zijn bevoegdheden rechtstreeks aan de grondwet ontleent en dat in overeenstemming met een bijzondere wet functioneert. De beslissingen van het hof inzake, onder meer, de bescherming van de mensenrechten en rechtmatige belangen van burgers, de scheiding der machten, de bescherming van eigendom, het vrije ondernemerschap, de onafhankelijkheid van de media, het verbod op censuur en de grondwettigheid van het kaderverdrag inzake de bescherming van nationale minderheden zijn door het publiek en op internationaal niveau met instemming begroet.
Juridische databank
Ieder gerecht in Bulgarije heeft een website met informatie over de structuur en werkzaamheden van het gerecht en over afgesloten en lopende zaken.
De website van de hoge justitiële raad bevat een gedetailleerde lijst van de gerechten, met hun adressen en websites (alleen in het Bulgaars).
De belangrijkste websites van gerechten zijn:
Elektronische wetgevingsdatabanken:
Andere nuttige websites met juridische informatie:
De verschillende taalversies van deze pagina worden bijgehouden door de betrokken lidstaten. De informatie wordt vertaald door de diensten van de Europese Commissie. Eventuele aanpassingen zijn daarom mogelijk nog niet verwerkt in de vertalingen. De Europese Commissie aanvaardt geen verantwoordelijkheid of aansprakelijkheid met betrekking tot informatie of gegevens in dit document. Zie de juridische mededeling voor auteursrechtelijke bepalingen van de lidstaat die verantwoordelijk is voor deze pagina.
Het rechtsstelsel in Tsjechië bestaat uit het Tsjechisch Grondwettelijk Hof en het 'gewone' stelsel van rechtspleging.
Het gewone stelsel van rechtspleging bestaat uit het Hooggerechtshof, het Administratief Hooggerechtshof, de hoge rechtbanken, de regionale rechtbanken en de districtsrechtbanken.
De centrale administratieve overheidsinstantie voor de rechtspleging is het Tsjechisch ministerie van Justitie.
Het ministerie van Justitie beheert de hoge rechtbanken, de regionale rechtbanken en de districtsrechtbanken binnen het toepassingsgebied van Wet nr. 6/2002 betreffende rechtbanken en rechters, en zulks rechtstreeks of via de voorzitters van de rechtbanken; de districtsrechtbanken kunnen ook worden beheerd door het ministerie van Justitie via de voorzitters van de regionale rechtbanken.
Een aantal centrale overheidstaken wordt uitgevoerd door de voorzitter van het Tsjechisch Hooggerechtshof (of, in voorkomend geval, de vicevoorzitter) en de voorzitter van het Tsjechisch Administratief Hooggerechtshof (of, in voorkomend geval, de vicevoorzitter).
Het beheer door de overheid van de rechtbanken wordt uitgevoerd met inachtneming van de opmerkingen van de relevante Justitieraden die zijn opgericht binnen het Tsjechisch Hooggerechtshof, het Tsjechisch Administratief Hooggerechtshof, de hoge rechtbanken, de regionale rechtbanken en de grootste districtsrechtbanken.
Bepaalde administratieve werkzaamheden worden uitgevoerd door de administratieve directeur van de rechtbank, die ressorteert onder de voorzitter van de rechtbank.
Het gewone stelsel van rechtspleging bestaat uit vier organisatorische pijlers:
Tsjechië heeft een stelsel met twee instanties, wat een bepalende factor is in de hiërarchische organisatie van het rechtsmiddelenstelsel. Uit dit oogpunt bestaat de hiërarchische relatie tussen de rechtbanken, die is gebaseerd op het niveau van de betrokken pijler binnen het rechtsstelsel, uit drie niveaus.
Nadere informatie wordt verstrekt in het deel over het gewone stelsel van rechtspleging in Tsjechië.
Uit hoofde van Wet nr. 6/2002 betreffende rechtbanken en rechters:
Districtsrechtbanken
(a) doen uitspraak als rechtbanken van eerste aanleg, tenzij in de wetgeving inzake gerechtelijke procedures anders is bepaald;
(b) doen uitspraak over andere in de wet bedoelde gevallen.
Regionale rechtbanken
(a) doen als rechtbanken van tweede aanleg uitspraak over de in de wet inzake gerechtelijke procedures bedoelde gevallen waarover in eerste aanleg is beslist door de districtsrechtbanken die tot hun rechtsgebied behoren;
(b) doen als rechtbanken van eerste aanleg uitspraak over de in de wet inzake gerechtelijke procedures bedoelde gevallen;
(c) doen uitspraak over administratieve justitiële aangelegenheden in de in de wetgeving bedoelde gevallen;
(d) doen uitspraak over andere in de wet bedoelde gevallen.
Hoge rechtbanken
(a) doen als rechtbanken van tweede aanleg uitspraak over de in de wet inzake gerechtelijke procedures bedoelde gevallen waarover in eerste aanleg is beslist door de regionale rechtbanken die tot hun rechtsgebied behoren;
(b) doen uitspraak over andere in de wet bedoelde gevallen.
Hooggerechtshof van Tsjechië
Als de hoogste gerechtelijke autoriteit in aangelegenheden met betrekking tot de jurisdictie van de rechtbanken in burgerlijke en strafrechtelijke procedures waarborgt het Tsjechisch Hooggerechtshof de eenvormigheid en wettigheid van beslissingen door
(a) uitspraak te doen over buitengewone beroepen in de in de wetgeving inzake gerechtelijke procedures bedoelde gevallen;
(b) uitspraak te doen in andere gevallen bedoeld in specifieke wetgeving of in een internationaal verdrag dat is bekrachtigd door het parlement, bindend is voor Tsjechië en is gepubliceerd.
Het Hooggerechtshof doet ook uitspraak over:
(a) de erkenning en tenuitvoerlegging van vonnissen van buitenlandse rechtbanken, indien voorgeschreven door specifieke wetgeving of door een internationaal verdrag dat is bekrachtigd door het parlement, bindend is voor Tsjechië en is gepubliceerd;
(b) andere gevallen bedoeld in specifieke wetgeving of in een internationaal verdrag dat is bekrachtigd door het parlement, bindend is voor Tsjechië en is gepubliceerd.
Het Hooggerechtshof controleert en beoordeelt de eindvonnissen van rechtbanken in burgerlijke en strafrechtelijke procedures, en brengt op basis daarvan en in het belang van een eenvormige rechtspraak adviezen uit over de wijze waarop rechtbanken recht spreken in bepaalde soorten gevallen.
Uit hoofde van Wet nr. 150/2002, de code inzake administratieve procedures:
Administratief Hooggerechtshof van Tsjechië
Als de hoogste gerechtelijke autoriteit in administratieve justitiële aangelegenheden waarborgt het Administratief Hooggerechtshof de eenvormigheid en wettigheid van beslissingen door uitspraak te doen over verzoeken tot herziening in de in de wet bedoelde gevallen en door uitspraak te doen in andere gevallen bepaald door deze of een specifieke wet.
Het Administratief Hooggerechtshof controleert en beoordeelt de eindvonnissen van administratieve rechtbanken en brengt op basis daarvan en in het belang van een eenvormige rechtspraak adviezen uit over de wijze waarop rechtbanken recht spreken in bepaalde soorten gevallen.
In het belang van de wettigheid en de eenvormigheid van de besluiten van administratieve autoriteiten kan het Administratief Hooggerechtshof in de in deze wet bedoelde gevallen en in het kader van de in die wet vastgestelde procedure in zijn uitspraken beslissen over fundamentele kwesties.
Beide internetportalen kunnen kosteloos worden geraadpleegd.
Korte beschrijving van de inhoud
Het Portaal van justitie bevat informatie over het ministerie van Justitie, afzonderlijke rechtbanken, de Officier van Justitie en hun contactgegevens.
Op het officiële overheidsportaal kan de in de Staatscourant gepubliceerde Tsjechische wetgeving worden teruggevonden.
De verschillende taalversies van deze pagina worden bijgehouden door de betrokken lidstaten. De informatie wordt vertaald door de diensten van de Europese Commissie. Eventuele aanpassingen zijn daarom mogelijk nog niet verwerkt in de vertalingen. De Europese Commissie aanvaardt geen verantwoordelijkheid of aansprakelijkheid met betrekking tot informatie of gegevens in dit document. Zie de juridische mededeling voor auteursrechtelijke bepalingen van de lidstaat die verantwoordelijk is voor deze pagina.
Op deze pagina vindt u een overzicht van de rechterlijke organisatie in Denemarken.
De Deense rechterlijke organisatie kent de volgende onderdelen:
De rechtscolleges worden beheerd door de Deense beheersdienst van hoven en rechtbanken, die sinds 1 juli 1999 als onafhankelijke instelling bestaat. Deze dienst zorgt voor een correct en adequaat beheer van de werknemers, gebouwen, financiële en IT-middelen van de rechtscolleges en van de Raad voor procesverlof.
Aan het hoofd van de Deense beheersdienst van hoven en rechtbanken staan een raad van beheer en een directeur. De dienst valt onder het Deense ministerie van Justitie, maar de minister heeft geen bevoegdheid om instructies te geven en kan beslissingen van de beheersdienst niet ongedaan maken.
De raad van beheer is het uitvoerend orgaan met algemene aansprakelijkheid voor de activiteiten van de Deense beheersdienst van hoven en rechtbanken. De directeur, die wordt benoemd en kan worden ontslagen door de raad van beheer, is belast met de dagelijkse leiding van de dienst. De directeur hoeft geen graad in de rechten te hebben.
De samenstelling van de raad van beheer van de Deense beheersdienst van hoven en rechtbanken is bij wet bepaald. De raad van beheer heeft 11 leden, van wie er acht de rechtscolleges vertegenwoordigen, één advocaat is en twee beschikken over speciale kennis op het gebied van management en maatschappelijke onderwerpen.
Raadpleeg voor meer informatie het regelmatig geactualiseerde overzicht van het Deense rechtssysteem.
De verschillende taalversies van deze pagina worden bijgehouden door de betrokken lidstaten. De informatie wordt vertaald door de diensten van de Europese Commissie. Eventuele aanpassingen zijn daarom mogelijk nog niet verwerkt in de vertalingen. De Europese Commissie aanvaardt geen verantwoordelijkheid of aansprakelijkheid met betrekking tot informatie of gegevens in dit document. Zie de juridische mededeling voor auteursrechtelijke bepalingen van de lidstaat die verantwoordelijk is voor deze pagina.
Als gevolg van de federale structuur van de Bondsrepubliek Duitsland is het rechtssysteem ook federaal gestructureerd. De rechtspraak wordt uitgeoefend door federale rechtbanken en de rechtbanken van de 16 deelstaten (Länder). Het grootste deel van de rechtspraak valt onder de bevoegdheid van de deelstaten.
Het Duitse rechtsstelsel is verdeeld in vijf onafhankelijke gespecialiseerde rechtsgebieden of bevoegdheden:
Naast deze gespecialiseerde bevoegdheden is er de grondwettelijke bevoegdheid, die bestaat uit het Bundesverfassungsgericht (federaal grondwettelijk hof) en de Verfassungsgerichte der Länder (grondwettelijke hoven van de deelstaten).
Een overzicht van de structuur van de rechtbanken vindt u op de website van het Duits Bondsministerie van Justitie.
De rechtbanken van de deelstaten worden in het algemeen beheerd door de ministeries van Justitie van de deelstaten. Op bondsniveau is de Bondsminister van Justitie verantwoordelijk voor het Bundesgerichtshof (federaal hooggerechtshof), het Bundesverwaltungsgericht (federale administratieve rechtbank) en het Bundesfinanzhof (federale financiële rechtbank). Het Bondministerie van Arbeid en Sociale Zaken is verantwoordelijk voor het Bundesarbeitsgericht (federale arbeidsrechtbank) en het Bundessozialgericht (federale sociale rechtbank).
De verantwoordelijke ministers beheren ook de noodzakelijke begrotingsmiddelen. De enige uitzondering is het Bundesverfassungsgericht, dat organisatorische autonomie heeft als een onafhankelijk grondwettelijk orgaan. Dit hof dient zijn eigen begrotingsvoorstel in.
In Duitsland is het rechtsstelsel verdeeld in algemene rechtspraak en gespecialiseerde rechtbanken. De algemene rechtspraak bestaat uit de civielrechtelijke en strafrechtelijke bevoegdheid. De gespecialiseerde rechtbanken zijn de administratieve rechtbanken, de financiële rechtbanken, de arbeidsrechtbanken en de sociale rechtbanken. Daarnaast is er de grondwettelijke bevoegdheid, die bestaat uit het Bundesverfassungsgericht (federaal grondwettelijk hof) en de Verfassungsgerichte der Länder (grondwettelijke hoven van de deelstaten).
Zie hiërarchie tussen rechtbanken (overzicht) van het Bondsministerie van Justitie.
De verschillende taalversies van deze pagina worden bijgehouden door de betrokken lidstaten. De informatie wordt vertaald door de diensten van de Europese Commissie. Eventuele aanpassingen zijn daarom mogelijk nog niet verwerkt in de vertalingen. De Europese Commissie aanvaardt geen verantwoordelijkheid of aansprakelijkheid met betrekking tot informatie of gegevens in dit document. Zie de juridische mededeling voor auteursrechtelijke bepalingen van de lidstaat die verantwoordelijk is voor deze pagina.
Op deze pagina wordt een overzicht gegeven van het rechtbankenstelsel in Estland.
De Estlandse grondwet bepaalt dat de rechtspraak uitsluitend bij de rechtbanken berust. De rechtbanken moeten recht spreken in overeenstemming met de grondwet en de wet. Krachtens de grondwet valt de rechtspleging in Estland onder de exclusieve bevoegdheid van de rechterlijke instanties. De rechterlijke macht handelt gescheiden van de uitvoerende en de wetgevende macht.
Het ministerie van Justitie en de Raad voor het beheer van de rechtbanken beheren samen de gerechten van eerste aanleg en tweede aanleg. Op de werkzaamheden van de Raad voor het beheer van de rechtbanken, een adviesraad die is belast met het dagelijks bestuur van de rechterlijke organisatie, wordt toegezien door de president van het Hooggerechtshof. De gerechten van eerste aanleg en tweede aanleg worden gefinancierd uit de staatsbegroting via de begroting van het ministerie van Justitie. Het Hooggerechtshof daarentegen is verantwoordelijk voor zijn eigen beheer en heeft zijn eigen begroting.
De Raad voor het beheer van de rechtbanken is samengesteld uit:
Meer informatie over de Raad voor het beheer van de rechtbanken vindt u hier.
