This page provides you with general information (on the role and functions) on different legal professions.

Please select the relevant country's flag to obtain detailed national information.

If you need to consult or find a legal practitioner in any Member State of the European Union, you can visit the Find a legal professional section.

Introduction

Apart from lawyers, European Union law does not regulate the conditions for exercising as a legal professional. Legal professions are generally regulated at national level. Although there may be natural similarities between them, these national regulations differ quite substantially from one country to another because they reflect the continuation of often ancient traditions.

The Committee of Ministers of the Council of Europe (COE) has issued a number of recommendations on the legal professions. One of these initiatives concerns the exercise of the profession of lawyer. Another concerns the independence of judges. COE recommendations and other information on this issue may be found on its website.

In addition, the European Convention on Human Rights states that everyone charged with a criminal offence has the right to defend himself in person or through legal assistance of his own choosing or, if he has not sufficient means to pay for legal assistance, to be given it free when the interests of justice so require. This clause mainly refers to criminal cases, but the European Court of Human Rights (ECHR) has extended it to cover also civil cases.

Judges

A judge, or arbiter of justice, is a lead official who presides over a court of law, either alone or as part of a panel of judges. The powers, functions, method of appointment, discipline, and training of judges vary widely across different jurisdictions. The judge is like an umpire in a game and conducts the trial impartially and in an open court. The judge hears all the witnesses and any other evidence presented by the parties of the case, assesses the credibility of the parties, and then issues a ruling on the matter at hand based on his or her interpretation of the law and his or her own personal judgment.

You can find more information about this profession at the following websites:

• Association of European Administrative Judges (AEAJ),
• European Judges and Prosecutors Association (EJPA),
• International Association of Judges (in particular the European section),
• European Judges for Democracy and Liberty(MEDEL).

Public Prosecutors

In criminal proceedings, the prosecution service or office of public prosecution plays a very important role. The Member States' systems are also very diverse as regards the role, tasks and powers of prosecutors.

Court staff

The functions and titles of court staff can be very different, for example: "Greffier" in France, "Rechtspfleger" in Germany.

In addition, functions held by them vary widely from one legal system to another: assisting judges or prosecutors, management of courts, responsibilities in certain procedures. Depending on the country, they are subject to legal studies, can provide legal advice and/or benefit from continuous training.

In each case, they play an important part in courts, through their role in welcoming victims as well as defendants and in the overall efficiency of the justice system.

Members of this profession are represented at the European level by the European Union of Rechtspfleger (E.U.R), a non-governmental organization that brings together professional associations from the several countries. The E.U.R's objectives include participation in the creation, development and the harmonization of law on the European and international levels; working with the European institutions; representation of the professional interests of its members and promotion of the profession in the interest of a better functioning justice system.

Bailiffs (judicial officers)

The judicial officers' profession is regulated by the law of the individual Member State and these regulations differ from one Member State to another.

Members of this profession are represented at European level by the International Union of Judicial Officers (UIHJ). The purpose of UIHJ is to represent its members in international organisations and ensure collaboration with national professional bodies. It works to improve national procedural law and international treaties and makes every effort to promote ideas, projects and initiatives which help to move forward and elevate the independent status of judicial officers.

The European Chamber of Judicial Officers (whose French acronym is CEHJ) also represents judicial officers. A non-profit making association governed by Belgian law, the CEHJ aims to promote greater involvement of judicial officers in the concerted action of legal professionals in the European debate.

Lawyers

The lawyer’s role, whether retained by an individual, a corporation or the state, is as the client’s trusted adviser and representative, as a professional respected by third parties, and as an indispensable participant in the fair administration of justice. By embodying all these elements, the lawyer, who faithfully serves his or her own client’s interests and protects the client’s rights, also fulfils the functions of the lawyer in society - which are to forestall and prevent conflicts, to ensure that conflicts are resolved in accordance with recognised principles of civil, public or criminal law and with due account of rights and interests, to further the development of the law, and to defend liberty, justice and the rule of law.

In their activity, lawyers are governed by professional organisations or authorities within their Member State – the bars and law societies – which are responsible for the laying down of rules of professional conduct and the administration of discipline of lawyers.

European Union law does not regulate the conditions for exercising a legal profession. However, the 1998 Directive sets out the conditions in which a lawyer who has qualified in one Member State can exercise his or her profession on a permanent basis in another Member State.

At EU level, lawyers are represented by the Council of Bars and Law Societies of Europe (CCBE) - an international non-profit-making association founded in 1960. It acts as the liaison between the EU and Europe's national bars and law societies on all matters of mutual interest relating to the exercise of the profession of lawyer.

Notaries

Notaries are legal practitioners specialised and authorised to act in certain legal matters. By virtue of their tasks and responsibilities, notaries play an important role in the State legislature in the 22 Member States where the legal order is based on Latin civil law. Ireland is the single Common Law Jurisdiction within the European Union also has a notarial profession whose practice extends across a wide range of legal services and whose functions and authority are principally exercised in relation to legal acts and instruments to be used in overseas jurisdictions. They have a significant role in the international trade and commerce of their domestic jurisdiction.

Notaries tasks in particular are:

• to draw up private agreements and to advise the parties while satisfying an obligation to treat each of them fairly. In drafting official documents, the notary is responsible for the legality of these documents and for the advice s/he gives. S/he has to inform the parties of the implications and consequences of the obligations they undertake,
• to enforce the deeds s/he draws up. The deed can then be registered directly in the official records, or enforced if one of the parties does not meet its obligations, without the prior intervention of a judge,
• to play the role of an arbitrator who, impartially, and under strict observance of the law, enables the parties to reach a mutually acceptable agreement.

Notaries are public officials – States delegate a portion of public power to allow them to fulfil a public service mission - exercising their functions within the framework of an independent profession.

Notaries are bound by professional confidentiality. The conditions of the notary’s nomination are similar to that of a magistrate and s/he is subject to the same independence, permanence of office, impartiality, conclusive power and enforceability of her/his actions in addition to the supervision of her/his activities by the Ministry of Justice.

There are approximately 35.000 notaries, throughout the 22 Member States of the European Union whose legal systems are based on Latin civil law.

In dealings with the European institutions, notaries in the Latin civil law jurisdictions of the European Union are represented by the Council of the Notariats of the European Union (CNUE) which was set up in 1993. The CNUE represents the Notariats of all EU Member States where the role of Latin Civil Law notary exists: Austria, Belgium, Bulgaria, Croatia, Czech Republic, Estonia, France, Germany, Greece, Hungary, Italy, Latvia, Lithuania, Luxembourg, Malta, the Netherlands, Poland, Portugal, Romania, Slovakia, Slovenia and Spain. Ireland has its own national representative body, however internationally, it is represented by the "UK and Ireland Notarial Forum".

Juridische beroepen – inleiding
Openbare aanklagers
Rechters
Advocaten
Notarissen
Andere juridische beroepen
Organisaties die gratis juridisch advies verlenen
Juridische gegevensbanken

Juridische beroepen – inleiding

In dit onderdeel vindt u informatie over juridische beroepen, zoals:

• openbare aanklagers,
• rechters,
• advocaten,
• notarissen en
• gerechtsdeurwaarders.

Openbare aanklagers

Organisatie

Het openbaar ministerie wordt gevormd door de magistraten die verbonden zijn aan een parket of aan een auditoraat en die in die functie hun ambtsverplichtingen vervullen in het rechtsgebied van het hof of van de rechtbank waarbij zij zijn aangesteld.

Op het niveau van het gerechtelijk arrondissement treden de procureur des Konings en zijn eerste substituten op als openbaar ministerie bij de rechtbank van eerste aanleg, inzonderheid voor de jeugdrechtbank die een afdeling is van de rechtbank van eerste aanleg. Zij treden ook op voor de politierechtbank of -rechtbanken en de rechtbank van koophandel van hun rechtsgebied.

In de arbeidsrechtbanken oefent de arbeidsauditeur deze functie uit. Hij wordt bijgestaan door substituten en eventueel door eerste substituten. Zij treden in die hoedanigheid ook op voor de correctionele rechtbank die een afdeling is van de rechtbank van eerste aanleg en voor de politierechtbank -of rechtbanken in de strafzaken waarvoor zij bevoegd zijn.

Bij ieder hof van beroep en arbeidshof wordt het openbaar ministerie waargenomen door de procureur-generaal, die de leiding en het toezicht heeft over de magistraten van het parket-generaal en van het arbeidsauditoraat-generaal. Voor het parket-generaal wordt de procureur-generaal bijgestaan door een eerste advocaat-generaal, advocaten-generaal en substituten-procureur-generaal. Voor het arbeidsauditoraat-generaal zijn dit een eerste advocaat-generaal, advocaten-generaal en substituten-generaal.

Bij het Hof van Cassatie wordt het ambt van openbaar ministerie waargenomen door de procureur-generaal bij dit hof, hierin bijgestaan door een eerste advocaat-generaal en advocaten-generaal. Ondanks de gelijkheid van terminologie ligt de functie van openbaar ministerie hier helemaal anders. Het Hof van Cassatie oordeelt immers niet over de grond van de zaak, maar kijkt de wettigheid en de regelmatigheid van de gevoerde rechtspleging na.

Het openbaar ministerie is onafhankelijk in de individuele opsporing en vervolging onverminderd het recht van de bevoegde minister om de vervolging te bevelen en om de bindende richtlijnen van het strafrechtelijk beleid, inclusief die van het opsporings- en vervolgingsbeleid, vast te leggen.

Rol en taken

Het openbaar ministerie is met een reeks taken en opdrachten belast. Deze taken en opdrachten situeren zich zowel in de behandeling en de opvolging van strafzaken als van burgerlijke zaken.

• In strafzaken waken de magistraten van het openbaar ministerie (in het belang van de samenleving) over het normaal verloop en de regeling van de strafprocedure. Zij doen dit zowel op het niveau van de behandeling van de zaak ten gronde als in de loop van de daaraan voorafgaande procedure van het opsporingsonderzoek en het gerechtelijk onderzoek (voor de onderzoeksgerechten : raadkamer en kamer van inbeschuldigingstelling). Ter terechtzitting vorderen zij de toepassing van de strafwet; zij zien er tevens op toe dat de nodige maatregelen worden genomen voor de passende uitvoering van de uitgesproken straffen. Bij het hof van assisen wordt het openbaar ministerie uitgeoefend door de procureur-generaal bij het hof van beroep, die hiertoe evenwel ook een lid van een parket opdracht kan geven.
• In burgerlijke zaken treedt het openbaar ministerie ambtshalve op in de gevallen die de wet bepaalt en telkens als de openbare orde zijn tussenkomst vergt. In deze zaken geeft het openbaar ministerie een (schriftelijk of mondeling) advies m.b.t. het geding. In die zaken geeft het openbaar ministerie een advies (schriftelijk of mondeling) over de zaak. Zaken met betrekking tot specifieke aangelegenheden die in artikel 764, eerste lid, van het Gerechtelijk Wetboek zijn opgesomd, moeten verplicht voor advies aan het openbaar ministerie worden meegedeeld. Het kan tevens voor advies mededeling krijgen van alle andere zaken en erin zitting houden wanneer het zulks dienstig acht; de rechtbank of het hof kan de mededeling ook ambtshalve bevelen (art. 764, tweede lid, van het Gerechtelijk Wetboek).

Naast deze eigenlijke hoofdtaken staat het openbaar ministerie, binnen zijn rechtsgebied, ook in voor de gepaste opvolging en tenuitvoerlegging van de beslissingen en de richtlijnen m.b.t het strafrechtelijk beleid.

De richtlijnen van het strafrechtelijk beleid worden door de minister van justitie vastgelegd, na raadpleging van het college van procureurs-generaal (gevormd door de vijf procureurs-generaal bij de hoven van beroep).

Dit college staat onder het gezag van de minister van justitie en neemt beslissingen met het oog op een zo samenhangend mogelijke uitwerking en coördinatie van het beleid en een goed algemeen functioneren van het openbaar ministerie.

De bevoegdheid van het college strekt zich uit over het gehele grondgebied van het Rijk, en zijn beslissingen hebben bindende kracht voor de procureurs-generaal bij de hoven van beroep en voor alle leden van het openbaar ministerie die onder hun toezicht en leiding staan.

U kan meer informatie vinden op de website van de openbaar ministerie.

Rechters

Organisatie

De Belgische rechtsstaat berust op het principe van scheiding der machten: de wetgevende, de uitvoerende en de rechterlijke macht. De rechterlijke macht is onafhankelijk.
Er is een onderscheid tussen de zittende magistratuur (de rechters in rechtbanken en raadsheren in de hoven) en de staande magistratuur (het openbaar ministerie of parket – zie hierboven).
De rechterlijke macht (zetel) doet uitspraak over geschillen en wordt uitgeoefend door hoven en rechtbanken. Ze controleert ook de wettelijkheid van de daden van de uitvoerende macht.
In het algemeen worden magistraten die in de rechtbanken zetelen, "rechters" genoemd, terwijl de magistraten die in de hoven zetelen, "raadsheren" worden genoemd.
De rechters van de zittende magistratuur hebben als taak de wet toe te passen op de situatie of de betwisting die hun wordt voorgelegd in burgerlijke zaken en op personen die een strafbaar feit hebben gepleegd.
In bepaalde rechtbanken zetelen beroepsrechters naast lekenrechters. In de volgende rechtbanken zetelen lekenrechters:

• rechtbank van koophandel: beroepsrechters en consulaire rechters (lekenrechters).
• arbeidsrechtbank: beroepsrechters en sociale rechters (lekenrechters).
• strafuitvoeringsrechtbank: beroepsrechters en assessoren in strafuitvoeringszaken.

Het Openbaar Ministerie vervult binnen de gerechtelijke orde een eigen maatschappelijke opdracht die naast de strafrechtshandhaving ook opdrachten omvat van burgerlijke aard, onder meer in zaken van sociaal recht, in het jeugdrecht en in handelszaken.

Beheer en ondersteuning :

Het College van de hoven en rechtbanken

De hoven en rechtbanken maken deel uit van de rechterlijke macht. Binnen het kader van een democratische rechtsstaat en de door de wetgever bepaalde bevoegdheden dragen de hoven en rechtbanken bij tot het oplossen of voorkomen van geschillen. Daartoe nemen ze beslissingen op een onafhankelijke, onpartijdige en professionele manier, met respect voor de rechtsregels en door de beschikbare middelen zo in te zetten, dat de best mogelijke kwaliteit wordt bereikt. Het College helpt de hoven en rechtbanken bij het verwezenlijken van hun kerntaak:

• door op een transparante, professionele en onderbouwde wijze te ijveren voor de nodige middelen en voor de optimale inzet van die middelen;
• door als een spreekbuis op te treden van het management van de hoven en rechtbanken naar externe actoren toe
• door het management van de hoven en rechtbanken te ondersteunen

College van het Openbaar ministerie

Het College van het openbaar ministerie bestaat naast de vijf procureurs-generaal uit de federale procureur, drie leden van de Raad van procureurs des Konings en één lid van de Raad van arbeidsauditeurs. Samen buigen zij zich over alle aangelegenheden die het goed beheer van het openbaar ministerie aanbelangen.

Op de eerste plaats biedt het College van het openbaar ministerie beheersmatige ondersteuning bij de uitvoering van het strafrechtelijk beleid zoals bepaald door het College van procureurs-generaal. Ten tweede streeft het de integrale kwaliteit na binnen het openbaar ministerie, onder meer op het vlak van communicatie, kennisbeheer, informatica, werklastmeting, werkprocessen, statistiek en strategisch personeelsbeleid. Tot slot staat het de gerechtelijke entiteiten – dit zijn de parketten- en auditoraten-generaal, de parketten van de procureurs des Konings, de arbeidsauditoraten en het federaal parket – bij op het vlak van beheer.

Voor de uitvoering van deze opdrachten neemt het College van het openbaar ministerie alle noodzakelijke maatregelen en kan het aanbevelingen formuleren en dwingende richtlijnen uitvaardigen.

Het College van het openbaar ministerie vergadert wekelijks. Geregeld vinden ook overlegvergaderingen plaats met de minister van Justitie.

Advies

De adviesraad magistratuur

De Adviesraad heeft als opdracht hetzij op eigen initiatief, hetzij op verzoek van de minister van Justitie of van de Wetgevende Kamers adviezen te geven en met hen overleg te plegen over al hetgeen betrekking heeft op het statuut, de rechten en de werkomstandigheden van de rechters en de ambtenaren van het openbaar ministerie.

De adviesraad is samengesteld uit 44 verkozen leden die een Nederlandstalig en een Franstalig college vormen van elk 22 magistraten. De raad is zo samengesteld dat de verschillende geledingen van de magistratuur vertegenwoordigd zijn. Elk college telt vier leden van de hoven, zes leden van het Openbaar Ministerie, acht leden van de rechtbanken (van eerste aanleg, arbeid en koophandel) en vier magistraten uit de vrede- of politiegerechten. De wet eist ook een redelijke verdeling tussen mannen en vrouwen.

Autonome en federale organen van Justitie

De Hoge raad voor de Justitie
Toezicht en advies

De HRJ staat buiten het parlement, buiten de regering én buiten de rechterlijke orde.

De Hoge Raad voor de Justitie helpt de Belgische justitie beter te functioneren, door een beslissende rol te spelen in de selectie en benoeming van magistraten, door externe controle via audits, bijzondere onderzoeken en klachtenbehandeling en door adviezen uit te brengen.

De Hoge Raad voor de Justitie telt 44 leden die een mandaat van vier jaar uitoefenen.

Het Instituut voor de gerechtelijke opleiding
Opleiding

Het I.G.O. is het onafhankelijk federaal orgaan dat verantwoordelijk is voor het ontwerpen en uitvoeren van het integraal ontwikkelings- en opleidingsbeleid voor de magistraten en de personeelsleden van de rechterlijke orde teneinde bij te dragen tot een kwaliteitsjustitie.

Advocaten

Rol en taken

De advocaat is een professional van het recht en van justitie. Hij is onderworpen aan deontologische regels die zijn volledige onafhankelijkheid verzekeren. Hij is ook gehouden door het beroepsgeheim.

De advocaat is opgeleid om op te treden in verschillende rechtsmateries die zich vaak vermengen (vennootschapsrecht, administratief recht, stedenbouwrecht, fiscaal recht, familierecht, …) Gedurende zijn carrière kan de advocaat zich specialiseren in één of meerdere van deze domeinen waarin hij een bijzondere expertise heeft verworven.

Het is de rol van de advocaat zijn cliënt bij te staan, niet enkel voor de rechtbanken, maar in alle situaties waar deze nood zou kunnen hebben aan juridische ondersteuning, aan een woordvoerder, een redacteur of zelfs aan morele steun.

In het algemeen is zijn missie dus drievoudig:

• De advocaat adviseert
• De advocaat bemiddelt
• De advocaat verdedigt

De advocaat kan pleiten en zijn cliënten vertegenwoordigen voor alle rechtbanken van het Koninkrijk (politierechtbank, vredegerecht, rechtbank van eerste aanleg, rechtbank van koophandel, arbeidsrechtbank, hof van beroep, arbeidshof, hof van assisen, raad van state) alsook in de andere lidstaten van de Europese Unie.

Hij staat u eveneens bij in arbitrage- of bemiddelingsprocedures, in het kader van alle wijzen van alternatieve geschillenbeslechting of in het kader van eender welke bijeenkomst of vergadering.

De advocaat komt niet enkel tussen in het kader van geschillen. Door het advies dat hij geeft of de overeenkomsten die hij opstelt of aanpast kan hij vaak procedures vermijden.

Hij kan u ook bijstaan indien u een onroerend goed wenst te huren of te kopen, een vennootschap wilt oprichten, uw schulden niet meer aankan, een contract sluit met uw nieuwe werkgever, het slachtoffer bent geweest van een ongeval of een agressie, opgeroepen werd voor een rechtbank, gaat scheiden, …

Een advocaat voor iedereen

Voor die personen die onvermogend zijn voorziet de wet in juridische bijstand (voormalige pro deo) en in rechtsbijstand:

De juridische bijstand voorziet in gehele of gedeeltelijke kosteloze bijstand van een advocaat. Zij wordt georganiseerd op twee niveaus:

1. Eerstelijnsbijstand is voor iedereen toegankelijk zonder voorwaarde van inkomen. Het betreft een permanentie waarbij advocaten ter beschikking staan voor korte consultaties: een eerste oriënterend juridisch advies, een verzoek om inlichtingen, …
   De Commissies voor Juridische Bijstand staan in voor de eerstelijnsbijstand.
2. De tweedelijnsbijstand is toegankelijk voor die personen die aan bepaalde financiële voorwaarden voldoen of die zich in bepaalde situaties bevinden. Deze bijstand, geheel of gedeeltelijk kosteloos afhankelijk van de situatie, staat de aanstelling van een advocaat toe om u bij te staan in het kader van een gerechtelijke of administratieve procedure, om u op een meer diepgaande manier te adviseren, of zelfs in het kader van een bemiddeling.
   De Bureaus voor Juridische Bijstand zijn verantwoordelijk voor de tweedelijnsbijstand.

De rechtsbijstand geeft toegang tot gehele of gedeeltelijke procedurekosten (griffierechten, registratierechten, kosten van de gerechtsdeurwaarder, notaris, expert, …). Om hiervoor in aanmerking te komen dient de cliënt, zelf of door de tussenkomst van zijn advocaat, een aanvraag in te dienen bij het Bureau voor Juridische Bijstand.

Verantwoordelijke instanties

Alle advocaten zijn lid van een balie. Momenteel zijn er 25 balies in België.

De Orde van Vlaamse Balies (OVB) is de organisatie die alle  Nederlandstalige balies van het land verenigt (13 balies).

De Ordre des Barreaux francophones et germanophone (AVOCATS.BE) is de organisatie die alle Franstalige en de Duitstalige balie verenigt (11 Franstalige balies en 1 Duitstalige balie).

Meer informatie over het beroep van advocaat vindt u op de volgende websites:

• Orde van Franstalige en Duitstalige Balies
• Orde van Vlaamse Balies

De toegang tot deze gegevensbank is gratis.

Notarissen

Notarissen zijn openbare ambtenaren, benoemd door de Koning, die onder meer als opdracht hebben om authenticiteit te verlenen aan de door hen verleden akten. Bepaalde akten vereisen krachtens de wet immers de tussenkomst van een notaris om een overeenkomst tussen de partijen op te maken (authentieke akten). Zo dient bijvoorbeeld beroep te worden gedaan op een notaris bij de verkoop van een onroerend goed. Naast de tussenkomst voor de opmaak van een authentieke akte kan eveneens beroep worden gedaan op een notaris voor de afwikkeling van een erfenis, het opstellen van een onderhandse akte, het verkrijgen van een advies,...

Notarissen komen voornamelijk in drie belangrijke domeinen tussen:

• het vastgoedrecht (verkoop van een onroerend goed, lening,…),
• het familierecht (huwelijkscontract, erfopvolging, echtscheidingen, …) en
• het vennootschapsrecht (oprichting van vennootschappen,…).

Er bestaat een Nationale Kamer van Notarissen. Haar belangrijkste opdrachten zijn:

• De Belgische notarissen vertegenwoordigen bij de overheid en andere instellingen, binnen de perken van haar bevoegdheden,
• Deontologische regels opstellen,
• De kamers van notarissen nuttige aanbevelingen doen in verband met tucht.

U vindt meer informatie via de website van de Koninklijke Federatie van het Belgisch Notariaat.

Andere juridische beroepen

Gerechtsdeurwaarder

De gerechtsdeurwaarder is een openbaar en ministerieel ambtenaar die zijn functie uitoefent onder het statuut van een vrij beroep. Hij heeft dus een dubbele professionele identiteit: hij is openbaar ambtenaar én hij oefent zijn beroep uit als zelfstandige.

Omdat de overheid aan hem een deel van haar openbare macht heeft overgedragen, is de gerechtsdeurwaarder een openbaar en ministerieel ambtenaar. Daarom mag hij niet weigeren om in te gaan op een verzoek tot tussenkomst. De gerechtsdeurwaarder handelt dus nooit op eigen initiatief, maar steeds op vraag van iemand die hem een formele opdracht heeft gegeven. Bij elke opdracht die hij uitvoert, moet hij verschillende wettelijke voorschriften navolgen. Hij kan zich voor zijn tussenkomst laten betalen, zodat zijn kosten gedeeltelijk of volledig gedekt worden.

Als beoefenaar van een vrij beroep handelt de gerechtsdeurwaarder onafhankelijk en onpartijdig. Daarbij stelt hij zijn professionele kennis ten dienste van eender wie. Het houdt ook in dat de gerechtsdeurwaarder van de overheid noch een loon, noch een vaste vergoeding of enige accommodatie ontvangt. Hij moet dus zelf voor alles instaan.

De tussenkomsten van de gerechtsdeurwaarder kunnen onderverdeeld worden in twee grote groepen: de zogenaamde "buitengerechtelijke" (minnelijke invordering van schulden, vaststelling) en "gerechtelijke" (betekening, uitvoering van een beslissing) tussenkomsten. Bij zijn tussenkomsten is het steeds de taak van de gerechtsdeurwaarder om u de noodzakelijke informatie te geven over de wijze waarop u in rechte kan handelen en om een antwoord te geven op uw vragen over zijn tussenkomst. Of u zelf beroep op hem doet of het voorwerp van zijn tussenkomst bent, maakt geen verschil uit.

In elk gerechtelijk arrondissement bestaat er een kamer waarin alle gerechtsdeurwaarders van het arrondissement zetelen. De belangrijkste taken van de kamer zijn orde en tucht onder de gerechtsdeurwaarders van het arrondissement te handhaven, de toepassing van de hen betreffende wetten en verordeningen te verzekeren en de geschillen die tussen gerechtsdeurwaarders kunnen rijzen, bij te leggen.

Er bestaat ook een nationale kamer van gerechtsdeurwaarders van België en haar belangrijkste taken zijn:

• te waken voor de eenvormigheid van de tucht en van de regels van deontologie onder de gerechtsdeurwaarders,
• de belangen van haar leden te verdedigen en
• en hen te vertegenwoordigen.

Op de website van de nationale kamer van gerechtsdeurwaarders vindt u meer informatie.

Andere

De rechters en de parketmagistraten worden door verschillende administratieve en juridische medewerkers bijgestaan: griffiers, referendarissen, parketjuristen, parketsecretarissen en administratief personeel.

De rechter wordt tijdens elke zitting bijgestaan door een griffier. De griffier bereidt de taken van de rechter voor, door bijvoorbeeld door het dossier voor de zitting samen te stellen. Tijdens de zitting noteert de griffier het verloop van de zitting en de gesprekken en zorgt ervoor dat alle documenten rechtsgeldig worden opgesteld. Hij verzorgt en coördineert ook de administratieve en boekhoudkundige taken van de griffie. Elke rechtbank heeft een griffie, die onder de leiding staat van een hoofdgriffier. Naargelang de omvang van de rechtbank werken er één of meer griffiers. Zij worden op hun beurt bijgestaan door administratief personeel.

Referendarissen zijn juristen die in de rechtbanken en hoven de rechter bijstaan bij het uitwerken van de vonnissen. Onder de verantwoordelijkheid en volgens de instructies van één of meer magistraten worden zij betrokken bij de behandeling van gerechtelijke dossiers. Ze bestuderen de dossiers, onderzoeken de juridische vraagstukken en maken ontwerpen van vonnissen op.

De magistraten van het openbaar ministerie kunnen voor de juridische voorbereiding van hun dossiers een beroep doen op juristen. Bij het openbaar ministerie worden zij "parketjuristen" genoemd. Onder de verantwoordelijkheid en volgens de instructies van één of meer parketmagistraten doen de parketjuristen onder meer juridisch onderzoekswerk, beheren ze opsporingsonderzoeken, of bereiden ze de juridische aspecten van vorderingen en dagvaardingen voor.

Elk parket heeft een parketsecretariaat onder leiding van een hoofdsecretaris. De parketsecretarissen staan de parketmagistraten onder meer bij inzake documentatie- en onderzoekswerk en bij het samenstellen van de dossiers. Ze houden de documenten en registers van het parket bij, bewaren het archief en dergelijke. De omvang van het parket bepaalt het aantal parketsecretarissen. Zij worden op hun beurt bijgestaan door administratief personeel.

In de griffies en de parketsecretariaten werken veel administratieve krachten. Het administratief personeel staat in voor het administratief beheer van de toegewezen dossiers en de invoer van data in de gegevensbestanden. De administratieve krachten verzorgen de briefwisseling en het klassement en staan mee in voor het onthaal in de griffie of in het parket.

U vindt meer informatie over deze beroepen in dit document(377 KB).

Organisaties die gratis juridisch advies verlenen

Elke burger kan een gratis eerste juridisch advies krijgen van juridische specialisten. Het gaat om juridische eerstelijnsbijstand :

• praktische inlichtingen,
• juridische informatie,
• een eerste juridisch advies of
• een doorverwijzing naar een gespecialiseerde dienst.

De zaak wordt niet onmiddellijk geregeld, maar het gaat om een eerste oriëntatie. In de justitiepaleizen, gerechtshoven, vredegerechten, justitiehuizen, bepaalde gemeentelijke diensten, de meeste OCMW's en bij verscheidene vzw's met een juridische dienst wordt juridisch spreekuur gehouden.

Meer informatie vindt u op de onlinebrochure: Een betere toegang tot justitie.

Juridische gegevensbanken

Op de website van de Federale Overheidsdienst Justitie (ministerie van Justitie).

Juridische beroepen: inleiding

De voornaamste juridische beroepen in Bulgarije zijn: openbaar aanklager, opsporingsambtenaar, rechter, advocaat, notaris, particuliere deurwaarder, staatsdeurwaarder en registratierechter. De vereisten voor deze beroepen zijn vastgelegd in de grondwet van de Republiek Bulgarije en in de wet inzake het justitiële stelsel.

Openbare aanklagers

Organisatie

Het openbaar ministerie (parket) in de Republiek Bulgarije bestaat uit de procureur-generaal, het parket bij het hof van cassatie, het parket bij het administratieve hooggerechtshof, de nationale opsporingsdienst, de parketten bij de gerechtshoven, het parket bij het gespecialiseerde gerechtshof, het parket bij het militaire gerechtshof, de parketten bij de provinciale rechtbanken, het gespecialiseerde parket, de parketten bij de provinciale militaire rechtbanken en de parketten bij de districtsrechtbanken. Binnen de structuur van de parketten bij de provinciale rechtbanken zijn er provinciale opsporingsafdelingen, terwijl de structuur van het gespecialiseerde parket een afzonderlijke opsporingsafdeling omvat. De parketten bij de provinciale rechtbanken hebben afdelingen voor administratief recht waarvan de openbare aanklagers deelnemen aan bestuursrechtelijke zaken.

Het openbaar ministerie vormt één enkele, gecentraliseerde organisatie. Alle openbare aanklagers en opsporingsambtenaren ressorteren onder de procureur-generaal. Iedere openbare aanklager legt verantwoording af aan de respectieve hogere openbare aanklager en alle openbare aanklagers en opsporingsambtenaren ressorteren onder het administratieve hoofd van het desbetreffende parket. Militaire aanklagers en opsporingsambtenaren zijn bij de verrichting van hun taken onafhankelijk van de militaire autoriteiten.

De procureur-generaal wordt benoemd (en uit zijn ambt ontheven) door de president van de Republiek Bulgarije, handelend op grond van een voordracht door de hoge justitiële raad (Vissh Sadeben Savet) (VSS), voor een termijn van zeven jaar en mag niet voor een tweede termijn worden benoemd.

De openbare aanklagers worden bij besluit van de hoge justitiële raad benoemd, bevorderd, teruggezet in rang, overgeplaatst en uit hun ambt ontheven.

De ambten van openbaar aanklager en de daarvoor benodigde ervaring zijn als volgt:

• aanklager van het parket bij het hof van cassatie en aanklager van het parket bij het administratieve hooggerechtshof – ten minste twaalf jaar juridische ervaring;
• aanklager van het parket bij het gerechtshof, aanklager van het parket bij het militaire gerechtshof, en aanklager van het parket bij het gespecialiseerde strafgerechtshof – ten minste tien jaar juridische ervaring, maar voor een rechter bij het gespecialiseerde strafgerechtshof – ten minste twaalf jaar juridische ervaring, waarvan ten minste acht als aanklager of opsporingsambtenaar;
• aanklager van het parket bij een provinciale rechtbank, aanklager van het parket bij een provinciale militaire rechtbank, aanklager van het gespecialiseerde parket – ten minste acht jaar juridische ervaring, maar voor een aanklager van het gespecialiseerde parket ten minste tien jaar ervaring, waarvan ten minste vijf als aanklager of opsporingsambtenaar;
• aanklager van het parket bij een districtsrechtbank – ten minste drie jaar juridische ervaring;
• assistent-aanklager – geen ervaring vereist.

Afhankelijk van een positieve alomvattende beoordeling van hun functioneren, worden aanklagers bij besluit van de hoge justitiële raad officieel aangesteld na vijf jaar ambtsuitoefening.

Rol en functies

De procureur-generaal geeft leiding aan het openbaar ministerie en vaardigt instructies en richtsnoeren uit voor de werkzaamheden van het openbaar ministerie. Hij of zij stelt samen met staatsinstellingen en hogere beambten van het ministerie gespecialiseerde interdepartementale eenheden aan, die ondersteuning bieden bij onderzoeken onder het procedurele toezicht van een door de procureur-generaal benoemde aanklager. De procureur‑generaal is bevoegd om zaken te verwijzen naar het grondwettelijk hof.

De openbare aanklager geeft leiding aan onderzoeken in de hoedanigheid van hoofdaanklager. Hij of zij kan bezwaren indienen en verzoeken om de nietigverklaring of wijziging van onwettige maatregelen binnen de termijnen en onder de voorwaarden die in de wet zijn vastgesteld. Hij of zij mag de tenuitvoerlegging van een maatregel opschorten, totdat een bezwaar in overweging is genomen door de relevante autoriteit. Tegen alle handelingen en akten van een parket kan beroep worden aangetekend bij het parket dat één niveau hoger staat dan het eerstbedoelde parket, tenzij zij aan toetsing door een rechter zijn onderworpen. Een hogere openbare aanklager of een openbare aanklager van een hoger parket kan taken uitvoeren binnen het bevoegdheidsgebied van ondergeschikte openbare aanklagers en kan hun beslissingen schriftelijk opschorten of nietig verklaren in de gevallen waarin de wet voorziet.

Bij de uitoefening van hun taken zijn de openbare aanklagers onafhankelijk en handelen zij in overeenstemming met de wet. De openbare aanklagers zijn politiek neutraal en baseren zich bij hun beslissingen op de wet en het ter zake verzamelde bewijs. Daarbij laten zij zich leiden door hun geweten en innerlijke overtuiging.

U vindt meer informatie op de website van het openbaar ministerie van de Republiek Bulgarije (Prokuraturata na Republika Balgariya).

De vereniging van openbare aanklagers in Bulgarije is een op vrijwillig lidmaatschap gebaseerde, politiek neutrale vereniging van magistraten die binnen het openbaar ministerie van het land werken of hebben gewerkt. Het doel van de vereniging is om binnen het openbaar ministerie werkzame magistraten uit het hele land samen te brengen en een platform te bieden voor de verstrekking van de noodzakelijke informatie en de uitwisseling van standpunten over onderwerpen die verband houden met het werk van openbare aanklagers en om de internationale contacten van het openbaar ministerie en de aanklagers uit te breiden. U vindt meer informatie op de website van de vereniging: - http://ecocrime.bg

Opsporingsambtenaren

Krachtens de wet inzake de rechterlijke macht hebben opsporingsambtenaren in de Republiek Bulgarije de status van magistraten (rechters en aanklagers).

De opsporingsinstanties zijn de nationale opsporingsdienst (NSlS), de provinciale opsporingsafdelingen van de parketten bij de provinciale rechtbanken en de opsporingsafdeling van het gespecialiseerde parket. De opsporingsafdeling van het parket in Sofia heeft de status van provinciale opsporingsafdeling.

De nationale opsporingsdienst wordt geleid door de procureur-generaal, ofwel rechtstreeks ofwel via de directeur van de nationale opsporingsdienst, die in het kader van onderzoeken als adjunct van de procureur-generaal optreedt. De directeur van de nationale opsporingsdienst is verantwoordelijk voor het administratieve en organisatorische beheer van de opsporingsambtenaren en het personeel van de nationale opsporingsdienst en biedt methodologische begeleiding aan opsporingsambtenaren van de provinciale opsporingsafdelingen van de provinciale parketten.

De provinciale opsporingsafdelingen van de provinciale parketten en de opsporingsafdeling bij het gespecialiseerde parket bestaan uit opsporingsambtenaren.

De opsporingsambtenaren die werkzaam zijn bij de provinciale opsporingsafdelingen van de provinciale parketten en bij de opsporingsafdeling van het gespecialiseerde parket voeren onderzoeken uit die aan hen worden toegewezen door het administratieve hoofd van het desbetreffende parket.

Wanneer zij hun taken verrichten in verband met een strafrechtelijke vervolging, treden de opsporingsautoriteiten op onder de leiding en het toezicht van een openbare aanklager.

Bevelen die de opsporingsambtenaren in het kader van een onderzoek uitvaardigen, zijn bindend voor alle overheidsinstanties, rechtspersonen en burgers.

Rechters

Rechters in Bulgarije worden bij besluit van de hoge justitiële raad benoemd, bevorderd, teruggezet in rang, overgeplaatst en uit hun ambt ontheven.

Organisatie

De volgende ambten staan open voor rechters die over de vereiste ervaring beschikken:

• rechter bij het hof van cassatie en rechter bij het administratieve hooggerechtshof – ten minste twaalf jaar juridische ervaring;
• rechter bij een gerechtshof, rechter bij een militair gerechtshof, rechter bij het gespecialiseerde strafgerechtshof – ten minste tien jaar juridische ervaring, maar voor een rechter bij het gespecialiseerde strafgerechtshof – ten minste twaalf jaar juridische ervaring, waarvan ten minste acht jaar als rechter in strafzaken;
• rechter bij een provinciale rechtbank, rechter bij een administratieve rechtbank, rechter bij een militaire rechtbank, rechter bij de gespecialiseerde strafrechtbank – ten minste acht jaar ervaring, maar voor een rechter bij de gespecialiseerde strafrechtbank – ten minste tien jaar ervaring, waarvan ten minste vijf als rechter in strafzaken;
• rechter bij een districtsrechtbank – ten minste drie jaar ervaring;
• assistent-rechter – geen ervaring vereist.

Afhankelijk van een positieve alomvattende beoordeling van hun functioneren, worden rechters bij besluit van de hoge justitiële raad officieel aangesteld na vijf jaar ambtsuitoefening.

De federatie van rechters in Bulgarije (SSB) werd op 28 maart 1997 in Sofia opgericht door dertig rechters, waaronder rechters van het hof van cassatie en provinciale en districtsrechtbanken in het hele land.

De federatie van rechters in Bulgarije is de opvolger van de federatie van Bulgaarse rechters, die in 1919 werd opgericht en actief was tot 1945, en is een informele beroepsorganisatie die de gemeenschap van rechters samenbrengt en tot doel heeft de beroepsbelangen van die gemeenschap te behartigen en eventuele problemen te bespreken en op te lossen.

U vindt meer informatie op de website van de federatie van rechters in Bulgarije (Sayuz na Sadiite v Balgariya).

De vereniging van Bulgaarse rechters is opgericht om het volk een eerlijke en transparante rechtsgang en toegang tot de rechtspraak te waarborgen.

De vereniging streeft er in het kader van het rechtsstelsel naar om te werken in overeenstemming met de grondwet en wettelijke voorschriften en tegelijkertijd de regels van de beroepsethiek in acht te nemen. U vindt meer informatie op de website van de vereniging van Bulgaarse rechters - https://judgesbg.org

Rol en functies

De federatie van rechters in Bulgarije stelt dossiers samen, met inbegrip van die inzake tuchtprocedures tegen rechters, bemiddelt in geschillen tussen rechters en andere ambtenaren, biedt ondersteuning aan de wetgevende macht tijdens het wetgevingsproces, houdt registers bij en geeft haar eigen tijdschrift uit.

Juridische assistenten en parketassistenten

Juridische assistenten zijn werkzaam bij de provinciale en administratieve rechtbanken, de gerechtshoven, het hof van cassatie en het administratieve hooggerechtshof.

Parketassistenten werken bij de parketten bij de provinciale rechtbanken en gerechtshoven, het parket bij het hof van cassatie en het parket bij het administratieve hooggerechtshof.

Personen die voldoen aan de vereisten die zijn vastgesteld voor het ambt van rechter, aanklager of opsporingsambtenaar en die zijn geslaagd voor een vergelijkende test voor juridische ambtenaren, worden benoemd als juridisch assistent of parketassistent.

Juridische assistenten worden benoemd door het administratieve hoofd van het gerecht in kwestie. Parketassistenten worden benoemd door de procureur-generaal of het administratieve hoofd van het desbetreffende parket.

Organisatie van de magistratuur: advocaten

Advocaten

In Bulgarije is het beroep van advocaat grondwettelijk vastgelegd. Alleen wie een eed heeft afgelegd en is ingeschreven in het register van een balie, mag het beroep van advocaat uitoefenen. Ieder bevoegdheidsgebied van een provinciale rechtbank heeft een balie, waarbij deze provinciale balies ondergeschikt zijn aan de hoge raad van de balies in Sofia. De wet inzake de advocatuur regelt het statuut en de rechten en verplichtingen van de advocaten.