De Estlandse rechterlijke organisatie kent drie niveaus:
Kantonrechtbanken zijn algemene gerechten die strafzaken, civiele zaken en overtredingen (kleine criminaliteit) behandelen. Administratieve rechtbanken zijn gerechten van eerste aanleg die administratieve zaken behandelen die rechtens onder hun jurisdictie vallen. Arrondissementsrechtbanken zijn gerechten van tweede aanleg die in geval van beroep beslissingen van kanton- of administratieve rechtbanken beoordelen. Het Hooggerechtshof is de hoogste rechterlijke instantie, die in cassatie beroepen behandelt die zijn ingesteld tegen beslissingen van arrondissementsrechtbanken. Het Hooggerechtshof fungeert tevens als grondwettelijk hof.
Voor algemene informatie over het rechtssysteem in Estland kunt u terecht op de website van het ministerie van Justitie.
Een overzicht van de rechterlijke organisatie in Estland vindt u ook op de website van de rechterlijke organisatie.
De toegang tot informatie over het rechtssysteem en de rechterlijke organisatie in Estland is kosteloos.
De verschillende taalversies van deze pagina worden bijgehouden door de betrokken lidstaten. De informatie wordt vertaald door de diensten van de Europese Commissie. Eventuele aanpassingen zijn daarom mogelijk nog niet verwerkt in de vertalingen. De Europese Commissie aanvaardt geen verantwoordelijkheid of aansprakelijkheid met betrekking tot informatie of gegevens in dit document. Zie de juridische mededeling voor auteursrechtelijke bepalingen van de lidstaat die verantwoordelijk is voor deze pagina.
De Courts Service is een onafhankelijke rechtspersoon, die in november 1999 is opgericht bij de Courts Service Act, 1998, en de volgende wettelijke taken heeft:
De Ierse grondwet bepaalt dat recht wordt gesproken in de bij wet ingestelde rechtbanken door rechters die door de President worden benoemd na advies van de regering. Volgens de grondwet zijn de rechters van alle rechtbanken volledig onafhankelijk bij de uitoefening van hun rechterlijke functies. Rechters kunnen niet van hun ambt worden ontheven, tenzij in geval van aangetoond wangedrag of onbekwaamheid en enkel op grond van door beide kamers van de Oireachtas (parlement) goedgekeurde besluiten.
De grondwet stelt de structuur van het gerechtelijke apparaat vast. Het is samengesteld uit een hoogste beroepsinstantie, het hooggerechtshof (Supreme Court), en diverse rechtbanken van eerste aanleg, waaronder een hof van beroep (het High Court), dat bevoegd is voor alle strafzaken en civiele zaken en rechtbanken met een beperkte jurisdictie, namelijk de arrondissementsrechtbank (Circuit Court) en de districtsrechtbank (District Court), die op regionale basis zijn georganiseerd.
Met betrekking tot strafzaken bepaalt artikel 38 dat "aangeklaagden in strafzaken slechts berecht kunnen worden met inachtneming van de voorgeschreven rechtsgang". Lichte strafzaken worden behandeld in een zitting in kort geding, terwijl ernstigere strafzaken slechts behandeld kunnen worden in aanwezigheid van een jury. De grondwet voorziet tevens in de oprichting van gespecialiseerde rechtbanken die een effectieve rechtsbedeling moeten waarborgen op gebieden waar de gewone rechtbanken niet bevoegd zijn.
Alle rechtbanken zijn openbaar toegankelijk, met uitzondering van die welke zaken achter gesloten deuren behandelen, wat betekent dat de zittingen niet openbaar zijn.
Hooggerechtshof | Hof van beroep |
(Gevestigd in Dublin) | (Gevestigd in Dublin) |
Arrondissementsrechtbanken | Districtsrechtbanken |
(Gevestigd in de 26 county steden) | (Gevestigd in 24 districten) |
De verschillende taalversies van deze pagina worden bijgehouden door de betrokken lidstaten. De informatie wordt vertaald door de diensten van de Europese Commissie. Eventuele aanpassingen zijn daarom mogelijk nog niet verwerkt in de vertalingen. De Europese Commissie aanvaardt geen verantwoordelijkheid of aansprakelijkheid met betrekking tot informatie of gegevens in dit document. Zie de juridische mededeling voor auteursrechtelijke bepalingen van de lidstaat die verantwoordelijk is voor deze pagina.
Op deze pagina vindt u een overzicht van de rechterlijke organisatie in Griekenland.
Organisatie van de rechtspraak – rechtssysteem
Rechtspraak is in Griekenland een van de drie functies van de staat. Overeenkomstig het beginsel van de scheiding der machten is de rechterlijke macht onafhankelijk van de wetgevende en de uitvoerende macht.
De rechtbanken worden onderverdeeld in de volgende hoofdcategorieën:
Elke rechtbank wordt beheerd door magistraten: een voorzitter of een raad van drie leden.
Administratieve rechtbank van Athene
De verschillende taalversies van deze pagina worden bijgehouden door de betrokken lidstaten. De informatie wordt vertaald door de diensten van de Europese Commissie. Eventuele aanpassingen zijn daarom mogelijk nog niet verwerkt in de vertalingen. De Europese Commissie aanvaardt geen verantwoordelijkheid of aansprakelijkheid met betrekking tot informatie of gegevens in dit document. Zie de juridische mededeling voor auteursrechtelijke bepalingen van de lidstaat die verantwoordelijk is voor deze pagina.
Wanneer we kijken naar de huidige rechtssystemen, beantwoordt het Spaanse stelsel aan de kenmerken van het zogeheten continentale model.
De belangrijkste kenmerken van dit model zijn:
De Spaanse grondwet van 1978 bepaalt dat Spanje moet worden ingericht als een sociale en democratische rechtsstaat die als hoogste waarden van de rechtsorde de vrijheid, de gerechtigheid, de gelijkheid en het politiek pluralisme bevordert.
De grondwet is gebaseerd op de onverbrekelijke eenheid van de Spaanse natie, het gemeenschappelijke en ondeelbare vaderland van alle Spanjaarden, en erkent en garandeert het recht op autonomie van, en de solidariteit tussen, de nationaliteiten en de regio’s die ervan deel uitmaken.
Hoofdstuk VI van de grondwet is gewijd aan de rechterlijke macht, en in artikel 117 wordt verklaard dat het beginsel van eenheid van de rechterlijke macht de basis van de organisatie en de werking van de rechtbanken is.
Al deze beginselen liggen ten grondslag aan de organisatie van de rechtbanken in Spanje en komen tot uitdrukking in het bestaan van één rechterlijke macht bestaande uit één enkel korps van rechters en magistraten, dat de gewone rechterlijke macht vormt.
Er bestaan talrijke rechtbanken, die het werk verdelen op basis van criteria waarmee de bevoegdheid wordt bepaald: onderwerp, in het geding zijnde bedrag, persoon, functie of grondgebied, want de eenheid van de jurisdictie is niet strijdig met het bestaan van verschillende organen met verschillende bevoegdheden.
Om als gewoon te worden aangemerkt moet een gerechtelijk orgaan zijn gereguleerd door de Organieke Wet op de rechterlijke macht, conform artikel 122 van de Spaanse grondwet van 1978.
Er moet een onderscheid worden gemaakt tussen drie fundamentele aspecten:
Het territoriale aspect
Volgens de toelichting bij de Organieke Wet op de rechterlijke macht 6/1985 van 1 juli 1985 is de staat voor gerechtelijke doeleinden territoriaal georganiseerd in gemeenten, arrondissementen (partidos), provincies en autonome gemeenschappen, waarover rechtsbevoegdheid wordt uitgeoefend door kantongerechten (Juzgados de Paz), rechtbanken van eerste aanleg en instructie (Juzgados de Primera Instancia e Instrucción), bestuursrechtbanken (Juzgados de lo Contencioso-Administrativo), sociale rechtbanken (Juzgado de lo Social), rechtbanken die toezien op de tenuitvoerlegging van gevangenisstraffen (Juzgados de Vigilancia Penitenciaria), jeugdrechtbanken (Juzgados de Menores), provinciale rechtbanken (Audiencias Provinciales) en de arrondissementsrechtbanken (Tribunales Superiores de Justicia). De volgende instanties hebben jurisdictie op het gehele grondgebied van Spanje: het nationale gerechtshof (Audiencia Nacional), het hooggerechtshof (Tribunal Supremo), de centrale gerechten van instructie (Juzgados Centrales de Instrucción) en de centrale gerechten voor bestuursrechtelijke zaken (Juzgados Centrales de lo Contencioso-administrativo).
Het verschil tussen enkelvoudige en meervoudige rechtspraak
In alle rechtbanken wordt recht gesproken door één rechter, behalve in het hooggerechtshof, het nationale gerechtshof, de arrondissementsrechtbanken en de provinciale rechtbanken.
Het hooggerechtshof bestaat uit de voorzitter, de voorzitters van de kamers (presidentes de sala) en de magistraten (magistrados) die krachtens de wet aan elk van de kamers zijn verbonden. Het hooggerechtshof telt vijf kamers: een civiele, een strafrechtelijke, een bestuursrechtelijke, een sociale en een militaire kamer.
Het nationale gerechtshof (Audiencia Nacional) bestaat uit een voorzitter, de voorzitters van de kamers en magistraten die krachtens de wet zijn verbonden aan elk van de kamers (de kamer van beroep en de kamers voor het strafrecht, bestuursrecht en arbeidsrecht).
De arrondissementsrechtbanken (Tribunales Superiores de Justicia) bestaan uit vier kamers (civiel, strafrechtelijk, bestuursrechtelijk en sociaal). Ze bestaan uit een voorzitter, die ook voorzitter van de civiele kamer en de strafkamer is, de voorzitters van de overige kamers en de magistraten die krachtens de wet aan elk van de kamers zijn verbonden.
De provinciale rechtbanken (Audiencias Provinciales) bestaan uit een voorzitter en twee of meer magistraten. De provinciale rechtbanken behandelen civiele en strafzaken en kunnen afdelingen met dezelfde samenstelling hebben.
Secretariaat van de rechtbank
De Organieke Wet op de rechterlijke macht definieert het secretariaat van de rechtbank (Oficina Judicial) als een administratieve organisatie die fungeert als ondersteuning voor het juridische werk van rechters en rechtbanken.
Het is opgezet om de efficiëntie, doeltreffendheid en transparantie van gerechtelijke procedures te verbeteren, de afhandeling van zaken te stroomlijnen en samenwerking en coördinatie tussen de verschillende administratieve afdelingen te bevorderen. De lancering van dit secretariaat is derhalve bedoeld om bij te dragen aan het streven om een hoogwaardige publieke dienstverlening te waarborgen, die dicht bij de burgers staat en overeenstemt met constitutionele waarden alsmede de daadwerkelijke behoeften van burgers.
Het is een nieuw organisatiemodel dat moderne managementtechnieken introduceert op basis van een combinatie van verschillende administratieve eenheden: eenheden die voor juridische procedures directe ondersteuning leveren die gelijkwaardig is aan die voor de vroegere juzgados en waarbij de rechter wordt ondersteund bij zijn gerechtelijke taken, en gewone procedurele diensten die worden verricht door griffiers (Secretarios Judiciales), die beslissingen nemen ten aanzien van en verantwoordelijk zijn voor de uitvoering van alle taken die niet strikt juridisch van aard zijn, zoals het in ontvangst nemen van documenten, het behandelen van dagvaardingen, het ten uitvoer leggen van beslissingen en niet-gerechtelijke procedures (handhaving), het ontvankelijk verklaren van verzoeken om het aanhangig maken van rechtszaken, het verzorgen van de kennisgeving aan partijen en het corrigeren van procedurele fouten enz.
Er zijn drie soorten gewone procedurele diensten:
Het nieuwe organisatiemodel is in november 2010 in Burgos en Murcia gelanceerd. In februari 2011 is een secretariaat van de rechtbank ingesteld in Cáceres en Ciudad Real, en in juni 2011 in Leon, Cuenca en Mérida. In 2013 zal er ook in Ceuta en Melilla een secretariaat van de rechtbank komen. Dit model bestaat naast het vroegere model voor de rechterlijke organen (juzgados en tribunals), dat nog steeds bestaat in de rest van Spanje.
De jurisdictie
Naast het territoriale aspect zijn de onderwerpen of aangelegenheden die in rechtszaken aan bod komen van verschillende aard; zij worden behandeld door vier soorten rechtbanken:
Civiele rechtbanken: zij behandelen geschillen waarvan de behandeling niet uitdrukkelijk aan een andere soort rechtbank is toegewezen. Deze rechtbanken kunnen derhalve als gewone rechtbanken worden beschouwd.
Strafrechtbanken: strafrechtelijke zaken en procedures moeten door strafrechtbanken worden behandeld. Binnen het Spaanse rechtsstelsel is het echter mogelijk om een civiele zaak die voortvloeit uit een strafbaar feit tegelijk met de strafzaak aanhangig te maken. In een dergelijk geval bepaalt de strafrechter de hoogte van de schadevergoeding voor de als gevolg van het delict of de overtreding geleden schade.
Bestuursrechtbanken: zij toetsen de wettigheid van de handelingen van overheidsinstanties alsmede financiële vorderingen die tegen hen worden ingesteld.
Sociale rechtbanken: zij beslissen over arbeidsrechtelijke vorderingen in verband met hetzij individuele conflicten tussen werknemer en werkgever naar aanleiding van een arbeidscontract hetzij collectieve loononderhandelingen, evenals vorderingen op het gebied van de sociale zekerheid of tegen de staat wanneer deze krachtens de arbeidswetgeving aansprakelijk is.
Naast deze vier soorten rechtbanken zijn er ook militaire rechtbanken in Spanje.
De militaire rechtbanken vormen een uitzondering op het beginsel van eenheid van de rechterlijke macht.
Raadpleeg voor meer informatie het onderdeel over gewone rechtbanken in Spanje.
In Spanje bestaan er geen buitengewone rechtbanken, maar wel zijn er binnen de genoemde juridische systemen gespecialiseerde rechtbanken in het leven geroepen voor bepaalde onderwerpen. Voorbeelden zijn de rechtbanken die met name zaken behandelen betreffende geweldpleging tegen vrouwen, toezicht op de tenuitvoerlegging van gevangenisstraffen en minderjarigen. Dit zijn gewone, maar in bepaalde onderwerpen gespecialiseerde rechtbanken. Zie voor meer informatie het onderdeel over gespecialiseerde rechtbanken in Spanje.
De mogelijkheid van het instellen van beroep betekent dat de rechtbanken in het kader van beroepszaken hiërarchisch geordend zijn.
Of en bij welke rechtbank beroep kan worden ingesteld, is afhankelijk van de desbetreffende voorschriften binnen het Spaanse rechtssysteem. Zie voor meer informatie het onderdeel over gewone rechtbanken in Spanje.
Ja, de gegevensbanken zijn gratis toegankelijk.
De verschillende taalversies van deze pagina worden bijgehouden door de betrokken lidstaten. De informatie wordt vertaald door de diensten van de Europese Commissie. Eventuele aanpassingen zijn daarom mogelijk nog niet verwerkt in de vertalingen. De Europese Commissie aanvaardt geen verantwoordelijkheid of aansprakelijkheid met betrekking tot informatie of gegevens in dit document. Zie de juridische mededeling voor auteursrechtelijke bepalingen van de lidstaat die verantwoordelijk is voor deze pagina.
Op deze pagina vindt u een overzicht van de organisatie van de hoven en rechtbanken.
1. Eerste aanleg:
Civiele rechtbanken
Strafrechtbanken
2. Tweede aanleg: Hoven van beroep (cours d’appel)
3. Hof van cassatie (Cour de cassation)
1. Eerste aanleg
2. Tweede aanleg
3. Raad van state (Conseil d’Etat)
Nadere informatie is te vinden op de website van de raad van state.
De juridische gegevensbanken in Frankrijk worden gefaciliteerd door de overheidsdienst voor de verspreiding van het recht via internet. De website Légifrance bevat:
Ja, de toegang is kosteloos.
De verschillende taalversies van deze pagina worden bijgehouden door de betrokken lidstaten. De informatie wordt vertaald door de diensten van de Europese Commissie. Eventuele aanpassingen zijn daarom mogelijk nog niet verwerkt in de vertalingen. De Europese Commissie aanvaardt geen verantwoordelijkheid of aansprakelijkheid met betrekking tot informatie of gegevens in dit document. Zie de juridische mededeling voor auteursrechtelijke bepalingen van de lidstaat die verantwoordelijk is voor deze pagina.
Volgens de grondwet van de Republiek Kroatië is de staatsmacht georganiseerd volgens het beginsel van de scheiding der machten, zodat de wetgevende macht wordt uitgeoefend door het parlement (Hrvatski sabor), de uitvoerende macht door de regering en de rechterlijke macht door de gerechten. Deze machten werken onderling samen en controleren elkaar, maar in hun activiteiten en besluitvorming behouden zij hun onafhankelijkheid ten opzichte van de andere machten. Als houders van de rechterlijke macht spreken de gerechten recht op basis van de grondwet, de overige wet- en regelgeving en de internationale verdragen die Kroatië heeft ondertekend en geratificeerd. De rechterlijke functie wordt vervuld door rechters die zijn benoemd door de staatsraad voor de rechterlijke macht (Državno sudbeno vijeće). Rechters oefenen hun rechterlijke taken volledig autonoom en onafhankelijk uit en genieten wettelijke immuniteit. Ze worden voor het leven benoemd en mogen naast het rechterlijk ambt geen andere functie uitoefenen.
Het gerechtelijk stelsel (de rechtspraak) van de Republiek Kroatië bestaat uit de rechterlijke macht (gerechten), onafhankelijke en autonome rechterlijke organen (openbaar ministerie, Državno odvjetništvo), de uitvoerende macht (ministerie van Justitie), onafhankelijke en autonome organen (staatsraad voor de rechterlijke macht en het college van het openbaar ministerie), een autonome en onafhankelijke dienst (advocaten), een onafhankelijke en autonome overheidsdienst (notarissen) en een overheidsinstelling (gerechtelijke academie, Pravosudna akademija).
Het doel van het ministerie van Justitie is het beschermen van de fundamentele waarden van de rechtsorde en het creëren van omstandigheden waaronder het gerechtelijk stelsel goed kan functioneren en later kan worden ontwikkeld.
Het ministerie van Justitie verricht:
eigendomsrechten, onroerendgoedkwesties in verband met onteigeningen en andere beperkingen op eigendom, onroerendgoedkwesties in verband met bouw-, landbouw- en bosgrond, landinrichting, koop- en verkoop van grond en gebouwen en landbouwactiviteiten die niet onder de bevoegdheid van andere administratieve organen vallen, onroerend goed van vreemdelingen, schadevergoedingen voor onder het Joegoslavische communistische regime in beslag genomen goederen die niet onder de bevoegdheid van andere administratieve organen vallen, en de kwestie van Kroatië als rechtsopvolger met betrekking tot de goederen, rechten en verplichtingen van de voormalige Socialistische Federale Republiek Joegoslavië;
De wet op de rechterlijke organisatie(Zakon o sudovima) regelt de organisatie, de jurisdictie en bevoegdheden van de gerechten.
De rechterlijke macht wordt uitgeoefend door de gerechten als afzonderlijke tak van de staatsmacht. De gerechten oefenen die macht volledig autonoom en onafhankelijk uit binnen de in de wetgeving vastgestelde reikwijdte en bevoegdheden.
De gerechten spreken recht op basis van de grondwet, de internationale verdragen, die deel uitmaken van de rechtsorde van de Republiek Kroatië, en de wetten en andere voorschriften die zijn vastgesteld in overeenstemming met de grondwet, de internationale verdragen en de wetgeving.
De gerechten behandelen zaken betreffende de fundamentele rechten en plichten van de mens, de rechten en plichten van de Republiek Kroatië en autonome lokale en regionale administratieve organen en de rechten en plichten van andere rechtspersonen. Zij leggen sancties en andere maatregelen op aan plegers van in de wet omschreven misdrijven en overtredingen, toetsen de rechtmatigheid van algemene en bijzondere wetten van overheden, nemen kennis van geschillen betreffende de persoonlijke betrekkingen tussen burgers en van arbeids-, handels-, eigendoms- en andere burgerlijke geschillen, en behandelen andere rechtszaken waarvoor ze volgens de wet bevoegd zijn. De gerechten spreken recht op basis van de grondwet, de overige wetgeving, internationale verdragen en andere rechtsbronnen.
De rechterlijke macht wordt in de Republiek Kroatië uitgeoefend door gewone en gespecialiseerde gerechten en het hooggerechtshof (Vrhovni sud Republike Hrvatske), de hoogste rechter in Kroatië.
De gewone gerechten doen uitspraak in de zaken waarvoor de bevoegdheid niet aan een gespecialiseerd gerecht is toegekend. Dit zijn de gemeentelijke rechtbanken (općinski sudovi) en de districtsrechtbanken (županijski sudovi).
De gespecialiseerde gerechten doen uitspraak in de zaken waarvoor de bevoegdheid in de wet aan hen is toegekend. Dit zijn de handelsrechtbanken (trgovački sudovi), administratieve rechtbanken (upravni sudovi) en politierechtbanken (prekršajni sudovi), en de hoge handelsrechtbank (Visoki trgovački sud Republike Hrvatske), hoge administratieve rechtbank (Visoki upravni sud Republike Hrvatske) en hoge politierechtbank (Visoki prekršajni sud Republike Hrvatske).
De gerechten worden naast de bovengenoemde indeling ook ingedeeld in gerechten van eerste en tweede aanleg.
Procedures die zijn gericht op het beslechten van een bepaalde juridische kwestie worden ingesteld voor de gerechten van eerste aanleg. Dit zijn de gemeentelijke rechtbanken (općinski sudovi), administratieve rechtbanken (upravni sudovi), politierechtbanken (prekršajni sudovi) en handelsrechtbanken (trgovački sudovi).
De gerechten van tweede aanleg doen uitspraak als er beroep wordt ingesteld tegen de uitspraken van de gerechten van eerste aanleg en zij voeren andere in de wet bepaalde taken uit. Dit zijn de districtsrechtbanken (voor zaken van de gemeentelijke rechtbanken), de hoge handelsrechtbank (voor zaken van de politierechtbanken) en de hoge administratieve rechtbank (voor zaken van de administratieve rechtbanken).
De gemeentelijke en politierechtbanken zijn bevoegd voor het grondgebied van een of meer gemeenten of voor delen van een stedelijk gebied, en de districts-, handels- en administratieve rechtbanken zijn bevoegd voor het grondgebied van een of meer districten (županije).
De hoge handelsrechtbank, de hoge administratieve rechtbank, de hoge politierechtbank en het hooggerechtshof zijn bevoegd voor het hele grondgebied van de Republiek Kroatië.
Het hooggerechtshof is gevestigd in Zagreb.
Hooggerechtshof van de Republiek Kroatië
Trg Nikole Šubića Zrinskog 3
10 000 Zagreb
Telefoon: +385 14862222 / +385 14810036
Fax: +385 14810035
E-mail: vsrh@vsrh.hr
http://www.vsrh.hr/
De president van het Hooggerechtshof van Kroatië vertegenwoordigt het Hooggerechtshof en de rechterlijke macht en voert de taken uit die behoren tot de rechtsbedeling en de andere taken die zijn vastgesteld in de wet en in het reglement van het Hooggerechtshof.
De president van het Hooggerechtshof wordt voor een periode van vier jaar benoemd door het nationale parlement, op voordracht van de president van Kroatië en na raadpleging van de algemene vergadering van het Hooggerechtshof (Opća sjednica) en de bevoegde parlementaire commissie, en kan na deze periode worden herbenoemd. Niemand kan meer dan twee keer worden herbenoemd in deze functie.
Iemand die voldoet aan de algemene en bijzondere voorwaarden voor de rechters van dit Hof kan worden benoemd tot president van het Hooggerechtshof. Indien iemand die tot op heden geen rechterlijke functie binnen dit hof heeft uitgevoerd, tot president van het Hooggerechtshof wordt benoemd, benoemt de staatsraad voor de rechterlijke macht hem eveneens tot rechter van dit hof.
Dankzij de wet op de rechtsgebieden en zetels van de rechtbanken (Zakon o područjima i sjedištima sudova, Staatscourant van de republiek Kroatië nr. 67/18) werd de territoriale organisatie mogelijk en kon het werk van rechtbanken verder worden geoptimaliseerd, wat heeft geleid tot de oprichting van 15 districtsrechtbanken, 34 gemeentelijke rechtbanken, 9 handelsrechtbanken en 4 administratieve rechtbanken.
Wet op de rechterlijke organisatie
Wet op de rechtsgebieden en zetels van de rechtbanken
De rechterlijke instanties van de Republiek Kroatië bestaan uit de gerechten en het openbaar ministerie.
Hooggerechtshof van de Republiek Kroatië
Districtsrechtbanken (15) | Hoge handelsrechtbank (1) | Hoge administratieve rechtbank (1) | Hoge politierechtbank (1) |
Gemeentelijke rechtbanken (34) | Handelsrechtbanken (9) | Administratieve rechtbanken (4) |
Het openbaar ministerie is een autonome en onafhankelijke justitiële instantie die bevoegd en verplicht is om in rechte op te treden tegen personen die een strafbaar feit hebben gepleegd, rechtsvorderingen in te stellen ter bescherming van de bezittingen van de Republiek Kroatië en de grondwet en andere wetgeving met rechtsmiddelen te verdedigen.
Het openbaar ministerie oefent zijn bevoegdheden uit op basis van de grondwet, de internationale verdragen die integraal deel uitmaken van de rechtsorde van de Republiek Kroatië, de gemeenschappelijke verworvenheden, wetten en andere rechtsbronnen.
Het geografisch bevoegdheidsgebied van het landelijk parket van het openbaar ministerie bestrijkt het hele grondgebied van de Republiek Kroatië, terwijl de gemeentelijke parketten (općinska državna odvjetništva) bevoegd zijn in procedures bij gemeentelijke rechtbanken en publiekrechtelijke entiteiten. De districtsparketten (županijska državna odvjetništva) zijn bevoegd in procedures bij districtsrechtbanken, handelsrechtbanken en administratieve rechtbanken. Er kunnen in de wet speciale bureaus van het parket worden opgericht voor procedures een specifieke soorten zaken voor in de wet bepaalde gerechten.
De gemeentelijke parketten zijn ondergeschikt aan de districtsparketten en de districtsparketten en de speciale parketten zijn ondergeschikt aan het landelijk parket van de Republiek Kroatië.
De openbaar aanklager verricht taken die vallen onder het bevoegdheidsgebied van het openbaar ministerie, dat hij vertegenwoordigt en beheert.
Aan het hoofd van het openbaar ministerie staat de procureur-generaal van de Republiek Kroatië. Iemand die voldoet aan de algemene en bijzondere voorwaarden voor de functie van plaatsvervangend procureur-generaal van de Republiek Kroatië, kan tot procureur-generaal worden benoemd; hij wordt voor een periode van vier jaar benoemd door het nationale parlement, op voordracht van de regering van Kroatië en na raadpleging van de bevoegde parlementaire commissie, en kan na het verstrijken van zijn mandaat worden herbenoemd. Niemand kan meer dan tweemaal worden herbenoemd in deze functie.
In de wet inzake de geografische bevoegdheidsgebieden en de plaatsen van vestiging van de parketten van het openbaar ministerie (Zakon o područjima i sjedištima državnih odvjetništava, Staatscourant van de Republiek Kroatië nr. 67/18) is het netwerk van de parketten geoptimaliseerd en zijn er 15 districtsparketten en 25 gemeentelijke parketten opgericht.
Bureau ter bestrijding van corruptie en georganiseerde misdaad (Ured za suzbijanje korupcije i organiziranog kriminaliteta – USKOK) | Districtsparketten |
Gemeentelijke parketten |
Landelijk parket van het openbaar ministerie van de Republiek Kroatië
Gajeva 30a, 10 000 Zagreb
http://www.dorh.hr/
Procureur-generaal van de Republiek Kroatië (glavni državni odvjetnik)
Tel.: +385 14591888
Fax: +385 14591854
E-mail: tajnistvo.dorh@dorh.hr
Afdeling strafrecht
Tel.: +385 14591800
Fax: +385 14591805
E-mail: tajnistvo.kazneni@dorh.hr
Afdeling civiel en administratief
Tel.: +385 14591861
Fax: +385 14591912
E-mail: tajnistvo.gradjanski@dorh.hr [VJ1]
Districtsparketten en gemeentelijke parketten
Wet op het openbaar ministerie
Het USKOK is een speciaal parket dat gespecialiseerd is in het vervolgen van corruptie en georganiseerde misdaad (Zakon o Uredu za suzbijanje korupcije i organiziranog kriminaliteta). Het is gevestigd in Zagreb en bevoegd voor het hele grondgebied van de Republiek Kroatië. De bevoegdheden van het USKOK is vastgelegd in de wet inzake het Bureau ter bestrijding van corruptie en georganiseerde misdaad.
USKOK
Gajeva 30a
10 000 Zagreb
Tel.: +385 4591874
Fax: +385 14591878
E-mail: tajnistvo@uskok.dorh.hr
Wet inzake het Bureau ter bestrijding van corruptie en georganiseerde misdaad
De verschillende taalversies van deze pagina worden bijgehouden door de betrokken lidstaten. De informatie wordt vertaald door de diensten van de Europese Commissie. Eventuele aanpassingen zijn daarom mogelijk nog niet verwerkt in de vertalingen. De Europese Commissie aanvaardt geen verantwoordelijkheid of aansprakelijkheid met betrekking tot informatie of gegevens in dit document. Zie de juridische mededeling voor auteursrechtelijke bepalingen van de lidstaat die verantwoordelijk is voor deze pagina.