De hoge raad van de balies is een rechtspersoon bestaande uit vertegenwoordigers van de verschillende balies in een verhouding van één afgevaardigde per 40 advocaten.

De hoge raad van de balies belegt en organiseert de bijeenkomsten van de algemene vergadering van Bulgaarse advocaten, voert haar beslissingen uit, stelt rapporten op en dient deze in bij de algemene vergadering, stelt de initiële en jaarlijkse ledencontributie voor advocaten vast ten behoeve van haar begroting, stelt beschikkingen vast in overeenstemming met de wet inzake de advocatuur, doet uitspraak over beroep of bezwaar wegens onwettigheid van de beslissingen van de algemene vergaderingen van balies en wegens onwettigheid van de verkiezing van een baliebestuur, alsook over beroep of bezwaar tegen de beslissingen van balies over toelating tot de stage voor advocaten en tegen weigeringen tot inschrijvingen als advocaat en keurt uitgaven goed in verband met de werking van het hoge comité van toezicht en het hoge tuchtcollege.

De hoge raad van de balies houdt een register bij van advocaten, een register van assistent‑advocaten en van advocatenkantoren en een register van buitenlandse advocaten die het recht hebben om als advocaat voor de verdediging op te treden voor Bulgaarse gerechten.

Juridische databank

U vindt meer informatie op de website van de hoge raad van de balies (Visshiya Advokatski Savet).

Notarissen

Organisatie

Een notaris is een persoon die door de staat is belast met het verrichten van de notariële handelingen waarin de wet voorziet. De notaris is onafhankelijk in de uitoefening van zijn ambt en moet alleen de wet naleven. De minister van Justitie houdt toezicht op de activiteiten van alle notarissen wat de naleving van de wet en het statuut van de kamer van notarissen betreft.

Het statuut en de rechten en verplichtingen van de notarissen zijn vastgesteld in de wet op de notarissen en de notariële praktijk.

Rol en functies

De kamer van notarissen (Notarialnata Kamara) is een beroepsorganisatie die is opgericht conform de wet op de notarissen en de notariële praktijk. Elke notaris is van rechtswege lid van de kamer van notarissen. De kamer van notarissen is een rechtspersoon en zetelt in Sofia.

De organen van de kamer zijn de algemene vergadering, de raad van notarissen, de raad van toezicht en de tuchtcommissie. De voorzitter van de raad van notarissen treedt op als vertegenwoordiger van de kamer van notarissen.

De kamer van notarissen organiseert en ondersteunt de werkzaamheden van de notarissen, beschermt en bevordert het prestige van het beroep en onderhoudt contacten met internationale organisaties die soortgelijke activiteiten ondernemen.

U vindt meer informatie op de website van de kamer van notarissen (Notarialnata Kamara).

Andere juridische beroepen

Particuliere deurwaarders

Een particuliere deurwaarder is een persoon die door de staat is belast met de tenuitvoerlegging van civielrechtelijke vorderingen en de inning van publiekrechtelijke vorderingen. Het gebied waarin een particuliere deurwaarder werkzaam is, is het gebied waar de betrekkelijke bevoegdheid van de desbetreffende provinciale rechtbank geldt.

De kamer van particuliere deurwaarders heeft als taak om de beroepsbelangen te behartigen en de gerechtelijke tenuitvoerleggingsprocedure te verbeteren en daarbij haar leden te ondersteunen en het algemene belang te beschermen.

Juridische databank

De kamer van particuliere deurwaarders (Kamara na Chastnie Sadebni Izpalnitelni) houdt een register van particuliere deurwaarders bij.

Het register is openbaar en kan via de website van de kamer worden geraadpleegd. Iedereen heeft het recht inlichtingen en uittreksels uit het register op te vragen (wet op de particuliere deurwaarders).

Particuliere deurwaarders moeten halfjaarlijkse en jaarlijkse activiteitenverslagen indienen, die door de minister van Justitie worden gebruikt voor het opzetten, in stand houden en uitbouwen van een informatiesysteem betreffende gerechtelijke tenuitvoerlegging. Het ministerie van Justitie vraagt een vergoeding voor het gebruik van het informatiesysteem, waarvan het tarief door de ministerraad wordt vastgesteld. Officiële toegang tot het informatiesysteem is kosteloos voor de centrale overheid, lokale overheden en overheidsinstanties en personen die openbare ambten uitoefenen.

Staatsdeurwaarders

Staatsdeurwaarders zijn belast met de tenuitvoerlegging van civielrechtelijke vorderingen. De staat kan de staatsdeurwaarders ook belasten met de inning van publiekrechtelijke vorderingen in de gevallen waarin de wet voorziet.

Het aantal staatsdeurwaarders wordt door de minister van Justitie vastgesteld.

Bij districtsrechtbanken zonder staatsdeurwaarders worden hun taken verricht door een door de voorzitter van het desbetreffende gerecht aangewezen districtsrechter; de minister van Justitie wordt hiervan in kennis gesteld.

Staatsdeurwaarders worden door de minister van Justitie benoemd na een vergelijkende test. De minister van Justitie kan op voorstel van de voorzitter van een districtsrechtbank een vergelijkende test organiseren.

De Bulgaarse vereniging van staatsdeurwaarders (Asotsiatsiya na Darzhavnite Sadebni Izpalnitelni v Balgariya) is een onafhankelijke, op vrijwillig lidmaatschap gebaseerde beroepsorganisatie die de beroeps-, intellectuele, culturele, sociale en materiële belangen van haar leden behartigt, opkomt voor de beroepsgroep en bijdraagt aan het prestige van het beroep binnen de staat en de samenleving.

Juridische databank

Het register van staatsdeurwaarders (Registar na Darzhavnite Sadebni Izpalnitelni) kan ook worden geraadpleegd op de website van de vereniging van staatsdeurwaarders.

Registratierechters

Registratierechters verrichten hun taken bij districtsrechtbanken op onderstaande wijze.

Ze bevelen of weigeren registratie, aantekening of doorhaling in het kadaster en beslissen over de afgifte van uittreksels en certificaten; ze maken notariële en andere akten op waarin de wet voorziet. Registratierechters mogen alleen in hun eigen district optreden.

Het aantal registratierechters wordt vastgesteld door de minister van Justitie.

Bij districtsrechtbanken zonder registratierechters of waar de registratierechter verhinderd is, worden hun taken verricht door een districtsrechter; de minister van Justitie wordt hiervan in kennis gesteld.

De minister van Justitie kan de werkzaamheden van een registratierechter opdragen aan een staatsdeurwaarder bij hetzelfde gerecht.

Registratierechters worden door de minister van Justitie benoemd na een vergelijkende test. De minister van Justitie kan op voorstel van de voorzitter van een districtsrechtbank een vergelijkende test organiseren.

De Bulgaarse vereniging van registratierechters is een onafhankelijke, op vrijwillig lidmaatschap gebaseerde beroepsorganisatie die de beroeps-, intellectuele, culturele, sociale en materiële belangen van registratierechters in Bulgarije behartigt, opkomt voor de beroepsgroep en bijdraagt aan het prestige van het beroep binnen de staat en de samenleving. U vindt meer informatie op de website van de vereniging -  http://www.basv.free.bg.

Meer informatie over gerechtspersoneel vindt u hier(378 Kb).

Juridische beroepen – Inleiding

Tot de juridische beroepen behoren rechters, openbare aanklagers, advocaten, notarissen en deurwaarders.

Openbare aanklagers

Organisatie

Openbare aanklagers zijn juridische beroepsbeoefenaars die werkzaam zijn op een bureau van het Openbaar Ministerie (parket). Een parket is een overheidsorgaan dat de staat vertegenwoordigt om het publieke belang te beschermen in duidelijk afgebakende kwesties. Openbare aanklagers behandelen zaken die binnen de bevoegdheid van het Openbaar Ministerie vallen. Andere organen of personen mogen zich niet op hun activiteitengebied begeven of hen vervangen of vertegenwoordigen bij de uitoefening van hun taken.

De instellingen van de openbare aanklagers zijn op dezelfde manier gestructureerd als de rechtbanken (district, regionaal en hoger). Aan het hoofd van dit stelsel staat het centrale Openbaar Ministerie van de staat, dat gevestigd is in Brno. Het is verantwoordelijk voor de centrale organisatie van openbare aanklagers en houdt toezicht op de gehanteerde procedures. De regering is bevoegd om de hoofdaanklager te benoemen en uit functie te zetten op aanbeveling van de minister van Justitie (Ministerstvo spravedlnosti).

Beroepsvereniging

De Tsjechische Unie van openbare aanklagers (Unie státních zástupců České republiky) is een vrijwillige beroepsvereniging die tot doel heeft bureaus van het Openbaar Ministerie te ondersteunen bij het vervullen van hun taken en te bevorderen dat besluitvorming zonder enige invloed van buitenaf volgens de beginselen van de rechtsstaat verloopt. De unie draagt ook bij aan de opleiding van (toekomstige) openbare aanklagers en behartigt de belangen van openbare aanklagers.

Het beroep wordt gereguleerd door de Gedragscode voor openbare aanklagers.

Op de website van het ministerie van Justitie is de lijst van openbare aanklagers beschikbaar, die is opgesteld aan de hand van de bureaus waar ze onder vallen.

Rol en taken van het parket

Openbare aanklagers zijn ambtenaren die de staat vertegenwoordigen ter bescherming van het algemeen belang, met name door vervolging in te stellen in strafzaken, toezicht te houden op de naleving van de wet in huizen van bewaring en gevangenissen, bij bewaring of opname in een instelling van jongeren en om medische redenen, maatregelen ter preventie van strafbare feiten te treffen en slachtoffers van strafbare feiten bij te staan.

Bevoegdheden in strafzaken

Openbare aanklagers zijn bevoegd in elk stadium van een strafzaak op te treden. De openbare aanklager heeft bepaalde procedurele rechten en moet voldoen aan daarmee corresponderende procedurele verplichtingen.

De werkzaamheden van het Openbaar Ministerie zijn vastgelegd in wet nr. 283/1993. Het Openbaar Ministerie is met name verantwoordelijk voor het instellen van strafvervolging en voor bepaalde andere taken op grond van het wetboek van strafvordering. Daarnaast ziet het toe op de naleving van de wet in huizen van bewaring en gevangenissen, bij bewaring of opname in een instelling van jongeren en om medische redenen, detentie om veiligheidsredenen en andere gevallen waarin de wet beperking van de persoonlijke vrijheid toestaat. Ook treedt het Openbaar Ministerie op in niet-strafrechtelijke procedures en voert het specifieke taken uit die in de wet zijn vastgelegd.

Openbare aanklagers zien erop toe dat de wetgeving in acht wordt genomen tijdens de aan het strafproces voorafgaande procedure. Volgens het wetboek van strafvordering (wet nr. 141/1961) vallen bepaalde stappen in deze fase onder de uitsluitende bevoegdheid van de openbare aanklager.

Alvorens een strafvervolging in te stellen moet de openbare aanklager op de hoogte zijn gebracht van feiten die erop wijzen dat er een misdrijf is gepleegd (artikel 158, lid 2, van het wetboek van strafvordering).

De openbare aanklager vaardigt een formele tenlastelegging uit (met daarin een aanbeveling voor een straf), waarmee de procedure in gang wordt gezet om een vordering in te stellen bij de desbetreffende rechtbank. Openbare aanklagers moeten aanwezig zijn bij de hoofdzitting, waar ze het proces openen met een uiteenzetting van de aanklachten en eindigen met hun slotverklaring.

Openbare aanklagers hebben ook bevoegdheden met betrekking tot het sluiten van overeenkomsten over schuld en strafoplegging.

De openbare aanklager kan tegen een vonnis beroep instellen. Een beroep kan in het voordeel of het nadeel zijn van de verdachte.

Een hoger beroep kan worden ingesteld door de hoofdaanklager.

De openbare aanklager kan ook aanbevelen het proces opnieuw te doen; dit kan in het voordeel of het nadeel van de verdachte zijn.

In een proces tegen een minderjarige moet de openbare aanklager altijd aanwezig zijn, niet alleen tijdens de hoofdzitting waarin het proces wordt geopend, maar ook tijdens openbare rechtszittingen (wet nr. 218/2003 inzake gerechtelijke procedures in jeugdzaken).

Tot de uitsluitende bevoegdheden van de openbare aanklager behoort de bevoegdheid te besluiten over alternatieve beslechting in de fase voorafgaand aan het proces.

Rechtshandelingen van het Openbaar Ministerie in niet-strafrechtelijke zaken

Het Openbaar Ministerie kan ook de aanbeveling doen een civielrechtelijke zaak aan te spannen, of het kan tussenbeide komen in civielrechtelijke procedures die al gaande zijn, maar uitsluitend daar waar de wet dat toestaat.

Artikel 80 van de Tsjechische grondwet vormt de rechtsgrondslag voor de betrokkenheid van het Openbaar Ministerie in civielrechtelijke procedures. In dit artikel staat dat het Openbaar Ministerie naast het instellen van vervolging ook nog andere taken kan vervullen. Op grond van de wet betreffende het Openbaar Ministerie kan het Openbaar Ministerie ook in andere procedures dan strafzaken een rol spelen. Deze bevoegdheden worden nader uitgewerkt in het wetboek van burgerlijke rechtsvordering, waarin wordt bepaald in welke gevallen het Openbaar Ministerie zich kan mengen in lopende civielrechtelijke procedures.

Het Openbaar Ministerie kan een partij in civielrechtelijke procedures worden, maar ook aanbevelen dat de hoofdaanklager een proces aanspant, bijvoorbeeld op grond van de wetgeving inzake het gezin in gevallen waarin het vaderschap ontkend wordt.

Kwalificaties en andere vereisten voor openbare aanklagers

Openbare aanklagers worden benoemd door de minister van Justitie, op aanbeveling van de hoofdaanklager. De benoeming is voor onbepaalde tijd. Een openbare aanklager legt een eed af ten overstaan van de minister van Justitie.

Om als openbare aanklager te kunnen worden aangesteld, moet men Tsjechisch staatsburger zijn en:

• handelingsbekwaam zijn;
• geen strafblad hebben;
• minimaal 25 jaar zijn op het moment van benoeming;
• een mastertitel in de rechten hebben behaald aan een Tsjechische universiteit;
• geslaagd zijn voor het toelatingsexamen;
• beschikken over de morele kwaliteiten die garanderen dat hij of zij de functie naar behoren zal uitvoeren, en
• instemmen met de benoeming tot openbaar aanklager en toewijzing aan een bureau van het Openbaar Ministerie.

Openbare aanklagers worden voor onbeperkte tijd aangesteld, maar zij kunnen uit hun functie worden ontheven door de minister van Justitie. Hun ambtstermijn eindigt wanneer zij de leeftijd van 70 jaar bereiken, bij overlijden of vaststelling van overlijden, of wanneer zij bijvoorbeeld hun handelingsbekwaamheid verliezen of deze beperkt wordt, wanneer zij weigeren de eed af te leggen, wanneer zij de Tsjechische nationaliteit verliezen, wanneer zij een functie aanvaarden die onverenigbaar is met die van openbare aanklager, wanneer zij schuldig worden bevonden aan een misdrijf, wanneer zij ongeschikt worden bevonden voor de uitoefening van hun taken, of wanneer zij door langdurige ziekte belet worden hun taken uit te oefenen. Hun ambtstermijn wordt eveneens beëindigd als zij bij wijze van tuchtmaatregel uit hun functie worden ontheven of als zij ontslag nemen.

De minister van Justitie stelt de begroting van het Openbaar Ministerie vast. De functie van openbare aanklager wordt geregeld door wet nr. 283/1993.

Onverenigbare functies

Afgezien van de in de wet neergelegde uitzonderingen kunnen openbare aanklagers niet optreden als arbiters of bemiddelaars bij de beslechting van juridische geschillen, geen partijen in een proces vertegenwoordigen noch optreden als gemachtigde van een eiser of partij in gerechtelijke of bestuursrechtelijke procedures. Naast hun ambt kunnen openbare aanklagers geen ander betaald ambt bekleden of enige andere winstgevende activiteit verrichten, met uitzondering van hun positie als hoofd of adjunct-hoofd van een parket en de activiteiten die samenhangen met de tijdelijke aanstelling bij een ministerie of het opleidingsinstituut voor de rechterlijke macht. Zij mogen wel hun eigen vermogen beheren en actief zijn aan universiteiten, doceren, publiceren, literaire of artistieke activiteiten ontplooien of lid zijn van adviesorganen van een ministerie of de regering, of van parlementaire organen.

Honorarium

De bezoldiging van openbare aanklagers is bij wet vastgesteld en wordt door de staat betaald.

Beroepsaansprakelijkheid

De staat is volgens de wet aansprakelijk voor schade, letsel of verlies als gevolg van onrechtmatige besluiten of vormfouten door openbare aanklagers.

Openbare aanklagers zijn ook aansprakelijk voor schendingen van de tuchtregels.

Rechters

Organisatie

De basisbepaling die de status van rechters reguleert, is artikel 82, lid 1, van de Tsjechische grondwet, waarin staat dat rechters in de uitoefening van hun taken onafhankelijk moeten zijn en dat niemand hun onpartijdigheid mag trachten te ondermijnen. Nadere bepalingen zijn vastgelegd in wet nr. 6/2002 inzake rechtbanken en rechters.

Benoeming en ambtstermijn

Als zij aan alle vereisten voldoen, worden rechters benoemd door de president van de republiek en zij aanvaarden hun ambt met het afleggen van de eed. Er bestaat echter geen wettelijk recht om als rechter te worden benoemd.

Om rechter te worden, moet men eerst drie jaar als rechter in opleiding dienst doen in de rechtbanken. Nadat het voorbereidende traject is afgerond, leggen rechters in opleiding een speciaal gerechtelijk examen af.

Rechters worden voor onbepaalde tijd benoemd, maar zij kunnen tijdelijk uit hun functie worden ontheven door de minister van Justitie. De ambtstermijn van rechters eindigt aan het eind van het jaar waarin zij de leeftijd van 70 jaar bereiken, bij overlijden of vaststelling van overlijden, als zij officieel ongeschikt voor de uitoefening van hun taken worden verklaard, of als zij ontslag nemen.

Kwalificaties en andere vereisten voor rechters

Om als rechter te kunnen worden benoemd, moet men:

• Tsjechisch staatsburger zijn;
• volledig handelingsbekwaam zijn;
• geen strafblad hebben;
• minimaal 30 jaar zijn;
• een mastertitel in de rechten hebben behaald aan een Tsjechische universiteit;
• geslaagd zijn voor het speciale gerechtelijke examen;
• beschikken over de morele kwaliteiten die garanderen dat hij of zij de functie naar behoren zal uitvoeren, en
• instemmen met de benoeming tot rechter en de toewijzing aan een bepaalde rechtbank.

Voor de functie van lekenrechter worden leden van het algemene publiek benoemd (mits ze geen strafblad hebben). Ze leggen een eed af voor de voorzitter van de rechtbank en worden aangesteld voor vier jaar.

Onverenigbare functies

Naast de werkzaamheden van een voorzitter of vicevoorzitter van een rechtbank mogen rechters geen andere winstgevende activiteit verrichten. Zij kunnen echter wel hun eigen vermogen beheren, werkzaamheden verrichten in de academische, educatieve, literaire, journalistieke of artistieke sfeer, of zitting hebben in adviesorganen voor een ministerie of de regering of in parlementaire organen.

Honorarium

De hoogte van het salaris van rechters is bij wet vastgesteld.

Rol en taken

Een basisrecht en -plicht van rechters in de uitoefening van hun functies is dat zij onafhankelijk zijn en bij hun beslissingen uitsluitend gebonden zijn door het recht, dat zij naar beste weten en gewetensvol moeten uitleggen; zij mogen zich niet laten beïnvloeden door de belangen van bijvoorbeeld politieke partijen, de publieke opinie of de media. Het is verboden de onafhankelijkheid en onpartijdigheid van rechters te schenden of in gevaar te brengen.

Rechters moeten binnen een redelijke termijn en zonder onnodige vertragingen een beslissing nemen, en de partijen bij een geschil en hun vertegenwoordigers de mogelijkheid bieden hun rechten uit te oefenen. Zij mogen echter niet met hen overleggen over inhoudelijke aspecten van de betrokken zaak of over procedurele kwesties die van invloed kunnen zijn op de zaak.

Zelfs als zij hun ambt hebben neergelegd, moeten rechters alle feiten waarvan zij tijdens hun ambtstermijn kennis hebben genomen, vertrouwelijk behandelen. Alleen in uitzonderlijke gevallen kunnen zij van deze verplichting worden ontslagen.

Een lijst van rechters en de rechtbanken waaraan ze verbonden zijn, is beschikbaar op de website van het ministerie van Justitie.

De Unie van rechters (Soudcovská unie) vertegenwoordigt niet alle rechters, aangezien het lidmaatschap vrijwillig is. De algemene vergadering van de unie heeft een gedragscode aangenomen met ethische richtlijnen voor de rechterlijke macht.

Categorieën en specialisaties van rechters

Naast hun taak in de rechtspleging kunnen rechters ook werkzaam zijn als voorzitter of vicevoorzitter van een rechtbank. Ze worden benoemd door de president van de republiek (Hooggerechtshof en Administratief Hooggerechtshof) of door de minister van Justitie (hogere rechtbanken, regionale rechtbanken en districtsrechtbanken). Tot hun belangrijkste taken behoort ook het beheer van de rechtbanken.

Een rechter kan ook worden aangesteld als voorzitter van een college van het Hooggerechtshof of het Administratief Hooggerechtshof, of als voorzitter van een kamer.

De interne organisatie van districtsgerechten, regionale en hogere rechtbanken is gebaseerd op kamers die gespecialiseerd zijn in bepaalde gebieden van de strafrechtspraak, civiele rechtspraak of bestuursrechtspraak.

Beroepsaansprakelijkheid

De staat is aansprakelijk voor schade, letsel of verlies als gevolg van onrechtmatige vonnissen of beschikkingen van rechters inzake vrijheidsbeneming, veroordeling of bewaring, of van procedurefouten. De staat kan zich enkel op de rechter verhalen als deze in een tuchtrechtelijk of strafrechtelijk proces schuldig wordt bevonden. Rechters zijn verantwoordelijk voor de professionele uitoefening van hun rechterlijke taken.

Andere gerechtsfunctionarissen

Assistent rechter/Assistent openbare aanklager (374 Kb)

Stagiair (422 Kb)

Hoge gerechtsambtenaar/Hoge parketambtenaar (372 Kb)

Notarissen

Organisatie

In wet nr. 358/1992 zijn de voorschriften voor het beroep notaris en het werk van notarissen vastgelegd (notariële procedures).

Notarissen moeten lid zijn van de kamer van notarissen (Notářská komora), het orgaan dat verantwoordelijk is voor de beroepsregelgeving. De kamer organiseert ook de beroepsopleiding en de examinering van notarissen in opleiding. Op de website van de kamer van notarissen kan een lijst van notarissen, ingedeeld per regio, worden geraadpleegd.

Benoeming en ambtstermijn

Notarissen worden in een vacature benoemd door de minister van Justitie, op aanbeveling van de kamer van notarissen, na een vergelijkend onderzoek. Een notaris aanvaardt zijn of haar ambt zodra hij of zij is ingeschreven in het register van notarissen dat door de kamer van notarissen wordt bijgehouden.

Leerling-notarissen bereiden zich voor op hun benoeming door in loondienst ervaring op te doen in dienst van een notaris. In de volgende fase van hun opleiding hebben zij de status kandidaat-notaris. Daarvoor moeten zij ten minste drie jaar ervaring hebben en een toelatingsexamen hebben afgelegd.

Het ambt van een notaris is niet gebonden aan een termijn, hoewel een notaris kan worden geschorst. De ambtstermijn van notarissen eindigt wanneer zij de leeftijd van 70 jaar bereiken, bij overlijden of vaststelling van overlijden, wanneer zij uit hun ambt worden ontzet, het Tsjechische staatsburgerschap verliezen, handelingsonbekwaam worden, of als zij bijvoorbeeld weigeren de eed af te leggen of als hun gezondheidstoestand het hun belet hun taken op de lange termijn te vervullen.

Het aantal notariskantoren in de regio van elke districtsrechtbank wordt bepaald door de minister van Justitie in overleg met de kamer van notarissen.

Notarissen zijn onafhankelijk in de uitoefening van hun taken. Zij zijn uitsluitend gebonden door de wet. Het voeren van een notarispraktijk is onverenigbaar met enige andere winstgevende activiteit (tenzij anders bepaald door de wet).

Kwalificaties en andere vereisten voor notarissen

Om te kunnen worden benoemd tot notaris, moet men:

• Tsjechisch staatsburger zijn;
• volledig handelingsbekwaam zijn;
• geen strafblad hebben;
• een universitaire graad bezitten;
• minimaal vijf jaar in een notariële praktijk hebben gewerkt;
• geslaagd zijn voor het notarieel toelatingsexamen.

Om als notaris in de praktijk aan de slag te kunnen gaan, moet men:

• worden benoemd tot notaris;
• de eed hebben afgelegd ten overstaan van de minister van Justitie, voor zover dit nog niet is gebeurd;
• het officiële notarisstempel hebben verkregen;
• een aansprakelijkheidsverzekering hebben afgesloten voor gevallen van schade, letsel of verlies die zich in de uitoefening van de notariële werkzaamheden kunnen voordoen.

Onverenigbare functies

Notarissen mogen geen enkele andere winstgevende activiteit verrichten dan het beheren van hun eigen vermogen. Zij mogen echter wel tegen vergoeding actief zijn aan universiteiten, publiceren, doceren, als tolk of deskundige optreden of artistieke activiteiten ontplooien.

Honorarium

De Tsjechische wet op het notarisambt bepaalt dat notarissen hun werk verrichten tegen een vergoeding, die hoofdzakelijk bestaat uit een honorarium, een vergoeding voor de bestede tijd en een onkostenvergoeding. De vergoeding moet worden betaald door de persoon die de hulp van een notaris inroept. Notarissen hebben het recht een redelijk voorschot te vragen met betrekking tot hun honorarium en onkosten. Details over de honoraria van notarissen zijn neergelegd in specifieke wetgeving.

Rol en taken van notarissen

Bij de uitoefening van hun taken moeten notarissen zich houden aan wetsbesluiten en andere algemeen toepasselijke wettelijke bepalingen; ook zijn ze gebonden aan de instructies van hun cliënten aan wie ze juridische bijstand verlenen. Zij kunnen uitsluitend weigeren notariële werkzaamheden te verrichten indien deze werkzaamheden in strijd zouden zijn met algemeen verbindende voorschriften, wanneer een notaris of verwant van de notaris partij is bij een zaak, wanneer de notaris in een bepaalde zaak al rechtsbijstand heeft verleend aan een andere persoon met strijdige belangen, of als de opdrachtgever zonder goede reden verzuimt een voorschot op het honorarium van de notaris te betalen. Notarissen kunnen een overeenkomst met een cliënt opzeggen of een verzoek om rechtsbijstand afwijzen als het wederzijds vertrouwen is geschonden.

Notarissen zijn gehouden alle informatie die zij bij de uitoefening van hun werkzaamheden verkrijgen en die van invloed kan zijn op de rechtmatige belangen van een cliënt of verzoeker om rechtsbijstand, vertrouwelijk te behandelen. Zij kunnen enkel door de personen op wie deze werkzaamheden betrekking hebben, van hun zwijgplicht worden ontslagen.

Notarissen verlenen onder meer de volgende juridische en andere diensten:

• optreden als gevolmachtigde, d.w.z. als lasthebber van het gerecht, bij erfeniskwesties;
• het opstellen van notariële akten – officiële documenten van rechtshandelingen, algemene jaarvergaderingen en vergaderingen van rechtspersonen, van andere akten en situaties;
• het opstellen van contracten;
• notariële bewaring;
• het opstellen van notariële akten als executoriale titel;
• het opstellen en deponeren van testamenten;
• het opstellen van voorhuwelijkse overeenkomsten (die de vorm moeten hebben van een notariële akte), zekerheidsovereenkomsten, en het registreren van zekerheidsstellingen;
• het legaliseren van documenten.

Ook verstrekken notarissen uittreksels uit het Tsjechische kadaster, enzovoort.

Beroepsaansprakelijkheid van notarissen

Notarissen zijn tegenover cliënten, personen die hun om advies vragen, of andere betrokkenen aansprakelijk voor schade, letsel of verlies mogelijk door hen veroorzaakt in de uitoefening van hun taken; ook zijn zij aansprakelijk tegenover hun medewerkers voor tijdens hun werkzaamheden geleden schade, letsel of verlies. Om dat risico af te dekken, zijn zij verplicht een aansprakelijkheidsverzekering af te sluiten.

Notarissen zijn ook onderworpen aan tuchtrechtspraak.

Het overheidstoezicht op notarissen valt onder de verantwoordelijkheid van de minister van Justitie, de Tsjechische kamer van notarissen, en de afzonderlijke kamers van notarissen.

Beroepsvereniging

De kamers van notarissen, die bij wet zijn opgericht in het rechtsgebied van elke regionale rechtbank en van de stadsrechtbank van Praag, omvatten alle notarissen die zich in het betreffende gebied hebben gevestigd. De kamer van notarissen heeft rechtspersoonlijkheid en beschikt over eigen inkomsten en organen.

De Tsjechische kamer van notarissen is de centrale, autonome beroepsorganisatie, die bestaat uit de afzonderlijke kamers van notarissen. Ook deze kamer van notarissen heeft rechtspersoonlijkheid en beschikt over eigen inkomsten en organen. Tot zijn taken behoort het bijhouden en beheren van het centrale register van testamenten. Dit is een niet-openbare, elektronische lijst van testamenten, ontervings- en herroepingsakten, akten waarin executeurs-testamentair in erfrechtprocedures worden benoemd en vervangen. De Tsjechische kamer van notarissen houdt ook een register van zekerheden bij.

Organisatie van juridische beroepen: juristen

Advocaten

Advocaten zijn verplicht lid van de (Tsjechische orde van advocaten) (Česká advokátní komora), het centrale, autonome, niet-gouvernementele orgaan dat verantwoordelijk is voor de beroepsregelgeving.

De dienstverlening door advocaten is vastgelegd in wet nr. 85/1996, de wet op de advocatuur.

Vereisten voor advocaten

Wie als advocaat wil praktiseren, moet zijn ingeschreven op het tableau van advocaten dat wordt bijgehouden door de Tsjechische orde van advocaten. Wie op het tableau wil worden ingeschreven, moet daartoe schriftelijk een verzoek indienen en:

• handelingsbekwaam zijn;
• geen strafblad hebben;
• een mastertitel in de rechten hebben;
• ten minste drie jaar stage hebben gelopen als advocaat in opleiding;
• geslaagd zijn voor het examen van de orde van advocaten en
• de eed hebben afgelegd ten overstaan van de voorzitter van de Tsjechische orde van advocaten.

In Tsjechië mogen juridische diensten uitsluitend stelselmatig en tegen betaling worden verleend door:

• advocaten die lid zijn van de Tsjechische orde van advocaten;
• Europese advocaten.

In Tsjechië bestaat slechts één soort advocaat, maar iedere advocaat ontwikkelt zijn of haar eigen praktische specialisatie binnen de diverse rechtsgebieden in de loop van zijn of haar praktijk.

Rechten en plichten van advocaten

Een advocaat aanvaardt zijn of haar ambt zodra hij of zij op het tableau is ingeschreven.

Een aankomend advocaat bereidt zich voor op het beroep door stage te lopen bij een advocaat.

Er is geen uiterste termijn voor de inschrijving als advocaat. Een advocaat kan echter worden geschorst op grond van de wet of van een besluit van de Tsjechische orde van advocaten.

De toestemming om te praktiseren, vervalt wanneer een advocaat overeenkomstig de wet van het tableau wordt geschrapt, bijvoorbeeld om de volgende redenen: overlijden of vaststelling van overlijden, volledige of gedeeltelijke handelingsonbekwaamheid, tuchtmaatregelen, faillietverklaring of een verzoek van de advocaat zelf om te worden geschrapt. Ook de Tsjechische orde van advocaten kan besluiten een advocaat van het tableau te schrappen.

Onverenigbare functies

De wet bepaalt dat praktiserende advocaten niet tegelijkertijd werkzaamheden in loondienst of een vergelijkbare betrekking mogen verrichten (behalve als universitair docent) en dat zij geen activiteiten mogen ontplooien die onverenigbaar zijn met hun beroep.

Honorarium

In de regel verlenen advocaten juridische diensten tegen een honorarium dat door de cliënt wordt betaald; zij zijn gerechtigd een redelijk voorschot te vragen. De methode voor de vaststelling van het honorarium van een advocaat voor het verlenen van juridische diensten, onkosten en bestede tijd, is neergelegd in een algemeen verbindende verordening. In de regel wordt het honorarium van een advocaat voor zijn of haar juridische diensten bepaald door een overeenkomst met de cliënt (‘vergoeding op contractbasis’). Wanneer in de overeenkomst geen honorarium is bepaald, wordt de vergoeding vastgesteld in overeenstemming met de voorschriften van de tarievenlijst voor niet-contractuele honoraria. Als een advocaat wordt toegevoegd om gesubsidieerde rechtsbijstand te verlenen, wordt zijn of haar honorarium door de overheid betaald.

Beroepsvereniging

De Tsjechische orde van advocaten, die is gevestigd in Praag en een bijkantoor in Brno heeft, is een autonome beroepsorganisatie voor alle advocaten. Deze organisatie heeft eigen organen en kan verordeningen vaststellen die verbindend zijn voor advocaten. Deze worden in het tijdschrift van de Tsjechische orde bekendgemaakt.

Een voorbeeld hiervan is de verordening waarin gedrag en mededinging voor advocaten in Tsjechië is geregeld.

Beroepsaansprakelijkheid

Een advocaat is tegenover zijn of haar cliënten aansprakelijk voor schade, letsel of verlies, door hem of haar, zijn of haar medewerkers of vertegenwoordigers tijdens de uitoefening van hun werkzaamheden veroorzaakt. Advocaten moeten zich verzekeren tegen beroepsaansprakelijkheid.

Advocaten zijn ook aansprakelijk als zij schuldig worden bevonden aan schendingen van de tuchtregels waarbij sprake is van ernstige of herhaalde inbreuk op hun plichten.

Juridische gegevensbank

Op de website van de Tsjechische orde van advocaten is een lijst van advocaten beschikbaar. Daar kunt u advocaten zoeken aan de hand van locatie, maar ook aan de hand van specialisatie en talenkennis.

Is de toegang tot deze gegevensbank kosteloos?

Ja.

Rechtskundige adviseurs

Tsjechië kent slechts één soort advocaat.

Andere juridische beroepen

Gerechtsdeurwaarders

Een gerechtsdeurwaarder is een onafhankelijke juridische beroepsbeoefenaar die executoriale titels ten uitvoer legt in overeenstemming met de wet executieprocedure. Alle gerechtsdeurwaarders moeten zijn aangesloten bij de autonome nationale kamer van gerechtsdeurwaarders (Exekutorské komoře).

Het beroep van deurwaarder wordt gereguleerd door wet nr. 120/2001 inzake gerechtsdeurwaarders en executieprocedures (de wet executieprocedure).

Deurwaarders worden benoemd door de minister van Justitie.

In Tsjechië oefenen deurwaarders een openbaar ambt uit. Hun werkzaamheden worden beschouwd als gerechtelijke activiteiten.

Om tot gerechtsdeurwaarder te kunnen worden benoemd, moet iemand Tsjechisch staatsburger zijn en:

• volledig handelingsbekwaam zijn;
• een rechtenstudie hebben afgerond aan een Tsjechische universiteit;
• geen strafblad hebben;
• over ten minste drie jaar beroepservaring beschikken;
• geslaagd zijn voor het gerechtsdeurwaardersexamen.

Benoeming en ambtstermijn

Nadat de toekomstige gerechtsdeurwaarder de eed heeft afgelegd, wordt hij of zij door de minister van Justitie in een vacature benoemd. De selectieprocedure is openbaar. Bij zijn of haar benoeming wordt de deurwaarder lid van de kamer van deurwaarders. De opleiding tot deurwaarder omvat in de eerste plaats een stage in dienst van een deurwaarder. In het volgende stadium wordt men kandidaat-deurwaarder; om in het register van deurwaarders te worden ingeschreven, moet een kandidaat-deurwaarder ten minste drie jaar praktijkervaring hebben en een toelatingsexamen afleggen.

Voor de ambtsperiode geldt geen termijn, maar de minister van Justitie kan een deurwaarder schorsen. Als zij geschorst zijn, kunnen deurwaarders hun beroep niet uitoefenen, en wordt een vervanger benoemd. Dat geldt ook voor perioden waarin een deurwaarder zijn of haar beroep om andere redenen niet kan uitoefenen (bijvoorbeeld vanwege ziekte of verlof).

De ambtstermijn van een gerechtsdeurwaarder loopt af wanneer het lidmaatschap van de kamer van deurwaarders vervalt. Dat kan door overlijden, vaststelling van overlijden, ontslag, verlies van staatsburgerschap of geheel of gedeeltelijk verlies van de handelingsbekwaamheid.

Onverenigbare functies

Deurwaarders mogen geen enkele andere winstgevende activiteit verrichten dan het beheren van hun eigen vermogen. Zij mogen echter wel tegen vergoeding actief zijn aan universiteiten, publiceren, doceren, als tolk of deskundige optreden of artistieke activiteiten ontplooien.

Honorarium

Deurwaarders leggen executoriale titels ten uitvoer en verrichten andere diensten tegen een vergoeding, die voornamelijk bestaat uit een deurwaardershonorarium, onkostenvergoeding, vergoeding van de tijd die met de executie is gemoeid, en vergoeding voor de betekening van documenten. Het honorarium van een deurwaarder kan door de deurwaarder en de opdrachtgever worden bepaald. Als een dergelijke overeenkomst ontbreekt, wordt het honorarium vastgesteld in overeenstemming met een algemeen verbindende regeling. Deurwaarders kunnen de opdrachtgever een redelijk voorschot voor de kosten van de tenuitvoerlegging vragen.

Beroepsaansprakelijkheid

Een deurwaarder is aansprakelijk voor schade, letsel of verlies, door hem of haar, zijn of haar medewerkers of vertegenwoordigers tijdens de tenuitvoerleggingen veroorzaakt. Deurwaarders moeten zich verzekeren tegen beroepsaansprakelijkheid.

Deurwaarders en kandidaat-deurwaarders zijn ook onderworpen aan tuchtrechtspraak voor schending van hun wettelijke verplichtingen of ernstige of herhaalde schending van de waardigheid van het deurwaardersberoep.

Nadere informatie is te vinden op de website van de kamer van deurwaarders.

Organisaties die pro bono (gratis) juridische diensten aanbieden

Een aantal niet-gouvernementele organisaties bieden het publiek rechtsbijstand op diverse gebieden, bijvoorbeeld de ecologische juridische dienst (Ekologický právní servis) en luridicum remedium.

In bepaalde specifieke gevallen biedt de Tsjechische orde van advocaten ook gratis juridische bijstand.

De Tsjechische orde van advocaten biedt gratis juridisch advies over tenuitvoerleggingsvraagstukken.

Leden van het openbaar ministerie

Organisatie

In Denemarken valt het openbaar ministerie [anklagemyndigheden] onder de verantwoordelijkheid van het ministerie van Justitie. Het openbaar ministerie bestaat uit een directeur [rigsadvokaten], openbare aanklagers [statsadvokaterne] en hoofden van politie [politidirektørerne].

De directeur van het openbaar ministerie (de procureur-generaal) doet de strafzaken in het Hooggerechtshof [Højesteret] en neemt daarnaast deel aan hoorzittingen van het Bijzonder Klachtgerecht [Den Særlige Klageret].

De procureur-generaal staat boven de andere leden van het openbaar ministerie en houdt toezicht op hun werkzaamheden. Hij of zij reageert ook als eerste op klachten over door openbare aanklagers genomen beslissingen.

Rol en taken

De taken en organisatie van het openbaar ministerie worden beschreven in deel 10 (artikelen 95 tot en met 107) van de Deense wet inzake de rechterlijke organisatie [retsplejeloven].

Het openbaar ministerie heeft tot taak om, in samenwerking met de politie, in overeenstemming met de wet inzake de rechterlijke organisatie misdrijven en misdaden te vervolgen. In artikel 96, lid 2, van die wet wordt bepaald dat het openbaar ministerie de zaak behandelt met een snelheid die past bij de aard ervan. Hierbij moet het openbaar ministerie ervoor zorgen dat zij die straf verdienen worden vervolgd, maar onschuldigen niet (“het objectiviteitsbeginsel”).

Zes regionale openbare aanklagers voeren strafzaken (beroepszaken en juryzaken) in de gerechtshoven [landsretterne] en houden toezicht op de wijze waarop de hoofden van politie omgaan met strafzaken. Verder behandelen de regionale openbare aanklagers klachten die zijn ingediend tegen besluiten van hoofden van politie met betrekking tot vervolgingen. Ten slotte behandelen openbare aanklagers zaken waarin het gaat om vergoedingen in verband met strafrechtelijke vervolging en klachten tegen de politie.

De openbare aanklager voor ernstige economische delicten [Statsadvokaten for Særlig Økonomisk Kriminalitet] is verantwoordelijk voor de vervolging van gevallen van grote financiële misdrijven in het hele land.

De speciale aanklager voor ernstige internationale criminaliteit [Statsadvokaten for Særlige Internationale Straffesager] is algemeen verantwoordelijk voor de vervolging van in het buitenland gepleegde internationale misdrijven. Hierbij gaat het onder meer om volkerenmoord, misdaden tegen de menselijkheid en oorlogsmisdaden.