Op deze pagina vindt u een overzicht van de rechterlijke organisatie in Italië.
Het Italiaanse rechtssysteem is een civil law-stelsel.
De functie van rechter, evenals die van openbare aanklager, wordt uitgeoefend door leden van de rechterlijke macht. De administratieve taken worden uitgevoerd door het ministerie van Justitie.
Binnen de justitiële functie kunnen de volgende terreinen worden onderscheiden:
In administratieve zaken zijn de regionale administratieve rechtbanken (Tribunali Amministrativi Regionali of TAR) en de Raad van State (Consiglio di Stato) bevoegd.
In begrotingszaken is de Rekenkamer (Corte dei conti) bevoegd. Het parket van het openbaar ministerie is gevestigd bij dezelfde rechtbank.
In belastingzaken zijn de belastingcommissies op provinciaal en districtsniveau bevoegd.
In militaire zaken wordt de jurisdictie uitgeoefend door de militaire rechtbanken, het militaire hof van beroep, het militaire hof van toezicht, militaire aanklagers bij de militaire rechtbanken, militaire hoofdaanklagers bij het militaire hof van beroep, en de militaire hoofdaanklager bij het Hof van Cassatie.
In gewone civiele en strafzaken zijn de magistraten bevoegd die tot de rechterlijke macht behoren. Zij worden onderverdeeld in rechters en openbare aanklagers, en vervullen respectievelijk de functie van rechter en die van opsporingsambtenaar.
De grondwet bepaalt dat het ministerie van Justitie de overheidsinstantie is die verantwoordelijk is voor het beheer van de rechtbanken vanwege zijn bijzondere functie, rol en verhouding met de rechterlijke macht.
Na een buitengewoon zwaar vergelijkend onderzoek worden magistraten aangesteld bij een rechtbank voor een bepaald rechtsgebied, op basis van hun persoonlijke voorkeur. Zij kunnen enkel worden aangesteld, bevorderd, geschorst, overgeplaatst of gestraft na overleg binnen de Hoge Raad voor de magistratuur (Consiglio Superiore della Magistratura of CSM) en met inachtneming van bijzondere waarborgen.
Alle zaken die verband houden met magistraten moeten worden geëvalueerd door de CSM, die hun onafhankelijkheid en positie beschermt.
De president van de Italiaanse Republiek is tevens voorzitter van de CSM.
Het ministerie van Justitie voert zijn administratieve en organisatorische taken uit op twee niveaus:
Tot de administratieve taken behoren ook het beheer van het personeel dat is toegewezen aan de gerechtelijke diensten.
Aan het hoofd van de rechtbanken (of de parketten van het openbaar ministerie), staan:
De rechtbanken zijn als volgt georganiseerd:
Eerste aanleg
Tweede aanleg
Voor hoger beroep tegen een uitspraak in eerste aanleg op basis van de feiten of de interpretatie van de wet:
Derde aanleg
Voor hoger beroep vanwege een inbreuk op het recht op het hoogste niveau:
Binnen de gewone rechtbanken zijn er ook bijzondere sectoren. Assisenrechtbanken (corti d’assise) bestaan uit twee beroepsrechters en zes juryleden. De juryleden worden uit de burgers gekozen om voor een korte periode als jurylid te dienen, met de rechters samen te werken en de diverse lagen van de samenleving te vertegenwoordigen. Deze rechtbanken beslissen over ernstige misdrijven (moord, zware mishandeling en dergelijke).
Magistraten die tijdens een proces de rol van openbare aanklager vervullen zijn:
In Italië wordt de rol van openbare aanklager vervuld door beroepsmagistraten, die hun functies uitoefenen onder toezicht van het hoofd van hun parket. Dit leidt tot een soort hiërarchie die alleen bij de parketten van het openbaar ministerie bestaat.
Jurisdictie in civiele zaken | Jurisdictie in strafzaken | Jurisdictie in jeugdzaken | Jurisdictie in penitentiaire zaken | |
1e aanleg | Vrederechter | Vrederechter | Jeugdrechtbank | Penitentiaire kamer/ Penitentiaire rechtbank |
2e aanleg | Rechtbank | Rechtbank | Speciale sectoren van het hof van beroep | Penitentiaire rechtbank |
Hof van beroep | Hof van beroep | |||
Inbreuk op het recht | Hof van Cassatie | Hof van Cassatie | Hof van Cassatie | Hof van Cassatie |
Op de website van het Italiaanse ministerie van Justitie is informatie te vinden over de rechterlijke macht, het ministerie van Justitie, en de respectievelijke bevoegdheden en contactgegevens van diverse afdelingen.
Op de website van de Hoge Raad voor de magistratuur zijn gegevens te vinden over het Italiaanse rechtssysteem in het Italiaans, Engels en Frans.
Beide websites zijn kosteloos toegankelijk.
De verschillende taalversies van deze pagina worden bijgehouden door de betrokken lidstaten. De informatie wordt vertaald door de diensten van de Europese Commissie. Eventuele aanpassingen zijn daarom mogelijk nog niet verwerkt in de vertalingen. De Europese Commissie aanvaardt geen verantwoordelijkheid of aansprakelijkheid met betrekking tot informatie of gegevens in dit document. Zie de juridische mededeling voor auteursrechtelijke bepalingen van de lidstaat die verantwoordelijk is voor deze pagina.
Cyprus was tot 1960 een Britse kolonie. De rechtssystemen waren dan ook vrijwel volledig gebaseerd op het Engelse rechtssysteem. De wetgeving werd aangenomen krachtens het gewoonterecht en de beginselen van billijkheid.
In het rechtssysteem dat van kracht is sinds de oprichting van de Republiek Cyprus is de invloed van het Engelse rechtssysteem nog steeds merkbaar. De rechtbanken van de Republiek Cyprus passen de volgende wetten toe:
Na de toetreding van de Republiek Cyprus tot de Europese Unie in 2004 is de Grondwet van de Republiek Cyprus zodanig gewijzigd dat het Gemeenschapsrecht prevaleert.
Cyprus kent rechtbanken van eerste en tweede aanleg: het hooggerechtshof (Ανώτατο Δικαστήριο) (tweede aanleg) en de hieronder genoemde rechtbanken van eerste aanleg:
Er bestaat nog geen officiële juridische gegevensbank. Er zijn enkele particuliere juridische gegevensbanken, waarvan sommige abonneediensten aanbieden en andere kosteloze toegang verlenen.
Zij bevatten informatie over rechterlijke uitspraken en primaire wetgeving.
Hooggerechtshof van Cyprus (Ανώτατο Δικαστήριο Κύπρου)
De verschillende taalversies van deze pagina worden bijgehouden door de betrokken lidstaten. De informatie wordt vertaald door de diensten van de Europese Commissie. Eventuele aanpassingen zijn daarom mogelijk nog niet verwerkt in de vertalingen. De Europese Commissie aanvaardt geen verantwoordelijkheid of aansprakelijkheid met betrekking tot informatie of gegevens in dit document. Zie de juridische mededeling voor auteursrechtelijke bepalingen van de lidstaat die verantwoordelijk is voor deze pagina.
Naast de wetgevende en uitvoerende tak van het overheidsbestuur heeft Letland een onafhankelijke rechterlijke macht met een gerechtelijk apparaat dat drie niveaus omvat. De Grondwet bepaalt dat er recht wordt gesproken door gemeentelijke en districtsrechtbanken, regionale rechtbanken, het Hooggerechtshof en het Grondwettelijk Hof, alsmede, wanneer het land in oorlog is of de noodtoestand is uitgeroepen, door militaire rechtbanken.
Overeenkomstig de Wet inzake de rechterlijke macht is de hoogste overheidsinstantie op het gebied van het beheer van de rechtbanken het ministerie van Justitie.
Het ministerie van Justitie:
Het Bureau van de rechtbanken (Tiesu administrācija) regelt de administratieve werkzaamheden van de gemeentelijke en districtsrechtbanken, de regionale rechtbanken en de kadasterafdelingen. Het Bureau staat onder het gezag van de minister van Justitie, die optreedt via het ministerie van Justitie.
Het Hooggerechtshof (Augstākā tiesa) staat administratief gezien los van de gemeentelijke en districtsrechtbanken en de regionale rechtbanken. De president van het Hooggerechtshof organiseert de werkzaamheden van het Hooggerechtshof. Het Hooggerechtshof heeft een aparte afdeling voor de uitvoering van administratieve taken, de beheerdienst van het Hooggerechtshof (Augstākās tiesas Administrācija).
De Raad voor de rechtspraak (Tieslietu padome) is een collegiaal orgaan dat betrokken is bij het formuleren van het beleid voor en de strategie van de rechtspleging en het verbeteren van de wijze waarop de werkzaamheden binnen het rechtbankstelsel zijn georganiseerd.
De gemeentelijke en districtsrechtbanken (rajonu (pilsētu) tiesas) zijn de rechtbanken van eerste aanleg voor civielrechtelijke, strafrechtelijke en bestuursrechtelijke zaken. Een gemeentelijke of districtsrechtbank kan structurele eenheden hebben, d.w.z. gerechtsgebouwen in verschillende plaatsen in het rechtsgebied van de betrokken gemeente of het betrokken district. Gemeentelijke of districtsrechtbanken kunnen een kadasterafdeling hebben. Een kadasterafdeling beheert grondregisters (waar onroerende zaken en daaraan verbonden rechten worden geregistreerd) en neemt vorderingen tot gedwongen tenuitvoerlegging van onbetwiste verbintenissen, bevelen tot schuldinning en goedkeuringen van executieveilingen in behandeling.
Als hoven van beroep behandelen de regionale rechtbanken (apgabaltiesas), in kamers van drie regionale rechters civielrechtelijke, strafrechtelijke en bestuursrechtelijke zaken. Een regionale rechtbank kan structurele eenheden hebben, d.w.z. gerechtsgebouwen in verschillende plaatsen in het rechtsgebied van de betrokken regionale rechtbank.
Overeenkomstig de Wet inzake de rechterlijke macht kunnen militaire rechtbanken optreden wanneer het land in oorlog is of de noodtoestand is uitgeroepen. Overeenkomstig de Wet inzake de militaire rechtbanken worden deze rechtbanken ingesteld in opdracht van de minister van Justitie. In dat geval vangen een of meerdere militaire rechtbanken van eerste aanleg en één militaire rechtbank van tweede aanleg aan met hun werkzaamheden.
Het Hooggerechtshof (Augstākā tiesa) omvat een Senaat, die bestaat uit drie afdelingen (departamenti) (voor civiele zaken, strafzaken en bestuursrechtelijke zaken) en twee kamers (palātas) (voor civiele zaken en strafzaken). Het Hooggerechtshof is het hof van beroep voor afzonderlijke rechtsvragen (kasācijas instance), tenzij in de wet anders is bepaald. Tot en met 31 december 2014 had het Hooggerechtshof twee kamers (voor civiele zaken en strafzaken), maar tussen 1 januari 2015 tot en met 31 december 2016 heeft het Hooggerechtshof slechts een kamer (voor civiele zaken).
Het plenum (plēnums) is de algemene vergadering van de rechters van het Hooggerechtshof. Dit orgaan beraadslaagt over dringende vraagstukken in verband met de interpretatie van wettelijke bepalingen. Het Plenum kiest ook de leden van de Tuchtraad (Disciplinārtiesa). De Tuchtraad bestaat uit zes rechters van de afdelingen van het Hooggerechtshof. De Tuchtraad wordt bijeengeroepen om de rechtmatigheid van besluiten van het Tuchtcollege van de rechterlijke macht (Tiesnešu disciplinārkolēģija) te toetsen. Om een uniforme toepassing van de wet te waarborgen, kunnen dringende vraagstukken in verband met de interpretatie van wettelijke bepalingen behalve door het Plenum van het Hooggerechtshof ook door het plenum van de betrokken kamer of Senaatsafdeling worden behandeld.
Het Grondwettelijk Hof (Satversmes tiesa) is een onafhankelijke gerechtelijke instantie die de grondwettigheid van wetten en andere rechtshandelingen beoordeelt in zaken die overeenkomstig de Grondwet onder zijn bevoegdheid vallen. Daarnaast behandelt het Grondwettelijk Hof zaken die conform de Wet inzake het Grondwettelijk Hof naar hem worden verwezen.
Letland beschikt over de volgende juridische gegevensbanken:
Het 'Latvija.lv'-portaal biedt toegang tot de websites van organen van de centrale overheid en lokale overheden. Deze informatie is gerangschikt naar onderwerp.
Het portaalonderdeel getiteld 'E-diensten' (E-pakalpojumi) biedt toegang tot algemene e‑diensten, die deel uitmaken van een centrale e-diensteninfrastructuur. Dit onderdeel van het portaal omvat een virtueel interactief domein waar gebruikers e-diensten van de centrale overheid en lokale overheden kunnen aanvragen en ontvangen, de status van hun aanvraag kunnen volgen en informatie kunnen krijgen over het resultaat van de e-dienst.
Het onderdeel voor het vinden van diensten ('Dienstencatalogus', Pakalpojumu katalogs) is een centraal toegangspunt voor diensten van de centrale overheid en lokale overheden. De 'Dienstencatalogus' kan worden gebruikt om essentiële informatie te vinden over de dienstverlening van de centrale overheid en lokale overheden, de voorwaarden voor het aanvragen en ontvangen van deze diensten, de kosten van de diensten en een beschrijving ervan. De beschrijvingen van e-diensten bevatten een link naar de desbetreffende bron (informatie, website, directe link naar de e-dienst). Gebruikers kunnen toegang tot de informatie krijgen via de catalogus, die is onderverdeeld in hoofdstukken die verband houden met verschillende leefsituaties, of met behulp van de zoekfuncties van het portaal. De inhoud van de centrale catalogus wordt bijgehouden door de overheidsinstellingen die de e-diensten aanbieden.
Het nationale portaal van Letland, Latvija.lv, heeft tot doel Letse en buitenlandse ingezetenen toegang te geven tot de webinformatie van de Letse overheidsorganen en fungeert tevens als centraal toegangspunt tot de e-diensten van een aantal instellingen.
Het gebruik van het portaal is gratis.
Portal van de nationale rechtbanken, Hooggerechtshof, Grondwettelijk Hof, Bureau van de rechtbanken, Ministerie van Justitie
De verschillende taalversies van deze pagina worden bijgehouden door de betrokken lidstaten. De informatie wordt vertaald door de diensten van de Europese Commissie. Eventuele aanpassingen zijn daarom mogelijk nog niet verwerkt in de vertalingen. De Europese Commissie aanvaardt geen verantwoordelijkheid of aansprakelijkheid met betrekking tot informatie of gegevens in dit document. Zie de juridische mededeling voor auteursrechtelijke bepalingen van de lidstaat die verantwoordelijk is voor deze pagina.
Op deze pagina vindt u een overzicht van de rechterlijke organisatie in Litouwen.