De hoofden van politie fungeren als aanklagers in de arrondissementsrechtbanken (eerste aanleg) [byretterne] en zijn daarmee, naast het feit dat ze leiding geven aan de politie, verantwoordelijk voor de onderzoekingen en de opsporing van het politiedistrict en voor de werking van het lokale openbaar ministerie.

Rechters

Organisatie

De Deense Raad voor rechterlijke benoemingen [Dommerudnævnelsesrådet] doet de minister van Justitie aanbevelingen voor alle rechterlijke benoemingen, afgezien van die tot president van het Hooggerechtshof. In de praktijk volgt de minister van Justitie altijd de aanbevelingen van de raad op.

Disciplinaire maatregelen tegen rechters en andere juridische medewerkers van de gerechten worden getroffen door het Bijzonder Klachtgerecht.

De Deense beheersdienst van hoven en rechtbanken [Domstolsstyrelsen] is algemeen verantwoordelijk voor onderwijs en opleiding van het personeel van de gerechten.

Rol en taken

In Denemarken specialiseren beroepsrechters [juridiske dommere] zich over het algemeen niet in een bepaald juridisch onderwerp. Ze kunnen een vaste of een tijdelijke (“konstitueret”) aanstelling hebben. Hulprechters [retsassessorer] en plaatsvervangend rechters [dommerfuldmægtige] behandelen meestal de minder ingewikkelde zaken (zoals zaken aangebracht door gerechtsdeurwaarders [fogeder]).

Lekenrechters [lægdommere] hebben, op enkele belangrijke uitzonderingen na, zitting in alle strafzaken die worden behandeld in rechtscolleges van eerste en tweede aanleg. In civiele zaken kunnen in eerste en in tweede aanleg deskundige toegevoegde lekenrechters [sagkyndige domsmænd] worden uitgenodigd te assisteren. Lekenrechters en deskundige toegevoegde lekenrechters worden benoemd voor een periode van vier jaar.

Juridische gegevensbanken

Nadere informatie is te vinden op:

de webpagina van de Deense vereniging van rechters [Den Danske Dommerforening];

de webpagina van de Deense vereniging van hulprechters [Dommerfuldmægtigforeningen];

informatie over het administratief personeel van de rechtbanken (361 Kb)

Organisatie van juridische beroepen: advocaten

Advocaten

Vrijgevestigde advocaten

De Deense orde van advocaten [Advokatsamfundet] is opgericht in 1919. Alle Deense advocaten zijn verplicht lid.

Advocaten in loondienst en advocaat-stagiairs

FAAF (Foreningen af Advokater og Advokatfuldmægtige) is een vereniging van advocaten in loondienst en advocaat-stagiairs, die deel uitmaakt van de Deense bond van juristen en economen (Danmark Jurist- og Økonomforbund, DJØF). DJØF is de grootste vakbond en belangenvereniging van Denemarken voor studenten en werknemers op de gebieden recht, administratie, overheidsbestuur, onderzoek, onderwijs, communicatie, economie en politieke en sociale wetenschappen. DJØF heeft ongeveer 50 000 leden die op deze gebieden actief zijn. Van de circa 1 500 leden van FAAF hebben er ongeveer 900 een zelfstandige rechtspraktijk.

Bedrijfsjuristen

Bedrijfsjuristen zijn niet alleen lid van de Deense orde van advocaten, maar kunnen ook lid worden van de vereniging van bedrijfsjuristen DVJ (Danske Virksomhedsjurister). Momenteel is ongeveer twee derde van de leden van de DVJ bevoegd tot het uitoefenen van een rechtspraktijk. De DVJ behartigt de beroepsmatige belangen van bedrijfsjuristen. Daarnaast poogt de vereniging bij het publiek meer begrip en waardering te kweken voor de rol en het groeiend belang van de bedrijfsjurist voor het bedrijfsleven, de overheid, ngo’s en de maatschappij als geheel. DVJ is lid van de European Company Lawyers’ Association (ECLA).

Vrijgevestigde advocaten vs. bedrijfsjuristen

In Denemarken vallen bedrijfsjuristen die bevoegd zijn een rechtspraktijk uit te oefenen onder precies dezelfde regelingen als advocaten met zelfstandige praktijken. De wet inzake de rechterlijke organisatie maakt geen onderscheid tussen de twee soorten advocaten, en beiden zijn lid van de Deense orde van advocaten.

Dit betekent dat bedrijfsjuristen in het algemeen dezelfde wettelijke status hebben als andere advocaten en dat voor hen dezelfde gedragscode geldt, en dezelfde regels inzake beroepsgeheim, verschoningsrecht enz. De gedragscode is voor hen echter aangepast, zodat deze ook van toepassing is op de speciale omstandigheden waarin bedrijfsjuristen werken.

Zo wordt het verschoningsrecht voor bedrijfsjuristen net zo geregeld als voor advocaten met een eigen praktijk. Of de drempel voor bedrijfsjuristen dezelfde is als voor andere advocaten, of lager ligt, moet echter nog door de rechter worden uitgemaakt.

De enige uitzondering op de gelijkheid van wettelijke status ligt besloten in de vraag wie de bedrijfsjurist mag vertegenwoordigen. De wettelijke mogelijkheid om als bedrijfsjurist te werken wordt gezien als impliciete uitzondering op artikel 124 van de wet inzake de rechterlijke organisatie, die reguleert voor welke soort ondernemingen een jurist mag optreden.

Dat betekent dat, tenzij de bedrijfsjurist naast zijn/haar dienstbetrekking nog een aparte rechtspraktijk heeft, hij/zij zich alleen advocaat mag noemen als hij/zij de onderneming of organisatie vertegenwoordigt waarbij hij/zij in dienst is. Dat wil zeggen dat als de werkgever de bedrijfsjurist vraagt juridisch advies te geven aan een klant of lid, deze daarbij niet de titel van advocaat mag voeren, tenzij hij/zij ook nog een eigen advocatenpraktijk heeft en de klant of het lid vanuit die praktijk van dienst is.

Wanneer de bedrijfsjurist naast de dienstbetrekking echter geen eigen praktijk heeft en toch juridisch advies geeft aan een klant die of een lid dat een consument is, en het advies met een commercieel doel is gegeven, is de wet inzake juridisch advies van toepassing op de activiteiten van de bedrijfsjurist. Daarbij wordt een uitzondering gemaakt voor juridisch advies gegeven door vakbonden en niet-gouvernementele organisaties, omdat dergelijk advies niet met een commercieel doel wordt gegeven en algemeen wordt gezien als behorend bij de normale ledenservice, voortvloeiend uit de bestaansreden van een vakbond.

Juridisch advies dat door een vakbondswerknemer (met de bevoegdheid om als advocaat op te treden) wordt gegeven aan een individuele consument, is derhalve alleen onderhevig aan de algemene regels voor vergoedingen in niet-contractuele relaties, en wordt slechts indirect gereguleerd door de Deense gedragscode. Hierin wordt bepaald dat een advocaat zich, krachtens artikel 126, lid 4, van de wet inzake de rechterlijke organisatie, (buiten zijn/haar juridische beroepsleven) met betrekking tot zakelijke en financiële kwesties niet mag gedragen op een wijze die een advocaat onwaardig is.

De wet inzake juridisch advies

Sinds juli 2006 is er een speciale regeling voor juridisch advies aan consumenten met een commercieel doel, ongeacht de opleiding van de verstrekker van het advies. De wet is uitdrukkelijk niet van toepassing op advocaten die in het kader van hun onafhankelijke rechtspraktijk juridisch advies geven. Evenmin is de wet van toepassing op vakbonden en ngo’s, aangezien advies van dergelijke organisaties geacht wordt geen commercieel doel te dienen (zie hierboven). Bovendien valt juridisch advies verstrekt door financiële instellingen buiten het toepassingsgebied van de wet, in zoverre de financiële instellingen gebonden zijn aan gedragscodes die uitgaan van de minister van Economische Zaken.

Dit is, als eerder aangegeven, echter niet hetzelfde als zeggen dat juridisch advies verstrekt door iemand die bevoegd is tot het uitoefenen van een rechtspraktijk, niet wettelijk is geregeld. Wanneer een interne jurist, die beschikt over een bevoegdheid een rechtspraktijk uit te oefenen, juridisch advies geeft aan een consument (en dus aan iemand anders dan zijn/haar werkgever), terwijl hij/zij niet ook nog een eigen advocatenpraktijk voert, valt deze dienst onder de wet inzake juridisch advies indien het advies wordt geacht met een commercieel doel te zijn gegeven.

De belangrijkste kenmerken van de wet inzake juridisch advies

• Een juridisch adviseur moet zich aan de gedragscode houden. Dit houdt onder meer in dat hij/zij zich zorgvuldig, gewetensvol en consequent van zijn/haar taken kwijt, rekening houdend met de belangen van de cliënt. Het advies moet met de benodigde snelheid worden verstrekt.
• Overeenkomsten over de verlening van juridisch advies moeten op schrift worden gesteld.
• Een juridisch adviseur is niet verplicht een beroepsaansprakelijkheidsverzekering af te sluiten, maar moet wel informatie hieromtrent opnemen in de overeenkomst inzake de verlening van juridisch advies.
• Een juridisch adviseur moet de cliënt informeren over de prijs van het juridisch advies.
• Een juridisch adviseur mag geen trustvermogen ontvangen.
• Een juridisch adviseur mag een cliënt niet bijstaan wanneer hij/zij een zeker persoonlijk of financieel belang heeft bij de uitkomst van de zaak.
• Een juridisch adviseur moet zich houden aan een van de minister van Justitie uitgaande gedragscode. De Deense ombudsman voor consumenten [Forbrugerombudsmanden] controleert of juridisch adviseurs zich aan de wet en aan de gedragscode houden.

Juridische gegevensbanken

Deze informatie is beschikbaar op de website van de Deense orde van advocaten.

Op deze site staat informatie over de juridische beroepsgroep in Denemarken. Er is ook een advocatengids (in het Deens: “Find en advokat”).

Andere juridische beroepen

Organisaties die pro-Deodiensten verlenen

Er bevinden zich bureaus voor rechtsbijstand in heel Denemarken. Wie rechtsbijstand wil kan contact opnemen met de Autoriteit Burgerzaken [Civilstyrelsen], die hem/haar naar het dichtstbijzijnde bureau zal verwijzen. Het adres is:

Civil Affairs Agency / Civilstyrelsen

Toldboden 2, 2^e verdieping

8800 Viborg, Denemarken

Tel.: +45 33923334

E-mail: civilstyrelsen@civilstyrelsen.dk

Openbare aanklager (Staatsanwalt)

Rol en taken

Het openbaar ministerie (Staatsanwaltschaft) is een onafhankelijke strafrechtelijke instelling, die op dezelfde wijze is gestructureerd als de rechtbanken. Het heeft onder meer tot taak vooronderzoeken te leiden, de aanklacht in te dienen tijdens het proces en veroordelingen ten uitvoer te leggen. Tenzij wettelijk anders bepaald, is het openbaar ministerie ook verantwoordelijk voor het instellen van vervolging wegens administratieve overtredingen.

Het openbaar ministerie is verplicht bij misdrijven tot vervolging over te gaan, mits er voldoende gronden zijn om dat te doen (legaliteitsbeginsel). Dit houdt in dat het openbaar ministerie, voordat het een aanklacht indient, alle feiten die bij hem bekend zijn, moet onderzoeken en vanuit juridisch oogpunt moet beoordelen. Het openbaar ministerie moet hierbij objectief en onpartijdig handelen en het belastende bewijs afwegen tegen het bewijs ten gunste van de verdachte. Dit betekent dat, wanneer aan de wettelijke verplichtingen is voldaan, een openbare aanklager tot vervolging moet overgaan. Als het om een overtreding gaat, kan het openbaar ministerie van vervolging afzien wanneer de dader wordt geacht slechts in geringe mate schuldig te zijn en wanneer het niet in het algemeen belang is hem te vervolgen. Onder bepaalde in de wet vermelde voorwaarden moet daarvoor echter wel de goedkeuring worden verkregen van de rechtbank die bevoegd is om de hoofdprocedure te starten. Het is ook mogelijk de verdachte verplichtingen en bevelen op te leggen en de procedure te sluiten als hij of zij zich daaraan houdt.

Bij het uitvoeren van onderzoeken in het kader van strafrechtelijke procedures kan het openbaar ministerie om assistentie van andere partijen verzoeken, zoals politiefunctionarissen, belastinginspecteurs en douaneambtenaren. Deze personen moeten zich aan zijn instructies houden.

Voordat een strafzaak voor de rechter gebracht kan worden, moet er eerst iemand formeel een feit ten laste worden gelegd. Met uitzondering van enkele lichte vergrijpen moet dit steeds worden gedaan door het openbaar ministerie. In het algemeen vertegenwoordigt een openbare aanklager het openbaar ministerie.

De gerechtelijke procedures waar het openbaar ministerie een rol in speelt, zijn hoofdzakelijk strafrechtelijk van aard. Dit geldt zowel voor zaken in eerste aanleg als voor beroepsprocedures (hoger beroep en cassatie).

Tijdens de rechtszitting moet de openbare aanklager de tenlastelegging voorlezen en heeft hij of zij het recht de verdachte en eventuele getuigen te ondervragen. Hij of zij kan zelf ook bewijsstukken indienen. Aan het eind van het proces presenteert de openbare aanklager nog eenmaal een analyse van de zaak, waarbij de materiële en juridische aspecten aan bod komen. Dikwijls vraagt hij of zij de rechter de verdachte te veroordelen dan wel onschuldig te verklaren.

Met toestemming van het openbaar ministerie, de rechtbank en de verdachte kan de strafprocedure in dit stadium worden gesloten, vooral wanneer uit de rechtszitting is gebleken dat de verdachte slechts in geringe mate schuldig is.

Wanneer het openbaar ministerie van mening is dat een uitspraak van de rechtbank om feitelijke of juridische redenen moet worden herzien, kan het beroep instellen – ook wanneer dit ten gunste van de verdachte is.

Organisatie

Het openbaar ministerie is aangesteld bij de arrondissementsrechtbank (Landgericht), de hogere arrondissementsrechtbank (Oberlandesgericht; hoogste rechtscollege van een deelstaat) en het federaal gerechtshof (Bundesgerichtshof). Het is hiërarchisch georganiseerd.

Vanwege het federale systeem van Duitsland moet er een onderscheid worden gemaakt tussen de bevoegdheden van de federale overheid en die van de deelstaten.

De openbaar ministeries van de deelstaten (Staatsanwaltschaften der Länder)

Behalve de strafbare feiten die onder de bevoegdheid van de procureur-generaal bij het federaal gerechtshof (Generalbundesanwalt beim Bundesgerichtshof) vallen, vindt de rechtsvervolging plaats door de openbaar ministeries van de deelstaten. De procureur-generaal bij het federaal gerechtshof en de openbaar ministeries van de deelstaten zijn zelfstandige, onderscheiden entiteiten die op hun eigen niveaus werken. Er is geen hiërarchische relatie tussen het nationale niveau en dat van de deelstaten. In uitzonderlijke gevallen kan de procureur-generaal bij het federaal gerechtshof echter zaken die tot zijn bevoegdheid behoren, naar de openbaar ministeries van de deelstaten verwijzen, of zaken behandelen die onder hun bevoegdheid van vallen.

Alle zestien deelstaten hebben een eigen openbaar ministerie, dat als volgt is georganiseerd:

Elke arrondissementsrechtbank heeft een eigen openbaar ministerie, dat tevens verantwoordelijk is voor de kantongerechten (Amtsgerichte) binnen het eigen arrondissement.

De openbaar ministeries in de arrondissementsrechtbank vallen allemaal onder het bureau van de procureur-generaal (Generalstaatsanwaltschaft) in de overeenkomstige hogere arrondissementsrechtbank, dat op zijn beurt rekenschap aflegt aan de minister van Justitie van de betreffende deelstaat.

De bureaus van de procureurs-generaal houden zich bezig met beroepen om feitelijke of juridische redenen bij de hogere arrondissementsrechtbanken. Wanneer een dergelijke procedure onder de bevoegdheid van het federaal gerechtshof valt, dan neemt de procureur-generaal bij dat gerechtshof de rechtsvervolging op zich.

Voor meer informatie over rechtsvervolging kunt u terecht op de pagina rechtbanken en openbaar ministeries (Gerichte und Staatsanwaltschaften) op de website van het Bondsministerie van Justitie en Consumentenbescherming. Veel openbaar ministeries hebben ook eigen websites, die toegankelijk zijn via de justitieportalen van de respectieve deelstaten.

De procureur-generaal bij het federaal gerechtshof

In de Bondsrepubliek Duitsland is de rechtspraak in principe een zaak van de deelstaten (artikelen 30, 92 en 96 van de grondwet). Het bureau van de procureur-generaal bij het federaal gerechtshof (Generalbundesanwalt beim Bundesgerichtshof) is het enige openbaar ministerie op Bondsniveau. Het wordt ook wel het federale openbaar ministerie (Bundesanwaltschaft) genoemd. Het bestaat naast de procureur-generaal bij het federaal gerechtshof uit verschillende categorieën magistraten van het openbaar ministerie: federale openbare aanklagers (Bundesanwälte), hogere openbare aanklagers (Oberstaatsanwälte), openbare aanklagers (Staatsanwälte) en andere functionarissen. De procureur-generaal bij het federaal gerechtshof geeft leiding aan het federale openbaar ministerie bij dat gerechtshof.

De procureur-generaal bij het federaal gerechtshof staat de aanklager juridisch bij bij alle ernstige misdrijven tegen de staat die de interne veiligheid (in het bijzonder terroristische daden) of externe veiligheid (landverraad en spionage) van de Bondsrepubliek Duitsland ernstig in gevaar brengen. Voor alle andere strafbare feiten in verband met de veiligheid van de staat kan de procureur-generaal vervolging instellen onder bepaalde voorwaarden als vermeld in artikel 120, lid 2, van de wet op de rechterlijke organisatie (Gerichtsverfassungsgesetz; GVG) (wat het evocatierecht wordt genoemd). De procureur-generaal is tevens verantwoordelijk voor de vervolging van internationale strafrechtelijke misdrijven en verschijnt in beroeps- en aanklachtprocedures voor de strafkamers van het federaal gerechtshof.

De procureur-generaal bij het federaal gerechtshof wordt benoemd door de Bondspresident, op voordracht van de Bondsminister van Justitie en Consumentenbescherming. Deze voordracht wordt ter goedkeuring aan de Bondsraad (Bundesrat) voorgelegd. Op zijn beurt legt de procureur-generaal verantwoording af aan de Bondsminister van Justitie en Consumentenbescherming. De minister is echter niet gerechtigd toezicht te houden op de openbare aanklagers van de deelstaten en kan hun geen instructies geven.

Rechter

Organisatie

De voornaamste wetgeving met betrekking tot het beroep van rechter op zowel federaal als deelstaatniveau is de wet op het rechtersambt (Deutsche Richtergesetz; DRiG). In de wetgeving van de afzonderlijke deelstaten zijn nadere voorschriften vastgelegd.

De ministeries van Justitie van de deelstaten houden toezicht op de werkzaamheden van de rechters op deelstaatniveau. Het werk van de rechters op Bondsniveau (met uitzondering van de rechters van het federaal grondwettelijk hof (Bundesverfassungsgericht)) staat onder toezicht van het betreffende Bondsministerie.

Rol en taken

Beroepsrechters en lekenrechters

Beroepsrechters (Berufsrichter) zijn werkzaam op Bondsniveau of deelstaatniveau. Op deelstaatniveau werken rechters in een kantongerecht, een arrondissementsrechtbank of een hogere arrondissementsrechtbank. De meeste rechters werken op deelstaatniveau.

Rechters op Bondsniveau kunnen werkzaam zijn bij het federaal grondwettelijk hof, het federaal gerechtshof, het federaal arbeidsrechthof (Bundesarbeitsgericht), het federaal financieel hof (Bundesfinanzhof), het federaal sociaal hof (Bundessozialgericht), het federaal administratief hof (Bundesverwaltungsgericht) of het federaal octrooihof (Bundespatentgericht).

In strafzaken worden beroepsrechters bijgestaan door lekenrechters (Schöffen). Burgers kunnen door de autoriteiten worden aangesteld als lekenrechter en krijgen hiervoor geen salaris. In theorie kan iemand zelfs worden aangesteld zonder daarmee te hebben ingestemd. Alleen in uitzonderlijke omstandigheden mag iemand weigeren de functie te vervullen. Lekenrechters doen dienst in kantongerechten en in de straf- en jeugdkamers van arrondissementsrechtbanken.

In principe hebben lekenrechters dezelfde stemrechten als beroepsrechters. Dit betekent dat beroepsrechters en lekenrechters samen besluiten over de schuld van een verdachte en de op te leggen straf.

In artikel 36 van de wet op de rechterlijke organisatie (GVG) is bepaald dat lekenrechters eens in de vijf jaar worden gekozen. Alleen Duitse staatsburgers kunnen optreden als lekenrechter (artikel 31 GVG), met uitzondering van de volgende personen (artikel 33 GVG):

• personen onder de 25 of boven de 70 op het moment dat de ambtstermijn zou beginnen;
• personen die niet woonachtig zijn in het betreffende arrondissement;
• personen die vanwege hun gezondheidstoestand ongeschikt zijn voor de rol;
• personen die vanwege onvoldoende kennis van de Duitse taal ongeschikt zijn voor de rol;
• personen die gevaar lopen insolvent te worden;

Verder zijn ongeschikt voor deze rol:

• personen die op grond van een rechterlijke uitspraak geen publieke functie mogen vervullen of voor een opzettelijk misdrijf tot een gevangenisstraf van meer dan zes maanden zijn veroordeeld;
• of naar wie een vooronderzoek wordt verricht in verband met een misdrijf waardoor de uitoefening van een publieke functie wellicht niet mogelijk is (artikel 32 GVG).

Lekenrechters hebben recht op een vergoeding voor inkomstenderving, waarvan de hoogte is geregeld in de wet inzake justitiële beloning en vergoeding (Justizvergütungs- und -entschädigungsgesetz) (artikel 55 GVG). De deelstaten verstrekken informatiebrochures die lekenrechters informeren over hun plichten. Deze zijn ook online beschikbaar. De deelstaten bieden ook scholing voor lekenrechters aan.

Hulprechters (Rechtspfleger)

Hulprechters zijn functionarissen van justitie. Zij oefenen – als ‘tweede zuil van de derde macht’ – vooral taken uit op het gebied van de zogeheten ‘vrijwillige rechtspraak’ (o.a. kwesties inzake nalatenschappen, rechtshandelingsbekwaamheid, minderjarigen, adoptie, kadaster, handelsregister, register van coöperatieve vennootschappen, register van maatschappen, verenigingsregister, huwelijksvermogensregister, scheepsregister enz.), maar zijn daarnaast ook belast met talrijke andere taken binnen het justitiële apparaat, bijvoorbeeld op het gebied van het rechterlijk betalingsbevel, rechtsbijstand, gedwongen tenuitvoerlegging, gedwongen verkoop en sekwestratie, de vaststelling van kosten, strafuitvoering, bij procedures voor het federaal octrooihof en in de internationale rechtsorde.

Bij de kantongerechten zijn er nu al meer hulprechters dan rechters. De taakomschrijving van hulprechters is in de wet inzake hulprechters (Rechtspflegergesetz; RPflG) neergelegd. Bij de uitoefening van hun taken en bij het geven van beslissingen zijn hulprechters, net als rechters, onafhankelijk; zij zijn daarbij slechts gebonden door de wet en het recht. Tegen hun beslissingen kunnen in beginsel de in de algemene procedurele regelingen vastgestelde rechtsmiddelen worden ingesteld.

Juridische gegevensbanken

Websites met informatie over justitie die voor het algemene publiek toegankelijk zijn:

• de website van het Duitse Bondsministerie van Justitie en Consumenten
• de verschillende websites van de ministeries van Justitie van de deelstaten (bv.Hamburg, Berlijn, Beieren);
• individuele rechtbanken die informatie ter beschikking stellen op internet;
• een gemeenschappelijk justitieportaal van de Bondsregering en de deelstaten.

Meer informatie is beschikbaar op de webpagina’s van de bond van Duitse rechters (Deutscher Richterbund) of de bond van Duitse hulprechters (Bund Deutscher Rechtspfleger).

Advocaat

In Duitsland zijn er ongeveer 166 000 advocaten. Deze hebben dezelfde juridische opleiding genoten als rechters en mogen hun cliënten bij alle juridische aangelegenheden adviseren en vertegenwoordigen. Zij mogen hun beroep zowel binnen als buiten de rechtszaal uitoefenen; het Duitse recht kent geen speciale categorie advocaten met pleitrecht. In beginsel geldt de bevoegdheid om in de rechtszaal op te treden voor alle soorten rechtbanken in Duitsland. De enige uitzondering daarop wordt gevormd door zaken waarin een cliënt moet worden vertegenwoordigd in een civiele zaak bij het federaal gerechtshof, waarvoor speciale toelatingsvereisten gelden. Een andere uitzondering betreft bedrijfsadvocaten (advocaten die door een niet-juridische werkgever in dienst worden genomen om ze in juridische zaken te adviseren en te vertegenwoordigen). Bij bepaalde rechtbanken mogen zij hun werkgever echter niet vertegenwoordigen.

Advocaten vallen onder de bepalingen van de Bondsverordening voor advocaten (Bundesrechtsanwaltsordnung; BRAO). Voor de advocatuur geldt verder zelfregulering door middel van beroepsregels, te weten die van de beroepsgedragscode voor advocaten (Berufsordnung für Rechtsanwälte; BORA) en de gedragscode gespecialiseerde advocaten (Fachanwaltsordnung; FAO). De vergoedingen van advocaten zijn geregeld in de wet advocatenvergoedingen (Rechtsanwaltsvergütungsgesetz; RVG).

De advocaten zijn verdeeld over 27 regionale orden van advocaten (Rechtsanwaltskammern) en de orde van advocaten van het federaal gerechtshof. De orden zijn verantwoordelijk voor de toelating tot het beroep van advocaat. Ook hebben zij onder meer tot taak erop toe te zien dat advocaten zich aan hun beroepsverplichtingen houden.

Juridische gegevensbanken

Uitgebreide informatie over de advocatuur kan worden gevonden op de website van de federale orde van advocaten (Bundesrechtsanwaltskammer; BRAK). Bovendien verschaft de Duitse advocatenvereniging (Deutsche Anwaltverein; DAV), de grootste onafhankelijke vereniging van Duitse advocaten, allerhande informatie over het beroep van advocaat (ook beschikbaar in het Engels en het Frans).

De volgende websites bieden hulp bij het zoeken naar een advocaat: hetofficiële nationale register van advocaten (Bundesweites Amtliches Anwaltsverzeichnis), waarin alle advocaten zijn opgenomen (in het Duits en het Engels), en de Federale informatiedienst advocatuur (Deutsche Anwaltauskunft).

Octrooigemachtigde

Duitsland kent ongeveer 3 000 praktiserende octrooigemachtigden. Octrooigemachtigden hebben in het algemeen een technische of natuurwetenschappelijke academische opleiding afgerond, plus een aanvullende juridische opleiding gevolgd. Hun werkzaamheden beperken zich tot het adviseren en vertegenwoordigen van cliënten op het gebied van industriële-eigendomsrechten (in het bijzonder met betrekking tot octrooien, gebruiksmodellen, handelsmerken en tekeningen en modellen van nijverheid), vooral waar het gaat om aanmeldings- en bewakingsprocedures. Octrooigemachtigden mogen hun cliënten vertegenwoordigen bij het Duitse octrooi- en merkenbureau (Deutsches Patent- und Markenamt), de federale octrooirechtbank (Bundespatentgericht) en, in speciale omstandigheden, het federaal gerechtshof. In de arrondissementsrechtbanken en hogere arrondissementsrechtbanken mogen zij echter alleen standpunten voor hun cliënten naar voren brengen, en zelf geen gedingen voeren.

Octrooigemachtigden moeten zich houden aan de bepalingen van de verordening voor octrooigemachtigden (Patentanwaltsordnung; PAO) en vallen onder de kamer van octrooigemachtigden (Patentanwaltskammer).

Juridische gegevensbanken

De website van de kamer van octrooigemachtigden biedt informatie over de beroepsgroep en een register van octrooigemachtigden (Bundesweites Amtliches Patentanwaltsverzeichnis).

Notaris

In Duitsland zijn er momenteel bijna 7 000 notarissen actief, voor wie geldt dat ze in beginsel dezelfde juridische opleiding moeten hebben genoten als rechters. Zij bieden onafhankelijk, onpartijdig en objectief advies en dito hulp bij belangrijke rechtshandelingen en bij de afwikkeling van juridische zaken, zodat rechtszaken worden voorkomen. Hun belangrijkste taak is het bekrachtigen van rechtshandelingen met behulp van een notariële akte.

Als gevolg van de federale structuur van Duitsland zijn er verschillende soorten notarissen. In de meeste deelstaten is ‘notaris’ het hoofdberoep van hen die notariële taken uitvoeren (het zogenaamde Nurnotariat). In een aantal deelstaten is het notariaat echter een nevenactiviteit van sommige advocaten (Anwaltsnotariat). Alle notarissen worden aangesteld door en staan onder toezicht van de rechterlijke autoriteiten van hun respectieve deelstaten (Landesjustizverwaltung).

De voorschriften voor het beroep van notaris zijn neergelegd in de federale verordening voor notarissen (Bundesnotarordnung; BNotO). De vergoeding van notarissen is geregeld in de kostenverordening (Kostenordnung; KostO).

Notarissen vallen onder hun respectieve regionale kamers van notarissen.

Juridische gegevensbanken

Uitgebreide informatie over diverse onderwerpen betreffende het beroep van notaris is te vinden op de website van de federale kamer van notarissen (Bundesnotarkammer). Het register van notarissen (Verzeichnis der Notare) op die website kan u helpen een notaris te vinden. De informatie is in het Duits, Engels, Frans en Spaans beschikbaar.

Andere juridische beroepen

Juridische beroepen volgens de wet juridische diensten (Rechtsdienstleistungsgesetz; RDG)

De wet juridische diensten staat toe dat incassoagenten, pensioenadviseurs en juridische dienstverleners gespecialiseerd in buitenlands recht, buitengerechtelijke juridische diensten verrichten. In bepaalde gevallen mogen incassoagenten en pensioenadviseurs hun cliënten ook vertegenwoordigen bij de rechtbank. Zij moeten wel geregistreerd staan voor het uitvoeren van deze activiteit (de rechtbank kan hier op verzoek goedkeuring voor geven). De namen van de geregistreerde personen zijn opgenomen in het register juridische diensten (Rechtsdienstleistungsregister).

De wet schrijft niet voor dat deze geregistreerde dienstverleners moeten behoren tot een bepaalde orde of kamer of lid moeten zijn van een specifieke beroepsorganisatie. Er zijn wel beroepsverenigingen waarin een deel van de incassoagenten en pensioenadviseurs is georganiseerd. De grootste organisaties zijn de Duitse vereniging van incasso-ondernemingen (Bundesverband Deutscher Inkasso-Unternehmen), de Duitse vereniging van juridisch adviseurs/juridische dienstverleners (Bundesverband Deutscher Rechtsbeistände/Rechtsdienstleister) en de Duitse vereniging van pensioenadviseurs (Bundesverband der Rentenberater).

Juridische gegevensbanken

Het is mogelijk via het Duitse justitieportaal het register juridische diensten te raadplegen; daarin is de lijst opgenomen van juridische dienstverleners en van de rechtbanken die verantwoordelijk zijn voor registratie. Verder is er veel informatie beschikbaar op de websites van de volgende organisaties: Duitse vereniging van incasso-ondernemingen, Duitse vereniging van juridisch adviseurs/juridische dienstverleners en Duitse vereniging van pensioenadviseurs .

Organisaties die gratis juridische diensten verlenen

In Duitsland wordt door talloze liefdadigheidsorganisaties gratis juridisch advies gegeven (in overeenstemming met de artikelen 6 en 8 van de wet juridische diensten). Enkele van de belangrijkste zijn:

• Duitse liefdadigheidsvereniging voor arbeiders (Arbeiterwohlfahrt Bundesverband)
• Caritas (katholieke organisatie voor sociale hulp)
• Diakonie (protestantse organisatie voor maatschappelijk werk)
• Joodse organisatie voor maatschappelijk werk (Zentralwohlfahrtstelle der Juden in Deutschland)
• Duitse Rode Kruis
• Niet-confessionele associatie van sociale bewegingen (Paritätischer Wohlfahrtsverband)

Links

E-Justiceportaal van de federale overheid en de deelstaten

Informatie over de rechtbanken en openbaar ministeries, Bondsministerie van Justitie en Consumentenbescherming

Bondsministerie van Justitie en Consumentenbescherming

Ministerie van Justitie Hamburg

Ministerie van Justitie Berlijn

Ministerie van Justitie Beieren

Bond van Duitse rechters

Federale orde van advocaten

Officieel nationaal register van advocaten

Duitse advocatenvereniging

Federale informatiedienst advocatuur

Kamer van octrooigemachtigden

Lijst van notarissen

Federale kamer van notarissen

Register juridische diensten

Duitse liefdadigheidsvereniging voor arbeiders

Caritas

Diaconie (protestantse organisatie voor maatschappelijk werk)

Joodse organisatie voor maatschappelijk werk

Duitse Rode Kruis

Niet-confessionele associatie van sociale bewegingen

Juridische beroepen — inleiding

De juridische beroepen in Estland omvatten:

• openbaar aanklagers;
• rechters;
• lekenrechters;
• assistent-rechters en griffiers;
• juristen;
• notarissen;
• tenuitvoerleggingsfunctionarissen, en
• faillissementscuratoren.

Openbaar aanklagers

Organisatie

De openbaar aanklager is een overheidsinstantie die onder de verantwoordelijkheid van het Ministerie van Justitie valt. Zijn kantoor kent een tweelagige structuur: het bureau van de procureur-generaal (de hoogste geleding van de dienst) en vier arrondissementsbureaus.

Het ambtsgebied van het bureau van de procureur-generaal is het hele grondgebied van Estland en dat van de arrondissementsbureaus valt samen met dat van de politieprefecturen. Aan het hoofd van de openbaar aanklager staat de procureur-generaal, die wordt benoemd voor een periode van vijf jaar door de Estse regering op voordracht van de minister van Justitie, die daartoe eerst advies inwint bij de Commissie juridische zaken van het Estse parlement.

Elk jaar dient de procureur-generaal tijdens de voorjaarszitting van het parlement bij de Commissie grondwetszaken een overzicht in van de verrichting, in het voorgaande kalenderjaar, van de taken die door de wet aan de openbaar aanklager worden opgedragen.

Aan het hoofd van een arrondissementsbureau staat de hoofdaanklager, die eveneens voor vijf jaar door de minister van Justitie op voordracht van de procureur-generaal wordt benoemd.

In totaal zijn er acht soorten openbaar aanklagers in Estland: de procureur-generaal, leidinggevende openbare aanklagers, openbare aanklagers en assistent-aanklagers in het bureau van de procureur-generaal en leidinggevende aanklagers, senior aanklagers, gespecialiseerde aanklagers, arrondissementsaanklagers en assistent-aanklagers in de arrondissementsbureaus.

Zie de Wet op de openbaar aanklager.

Rol en taken

Op grond van de Wet op de openbaar aanklager:

• neemt de openbaar aanklager deel aan de planning van de surveillance die nodig is voor het voorkomen en opsporen van misdrijven;
• leidt de openbaar aanklager de aan het strafproces voorafgaande procedure en waarborgt hij de wettigheid en doeltreffendheid hiervan;
• treedt de openbaar aanklager als zodanig op voor de rechter;
• vervult de openbaar aanklager andere taken die door de wet aan hem zijn opgedragen.

De openbaar aanklager is onafhankelijk bij de verrichting van zijn taken uit hoofde van de Wet op de openbaar aanklager.

Als leider van de strafprocedure heeft de aanklager de leiding over het vooronderzoek, waarin bewijs wordt verzameld, en beslist hij of een persoon wordt vervolgd op grond van de vastgestelde feiten.

Krachtens de Statuten voor de openbaar aanklager
verricht het bureau van de procureur-generaal de volgende taken:

• het waarborgen van de wettigheid en doeltreffendheid van de aan het strafproces voorafgaande procedure en in elke aanleg optreden als openbare aanklager voor de rechter, in alle zaken met betrekking tot ambtsmisbruik, economische misdrijven, misdrijven in verband met dienst in de strijdkrachten, milieumisdrijven, misdrijven tegen de rechtspleging en strafbare feiten in het kader van georganiseerde criminaliteit, grensoverschrijdende criminaliteit en misdrijven die veel publiekelijke aandacht krijgen, alsmede misdrijven tegen de menselijkheid en de internationale veiligheid, ernstigere misdrijven tegen de staat, misdrijven door openbaar aanklagers en andere misdrijven die als zodanig zijn toegewezen door de openbaar aanklager;
• het analyseren van, toezicht houden op en verstrekken van adviezen over de activiteiten van de arrondissementsbureaus en het analyseren en trekken van algemene conclusies inzake de justitiële praktijken en de praktijken van de openbaar aanklager;
• het nakomen van verplichtingen die voortvloeien uit internationale samenwerking, waaronder deelname aan de activiteiten van Eurojust;
• het deelnemen aan het opstellen van wetten, verordeningen en besluiten van de regering van de republiek en verordeningen en richtlijnen van de minister van Justitie betreffende de activiteiten van de openbaar aanklager;
• het deelnemen aan het opstellen van ontwikkelingsplannen in verband met de openbaar aanklager en zijn taken;
• het organiseren van pr-activiteiten van de openbaar aanklager en het voorlichten van het publiek over de werkzaamheden van de openbaar aanklager;
• het organiseren van het personeelsbeleid en de opleidingswerkzaamheden van de openbaar aanklager, het afhandelen van kwesties in verband met de gezondheid en veiligheid op het werk van ambtenaren en werknemers en het bijhouden van de personeelsregistratie;
• het organiseren van de administratieve taken van het selectiecomité voor openbaar aanklagers;
• het opstellen van de ontwerpbegroting voor de openbaar aanklager en het waarborgen dat de begrotingsmiddelen op doelgerichte wijze worden aangewend;
• het organiseren van het beheer van de staatseigendommen die in het bezit zijn van de openbaar aanklager;
• het uitvoeren van overige taken die per wet, een besluit van de Riigikogu, een besluit van de president van de republiek, een verordening of besluit van de regering van de republiek of een verordening van de minister van Justitie aan het bureau zijn toegewezen.

Rechters

Organisatie

Een rechter moet de Estse nationaliteit hebben, in het bezit zijn van een nationaal erkend universitair rechtendiploma, een gelijkwaardige kwalificatie in de zin van artikel 28, lid 2, tweede alinea, van de Onderwijswet van de Republiek Estland of een gelijkwaardige buitenlandse kwalificatie, een grondige kennis hebben van het Estlands, van onbesproken gedrag zijn en blijk geven van de bekwaamheid en de persoonlijke eigenschappen die nodig zijn om als rechter te kunnen optreden. Rechters worden voor het leven benoemd. De minister van Justitie is niet gemachtigd om rechters bevelen te geven en kan geen disciplinair gezag uitoefenen ten aanzien van rechters. Rechters kunnen uitsluitend uit hun functie worden ontzet krachtens een rechterlijke uitspraak die in kracht van gewijsde is gegaan. Rechters kunnen in elk geval aanblijven totdat zij de leeftijd van 67 jaar hebben bereikt, maar mogelijk ook langer.

De volgende personen kunnen niet als rechter worden benoemd:

• personen die veroordeeld zijn voor een strafbaar feit;
• personen die uit het ambt van rechter, notaris of tenuitvoerleggingsfunctionaris zijn ontzet;
• personen die geroyeerd zijn als lid van de Estse orde van advocaten;
• personen die vanwege een tuchtrechtelijke overtreding ontslagen zijn als ambtenaar in de openbare dienst;
• personen die failliet zijn;
• personen wier beroepswerkzaamheden als accountant zijn beëindigd, tenzij dit is gebeurd op verzoek van de betrokkene zelf;
• personen wier recht om te mogen werken als octrooigemachtigde is ingetrokken, tenzij dit is gebeurd op verzoek van de betrokkene zelf;
• personen wier recht om te mogen werken als beëdigd vertaler is ingetrokken op basis van artikel 28, lid 3, derde alinea, van de Wet op de beëdigde vertalers.

Personen die na het verkrijgen van de relevante kwalificatie ten minste vijf jaar juridische ervaring hebben opgedaan of ten minste drie jaar als referendaris of griffier hebben gewerkt en het examen voor rechter met goed gevolg hebben afgelegd of hiervan zijn vrijgesteld, kunnen worden benoemd als rechter in een kantonrechtbank of administratieve rechtbank.

Ervaren en erkende juristen die het examen voor rechter met goed gevolg hebben afgelegd, kunnen worden benoemd als rechter in een arrondissementsrechtbank. Personen die onmiddellijk voorafgaand aan hun benoeming als rechter hebben gewerkt, hoeven het rechtersexamen niet af te leggen.

Ervaren en erkende juristen kunnen worden benoemd tot rechter in het Hooggerechtshof.

Rechters worden benoemd via een vergelijkende procedure die open staat voor alle personen die in principe in aanmerking komen.