Er zijn 22 gewone rechtbanken en 3 gespecialiseerde (administratieve) rechtbanken in Litouwen.
De Algemene Vergadering van Rechters (Visuotinis teisėjų susirinkimas) is het hoogste orgaan met rechterlijke autonomie en alle rechters van Litouwen maken er deel van uit.
De Litouwse Raad van de Rechterlijke Macht (Teisėjų taryba) is een uitvoerend orgaan met rechterlijke autonomie dat 23 leden telt en de onafhankelijkheid van de rechterlijke instanties en rechters waarborgt.
De ‘Ererechtbank’ (Teisėjų garbės teismas) is een instelling met rechterlijke autonomie die uitspraak doet over tuchtzaken over rechters en over verzoekschriften van rechters tegen smaad.
De Nationale Administratie Justitie (Nacionalinės teismų administracija) probeert te waarborgen dat de rechterlijke instanties effectief werken, en helpt de onafhankelijkheid van de rechterlijke instanties en rechters en de organisatorische autonomie van de rechterlijke instanties te garanderen.
De verschillende taalversies van deze pagina worden bijgehouden door de betrokken lidstaten. De informatie wordt vertaald door de diensten van de Europese Commissie. Eventuele aanpassingen zijn daarom mogelijk nog niet verwerkt in de vertalingen. De Europese Commissie aanvaardt geen verantwoordelijkheid of aansprakelijkheid met betrekking tot informatie of gegevens in dit document. Zie de juridische mededeling voor auteursrechtelijke bepalingen van de lidstaat die verantwoordelijk is voor deze pagina.
Op deze pagina vindt u een overzicht van de organisatie van de rechtbanken in Luxemburg.
Het rechtsstelsel van het Groothertogdom Luxemburg is verdeeld in een rechterlijke orde en een bestuurlijke orde. Daarnaast bestaat ook nog de Cour Constitutionnelle (het Grondwettelijk Hof).
Krachtens de Grondwet berust de rechterlijke macht bij de hoven en rechtbanken, die algemene en lokale verordeningen en besluiten moeten toepassen, voor zover deze verenigbaar zijn met de wet.
De Cour Supérieure de Justice staat aan de top van de hiërarchie van de gewone rechtbanken en omvat de Cour de Cassation (Hof van Cassatie), de Cour d'Appel (Hof van Beroep) en het Parket-Generaal. Ze is gevestigd in Luxemburg.
Het Groothertogdom Luxemburg is verdeeld in twee gerechtelijke arrondissementen, Luxemburg en Diekirch. In elk arrondissement is er een Tribunal d’Arrondissement.
Er zijn drie Justices de Paix: een in Luxemburg, een in Esch-sur-Alzette (gerechtelijk arrondissement Luxemburg) en een in Diekirch (gerechtelijk arrondissement Diekirch).
De Conseil supérieur de la sécurité sociale is samengesteld uit een voorzitter, twee bijzitters-magistraten, een bijzitter-werkgever en een bijzitter-werknemer.
De Conseil arbitral de la sécurité sociale is samengesteld uit een voorzitter, een bijzitter-werkgever en een bijzitter-werknemer.
De Cour Administrative bestaat omvat één kamer met drie rechters.
Het Tribunal Administratif bestaat omvat vier kamers met telkens drie rechters.
Voor informatie over het ministerie van Justitie, juridische beroepen, wetgeving, rechtbanken, gevangenissen, dienstverlening aan de burger, formulieren, nieuws en nieuwe ontwikkelingen kunt u terecht op de website van het ministerie van Justitie.
Ja, de toegang tot de gegevensbank is kosteloos.
De verschillende taalversies van deze pagina worden bijgehouden door de betrokken lidstaten. De informatie wordt vertaald door de diensten van de Europese Commissie. Eventuele aanpassingen zijn daarom mogelijk nog niet verwerkt in de vertalingen. De Europese Commissie aanvaardt geen verantwoordelijkheid of aansprakelijkheid met betrekking tot informatie of gegevens in dit document. Zie de juridische mededeling voor auteursrechtelijke bepalingen van de lidstaat die verantwoordelijk is voor deze pagina.
Het centraal beheer van de rechtbanken wordt gevoerd door de voorzitter van het Nationale Bureau van Justitie, die wordt ondersteund door de algemene vicevoorzitter en andere vicevoorzitters, alsook door het personeel van het Bureau. De Nationale Raad voor Justitie houdt toezicht op het administratieve werk van de voorzitter van het Bureau. De voorzitter van het Nationale Bureau voor Justitie is verantwoordelijk voor het gedrag en de doelmatigheid van de centrale administratie en voor de uitvoering van haar taken op een manier die verenigbaar is met het grondwettelijk beginsel van justitiële onafhankelijkheid, voor zover dit door de wet wordt bepaald. In het kader van de uitoefening van zijn of haar administratieve bevoegdheden geeft de voorzitter besluiten, verordeningen en adviezen af.
De voorzitter van het Nationale Bureau voor Justitie wordt met een tweederdemeerderheid van de leden van het Hongaars parlement gekozen, op voordracht van de president van de Republiek. Alleen rechters kunnen tot voorzitter van het Nationale Bureau voor Justitie worden benoemd.
De Nationale Raad voor Justitie is het orgaan dat toezicht houdt op het centraal beheer van de rechtbanken. De Raad is gezeteld in Boedapest en bestaat uit 15 leden. Een van de leden van de Raad is de voorzitter van Kúria (Hooggerechtshof), terwijl de andere 14 leden tijdens een vergadering van afgevaardigden van rechters bij gewone meerderheid en met geheime stembiljetten worden gekozen. Tijdens de eerste bijeenkomst kiezen de afgevaardigden van de rechters één rechter van een hof van beroep, vijf rechters van algemene rechtbanken, zeven rechters van lokale tribunalen en één rechter van een arbeidsrechtbank. (Kantonrechtbanken, administratieve en arbeidsrechtbanken zullen op 1 januari 2013 met hun werkzaamheden aanvangen.)
In de Republiek Hongarije wordt de rechtspraak geregeld door de volgende soorten rechtbanken:
Het rechtsgebied valt over het algemeen samen met de administratieve grenzen en de naam van de rechtbank geeft de plaats aan waar de rechtbank is gevestigd.
Lekenrechters (nem hivatásos bíró) kunnen in sommige gevallen als onderzoekers deelnemen aan gerechtelijke procedures onder de in de wet bepaalde voorwaarden, maar alleen beroepsrechters zijn bevoegd te handelen als alleensprekende rechters (egyesbíró) en voorzitters van de raad (tanácselnök).
Beroepsrechters worden benoemd door de president van de Republiek en zij kunnen alleen uit hun functie worden ontheven op grond van en in overeenstemming met de procedures die door de wet worden bepaald. Rechters zijn onafhankelijk en alleen onderworpen aan de wet. Zij mogen geen lid zijn van een politieke partij of bij politieke activiteiten betrokken zijn.
Kantonrechtbanken en administratieve en arbeidsrechtbanken behandelen zaken in eerste aanleg. (Tot en met 31 december 2012 worden zaken in eerste aanleg behandeld door lokale rechtbanken en arbeidsrechtbanken.)
Administratieve en arbeidsrechtbanken behandelen zaken betreffende de rechterlijke toetsing van administratieve beslissingen of in verband met arbeidsrelaties en vergelijkbare relaties (en andere zaken die ze door de wet krijgen toegewezen).
Binnen de kantonrechtbanken en de administratieve en arbeidsrechtbanken kunnen secties worden opgericht om specifieke soorten zaken te behandelen.
Algemene rechtbanken behandelen zaken in eerste aanleg als de wet dat zo bepaalt en ze behandelen ook procedures in hoger beroep die worden aangespannen tegen besluiten van lokale rechtbanken en arbeidsrechtbanken die voor 31 december 2012 zijn genomen, of van administratieve en arbeidsrechtbanken die na 1 januari 2013 zijn genomen.
Algemene rechtbanken bestaan uit panels (tanács), secties en afdelingen strafrecht, civiel recht, economisch recht, administratief recht en arbeidsrecht (kollégium). Verschillende afdelingen kunnen ook gezamenlijk functioneren.
Er zijn specifieke zaken die door militaire tribunalen (katonai tanács) worden behandeld in daarvoor aangewezen algemene rechtbanken met afgebakende rechtsbevoegdheden.
Er zijn regionale hoven van beroep in Debrecen, Szeged, Boedapest, Győr en Pécs. Zij behandelen zaken in hoger beroep die worden aangespannen tegen besluiten van lokale en algemene rechtbanken die voor 31 december 2012 zijn genomen of van kanton- en algemene rechtbanken die na 1 januari 2013 zijn genomen in zaken die door de wet zijn gespecificeerd, en in andere zaken die volgens de wet tot hun rechtsbevoegdheid behoren. Tot en met 31 december 2012 worden beroepszaken tegen uitspraken in administratieve zaken behandeld door het hof van beroep van Boedapest.
De regionale hoven van beroep hebben panels en afdelingen civiel recht en strafrecht. Tot en met 31 december 2012 heeft het hof van beroep van Boedapest ook aan administratieve afdeling.
De Kúria is het hoogste gerechtelijk orgaan van Hongarije (het Hooggerechtshof) en is gezeteld in Boedapest. Het Hooggerechtshof waarborgt dat rechtbanken de wet uniform toepassen en neemt hiertoe besluiten voor de harmonisatie van de wet aan die bindend zijn voor alle rechtbanken.
De voorzitter van het Hooggerechtshof wordt met een tweederdemeerderheid van de leden van het Hongaars parlement gekozen, op voordracht van de president van de Republiek. Alleen rechters kunnen tot voorzitter van het Hooggerechtshof worden benoemd. Op basis van een voordracht van de voorzitter van het Hooggerechtshof wijst de president van de Republiek de vicevoorzitters van het Hooggerechtshof aan.
De Kúria (Hooggerechtshof):
Het Hooggerechtshof bestaat uit arbitrage- en harmonisatiepanels (ítélkező és jogegységi tanács), panels betreffende gemeentebestuur en beslissingen over rechtsbeginselen, en uit afdelingen strafrecht, civiel recht, administratief recht en arbeidsrecht (kollégium) en secties voor de analyse van rechtspraak.
De verschillende taalversies van deze pagina worden bijgehouden door de betrokken lidstaten. De informatie wordt vertaald door de diensten van de Europese Commissie. Eventuele aanpassingen zijn daarom mogelijk nog niet verwerkt in de vertalingen. De Europese Commissie aanvaardt geen verantwoordelijkheid of aansprakelijkheid met betrekking tot informatie of gegevens in dit document. Zie de juridische mededeling voor auteursrechtelijke bepalingen van de lidstaat die verantwoordelijk is voor deze pagina.
Op deze pagina vindt u een overzicht van de rechterlijke organisatie in Malta.
Het Maltese rechtsstelsel kent in wezen twee niveaus, met een rechtbank van eerste aanleg die wordt voorgezeten door een rechter (judge) of vrederechter (magistrate), en een hof van beroep (Court of Appeal). De Court of Appeal in zijn hogere hoedanigheid (superior jurisdiction) is samengesteld uit drie rechters en is bevoegd voor het hoger beroep tegen beslissingen van rechtbanken van eerste aanleg die worden voorgezeten door een rechter (judge). De Court of Appeal in zijn lagere hoedanigheid (inferior jurisdiction) wordt voorgezeten door één rechter en is bevoegd voor het hoger beroep tegen beslissingen van rechtbanken van eerste aanleg die worden voorgezeten door een vrederechter (magistrate). Er zijn ook verscheidene speciale rechtbanken met uiteenlopende bevoegdheden, die gespecialiseerd zijn voor bepaalde specifieke rechtsgebieden. In vrijwel alle gevallen is de Court of Appeal in zijn lagere hoedanigheid bevoegd voor het hoger beroep tegen beslissingen van deze rechtbanken, in andere gevallen is dit de Court of Appeal in zijn hogere hoedanigheid.
De Director General (Courts) (directeur-generaal (gerechten)), die door de minister-president wordt benoemd, is verantwoordelijk voor het beheer van de rechtbanken. Hij wordt geassisteerd door de griffier (civiele rechtbanken en tribunalen), de griffier (strafrechtbanken en tribunalen), de griffier (rechtbanken en tribunalen Gozo) en door de directeur (ondersteunende diensten).
De directeur-generaal (gerechten) is verantwoordelijk voor het beheer en het bestuur van de afdeling Rechtbanken (Courts of Justice Department), waaronder de griffies, gerechtsarchieven en andere diensten vallen, en staat ook aan het hoofd van deze afdeling. Alle gerechtsdeurwaarders die werkzaam zijn voor de Courts of Justice Department worden aangestuurd door en zijn verantwoording schuldig aan de directeur-generaal (gerechten).
In de tabel hieronder staan korte beschrijvingen van alle soorten gerechten.