Een rechter mag buiten dit ambt geen andere functie bekleden, tenzij het een onderwijs- of onderzoeksactiviteit betreft. Een rechter moet de president van de rechtbank inlichten over alle andere activiteiten dan die in het kader van zijn ambt als rechter. Een andere werkkring mag de uitvoering van de officiële taken van de rechter of diens onpartijdigheid bij de rechtspleging niet in gevaar brengen. Een rechter mag lid van de Riigikogu of gemeenteraadslid zijn, noch lid van een politieke partij, oprichter, beherend partner of lid van de raad van bestuur of de raad van toezicht van een onderneming, directeur van een vestiging van een buitenlandse onderneming, faillissementscurator, lid van een faillissementscommissie, verplichte bewindvoerder over een onroerende zaak of arbiter die door een van de partijen bij een geschil is gekozen.

Een rechter kan uitsluitend uit zijn functie worden ontzet krachtens een rechterlijke uitspraak. Een tenlastelegging tegen een rechter van een rechtbank van eerste of tweede aanleg kan tijdens zijn ambtsperiode uitsluitend worden ingediend op voorstel van het Hooggerechtshof in voltallige zitting (en banc) met goedvinden van de president van de republiek. Een tenlastelegging tegen een rechter van het Hooggerechtshof kan tijdens zijn ambtsperiode uitsluitend worden ingediend op voorstel van de kanselier van Justitie, met goedvinden van een meerderheid van het Estse parlement.

De vereisten die van toepassing zijn op rechters, hun praktische voorbereiding en hun verplichtingen zijn vastgelegd in de Wet op de rechterlijke organisatie.

Rol en taken

De uitoefening van het beroep van rechter is bij wet geregeld. Bovendien hebben alle rechters van de Estse rechtbanken in voltallige zitting een ethische gedragscode aangenomen. Meer informatie vindt u op de website van de rechterlijke organisatie en op de website van het Hooggerechtshof van Estland.

De rol van een rechter is recht spreken in overeenstemming met de grondwet en rechtsinstrumenten, op basis waarvan de rechter beslist over een rechtvaardige oplossing voor de procederende partijen. Een rechter ontwikkelt het recht door rechtsinstrumenten te interpreteren en onderzoek te doen.

Een rechter kwijt zich op onpartijdige wijze en zonder eigenbelang van zijn taken en handelt zelfs buiten zijn beroepsactiviteiten in het belang van zijn ambt. Een rechter moet zowel binnen als buiten zijn beroepsactiviteiten van onberispelijk gedrag zijn en zich onthouden van handelingen die de reputatie van de gerechtelijke organisatie kunnen schaden. Een rechter mag geen informatie bekendmaken die hem ter ore komt tijdens een zitting achter gesloten deuren of tijdens besprekingen die gehouden worden om tot een schikking te komen. De geheimhoudingsverplichting is te allen tijde van kracht, zelfs nadat de rechter zijn ambt heeft neergelegd. Een rechter moet toezicht uitoefenen op rechters van gerechten van eerste aanleg met minder dan drie jaar ervaring, personen die de voorbereidende dienst doorlopen om assistent-rechter te worden en universitaire stagiairs. Geen enkele rechter mag toezicht uitoefenen op meer dan twee personen tegelijk. Een rechter dient zijn beroepskennis en vaardigheden regelmatig verder te ontwikkelen en bijscholing te volgen.

Sociale zekerheden voor rechters

Van rechtswege ontvangen rechters meerdere sociale zekerheden, waaronder een ambtsgebonden salaris, aanvullende vergoedingen, pensioen, vakantiedagen, toga’s en andere zekerheden.

Het ambtsgebonden salaris van rechters is vastgelegd in de Wet inzake salarissen van hogere staatsambtenaren.

De gronden voor het vaststellen van het pensioen van een rechter zijn uiteengezet in de Wet op de rechterlijke organisatie.

Het pensioen van een rechter bestaat uit ouderdomspensioen, lijfrente, invaliditeitspensioen en een nabestaandenpensioen voor de gezinsleden van de rechter. Het rechterspensioen wordt niet uitbetaald tijdens het dienstverband als rechter. Als een gepensioneerde rechter elders werkt, ontvangt hij het volledige rechterspensioen ongeacht zijn inkomsten. Het rechterspensioen wordt niet uitgekeerd aan een persoon die uit zijn functie is ontzet wegens een tuchtrechtelijke overtreding of is veroordeeld voor een met opzet gepleegd strafbaar feit. Het rechterspensioen van een persoon die is veroordeeld voor het plegen van een strafbaar feit dat indruist tegen de goede rechtspleging, wordt ingetrokken.

Een rechter heeft recht op vakantiedagen. Rechters hebben 35 vakantiedagen en 7 aanvullende vakantiedagen worden toegekend voor de tijd die zij als rechter hebben gewerkt, volgens de voorwaarden van de Wet op de rechterlijke organisatie.

Lekenrechters

Lekenrechters nemen alleen in strafzaken over een misdrijf van de eerste graad deel aan de rechtspraak in kantonrechtbanken. Een lekenrechter heeft op het gebied van de rechtspleging dezelfde status en dezelfde rechten en plichten als een beroepsrechter. Kandidaten voor de functie van lekenrechter kunnen voor maximaal vier jaar worden benoemd en moeten voorts een handelingsbekwame Estse burger zijn, tussen 25 en 70 jaar oud zijn, Estse ingezetene zijn, de Estse taal beheersen op C1-niveau als bedoeld in de Taalwet of op een gelijkwaardig niveau, van onbesproken gedrag zijn en de kwaliteiten hebben die nodig zijn om de functie van lekenrechter te kunnen uitoefenen. Een lekenrechter kan voor maximaal twee opeenvolgende termijnen worden benoemd.

De volgende personen kunnen niet als lekenrechter worden benoemd: personen die zijn veroordeeld voor een strafbaar feit, failliet zijn, ongeschikt zijn vanwege gezondheidsredenen, minder dan een jaar een vast adres (d.w.z. een adres dat is opgenomen in het bevolkingsregister) hebben gehad binnen het bevoegdheidsgebied van de lokale overheid die de betrokkene heeft voorgedragen als kandidaat voor de functie van lekenrechter, die werken voor de rechtbanken, de openbaar aanklager of de binnenlandse veiligheidsdienst, die onderdeel is van de strijdkrachten, die advocaat, notaris of tenuitvoerleggingsfunctionaris zijn, lid zijn van de Estse regering of een gemeenteraad of die president van de republiek of lid van de Riigikogu zijn. Personen die worden beschuldigd van een strafbaar feit, kunnen zolang het strafproces loopt niet worden benoemd als lekenrechter.

In wezen is het de taak van de lekenrechter om in de rechtspraak uiting te geven aan de visie van de doorsneeburger, die gerechtelijke procedures veeleer bekijkt vanuit menselijk dan vanuit juridisch oogpunt. De verantwoordelijkheid voor de benoeming van lekenrechters berust bij de lokale overheidsinstanties.

Assistent-rechters en griffiers

Een assistent-rechter is een gerechtsambtenaar die bij wet vastgestelde taken vervult. Een assistent-rechter is onafhankelijk, maar moet gevolg geven aan de instructies van de rechter zoals bepaald in de wet. Assistent-rechters zijn bevoegd tot het uitvoeren van registraties (bijvoorbeeld in het kadaster of het ondernemingsregister) en het vaststellen van regels over het bijhouden van registers, waaronder besluiten om boetes op te leggen. Voor betalingsbevelen kunnen assistent-rechters een versnelde procedure toepassen. De beperkingen aan het bekleden van het ambt van rechter gelden ook voor assistent-rechters.

Als assistent-rechter kunnen worden benoemd personen die in het bezit zijn van een nationaal erkend universitair rechtendiploma, een gelijkwaardige kwalificatie in de zin van artikel 28, lid 2, tweede alinea, van de Onderwijswet van de Republiek Estland of een gelijkwaardige buitenlandse kwalificatie, kennis hebben van het Ests op C1-niveau als bedoeld in de Taalwet of op een gelijkwaardig niveau, van onbesproken gedrag zijn, en het voorbereidende traject voor assistent-rechter hebben doorlopen, tenzij zij van dit traject zijn vrijgesteld door het selectiecomité. Ook eenieder die het examen voor rechter met goed gevolg heeft afgelegd, kan worden benoemd als assistent-rechter.

De volgende personen kunnen niet als assistent-rechter worden benoemd: personen die veroordeeld zijn voor een strafbaar feit; personen die uit het ambt van rechter, notaris of tenuitvoerleggingsfunctionaris zijn ontzet; personen die geroyeerd zijn als lid van de Estse orde van advocaten; personen die vanwege een tuchtrechtelijke overtreding ontslagen zijn als ambtenaar in de openbare dienst; personen die failliet zijn; personen wier beroepswerkzaamheden als accountant zijn beëindigd, tenzij dit is gebeurd op verzoek van de betrokkene zelf; personen wier recht om te mogen werken als octrooigemachtigde is ingetrokken, tenzij dit is gebeurd op verzoek van de betrokkene zelf; personen wier recht om te mogen werken als beëdigd vertaler is ingetrokken op basis van artikel 28, lid 3, derde alinea, van de Wet op de beëdigde vertalers; personen die uit het ambt van rechter zijn ontzet vanwege ongeschiktheid om dit ambt te vervullen, gedurende drie jaar na benoeming.

Assistent-rechters worden benoemd via een vergelijkende procedure die open staat voor alle personen die in principe in aanmerking komen.

De vereisten die van toepassing zijn op assistent-rechters zijn vastgelegd in de Wet op de rechterlijke organisatie.

Een griffier is een ambtenaar van de rechtbank die, hetzij onafhankelijk, hetzij onder toezicht van een rechter, deelneemt aan de voorbereiding en behandeling van zaken voor zover daarin wordt voorzien in de Wet tot regulering van de gerechtelijke procedures. Krachtens deze wet is een griffier bevoegd om dezelfde handelingen te verrichten en dezelfde vonnissen te geven als een assistent-rechter of andere gerechtsfunctionarissen. Een griffier is onafhankelijk in de uitvoering van zijn of haar taken, maar moet gevolg geven aan de instructies van de rechter voor zover bepaald in de wet.

De eisen die worden gesteld aan griffiers zijn dezelfde als die voor assistent-rechters. Een vacature voor griffier wordt opgevuld via een openbare sollicitatieprocedure.

De volgende personen kunnen niet als griffier worden benoemd: personen die zijn gestraft voor een met opzet gepleegd strafbaar feit; personen die zijn gestraft voor een met opzet gepleegd strafbaar feit tegen de staat, ongeacht of de gegevens van de veroordeling zijn uitgewist; iedereen van wie het recht om als griffier te werken is ingetrokken bij een gerechtelijk vonnis dat in kracht van gewijsde is gegaan; iedereen die een naaste verwante of partner is van een persoon die rechtstreeks toezicht houdt op een griffier.

Naast griffiers (521 Kb) en assistent-rechters (373 Kb) behoren directeuren van rechtbanken (367 Kb) en griffiers van rechtszittingen (364 Kb) tot de gerechtsmedewerkers.

Juristen

Tot het beroep van jurist behoren advocaten en hun assistenten.

Juristen zijn lid van de Estse orde van advocaten en het beroep is geregeld bij de Wet op de orde van advocaten. Wie voldoet aan de in de Wet op de orde van advocaten vastgelegde vereisten en geslaagd is voor het examen voor advocaat, kan lid worden van de Estse orde van advocaten.

De Estse orde van advocaten is een autonome beroepsorganisatie die is opgezet om te voorzien in juridische dienstverlening in zowel particulier als openbaar belang en om de beroepsrechten van juristen te beschermen. Zij houdt toezicht op de beroepsactiviteiten van haar leden en ziet erop toe dat zij voldoen aan de vereisten op het gebied van beroepsethiek. De Estse orde van advocaten organiseert tevens de bijscholing van juristen en de voorziening van door de overheid gefinancierde rechtsbijstand. Via haar leden verzorgt de orde de voorziening van deze door de overheid gefinancierde rechtsbijstand.

De Estse orde van advocaten handelt door middel van haar organen. Deze omvatten de algemene vergadering, de raad, de voorzitter, de auditcommissie, de ereraad en de adviescommissie voor beroepsbekwaamheid.

Procureurs hebben de bevoegdheid om:

• cliënten voor de rechter en tijdens het vooronderzoek en andere procedures in Estland en in het buitenland te vertegenwoordigen en te verdedigen;
• bewijs te verzamelen;
• naar eigen inzicht rechtmatige middelen en maatregelen te kiezen en te gebruiken tijdens het verlenen van juridische diensten;
• van nationale en lokale instanties de voor het verlenen van juridische diensten benodigde informatie te verkrijgen, documenten in te zien en er afschriften en uittreksels van te verkrijgen, tenzij het juristen bij wet verboden is deze informatie en documentatie te verkrijgen;
• in overeenstemming met een overeenkomst of rechtshandeling verkregen persoonsgegevens, waaronder begrepen bijzondere categorieën persoonsgegevens, van andere personen dan hun cliënten te verwerken zonder dat die personen daarmee hebben ingestemd, indien dit nodig is om de juridische diensten te verlenen;
• in het kader van de juridische diensten die zij aan een cliënt verlenen aan de rechter en aan andere officiële instanties voorgelegde afschriften van documenten en handtekeningen te controleren;
• als contactpersoon op te treden;
• als arbiter of als conciliator op te treden in de in de Wet inzake conciliatie vastgelegde procedure;
• op te treden als faillissementscurator, indien ze lid zijn van de Kamer van tenuitvoerleggingsfunctionarissen en faillissementscuratoren.

Assistenten van procureurs hebben de bevoegdheid van een procureur binnen de wettelijk vastgestelde kaders.

Assistent-procureurs zijn niet bevoegd om als arbiter of als conciliator op te treden in de in de Wet inzake conciliatie vastgelegde procedure. Zij zijn niet bevoegd om cliënten voor het Hooggerechtshof te vertegenwoordigen of te verdedigen, tenzij anders bepaald bij wet. Assistent-procureurs zijn niet bevoegd om als faillissementscurator op te treden.

Een assistent van een procureur mag alleen juridische diensten verlenen onder toezicht van de procureur die als patroon voor de assistent optreedt.

Bij het verlenen van juridische diensten handelt een jurist onafhankelijk en in overeenstemming met de wet, de door de organen van de Estse orde van advocaten vastgestelde rechtsinstrumenten en besluiten, de vereisten voor de beroepsethiek van juristen, goede praktijken en zijn geweten.

Aan een jurist bekendgemaakte informatie is vertrouwelijk. Een jurist of een medewerker van de Estse orde van advocaten of van een advocatenkantoor die als getuige wordt gehoord, mag niet worden verhoord of worden gevraagd uitleg te geven over zaken die tijdens het verlenen van juridische diensten aan hem bekend zijn geworden.

Gegevensdragers die verband houden met het verlenen van juridische diensten door een jurist zijn onschendbaar.

Het door een jurist verrichten van zijn beroepsmatige taken mag er niet toe leiden dat hij wordt vereenzelvigd met een cliënt of met de rechtszaak van de cliënt.

Een jurist mag niet worden vastgehouden, gefouilleerd of in voorlopige hechtenis worden genomen om redenen die voortkomen uit zijn beroepsactiviteiten, tenzij op basis van een uitspraak van een kantonrechtbank. Een advocatenkantoor via welk een jurist juridische diensten verleent, mag niet worden doorzocht om redenen die voortkomen uit de beroepsactiviteiten van de jurist.

Een lijst van juristen en advocatenkantoren en andere nuttige informatie vindt u op de website van de Estse orde van advocaten. De functie “Een advocaat zoeken” maakt het echter mogelijk om via de Europese Unie een advocaat te vinden.

Juridische gegevensbanken

Er bestaat geen gegevensbank behoudens de hierboven genoemde.

Rechtskundige adviseurs

In Estland bestaat er geen wettelijke regeling voor rechtskundige adviseurs.

Notarissen

Organisatie

In Estland hebben alle notarissen dezelfde competentie. Het beroep van notaris is geregeld in de Notariswet. Het Ministerie van Justitie en de Kamer van notarissen zijn beide verantwoordelijk voor de regulering en het beheer van de beroepsactiviteiten van notarissen. De Kamer van notarissen is een publiekrechtelijk orgaan waarvan alle benoemde notarissen lid zijn. Zij heeft onder meer tot taak te controleren of de notarissen hun beroepsactiviteiten op plichtsgetrouwe en correcte wijze uitvoeren, de beroepsactiviteiten van notarissen te harmoniseren, te voorzien in opleidingsmogelijkheden voor notarissen en in diensten voor kandidaat-notarissen, het elektronische informatiesysteem voor notarissen te beheren en te ontwikkelen, de minister van Justitie bij te staan bij de controletaken enzovoort. De website van de Kamer van notarissen biedt informatie over de notarissen en hun taken.

Rol en taken

Een notaris bekleedt een overheidsambt. Hij is van overheidswege bevoegd om op verzoek akten op te stellen van feiten en gebeurtenissen die een juridische betekenis hebben en andere notariële handelingen te verrichten waarmee de rechtszekerheid wordt gewaarborgd.

Notarissen moeten onpartijdig, betrouwbaar en onafhankelijk zijn bij de uitoefening van hun activiteiten. Zij zijn verplicht de feitelijke intenties van de partijen bij een transactie en de voor het uitvoeren van een correcte transactie vereiste omstandigheden vast te stellen en aan de partijen uitleg te geven over de verschillende manieren waarop de transactie kan worden uitgevoerd en over de gevolgen van de transactie.

Notarissen verrichten op verzoek de volgende notariële handelingen:

• voorzien in authentieke geschriften (diverse overeenkomsten, volmachten, wilsbeschikkingen) en notariële legalisatie (afschriften, handtekeningen, uitdraaien enz.);
• erfopvolgingskwesties afwikkelen;
• certificaten afgeven betreffende het opstellen van notariële akten die in Estland moeten worden uitgevoerd op grond van artikel 60 van of bijlage II bij Verordening (EU) nr. 1215/2012 van het Europees Parlement en de Raad betreffende de rechterlijke bevoegdheid, de erkenning en de tenuitvoerlegging van beslissingen in burgerlijke en handelszaken (PB L 351 van 20.12.2012, blz. 1);
• certificaten afgeven betreffende het rechtsgevolg van notariële akten in Estland, op basis van artikel 59, lid 1, van en bijlage II bij Verordening (EU) nr. 650/2012 van het Europees Parlement en de Raad betreffende de bevoegdheid, het toepasselijke recht, de erkenning en de tenuitvoerlegging van beslissingen en de aanvaarding en de tenuitvoerlegging van authentieke akten op het gebied van erfopvolging, alsmede betreffende de instelling van een Europese erfrechtverklaring (PB L 201 van 27.7.2012, blz. 107), en certificaten afgeven betreffende het opstellen van notariële akten die in Estland moeten worden uitgevoerd, op basis van artikel 60, lid 2, en bijlage II;
• uittreksels afgeven betreffende het opstellen van notariële akten die in Estland moeten worden uitgevoerd, op basis van artikel 48, lid 3, van en de bijlagen III en IV bij Verordening (EG) nr. 4/2009 van de Raad betreffende de bevoegdheid, het toepasselijke recht, de erkenning en de tenuitvoerlegging van beslissingen, en de samenwerking op het gebied van onderhoudsverplichtingen (PB L 7 van 10.1.2009, blz. 1);
• volmachten ongeldig verklaren in overeenstemming met de Wet op de notariële bekrachtiging;
• overeenkomsten die via een jurist die als mediator/bemiddelaar is opgetreden of via een andere notaris tot stand zijn gekomen, uitvoerbaar verklaren;
• certificaten (apostilles) afgeven;
• op verzoek van rechtspersonen hun financiële jaarverslagen overleggen aan de rechtbank die het register bijhoudt;
• huwelijken sluiten en bewilligen in echtscheidingen en het opstellen van huwelijks- en echtscheidingsregistraties;
• gelden, effecten en stukken in deposito of bewaring aannemen;
• toegang verlenen tot de gegevens die zijn ingevoerd in het register van de afdeling landregistratie of de afdeling registratie of tot een document in het register;
• indienen van kennisgevingen en aanvragen bij een economische administratieve autoriteit op verzoek van een onderneming, ontvangen van stukken of andere informatie van economische administratieve autoriteiten en een administratieve handeling doen toekomen aan een onderneming;
• op verzoek van een onderneming informatie invoeren in het register;
• op verzoek van een rechtspersoon of faillissementscurator informatie verstrekken met betrekking tot de uiteindelijk gerechtigde.

De cliënt betaalt de notaris de wettelijk vastgelegde vergoeding voor deze transacties.

Notarissen mogen de volgende officiële diensten aanbieden:

• juridische advisering buiten de legalisatieprocedure;
• advisering over belastingrecht en buitenlandse wetgeving, al dan niet in het kader van een legalisatieprocedure;
• conciliatie overeenkomstig de Wet inzake conciliatie;
• arbitrage op basis van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering;
• het leiden van veilingen, stemmingen en loterijen en lotentrekkingen en het controleren van de resultaten;
• het houden van toezicht op het afnemen van de eed en de legalisatie van beëdigde verklaringen;
• het doorsturen van verzoeken en kennisgevingen die geen verband houden met officiële taken en het afgeven van certificaten betreffende het doorsturen of de onmogelijkheid om dergelijke verzoeken en/of kennisgevingen door te sturen;
• het optreden als contactpersoon;
• het in deposito of bewaring aannemen van gelden — met uitzondering van contact geld — effecten, stukken en andere zaken indien het hierbij niet om een notariële handeling gaat of om een officiële taak die uit een notariële handeling voortvloeit;
• het beantwoorden van een verzoek om toelichting van een onderneming.

Informatie over de officiële diensten die notarissen aanbieden vindt u op de website van de Kamer van notarissen. De cliënt en de notaris komen de vergoedingen voor de door de notaris te verlenen dienst vooraf overeen.

Andere juridische beroepen

Tenuitvoerleggingsfunctionarissen

In Estland is het beroep van tenuitvoerleggingsfunctionaris een vrij beroep: tenuitvoerleggingsfunctionarissen handelen zelfstandig en zijn verantwoordelijk voor hun handelingen. Een tenuitvoerleggingsfunctionaris moet onpartijdig en verantwoordelijk zijn bij het uitvoeren van zijn taken. De officiële activiteiten van tenuitvoerleggingsfunctionarissen zijn geregeld in de Wet op de tenuitvoerleggingsfunctionarissen.

Sinds januari 2010 bestaat er een gezamenlijke beroepsorganisatie voor tenuitvoerleggingsfunctionarissen en faillissementscuratoren: de Kamer van tenuitvoerleggingsfunctionarissen en faillissementscuratoren (hierna “de Kamer” genoemd). De officiële activiteiten van tenuitvoerleggingsfunctionarissen, hun supervisie, tuchtrechtelijke aansprakelijkheid en de activiteiten van hun beroepsvereniging zijn geregeld in de Wet op de tenuitvoerleggingsfunctionarissen. De rol van de Kamer is het ontwikkelen en bevorderen van de vrije juridische beroepen, waaronder begrepen het ontwikkelen en het bewaken van het opvolgen van, goede officiële en beroepspraktijken en het opstellen van aanbevelingen voor het harmoniseren van beroepsactiviteiten, het organiseren van opleidingen, het ontwikkelen van informatiesystemen enz. De Kamer heeft ook een ereraad. Verdere informatie over de activiteiten van de Kamer vindt u op de website van de Kamer.

De beroepstaken van een tenuitvoerleggingsfunctionaris zijn:

1. tenuitvoerleggingsprocedures uitvoeren overeenkomstig het Wetboek van tenuitvoerleggingsprocedures;
2. documenten betekenen overeenkomstig de procedurele wetboeken;
3. boedelinventarissen opstellen en boedels beheren overeenkomstig de Successiewet;
4. in de bij de wet voorgeschreven gevallen en overeenkomstig de bij de wet voorgeschreven procedure veilingen uitvoeren op verzoek van een rechtbank of bestuursorgaan buiten de uitvoeringsprocedure;
5. optreden als tussenpersoon met betrekking tot van een buitenlandse staat ontvangen onderhoud, op basis van de Wet gezinsbijslagen;
6. het opstellen van tenuitvoerleggingsprofielen van schuldenaars.

De vergoeding voor de tenuitvoerleggingsfunctionaris voor het uitvoeren van deze officiële taken is vastgelegd in de Wet op de tenuitvoerleggingsfunctionarissen.

Tenuitvoerleggingsfunctionarissen kunnen op verzoek van een persoon de volgende diensten als professionele diensten verlenen:

1. veilingen van roerende en onroerende goederen;
2. het betekenen van documenten;
3. het geven van juridisch advies en het opstellen van juridische documenten wanneer zijn opleiding overeenkomst met de bepalingen van artikel 47, lid 1, eerste alinea, van de Wet op de rechterlijke organisatie;
4. het vaststellen van juridische feiten buiten gerechtelijke procedures;
5. het optreden als conciliator overeenkomstig de Wet inzake conciliatie;
6. arbitrage op basis van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering.

Tenuitvoerleggingsfunctionarissen hebben het recht om het verlenen van een professionele dienst te weigeren.

De voorwaarden voor het verlenen van professionele diensten en de procedure voor de vergoeding moeten voordat de dienst wordt verleend schriftelijk worden overeengekomen met de persoon die om de dienst verzoekt. De overeengekomen voorwaarden en vergoeding zijn in overeenstemming met de goede beroepspraktijken.

Bij het verlenen van professionele diensten mogen tenuitvoerleggingsfunctionarissen niet de rechten uitoefenen die aan hen zijn toegekend voor het uitvoeren van hun beroepstaken of die voortvloeien uit hun ambt.

Informatie over de diensten die worden verleend door tenuitvoerleggingsfunctionarissen kan worden gevonden op de website van de Kamer.

Het Ministerie van Justitie en de Kamer oefenen toezicht uit op de werkzaamheden van de tenuitvoerleggingsfunctionarissen.

Tenuitvoerleggingsfunctionarissen zijn aansprakelijk voor onrechtmatig veroorzaakte schade in het kader van hun beroepsactiviteiten, ook wanneer de schade is veroorzaakt door een werknemer van hun kantoor. Indien vorderingen voor de vergoeding van schade die is veroorzaakt door het handelen van een tenuitvoerleggingsfunctionaris in het kader van zijn beroep niet kunnen worden voldaan met de activa van een tenuitvoerleggingsfunctionaris of andere persoon die aansprakelijk is voor de schade of wanneer dergelijke vorderingen niet volledig kunnen worden voldaan, is de Kamer aansprakelijk voor de veroorzaakte schade. De staat is in laatste instantie aansprakelijk voor het handelen van tenuitvoerleggingsfunctionarissen. Zowel de staat als de Kamer hebben het recht schade te verhalen op de persoon die verantwoordelijk is voor de schade; de staat heeft ook het recht schade te verhalen op de Kamer.

Faillissementscuratoren

Een faillissementscurator wordt door een rechtbank aangesteld en verricht, op basis van zijn rol, transacties en andere handelingen met betrekking tot een failliete boedel en vertegenwoordigt de schuldenaar voor de rechter in geschillen in verband met een failliete boedel. De belangrijkste verplichting van een faillissementscurator is het behartigen van de rechten en belangen van alle schuldeisers en de schuldenaar en toezien op een wettige, snelle en financieel redelijke faillissementsprocedure. Een faillissementscurator voert zijn taken persoonlijk uit. De volgende personen mogen optreden als faillissementscuratoren: natuurlijke personen die door de Kamer gemachtigd zijn om op te treden als faillissementscurator, procureurs, accountants en tenuitvoerleggingsfunctionarissen. De Kamer houdt een lijst van faillissementscuratoren bij. Deze lijst met gegevens over alle personen die het recht hebben op te treden als faillissementscurator is voor het publiek toegankelijk op de website van de Kamer. Curatoren die op de lijst staan, moeten erop toezien dat de gegevens juist zijn.

De belangrijkste taken van een faillissementscurator zijn:

1. het vaststellen van de vorderingen van de schuldeisers, het beheren van de failliete boedel en het organiseren van de vorming en verkoop van de boedel en het uit de boedel voldoen aan de vorderingen van de schuldeisers;
2. het vaststellen van de redenen dat en de datum waarop de schuldenaar insolvent raakte;
3. in voorkomend geval regelen dat de bedrijfsactiviteiten van de schuldenaar worden voortgezet;
4. in voorkomend geval, het afhandelen van de liquidatie van de schuldenaar, indien de schuldenaar een rechtspersoon is;
5. het verstrekken van informatie aan schuldeisers en de schuldenaar in de bij wet voorziene gevallen;
6. het uitbrengen van verslag over zijn activiteiten en het verstrekken van informatie over de faillissementsprocedure aan de rechter, de toezichthoudende ambtenaar en de faillissementscommissie.

Administratief toezicht op de activiteiten van faillissementscuratoren wordt uitgeoefend door het Ministerie van Justitie, op basis van klachten of andere gegevens die aan het ministerie worden toegezonden met betrekking tot de curator en die aanleiding geven tot het vermoeden dat de curator niet aan zijn verplichtingen heeft voldaan. Het Ministerie van Justitie heeft het recht in het kader van het toezicht op de activiteiten van een curator te controleren of zijn beroepsactiviteiten passend en rechtmatig zijn. De minister van Justitie mag disciplinaire maatregelen nemen tegen een curator die niet voldoet aan de verplichtingen die voortkomen uit rechtsinstrumenten houdende vaststelling van de beroepsactiviteiten van faillissementscuratoren. De minister van Justitie mag geen disciplinaire maatregelen nemen tegen procureurs die als faillissementscuratoren optreden. De minister heeft echter wel het recht om een ereraadprocedure in te stellen in de orde van advocaten.

Naast het administratief toezicht wordt er ook toezicht op de activiteiten van faillissementscuratoren uitgeoefend door de faillissementscommissie, de algemene vergadering van schuldeisers, de rechter en de Kamer binnen hun bevoegdheidsgebied.

Links

Ministerie van Justitie

Non-profitorganisatie Vereniging van juristen

Stichting Bureau voor rechtsbijstand

Estse orde van advocaten

Openbaar aanklager

Kamer van notarissen

Kamer van tenuitvoerleggingsfunctionarissen en faillissementscuratoren

Juridische beroepen – Inleiding

De rechterlijke bevoegdheden van de staat worden uitgeoefend door het rechtsapparaat, conform artikel 34 van de grondwet en een reeks wetten, waaronder voornamelijk de wet van 1961 op de rechtbanken (oprichting en structuur) (Courts (establishment and Constitution) Act ) en de wet van 1961 op de rechtbanken (aanvullende bepalingen) (Courts (Supplemental Provisions) Act ), zoals gewijzigd. De rechters worden benoemd uit de beoefenaars van juridische beroepen die zich voor deze functie kandidaat stellen. Zij zijn volledig onafhankelijk bij de uitoefening van hun bevoegdheden. Deze onafhankelijkheid is verankerd in de grondwet. Er zijn twee soorten advocaten: solicitors (gespecialiseerd in het verlenen van advies aan de cliënt) en barristers (gespecialiseerd in pleitbezorging en geschillenbeslechting).

1. Rechters

Het adviesorgaan voor rechterlijke benoemingen (Judicial Appointments Advisory Board) selecteert kandidaten voor de benoeming tot rechter en informeert de regering over hun geschiktheid. Dit adviesorgaan is opgericht bij de wet van 1995 op de rechtbanken en de rechterlijke ambtenaren (Court and Courts Officers Act ). Het is samengesteld uit de president (Chief Justice) van het hooggerechtshof (Supreme Court) en de presidenten van het hogere hof van beroep (Court of Appeal), het hof van beroep (High Court), de arrondissementsrechtbank (Circuit Court) en de districtsrechtbank (District Court), de procureur-generaal (Attorney General), benoemde vertegenwoordigers van de raad van de orde van advocaten (Bar Council) en de orde van advocaten (Law Society), en drie personen die worden benoemd door de minister van Justitie en Rechtshervorming. De rechters worden op advies van de regering door de Ierse president benoemd. De rechters zijn onafhankelijk en zijn alleen gebonden door de grondwet en de wet. Overeenkomstig de grondwet wordt het aantal rechters op gezette tijden bij wet vastgesteld.

Het hooggerechtshof bestaat uit de president en zeven gewone rechters, die Judge of the Supreme Court worden genoemd. De president van het hof van beroep is ambtshalve ook lid van het hooggerechtshof. Het hof van beroep bestaat uit de president, die verantwoordelijk is voor de algemene organisatie van de werkzaamheden van het hof van beroep, en gewone rechters, die Judge of the High Court worden genoemd. De presidenten van het hooggerechtshof en de arrondissementsrechtbank zijn ambtshalve ook lid van het hof van beroep. Het hof van beroep bestaat uit de president en 35 rechters. De arrondissementsrechtbank bestaat uit de president en 37 gewone rechters, die Judge of the Circuit Court worden genoemd. De president van de districtsrechtbank is ambtshalve ook lid van de arrondissementsrechtbank. De districtsrechtbank bestaat uit de president en 63 overige rechters, die Judge of the District Court worden genoemd. Het salaris van de rechters wordt op gezette tijden bij wet vastgesteld.

De rechters worden benoemd uit de kringen van gekwalificeerde advocaten (solicitors of barristers) met een bepaald aantal jaren praktijkervaring (geen onderzoek). Wat de districtsrechtbank betreft, is in artikel 29, lid 2, van de wet van 1961 op de rechtbanken (aanvullende bepalingen) (Courts Act (Supplemental Provisions)) bepaald dat een praktiserend advocaat met ten minste tien jaar ervaring als barrister of solicitor in aanmerking komt voor benoeming tot rechter van de districtsrechtbank. In artikel 30 van de wet van 1995 op de rechtbanken en de rechterlijke ambtenaren is bepaald dat een advocaat met ten minste tien jaar ervaring als barrister of solicitor in aanmerking komt voor benoeming tot rechter van de arrondissementsrechtbank. In de wet van 2002 op de rechtbanken en de rechterlijke ambtenaren is bepaald dat een advocaat met ten minste twaalf jaar ervaring als barrister of solicitor in aanmerking komt voor benoeming in het hof van beroep, het hogere hof van beroep en het hooggerechtshof. Zoals reeds vermeld, zijn de rechters in zoverre onafhankelijk dat zij alleen door de grondwet en de wet gebonden zijn. Bij hun benoeming leggen zij krachtens artikel 34.5.1 van de grondwet de volgende verklaring af:

“In the presence of almighty God I do solemnly and sincerely promise and declare that I will duly and faithfully and to the best of my knowledge and power execute the office of Chief Justice (or as the case may be) without fear or favour, affection or ill-will towards any man, and that I will uphold the Constitution and the laws. May God direct and sustain me.” (Ten overstaan van de almachtige God beloof en verklaar ik plechtig en oprecht dat ik het ambt van president van het hooggerechtshof (of ander ambt naargelang van het geval) zonder vrees of gunsten, of voorkeur voor of aversie tegen enige persoon, gewetensvol en met inzet van al mijn kennis en bevoegdheden zal uitoefenen, en dat ik de grondwet en de wetten zal respecteren. Moge God mij leiden en ondersteunen.)

Volgens de grondwet kunnen rechters van het hof van beroep en het hooggerechtshof alleen uit hun ambt worden ontheven bij vastgesteld wangedrag of incompetentie nadat besluiten hiertoe door beide kamers van het parlement (Oireachtas) zijn goedgekeurd. In de wet van 1924 op de rechtbanken (Courts of Justice Act) en de wet van 1946 op de rechtbanken (arrondissementsrechtbank) (Courts of Justice (District Court)) zijn soortgelijke bepalingen opgenomen voor rechters van de arrondissements- en districtsrechtbanken.

2. De procureur-generaal (Attorney General) en de directeur van het Openbaar Ministerie (Director of Public Prosecutions)

De procureur-generaal adviseert de regering conform artikel 30 van de grondwet op het gebied van wetgeving en andere juridische kwesties. De procureur-generaal wordt op voordracht van de eerste minister (Taoiseach) door de Ierse president benoemd en is verplicht zijn ambt neer te leggen wanneer de eerste minister dit doet. De procureur-generaal is gewoonlijk een praktiserende barrister en senior counsel. Hij is niet verplicht zijn private praktijk op te geven, maar heeft dat in de afgelopen jaren wel gedaan.

Als juridisch adviseur van de regering onderzoekt de procureur-generaal alle ontwerp-wetgeving die de regering ter goedkeuring aan beide kamers van het parlement wil voorleggen. De procureur-generaal adviseert de regering bovendien over internationale aangelegenheden zoals de ratificatie van internationale verdragen. Een andere taak van de procureur-generaal is het vertegenwoordigen van het algemeen belang bij het geldend maken van publieke rechten. Dit gebeurt door het inleiden van of bezwaar aantekenen tegen gerechtelijke procedures. Hoewel de procureur-generaal door de eerste minister is benoemd, is hij onafhankelijk van de regering. Krachtens de grondwet is de procureur-generaal altijd de hoofdverweerder wanneer de grondwettigheid van de wetgeving wordt aangevochten.

Tot 1976 werden alle ernstige misdrijven vervolgd in naam van de procureur-generaal. In de grondwet is bepaald dat deze functie kan worden vervuld door een andere persoon die hiertoe bij wet gemachtigd is. Aldus werd het bureau van de directeur van het Openbaar Ministerie (Director of Public Prosecutions) opgericht bij artikel 2 van de wet van 1974 op de vervolging van strafbare feiten (Prosecution of Offences Act), die in 1976 in werking is getreden. De gedachte was een ambtenaar te benoemen die deze functies onafhankelijk van politieke connecties vervult. De directeur wordt door de regering benoemd, maar hij is ambtenaar en hij neemt dus, in tegenstelling tot de procureur-generaal, geen ontslag wanneer een regering valt. Hierdoor wordt de continuïteit in de vervolging van strafbare feiten gegarandeerd. De genoemde wet van 1974 schrijft ook voor dat de directeur van het Openbaar Ministerie onafhankelijk moet zijn bij de uitoefening van deze functies. De directeur kan door de regering van zijn functie worden ontheven, maar alleen nadat een rapport over zijn gezondheidstoestand of gedrag is opgesteld door een commissie bestaande uit de president van het hooggerechtshof, een rechter van het hof van beroep en de procureur-generaal.

De directeur van het Openbaar Ministerie beslist of iemand voor een ernstig strafbaar feit moet worden vervolgd en hoe de aanklacht moet luiden. Alle misdrijven worden in naam van de DPP vervolgd, maar de meeste lichte misdrijven kunnen door de politie (Gardaí) worden afgehandeld zonder dat een dossier aan de DPP hoeft te worden gestuurd. In deze gevallen is de DPP bevoegd om de politie over de afhandeling van de zaak te adviseren. Hoewel de DPP de taak van de procureur-generaal bij de vervolging van strafbare feiten heeft overgenomen, behoudt de procureur-generaal deze in zaken met een internationale dimensie zoals uitlevering.

3. Ambtenaren van het rechtsapparaat (Employees of the Courts Service)

De organisatie voor dienstverlening op het gebied van de rechtspleging (Courts Service) heeft griffiers (Court Registrars) en secretarissen (Court Clerks) in dienst.

De secretarissen zijn verantwoordelijk voor het algemene beheer van de rechtbanken. Een griffier heeft voornamelijk tot taak de rechter bij te staan tijdens de zittingen en ervoor te zorgen dat de rechtbank doeltreffend wordt beheerd met het oog op de vlotte werking ervan.

De organisatie voor dienstverlening op het gebied van de rechtspleging is een onafhankelijke rechtspersoon die in november 1999 is opgericht bij de wet van 1998 op de organisatie voor dienstverlening op het gebied van rechtspleging (Courts Service Act). De organisatie is verantwoording verschuldigd aan de minister van Justitie en Gelijkheid (Minister for Justice and Equality) en, via de minister, aan de regering.

De organisatie voor dienstverlening op het gebied van de rechtspleging heeft vijf taken:

• beheer van de rechtbanken;
• het verlenen van ondersteunende diensten aan de rechters;
• informatieverschaffing over het gerechtelijke stelsel aan het publiek;
• verschaffing, beheer en onderhoud van rechtbankgebouwen;
• verschaffing van faciliteiten aan de gebruikers van de rechtbanken.

4 Deurwaarders (Sheriffs)

Elk graafschap (County) in Ierland heeft een deurwaarder. Dit is een ambtenaar die onder andere verantwoordelijk is voor de inbeslagneming en de verkoop van goederen om na een rechterlijk vonnis een schuld af te wikkelen. Deurwaarders worden benoemd krachtens de wet van 1945 inzake rechterlijke ambtenaren (Court Officers Act). In artikel 12, lid 5, van die wet is bepaald dat benoeming is voorbehouden aan advocaten met vijf jaar ervaring als solicitor of barrister of personen met ten minste vijf jaar ervaring als eerste griffier of hoofdassistent van een adjunct-deurwaarder of een deurwaarder. Op grond van artikel 12, lid 6, punt g), van deze wet moeten de arbeidsvoorwaarden van iedere deurwaarder op wie de voorafgaande paragrafen van de wet van toepassing zijn, op gezette tijden worden vastgesteld door de minister van Financiën na overleg met de minister van Justitie en Gelijkheid.

5. Solicitors

De Ierse orde van advocaten houdt toezicht op de opleiding van studenten die solicitor willen worden en is bevoegd om disciplinaire maatregelen tegen gekwalificeerde solicitors te nemen. Om solicitor te worden, moet het eindexamen (FE-1) worden afgelegd. Dat examen wordt twee keer per jaar georganiseerd, meestal in het voor- en najaar. Het examen FE-1 omvat acht hoofdthema’s: bedrijfsrecht, constitutioneel recht, verbintenissenrecht, strafrecht, billijkheidsregels (Equity), EU-recht, onroerende-zaakrecht en recht inzake onrechtmatige daad (Tort Law). Nadat zij het examen met goed gevolg hebben afgelegd, moeten de studenten een (praktiserende) gekwalificeerde solicitor vinden die kan fungeren als begeleider tijdens hun stage, de zogenaamde Professional Practice Course I I (PPC I). PPC I, die loopt van september tot maart, bestrijkt de volgende onderwerpen: landrechtpraktijk, erf- en belastingrecht, bedrijfsrecht, inleidende cursussen, geschillen (burgerlijk en strafprocesrecht), cursussen Iers voor de rechtspraktijk en ontwikkeling van vaardigheden (met name burgerlijk recht en pleidooien, verhoren en adviseren, juridisch onderzoek verrichten, presentaties geven op juridisch gebied, juridische teksten schrijven, onderhandelen en professionele ontwikkeling). De stageovereenkomst van de kandidaat vangt twee weken na het eindexamen PPC I aan. Voorwaarde voor toelating tot de Professional Practice Course II (PPC II) is dat het stagecomité heeft verklaard dat de kandidaat is geslaagd voor PPC I. Na elf maanden van de totale opleidingsperiode van 24 maanden keert de stagiair terug naar de rechtenfactulteit om de PPC II te volgen. De onderwerpen die tijdens PPC II aan bod komen, zijn beroepspraktijk, organisatie en beheer (verplicht) en een reeks facultatieve cursussen in de volgende drie categorieën: ondernemingen, praktijk en procedure, en particulieren. Deze opleiding begint doorgaans in april van elk jaar en duurt elf weken, met inbegrip van de examens. Na voltooiing van PPC II gaan de studenten terug naar het kantoor van de solicitor die fungeert als hun stagebegeleider, voor de resterende opleidingsperiode – tien maanden voor wie geen punten heeft gekregen voor werk dat vóór PPC I is verricht, of zes maanden voor wie daarvoor wel punten heeft gekregen.

Stagiairs kunnen verzoeken om opname van hun naam in het register van solicitors (roll of solicitors) wanneer:

• zij voor al hun examens zijn geslaagd;
• zij de opleidingsperiode met goed gevolg hebben afgerond; en
• de solicitor die als begeleider optreedt, onder ede heeft verklaard dat zij bekwaam en geschikt zijn om solicitor te worden.

Tot slot kan worden verzocht om een verklaring van geschiktheid zodra de naam van de betrokkene is ingeschreven in het register van solicitors.

Iedere gekwalificeerde solicitor is onderworpen aan de disciplinaire bevoegdheden van de orde van advocaten. Krachtens de wet van 1954 en 1994 inzake solicitors (Solicitors Acts) is het tuchtgerecht (Disciplinary Tribunal) van de orde van advocaten bevoegd tot het onderzoeken van beschuldigingen van misdragingen zoals de verduistering van geld. Bij constatering van een misdraging kan het tuchtgerecht zelf een sanctie opleggen aan de solicitor (met name de verplichting tot betaling aan de benadeelde partij van een bedrag van minder dan 15 000 EUR) of zijn bevindingen en aanbevelingen voorleggen aan de president van de hof van beroep, die in laatste instantie beslist over de aard van de aan de solicitor op te leggen sanctie. De president is bevoegd om een solicitor te schorsen en de schorsing op te heffen. Het tuchtgerecht is bevoegd om terugbetaling van geld aan cliënten te gelasten, indien het van oordeel is dat een solicitor een te hoog honorarium in rekening heeft gebracht.

In de verordening tot uitvoering van de verordeningen van de Europese Gemeenschappen inzake de vestiging van advocaten van 2003 (Statutory Instrument 732) is bepaald dat de advocaten uit de lidstaten die de professionele activiteit van een barrister of solicitor willen uitoefenen, bij de raad van de orde van advocaten of bij de orde van advocaten om inschrijving moeten verzoeken. Het verzoek wordt beoordeeld en indien het wordt ingewilligd, wordt een inschrijvingsbewijs afgegeven. Tegen een weigering van de raad van de orde van advocaten of de orde van advocaten staat beroep bij het hof van beroep open.

6. Barristers

De Honorable Society of King’s Inns verschaft een postdoctorale juridische opleiding die leidt tot de titel barrister-at-law voor degenen die aan de Bar (balie) willen werken. De King’s Inns is een vrijwillige vereniging onder toezicht van de Benchers of the Honorable Society of King’s Inns, die tot de rechterlijke macht behoren en senior barristers zijn. Toelating tot deze opleiding vindt plaats door aflegging van een toelatingsexamen voor de houders van het King’s Inns Diploma in Legal Studies en voor afgestudeerde juristen. De duur van de opleiding tot het Diploma in Legal Studies is twee jaar (deeltijd), en de opleiding tot barrister-at-law is een voltijdse opleiding van een jaar of een modulaire opleiding van twee jaar. Na de succesvolle afsluiting van de opleiding worden de studenten door de president van het hooggerechtshof tot de balie van het hooggerechtshof toegelaten, en de toegelaten barristers ondertekenen na de plechtigheid de lijst van leden van de balie. Zij moeten echter aan nog meer eisen voldoen, voordat zij tegen betaling juridische werkzaamheden mogen verrichten.

Om te mogen praktiseren, moet een barrister lid zijn van de juridische bibliotheek (Law Library). De juridische bibliotheek biedt in ruil voor een jaarlijkse contributie een plaats van waaruit kan worden gewerkt en toegang tot juridische teksten en materiaal. Alvorens lid van de juridische bibliotheek te kunnen worden, moet de barrister een mentor (master) kiezen – een gevestigde barrister met ten minste vijf jaar ervaring. Zolang hij door de mentor wordt begeleid, hetgeen meestal een jaar duurt, wordt de barrister zonder beroepservaring als devil aangeduid. De mentor wijdt de devil in de praktijkwerkzaamheden van de barrister in en vraagt hem gewoonlijk te helpen bij het opstellen van pleidooien, juridisch onderzoek te doen en zijn master voor het gerecht te vertegenwoordigen.

De algemene raad van de Ierse balie (General Council of the Bar of Ireland), een niet-publiek orgaan, houdt toezicht op het gedrag van de barristers. De raad wordt jaarlijks door de leden van de balie gekozen en geeft een gedragscode (Professional Code of Conduct) uit, die op gezette tijden door de leden van de balie wordt aangepast.

Beschuldigingen van schending van de gedragscode worden onderzocht door de commissie voor beroepspraktijken (Professional Practices Committee) van de raad van de balie, waarvan ook niet-leden van de balie deel uitmaken. De commissie is bevoegd om boetes op te leggen, een lid te berispen of de toegang tot de juridische bibliotheek tijdelijk of definitief te ontzeggen. Tegen deze beslissingen staat beroep bij de kamer van beroep (Appeals Board) open, waarin een rechter van een arrondissementsrechtbank en ook een leek zitting hebben.

Van oudsher moest een Appeals Board instructies ontvangen van een solicitor en was rechtstreeks contact met barristers verboden. Deze praktijk is onderzocht door de commissie voor eerlijke handelspraktijken (Fair Trade Commission), die in haar rapport van 1990 heeft geoordeeld dat het algemene verbod op rechtstreeks contact een restrictieve praktijk was en uit de gedragscode moest worden geschrapt. De commissie gaf toe dat de voortgezette betrokkenheid van een solicitor in bepaalde gevallen wenselijk was. Zij oordeelde dat een solicitor niet wettelijk of anderszins verplicht mocht worden om persoonlijk ter terechtzitting aanwezig te zijn om een barrister te instrueren. Deze aanbevelingen zijn niet volledig uitgevoerd, maar er is een aantal wijzigingen in de gedragscode doorgevoerd zodat rechtstreekse contacten met sommige erkende beroepsorganisaties nu zijn toegestaan.

Barristers zijn hetzij junior counsels, hetzij senior counsels. Volgens de traditie praktiseren de leden van de balie een aantal jaren als junior counsel voordat zij overwegen senior counsel te worden. De bevordering gebeurt niet automatisch en sommige junior counsels dienen de aanvraag nooit in. De meeste barristers overwegen na vijftien jaar ervaring om senior counsel te worden. Degenen die senior counsel willen worden, verzoeken de procureur-generaal om toestemming, maar de daadwerkelijke beslissing wordt genomen door de regering op advies van de procureur-generaal, die ook met de president van het hooggerechtshof, de president van het hof van beroep en de voorzitter van de raad van de orde van advocaten overlegt.

Gewoonlijk houdt een junior counsel zich bezig met het opstellen en voorbereiden van pleidooien en het bepleiten van bepaalde zaken voor het gerecht, voornamelijk bij lagere gerechten. Een senior counsel beoordeelt de door de junior counsel voorbereide ontwerp-pleidooien en pleit in de meer gecompliceerde zaken bij het hof van beroep en het hooggerechtshof.

7. Griffiers (County Registrars)

Griffiers zijn door de regering aangestelde gekwalificeerde solicitors. Zij voeren semi-rechterlijke functies uit in de arrondissementsrechtbanken en zijn verantwoordelijk voor het beheer van de diensten van de circuit court.

Zij treden tevens op als districtsdeurwaarder (County Sheriff) (behalve in Dublin en Cork).

8. Notarissen (Notaries Public)

Notarissen worden benoemd door de president van het hooggerechtshof tijdens een openbare terechtzitting. Tot de belangrijkste taken van openbare notarissen behoren:

• het waarmerken van documenten;
• het waarmerken en bekrachtigen van handtekeningen op documenten;
• het opmaken van protesten inzake handelsdocumenten zoals wissels en promessen, en maritieme zaken;
• het afnemen van beloften, verklaringen en (behalve met betrekking tot procedures voor Ierse rechtbanken) beëdigde verklaringen.

Sollicitaties geschieden door middel van een verzoekschrift onder vermelding van woonplaats en beroep van de kandidaat, het aantal notarissen in het district, het aantal inwoners van het district en de omstandigheden waaruit blijkt dat er behoefte is aan een notaris en/of hoe een vacature is ontstaan. Het verzoekschrift moet vergezeld gaan van een onder ede afgelegde getuigenverklaring van de indiener, ondersteund door een geschiktheidsverklaring die gewoonlijk moet worden ondertekend door zes plaatselijke solicitors en zes toonaangevende persoonlijkheden uit het plaatselijke bedrijfsleven. Het verzoekschrift wordt ingediend bij de president van het hooggerechtshof in de vorm van een verzoekschrift (Notice of Motion) die via het bureau van het hooggerechtshof (Supreme Court Office) wordt voorgelegd aan de registerhouder van de Ierse organisatie van notarissen (Registrar of the Faculty of Notaries Public in Ireland), de secretaris van de orde van advocaten en alle notarissen die in de county’s van verzoeker en in de omliggende graafschappen hun praktijk uitoefenen.

Gewoonlijk worden alleen solicitors als notaris aangesteld. Wanneer een niet-solicitor notaris wil worden, eist de orde van advocaten een toezegging van de kandidaat aan de president van het hooggerechtshof dat hij zich niet zal bezighouden met eigendomsoverdrachten en juridische werkzaamheden die gewoonlijk door een solicitor worden verricht. Alle kandidaten moeten voor de benoeming tot notaris eerst een door de Ierse organisatie van notarissen afgenomen examen afleggen.

Opmerking:

Informatie over het huidige salaris van de procureur-generaal, directeur van het Openbaar Ministerie, griffiers en deurwaarders kan worden opgevraagd

• per e-mail of
• per post, op het volgende adres:
  Human Resources
  Department of Finance
  Merrion Street
  Dublin 2, Ierland

Barristers zijn zelfstandig en hun inkomens lopen sterk uiteen.

Solicitors zijn hetzij zelfstandig met een eigen praktijk, hetzij in loondienst, en ook hun inkomens lopen sterk uiteen.

Notarissen brengen een vergoeding per geauthenticeerd document in rekening. De berekende vergoeding is niet wettelijk geregeld, maar notarissen berekenen deze gewoonlijk op basis van tijd, reiskosten en het bedrag dat een deskundige normaal gesproken voor een dergelijke dienst in rekening brengt.

Openbare aanklagers

Organisatie

Als gerechtelijke instantie behoort het openbaar ministerie tot de «rechterlijke macht» en neemt het verplicht deel aan de rechtsbedeling. Openbare aanklagers (εισαγγελίες) genieten functionele en persoonlijke onafhankelijkheid.

In elke rechtbank, met uitzondering van de politierechtbanken (πταισματοδικεία), treedt het openbaar ministerie op als onafhankelijke gerechtelijke instantie. Zijn rol behelst voornamelijk de voorbereiding van de strafrechtelijke procedures. De hoofdtaak van de openbare aanklager is het instellen van gerechtelijke procedures, het toezicht houden op het onderzoek en het instellen van rechtsmiddelen.

In Griekenland zijn openbare aanklagers niet gespecialiseerd op een bepaald terrein.

Het ministerie van Justitie is verantwoordelijk voor de arbeidsvoorwaarden van medewerkers van het openbaar ministerie.

Er is geen specifieke website voor deze gerechtsfunctionarissen. Informatie over hun arbeidsvoorwaarden is te verkrijgen bij het ministerie van Justitie.

Rol en hoofdtaken

De openbaar aanklager is verantwoordelijk voor:

1. het voorbereidend onderzoek,
2. de strafrechtelijke vervolging,
3. het leiden van het gerechtelijk onderzoek,
4. het toezicht op en de controle van de politiediensten wat betreft de preventie en vervolging van strafbare feiten,
5. het indienen van voorstellen bij raden voor de rechterlijke macht en rechtbanken,
6. het instellen van rechtsmiddelen,
7. het toezicht op en de controle van gevangenissen en alle andere door de wet omschreven taken.

Openbare aanklagers staan onder toezicht van de rechters van het Hooggerechtshof en de senior openbare aanklagers, als bepaald bij wet.

Rechters

Organisatie

De rechtspraak wordt beheerd door rechtbanken die zijn samengesteld uit gewone rechters (τακτικοί δικαστές). Zij genieten functionele en persoonlijke onafhankelijkheid.

De rechters (δικαστές) moeten bij de uitvoering van hun taken enkel de grondwet en wetten gehoorzamen en hoeven in geen geval bepalingen toe te passen die de grondwet schenden.

Gewone rechters staan onder toezicht van hogere rechters, het openbaar ministerie en plaatsvervangende openbare aanklagers (Αντεισαγγελείς) van het Hooggerechtshof (Άρειος Πάγος), als bepaald bij wet.

Het ministerie van Justitie is verantwoordelijk voor de arbeidsvoorwaarden van gerechtsfunctionarissen.

Er is geen specifieke website voor deze gerechtsfunctionarissen. Informatie over hun arbeidsvoorwaarden is te verkrijgen bij het ministerie van Justitie.

Organisatie van juridische beroepen: advocaten

Advocaten

In Griekenland zijn advocaten (δικηγόροι) onbezoldigde ambtenaren. Zij hoeven zich niet op een bepaald terrein te specialiseren.

Het ministerie van Justitie is verantwoordelijk voor de arbeidsvoorwaarden van advocaten.

Er zijn 63 orden van advocaten (δικηγορικοί σύλλογοι) in Griekenland, één voor het rechtsgebied van elke rechtbank van eerste aanleg (πρωτοδικείο).

Het ministerie van Justitie houdt toezicht op alle orden van advocaten in Griekenland.

Juridische gegevensbanken

Informatie is beschikbaar op de website van de voltallige vergadering van de orden van advocaten, maar uitsluitend de leden van de betrokken orden hebben er toegang toe.

Juridisch adviseurs

De advocaten in Griekenland treden ook op als juridisch adviseurs (νομικοί σύμβουλοι).

Juridische gegevensbanken

Informatie is beschikbaar op de website van de voltallige vergadering van de orden van advocaten, maar uitsluitend de leden van de betrokken orden hebben er toegang toe.

Notarissen

Notarissen (συμβολαιογράφοι) zijn onbezoldigde ambtenaren die als hoofdtaak hebben om constitutieve handelingen, bewijsstukken en verklaringen van belanghebbenden op te stellen en bij te houden, wanneer dergelijke documenten bij wet zijn vereist of wanneer de belanghebbenden deze documenten officieel willen maken.

In Griekenland zijn notarissen niet gespecialiseerd op een bepaald terrein.

Bij presidentieel decreet is bepaald dat er in het rechtsgebied van elk vredegerecht voor civiele zaken (ειρηνοδικείο) ten minste één notariaat moet zijn.

Het ministerie van Justitie is verantwoordelijk voor de arbeidsvoorwaarden van notarissen.

Er zijn in Griekenland negen (9) verenigingen van notarissen (συμβολαιογραφικοί σύλλογοι), die verbonden zijn aan de hoven van beroep (εφετεία).

De Griekse verenigingen van notarissen staan onder toezicht van het ministerie van Justitie.

De informatie over het beroep van notaris is te vinden op de officiële website van de Verenigingen van notarissen van de hoven van beroep van Athene, Piraeus, de Egeïsche Zee en de Dodekanesos en op de website van de Europese gids van notarissen van de Raad van notarissen van de Europese Unie (CNEU).

Andere juridische beroepen

Gerechtsdeurwaarders

Gerechtsdeurwaarders (δικαστικοί επιμελητές) zijn onbezoldigde ambtenaren.

Zij zijn verantwoordelijk voor:

1. de betekening van gerechtelijke en buitengerechtelijke stukken;
2. de uitvoering van executoriale titels zoals vermeld in artikel 904, lid 2, van het wetboek van burgerlijke rechtsvordering, met name: i) definitieve uitspraken en beslissingen van een Griekse rechtbank die voorlopig uitvoerbaar zijn verklaard, ii) arbitrale vonnissen, iii) verslagen van Griekse rechtbanken met een schikking of de vaststelling van gerechtskosten, iv) notariële akten, v) betalingsbevelen van Griekse rechters en bevelen tot uitzetting, vi) buitenlandse handelingen die uitvoerbaar zijn verklaard en vii) bevelen en handelingen die bij wet uitvoerbaar zijn; en
3. de uitvoering van alle andere bij wet vastgestelde taken.

Het ministerie van Justitie is verantwoordelijk voor de arbeidsvoorwaarden van gerechtsdeurwaarders.

Er zijn in Griekenland acht (8) verenigingen van gerechtsdeurwaarders.

Justitieel medewerkers

Het ministerie van Justitie is verantwoordelijk voor de functionarissen die bij de Griekse rechtbanken werken.

Gerechtsdeurwaarders (377 Kb)

Justitieel medewerkers (376 Kb)

Gerelateerde links

Voltallige vergadering van de orden van advocaten

Ministerie van Justitie

Verenigingen van notarissen van de hoven van beroep van Athene, Piraeus, de Egeïsche Zee en de Dodekanesos

Vereniging van notarissen van het hof van beroep van Thessaloniki

Vereniging van notarissen van het hof van beroep van Thracië

Griekse federatie van gerechtsdeurwaarders

Juridische beroepen - inleiding

In Spanje wordt onder juridische beroepen verstaan: beroepen die alleen kunnen worden uitgeoefend door iemand die een gespecialiseerde juridische opleiding heeft gevolgd, gezien zijn taken bestaan uit de toepassing van de wet.

De belangrijkste juridische beroepen in Spanje zijn die van openbare aanklager (fiscal), rechter (juez) en magistraat (magistrado), advocaat (abogado), notaris, griffier (letrados de la administración de justicia), registrator van het kadaster, registrator van het handelsregister en procureur (procurador).

Rechters en magistraten

Organisatie

Recht en wet, die hun oorsprong vinden bij het volk, worden namens de koning toegepast door rechters en magistraten die de rechterlijke macht vormen. Zij zijn als enigen bevoegd om recht te spreken en uitspraken te doen uitvoeren.

Rechters en magistraten zijn onafhankelijk van de andere staatsmachten, aangezien zij uitsluitend zijn onderworpen aan de grondwet en het recht.

De toegang tot een loopbaan binnen de rechterlijke macht is gebaseerd op de beginselen van verdienste en capaciteit. Het selectieproces waarborgt op objectieve en transparante wijze de gelijke toegang van alle burgers die aan de voorwaarden voldoen en over de benodigde bekwaamheden, geschiktheid en beroepskwalificaties beschikken om de functie van rechter uit te oefenen.

In de Organieke Wet op de rechterlijke macht (Ley Orgánica del Poder Judicial) wordt bepaald dat drie categorieën functies deel uitmaken van de rechterlijke macht:

• Magistraat van het hooggerechtshof (magistrado del Tribunal Supremo);
• Magistraat (magistrado);
• Rechter (juez).

Het grootste aantal kandidaten solliciteert voor de functie van rechter. Hiervoor voorziet de Organieke Wet op de rechterlijke macht in selectie aan de hand van een algemeen vergelijkend onderzoek onder afgestudeerde juristen, waarna nog een opleiding bij een speciale school voor juridische studies, de “Escuela Judicial”, moet worden gevolgd.

Juristen kunnen hun loopbaan in de rechterlijke macht ook beginnen op het niveau van magistraat of magistraat van het hooggerechtshof, maar dat komt minder voor.

De aanstelling tot magistraat valt onder de bevoegdheid van de Spaanse Algemene Raad voor de rechterlijke macht (Consejo General del Poder Judicial). Om in die functie te kunnen worden aangesteld, moet men meer dan vijftien dienstjaren hebben, waarvan tien als magistraat. Een vijfde van het aantal ambten is bestemd voor personen die bekendstaan als bekwame rechtskundigen met ten minste vijftien jaar ervaring.

Functies en taken

De hoven en rechtbanken zullen enkel die gevallen horen waarvoor zij bevoegd zijn krachtens de Organieke Wet op de rechterlijke macht of een andere wet.

Voor de verschillende rechtsgebieden, zie het onderdeel “Gewone rechtbanken in Spanje”.

De rechters en magistraten oefenen hun rechtsmacht uit onafhankelijk van alle gerechtelijke instanties en het bestuur van de rechterlijke macht.

De rechters en magistraten kunnen volgens het burgerlijk of strafrecht aansprakelijk gehouden worden in de gevallen en op de wijze die zijn vastgelegd in de wet, en zijn tuchtrechtelijk verantwoordelijk in overeenstemming met de Organieke Wet op de rechterlijke macht.

Zie voor meer informatie de website van de Algemene Raad voor de rechterlijke macht.

Openbare aanklagers

Organisatie

Het Openbaar Ministerie (Ministerio Fiscal) is een grondwettelijk belangrijke instantie met een eigen rechtspersoonlijkheid en met functionele autonomie binnen de rechterlijke macht. Het voert zijn taken uit via eigen structuren en in overeenstemming met de beginselen van eenheid van optreden en hiërarchische ondergeschiktheid, en is altijd onderworpen aan de beginselen van legaliteit en onpartijdigheid.

De procureur-generaal (Fiscal General del Estado) is het hoofd van het Openbaar Ministerie en vertegenwoordigt het Openbaar Ministerie op het hele grondgebied van Spanje. De procureur-generaal geeft bevelen en instructies aan de dienst, en is belast met de interne organisatie en in het algemeen met de leiding van en het toezicht op het Openbaar Ministerie.

De openbare aanklagers zijn ambtenaren die zijn geselecteerd via een vergelijkend examen onder afgestudeerde en gepromoveerde juristen. Ze vallen onder het College van procureurs-generaal en de respectieve parketten van het Openbaar Ministerie van de autonome gemeenschappen.

Functies en taken

Artikel 124 van de Spaanse grondwet van 1978 bepaalt dat de parketten van het Openbaar Ministerie “onverminderd de taken waarmee andere instanties belast zijn, als opdracht heeft om de werking van justitie te bevorderen ter verdediging van de rechtstaat, de burgerrechten en het algemeen belang zoals gewaarborgd door de wet, hetzij ambtshalve, hetzij op verzoek van de belanghebbenden, evenals de bescherming van de onafhankelijkheid van de rechtbanken en de behartiging van het maatschappelijk belang voor deze rechtbanken.”

De taken van het Openbaar Ministerie zijn onder meer:

• erop toezien dat het rechterlijk ambt op doeltreffende wijze wordt uitgeoefend overeenkomstig de wet en de daarin vastgestelde voorwaarden en termijnen door, waar nodig, tot passende actie over te gaan, beroepsprocedures in te stellen of andere passende maatregelen te nemen;
• deelnemen aan strafprocedures door bij de rechterlijke instanties aan te dringen op de aanneming van passende voorzorgsmaatregelen en de uitvoering van onderzoek om de betrokken feiten vast te stellen;
• optreden in bij de wet vastgestelde civiele procedures wanneer het maatschappelijk belang of de belangen van minderjarigen, handelingsonbekwamen of kansarmen in het gedrang komen, totdat de normale vertegenwoordigingsmechanismen beschikbaar zijn;
• de bevoegdheden uitoefenen die verleend worden door de relevante wetgeving in gevallen met betrekking tot de strafrechtelijke aansprakelijkheid van minderjarigen, waarbij steeds rekening moet worden gehouden met het hogere belang van het minderjarige kind.

Voor meer informatie kunt u de website van het Spaanse Openbaar Ministerie raadplegen.

Griffiers

Organisatie

De griffiers vormen een korps van medewerkers die verantwoordelijk zijn voor de gerechtelijke administratie. Zij zijn als ambtenaar verbonden aan het ministerie van Justitie en handelen uit hoofde van hun zelfstandige bevoegdheid.

Griffiers moeten over een universitair diploma in de rechten beschikken en vervolgens slagen voor een vergelijkend examen. Daarna moeten zij een opleiding volgen bij een instituut voor juridische studies, het “Centro de Estudios Judiciales”, waarvoor ze eerst een toelatingsexamen moeten doen.

Griffiers vormen een hiërarchisch orgaan onder het ministerie van Justitie en de regeringssecretarissen (Secretarios de Gobierno) van alle arrondissementsrechtbanken en zijn aan vrijwel hetzelfde stelsel van onverenigbaarheden en dezelfde verbodsbepalingen onderworpen als rechters.

Functies en taken

De griffiers moeten erop toezien dat wordt voldaan aan alle uitspraken van de rechters of rechtbanken waarvoor ze verantwoordelijk zijn. Ze dienen te allen tijde een aantal beginselen in acht te nemen, zoals de beginselen van rechtmatigheid en onpartijdigheid, autonomie en onafhankelijkheid bij de authenticatie van juridische instrumenten, en eenheid van handelen en hiërarchische ondergeschiktheid bij de uitoefening van al hun andere functies.

De griffiers zijn verantwoordelijk voor documentatie en voor het bijhouden van dossiers. Zij moeten gerechtelijke uitspraken bijhouden en zijn ook verantwoordelijk voor het mogelijk maken en erop toezien dat gerechtelijke procedures op de juiste wijze worden gevoerd en zij geven leiding aan het personeel dat werkzaam is in de rechtbanken. Zij zijn ook verantwoordelijk voor de samenwerking met andere instanties en het openbaar bestuur, en voor het opstellen van gerechtelijke statistieken.

Voor meer informatie over het personeel van de rechtbanken in Spanje, ga naar:

• Griffiers (letrados de administración de justicia)(381 Kb)
• Procedurele beheerders (gestores procesales)(371 KB)
• Juridische documentalisten (tramitadores procesales)(371 KB)
• Gerechtsmedewerkers (auxilio judicial)(374 KB)

Organisatie van de juridische beroepen

Advocaten

Het beroep van advocaat is een vrij en onafhankelijk beroep. De advocaat verleent diensten aan de samenleving, is onafhankelijk van elke overheidsinstantie en oefent zijn beroep uit in een stelsel van vrije en eerlijke mededinging (artikel 1 van de Algemene wet inzake de Spaanse advocatuur – Estatuto General de la Abogacía Española).

Advocaten hebben als belangrijkste taken de begeleiding en verdediging van de partijen in allerlei soorten gerechtelijke procedures, het verstrekken van bijstand en juridisch advies en de vertegenwoordiging van de cliënt, wanneer niet bij wet is bepaald dat andere beroepen deze op zich moeten nemen.

Om advocaat te worden moet men:

• de Spaanse nationaliteit bezitten, of de nationaliteit van een van de lidstaten van de Europese Unie of van een van de landen die partij zijn bij de Overeenkomst betreffende de Europese Economische Ruimte van 2 mei 1992;
• meerderjarig zijn en mag men om geen enkele reden ongeschikt zijn verklaard om het beroep van advocaat uit te oefenen;
• een gekwalificeerde advocaat zijn of een Spaans universitair rechtendiploma hebben (in gevallen die niet geregeld zijn door de wet 30/2006 van 30 oktober 2006 betreffende de toegang tot het beroep van advocaat of wettelijke vertegenwoordiger en de desbetreffende uitvoeringsverordeningen), of beschikken over een gelijkwaardig buitenlands diploma dat officieel werd goedgekeurd volgens de geldende regels;
• aangesloten zijn bij een Orde van Advocaten (Colegio de Abogados), met name die van de enige of belangrijkste plaats waar het kantoor voor de uitoefening van het beroep op het hele Spaanse grondgebied is gevestigd.

Het honorarium van een advocaat is afhankelijk van de verleende diensten en kan betaald worden in de vorm van een vaste vergoeding, een periodieke vergoeding of een vergoeding per uur. De cliënt en de advocaat kunnen het bedrag van het honorarium vrij vaststellen, op voorwaarde dat de regels van de beroepsethiek en van de eerlijke concurrentie worden nageleefd.

U vindt meer informatie op de website van de Algemene raad van de Spaanse advocatuur.

Juridische gegevensbanken

• Voor wetgeving: Spaans staatsblad.
• Voor jurisprudentie: Gerechtelijk documentatiecentrum.

Is de toegang tot de juridische gegevensbanken kosteloos?

Ja, de toegang is kosteloos.

Juridische adviseurs

Zie het onderdeel “Advocaten”.

Notarissen

Organisatie, functies en taken

Notarissen hebben twee onlosmakelijk met elkaar verbonden rollen: zij zijn overheidsambtenaren en juridisch deskundigen met als belangrijkste publieke functie om juridische instrumenten en andere buitengerechtelijke stukken overeenkomstig de wet te bekrachtigen. Zij moeten deze stukken opstellen in overeenstemming met de wensen van de partijen en conform de wet, die zij moeten toetsen en interpreteren; daarnaast moeten zij de partijen op de hoogte brengen van de betrokken juridische gevolgen.

De rol van de notaris als openbaar ambtenaar houdt in dat documenten die door hem/haar zijn gewaarmerkt of gecertificeerd zijn (notariële akten – escrituras publicas, commerciële overeenkomsten – pólizas mercantiles, of gewaarmerkte afschriften – testimonios), bijzondere gerechtelijke en buitengerechtelijke gevolgen hebben, afhankelijk van het type document.

Alle aspecten van de rol van de notarissen in Spanje zijn strikt geregeld (benoeming door het ministerie van Justitie; toelating via vergelijkende examens; beperkt aantal plaatsen, beloning in de vorm van vergoedingen die door de overheid zijn vastgesteld; pensionering; tuchtmaatregelen). Promoties gebeuren op basis van anciënniteit of via vergelijkende onderzoeken voor notarissen, die worden georganiseerd door het ministerie van Justitie.

Enkel houders van een rechtendiploma of promovendi in de rechten mogen deelnemen aan vergelijkende onderzoeken voor toelating als notarissen.

Notarissen zijn voor de uitoefening van hun beroep verenigd in Ordes van Notarissen (Colegios Notariales; één orde per autonome gemeenschap), en worden gecoördineerd door de Algemene raad voor het notarisambt (Consejo General del Notariado), waaraan de staat bepaalde toezichtbevoegdheden heeft toegekend.

Notarissen vallen onder het rechtstreekse gezag van het ministerie van Justitie, meer bepaald het directoraat-generaal Registers en Notarissen (Dirección General de los Registros y del Notariado), dat is belast met de inspectie van en het toezicht op het notariaat.

U vindt meer informatie op de website van de Algemene raad van het notarisambt (www.notariado.org).

Andere juridische beroepen

Registrators

Het kadaster, het handelsregister en het register voor roerende goederen dienen als openbare registers van bepaalde wettelijke rechten, instrumenten of handelingen met een wezenlijk effect voor iedereen en zorgen voor een vermoeden van rechtmatigheid, correctheid, volledigheid en nauwkeurigheid. Hierdoor zijn er geen andere garanties vereist (eigendomsbewijzen, garanties enz.) om te bewijzen dat deze rechten zijn verleend; dit betekent dus dat dit een veiliger en kosteneffectiever systeem is, want er dient slechts een eenmalige registratievergoeding betaald te worden en het effect is direct en permanent.

Registrators van het kadaster, het handelsregister en het register voor roerende goederen zijn overheidsambtenaren belast met het bijhouden van die registers in Spanje. Ze zijn zowel overheidsambtenaar als juridisch deskundige: als ze op eigen verantwoordelijkheid handelen, voeren ze bepaalde openbare taken uit die hen door de wet zijn opgelegd, in het bijzonder door de wetgeving inzake hypotheken, handel en administratie; en in hun hoedanigheid van openbare ambtenaren krachtens de hypotheekwet (Ley Hipotecaria) oefenen zij de bevoegdheden uit die hen werden toegekend door het bestuursrecht.

De overheid regelt alle zaken met betrekking tot de toelating, het aantal plaatsen, bezoldiging, tuchtmaatregelen en pensioen. Om registrator te worden, moeten juristen of promovendi deelnemen aan vergelijkende onderzoeken die georganiseerd worden door de staat.

Hun bezoldiging is in de vorm van vergoedingen door de overheid vastgesteld.

De registrators van de openbare registers zijn eveneens aangesloten bij het Spaanse Nationale Orde van registrators (Colegio Nacional de Registradores de España), waaraan de staat bepaalde toezichtbevoegdheden heeft toegekend.

De registrators ressorteren onder het ministerie van Justitie, meer bepaald het directoraat‑generaal Registers en Notariaat (Dirección General de los Registros y del Notariado), dat is het orgaan dat is belast met het toezicht op en de controle van de registers.

De taken van de registrators zijn: de registratie van de documenten die worden voorgelegd ter inschrijving in het register waarvoor zij verantwoordelijk zijn; advisering van het publiek over aangelegenheden op het gebied van registratie, en het publiek toegang verlenen tot de geregistreerde gegevens, waarbij zij, waar nodig, controleren of het verzoek tot toegang gerechtvaardigd is door het rechtmatige belang van de verzoeker en ervoor zorgen dat gevoelige gegevens naar behoren worden beschermd.

U vindt meer informatie op de website van de Spaanse Nationale Orde van Registrators.

Wettelijke vertegenwoordigers

Wettelijke vertegenwoordigers (procuradores; procureurs) vertegenwoordigen de rechten en de belangen van de partijen in de rechtbank overeenkomstig de volmacht die hen daarvoor is verleend, zij garanderen de authenticiteit van de communicatie tussen de rechtbank en de partijen, en voeren elke andere taak uit die door de wet aan hen wordt opgelegd.

Om als wettelijk vertegenwoordiger te kunnen optreden, moet men gekwalificeerd zijn als wettelijk vertegenwoordiger of als procureur (deze laatste in overeenstemming met de Wet 34/2006 van 30 oktober 2006 betreffende de toegang tot het beroep van advocaat of wettelijke vertegenwoordiger), lid zijn van de Orde van Procureurs (Colegio de Procuradores), een waarborg stellen en de eed of een plechtige verklaring afleggen.

Wettelijke vertegenwoordigers ressorteren onder de Orde van Procureurs, die erop toeziet dat de leden van de Orde hun taak naar behoren uitoefenen.

Hun bezoldiging is in de vorm van vergoedingen door het ministerie van Justitie vastgesteld.

U vindt meer informatie op de website van de Spaanse Algemene Raad van Procureurs.

Adviseurs inzake arbeidsaangelegenheden

Een adviseur inzake arbeidsaangelegenheden (graduado social) is een adviseur inzake aangelegenheden die betrekking hebben op het arbeidsrecht en de sociale zekerheid. Dit zijn deskundigen die voor de rechtbanken kunnen optreden in procedures betreffende arbeidsrecht en sociale zekerheid.

Zij mogen optreden in procedures voor alle lagere en hogere rechtbanken en kunnen zelfs beroep instellen. Om beroep in te stellen bij het Spaanse Hooggerechtshof is evenwel de bijstand van een advocaat vereist.

Spanje telt meer dan 25 000 adviseurs inzake arbeidsaangelegenheden, die zowel ondernemingen als werknemers adviseren.

Links

MINISTERIE VAN JUSTITIE VAN SPANJE

ALGEMENE RAAD VOOR DE RECHTERLIJKE MACHT VAN SPANJE

OPENBAAR MINISTERIE VAN SPANJE

NATIONAAL COLLEGE VAN GRIFFIERS VAN SPANJE

ALGEMENE RAAD VAN DE SPAANSE ADVOCATUUR

SPAANSE ALGEMENE RAAD VAN PROCUREURS

ALGEMENE RAAD VAN HET NOTARISAMBT VAN SPANJE

SPAANSE NATIONALE ORDE VAN REGISTRATORS

ALGEMENE RAAD VAN BEROEPSVERENIGINGEN VAN ADVISEURS INZAKE ARBEIDSAANGELEGENHEDEN VAN SPANJE

Let op: de oorspronkelijke versie van deze pagina () is onlangs gewijzigd. Aan de vertaling in het Nederlands wordt momenteel gewerkt.
De volgende vertalingen zijn al beschikbaar:

Soorten juridische beroepen - Frankrijk

U vindt hier een overzicht van de verschillende juridische beroepen.

Juridische beroepen – inleiding

Magistraten

Organisatie

Er zijn twee soorten beroepsmagistraten, namelijk de zittende en de staande magistratuur. Rechters worden vaak aangeduid als “zittende magistratuur”, terwijl het openbaar ministerie wordt vertegenwoordigd door de “staande magistratuur”.

De zittende magistraten doen uitspraak in geschillen die hun zijn voorgelegd, de staande magistraten vertegenwoordigen de samenleving en zien toe op naleving van de wet. De status van de magistraten is vastgelegd in beschikking nr. 58-1270 van 22 december 1958 houdende organieke wet inzake de status van de magistratuur. Daaruit vloeit voort dat elke magistraat tijdens zijn loopbaan beide functies (zittende en staande magistratuur) kan bekleden: dit is het beginsel van de eenheid van de rechterlijke macht (artikel 1) dat door de grondwettelijke raad (Conseil constitutionnel) is bevestigd, met name in zijn beslissing van 11 augustus 1993. De magistraten zijn lid van de gerechtelijke instantie die de individuele vrijheden door toepassing van artikel 66 van de Grondwet bewaakt. Niettemin verschilt hun status in meerdere opzichten. De zittende magistraten vallen niet onder de hiërarchie van een hogere autoriteit en kunnen niet gedwongen worden een andere aanstelling te aanvaarden. Voorts wijken hun benoemingsvoorwaarden in zoverre af dat de zittende magistraten worden benoemd op eensluidend advies van de hoge raad voor de magistratuur (Conseil supérieur de la magistrature), waarbij de zittende magistraten van het hof van cassatie (Cour de cassation), de eerste presidenten van het hof van beroep (cour d’appel) en de presidenten van de rechtbanken bovendien op voordracht van deze raad worden benoemd, die op alle zittende magistraten tuchtrechtelijk toezicht uitoefent. De staande magistraten worden benoemd op gewoon advies van de hoge raad voor de magistratuur, terwijl de minister van Justitie de voordrachten voor alle benoemingen doet en het tuchtrechtelijke toezicht op deze magistraten uitoefent.

De meeste magistraten worden via een vergelijkend examen geworven. Om het “eerste vergelijkend examen”, dat openstaat voor studenten, te kunnen afleggen moeten de kandidaten met succes een masteropleiding van ten minste vier jaar hebben afgerond. Kandidaten die voor het vergelijkend examen zijn geslaagd, worden aangesteld als gerechtsauditeur en volgen dezelfde opleiding aan de nationale school voor de magistratuur (École Nationale de la Magistrature). Er zijn ook mogelijkheden om rechtstreeks toe te treden tot de rechterlijke macht. Na hun opleiding aan de nationale school voor de magistratuur worden de gerechtsauditeurs bij decreet verbonden aan een rechtbank.

De hoofden van een rechtbank (president en procureur van de Republiek) en van een hof (eerste president en procureur-generaal) verrichten niet alleen gerechtelijke maar ook administratieve taken (bv. indeling van de rechtszittingen).

Op 1 januari 2018 waren er 8 412 actieve magistraten, waarvan 7 881 verbonden aan een rechtbank.

De hoge raad voor de magistratuur

De bepalingen met betrekking tot de hoge raad voor de magistratuur zijn te vinden in artikel 65 van de Grondwet. Dit artikel is gewijzigd bij de constitutionele wet van 23 juli 2008, met als gevolg dat samenstelling en bevoegdheden (wat betreft benoemingen) van deze raad zijn veranderd en dat zaken aan hem kunnen worden voorgelegd. De president van de Republiek is niet langer lid van de hoge raad voor de magistratuur.

De formatie die bevoegd is ten aanzien van de zittende magistratuur, wordt voorgezeten door de eerste president van het hof van cassatie. Daarnaast bestaat zij uit vijf zittende magistraten en één staande magistraat, een lid van de raad van state (Conseil d’État) die door deze raad zelf is aangewezen, een advocaat en zes gekwalificeerde personen die geen deel uitmaken van de wetgevende macht, de rechterlijke macht en de uitvoerende macht. De president van de Republiek, de voorzitter van de Franse Nationale Vergadering en de voorzitter van de Franse Senaat wijzen elk twee gekwalificeerde personen aan.