Court of Appeal | Tweede aanleg Hof van beroep | De Court of Appeal behandelt, als lagere én als hogere rechter, beroepen vanuit de civiele rechtbanken. (i) Dit hof behandelt beroepen vanuit de First Hall of the Civil Court en de Civil Court (Family Section). (ii) Dit hof behandelt ook beroepen vanuit de Court of Magistrates als civiele rechtbank, de Small Claims Tribunal (rechtbank voor geringe vorderingen) en de administratieve tribunalen. | (i) Drie rechters (ii) Eén rechter |
Court of Criminal Appeal | Tweede aanleg Hof van beroep | Dit hof behandelt, als hogere rechter, beroepen ingesteld door personen die door de Criminal Court zijn veroordeeld. Dit hof behandelt, als lagere rechter, beroepen met betrekking tot zaken waarover de Court of Magistrates als strafrechter uitspraak heeft gedaan. | Drie rechters Eén rechter |
Criminal Court | Eerste aanleg | Dit hof treedt op als strafrechtbank voor strafzaken die de juridische bevoegdheid van de Court of Magistrates te boven gaan. | Voorgezeten door een rechter, die zitting kan houden met negen juryleden. |
Civil Court: First Hall of the Civil Court Civil Court (Voluntary Jurisdiction Section) Civil Court (Family Section) | Eerste aanleg | De First Hall of the Civil Court behandelt burgerlijke en handelszaken die de juridische bevoegdheid van de Court of Magistrates te boven gaan. In het kader van haar bevoegdheid in zaken de grondwet betreffende, behandelt deze rechtbank ook zaken met betrekking tot schendingen van de mensenrechten en fundamentele vrijheden die vallen onder de grondwet en het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden. De Civil Court (Voluntary Jurisdiction Section) is een rechtbank voor vrijwillige rechtspraak met bevoegdheid voor het onder curatele stellen of handelingsonbekwaam verklaren van personen met een geestelijk gebrek, het aanstellen van voogden voor deze personen, erfopvolgingen en de aanstelling van executeurs-testamentair. Bovendien worden hier geheime testamenten bewaard. Deze rechtbank neemt kennis van alle zaken betreffende familieaangelegenheden, zoals nietigverklaring van huwelijken, scheiding van tafel en bed, echtscheiding, alimentatie en de voogdij van kinderen. | Voorgezeten door een rechter Voorgezeten door een rechter Voorgezeten door een rechter |
Court of Magistrates | Eerste aanleg | Binnen het burgerlijk recht fungeren de Courts of Magistrates (rechtbanken voor kleine vorderingen) slechts als lagere rechtbank van eerste aanleg, in het algemeen beperkt tot vorderingen tot 15 000 EUR. Op strafrechtelijk gebied beschikt deze rechtbank over een dubbele bevoegdheid: als strafrechtbank voor zaken die binnen haar rechtsmacht vallen, en als onderzoeksrechtbank voor delicten die binnen de rechtsmacht van de Criminal Court vallen. (i) Court of Criminal Judicature (strafrechtbank) – deze rechtbank is bevoegd om zaken te behandelen die betrekking hebben op strafbare feiten met een gevangenisstraf van ten hoogste zes maanden. (ii) Court of Inquiry (onderzoeksrechtbank) – deze rechtbank voert gerechtelijke vooronderzoeken uit met betrekking tot misdrijven en doet de bijbehorende documenten toekomen aan de Attorney General. Wanneer de aangeklaagde hier geen bezwaar tegen aantekent, kan de Attorney General zaken waarop een gevangenisstraf van maximaal tien jaar staat, terugverwijzen naar de Court of Magistrates. | Voorgezeten door een vrederechter |
Court of Magistrates for Gozo | Eerste aanleg | Binnen het burgerlijk recht heeft de Court of Magistrates for Gozo een tweeledige bevoegdheid: een bevoegdheid als lagere rechtbank vergelijkbaar met die van haar tegenhanger op Malta, en een bevoegdheid als hogere rechtbank die gelijk is aan die van de First Hall of the Civil Court ‑ los van de bevoegdheid betreffende grondwettelijke zaken ‑, en de Civil Court (Voluntary Jurisdiction Section). Binnen het strafrecht heeft de Court of Magistrates for Gozo dezelfde bevoegdheid als de Court of Magistrates (als strafrechtbank én als onderzoeksrechtbank). | Voorgezeten door een vrederechter |
Juvenile Court | Eerste aanleg | De Juvenile Court (jeugdrechtbank) behandelt aanklachten tegen, en voert andere procedures uit in verband met minderjarigen jonger dan 16 jaar, en legt ook ondertoezichtstellingen op. | Voorgezeten door een vrederechter en twee leden |
Small Claims Tribunal | Eerste aanleg | De Small Claims Tribunal (rechtbank voor geringe vorderingen) behandelt op basis van beginselen van recht en billijkheid vorderingen tot een bedrag van 5 000 EUR, in een verkorte procedure. | Voorgezeten door een adjudicator (arbiter) |
De officiële overheidswebsite van het ministerie voor Justitie, Cultuur en Plaatselijk Bestuur van Malta biedt diverse online diensten aan. De site bevat informatie in het Maltees en het Engels over het ministerie voor Justitie en Binnenlandse Zaken, alsmede over de rechtbanken, het rechtsstelsel en de rechterlijke macht, het ambt van Attorney General, gerechtelijke diensten en juridische diensten.
Hieronder vindt u links naar diverse gerechtelijke en juridische diensten:
ministerie voor Justitie, Cultuur en Plaatselijk Bestuur
Gerechtelijke diensten – Gerechtelijke beslissingen online
Gerechtelijke diensten – Gerechtelijke procedures
Gerechtelijke diensten – Gebruik kamers
Gerechtelijke diensten – Statistieken
Gerechtelijke diensten – Gerechtelijke verkopen bij opbod
Gerechtelijke diensten – Civiele formulieren (in het Maltees)
De verschillende taalversies van deze pagina worden bijgehouden door de betrokken lidstaten. De informatie wordt vertaald door de diensten van de Europese Commissie. Eventuele aanpassingen zijn daarom mogelijk nog niet verwerkt in de vertalingen. De Europese Commissie aanvaardt geen verantwoordelijkheid of aansprakelijkheid met betrekking tot informatie of gegevens in dit document. Zie de juridische mededeling voor auteursrechtelijke bepalingen van de lidstaat die verantwoordelijk is voor deze pagina.
Op deze pagina vindt u een overzicht van de rechterlijke organisatie in Nederland.
De Raad voor de rechtspraak maakt deel uit van de rechterlijke organisatie, maar spreekt zelf geen recht. De Raad heeft voor een aantal taken de verantwoordelijkheid overgenomen van de minister van Justitie. Deze taken op het gebied van bedrijfsvoering omvatten de verdeling van financiële middelen, het toezicht op het financieel beheer, het personeelsbeleid, ICT en huisvesting. De Raad ondersteunt de gerechten bij de uitvoering van hun taken op deze gebieden. Daarnaast heeft de Raad als taak de kwaliteit van de rechterlijke organisatie te verbeteren en te adviseren over nieuwe wetgeving die gevolgen heeft voor de rechtspraak. Bovendien treedt de Raad op als woordvoerder van de rechtspraak in het maatschappelijke en politieke debat. De taken van de Raad hebben betrekking op de bedrijfsvoering (in de ruimste zin van het woord), begrotingszaken en de kwalitatieve aspecten van de rechtspraak.
De Raad heeft een centrale rol bij de voorbereiding, uitvoering en verantwoording van de financiering van de rechterlijke organisatie. De financiering is gebaseerd op een door de Raad beheerd werklastmeetsysteem. Hij stimuleert de ontwikkeling van operationele procedures voor de dagelijkse bedrijfsvoering van de gerechten en ziet toe op dit proces. Zijn specifieke taken in dit verband zijn personeelsbeleid, huisvesting, ICT en externe aangelegenheden. De Raad heeft een aantal formele wettelijke bevoegdheden op basis waarvan hij deze taken mag verrichten. Zo is de Raad bijvoorbeeld bevoegd om bindende algemene aanwijzingen te geven op het gebied van de bedrijfsvoering, hoewel hij bij voorkeur zo weinig mogelijk gebruik maakt van die bevoegdheid.
De Raad is verantwoordelijk voor de werving, selectie en opleiding van rechterlijke en gerechtsambtenaren. Hij voert deze taken uit in nauw overleg met de raden van de gerechten. De Raad heeft een belangrijke stem bij de benoeming van leden in deze raden.
De taak van de Raad op het gebied van de kwaliteit van de rechtspraak behelst de bevordering van de uniforme rechtstoepassing en de vergroting van de juridische kwaliteit. Vanwege het raakvlak met de inhoud van de rechtspraak heeft hij hier geen dwingende bevoegdheden.
De Raad heeft ook een algemene adviesfunctie. Hij adviseert de regering over nieuwe wetgeving die gevolgen heeft voor de rechtspraak. Hierbij vindt voortdurend overleg plaats met de raden van de gerechten.
Hoewel de Raad over formele bevoegdheden beschikt, moet de relatie tussen de Raad en de gerechten niet als een hiërarchische relatie worden gezien. Zijn primaire doelstelling is om de gerechten te ondersteunen in de uitoefening van hun taken. Om die taakvervulling goed te laten verlopen, voert de Raad regelmatig overleg met de presidenten van de rechtbanken, de directeurs bedrijfsvoering, de sectorvoorzitters en het College van afgevaardigden (een adviesorgaan dat is samengesteld uit vertegenwoordigers van de gerechten).
Nederland is verdeeld in 11 arrondissementen, die elk hun eigen rechtbank hebben. Onder elke rechtbank valt een aantal kantonlocaties. De rechtbank omvat minimaal vier sectoren. Hiertoe behoren in alle gevallen de sector bestuursrecht, de sector civiel recht, de sector strafrecht en de sector kanton. Familie- en jeugdzaken vallen vaak onder een aparte sector, zoals soms ook het geval is met vreemdelingenzaken. Het is aan het bestuur van het gerecht om hierover te beslissen.
Voor gewone burgers is het relatief eenvoudig om hun zaak te laten behandelen in de sector kanton. Behandeling in deze sector betekent dat zij zelf hun zaak mogen bepleiten en geen advocaat hoeven in te schakelen die hen in rechte vertegenwoordigt. Op het gebied van het civiel recht behandelt de kantonrechter alle huur-, huurkoop- en arbeidszaken, evenals geschillen omtrent vorderingen tot 25 000 EUR.
Op strafrechtelijk gebied behandelt de kantonrechter alleen lichte strafzaken (overtredingen). Vaak zijn dit zaken waarin de politie of de officier van justitie een schikking heeft voorgesteld. Indien de beschuldigde weigert met het voorstel akkoord te gaan, komt de zaak voor de kantonrechter. Gewoonlijk doet de kantonrechter onmiddellijk na de zitting uitspraak.
De rechters in de sector strafrecht behandelen alle strafzaken die niet voor de kantonrechter komen. De behandeling kan plaatsvinden in enkelvoudige kamers, dan wel in meervoudige kamers met drie rechters. De meervoudige kamer behandelt de meer gecompliceerde zaken en alle zaken waarvoor de officier van justitie meer dan een jaar gevangenisstraf eist.
De sector civiel recht behandelt ook zaken die niet specifiek zijn toegewezen aan de kantonrechter. Meestal oordeelt een enkelvoudige rechter in deze zaken, maar ook op dit terrein zijn er meervoudige kamers met drie rechters voor de behandeling van de meer gecompliceerde zaken. Een aantal rechtbanken kent een aparte sector voor familie- en jeugdzaken: dit is het geval als dergelijke zaken zich veelvuldig voordoen.
Op slechts enkele uitzonderingen na dienen bestuursrechtelijke geschillen altijd voor de rechtbank; vaak wordt de behandeling door de sector bestuursrecht voorafgegaan door een bezwaarprocedure bij de bestuurlijke instanties. Gewoonlijk dienen deze zaken voor de enkelvoudige rechter, maar ook in dit geval kan de rechtbank besluiten drie rechters aan te wijzen als het om een gecompliceerde zaak gaat of een zaak waarbij fundamentele kwesties in het geding zijn. Als de desbetreffende rechtbank geen aparte sector heeft voor de behandeling van vreemdelingenzaken, worden deze afgehandeld door de sector bestuursrecht of een afdeling daarvan. Het beroep in ambtenarenzaken en zaken betreffende sociale zekerheid is een aangelegenheid voor een speciale beroepsinstantie – de Centrale Raad van Beroep – en, in de meeste andere zaken, voor de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State.
De 11 arrondissementen zijn ondergebracht in vier ressorten, de werkgebieden van de vier gerechtshoven: Den Haag en Amsterdam, Arnhem-Leeuwarden en ‘s-Hertogenbosch. Op het gebied van strafrecht en civiel recht behandelen de raadsheren van de gerechtshoven uitsluitend zaken waarin hoger beroep is ingesteld tegen de uitspraak van een rechtbank. Het gerechtshof buigt zich opnieuw over de feiten van de zaak en komt tot zijn eigen bevindingen. In de meeste gevallen kan de beslissing van het gerechtshof worden aangevochten door in cassatie te gaan bij de Hoge Raad der Nederlanden. Naast straf- en civiele zaken behandelt het gerechtshof ook alle beroepen tegen belastingaanslagen.
De Centrale Raad van Beroep is een beroepsinstantie die zich voornamelijk bezighoudt met ambtenarenzaken en zaken op het gebied van sociale zekerheid. Op deze terreinen is het de hoogste rechterlijke instantie. De Centrale Raad van Beroep is gevestigd in Utrecht.
Het College van Beroep voor het bedrijfsleven is een speciaal bestuursrechtelijk college dat oordeelt over geschillen op het gebied van sociaaleconomisch bestuursrecht. Daarnaast is het College de hoger-beroepsinstantie voor bepaalde wetten, zoals de Mededingingswet en de Telecommunicatiewet. Het College is gevestigd in Den Haag.
De in Den Haag gevestigde Hoge Raad der Nederlanden onderzoekt of de lagere rechter bij de totstandkoming van diens beslissing het recht juist heeft toegepast. Daarbij staan de feiten van de zaak zoals vastgesteld door de lagere rechter niet meer ter discussie. Het beroep in cassatie speelt een belangrijke rol in de bevordering van de rechtseenheid.
Verdere informatie kunt u vinden op de website voor de rechterlijke organisatie in Nederland.
Jurisprudentie is te vinden in een gezamenlijke uitsprakendatabank.
Ja, de toegang is kosteloos.
De verschillende taalversies van deze pagina worden bijgehouden door de betrokken lidstaten. De informatie wordt vertaald door de diensten van de Europese Commissie. Eventuele aanpassingen zijn daarom mogelijk nog niet verwerkt in de vertalingen. De Europese Commissie aanvaardt geen verantwoordelijkheid of aansprakelijkheid met betrekking tot informatie of gegevens in dit document. Zie de juridische mededeling voor auteursrechtelijke bepalingen van de lidstaat die verantwoordelijk is voor deze pagina.
Op deze pagina vindt u een overzicht van de rechterlijke organisatie in Oostenrijk.
Naast de wetgevende en de uitvoerende macht is de rechterlijke macht de derde pijler van de regering in een land dat een rechtsstaat is. De rechterlijke macht zorgt er, samen met de uitvoerende macht, voor dat de wetten worden gehandhaafd. De rechterlijke macht is op alle niveaus gescheiden van de uitvoerende macht. De rechtbanken zijn bij wet opgerichte overheidsinstellingen en bestaan uit onafhankelijke en onpartijdige rechters die niet overgeplaatst noch uit hun ambt kunnen worden ontzet en die hun beslissingen uitsluitend op grond van de wet nemen, in een formele procedure en vrij van invloeden van buitenaf.
Het rechtssysteem bestaat uit de gewone rechtbanken (ordentliche Gerichte) die uitspraak doen over burgerlijke vorderingen en over strafrechtelijke vervolging, de administratieve rechtbanken (Verwaltungsgerichte) en het Grondwettelijk Hof (Verfassungsgerichtshof). Tot de gewone rechtbanken behoren de districts- en regionale rechtbanken (Bezirks- und Landesgerichte), de regionale hoven van beroep (Oberlandesgerichte) en het Hooggerechtshof (Oberster Gerichtshof) als laatste rechtsmiddel in burgerlijke en strafzaken. Elke provincie heeft een administratieve rechtbank. Daarnaast is er nog een Federale Administratieve Rechtbank (Bundesverwaltungsgericht) in Wenen met federale bevoegdheid (en afdelingen in Graz, Linz en Innsbruck) en een Federale Financiële Rechtbank (Bundesfinanzgericht). Het Administratief Hof (Verwaltungsgerichtshof) behandelt beroepen in laatste aanleg van de administratieve rechtbanken.