De formatie die bevoegd is ten aanzien van de staande magistratuur, wordt voorgezeten door de procureur-generaal bij het hof van cassatie. Daarnaast bestaat zij uit vijf staande magistraten en één zittende magistraat, alsmede het/de eerder genoemde lid van de raad van state, advocaat en zes gekwalificeerde personen.

De formatie van de hoge raad voor de magistratuur die bevoegd is ten aanzien van de zittende magistratuur, doet voorstellen voor benoemingen van zittende magistraten bij het hof van cassatie, van de eerste president van een hof van beroep en van de president van een arrondissementsrechtbank (tribunal de grande instance). De overige zittende magistraten worden op basis van haar eensluidend advies benoemd.

Deze formatie van de hoge raad voor de magistratuur fungeert als tuchtraad voor de zittende magistratuur. In dit geval bestaat deze formatie verder uit de zittende magistraat die deel uitmaakt van de formatie die bevoegd is ten aanzien van de staande magistratuur.

De formatie van de hoge raad voor de magistratuur die bevoegd is ten aanzien van de staande magistratuur, geeft adviezen over de benoemingen van staande magistraten. Deze formatie van de hoge raad voor de magistratuur geeft adviezen over de disciplinaire sancties tegen deze magistraten. In dit geval bestaat deze formatie uit de in artikel 65, derde alinea, genoemde leden en de staande magistraat die deel uitmaakt van de formatie die bevoegd is ten aanzien van de zittende magistratuur.

Openbaar ministerie

Organisatie

Het openbaar ministerie wordt vertegenwoordigd door de staande magistraten, die de belangen moeten behartigen van de samenleving die zij vertegenwoordigen.

Dit doen zij door erop toe te zien dat de wet wordt nageleefd. Met uitzondering van het parket-generaal bij het hof van cassatie, dat een aparte plaats inneemt, vormt het openbaar ministerie in Frankrijk een hiërarchische piramide « onder het gezag van de minister van Justitie ». Zo wordt in artikel 30 van het wetboek van strafvordering (Code de procédure pénale) bepaald dat de minister van Justitie vorm geeft aan het beleid van de regering inzake strafvordering. Hij ziet erop toe dat dit beleid op het grondgebied van de Republiek op samenhangende wijze wordt uitgevoerd. Hiertoe geeft hij de magistraten van het openbaar ministerie algemene instructies omtrent strafvordering.

Bij elke arrondissementsrechtbank geeft de procureur van de Republiek leiding aan een parket dat bestaat uit een of meer magistraten die onder hem staan. Hij verdeelt de taken en diensten binnen zijn parket tussen de plaatsvervangend procureurs, de viceprocureurs en de substituten. De procureur van de Republiek zelf handelt onder het gezag en de leiding van de procureur-generaal.

Behalve hiërarchisch van structuur is het parket ondeelbaar: de substituut heeft geen toestemming van zijn leidinggevende nodig om te handelen en alles wat hij doet, is bindend voor het gehele parket.

Rol en taken

Het parket heeft voornamelijk strafrechtelijke bevoegdheden. Het leidt de onderzoeken en neemt alle nodige stappen om strafbare feiten te vervolgen of ziet erop toe dat die stappen worden genomen. Verder beoordeelt het parket welke actie er in een strafzaak moet worden ondernomen overeenkomstig het opportuniteitsbeginsel (bv. inleiding van een gerechtelijk vooronderzoek, verwijzing naar een rechtbank of sepot). Het treedt altijd op tijdens rechtszittingen en levert daar de vrije mondelinge bijdrage (over de feiten, de persoonlijkheid van de aangeklaagde en de straf) die het nodig acht met het oog op een goede rechtsgang. Bovendien is het parket belast met de uitvoering van de straffen.

Het is tevens belast met de bescherming van minderjarigen die in gevaar verkeren, en met bepaalde civiele taken (bv. inzake de status van personen: wijziging van de burgerlijke staat van een persoon), administratieve taken (bv. inzake cafés, tijdschriften, direct marketing) en commerciële taken (bv. inzake collectieve procedures).

De rol en taken van de zittende magistratuur (rechters) worden uitgebreid beschreven op de pagina over de gewone rechtbanken.

Lekenrechters

Leken-deeltijdrechters

Om de afstand van justitie tot de burger te verkleinen kan een gewoon burger worden geworven als leken-deeltijdrechter (magistrat exerçant à titre temporaire) om op deeltijdbasis een bijdrage te leveren aan de werking van de gerechtelijke instelling uit hoofde van de artikelen 41-10 en volgende van beschikking nr. 58-1270 van 22 december 1958 houdende organieke wet inzake de status van de magistratuur, zoals gewijzigd.

Het bijzondere aan deze functie van leken-deeltijdrechter is dat de uitoefening op deeltijdbasis van de functies van kantonrechter, politierechter en/of bijzitter in de meervoudige kamers van de arrondissementsrechtbanken wordt gecombineerd met een beroepsactiviteit die verenigbaar is met de rechterlijke functies.

De recente ontwikkeling in het aantal leken-deeltijdrechters hangt rechtstreeks samen met de situatie van de buurtrechters, een bij de wet van 9 september 2002 in het leven geroepen ambt dat definitief is geschrapt middels artikel 15 van wet nr. 2016-1547 van 18 november 2016 inzake de modernisering van de rechtspraak van de 21e eeuw, en middels decreet nr. 2017-683 van 28 april 2017.

De statussen van buurtrechter en leken-deeltijdrechter zijn samengevoegd bij organieke wet nr. 2016-1090 van 8 augustus 2016, die op 1 juli 2017 in werking is getreden.

De werving van deze leken-deeltijdrechters vindt doorlopend plaats op basis van dossiers.

Voorwaarden om de functie van leken-deeltijdrechter te kunnen uitoefenen

De Franse nationaliteit bezitten, tussen 35 en 75 jaar oud zijn, de burgerschapsrechten genieten, van onbesproken gedrag zijn, voldaan hebben aan de verplichtingen inzake militaire dienstplicht of vergelijkbare verplichtingen van niet-militaire aard, en voldoen aan de voorwaarden betreffende de lichamelijke geschiktheid voor de uitoefening van de functies, rekening houdend met de mogelijkheden om eventuele handicaps te kunnen ondervangen.

Voorts moet de kandidaat voldoen aan een van de volgende voorwaarden:

• met succes een masteropleiding van ten minste vier jaar hebben afgerond (of in het bezit zijn van een erkende kwalificatie die minstens gelijkwaardig is) en aantoonbaar beschikken over een beroepservaring van ten minste zeven (7) jaar die de kandidaat bij uitstek geschikt maakt voor de uitoefening van rechterlijke functies;
• hoofd* zijn van de griffie van een rechtbank en aantoonbaar zeven (7) jaar in daadwerkelijke dienst zijn bij die griffie;
• ambtenaar categorie A van het ministerie van Justitie** zijn en aantoonbaar ten minste zeven (7) jaar daadwerkelijk in dienst zijn in die hoedanigheid;
• een wettelijk gereguleerd of over een beschermde titel beschikkend juridisch of gerechtelijk vrij beroep uitoefenen of uitgeoefend hebben, en aantoonbaar beschikken over ten minste vijf (5) jaar beroepservaring.

Status van de leken-deeltijdrechter

De voor zittende magistraten bevoegde formatie van de hoge raad voor de magistratuur brengt advies uit over de door de minister van Justitie voorgedragen kandidaten.

Op de bij decreet van de president van de Republiek benoemde leken-deeltijdrechter is het statuut van de magistratuur van toepassing.

Hij wordt benoemd voor een periode van vijf jaar, die met nog eens vijf jaar kan worden verlengd, en kan deze functie uitoefenen totdat de leeftijd van 75 jaar wordt bereikt.

De leken-deeltijdrechter kan, naast zijn rechterlijk ambt, een beroepsactiviteit uitoefenen, onder voorbehoud van de in het sollicitatiedossier genoemde gevallen van onverenigbaarheid.

Bevoegdheden van de leken-deeltijdrechter

Leken-deeltijdrechters hebben de volgende bevoegdheden:

• bij de arrondissementsrechtbank is de leken-deeltijdrechter als bijzitter in de meervoudige kamer bevoegd in civiele en strafzaken. Hij kan worden belast met het goedkeuren van – ten hoogste een derde van het totale aantal – strafrechtelijke schikkingen. Ook is hij als rechter van de politierechtbank voor een beperkt deel bevoegd voor overtredingen van de eerste vier categorieën, overtredingen van de vijfde categorie die vallen onder de procedure van de forfaitaire boete en strafbeschikkingen betreffende bovengenoemde overtredingen;
• bij het kantongerecht is hij bevoegd in civiele zaken, waarbij hij niet meer dan een derde van de diensten van het gerecht waaraan hij is toegewezen, voor zijn rekening mag nemen.

Opleiding van de leken-deeltijdrechter

De leken-deeltijdrechter volgt een theorieopleiding van tien dagen aan de nationale school voor de magistratuur.

Naar keuze van de hoge raad voor de magistratuur moet hij bij een rechtbank een stage van veertig tot tachtig dagen volgen in een periode van zes maanden, of bij een rechtbank een voorbereidende opleiding van veertig dagen volgen, die bij hoge uitzondering kan worden verkort voor kandidaten met veel ervaring.

Beloning van de leken-deeltijdrechter

De leken-deeltijdrechter wordt beloond naar geleverde dienst en vacatie.

Het eenheidstarief van het vacatiegeld is 106,28 euro bruto (referentie: waarde van de index van de bezoldiging van ambtenaren op 1 februari 2017) en het aantal vacaties kan niet hoger zijn dan driehonderd per jaar.

De leken-deeltijdrechter ontvangt geen reiskostenvergoeding voor verplaatsingen tussen woonplaats en rechtbank.

Arbeidsrechters (conseillers prud’hommes)

De in 1806 in het leven geroepen arbeidsrechtbank is een rechtbank van het eerste niveau die gespecialiseerd is in de oplossing van individuele geschillen die zich in het kader van een arbeids- of leerovereenkomst voordoen tussen werknemers / leerlingen en hun werkgevers. Arbeidsrechters komen uit de arbeidswereld.

Dit instituut vindt zijn oorsprong in de idee dat het, gezien de specifieke en complexe aard van arbeidsverhoudingen, nodig is die te laten beoordelen door een rechter die bewezen ervaring heeft met deze verhoudingen, aan zowel werknemers- als werkgeverszijde.

Arbeidsrechtbanken zijn dan ook van nature paritaire rechtbanken. De rechters die deze rechtbanken vormen, zijn verdeeld over twee colleges (werknemers en werkgevers) en vijf sectoren (industrie, handel, landbouw, diverse activiteiten en kader).

De 14 512 arbeidsrechters oefenen hun ambt uit in de 210 arbeidsrechtbanken in Frankrijk en de overzeese gebieden en behandelen zo’n 142 500 zaken per jaar.

Hun voornaamste taak is het verzoenen van de partijen en, als dat niet lukt, het beslechten van hun geschillen.

Benoeming

Sinds 1979 werden arbeidsrechters elke vijf jaar door hun collega's gekozen via een rechtstreekse algemene verkiezing. Gezien de steeds lagere opkomst bij verkiezingen en, in directe samenhang daarmee, de steeds verder afnemende legitimiteit van het instituut arbeidsrechtbank, is men op zoek gegaan naar alternatieven voor de benoeming van arbeidsrechters.

Bij beschikking nr. 2016-388 van 31 maart 2016, die overigens op geen enkele wijze afbreuk doet aan het specifieke karakter van de arbeidsrechtspraak, is de rechtstreekse verkiezing dan ook vervangen door een benoeming op voordracht van de vakbonds- en beroepsorganisaties van werknemers resp. werkgevers, waarbij rekening wordt gehouden met hun ledenaantal en de mate waarin de betreffende organisatie representatief is.

De algemene vervanging vindt voortaan om de vier jaar plaats. De arbeidsrechters worden bij gezamenlijk besluit van de ministers van Justitie en Arbeid benoemd. Posten die tijdens de periode van vier jaar openvallen, worden bekendgemaakt in het kader van campagnes voor aanvullende benoemingen, waarbij hetzelfde proces wordt doorlopen als bij de algemene vervangingen.

Opleiding

Wet nr. 2015-990 van 6 augustus 2015 ter bevordering van groei, beroepsactiviteit en gelijke economische kansen is gericht op de verdere professionalisering van arbeidsrechters: bij deze wet is een verplichte basisopleiding en een voortgezette opleiding ingesteld.

Arbeidsrechters volgen dus een basisopleiding, zonder welke zij hun rechtsprekende functie niet mogen uitoefenen, en een voortgezette opleiding.

De basisopleiding is dezelfde voor alle arbeidsrechters, of zij nu uit de werkgevers- of uit de werknemershoek komen. Zij wordt verzorgd door de nationale school voor de magistratuur, omvat meerdere theorie- en praktijkmodules en duurt in totaal vijf dagen. Arbeidsrechters die vijftien maanden na de eerste dag van de tweede maand na hun benoeming de verplichte basisopleiding nog niet hebben gevolgd, worden geacht van hun ambt te zijn ontheven.

Tijdens hun ambtstermijn van vier jaar kunnen de arbeidsrechters tevens een voortgezette opleiding volgen, die in totaal zes weken in beslag mag nemen. Deze opleiding valt onder het ministerie van Arbeid.

Beroepsethiek

Arbeidsrechters leggen een eed af. Zij moeten zich bij hun optreden als rechter laten leiden door de beginselen onafhankelijkheid, onpartijdigheid, waardigheid en integriteit, en zich gedragen op een manier die in dit verband boven elke twijfel verheven is. Ook mogen zij niets naar buiten brengen over de beraadslagingen.

Bij decreet nr. 2016-1948 van 28 december 2016 betreffende de beroepsethiek en de discipline van arbeidsrechters, dat is vastgesteld uit hoofde van wet nr. 2015-990 van 6 augustus 2015 ter bevordering van groei, beroepsactiviteit en gelijke economische kansen, is in het arbeidswetboek (code du travail) een artikel R. 1431-3-1 opgenomen, dat de hoge raad voor de abeidsrechtspraak (Conseil supérieur de la prud’homie) opdraagt een gedragscode voor arbeidsrechters op te stellen, die openbaar moet worden gemaakt.

Deze gedragscode is op 26 januari 2018 door de hoge raad voor de arbeidsrechtspraak goedgekeurd.

Status

Arbeidsrechters die als werknemer actief zijn, genieten de status van beschermd werknemer, waardoor zij niet kunnen worden ontslagen zonder voorafgaande toestemming van de arbeidsinspectie, en mogen onder werktijd afwezig zijn.

Omdat die afwezigheid wordt gelijkgesteld met normale werktijd, worden de uren in kwestie door de werkgever doorbetaald en vallen zij onder de sociale bescherming. De uren die onder werktijd aan de activiteiten als arbeidsrechter worden besteed, brengen dan ook geen enkel verlies van loon of aan de baan verbonden voordeel met zich mee. Het loon wordt door de staat aan de werkgever terugbetaald.

Voor arbeidsrechters van werkgeverszijde en arbeidsrechters van werknemerszijde die niet onder de hierboven beschreven categorie vallen (werkzoekenden, gepensioneerden, arbeidsrechters die een activiteit in dit verband verrichten buiten hun werktijd om) geldt een regeling voor een vergoeding per uur waarvan de hoogte bij decreet is bepaald.

Ook hun reiskosten kunnen voor vergoeding in aanmerking komen.

Rechters van handelsrechtbanken (tribunaux de commerce)

De rechtsbedeling op handelsgebied vindt op het eerste niveau plaats via 134 over heel Frankrijk verspreide handelsrechtbanken (met uitzondering van Alsace-Moselle, waar handelsgeschillen vanuit een in het lokale recht gelegen uitzondering onder een kamer van de arrondissementsrechtbank vallen) en 9 gemengde handelsrechtbanken in de overzeese gebieden.

De handelsrechtbanken zijn bevoegd voor geschillen tussen handelaars onderling of tussen handelaars en handelsvennootschappen, alsmede geschillen over schulden die voortvloeien uit handelscontracten.

De rechters van deze rechtbanken, die ook wel consulaire rechters worden genoemd, zijn handelaars en bedrijfsleiders. Zij beschikken dan ook over beroepservaring op economisch en handelsgebied.

Er zijn momenteel meer dan 3 400 consulaire rechters.

Zij worden door hun collega’s aangewezen via een jaarlijkse verkiezing in twee stappen.

Hun eerste ambtstermijn is twee jaar. Na afloop hiervan kunnen zij maximaal vier keer voor vier jaar worden herkozen in dezelfde of in een andere handelsrechtbank. Dit geldt niet voor een vertrekkende president van een handelsrechtbank, die – zij het enkel als lid van de rechtbank – ook voor een vijfde ambtstermijn kan worden herkozen.

Zij leggen een eed af en hebben op het vlak van beroepsethiek dezelfde verplichtingen als magistraten.

Zij oefenen hun ambt vrijwillig uit. Dit neemt niet weg dat er toch bepaalde eisen worden gesteld: zij moeten beschikbaar zijn en vooral zelf investeren in deze missie, wat zij met name doen door een onontbeerlijke basis- en voortgezette opleiding te volgen.

De status van de consulaire rechters is substantieel vernieuwd door wet nr. 2016-1547 van 18 november 2016 inzake de modernisering van de rechtspraak van de 21e eeuw. Deze vernieuwing betreft vooral de bepalingen inzake hun beroepsethiek en discipline, en de wet heeft bijgedragen tot hun professionalisering door het instellen van een verplichte basis- en voortgezette opleiding aan de nationale school voor de magistratuur.

Bijzitters van de socialezekerheidsrechtbanken (tribunaux des affaires de la sécurité sociale)

Zij worden voor drie jaar aangewezen door de eerste president van het hof van beroep. Daarbij wordt een keuze gemaakt uit een lijst die, in het rechtsgebied waar de rechtbank haar zetel heeft, door het hoofd van de regionale directie jeugd, sport en sociale cohesie wordt ingediend op voorstel van de meest representatieve beroepsorganisaties.

Ingevolge de wet van 18 november 2016 inzake de modernisering van de rechtspraak van de 21e eeuw zijn de socialezekerheidsrechtbanken verdwenen en vallen de geschillen die voorheen onder deze rechtbanken vielen, met ingang van 1 januari 2019 onder speciaal daartoe aangewezen arrondissementsrechtbanken, waarvan eveneens bijzitters deel zullen uitmaken.

Bijzitters van de rechtbanken voor geschillen in verband met arbeidsongeschiktheid (tribunaux du contentieux de l’incapacité)

Zij worden voor drie jaar aangewezen door de eerste president van het hof van beroep. Daarbij wordt een keuze gemaakt uit lijsten die, in het rechtsgebied waar de rechtbank haar zetel heeft, door het hoofd van de regionale directie jeugd, sport en sociale cohesie worden ingediend op voorstel van de meest representatieve beroepsorganisaties.

Ingevolge de wet van 18 november 2016 inzake de modernisering van de rechtspraak van de 21e eeuw zijn de rechtbanken voor geschillen in verband met arbeidsongeschiktheid verdwenen en vallen de geschillen die voorheen onder deze rechtbanken vielen, met ingang van 1 januari 2019 onder speciaal daartoe aangewezen arrondissementsrechtbanken, waarvan onder meer bijzitters deel zullen uitmaken.

Bijzitters van de meervoudige kamer van de arrondissementsrechtbank in sociale aangelegenheden

Met ingang van 1 januari 2019 maken deze bijzitters deel uit van de meervoudige kamer van de arrondissementsrechtbanken die speciaal zijn aangewezen voor de behandeling van geschillen op het gebied van sociale zekerheid en sociale bijstand.

Zij worden voor een periode van drie jaar aangewezen door de eerste president van het hof van beroep na advies van de president van de arrondissementsrechtbank. Daarbij wordt een keuze gemaakt uit een lijst die, in het rechtsgebied waar de rechtbank haar zetel heeft, door de prefect wordt ingediend op voorstel van de meest representatieve belanghebbende beroepsorganisaties.

De kandidaten moeten de Franse nationaliteit bezitten, ten minste 23 jaar oud zijn en voldoende geschikt zijn om de eed te kunnen afleggen, en ze mogen niet zijn veroordeeld voor bepaalde strafbare feiten die zijn opgenomen in het wetboek landbouw en zeevisserij (code rural et de la pêche maritime) en het wetboek sociale zekerheid (code de la sécurité sociale), noch lid zijn van een raad (van bestuur) van een socialezekerheidsinstelling of een onderlinge verzekeringsmaatschappij. Deze functie is verenigbaar met die van arbeidsrechter.

Bijzitters in jeugdrechtbanken

Zij worden voor een periode van vier jaar door de minister van Justitie benoemd uit een lijst van kandidaten die wordt ingediend door de eerste president van het hof van beroep waaronder de jeugdrechtbank ressorteert.

Kandidaten voor de functie van bijzitter in een jeugdrechtbank moeten de Franse nationaliteit bezitten, ten minste dertig jaar oud zijn en, vanuit welke achtergrond dan ook, een bijzondere belangstelling hebben voor jeugdzaken.

Bijzitters van de pachtkamers

Zij worden voor een periode van zes jaar aangewezen door de eerste president van het hof van beroep. Daarbij wordt een keuze gemaakt uit een lijst die, in het rechtsgebied waar de pachtkamer haar zetel heeft, door de prefect wordt ingediend op voorstel van de meest representatieve beroepsorganisaties of, in voorkomend geval, organisaties van grondeigenaren.

Bijzitters zijn verpachters die zelf geen pachter zijn en andersom, die eventueel verdeeld zijn over twee secties van een pachtkamer; de ene bestaat uit verpachters en pachters “à ferme”, de andere uit verpachters en pachters in deelpacht.

Kandidaten voor deze functie van bijzitter moeten de Franse nationaliteit bezitten, ten minste 26 jaar oud zijn, hun burgerrechten, burgerschapsrechten en professionele rechten genieten en minstens vijf jaar verpachter of pachter “à ferme” of in deelpacht zijn.

Griffiers

Als specialist op het gebied van de gerechtelijke procedure assisteert de griffier magistraten bij het opstellen van de gerechtelijke stukken en waarmerkt hij deze documenten in gevallen waarin de wetten en regelingen dat voorzien.

Als rechterhand van de magistraat assisteert de griffier deze bij de voorbereiding en behandeling van dossiers en bij juridisch onderzoek. Volgens de richtlijnen van de magistraat in kwestie stelt de griffier tevens ontwerpen van beslissingen en requisitoirs op. In het kader van de dienstverlening aan het publiek – burgers ontvangen en informeren – heeft de griffier ook als taak om gebruikers voor te lichten over en te begeleiden bij het vervullen van gerechtelijke formaliteiten of procedures. Een andere taak is het lesgeven aan de griffiersopleiding.

De griffier vervult zijn taken hoofdzakelijk binnen de diverse afdelingen van de rechtbanken. Afhankelijk van de grootte en organisatie van de rechtbank kunnen griffiers leidinggevende functies krijgen als hoofd of plaatsvervangend hoofd van de griffie of hoofd van een afdeling.

Hoofdgriffier (378 Kb)

Griffier (375 Kb)

Op 1 januari 2018 waren er 10 931 griffiers werkzaam onder de hoede van de onderdirectie personele middelen van de griffies, waarvan 9 368 bij een rechtbank.

Advocaten

Advocaten zijn justitiële medewerkers en het beroep van advocaat is een vrij en onafhankelijk beroep. Hun status vloeit voornamelijk voort uit wet nr. 71-1130 van 31 december 1971 houdende hervorming van bepaalde gerechtelijke en juridische beroepen en decreet nr. 91-1197 van 27 november 1991 houdende organisatie van het beroep van advocaat. Via wet nr. 90-1259 van 31 december 1990 tot wijziging van de wet van 1971 en de uitvoeringsdecreten ervan is het nieuwe beroep van advocaat gecreëerd, waarin de beroepen van advocaat en juridisch adviseur zijn opgegaan. Via de wet van 25 januari 2011 houdende hervorming van de vertegenwoordiging voor de hoven van beroep zijn de beroepen van advocaat en juridisch adviseur bij de hoven van beroep in elkaar opgegaan.

Tot de dagelijkse werkzaamheden van de advocaat behoren twee taken: enerzijds bijstand en vertegenwoordiging in rechte (gerechtelijke activiteit) en anderzijds juridische advisering en opstelling van stukken (juridische activiteit).

Volgens de bepalingen van artikel 4, eerste alinea, van de wet van 31 december 1971 hebben advocaten vrijwel een monopoliepositie als het gaat om bijstand en vertegenwoordiging van partijen, het inleiden van gerechtelijke procedures en het voeren van pleidooien bij rechtbanken en gerechtelijke of tuchtrechtelijke instanties van welke aard dan ook.

Het beroep wordt gekenmerkt door de afwezigheid van een nationale orde van advocaten; de advocaten willen een evenwichtige vertegenwoordiging van alle ordes behouden. De advocaten zijn aangesloten bij de 16 ordes in Frankrijk en de overzeese gebieden, die horen bij de arrondissementsrechtbanken. Elke orde wordt « voorgezeten » door een deken en heeft een raad van toezicht, die tot taak heeft alle vragen in verband met de uitoefening van het beroep te behandelen en erop toe te zien dat advocaten hun plichten vervullen en dat hun rechten worden beschermd.

\De nationale raad van advocatenordes (Conseil national des barreaux), opgericht bij de wet van 31 december 1990 (artikel 15), is een instelling van algemeen nut met rechtspersoonlijkheid. Deze raad vertegenwoordigt het beroep van advocaat bij de overheid en zorgt ervoor dat de regels en praktijken van dit beroep worden geharmoniseerd.

De nationale raad van advocatenordes heeft een website die voor iedereen toegankelijk is, gratis informatie verstrekt over de organisatie van het beroep en over actuele vragen in verband met het beroep, en kosteloos inzage verschaft in een gids met alle in Frankrijk ingeschreven advocaten. De meeste grote ordes van advocaten hebben hun eigen vrij en kosteloos toegankelijke website waarvan de adressen te vinden zijn in de gids met de regionale ordes op de site van de nationale raad van advocatenordes.

De raad vaardigt ook een nationaal reglement van orde uit, dat steunt op in het Frans staatsblad (Journal Officiel) bekendgemaakte beslissingen van normatieve aard die rechtstreeks van toepassing zijn op advocaten.

De advocaten bij de raad van state en het hof van cassatie vormen een aparte beroepsgroep: dit zijn ministeriële ambtenaren die bij besluit van de minister van Justitie zijn benoemd. Zij hebben het monopolie op vertegenwoordiging bij de hoogste rechtscolleges wanneer deze verplicht is. Hun status vloeit hoofdzakelijk voort uit de beschikking van 10 september 1817 op grond waarvan de orde van advocaten bij de raad van state en het hof van cassatie is ingesteld, decreet nr. 91-1125 van 28 oktober 1991 inzake de voorwaarden voor toegang tot dit beroep en decreet nr. 2002-76 van 11 januari 2002 inzake de discipline van dit beroep.

De advocaten bij deze rechterlijke instanties vormen een autonome orde met aan het hoofd een voorzitter die wordt bijgestaan door een elfkoppige raad van toezicht. Dit orgaan treedt waar nodig tuchtrechtelijk op en vertegenwoordigt het beroep.

Al deze informatie is te vinden op de website van de orde van advocaten bij de raad van state en het hof van cassatie (Ordre des avocats au Conseil d’Etat et à la Cour de cassation).

Bestaat er een gegevensbank op dit gebied?

Er bestaat een gegevensbank onder beheer van de nationale raad van advocatenordes waarin de advocaten zijn opgenomen die ingeschreven staan bij elk van de ordes van advocaten in Frankrijk.

Is de toegang tot deze gegevensbank kosteloos?

De toegang tot deze gegevensbank op de website van de nationale raad van advocatenordes is kosteloos.

Notarissen

Organisatie

De notarissen zijn openbare en ministeriële ambtenaren, die bij besluit van de minister van Justitie worden benoemd. Niettemin oefenen zij een vrij beroep uit. Hun status vloeit hoofdzakelijk voort uit de wet van 25 Ventôse Jaar XI, beschikking nr. 45-2590 van 2 november 1945 en uit decreet nr. 45-0117 van 19 december 1945 inzake de organisatie van het notariaat, decreet nr. 73-609 van 5 juli 1973 inzake de beroepsopleiding en de voorwaarden voor toegang tot het notariaat en decreet nr. 78-262 van 8 maart 1978 houdende vaststelling van het honorarium voor notarissen.

Het beroep is georganiseerd in departementale en regionale kamers, die belast zijn met de regulering van en het (tuchtrechtelijk) toezicht op de notarissen in hun rechtsgebied. De instantie die de beroepsgroep bij de overheid vertegenwoordigt, is de hoge raad voor het notariaat (Conseil supérieur du notariat).

Behalve vertegenwoordiging bij de overheid heeft deze raad tot taak beroepsgeschillen tussen notarissen die niet onder dezelfde regionale kamer vallen, te voorkomen en in der minne te schikken. De hoge raad voor het notariaat heeft een gratis website met daarop de belangrijkste kenmerken van het beroep en een gids van de notarissen en departementale en regionale kamers.

Rol en taken

Notarissen zijn bevoegd om authentieke aktes op te stellen, waarvan de uitvoering kan worden afgedwongen zonder dat daarvoor een rechterlijk vonnis nodig is.

Tevens verstrekken zij adviezen aan particulieren en bedrijven, al dan niet gekoppeld aan het opstellen van aktes, en kunnen zij als derden optreden in vermogensbeheer en onroerendgoedtransacties.

Andere juridische beroepen

Gerechtsdeurwaarders

Gerechtsdeurwaarders zijn openbare en ministeriële ambtenaren, die bij besluit van de minister van Justitie worden benoemd. Niettemin vormen zij een vrije beroepsgroep. Hun status vloeit vooral voort uit de wet van 27 december 1923, beschikking nr. 45-2592 van 2 november 1945, decreet nr. 56-222 van 29 februari 1956 en decreet nr. 75-770 van 14 augustus 1975.

Zij mogen uitsluitend processtukken betekenen en rechterlijke vonnissen en executoire titels uitvoeren. Verder kunnen zij op last van een rechtbank of op verzoek van particulieren processen-verbaal van constatering opstellen. Bovendien kunnen zij optreden als bemiddelaar, beheerder van onroerend goed en verzekeringsagent, nadat zij dit hebben doorgegeven aan de regionale kamer waaronder zij vallen en de procureur-generaal bij het hof van beroep in het rechtsgebied waarvan hun kantoor zich bevindt.

Gerechtsdeurwaarders ontvangen in civiele en handelszaken voor hun werkzaamheden vaste vergoedingen, die zijn neergelegd in decreet nr. 96-1080 van 12 december 1996.

De beroepsgroep wordt in elk rechtsgebied van de hoven van beroep vertegenwoordigd door departementale en regionale kamers. Daarnaast vertegenwoordigt een nationale kamer de beroepsgroep als geheel bij de overheid en beslecht zij geschillen tussen de kamers en tussen gerechtsdeurwaarders die niet onder dezelfde regionale kamer vallen. De nationale kamer van gerechtsdeurwaarders (Chambre nationale des huissiers de Justice) heeft een gratis website met daarop de belangrijkste kenmerken van het beroep en een gids van de desbetreffende beroepsbeoefenaren.

De beschikking van 2 juni 2016 voorziet in de instelling van een nieuw beroep, namelijk dat van gerechtelijk commissaris (commissaire de justice), dat met ingang van 1 juli 2022 in de plaats zal komen van de beroepen gerechtsdeurwaarder en gerechtelijk veilingmeester.

De beschikking stelt de status van gerechtelijk commissaris vast en voorziet in de geleidelijke invoering van dit nieuwe beroep door het instellen van een overgangsregeling tot 1 juli 2022. Gezien de gedeeltelijke overlap tussen en complementariteit van de taken van gerechtsdeurwaarders en gerechtelijk veilingmeesters is het noodzakelijk gebleken de huidige organisatie van deze beroepen te rationaliseren, met als resultaat het opgaan van beide beroepen in het nieuwe beroep gerechtelijk commissaris.

Het statuut van gerechtelijk commissaris is met ingang van 1 juli 2022 onverkort van toepassing. Vanaf 1 juli 2026 sluit dit beroep de twee oude uit: gerechtsdeurwaarders en gerechtelijk veilingmeesters die niet de specifieke opleiding hebben gevolgd op basis waarvan zij zich gerechtelijk commissaris mogen noemen, zullen hun beroep niet langer kunnen uitoefenen. Teneinde toe te werken naar de uiteindelijke samensmelting van beide beroepen is op 1 januari 2019 de nationale kamer van gerechtelijk commissarissen in de plaats gekomen van de nationale kamer van gerechtsdeurwaarders en die van de gerechtelijk veilingmeesters.

Overige justitiële medewerkers

Bij de handelsrechtbanken zijn griffiers werkzaam. Het betreft openbare en ministeriële ambtenaren met als belangrijkste taak de leden van de handelsrechtbanken tijdens de rechtszitting bij te staan en de president van deze rechtbank te ondersteunen bij alle administratieve werkzaamheden. Zij geven leiding aan de griffies en beheren het handels- en ondernemingsregister en de repertoria en dossiers van de rechtbank. Zij verzorgen expedities en geven kopieën af, houden de gerechtelijke zegels en de ter griffie gedeponeerde bedragen in bewaring, stellen de griffiedocumenten op en regelen de formaliteiten binnen hun bevoegdheden.

De regelgeving voor dit beroep is te vinden in de artikelen L.741-1 en volgende tot en met R.741-1 van het wetboek van koophandel (Code de commerce).

Het beroep wordt bij de overheid vertegenwoordigd door de nationale raad van handelsrechtbankgriffiers (Conseil national des greffiers des tribunaux de commerce), een instelling van algemeen nut met rechtspersoonlijkheid, die belast is met de behartiging van de collectieve belangen van de beroepsgroep. Dit orgaan regelt de basis- en voortgezette opleiding van de griffiers en de griffiemedewerkers en tevens de beroepsexamens, faciliteert stages en houdt toezicht op het verloop daarvan. Op de website van de nationale raad van handelsrechtbankgriffiers is al deze informatie terug te vinden.

Handelsrechtbankgriffier (366 Kb)

Handelsrechtbankgriffiers in loondienst (366 Kb)

Rechtskundig adviseurs/bedrijfsjuristen

Het beroep van rechtskundig adviseur is bij wet nr. 90-1259 van 31 december 1990 samengevoegd met het beroep van advocaat.

Bedrijfsjuristen zijn niet aan specifieke beroepsvoorschriften onderworpen.

Juristen in rechterlijke instanties

De werknemers van de rechterlijke instanties zijn (rechterlijke) ambtenaren en ondersteunend personeel.

Rechters (suci; enkelv. sudac)

Rechters zijn gerechtelijke ambtenaren met een permanente functie. Alleen personen die in het bezit zijn van het Kroatische staatsburgerschap, kunnen tot rechter worden benoemd.

Iemand die is afgestudeerd aan de rijksschool voor rechterlijke ambtenaren (Državna škola za pravosudne dužnosnike) kan worden benoemd tot rechter van een politierechtbank (prekršajni sud), gemeentelijke rechtbank (općinski sud), handelsrechtbank (trgovački sud) of administratieve rechtbank (upravni sud).

Iemand die ten minste tien jaar als rechterlijk ambtenaar heeft gewerkt, kan worden benoemd tot rechter van een districtsrechtbank (županijski sud).

Iemand die ten minste twaalf jaar als rechterlijk ambtenaar heeft gewerkt, kan worden benoemd tot rechter van de hoge politierechtbank (Visoki prekršajni sud Republike Hrvatske), de hoge handelsrechtbank (Visoki trgovački sud Republike Hrvatske) of de hoge administratieve rechtbank (Visoki upravni sud Republike Hrvatske).

Om tot rechter van het Hooggerechtshof te kunnen worden benoemd (Vrhovni sud Republike Hrvatske), moet iemand ten minste vijftien jaar als rechterlijk ambtenaar, advocaat, notaris of hoogleraar in de rechten hebben gewerkt (in het laatste geval wordt de duur van de werkervaring gerekend vanaf het moment dat de betreffende persoon met goed gevolg het examen van de orde van advocaten heeft afgelegd), of een bekend jurist zijn die met goed gevolg het examen van de nationale orde van advocaten heeft afgelegd, ten minste twintig jaar werkervaring heeft en zichzelf heeft bewezen met het werk dat hij/zij op een bepaald rechtsgebied heeft verricht en met wetenschappelijke en andere relevante publicaties die op zijn/haar naam staan.

Wet op de rechterlijke organisatie (Zakon o sudovima)
Wet op de Staatsraad voor de rechterlijke macht (Zakon o državnom sudbenom vijeću)
Wet op de bezoldiging van rechters en andere rechterlijke ambtenaren (Zakon o plaćama sudaca i drugih pravosudnih dužnosnika)

Rechtbankpersoneel

Het aantal leden van het (ondersteunend) rechtbankpersoneel dat nodig is voor het uitvoeren van deskundigen-, administratieve en technische taken, wordt bepaald door de minister van Justitie.

De aanstelling van rechtbankpersoneel, de uitvoering van een beroepsstage, de procedure, de methode en het curriculum voor het afleggen van het gespecialiseerde staatsexamen, hun bezoldiging en andere werkgerelateerde rechten, plichten en taken en de aansprakelijkheid voor ambtsmisdrijven zijn geregeld in de regelgeving betreffende ambtenaren en ondersteunend personeel en de algemene arbeidswetgeving.

Vacatures voor rechtbankpersoneel kunnen alleen met toestemming van het ministerie van Justitie worden vervuld.

Bij de werving van rechtbankpersoneel moet er rekening mee worden gehouden dat in het personeelsbestand ook nationale minderheden moeten zijn vertegenwoordigd.

De regelgeving inzake de opleidingseisen voor rechtbankpersoneel wordt vastgesteld door de minister van Justitie.

Rechtbankadviseurs (sudski savjetnici; enkelv. sudski savjetnik), senior rechtbankadviseurs (viši sudski savjetnici; enkelv. viši sudski savjetnik) en gespecialiseerde senior rechtbankadviseurs (viši sudski savjetnici – specijalisti; enkelv. viši sudski savjetnik – specijalist)

Iemand die in het bezit is van een universitaire graad in de rechten of een bachelordiploma en een universitaire graad in de rechten en met goed gevolg het examen van de nationale orde van advocaten heeft afgelegd, kan als rechtbankadviseur werken.

Iemand die in het bezit is van een universitaire graad in de rechten of een bachelordiploma en een universitaire graad in de rechten, met goed gevolg het examen van de nationale orde van advocaten heeft afgelegd en daarna ten minste twee jaar als rechtbankadviseur of parketadviseur, rechterlijk ambtenaar, advocaat of notaris heeft gewerkt of ten minste vijf jaar op andere wijze beroepshalve juridisch actief is geweest, kan tot senior rechtbankadviseur of adviseur van het Hooggerechtshof worden benoemd.

Iemand die in het bezit is van een universitaire graad in de rechten of een bachelordiploma en een universitaire graad in de rechten, met goed gevolg het examen van de nationale orde van advocaten heeft afgelegd en daarna ten minste vier jaar als rechtbankadviseur of parketadviseur, rechterlijk ambtenaar, advocaat of notaris heeft gewerkt of ten minste acht jaar op andere wijze beroepshalve juridisch actief is geweest, kan tot gespecialiseerd senior rechtbankadviseur worden benoemd.

Iemand die in het bezit is van een universitaire graad in de rechten of een bachelordiploma en een universitaire graad in de rechten, met goed gevolg het examen van de nationale orde van advocaten heeft afgelegd en daarna ten minste vier jaar als rechtbankadviseur, parketadviseur, rechterlijk ambtenaar, advocaat of notaris heeft gewerkt of ten minste acht jaar op andere wijze beroepshalve juridisch actief is geweest, kan tot senior rechtbankadviseur van het Hooggerechtshof worden benoemd.

Iemand die in het bezit is van een universitaire graad in de rechten of een bachelordiploma en een universitaire graad in de rechten, met goed gevolg het examen van de nationale orde van advocaten heeft afgelegd en daarna ten minste zes jaar als rechtbankadviseur of parketadviseur, rechterlijk ambtenaar, advocaat of notaris heeft gewerkt of ten minste tien jaar op andere wijze beroepshalve juridisch actief is geweest, kan tot gespecialiseerd senior rechtbankadviseur van het Hooggerechtshof worden benoemd.

Bevoegdheden van (senior) rechtbankadviseurs

Rechtbankadviseurs en (gespecialiseerde) senior rechtbankadviseurs nemen deel aan rechtszittingen en zijn bevoegd tot het zelfstandig leiden van zittingen, het beoordelen van het bewijs en het vaststellen van de feiten in bepaalde procedures. Op basis van de ingestelde procedure overleggen zij de rechter een ontwerpbeslissing ter aanneming en maken zij de op die manier aangenomen beslissing in opdracht van de rechter bekend.

Volgens de wet op de rechterlijke organisatie zijn rechtbankadviseurs en (gespecialiseerde) senior rechtbankadviseurs bevoegd tot het leiden van rechtszittingen en het opstellen van ontwerpbeslissingen

1. in civielrechtelijke procedures betreffende geschillen over een geldelijke vordering of schadevergoeding voor een bedrag van maximaal 100 000 HRK en handelsgeschillen waarbij een bedrag van maximaal 500 000 HRK in het geding is;
2. in arbeidsrechtelijke procedures betreffende geschillen die voortvloeien uit een collectieve arbeidsovereenkomst;
3. in administratiefrechtelijke procedures betreffende geschillen inzake rechtsvorderingen aangaande kwesties waarover uitspraak wordt gedaan op basis van een in kracht van gewijsde gegaan vonnis met precedentwerking, geschillen betreffende rechtsvorderingen wegens een handeling of nalatigheid van een publiekrechtelijk lichaam, en geschillen waarbij een bedrag van maximaal 100 000 HRK in het geding is;
4. in tenuitvoerleggingsprocedures;
5. in erfopvolgingsprocedures;
6. in kadasterprocedures;
7. in procedures voor de behandeling van overtredingen;
8. in niet-contentieuze procedures, behalve procedures tot ontzegging van handelingsbevoegdheid, tot ontbinding van een vereniging van mede-eigenaren, tot beslechting van een grensgeschil en familierechtelijke procedures (Obiteljski zakon);
9. in registerprocedures;
10. in vereenvoudigde insolventieprocedures;
11. betreffende de proceskosten voor partijen.

Recht en (gespecialiseerde) senior rechtbankadviseurs zijn bevoegd om op te treden en beslissingen te nemen in bijzondere procedures wanneer de wet hierin voorziet.

Bij procedures in tweede aanleg en de behandeling van buitengewone rechtsmiddelen doen rechtbankadviseurs en (gespecialiseerde) senior rechtbankadviseurs verslag over de voortgang van de zaak en stellen ze een ontwerpbeslissing op.

Rechters in opleiding (sudački vježbenici; enkelv. sudački vježbenik)

Elk jaar beslist het ministerie van Justitie over het aantal stageplaatsen bij rechtbanken, overeenkomstig de middelen die hiervoor in de nationale begroting zijn gereserveerd.

De voorwaarden voor het werven van rechters in opleiding, de wijze waarop dit gebeurt en de duur van en voorwaarden voor stages zijn geregeld in een afzonderlijke wet.

Toegevoegd deskundigen (stručni suradnici; enkelv. stručni suradnik)

Rechtbanken kunnen ook beschikken over personeel dat een relevante beroepsopleiding of een opleiding op doctoraal of postdoctoraal niveau heeft gevolgd en dat beschikt over de vereiste werkervaring in defectologie, sociologie, onderwijs, economie, boekhouding, financiën of een ander relevant vakgebied.

Toegevoegd deskundigen en assistent-deskundigen (stručni pomoćnici; enkelv. stručni pomoćnik) assisteren rechters bij zaken die vragen om specialistische kennis op een bepaald terrein.

Lekenrechters (suci porotnici; enkelv. sudac porotnik)

Lekenrechters zijn staatsburgers van de Republiek Kroatië die in bepaalde procedures deelnemen aan het vonnis en die geen rechters van beroep zijn, maar lid zijn van een raad die op gelijke voet met de rechter wordt gesteld en uitspraak doet over kwesties waarover in een strafprocedure wordt geoordeeld.

Om in aanmerking te komen voor een benoeming tot lekenrechter, dient men een meerderjarige Kroatische staatsburger te zijn die geschikt is voor het bekleden van een dergelijke functie.

Lekenrechters worden benoemd voor een termijn van vier jaar en kunnen na afloop van deze termijn worden herbenoemd.

Lekenrechters bij gemeentelijke en districtsrechtbanken worden benoemd door de provinciale vergadering (županijska skupština) of, in het geval van Zagreb, de gemeenteraad (Gradska skupština Grada Zagreba), op voordracht van de gemeenteraad, de vakbonden, de werkgeversvereniging en de kamer van koophandel.

Voorafgaande aan de benoeming van lekenrechters moet de president van de betrokken rechtbank naar zijn/haar mening over de voorgestelde kandidaten worden gevraagd.

Directeur bedrijfsvoering (ravnatelj sudske uprave)

Een rechtbank met meer dan vijftien rechters benoemt een directeur bedrijfsvoering.

De directeur bedrijfsvoering ondersteunt de president van de rechtbank bij het uitvoeren van de bedrijfsvoeringstaken. Dit houdt met name in dat hij/zij:

• de administratieve werkzaamheden uitvoert in verband met de personeelsplanning en het personeelsbeheer van de rechtbank;
• de werkzaamheden van het rechtbankpersoneel organiseert en hun efficiëntie volgt;
• de opleiding van rechtbankpersoneel volgt en plant;
• toeziet op het onderhoud van het rechtbankgebouw en de werkuitrusting en de noodzakelijke investeringen doet;
• de uitwerking van het jaarlijks aanbestedingsplan organiseert en coördineert, overeenkomstig de wet en de behoeften van de rechtbank;
• openbare aanbestedingsprocedures organiseert;
• toezicht houdt op de materiële en financiële verrichtingen en administratieve en ondersteunende technische taken uitvoert;
• zorg draagt voor een goede besteding van de budgettaire en eigen middelen van de rechtbank en de uitgaven bewaakt;
• deelneemt aan de voorbereiding en uitvoering van projecten van de directie bedrijfsuitvoering en toezicht houdt op de uitvoering daarvan;
• zorg draagt voor de tijdige en correcte productie van statistieken betreffende de werkzaamheden van de rechtbank;
• samenwerkt met lokale en regionale overheden bij de aankoop van uitrusting en andere middelen verwerft die noodzakelijk zijn voor de activiteiten van de rechtbank;
• andere door de president van de rechtbank toebedeelde taken verricht.

De directeur bedrijfsvoering is verantwoording verschuldigd aan de president van de rechtbank.

Iemand die in het bezit is van een bachelordiploma en een universitaire graad in de rechten of een universitaire graad of een gespecialiseerde universitaire graad in de economie en ten minste vijf jaar ervaring heeft in overeenkomstige functies, komt in aanmerking voor de functie van directeur bedrijfsvoering.

Woordvoerder van de rechtbank (glasnogovornik suda)

Elke rechtbank heeft een woordvoerder.
De woordvoerder kan een rechter, rechtbankadviseur of andere jaarlijks door de president van de rechtbank aangewezen persoon zijn.

De president van een districtsrechtbank kan een rechter van die rechtbank aanwijzen als woordvoerder van zowel de rechtbank zelf als van de gemeentelijke rechtbanken die binnen het rechtsgebied van de rechtbank zijn gevestigd. Naast de woordvoerder kan ook een plaatsvervangende woordvoerder worden aangewezen.

De woordvoerder verstrekt informatie over het werk van de rechtbank, overeenkomstig de wet op de rechterlijke organisatie, het reglement van orde van de rechtbank (Sudski poslovnik) en de wet openbaarheid van bestuur (Zakon o pravu na pristup informacijama).

Openbaar aanklagers (državni odvjetnici; enkelv. državni odvjetnik)

Iemand die voldoet aan de algemene en bijzondere voorwaarden om te worden benoemd tot plaatsvervangend procureur-generaal van de Republiek Kroatië, kan worden benoemd tot procureur-generaal.

De openbaar aanklagers van de districten worden benoemd uit de openbaar aanklagers, plaatsvervangend procureurs-generaal, plaatsvervangers binnen de speciale parketten en de plaatsvervangend openbaar aanklagers van de districten, die ten minste twee jaar als plaatsvervangend openbaar aanklager van een district hebben gewerkt.

De openbaar aanklager van het district wordt benoemd voor een termijn van vier jaar. De benoeming gebeurt door de Raad, op voordracht van de procureur-generaal en na raadpleging van het college van het parket.

De gemeentelijk openbaar aanklager wordt benoemd uit de openbaar aanklagers en hun plaatsvervangers.

De gemeentelijk openbaar aanklager wordt benoemd voor een termijn van vier jaar. De benoeming gebeurt door de Raad, op voordracht van de procureur-generaal en na raadpleging van het college van het districtsparket en de openbaar aanklager van het district.

Plaatsvervangend openbaar aanklagers (zamjenici državnog odvjetnika)

De plaatsvervangend openbaar aanklagers worden benoemd op de wijze, onder de omstandigheden er in het kader van de procedure waarmee hun deskundigheid, hun onafhankelijkheid en hun waardigheid bij de uitvoering van de functie van openbaar aanklager kunnen worden gewaarborgd.

Iedere Kroatische staatsburger die het examen van de nationale orde met goed gevolg heeft afgelegd en voldoet aan de bijzondere voorwaarden uit de wet inzake het College van het openbaar ministerie (Zakon o državnoodvjetničkom vijeću) kan worden benoemd tot plaatsvervangend openbaar aanklager.

Iemand die is afgestudeerd aan de rijksschool voor rechterlijke ambtenaren kan worden benoemd tot plaatsvervangend gemeentelijk openbaar aanklager.

Iemand die ten minste tien jaar beroepshalve juridisch actief is geweest, kan worden benoemd tot plaatsvervangend openbaar aanklager van het district.

Om tot plaatsvervangend procureur-generaal van de Republiek Kroatië te kunnen worden benoemd, moet iemand ten minste vijftien jaar als rechterlijk ambtenaar, advocaat, notaris of hoogleraar in de rechten hebben gewerkt (in het laatste geval wordt de duur van de werkervaring gerekend vanaf het moment dat de betreffende persoon met goed gevolg het examen van de orde van advocaten heeft afgelegd), of een bekend jurist zijn die met goed gevolg het examen van de nationale orde van advocaten heeft afgelegd, ten minste twintig jaar werkervaring heeft en zichzelf heeft bewezen met het werk dat hij/zij op een bepaald rechtsgebied heeft verricht en met wetenschappelijke en andere relevante publicaties die op zijn/haar naam staan.

Om tot plaatsvervangend openbaar aanklager van een parket van hogere aanleg te worden benoemd, moet de plaatsvervangend openbaar aanklager niet alleen voldoen aan de voorwaarden uit de wet, maar tijdens de laatste evaluatie voorafgaand aan de benoeming ten minste de beoordeling «voert zijn/haar taken succesvol uit» hebben gekregen.

Er worden binnen het parket een of meerdere plaatsvervangend openbaar aanklagers benoemd en zij voeren hun functie permanent uit.

De openbaar aanklager en de plaatsvervangend openbaar aanklager gedragen zich zodanig dat zij geen schade toebrengen aan hun waardigheid en die van het parket en dat de neutraliteit en de autonomie en onafhankelijkheid van het parket niet in het geding komen.

Bij de uitoefening van hun vertegenwoordigingswerkzaamheden en in hun betrekkingen met overheidsorganen en rechtspersonen moeten de openbaar aanklager en de plaatsvervangend openbaar aanklager het beginsel van wettigheid en onpartijdigheid naleven en blijk geven van hun deskundigheid, terwijl ze zich aan de voorgeschreven termijnen voor de bepaalde procedures en de voorrangsregels bij de beslechting van zaken houden.

In het kader van hun vertegenwoordigingstaken bij de gerechten en administratieve organen moeten de openbaar aanklager en de plaatsvervangend openbaar aanklager de vaardigheid van de organen waarbij zij optreden, hun eigen waardigheid en die van het parket respecteren en behouden.

De openbaar aanklager en de plaatsvervangend openbaar aanklager mogen gegevens en andere informatie die zij tijdens de uitvoering van hun functie hebben verkregen, die niet in de wet zijn aangemerkt als beroepsgeheim en die betrekking hebben op het privé- en gezinsleven van de partijen en anderen, uitsluitend openbaar maken als dit niet strafbaar is, en zij moeten alle gegevens die niet openbaar toegankelijk zijn, geheimhouden.

De openbaar aanklager en de plaatsvervangend openbaar aanklager mogen geen lid zijn van een politieke partij of politieke activiteiten verrichten.

De procureur-generaal van de Republiek Kroatië, de plaatsvervangend procureur-generaal, en alle openbaar aanklagers en plaatsvervangend openbaar aanklagers kunnen niet aansprakelijk worden gehouden voor het formuleren van een juridisch advies in de zaak die hun is toegekend, behalve als het gaat om een schending van de wet die een strafbaar feit oplevert.

De parketadviseurs (državnoodvjetnički savjetnici)

De parketadviseurs, de senior parketadviseurs (viši državnoodvjetnički savjetnici) en de gespecialiseerde senior parketadviseurs (viši državnoodvjetnički savjetnici – specijalisti) ondersteunen de openbaar aanklager en zijn/haar plaatsvervanger bij de werkzaamheden, werken ontwerpbeslissingen uit, maken processen-verbaal van verslagen, documenten en verklaringen van burgers, en voeren autonoom en onder toezicht en op instructie van de openbaar aanklager en zijn/haar plaatsvervanger de gespecialiseerde taken uit die zijn bepaald in de wet en in voorschriften die op basis van de wet zijn vastgesteld.

Binnen de afdeling strafrecht van het parket kunnen zij de tenlastelegging kenbaar maken in het kader van procedures voor strafbare feiten die worden bestraft met een boete of een gevangenisstraf van vijf jaar.

Binnen de afdeling civiel en administratief van het parket kunnen zij op basis van een speciaal mandaat van het bevoegde parket als volgt verschijnen voor gerechten en administratieve en andere organen:

• binnen de gemeentelijke parketten in geschillen over een bedrag van ten hoogste 100 000,00 HRK;
• binnen de districtsparketten in geschillen over een bedrag van ten hoogste 500 000,00 HRK.

Bureau ter bestrijding van corruptie en georganiseerde misdaad (Ured za suzbijanje korupcije i organiziranog kriminaliteta – USKOK)

Het USKOK is een speciaal bureau van de openbare aanklager, dat bevoegd is voor het hele grondgebied van de Republiek Kroatië. Het verricht vervolgingstaken in zaken betreffende corruptie en georganiseerde misdaad.

USKOK
Gajeva 30a
10 000 Zagreb

Tel.: +385 4591874
Fax: +385 14591878

E-mail: tajnistvo@uskok.dorh.hr
wet inzake het Bureau ter bestrijding van corruptie en georganiseerde misdaad (Zakon o Uredu za suzbijanje korupcije i organiziranog kriminaliteta)

Directeur van het Bureau ter bestrijding van corruptie en georganiseerde misdaad (USKOK)

Het USKOK staat onder leiding van een directeur die wordt benoemd door de procureur-generaal, op basis van een voorafgaand advies van het ministerie van Justitie en op advies van het college van het parket van de Republiek Kroatië. De directeur wordt benoemd voor een periode van vier jaar en kan na deze periode worden herbenoemd.

De advocatuur – autonome en onafhankelijke dienst

Advocaten zijn onafhankelijke beroepsbeoefenaren die rechtsbijstand verlenen aan natuurlijke en rechtspersonen, zodat deze personen hun rechten en juridische belangen kunnen verdedigen.

Advocaten (odvjetnici; enkelv. odvjetnik)

Advocaten kunnen elke vorm van juridische bijstand verlenen.

Zij kunnen in het bijzonder juridisch advies verstrekken, documenten opstellen die tot bewijs dienen (contracten, testamenten, verklaringen enz.), evenals vorderingen, klachten, verzoekschriften, aanvragen, buitengewone rechtsmiddelen en andere processtukken, en de partijen vertegenwoordigen;

Advocaten kunnen hun praktijk als eenmanszaak uitoefenen of binnen een gezamenlijk bureau of een advocatenkantoor; bovendien mogen advocaten uitsluitend activiteiten uitoefenen die verenigbaar zijn met de reputatie en onafhankelijkheid van advocaten.

Advocaten moeten zich aan het beroepsgeheim houden en mogen niets openbaar maken wat hun cliënt hun heeft toevertrouwd of wat zij tijdens de vertegenwoordiging van hun cliënt te weten zijn gekomen. Ook anderen die bij een advocatenkantoor werken of hebben gewerkt, zijn aan het beroepsgeheim gebonden.

Advocaten kunnen aanspraak maken op een honorarium en een vergoeding van de kosten die zij tijdens hun werk hebben gemaakt, tegen het tarief dat de Kroatische orde van advocaten (Hrvatska odvjetnička komora) met instemming van het ministerie van Justitie heeft vastgesteld.

Het ministerie van Justitie stelt de hoogte van de honoraria voor advocaten die ambtshalve zijn aangewezen vast.

Gedaagden bij een districtsrechtbank kunnen uitsluitend worden vertegenwoordigd door een advocaat, met dien verstande dat uitsluitend advocaten die ten minste acht jaar ervaring hebben als advocaat of als ambtenaar van een rechterlijk orgaan mogen optreden als de vertegenwoordiger die ambtshalve wordt aangewezen of wordt ingeschakeld op kosten van de staatsbegroting in het kader van procedures voor strafbare feiten waarvoor een lange gevangenisstraf kan worden uitgesproken.

Na de dienstverlening moeten advocaten een factuur versturen aan de partij die ze hebben vertegenwoordigd. Indien de procesvolmacht wordt ontbonden of ingetrokken, moet de advocaat binnen dertig dagen na de ontbinding of intrekking en factuur indienen.

Advocaten moeten lid zijn van de Kroatische orde van advocaten, een autonome en onafhankelijke organisatie met de kenmerken van een rechtspersoon. De Kroatische orde van advocaten vertegenwoordigt de Kroatische advocatuur als geheel.

Om op het grondgebied van de Republiek Kroatië als advocaat te mogen werken, moet men zijn ingeschreven op het tableau van advocaten.

Kroatische orde van advocaten
Koturaška 53/II
10 000 Zagreb

Tel.: +385 16165 200
Fax: +385 16170686

hok-cba@hok-cba.hr
http://www.hok-cba.hr/
Wet op de advocatuur (Zakon o odvjetništvu)

Het notariaat

Notarissen (javni bilježnici; enkelv. javni bilježnik)

Een notaris is iemand die met maatschappelijk vertrouwen die is benoemd door het ministerie van Justitie in het kader van een vergelijkend onderzoek door de Kroatische orde van notarissen (Hrvatska javnobilježnička komora).

Het is een gediplomeerd jurist die het notarieel staatsexamen met goed gevolg heeft afgelegd, de benodigde ervaring heeft en op autonome en onafhankelijke wijze een openbaar ambt uitoefent en de onpartijdige gevolmachtigde van de partijen is.

Een notaris is bevoegd om:

• notariële akten op te maken en af te geven – dit zijn publiekrechtelijke akten met betrekking tot juridische transacties en verklaringen die de basis van de rechten van de partijen vormen;
• notariële processen-verbaal op te maken en af te geven met betrekking tot rechtshandelingen die de notaris heeft uitgevoerd of waarbij hij/zij aanwezig was;
• notariële verklaringen op te maken en af te geven met betrekking tot feiten die de notaris heeft vastgesteld;
• documenten, geld, effecten en kostbaarheden in bewaring te nemen ter overhandiging aan andere personen of bevoegde instanties (notarieel depot);
• onderhandse akten te certificeren (voor echt verklaren);
• handelingen te verrichten en beslissingen te nemen als gerechtelijk gevolmachtigde in erfopvolgingsprocedures;
• tenuitvoerleggingsprocedures uit te voeren op basis van betrouwbare akten;
• de partijen te vertegenwoordigen voor gerechten en andere overheidsinstanties, maar uitsluitend indien deze zaken direct verband houden met een akte die de notaris heeft opgesteld.

Zoals de partijen in erfopvolgingsprocedures niet een andere bevoegde rechter kunnen kiezen, kunnen zij evenmin kiezen welke notaris de gevolmachtigde van de rechtbank is.

Een notaris die een partij vertegenwoordigt voor een rechtbank of een andere overheidsinstantie, heeft dezelfde rechten en plichten als een advocaat.

Notarissen kunnen niet zonder geldige reden weigeren officiële handelingen te verrichten; alles waarvan zij bij de uitoefening van hun taken kennisnemen, valt onder het beroepsgeheim.

Notarissen kunnen voor de handelingen die zij hebben verricht en die onder hun bevoegdheid vallen, aanspraak maken op een honorarium en een vergoeding van de kosten in overeenstemming met de verordening betreffende de voorlopige notaristarieven (Pravilnik o privremenoj javnobilježničkoj tarifi), de voorschriften aangaande de hoogte van de honoraria en verschotten van notarissen die optreden als gevolmachtigden van de gerechten in erfopvolgingsprocedures (Pravilnik o visini nagrade i naknade troškova javnog bilježnika kao povjerenika suda u ostavinskom postupku), en de voorschriften aangaande de honoraria en verschotten van notarissen in tenuitvoerleggingsprocedures (Pravilnik o nagradama i naknadi troškova javnih bilježnika u ovršnom postupku).

Notarissen moeten lid zijn van de Kroatische orde van notarissen.

De Kroatische orde van notarissen en het ministerie van Justitie controleren de activiteiten van notarissen in hun respectieve bevoegdheidsgebied.

De activiteiten van notarissen die optreden als gevolmachtigden van de gerechten in erfopvolgingsprocedures, worden gecontroleerd door de rechtbank die hun de zaak heeft toevertrouwd.

Kroatische orde van notarissen
Radnička cesta 34/II
10 000 Zagreb

Tel.: +385 14556566
Fax: +385 14551544

E-mail: hjk@hjk.hr
http://www.hjk.hr/Uredi
Wet op het notarisambt (Zakon o javnom bilježništvu)
Wet op de notariskosten (Zakon o javnobilježničkim) pristojbama)

De gerechtelijke academie (Pravosudna akademija)

De gerechtelijke academie is een onafhankelijke overheidsinstelling die de opleiding en training verzorgt voor kandidaten op het gebied van het autonoom, professioneel en onafhankelijk uitvoeren van een rechterlijke functie, evenals de beroepsopleiding voor rechterlijke ambtenaren, gerechtelijke adviseurs en andere werknemers van rechterlijke instanties en de permanente educatie van rechterlijke ambtenaren. De academie staat onder leiding van een directeur en wordt bestuurd door de Raad van bestuur die uit negen leden bestaat. De docenten van de gerechtelijke academie zijn opgeleide rechters, (plaatsvervangend) procureurs-generaal of universitair docenten of hebben waar nodig andere beroepen.

De gerechtelijke academie neemt actief deel aan internationale samenwerkingsprojecten en is betrokken bij EU-projecten, als begunstigde en als deelnemer. De projecten zijn gericht op institutionele versterking van de academie en de beroepsontwikkeling van haar doelgroepen.

Wet op de gerechtelijke academie (Zakon o Pravosudnoj akademiji)

Staatsraad voor de rechterlijke macht (Državno sudbeno vijeće)

De Staatsraad voor de rechterlijke macht is een autonoom en onafhankelijk orgaan dat instaat voor de autonomie en onafhankelijkheid van de rechterlijke macht in de Republiek Kroatië. De Raad beslist autonoom, overeenkomstig de grondwet en overige wetgeving, over de benoeming, promotie, overplaatsing, tuchtrechtelijke aansprakelijkheid en het ontslag van rechters en rechtbankpresidenten, uitgezonderd de president van het Hooggerechtshof. De Staatsraad voor de rechterlijke macht telt elf leden, van wie er zeven rechter zijn, twee hoogleraar in de rechten en twee lid van het nationale parlement (van wie één als lid van de oppositie).

Wet op de Staatsraad voor de rechterlijke macht

College van het openbaar ministerie (Državnoodvjetničko vijeće)

Het College van het openbaar ministerie is een autonoom en onafhankelijk orgaan dat instaat voor de autonomie en onafhankelijkheid van het parket in de Republiek Kroatië.

Het is een speciaal orgaan dat bevoegd is om de plaatsvervangend openbaar aanklagers te benoemen en af te zetten, openbaar aanklagers van de districten en gemeentelijk openbaar aanklagers te benoemen, procedures te leiden en uitspraak te doen over de tuchtrechtelijke verantwoordelijkheid van de plaatsvervangend openbaar aanklagers, plaatsvervangend openbaar aanklagers over te plaatsen, de vermogensverklaringen van de (plaatsvervangend) openbaar aanklagers te beheren en controleren en alle taken uit te voeren in overeenstemming met de wet.

Het College van het openbaar ministerie telt elf leden, van wie er zeven plaatsvervangend openbaar aanklager zijn, twee hoogleraar in de rechten en twee lid van het nationale parlement (van wie één als lid van de oppositie).

De leden van het College van het openbaar ministerie worden benoemd voor een periode van vier jaar en kunnen na deze periode worden herbenoemd.

Wet op het College van het openbaar ministerie (Zakon o Državnoodvjetničkom vijeću)

Constitutioneel Hof van de Republiek Kroatië (Ustavni sud Republike Hrvatske)

De oprichting, organisatie en bevoegdheden van het Constitutioneel Hof zijn vastgelegd in de grondwet en de constitutionele wet op het Constitutioneel Hof (Ustavni zakon o Ustavnom sudu RH). 
Het Hof bestaat uit dertien rechters, die met een meerderheid van twee derde van de stemmen op het totale aantal afgevaardigden volgens de procedure uit de constitutionele wet worden benoemd door het nationale parlement, en die gerenommeerde juristen zijn en dan voornamelijk rechters, openbaar aanklagers, advocaten en hoogleraren in de rechten. Het mandaat van de rechter bij het Constitutioneel Hof beloopt acht jaar en indien er aan het eind van zijn/haar mandaat geen nieuwe rechter is benoemd of deze nog niet aan zijn functie begint, wordt het mandaat bij wijze van uitzondering met ten hoogste zes maanden verlengd tot de datum waarop de nieuwe rechter aan zijn/haar functie begint. De procedure voor kandidaatstelling van rechters voor het Hof en de voordracht voor hun benoeming worden uitgevoerd door de parlementaire commissie die bevoegd is voor constitutionele kwesties. Het Constitutioneel Hof benoemt een president voor een termijn van vier jaar. 
De constitutionele wet op het Constitutioneel Hof bevat de voorwaarden en de procedure voor de benoeming van rechters bij het Constitutioneel Hof, het einde van hun functie, de voorwaarden en termijnen voor het beginnen van procedures voor de evaluatie en grondwettigheid van een wet en de grondwettigheid en wettigheid van andere voorschriften, de procedure en de juridische gevolgen van hun beslissingen, de bescherming van de mensenrechten en de fundamentele vrijheden die door de grondwet worden gegarandeerd en andere relevante kwesties met betrekking tot de functie en de werking van het Hof. 
Het Hof waarborgt de naleving en toepassing van de grondwet en zijn verrichtingen zijn gebaseerd op de bepalingen uit de grondwet en de constitutionele wet op het Constitutioneel Hof. 
Het Constitutioneel Hof treedt onafhankelijk van alle overheidsinstanties op en verdeelt de middelen uit de nationale begroting autonoom, in overeenstemming met zijn jaarlijkse begroting en de wet, met het oog op de goede werking van het Hof. De interne organisatie van het Hof is vastgelegd in het reglement van het Constitutioneel Hof. Zijn activiteiten zijn openbaar en de rechters van het Hof genieten dezelfde immuniteit als de afgevaardigden van het nationale parlement.

Constitutioneel Hof
Trg Svetoga Marka 4
10 000 Zagreb

Tel.: +385 16400250
Fax: +385 14551055

E-mail: Ustavni_sud@usud.hr
https://www.usud.hr/

JURIDISCHE beroepen — inleiding

De belangrijkste juridische beroepen in Italië zijn: magistraten (rechters (giudici) en openbaar aanklagers (pubblici ministeri)), advocaten (avvocati) en notarissen (notai).

Magistratuur

De uitoefening van rechterlijke functies door rechters en openbaar aanklagers is geregeld in de grondwet.

Rechters

Recht wordt gesproken namens het volk. Rechters zijn uitsluitend onderworpen aan de wet (artikel 101 van de grondwet).

Het systeem waarbinnen gewone magistraten hun functie uitoefenen is vastgelegd in de regelgeving inzake het gerechtelijke systeem.

Er kunnen geen buitengewone of bijzondere rechters worden ingesteld, alleen gespecialiseerde kamers in gewone rechtbanken. De wet bepaalt hoe en wanneer het volk rechtstreeks kan deelnemen aan de rechtsbedeling.

De toegang tot de magistratuur verloopt via een vergelijkend onderzoek. Er kunnen evenwel honoraire rechters worden benoemd voor alle functies van een gewone rechter.

Autonomie en onafhankelijkheid

De magistratuur vormt een autonome orde, die onafhankelijk is van enige andere macht (artikel 104 van de grondwet).

Deze onafhankelijkheid wordt gewaarborgd door de Hoge Raad voor de Magistratuur (Consiglio Superiore della Magistratura), die bevoegd is voor de aanwerving, toewijzing, overplaatsing en bevordering van magistraten en voor tuchtmaatregelen (artikel 105 van de grondwet).

Het enige verschil tussen magistraten is de aard van hun werk.

Magistraten worden vast benoemd en kunnen niet worden ontslagen of geschorst zonder een besluit van de Hoge Raad voor de Magistratuur op basis van de regelgeving inzake het gerechtelijke systeem en met de daarin vervatte waarborgen, of met instemming van de betrokken magistraat.

Openbaar aanklagers

Organisatie

In de grondwet is ook het beginsel van onafhankelijkheid en autonomie van het openbaar ministerie verankerd (artikel 107).

Artikel 112 bevat het beginsel van verplichte vervolging van strafbare feiten: zodra de openbaar aanklager in kennis wordt gesteld van een strafbaar feit, moet hij een onderzoek instellen en de resultaten daarvan, evenals de daarmee verband houdende verzoeken, ter beoordeling voorleggen aan een rechter. Het verplichte karakter van de strafvervolging draagt bij tot de onafhankelijkheid van het openbaar ministerie en tot de gelijkheid van alle burgers voor de wet.

Openbaar aanklagers zijn ondergebracht bij het Hof van Cassatie, het Hof van Beroep, de gewone rechtbanken en de jeugdrechtbanken.

Rol en functies

Het openbaar ministerie neemt deel aan alle strafprocedures en vertegenwoordigt de staat. Het openbaar ministerie neemt ook deel aan civiele procedures wanneer de wet daarin voorziet (bijvoorbeeld bepaalde familierechtzaken, zaken van mensen zonder handelingsbekwaamheid enz.).

Griffie en secretariaten

Bij de griffies en secretariaten van rechtbanken werken verschillende categorieën administratief personeel (directeur, ambtenaar, griffier, boekhouder, tijdelijke functionarissen) die worden aangeworven door middel van een vergelijkend onderzoek op basis van examens en die worden aangesteld als ambtenaar op grond van een collectieve arbeidsovereenkomst voor ministeries.
Deze personeelsleden ressorteren onder het Ministerie van Justitie (Ministero della Giustizia), departement Justitiële
Organisatie, Personeel en Diensten (Dipartimento dell'organizzazione giudiziaria, del personale e dei servizi). Zij voeren administratieve taken uit, beheren registers en dossiers en staan de magistraten bij in alle soorten procedures.
Hun opleiding wordt verzorgd door het Ministerie van Justitie — directoraat-generaal Personeel en Opleiding (Direzione Generale del Personale e della Formazione).

Organisatie van de juridische beroepen: advocaten en notarissen

Advocaten

Het beroep van advocaat behoort tot de vrije beroepen. Advocaten staan cliënten - personen, ondernemingen of de staat - bij voor een burgerlijke, strafrechtelijke of administratieve rechtbank.

De advocaat verdedigt de cliënt op basis van een overeenkomst en tegen betaling van een honorarium.

Elke rechtbank kent een orde van plaatselijke advocaten (Consiglio dell'ordine).

Op nationaal niveau is er de raad van toezicht op de advocatuur (Consiglio nazionale forense), die wordt gekozen uit de regionale orden van advocaten.

Met wet nr. 247 van 31 december 2012 zijn nieuwe bepalingen inzake de rechtspraktijk ingevoerd.

Notarissen

Het beroep van notaris behoort tot de vrije beroepen, maar notarissen vervullen een publieke functie: de akten die in hun aanwezigheid worden ondertekend, zijn rechtsgeldig.

Het beroep van notaris is geregeld bij wet nr. 89 van 16 februari 1913 inzake het notariaat en de notariële archieven (Ordinamento del notariato e degli archivi notarili), ook wel de “notariële wet” (legge notarile) genoemd.

Op nationaal niveau is er de Nationale Raad van notarissen (Consiglio Nazionale del Notariato).

Juridische beroepen – Inleiding

Andere juridische beroepen

Cyprus kent geen gerelateerde beroepen zoals het beroep van notaris. Al wat verband houdt met rechtsinstrumenten is juridisch materiaal en alleen leden van de Cypriotische orde van advocaten (Παγκύπριος Δικηγορικός Σύλλογος) zijn bevoegd om het beroep van advocaat uit te oefenen krachtens de van toepassing zijnde wetten. Advocaten die niet langer een praktijk voeren mogen actief blijven als interne juridische raadgevers bij zowel bestaande advocatenbureaus als andere organisaties.

Er is één beroep dat als gerelateerd beroep kan worden aangemerkt, namelijk dat van juridisch medewerker (Δικηγορικός Υπάλληλος), waarvoor een afzonderlijke wetgeving geldt. Personen die het beroep van juridisch medewerker wensen uit te oefenen moeten het middelbaar onderwijs hebben afgerond, ten minste zes opeenvolgende maanden bij een advocatenbureau hebben gewerkt, van onbesproken gedrag zijn en een aanvraag indienen bij de griffier van de districtsrechtbank in het district waar het advocatenbureau dat de kandidaat in dienst heeft, gevestigd is.

Openbare aanklagers (Δημόσιοι Κατήγοροι)

Organisatie

Algemeen

De procureur-generaal (Γενικός Εισαγγελέας) is niet alleen bevoegd als juridisch adviseur, maar is tevens hoofd van het bureau juridisch zaken (Νομική Υπηρεσία) en treedt op als directeur van het openbaar ministerie (Υπευθύνου της Υπηρεσίας Διαχείρισης Ποινικών Υποθέσεων).

Het bureau juridische zaken wordt geleid door de procureur-generaal en is bemand met advocaten van wie sommigen zijn gespecialiseerd in strafrecht en zich buigen over zaken die bij de assisenrechtbanken aanhangig zijn gemaakt. De procureur-generaal wordt te allen tijde geïnformeerd en stelt de nodige richtsnoeren vast.

Behalve de leden van het bureau juridische zaken treden ook op als openbare aanklagers leden van de politiemacht van Cyprus (Αστυνομική Δύναμη Κύπρου) die in het bezit zijn van een graad in de rechten en bevoegd zijn om het beroep van advocaat uit te oefenen. Deze politiefunctionarissen brengen verslag uit en zijn verantwoording verschuldigd aan de procureur-generaal wanneer zij als openbare aanklagers optreden. De procureur-generaal heeft dezelfde bevoegdheid met betrekking tot het werk dat wordt uitgevoerd door deze personen als door de functionarissen van het bureau juridische zaken.

In uitzonderlijke gevallen is de procureur-generaal gemachtigd om eminente praktiserende advocaten te gelasten specifieke zaken te behandelen.

Rol en taken van openbare aanklagers

Het openbaar ministerie (Κατηγορούσα Αρχή) wordt voor de districtsrechtbank in strafzaken vertegenwoordigd door advocaten die in dienst zijn van de vervolgingsunits van de politiemacht, ofschoon in sommige specifieke gevallen een lid van het bureau juridische zaken met deze taak kan worden belast. Voor de assisenrechtbank wordt het openbaar ministerie vertegenwoordigd door advocaten van het bureau juridische zaken. Al wie als openbare aanklager optreedt, ongeacht of hij tot de politiemacht of het bureau juridische zaken behoort, valt onder de bevoegdheid van de procureur-generaal, die te allen tijde kan interveniëren en in sommige gevallen strafprocedures kan beëindigen.

Het bureau juridische zaken staat onder leiding van de procureur-generaal, die in de eerste plaats wordt bijgestaan door de advocaat-generaal (Βοηθός Γενικός Εισαγγελέας) en verder ook door advocaten van de Republiek (Εισαγγελείς της Δημοκρατίας), senior raadgevers van de Republiek (Ανώτεροι Δικηγόροι της Δημοκρατίας) en raadgevers van de Republiek (Δικηγόροι της Δημοκρατίας). Een van de advocaten van de Republiek leidt de afdeling strafrecht (Τμήμα Ποινικού Δικαίου) en brengt ook weer verslag uit aan de procureur-generaal.

De zitting geschiedt op basis van pleidooien. Het openbaar ministerie voert bewijsmiddelen aan en roept zijn getuigen op, die een verhoor, een kruisverhoor en een finaal verhoor ondergaan. Wanneer alle getuigen door het openbaar ministerie gehoord zijn, is het aan de rechter om zich uit te spreken over de vraag of er sprake is van een prima facie-zaak. Zo ja, dan verzoekt de rechter de verdachte een exceptie op te werpen en adviseert hij hem zijn eigen getuigen op te roepen en onder ede te getuigen, waarop de getuigen van de verdachte en de verdachte zelf door het openbaar ministerie aan een kruisverhoor worden onderworpen. De verdachte kan ook een onbeëdigde verklaring vanaf de beklaagdenbank afleggen. In dat geval wordt geen kruisverhoor afgenomen.

De rechter doet uitspraak aan het einde van de zitting. Bij vrijspraak wordt de verdachte vrijgesproken en op vrije voeten gesteld. Bij veroordeling krijgt de verdediging de kans te pleiten voor een strafvermindering en na afronding van alle procedures spreekt de rechter een passende straf uit.

Rechters

Organisatie

De structuur van de Cypriotische rechtbanken is zeer eenvoudig.

Hooggerechtshof (Ανώτατο Δικαστήριο)

Het hooggerechtshof is opgericht krachtens de bepalingen van de wet op de rechtspraak (verzamelwet) van 1964 (O περί Απονομής της Δικαιοσύνης (Ποικίλαι Διατάξεις) Νόμος του 1964) (wet 33/1964) na de aftreding van de presidenten van het hooggerechtshof en het grondwettelijk hooggerechtshof (Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο). Dit had de feitelijke ontbinding van de twee gerechtshoven tot gevolg, aangezien de vertegenwoordigers van de Turkse gemeenschap in de diverse overheidsorganen niet konden instemmen met de noodzakelijke beslissingen en aan deze beslissingen geen gevolg gaven.

De leden van het hooggerechtshof worden benoemd door de president van de Republiek Cyprus. Het hof telt thans dertien leden, van wie één voorzitter is. Personen van onbesproken gedrag die zich gedurende ten minste twaalf jaar verdienstelijk hebben gemaakt in het juridisch beroep kunnen tot rechter van het hooggerechtshof worden benoemd.

Assisenrechtbanken (Κακουργιοδικεία)

De assisenrechtbank is de hoogste strafrechtbank in eerste aanleg van de Republiek en is samengesteld uit drie rechters (de voorzitter, een hogere districtsrechter en een districtsrechter). De leden van de assisenrechtbank worden voor een ambtsperiode van twee jaar door het hooggerechtshof gekozen uit respectievelijk de voorzitters van de districtsrechtbanken, de hogere districtsrechters en de districtsrechters).

Districtsrechtbanken (Επαρχιακά Δικαστήρια)

Elke provincie van de Republiek Cyprus telt een districtsrechtbank met onbeperkte jurisdictie, uiteraard met uitzondering van de zaken die onder de bevoegdheid van het hooggerechtshof en de hieronder genoemde gespecialiseerde rechtbanken vallen. De districtsrechters zijn onderverdeeld in voorzitters van districtsrechtbanken, hogere districtsrechters en districtsrechters. Districtsrechters worden benoemd, overgeplaatst en gepromoveerd door het hooggerechtshof.

Familierechtbanken (Οικογενειακά Δικαστήρια)

De familierechtbanken, die zijn opgericht krachtens de wet op de familierechtbanken (Ο περί Οικογενειακών Δικαστηρίων Νόμος) (wet 23/90), zijn samengesteld uit drie leden (een voorzitter en twee lekenrechters), die alle drie een juridische achtergrond hebben en vóór hun benoeming met succes als jurist hebben gewerkt.

Rechtbanken voor huurgeschillen (Δικαστήρια Ελέγχου Ενοικιάσεων)

Deze gespecialiseerde rechtbanken zijn samengesteld uit drie leden: een voorzitter en twee lekenrechters. Alleen advocaten die met succes als jurist hebben gewerkt gedurende hetzelfde aantal jaren als dat wat vereist is om benoemd te worden tot rechter van de districtsrechtbank kunnen voorzitter van deze rechtbanken worden.

Rechtbanken voor industriële geschillen (Δικαστήρια Εργατικών Διαφορών)

Net zoals de rechtbanken voor huurgeschillen zijn ook de rechtbanken voor industriële geschillen samengesteld uit drie leden: een voorzitter en twee lekenrechters. Alleen advocaten die vóór hun benoeming tot rechter van de rechtbank gedurende vijf jaar als jurist hebben gewerkt, kunnen voorzitter van deze rechtbanken worden.

Militaire rechtbank (Στρατιωτικό Ποινικό Δικαστήριο)

De laatste gespecialiseerde rechtbank is de militaire rechtbank, die wordt voorgezeten door een advocaat van onbesproken gedrag die op het tijdstip van de benoeming over de nodige kwalificaties beschikt om tot rechter van de districtsrechtbank te worden benoemd. De voorzitter van de militaire rechtbank moet een hoge legerofficier zijn die ten minste de rang van kolonel heeft. De lekenrechters van de militaire rechtbank moeten beroepsmilitairen zijn.

Gids (Ευρετήριο)

Op de website van het hooggerechtshof is een gids beschikbaar met algemene informatie over de rechtbanken in Cyprus.

Rol en taken

Hooggerechtshof (Ανώτατο Δικαστήριο)

Het hooggerechtshof treedt op als hof van beroep tegen uitspraken van alle lagere rechtbanken van de Republiek Cyprus en als rechtbank in eerste aanleg voor diverse zaken zoals administratieve geschillen en maritieme aangelegenheden. Het hof vaardigt tevens certiorari, mandamus en andere bevelschriften uit en het houdt toezicht op alle lagere rechtbanken van de Republiek Cyprus om te waarborgen dat de rechtspraak naar behoren functioneert. Bovendien oefent het tuchtrechtelijke controle uit op de leden van de rechterlijke macht.