De diensten van het openbaar ministerie (Staatsanwaltschaften) zijn speciale organen die losstaan van de rechtbanken. Hun voornaamste taak bestaat erin het openbaar belang bij de strafrechtspleging te behartigen. Zij leiden het vooronderzoek in de strafrechtelijke procedure, stellen vervolging in en voeren de vervolging uit. Openbaar aanklagers worden geacht deel uit te maken van het stelsel van gewone rechtbanken, maar zijn onderworpen aan de instructies van hun meerderen. Aan de top van de rechterlijke organisatie staat de bondsminister van Justitie, die aan het parlement verantwoording moet afleggen over de uitvoering van zijn/haar taken. Instructies moeten met redenen worden omkleed en schriftelijk worden verstrekt, aangezien zij in het dossier zullen worden opgenomen. Gevangenissen (Justizanstalten) zijn verantwoordelijk voor de uitvoering van vrijheidsstraffen en andere detentiemaatregelen. Zij zijn verantwoordelijk voor voorlopige hechtenis, de uitvoering van vrijheidsstraffen en eventuele bevelen tot voorlopige hechtenis (Maßnahmenvollzug). Gevangenissen kunnen de vorm aannemen van regionale inrichtingen voor voorlopige hechtenis (Landesgerichtliche Gefangenenhäuser), penitentiaire centra voor de uitvoering van vrijheidsstraffen (Strafvollzugsanstalten für den Vollzug von Freiheitsstrafen) of beveiligde psychiatrische centra (Forensisch Therapeutische Zentren) voor de uitvoering van beslissingen tot voorlopige hechtenis. Penitentiaire centra zijn onder meer speciale penitentiaire centra (Sonderanstalten) voor adolescenten en voor vrouwen. Het beginsel achter het moderne penitentiaire centrum is de gedetineerden hun vrijheid te ontnemen, maar met het doel hen te helpen wetsgetrouwe burgers te worden, zich aan te passen aan de behoeften van het leven in een gemeenschap, en te voorkomen dat zij terug in de criminaliteit belanden (sociale rehabilitatie). Bovendien moet het centrum hen helpen te begrijpen waarom het gedrag dat tot hun veroordeling heeft geleid, maatschappelijk onaanvaardbaar was.
Diensten in het kader van de vervulling van de proeftijd (Bewährungshilfeeinrichtungen) zorgen voor personen met voorwaardelijke straffen en gevangenen die zijn vrijgelaten op voorwaarden. Deze taken zijn grotendeels overgedragen aan particuliere verenigingen, die niettemin onder toezicht van het bondsministerie van Justitie staan.
Strikt genomen bestaat de rechterlijke macht in Oostenrijk uit gewone rechtbanken, diensten van het openbaar ministerie, het gevangeniswezen en reclasseringsdiensten. De bondsminister van Justitie leidt de rechterlijke organisatie als hoogste autoriteit. Hij/zij is verantwoordelijk voor het bondsministerie van Justitie. De bondsminister van Justitie is lid van de bondsregering en is verantwoordelijk voor het politieke beheer en de coördinatie binnen het ministerie en de algemene supervisie op alle betrokken instanties en diensten.
Op de website van het Oostenrijkse ministerie van Justitie staat algemene informatie over het Oostenrijkse rechtsstelsel.
Ja, de toegang tot de website van het Oostenrijkse ministerie van Justitie is kosteloos.
De verschillende taalversies van deze pagina worden bijgehouden door de betrokken lidstaten. De informatie wordt vertaald door de diensten van de Europese Commissie. Eventuele aanpassingen zijn daarom mogelijk nog niet verwerkt in de vertalingen. De Europese Commissie aanvaardt geen verantwoordelijkheid of aansprakelijkheid met betrekking tot informatie of gegevens in dit document. Zie de juridische mededeling voor auteursrechtelijke bepalingen van de lidstaat die verantwoordelijk is voor deze pagina.
Hoofdstuk VIII van de Poolse grondwet gaat over hoven en rechtbanken en vermeldt de rechterlijke instanties waar de rechtspraak in Polen bij berust, namelijk:
Soorten rechtbanken - korte beschrijving
Het systeem van gewone rechtbanken omvat de hoven van beroep (sądy apelacyjne), de regionale rechtbanken (sądy okręgowe) en de districtsrechtbanken (sądy rejonowe). Deze rechtbanken beslissen onder andere over zaken op het gebied van strafrecht, civiel recht, familie- en jeugdrecht, handelsrecht, arbeidsrecht en wetgeving inzake sociale zekerheid, behalve voor zaken waarvoor de bevoegdheid bij andere gespecialiseerde (bijv. militaire) rechtbanken berust. Gewone rechtbanken houden ook kadasters en hypotheekregisters bij, alsmede het register van roerende goederen, het nationale gerechtsregister en het nationale strafregister.
Het systeem van administratieve rechtbanken omvat het Administratief Hooggerechtshof (Naczelny Sąd Administracyjny) en regionale administratieve rechtbanken – één voor elke voivodeship of regio (wojewódzkie sądy administracyjne).
Het hooggerechtshof (Sąd Najwyższy) is de hoogste rechterlijke instantie in Polen. Het oefent gerechtelijk toezicht uit op de beslissingen van alle andere rechtbanken, en waarborgt daarmee de consistentie in de uitlegging van de wetgeving en rechtspraktijk. Het hooggerechtshof is geen gewone rechtbank.
In het Poolse rechtssysteem wordt het constitutioneel hof (Trybunał Konstytucyjny) ook niet als een gewone rechtbank beschouwd. Het constitutioneel hof oordeelt over:
Het staatstribunaal (Trybunał Stanu) berecht zaken waarin personen die de hoogste staatsposities bekleden (of hebben bekleed) worden aangeklaagd wegens schending van de grondwet of andere wetgevingsbesluiten.
Op de website van het Pools ministerie van Justitie (informatie over gerechten), kunt u koppelingen vinden naar informatie over alle gewone rechtbanken, hun websites en contactgegevens (adressen, telefoonnummers, e-mail etc.).
De verschillende taalversies van deze pagina worden bijgehouden door de betrokken lidstaten. De informatie wordt vertaald door de diensten van de Europese Commissie. Eventuele aanpassingen zijn daarom mogelijk nog niet verwerkt in de vertalingen. De Europese Commissie aanvaardt geen verantwoordelijkheid of aansprakelijkheid met betrekking tot informatie of gegevens in dit document. Zie de juridische mededeling voor auteursrechtelijke bepalingen van de lidstaat die verantwoordelijk is voor deze pagina.
Op deze pagina vindt u een overzicht van het Portugese rechtsstelsel.
Artikel 202 en volgende van de Portugese grondwet bepalen de onderliggende principes voor de rechtsbedeling en de werking van de gerechten in Portugal. De hoven en rechtbanken zijn soevereine organen belast met de rechtsbedeling in naam van het volk. Zij moeten ervoor zorgen dat de door de wet beschermde rechten en belangen van burgers worden gewaarborgd, beletten dat de democratische rechtsstaat wordt geschonden en publieke of private geschillen beslechten.
De hoven en rechtbanken zijn onafhankelijk en alleen onderworpen aan de wet. Hun uitspraken zijn bindend voor alle publiekrechtelijke en privaatrechtelijke instanties en hebben voorrang op deze van alle andere autoriteiten.
De zittingen van de gerechten zijn openbaar, tenzij het gerecht zelf bij gemotiveerde schriftelijke beslissing overgaat tot behandeling achter gesloten deuren, ter bescherming van de persoonlijke waardigheid en de openbare zeden, of om een normaal verloop van de rechtsgang te waarborgen.
Op grond van artikel 209 en volgende van de Portugese grondwet zijn er in Portugal twee afzonderlijke soorten rechtbanken: civiele en bestuurlijke rechtbanken. Er zijn eveneens bepalingen voor andere rechtscolleges – het Constitutioneel Hof (Tribunal Constitucional), de Rekenkamer (Tribunal de Contas), de hoven van arbitrage (tribunais arbitrais) en vrederechters (julgados de paz).
Voor civiele zaken zijn de gewone civiele en strafrechtbanken bevoegd, met een drievoudige aanleg. De hiërarchisch hoogste rechter en tevens de rechter met de grootste territoriale bevoegdheid is het Hooggerechtshof (Supremo Tribunal de Justiça, bevoegd voor het gehele land); daarna volgen de hoven van beroep (tribunais da relação, een per gerechtsdistrict en twee in het district Porto) en de arondissementsrechtbanken (tribunais de comarca, in eerste aanleg).
De rechtbanken in eerste aanleg zijn verdeeld in drie categorieën, afhankelijk van het onderwerp van de zaak en de waarde ervan: rechtbanken met algemene bevoegdheid, rechtbanken met een speciale bevoegdheid (strafzaken, familiezaken, zaken met minderjarigen, arbeidsrechtelijke zaken, handelszaken, maritieme zaken en de tenuitvoerlegging van straffen) of een specifieke bevoegdheid (civiele, straf- of gemengde kamers, civiele of strafkamers, civiele of strafkamers voor kleine zaken).
De bestuursrechtbanken zijn de bestuurs- en fiscale rechtbanken van eerste aanleg, de centrale bestuursrechtbanken (voor het Noorden en Zuiden) en het Hooggerechtshof voor bestuurlijke zaken (Supremo Tribunal Administrativo, bevoegd in het hele land).
Conflicten van jurisdictie worden behandeld door een Tribunal de Conflitos, bij wet geregeld.
Het Portugese rechtsstelsel kent de volgende categorieën rechtscolleges:
De verschillende taalversies van deze pagina worden bijgehouden door de betrokken lidstaten. De informatie wordt vertaald door de diensten van de Europese Commissie. Eventuele aanpassingen zijn daarom mogelijk nog niet verwerkt in de vertalingen. De Europese Commissie aanvaardt geen verantwoordelijkheid of aansprakelijkheid met betrekking tot informatie of gegevens in dit document. Zie de juridische mededeling voor auteursrechtelijke bepalingen van de lidstaat die verantwoordelijk is voor deze pagina.
Op deze pagina vindt u een overzicht van de rechterlijke instanties in Roemenië.
De beginselen, structuur en organisatie van het Roemeense gerechtelijke systeem zijn vastgelegd in de Roemeense Grondwet en in Wet nr. 304/2004 op de rechterlijke organisatie.
De rechterlijke organisatie wordt gevormd door de volgende rechtbanken:
Het Hof van Cassatie fungeert als het Roemeense Hooggerechtshof. Het waarborgt dat het recht eenvormig wordt uitgelegd en toegepast door de overige rechtbanken.
Onder elk van de 42 rechtbanken vallen meerdere lagere rechtbanken.
Alle 176 werkzame rechtbanken zijn ingedeeld naar gewesten en naar de districten in Boekarest.
Iedere rechtbank wordt geleid door een president met beheersbevoegdheden. De gespecialiseerde secties van rechtbanken worden geleid door de president van de sectie. Bij iedere rechtbank besluit een beheerscomité over de algemene bestuurlijke kwesties betreffende de rechtbank.
De militaire rechtspraak bestaat uit 4 militaire rechtbanken, de regionale militaire rechtbank in Boekarest en het militair gerechtshof Boekarest. Iedere militaire rechterlijke instantie heeft de status van een militaire eenheid.
De volgende juridische databanken zijn online toegankelijk:
Ja, de toegang tot de databank is kosteloos.
De verschillende taalversies van deze pagina worden bijgehouden door de betrokken lidstaten. De informatie wordt vertaald door de diensten van de Europese Commissie. Eventuele aanpassingen zijn daarom mogelijk nog niet verwerkt in de vertalingen. De Europese Commissie aanvaardt geen verantwoordelijkheid of aansprakelijkheid met betrekking tot informatie of gegevens in dit document. Zie de juridische mededeling voor auteursrechtelijke bepalingen van de lidstaat die verantwoordelijk is voor deze pagina.
Alle rechtbanken van de Republiek Slovenië zijn gewone rechtbanken en zij handelen in overeenstemming met de beginselen van de grondwet, hun onafhankelijkheid en de regel van de wet.
Het geïntegreerde rechtbanksysteem bestaat uit algemene en gespecialiseerde rechtbanken.
Het openbaar ministerie neemt een belangrijke plaats in in het rechtssysteem, omdat het een onafhankelijke overheidsdienst is die echter ook deel uitmaakt van de uitvoerende macht. De procureur-generaal wordt benoemd door het nationaal parlement.
Het Constitutioneel Hof is de hoogste juridische autoriteit voor de bescherming van de grondwet, de wet, de mensenrechten en de fundamentele vrijheden. Het heeft de macht de rechtshandelingen van de wetgevende macht nietig te verklaren door een wet of een deel van een wet in te trekken (terzijde te schuiven).
Constitutionele rechters worden benoemd door het nationaal parlement, op voorstel van de president van de Republiek. Er worden negen rechters gekozen voor een periode van negen jaar, zonder de mogelijkheid van een nieuwe termijn. Geen enkel staatsorgaan is bevoegd om invloed uit te oefenen op het werk of de uitspraken van de rechters van het Constitutioneel Hof, de gespecialiseerde en de algemene rechtbanken.
Meer informatie over de rechtbanken in Slovenië vindt u op de officiële website van het Hooggerechtshof van de Republiek Slovenië.
De verschillende taalversies van deze pagina worden bijgehouden door de betrokken lidstaten. De informatie wordt vertaald door de diensten van de Europese Commissie. Eventuele aanpassingen zijn daarom mogelijk nog niet verwerkt in de vertalingen. De Europese Commissie aanvaardt geen verantwoordelijkheid of aansprakelijkheid met betrekking tot informatie of gegevens in dit document. Zie de juridische mededeling voor auteursrechtelijke bepalingen van de lidstaat die verantwoordelijk is voor deze pagina.
Op deze pagina vindt u een overzicht van het Slowaakse rechtssysteem.
In Slowakije berust de rechterlijke macht bij gewone rechtbanken (všeobecné súdy) en het Grondwettelijk Hof van de Slowaakse Republiek (Ústavný súd Slovenskej republiky).
In Slowakije wordt recht gesproken door onafhankelijke en onpartijdige rechtbanken. Op alle niveaus zijn de rechtbanken gescheiden van andere staatsorganen.
De rechtsbedeling wordt geleid door de president van de rechtbank.
Het beheer van de rechtbanken in de Slowakije wordt, binnen de grenzen van de wet, uitgeoefend door het Slowaakse ministerie van Justitie en door de president van de rechterlijke instantie die tevens het statutaire orgaan van de rechtbank is. Binnen de grenzen van de wet wordt het beheer van de rechtbanken eveneens uitgeoefend door de directeur van het bestuur van de rechtbank (riaditeľ správy súdu) en de Justitiële Raad van de Slowaakse Republiek (Súdna rada Slovenskej republiky).
Stelsel van gewone rechtbanken
In Wet nr. 757/2004 inzake de rechtbanken, en tot wijziging en aanvulling van meerdere wetten, zoals gewijzigd, is als volgt bepaald:
Het toetst rechterlijke uitspraken in afgesloten zaken die in kracht van gewijsde zijn gegaan.
Het hooggerechtshof ziet toe op een uniforme uitleg en toepassing van wetten en andere algemeen verbindende rechtsnormen:
Voor aanvullende informatie kunt u terecht op de website van het Slowaakse ministerie van Justitie.
De verschillende taalversies van deze pagina worden bijgehouden door de betrokken lidstaten. De informatie wordt vertaald door de diensten van de Europese Commissie. Eventuele aanpassingen zijn daarom mogelijk nog niet verwerkt in de vertalingen. De Europese Commissie aanvaardt geen verantwoordelijkheid of aansprakelijkheid met betrekking tot informatie of gegevens in dit document. Zie de juridische mededeling voor auteursrechtelijke bepalingen van de lidstaat die verantwoordelijk is voor deze pagina.
Algemeen genomen omvat het Finse stelsel van rechtspleging:
De rechterlijke macht kan ook enkel naar de rechtscolleges verwijzen.
Artikel 98 van de Finse grondwet bevat een overzicht van de verschillende rechtbanken. De algemene rechtbanken omvatten het Hooggerechtshof, de hoven van beroep en de districtsrechtbanken. De algemene administratieve rechtbanken omvatten het Administratief Hooggerechtshof en de administratieve rechtbanken.
De hoogste rechterlijke macht berust bij het Hooggerechtshof voor civiele en strafzaken en bij het Administratief Hooggerechtshof voor bestuursrechtelijke zaken. De twee hooggerechtshoven oefenen tevens toezicht uit op de toepassing van het recht in hun eigen bevoegdheidsgebied. In Finland bestaan er ook gespecialiseerde rechtbanken, waarvoor er afzonderlijke wetten gelden.
De onafhankelijke en autonome positie van rechters wordt gewaarborgd door een bepaling van de grondwet die stelt dat rechters slechts bij rechterlijke beslissing uit hun ambt kunnen worden ontzet. Rechters kunnen niet tegen hun wil worden overgeplaatst, tenzij de overplaatsing plaatsvindt in het kader van een reorganisatie van het gerechtelijke apparaat.
Krachtens artikel 21 van de grondwet heeft eenieder het recht op een snelle en passende behandeling van zijn of haar zaak door een wettelijk bevoegde rechter of andere instantie. Volgens artikel 21, lid 2, zijn openbaarheid van de procedure en het recht om gehoord te worden, het recht op een met redenen omklede beslissing en het recht op beroep tegen een beslissing bij wet gewaarborgd, evenals andere waarborgen zoals een eerlijke rechtsgang en behoorlijk bestuur. In dit artikel worden ook vereisten vastgesteld voor de kwaliteit van de rechtsgang.
Veel taken en verantwoordelijkheden betreffende de rechtspleging vallen hoofdzakelijk onder de bevoegdheid van het ministerie van Justitie.
De website van de Finse rechtscolleges bevat informatie over het Finse rechtssysteem. Het is een portaal dat als één loket fungeert voor wie op zoek is naar informatie over rechtbanken, openbare aanklagers, handhavingsinstanties en rechtsbijstand.
Deze website bevat onder meer recente jurisprudentie van de hoven van beroep en de administratieve rechtbanken.
De gratis Finlex database bevat jurisprudentie van de rechtbanken, het Publicatieblad van Finland en vertalingen van Finse wetten en verordeningen.
De verschillende taalversies van deze pagina worden bijgehouden door de betrokken lidstaten. De informatie wordt vertaald door de diensten van de Europese Commissie. Eventuele aanpassingen zijn daarom mogelijk nog niet verwerkt in de vertalingen. De Europese Commissie aanvaardt geen verantwoordelijkheid of aansprakelijkheid met betrekking tot informatie of gegevens in dit document. Zie de juridische mededeling voor auteursrechtelijke bepalingen van de lidstaat die verantwoordelijk is voor deze pagina.
Het rechtssysteem verwijst meestal naar de autoriteiten en instanties die verantwoordelijk zijn voor de rechtsstaat en de juridische zekerheid. De rechtbanken vormen de ruggengraat van het rechtssysteem, dat ook autoriteiten omvat die verantwoordelijk zijn voor preventie van misdaad en strafrechtelijk onderzoek, zoals:
Andere autoriteiten, zoals de dienst tenuitvoerlegging, voeren soms taken uit die verband houden met het rechtssysteem.
Zweden heeft twee soorten rechtbanken, die parallel gestructureerd zijn:
De algemene rechtbanken zijn gestructureerd in een systeem van drie lagen: arrondissementsrechtbanken, beroepsinstanties voor arrondissementsrechtbanken en het hooggerechtshof.
Ook bij de bestuursrechtbanken bestaan drie lagen: administratieve rechtbanken, administratieve hoven van beroep en het Administratieve Hooggerechtshof. Daarnaast bestaan er enkele gespecialiseerde rechtbanken voor de behandeling van specifieke soorten zaken.
Het ministerie van Justitie is verantwoordelijk voor zaken met betrekking tot de rechtbanken, inclusief de procedurele voorschriften en de organisatie van de rechtbanken. De regering en andere overheidsinstellingen mogen echter niet bepalen welke beslissing een rechtbank in een individuele zaak moet nemen.
Het Centraal bestuur justitie is de centrale overheidsinstantie voor algemene rechtbanken, bestuursrechtbanken, regionale huur- en pachtcommissies en de Nationale autoriteit voor rechtsbijstand.
De verschillende taalversies van deze pagina worden bijgehouden door de betrokken lidstaten. De informatie wordt vertaald door de diensten van de Europese Commissie. Eventuele aanpassingen zijn daarom mogelijk nog niet verwerkt in de vertalingen. De Europese Commissie aanvaardt geen verantwoordelijkheid of aansprakelijkheid met betrekking tot informatie of gegevens in dit document. Zie de juridische mededeling voor auteursrechtelijke bepalingen van de lidstaat die verantwoordelijk is voor deze pagina.
Het Verenigd Koninkrijk heeft drie rechtsgebieden: Engeland en Wales, Schotland en Noord‑Ierland. Op deze pagina worden de rechtbanken in het rechtsgebied Engeland en Wales behandeld.
De verantwoordelijkheid voor het beheer van veel van de rechtbanken en tribunals in Engeland en Wales berust bij Her Majesty’s Courts and Tribunals Service (HMCTS). HMCTS is een onderdeel van het ministerie van Justitie, dat verantwoordelijk is voor het rechtsstelsel in Engeland en Wales.
Strafzaken in Engeland en Wales worden behandeld in de magistrates' courts, het Crown Court, de divisional courts van het High Court en de strafkamer van het Court of Appeal.
Civiele zaken in Engeland en Wales worden behandeld in de county courts, het High Court en de civiele kamer van het Court of Appeal.
Het nieuwe Supreme Court (hooggerechtshof) van het Verenigd Koninkrijk vormt voor zowel strafzaken als civiele zaken de hoogste beroepsinstantie, hoewel er voor Schotse strafzaken geen beroep kan worden ingesteld bij het Supreme Court.
Voor meer gedetailleerde informatie over rechtbanken in Engeland en Wales kunt u terecht op de pagina over de gewone rechtbanken in Engeland en Wales en op de website van Her Majesty's Courts and Tribunals Service. Informatie over enkele van de tribunals en gespecialiseerde rechtbanken in Engeland en Wales is te vinden op de pagina over gespecialiseerde rechtbanken in Engeland en Wales.
HMCTS, Ministerie van Justitie, Her Majesty’s Courts and Tribunals Service
De verschillende taalversies van deze pagina worden bijgehouden door de betrokken lidstaten. De informatie wordt vertaald door de diensten van de Europese Commissie. Eventuele aanpassingen zijn daarom mogelijk nog niet verwerkt in de vertalingen. De Europese Commissie aanvaardt geen verantwoordelijkheid of aansprakelijkheid met betrekking tot informatie of gegevens in dit document. Zie de juridische mededeling voor auteursrechtelijke bepalingen van de lidstaat die verantwoordelijk is voor deze pagina.
Op deze pagina vindt u een overzicht van de rechterlijke instanties in Noord-Ierland.
Het Verenigd Koninkrijk heeft drie rechtsgebieden: Engeland en Wales, Schotland en Noord-Ierland.
Het Hooggerechtshof
In 2009 heeft het nieuwe Hooggerechtshof van het Verenigd Koninkrijk de bevoegdheden van het Appellate Committee (commissie voor beroep) van het House of Lords overgenomen. Ook heeft het de taken overgenomen die waren overgedragen aan het Judicial Committee (gerechtelijk comité) van de Privy Council (de hoogste beroepsinstantie in diverse onafhankelijke Commonwealth-landen, overzeese gebiedsdelen van het Verenigd Koninkrijk en direct van de Britse Kroon afhankelijke gebieden).
Het Supreme Court is de hoogste beroepsinstantie in het Verenigd Koninkrijk voor zowel civiele als strafzaken. Van Schotse strafzaken staat evenwel geen hoger beroep open bij het Supreme Court. Voor het instellen van een beroep bij het Supreme Court wordt doorgaans alleen toestemming verleend voor zaken waarin rechtsvragen aan de orde komen die van algemeen belang zijn.
Court of Appeal
Het Court of Appeal behandelt hogere beroepen van strafzaken van het Crown Court en van civiele zaken van het High Court.
High Court
Het High Court behandelt civiele zaken en beroepen ingesteld in strafzaken, en kan zich daarnaast buigen over het gedrag van personen en organisaties om te bekijken of deze wettig en rechtmatig hebben gehandeld. Het High Court behandelt normaal gesproken zaken met vorderingen van meer dan 30 000 pond. In bepaalde omstandigheden kan een zaak van meer dan 30 000 pond van het High Court naar een County Court worden overgedragen, of, andersom, een zaak van minder dan 30 000 pond van een County Court naar het High Court.
Het High Court heeft drie divisies:
Crown Court
Het Crown Court houdt zich bezig met:
Het Crown Court kan hogere gevangenisstraffen uitspreken en grotere geldboetes opleggen dan een Magistrates' Court.
County Court
In County Courts (districtsrechtbanken) worden civiele zaken behandeld door een rechter of een district judge. De zaken in een County Court blijven normaal gesproken onder een geldswaarde van 30 000 pond (45 000 pond in vorderingen betreffende het equity-recht). Zaken met een hogere waarde worden in het High Court behandeld, zie boven. Alle vorderingen die voortkomen uit gereguleerde kredietovereenkomsten moeten, ongeacht hun waarde, in een County Court aanhangig worden gemaakt.
Voorbeelden van zaken die door County Courts worden behandeld:
Kleine vorderingen
Zaken met betrekking tot kleine vorderingen worden ook in County Courts behandeld. In het algemeen gaat het bij kleine vorderingen om niet meer dan 3 000 pond.
Magistrates’ Court
Magistrates’ Courts behandelen strafzaken en civiele zaken. De zaken worden behandeld door een "district judge" (rechterlijk ambtenaar).
Coroners’ Courts
Coroners’ Courts onderzoeken de omstandigheden rondom plotselinge, gewelddadige en onnatuurlijke sterfgevallen.
Hiërarchie tussen rechtbanken
Nadere informatie en een grafische weergave van het rechtbankenstelsel in Noord-Ierland is te vinden op de website van de Northern Ireland Courts and Tribunals Service.
Beheer van de rechtbanken
De verantwoordelijkheid voor het beheer van de rechtbanken in Noord-Ierland is toebedeeld aan de Northern Ireland Courts and Tribunals Service.
Het gaat hierbij om:
De verschillende taalversies van deze pagina worden bijgehouden door de betrokken lidstaten. De informatie wordt vertaald door de diensten van de Europese Commissie. Eventuele aanpassingen zijn daarom mogelijk nog niet verwerkt in de vertalingen. De Europese Commissie aanvaardt geen verantwoordelijkheid of aansprakelijkheid met betrekking tot informatie of gegevens in dit document. Zie de juridische mededeling voor auteursrechtelijke bepalingen van de lidstaat die verantwoordelijk is voor deze pagina.
Het Verenigd Koninkrijk heeft drie rechtsgebieden: Engeland en Wales, Schotland en Noord-Ierland.
In Schotland is de Scottish Court Service verantwoordelijk voor het beheer van de rechtbanken. De Scottish Court Service (SCS) is een onafhankelijk orgaan met de Lord President, de hoogste rechter in Schotland, aan het hoofd.
De organisatie van de rechtspleging in Schotland ziet er als volgt uit.
De procedures in de strafrechtbanken is onderverdeeld in ‘plechtige’ procedures (de ernstige zaken waarvoor een juryproces nodig is) en eenvoudige procedures (minder ernstige zaken die voor één enkele rechter dienen).
Het High Court of Justiciary wordt voorgezeten door de Lord Justice General die tevens de Lord President is. Dit is het hoogste gerecht voor strafzaken in Schotland en behandelt de ernstigste zaken, zoals moord of verkrachting. Ook is het de hoogste beroepsinstantie voor strafrechtelijke zaken.
De meeste strafzaken, zowel plechtige als eenvoudige procedures, worden behandeld door de Sheriff Court en minder ernstige zaken worden behandeld door het Justice of the Peace court. De laatstgenoemde rechtbank bestaat uit lekenrechters die geadviseerd worden door een juridisch geschoolde assessor of uit juridisch geschoolde bezoldigde rechters.
De civiele rechtbanken behandelen een grote verscheidenheid aan zaken voor het oplossen van geschillen, waaronder schuldvorderingen, familiezaken en handelsrechtelijke zaken. Het Court of Session is het hoogste civiele gerecht in Schotland. Het kent een Outer House als rechtbank van eerste aanleg en een Inner House dat voornamelijk als beroepsinstantie fungeert. Het Court of Session wordt voorgezeten door de Lord President.
Beroep met betrekking tot rechtsvragen kan worden ingediend bij het nieuwe Supreme Court of the United Kingdom.
De Sheriff Courts kunnen soortgelijke zaken behandelen als de zaken die worden voorgelegd aan het Court of Session, maar zij bieden ook de mogelijkheid van vereenvoudigde procedures voor zaken tot een waarde van 5 000 GBP, waarbij de assistentie van advocaten niet vereist is.
Voor meer gedetailleerde informatie over rechtbanken in Schotland kunt u terecht op de website van de Scottish Court Service.
De verschillende taalversies van deze pagina worden bijgehouden door de betrokken lidstaten. De informatie wordt vertaald door de diensten van de Europese Commissie. Eventuele aanpassingen zijn daarom mogelijk nog niet verwerkt in de vertalingen. De Europese Commissie aanvaardt geen verantwoordelijkheid of aansprakelijkheid met betrekking tot informatie of gegevens in dit document. Zie de juridische mededeling voor auteursrechtelijke bepalingen van de lidstaat die verantwoordelijk is voor deze pagina.