Assisenrechtbanken (Κακουργιοδικεία)

Met uitzondering van bepaalde zeer ernstige strafbare feiten is elke assisenrechtbank bevoegd om in eerste aanleg alle feiten te behandelen die strafbaar zijn krachtens het wetboek van strafrecht (Ποινικός Κώδικας) of enige andere wetgeving, waar Cyprioten als dader of slachtoffer bij betrokken zijn en die gepleegd zijn binnen de grenzen van de Republiek of in de Cypriotische delen van de Sovereign Bases, of in enig ander land terwijl de verdachte in dienst was van de Republiek, of op een schip of in een vliegtuig in de Republiek, of op andere plaatsen en onder andere omstandigheden zoals bepaald door de wet.

Districtsrechtbanken (Επαρχιακά Δικαστήρια)

Districtsrechtbanken die zijn samengesteld uit een voorzitter zijn bevoegd om in eerste aanleg alle zaken in behandeling te nemen die onder hun lokale bevoegdheid vallen en daarover uitspraak te doen.

Elke hogere districtsrechter of districtsrechter is bevoegd (behoudens enkele uitzonderingen) om uitspraak te doen over zaken waarbij het betwiste bedrag of de waarde van de vordering niet hoger is dan 500 000,00 EUR voor hogere districtsrechters en 100 000,00 EUR voor districtsrechters.

De rechtsmacht in strafzaken van districtsrechtbanken is van toepassing op alle strafbare feiten die gepleegd worden binnen de grenzen van het district van de rechtbank en waarvoor bij wet een gevangenisstraf van maximaal vijf jaar, een boete van 50 000,00 EUR of beide wordt opgelegd, en in verband waarmee de rechter kan beslissen dat het slachtoffer een vergoeding ten bedrage van maximaal 6 000,00 EUR moet ontvangen.

Tegen uitspraken van districtsrechtbanken in zowel strafzaken als civiele zaken kan zonder beperking beroep worden ingesteld bij het hooggerechtshof.

Gespecialiseerde rechtbanken

De familierechtbanken zijn bevoegd voor vrijwel alle huwelijksgeschillen. De bevoegdheid van de rechtbanken voor huurgeschillen beperkt zich tot geschillen over verhuurde onroerende goederen waarvoor een regime van huurprijsbeheersing geldt. De rechtbanken voor industriële geschillen is slechts bevoegd voor betrekkingen tussen werkgevers en werknemers, met name in gevallen waar sprake is van ongerechtvaardigd ontslag. De militaire rechtbank is bevoegd om strafzaken te behandelen waarbij leden van de nationale garde (Εθνική Φρουρά) betrokken zijn of voorschriften betreffende de nationale garde met voeten zijn getreden.

Tegen alle uitspraken van deze rechtbanken kan beroep worden ingesteld bij het hooggerechtshof.

Organisatie van juridische beroepen: Advocaten

De Republiek Cyprus beschikt over een standaardsysteem voor het verlenen van juridische diensten en al degenen die deze diensten verlenen worden advocaat genoemd, ongeacht het land waar zij gestudeerd hebben en het universiteitsdiploma waarmee zij hun rechtenstudies hebben afgesloten.

Op internet is een advocatengids beschikbaar die gratis toegankelijk is voor advocaten en rechters en tegen vergoeding kan worden geraadpleegd door het publiek.

Juridische gegevensbanken

Er bestaat geen officiële website waar beslissingen worden gepubliceerd. Op de website van het hooggerechtshof staat een selectie van recente uitspraken.

Een aantal particuliere websites bieden tegen betaling of gratis toegang tot de jurisprudentie. Met name de website leginetcy omvat wetgeving, jurisprudentie en verordeningen en kan gratis geraadpleegd worden door advocaten, rechters en overheidsdiensten. Andere gebruikers moeten een vergoeding betalen. Een andere website, cylaw, bevat rechterlijke uitspraken en is voor iedereen gratis toegankelijk.

Advocaten/juridische adviseurs (Νομικοί Σύμβουλοι)

Er is een standaardsysteem dat de uitoefening van het beroep van advocaat/juridisch adviseur regelt.

Notarissen

Het beroep van notaris bestaat niet in Cyprus. Het werk dat gewoonlijk door een notaris wordt verricht, wordt in Cyprus uitgevoerd door advocaten.

Andere juridische beroepen

In de Republiek Cyprus zijn ook de volgende beroepen gerelateerd aan de magistratuur.

Griffiers (Πρωτοκολλητές)

Griffiers worden benoemd door het hooggerechtshof en zijn functionarissen van de rechtbank die gewoonlijk advocaat zijn en een juridische achtergrond hebben. Griffiers zijn belast met specifieke bij wet voorgeschreven taken. De griffier met het hoogste aantal dienstjaren of de griffier die hiertoe door het hooggerechtshof wordt aangewezen, geeft leiding aan het personeel van de rechtbank en houdt daar toezicht op.

Deurwaarders (Επιδότες)

Er zijn twee soorten deurwaarders: deurwaarders uit de particuliere sector, wier bevoegdheid beperkt is tot de betekening van diverse gerechtelijke documenten, en deurwaarders in vaste dienst van de rechtbank, die inzonderheid belast zijn met de uitvoering van rechterlijke beslissingen.

Juridische medewerkers (Δικηγορικοί Υπάλληλοι)

Wie het beroep van juridisch medewerker wenst uit te oefenen, moet gedurende zes opeenvolgende maanden bij een advocatenbureau gewerkt hebben en een aanvraag indienen bij de griffier van de districtsrechtbank in het district waar het advocatenbureau dat de kandidaat in dienst heeft, gevestigd is.

Links

Bureau van de procureur-generaal (Γραφείο Γενικού Εισαγγελέα)

Hooggerechtshof

Let op: de oorspronkelijke versie van deze pagina () is onlangs gewijzigd. Aan de vertaling in het Nederlands wordt momenteel gewerkt.
De volgende vertalingen zijn al beschikbaar:

Soorten juridische beroepen - Letland

In dit deel wordt een overzicht gegeven van de verschillende juridische beroepen in Letland.

Openbaar aanklagers (prokurori)

Organisatie

Het openbaar ministerie van de Republiek Letland (Prokuratūra) is een centrale justitiële autoriteit die is georganiseerd in drie niveaus. Aan het hoofd van het Openbaar Ministerie staat de procureur-generaal (ģenerālprokurors). Het openbaar ministerie bestrijdt inbreuken op de wet en moet ervoor zorgen dat deze inbreuken worden vervolgd overeenkomstig de wet. Het openbaar ministerie omvat instellingen op de volgende niveaus:

1. het bureau van de procureur-generaal (Ģenerālprokuratūra);
2. regionale parketten (tiesu apgabalu prokuratūras);
3. parketten bij arrondissements-/stadsrechtbanken (rajonu [republikas pilsētu] prokuratūras);
4. gespecialiseerde parketten (specializētās prokuratūras).

Indien nodig kan de procureur-generaal een gespecialiseerd parket oprichten dat dezelfde status heeft als een arrondissementsparket of regionaal parket. Momenteel telt Letland vijf gespecialiseerde parketten:

1. voor georganiseerde misdaad en andere sectoren,
2. voor diverse sectoren,
3. het gespecialiseerde parket van Riga voor wegvervoer,
4. voor gerechtelijk onderzoek naar financiële en economische delicten,
5. voor gerechtelijk onderzoek naar illegale drugs.

Bovendien kunnen publieke entiteiten worden opgericht voor bepaalde functies in het kader van strafrechtelijke procedures (zonder bijvoorbeeld deel te nemen aan de procedure). Zij worden onder de autoriteit van het bureau van de procureur-generaal geplaatst en werken binnen een afgebakend kader. Deze organen worden door de procureur-generaal opgericht, gereorganiseerd en ontbonden. Ook kan de procureur-generaal, binnen de grenzen van de uit de staatsbegroting toegekende middelen, bepalen welke structuur deze organen moeten hebben en over hoeveel personeelsleden zij moeten beschikken en is hij verantwoordelijk voor hun functioneren. Tot op heden is er slechts één dergelijk orgaan opgericht: de dienst voor de bestrijding van witwassen.

Parketten maken deel uit van het gerechtelijk apparaat. Dat betekent dat ze onafhankelijk zijn van de wetgevende en de uitvoerende macht. De Saeima (het Letse parlement), de ministerraad en de president van de Republiek kunnen het openbaar ministerie opdragen om feiten in verband met wetsovertredingen te onderzoeken en kunnen inlichtingen ontvangen van het bureau van de procureur-generaal. Zij mogen zich echter niet mengen in de werkzaamheden van het openbaar ministerie, ook niet als dat wetsovertredingen van groot nationaal belang onderzoekt.

Openbaar aanklagers kunnen wetgevingshandelingen die zijn aangenomen door de ministerraad of de organen van overheidsbestuur aanvechten indien deze niet in overeenstemming zijn met de wet. De procureur-generaal en de hoofdaanklagers van afdelingen van het bureau van de procureur-generaal kunnen vergaderingen van de ministerraad bijwonen en hun standpunten naar voren brengen over bepaalde agendapunten.

Rol en taken

De taken van openbaar aanklagers in een gerechtelijk vooronderzoek zijn vastgelegd in artikel 2 van de wet inzake het openbaar ministerie.

Openbaar aanklagers:

1. houden toezicht op de activiteiten van de opsporingsinstanties en andere instanties;
2. organiseren, beheren en verrichten gerechtelijke vooronderzoeken en geven instructies aan de opsporingsinstanties voor de uitvoering van hun strafrechtelijke onderzoeken en de te volgen procedures;
3. initiëren en geven uitvoering aan strafrechtelijke vervolgingen;
4. beschermen de rechten en rechtmatige belangen van personen en de staat;
5. dienen ofwel een document tot inleiding van een procedure, ofwel een verzoekschrift in bij de rechtbanken in de in de wet voorgeschreven gevallen.

Op grond van artikel 36, lid 1, van het wetboek van strafvordering (Kriminālprocesa likums) heeft de openbaar aanklager tot taak toezicht te houden op en uitvoering te geven aan strafrechtelijke onderzoeken, zorg te dragen voor de vervolging van strafbare feiten, tijdens terechtzittingen namens de staat de tenlastelegging te verdedigen en andere taken te verrichten in strafrechtelijke procedures.

De toezichthoudende­ aanklager (uzraugošais prokurors)

Toezichthoudende aanklagers houden toezicht op de onderzoeken in bepaalde strafzaken. Zij kunnen:

1. besluiten van de functionaris die de strafrechtelijke procedure leidt (procesa virzītājs), of van leden van een onderzoeksteam te vernietigen;
2. te verzoeken dat de directe leidinggevende van een opsporingsambtenaar die het onderzoek uitvoert, deze opsporingsambtenaar vervangt en wijzigingen aan te brengen in het onderzoeksteam als de uitvoering van het strafrechtelijke onderzoek in gevaar is gebracht, omdat instructies niet zijn nageleefd of een procedure niet is gevolgd;
3. onderzoek te starten naar klachten met betrekking tot de functionaris die de strafrechtelijke procedure leidt of de handelingen of beslissingen van een lid van het onderzoeksteam, de directe leidinggevende van een opsporingsambtenaar of een persoon die taken uitvoert in het kader van de procedure;
4. beslissen om een strafrechtelijke procedure in te stellen of de zaak door te verwijzen naar een andere opsporingsautoriteit;
5. handelingen met betrekking tot de procedure verrichten na de functionaris die de strafrechtelijke procedure leidt daarvan in kennis te hebben gesteld.

De functionaris die de strafrechtelijke procedure leidt

Toezichthoudende aanklagers (of elke door de senior aanklager aangewezen aanklager) kunnen de leiding over een procedure nemen en zo de behandeling van een strafzaak controleren en besluiten vervolging in te stellen. In uitzonderlijke omstandigheden kan de procureur-generaal, de afdeling strafrecht van het bureau van de procureur-generaal of de hoofdaanklager van een regionale rechtbank een openbaar aanklager aanstellen als de functionaris die de onderzoeksfase van de procedure leidt.

Als functionaris die de procedure leidt kan de openbaar aanklager:

1. een schikking treffen met een verdachte;
2. besluiten een strafzaak aan de rechter voor te leggen;
3. een zaak volgens een speciale procedure laten behandelen;
4. een procedure te seponeren als daarvoor dwingende wettige gronden bestaan.

Conform de in de wet vastgestelde procedureregels kan de functionaris die de strafrechtelijke procedure leidt, alle procedurele beslissingen nemen en alle procedurele handelingen verrichten, dan wel deze toevertrouwen aan een lid van het onderzoeksteam of een andere persoon die optreedt in het kader van de procedure.

De senior aanklager (amatā augstāks prokurors)

Conform de in de wet vastgestelde procedureregels controleert een senior aanklager of de openbaar aanklager de aan hem of haar toevertrouwde taken en neemt hij of zij beslissingen over klachten en berispingen in verband met besluiten of handelingen van de toezichthoudende aanklager en de functionaris die de strafrechtelijke procedure leidt. Een senior aanklager kan bijvoorbeeld een beslissing nemen over een voorstel van de toezichthoudende aanklager om de directe leidinggevende van een opsporingsambtenaar of een opsporingsinstantie te vervangen, of over het al dan niet gegrond en wettig zijn van het sepot van een tenlastelegging.

Een senior aanklager kan:

1. beslissingen van een opsporingsambtenaar, een lid van een onderzoeksteam of een junior aanklager vernietigen;
2. een toezichthoudende aanklager of de functionaris die de strafrechtelijke procedure leidt, aanstellen of vervangen indien het toezicht en de strafvervolging niet volledig zijn gewaarborgd, of zelf de verantwoordelijkheid voor deze taken op zich nemen;
3. een onderzoeksteam samenstellen indien de werklast de voltooiing van de strafrechtelijke procedure binnen een redelijke termijn in gevaar brengt;
4. verzoeken dat er een andere directe leidinggevende wordt toegewezen aan de opsporingsambtenaar, dan wel het strafrechtelijke onderzoek aan een andere opsporingsautoriteit toewijzen.

Een senior aanklager kan ook besluiten om een aanklager op te nemen in een onderzoeksteam; de functionaris die de strafrechtelijke procedure leidt kan van deze aanklager verlangen dat hij of zij een of meerdere taken uitvoert in het kader van de procedure.

Rechters

Organisatie

De rechtsgrondslag van de rechterlijke macht is neergelegd in de artikelen 82 tot en met 86 van de grondwet van de Republiek Letland (Latvijas konstitūcija), die bepalen dat alleen hoven en rechtbanken recht mogen spreken. Rechters zijn onafhankelijk en zijn uitsluitend onderworpen aan de wet. De rechterlijke macht is onderworpen aan de bepalingen van de wet inzake de rechterlijke macht. Volgens het Letse recht zijn rechters overheidsfunctionarissen.

Overheidsinstanties, maatschappelijke en politieke organisaties, andere rechtspersonen en natuurlijke personen moeten de onafhankelijkheid van de rechtbanken en de immuniteit van de rechter respecteren en zich daarnaar schikken. Niemand heeft het recht om rechters ter verantwoording te roepen voor of om uitleg te vragen over de wijze waarop een specifieke zaak wordt behandeld of om zich te bemoeien met de rechtspleging, om welke reden dan ook. Bij de uitoefening van hun gerechtelijke taken genieten rechters immuniteit. De functie van rechter is niet verenigbaar met het lidmaatschap van een politieke partij of enige andere politieke organisatie.

Rol en taken

Rechters hebben tot taak in overeenstemming met de wet recht te spreken in civiele, bestuursrechtelijke en strafzaken.

In civiele zaken behandelen rechters geschillen inzake de bescherming van de rechten (burgerrechten, sociale rechten, familiale rechten enz.) en belangen van natuurlijke en rechtspersonen, en nemen zij een beslissing daarover.

In strafzaken beoordelen rechters de strafbare feiten die een persoon ten laste zijn gelegd, en nemen zij een beslissing over de geldigheid van de tenlastelegging. Rechters kunnen personen die niet schuldig zijn aan het plegen van een misdrijf, vrijspreken en personen die wel schuldig zijn, veroordelen en een straf opleggen.

In bestuursrechtelijke zaken oefenen rechters rechterlijk toezicht uit op de rechtmatigheid van de activiteiten van de uitvoerende macht (administratieve of feitelijke handelingen van instellingen) en behandelen zij geschillen die voortvloeien uit publiekrechtelijke verhoudingen. Ook spreken zij zich uit over de wettelijke rechten en verplichtingen van particuliere personen uit hoofde van het publiekrecht. In bestuursrechtelijke inbreukzaken oordelen en beslissen rechters over zaken betreffende administratieve inbreuken.

De beroepsplichten van rechters omvatten alle verplichtingen van rechters en rechtbanken uit hoofde van het procesrecht.

Juridische gegevensbanken

De rechterlijke macht heeft een eigen internetportaal, het portaal van de Letse rechtbanken (Latvijas tiesu portāls), waarvan de inhoud momenteel alleen in het Lets beschikbaar is. Het portaal bevat informatie over het Letse gerechtelijk apparaat, een lijst van Letse rechtbanken en rechters, gerechtelijke statistieken, een korte beschrijving van de verschillende gerechtelijke procedures, waaronder hun belangrijkste kenmerken en verschillen, en informatie over hoe een procedure aanhangig kan worden gemaakt bij de gerechtelijke autoriteiten.

Het portaal “E-diensten” van de Letse rechtbanken geeft toegang tot geanonimiseerde gerechtelijke beslissingen en jurisprudentie, een kalender van rechtszittingen en andere informatie.  Door de naam of het referentienummer van een zaak in te voeren in het onderdeel “Stand van de procedure” (Tiesvedības gaitas), kan informatie worden verkregen over de voortgang van een zaak en over de rechtbank en het niveau waarop een zaak wordt behandeld, de datums van verdere terechtzittingen, de beslissingen die in een zaak zijn genomen, ingediende bezwaren en de uitkomst van een procedure.

Er worden eveneens verslagen over het werk van de rechtbanken gepubliceerd op de website van het bureau van de hoven en de rechtbanken (Tiesu administrācija).

Op de website van het ministerie van Justitie van de Republiek Letland wordt ook informatie gepubliceerd over actuele beleidskwesties met betrekking tot het gerechtelijk stelsel. Dit portaal kan ook in het Engels worden geraadpleegd.

Informatie over het hooggerechtshof en zijn werkzaamheden is te vinden op de website van het hooggerechtshof (Augstākā tiesa). Dit portaal kan ook in het Engels worden geraadpleegd.

Advocaten

Organisatie

Advocaten zijn onafhankelijke juristen die hun cliënten rechtsbijstand verlenen door hun belangen te verdedigen en te vertegenwoordigen voor rechtbanken en in gerechtelijke vooronderzoeken, juridisch advies verstrekken, juridische documenten opstellen en andere juridische werkzaamheden verrichten.

Advocaten zijn beroepsbeoefenaren die deel uitmaken van het rechtsstelsel en treden op verzoek van en namens partijen, verdachten en andere procespartijen (cliënten) op in procedures voor rechtbanken of andere instanties die zich met gerechtelijke vooronderzoeken bezighouden in de Republiek Letland. In bepaalde in de wet vastgestelde gevallen treden zij op namens de hoofdaanklager bij een rechtbank, het hoofd van een onderzoeksorgaan of de Letse raad van advocaten. Advocaten verlenen eveneens andere vormen van rechtsbijstand met inachtneming van de wettelijke procedurehttp://www.likumi.lv/doc.php?id=59283.

In Letland kunnen de volgende personen het beroep van advocaat uitoefenen:

1. Letse onderdanen;
2. onderdanen van lidstaten van de Europese Unie die de kwalificaties hebben verworven om in een andere lidstaat van de Europese Unie (“advocaten van de lidstaten van de EU”) het beroep van advocaat uit te oefenen;
3. buitenlandse advocaten uit andere landen dan de lidstaten van de Europese Unie die overeenkomstig voor Letland bindende internationale verdragen inzake rechtsbijstand het beroep van advocaat in Letland mogen uitoefenen.

Alle beëdigde advocaten zijn onafhankelijke leden van de Letse Orde van Advocaten (Latvijas Zvērinātu advokātu kolēģija), een onafhankelijke beroepsvereniging. Deze orde bestaat uit de volgende organen: de algemene vergadering van advocaten (advokātu kopsapulce), de Letse raad van advocaten, de auditcommissie (revīzijas komisija) en het tuchtcollege (disciplinārlietu komisija).

Juridische gegevensbanken

Op de website van de Letse raad van advocaten staat informatie over de activiteiten van de orde en de raad, over wet- en regelgeving, over de advocaten en over de rechtbanken waar zij hun beroep uitoefenen (waaronder contactgegevens). Ook over andere onderwerpen in verband met de uitoefening van het beroep van advocaat in Letland is informatie te vinden op de website van de Letse raad van advocaten.

Notarissen (zvērināti notāri)

Organisatie

Notariële aangelegenheden zijn toevertrouwd aan notarissen onder het toezicht van de rechtbanken en conform de procedures die zijn vastgelegd in de wet op het notarisambt. Notarissen maken deel uit van het rechtsstelsel, zijn verbonden aan de regionale rechtbanken en vervullen de aan hen opgelegde wettelijke verplichtingen. Zij worden in het kader van hun activiteiten gelijkgesteld aan functionarissen. Notarissen zijn bij de uitoefening van hun beroepswerkzaamheden financieel onafhankelijk en hun beloning wordt vastgesteld door de ministerraad (de regering).

Overeenkomstig de wet op het notarisambt zijn notarissen bevoegd om:

1. notariële akten op te stellen;
2. notariële verklaringen op te stellen;
3. gelden, effecten en stukken ter bewaring te aanvaarden;
4. zaken die zijn onderworpen aan een bewaarplicht te aanvaarden;
5. nalatenschappen af te wikkelen;
6. akten van boedelscheiding op te stellen, voor zover dit wettelijk is bepaald;
7. echtscheidingszaken te beheren (mits beide echtgenoten hiermee schriftelijk hebben ingestemd en er geen geding aanhangig is);
8. andere in de wet vastgestelde handelingen te verrichten.

Overeenkomstig de wet op het notarisambt zijn notarissen eveneens bevoegd om:

1. de rechten in kadasters te consolideren en te beschermen, alsook de rechten en andere registerelementen in het overheidskadaster en de registers van het ondernemingenregister te registreren en te waarborgen;
2. van openbare, gemeentelijke en particuliere instellingen, alsook van functionarissen en particulieren toestemmingen, verklaringen en andere benodigde documenten te verkrijgen om te legaliseren en te bekrachtigen akten tot stand te brengen en te authenticeren;
3. ontwerpen van akten, overeenkomsten en andere documenten in verband met het werk van een notaris op te stellen en hiervan afschriften en vertalingen te produceren;
4. andere vormen van rechtsbijstand te verlenen;
5. op te treden als erkend bemiddelaar overeenkomstig de bepalingen en procedures die zijn vastgelegd in de bemiddelingswet.

Alle notarissen van Letland zijn aangesloten bij de Letse vereniging van notarissen (Latvijas Zvērinātu notāru kolēģija), een onafhankelijke nationale beroepsvereniging voor notarissen. De Letse raad van notarissen (Latvijas Zvērinātu notāru padome) is het vertegenwoordigende en toezichthoudende orgaan voor notarissen en het administratieve en uitvoerende orgaan voor de Letse vereniging van notarissen. De taken van de raad worden beschreven in artikel 230 van de wet op het notarisambt.

Juridische gegevensbanken

Informatie over de werkzaamheden van notarissen, het aantal notarissen, de locatie van hun kantoren en andere aangelegenheden met betrekking tot het Letse notariële stelsel is te vinden op de officiële website van het Letse notariaat.

Gerechtsdeurwaarders (zvērināti tiesu izpildītāji)

Organisatie

Gerechtsdeurwaarders maken deel uit van het rechtsstelsel. Zij zijn verbonden aan regionale rechtbanken, voeren de besluiten van gerechtelijke en andere autoriteiten uit en verrichten andere in de wet vastgestelde handelingen.

Gerechtsdeurwaarders oefenen hun beroep zelfstandig uit, maar worden daarbij gelijkgesteld met functionarissen. Zij oefenen hun werkzaamheden onafhankelijk uit en zijn uitsluitend onderworpen aan de wet.  De eisen of bevelen die gerechtsdeurwaarders in het kader van hun werkzaamheden uitvaardigen, zijn afdwingbaar in heel Letland.

Gerechtsdeurwaarders vervullen hun taken binnen de territoriale jurisdictie van de regionale rechtbank waaraan zij zijn verbonden. Het aantal gerechtsdeurwaarders en hun territoriale bevoegdheid worden vastgesteld door de ministerraad.

Bij de uitoefening van hun taken passen gerechtsdeurwaarders het wetboek van burgerlijke rechtsvordering (Civilprocesa likums) en andere wet- en regelgeving toe en volgen ze de door de Letse raad van gerechtsdeurwaarders (Latvijas Zvērinātu tiesu izpildītāju padome, het vertegenwoordigende en toezichthoudende orgaan voor gerechtsdeurwaarders in Letland) goedgekeurde methodologie, evenals de uit jurisprudentie voortvloeiende aanbevelingen.

Juridische gegevensbanken

Informatie over de locatie van de bureaus van gerechtsdeurwaarders, de wet- en regelgeving die hun beroep regelt en informatie over de activiteiten van de Letse raad van gerechtsdeurwaarders is te vinden op de website van de raad. De website kan momenteel alleen in het Lets worden geraadpleegd.

Organisaties die gratis juridisch advies bieden

Letland houdt geen lijst bij van dergelijke organisaties.

Links

Openbaar ministerie

Dienst voor de bestrijding van witwassen

Portaal van de Letse rechtbanken

Bureau van de hoven en de rechtbanken

Letse raad van advocaten

Lets notariaat

Website van de Letse raad van gerechtsdeurwaarders

Ministerie van Justitie van de Republiek Letland

Juridische beroepen – inleiding

Litouwen kent de volgende juridische beroepen:

• openbare aanklagers (prokurorai);
• rechters (teisėjai);
• advocaten (advokatai);
• notarissen (notarai);
• gerechtsdeurwaarders (antstoliai).

Openbare aanklagers

Organisatie

Litouwen heeft 56 territoriale bureaus van openbare aanklagers:

• 51 regionale bureaus;
• 5 districtsbureaus.

De procureur-generaal (Generalinė prokuratūra) is verantwoordelijk voor de territoriale bureaus van openbare aanklagers (teritorinės prokuratūros). Hij of zij wordt voor een termijn van zeven jaar benoemd door de president van de Republiek Litouwen (Lietuvos Respublikos Prezidentas) met instemming van het parlement (Seimas).

De procureur-generaal legt verantwoording af aan het parlement en de president. Litouwen kent verschillende soorten openbare aanklagers:

• procureur-generaal (generalinis prokuroras);
• hoofd van de territoriale (regionale of districts-) bureaus van openbare aanklagers (vyriausieji (apylinkių arba apygardų) prokurorai);
• overige aanklagers .

Het ministerie van Justitie en de openbare aanklagers staan los van elkaar. Er is dus geen sprake van subordinatie, gemeenschappelijke bevoegdheden of een andere specifieke relatie.

Rol en taken

De bureaus van openbare aanklagers hebben de volgende taken:

• het organiseren en leiden van gerechtelijke vooronderzoeken;
• wetsovertreders namens de staat in staat van beschuldiging stellen in strafzaken;
• het openbaar belang beschermen;
• het zorgen voor wetshandhaving;
• de rechterlijke macht ondersteunen bij de rechtsbedeling.

Openbare aanklagers nemen deel aan alle strafzaken en in civiele of administratieve zaken indien de vordering daar aanleiding toe geeft.

Rechters

Organisatie

Litouwen kent slechts een soort rechter en alle rechters zijn beroepsrechters (profesionalūs teisėjai).

De algemene beginselen van de rechterlijke macht zijn vastgelegd in de grondwet en in de parlementaire wet inzake de rechterlijke organisatie. De rechtbanken zijn onafhankelijk en beschikken over de volgende autonome bestuursorganen:

• algemene vergadering van rechters (Visuotinis teisėjų susirinkimas);
• de raad van de rechterlijke macht (Teisėjų taryba);
• de “ererechtbank” (Teisėjų garbės teismas).

Rechtbanken worden in hun activiteiten bijgestaan door de Nationale Administratie Justitie (Nacionalinė teismų administracija).

Organisatie van juridische beroepen: advocaten

Advocaten

In Litouwen zijn er advocaten (advokatai) en advocaten in opleiding (advokatų padėjėjai). Advocaten in opleiding kunnen hun cliënten in civiele procedures vertegenwoordigen en hen in strafzaken verdedigen, indien de toezichthoudende advocaat hiervoor toestemming verleent en zulks wettelijk is toegestaan.

Advocaten en advocaten in opleiding zijn niet geclassificeerd naar rechtsgebied. Advocaten kunnen vrij kiezen in welk rechtsgebied ze zich willen specialiseren (specialisatie advocaten).

Juridische gegevensbanken

Meer informatie kunt u vinden op de website van de Litouwse orde van advocaten(Lietuvos advokatūra).

Is de toegang tot deze gegevensbank kosteloos?

Ja, de website van de Litouwse orde van advocaten is kosteloos toegankelijk.

Rechtskundig adviseurs

Er zijn geen rechtskundig adviseurs in Litouwen.

Notarissen

Organisatie

Er is slechts een soort classificatie voor notarissen (notarai) in Litouwen. Het aantal notarissen, hun kantoren en hun jurisdictie worden bepaald door de minister van Justitie (Teisingumo ministerija). Notarissen worden benoemd en van hun functie ontheven door de minister.

Notarissen staan onder toezicht van de kamer van notarissen (Notarų rūmai). De kamer van notarissen stuurt het ministerie van Justitie elk jaar een jaarverslag over haar activiteiten, samen met een vooruitblik op en richtlijnen voor de activiteiten van notarissen in het komende jaar.

Regelgevende besluiten inzake notarissen worden door de minister van Justitie goedgekeurd na raadpleging van het presidium van de kamer van notarissen (Notarų rūmų prezidiumas).

Indien de minister van Justitie een resolutie of besluit van de kamer van notarissen in strijd acht met de wetgeving van de Republiek Litouwen, kan hij of zij een beroep instellen bij de regionale rechtbank van Vilnius (Vilniaus apygardos teismas) om de resolutie of het besluit te herroepen.

Meer informatie is te vinden op de website van de Litouwse kamer van notarissen.

Rol en taken

De belangrijkste taken van de kamer van notarissen zijn:

1. de coördinatie van de activiteiten van notarissen;
2. het bevorderen van het beroep notaris;
3. het beschermen en vertegenwoordigen van de belangen van notarissen bij de instellingen van het overheidsbestuur;
4. het formuleren van voostellen voor regelgevende besluiten over kwesties met betrekking tot het notariaat en het indienen van deze voorstellen bij het ministerie van Justitie;
5. zorgen voor uniformiteit in de notariële praktijk;
6. het uitoefenen van toezicht op de manier waarop notarissen hun taken uitvoeren en op de naleving van de beroepsethiek;
7. zorgen voor het behoud en het gebruik van instrumenten die in de notariële praktijk zijn ontwikkeld;
8. het zorgen voor stages in het notariaat;
9. het uitvoeren van andere taken die in het statuut van de kamer van notarissen (Notarų rūmų statutas) staan vermeld.

Andere juridische beroepen

Gerechtsdeurwaarders

Er is slechts een soort classificatie voor gerechtsdeurwaarders (antstoliai) in Litouwen.

Informatie over gerechtsdeurwaarders is te vinden op de website van de beroepsgroep gerechtsdeurwaarder en op de website van de kamer van gerechtsdeurwaarders (Antstolių rūmai).

Juridische beroepen – inleiding

Deze rubriek bevat informatie over de beroepen die verband houden met de rechtspraak (beschrijving, toegangsvoorwaarden enzovoort).

Overzicht van het rechtsstelsel

In Luxemburg zijn de rechtbanken georganiseerd in twee orden, namelijk een rechterlijke orde en een bestuurlijke orde, al naargelang de aard van het geschil.

De rechterlijke orde (l’ordre judiciaire) omvat drie vredegerechten (Justices de Paix), twee arrondissementsrechtbanken (Tribunaux d’Arrondissement), één Hof van Beroep (Cour d’Appel) en één Hof van Cassatie (Cour de Cassation). Deze rechtbanken zijn in hoofdzaak bevoegd voor civiele zaken, handelszaken, strafzaken en arbeidszaken. In de rechterlijke orde vinden we rechters (ook wel de magistrats du siège, ‘zittende magistratuur’ genoemd) en substituten of procureurs (substituts en procureurs, ook wel la magistrature debout ‘staande magistratuur’ genoemd); beide categorieën behoren tot de rechterlijke macht.

De bestuurlijke orde (l’ordre administratif) omvat één administratieve rechtbank (Tribunal Administratif) en één administratief hof (Cour Administrative). Deze rechtbanken behandelen geschillen van administratieve en fiscale aard (directe belastingen).

Het Grondwettelijk Hof (Cour Constitutionnelle) bestaat uit rechters die deel uitmaken van de rechterlijke en de bestuurlijke orde. Dit gerecht toetst de wetgeving aan de grondwet, de hoogste rechtsregel van het land.

Rechters

Er zijn twee manieren om rechter te worden:

Aanwerving via een vergelijkend examen

Toekomstige rechters, namelijk junior rechters (attachés de justice), worden aangeworven via een vergelijkend examen. Om toegelaten te worden tot het vergelijkend onderzoek, moet een kandidaat aan de volgende voorwaarden voldoen:

1. onderdaan zijn van Luxemburg;
2. de volledige politieke en burgerrechten genieten en bewijzen van betrouwbaarheid leveren;
3. over een Luxemburgs universitair rechtendiploma beschikken dat overeenkomt met een erkende mastergraad of een buitenlands rechtendiploma dat overeenkomt met een mastergraad die aanvaard en erkend wordt door de minister die verantwoordelijk is voor het hoger onderwijs in het kader van de gewijzigde wet van 18 juni 1969 betreffende het hoger onderwijs en de erkenning van buitenlandse graden en diploma’s;
4. voldoende kennis hebben van de gerechtelijke en bestuurstalen van het land (Frans, Duits en Luxemburgs);
5. een gerechtelijke of notariële stage van ten minste twaalf maanden hebben afgerond;
6. voldoen aan de gestelde voorwaarden van lichamelijke en geestelijke geschiktheid, die worden gecontroleerd in het kader van een medisch onderzoek en een psychologisch onderzoek.

Het vergelijkend onderzoek voor de aanwerving van rechters wordt georganiseerd door de Commissie voor de werving en opleiding van junior rechters (“de Commissie”). Dit vergelijkend examen bestaat uit drie schriftelijke proeven over het burgerlijk recht en burgerlijk procesrecht, strafrecht en strafprocesrecht, en bestuursrecht en administratieve geschillen. De tests behelzen voornamelijk het opstellen van een vonnis of uitspraak. Om te slagen moeten de kandidaten ten minste drie vijfde van de punten behalen voor de drie tests en minstens de helft van de punten voor elke test afzonderlijk. De kandidaten worden gerangschikt door de Commissie op basis van hun definitieve scores. De kandidaten worden dan aangeworven met inachtneming van deze rangschikking.

Aanwerving op basis van een dossier

Dit is een bijkomende aanwervingsprocedure die enkel wordt georganiseerd als het vergelijkend examen niet het aantal junior rechters oplevert dat elk jaar door de minister van Justitie wordt vooropgesteld.

Om te kunnen deelnemen, moet een kandidaat:

1. voldoen aan bepaalde toelatingsvoorwaarden die gelden voor het vergelijkend onderzoek, namelijk de voorwaarden 1, 2, 3, 4 en 6;
2. beschikken over een diploma dat bewijst dat de stage werd afgerond;
3. in totaal ten minste vijf jaar het beroep van advocaat hebben uitgeoefend.

De Commissie nodigt de kandidaten uit voor een individueel gesprek. Een psycholoog neemt deel aan het individuele gesprek en stelt over elke kandidaat een met redenen omkleed advies op. De kandidaten worden geselecteerd op basis van de resultaten van de eindexamens van aanvullende cursussen omtrent Luxemburgse wetgeving en het eindexamen van de stage, professionele ervaring, eventuele extra kwalificaties en eventuele publicaties. Kandidaten worden geselecteerd door de Commissie.

De grondwet garandeert de onafhankelijkheid van de leden van de zittende magistratuur ten opzichte van de politieke macht. Zij zijn dan ook onafzetbaar. Zij kunnen uitsluitend bij rechterlijke beslissing uit hun ambt worden ontzet of worden geschorst. Overplaatsing is slechts mogelijk na een nieuwe benoeming en gebeurt steeds met instemming van de betrokkene. In geval van ongeschiktheid of wangedrag kunnen de leden van de zittende magistratuur echter wel worden geschorst, afgezet of overgeplaatst overeenkomstig de geldende wettelijke voorwaarden.

De functie van rechter is onverenigbaar met de hoedanigheid van lid van de regering, een mandaat als afgevaardigde, burgemeester, wethouder of gemeenteraadslid, om het even welke bezoldigde openbare of private functie, het ambt van notaris of deurwaarder, een militaire of kerkelijke betrekking en het beroep van advocaat. Rechters zijn onpartijdig en gehouden aan het beroepsgeheim. Hun salaris wordt vastgesteld bij wet.

Voor meer informatie kunt u terecht op de webpagina over het beroep van rechter op de website van het Ministerie van Justitie.

Advocaten

Het beroep van advocaat (avocat) wordt geregeld door de gewijzigde wet van 10 augustus 1991 betreffende het beroep van advocaat.

Het beroep van advocaat is een vrij en onafhankelijk beroep. Het beroep van advocaat kan individueel worden uitgeoefend. Advocaten kunnen ook zich verenigen in een rechtspersoon. Alleen advocaten zijn gemachtigd om partijen bij te staan of te vertegenwoordigen, op te treden namens partijen en hen te verdedigen voor om het even welke rechtbank, stukken en titels van partijen in ontvangst te nemen en aan de rechter over te leggen, de nodige akten op te maken en te ondertekenen teneinde te garanderen dat de procedure op regelmatige wijze verloopt en ervoor te zorgen dat over de zaak uitspraak kan worden gedaan.

Alleen advocaten kunnen regelmatig en tegen een vergoeding juridisch advies uitbrengen of voor anderen onderhandse akten opmaken. Advocaten kunnen hun cliënten tevens vertegenwoordigen of bijstaan voor internationale rechtbanken zoals het Hof van Justitie van de Europese Unie of het Europees Hof voor de rechten van de mens. Advocaten zijn gehouden aan het beroepsgeheim. De geheimhoudingsplicht is van openbare orde en iedere schending ervan is strafbaar.

Wie het beroep van advocaat wenst uit te oefenen in Luxemburg moet zijn ingeschreven op het tableau van een in het Groothertogdom Luxemburg gevestigde orde van advocaten. Dat geldt ook voor Europese advocaten die onder hun oorspronkelijke beroepstitel in Luxemburg willen werken.

Het tableau van de orde van advocaten bevat zes lijsten:

Lijst 1: advocaten bij het Luxemburgse Hof van Cassatie (avocats à la Cour)

Lijst 2: advocaten (avocats)

Lijst 3: ereadvocaten (avocats honoraires)

Lijst 4: onder hun oorspronkelijke beroepstitel werkzame Europese advocaten

Lijst 5: advocatenverenigingen gekwalificeerd als advocaten bij het Luxemburgse Hof van Cassatie

Lijst 6: andere advocatenverenigingen

Eenieder die zich wil laten inschrijven op het tableau van de Orde van Advocaten van Luxemburg moet aan de volgende voorwaarden voldoen:

• de nodige waarborgen inzake eerzaam gedrag bieden;
• aantonen te voldoen aan de voorwaarden voor toelating tot de stage bij de balie of met goed gevolg de bekwaamheidsproef voor advocaten uit een andere lidstaat van de Europese Unie hebben afgelegd zoals bepaald bij de gewijzigde wet van 10 augustus 1991 die het algemeen stelsel van erkenning van hogeronderwijsdiploma’s waarmee beroepsopleidingen van ten minste drie jaar worden afgesloten, toepast op het beroep van advocaat, of aantonen te voldoen aan de voorwaarden voor inschrijving als onder de oorspronkelijke beroepstitel in Luxemburg werkzame advocaat, overeenkomstig de gewijzigde wet van 13 november 2002 ter omzetting in het Luxemburgse recht van Richtlijn 98/5/EG van het Europees Parlement en de Raad van 16 februari 1998 ter vergemakkelijking van de permanente uitoefening van het beroep van advocaat in een andere lidstaat dan die waar de beroepskwalificatie is verworven, de taal van de wetgeving beheersen alsook de administratieve en gerechtelijke talen in de zin van de wet van 24 februari 1984 inzake de talenregeling;
• de Luxemburgse nationaliteit bezitten of onderdaan van een lidstaat van de Europese Unie zijn;
• de taal van de wetgeving beheersen alsook de administratieve en gerechtelijke talen in de zin van de wet van 24 februari 1984 inzake de talenregeling, onverminderd artikel 31-1 van de gewijzigde wet van 10 augustus 1991. Het te behalen competentieniveau voor het Luxemburgs en het Duits is niveau B2 van het Europees Referentiekader voor Talen voor luistervaardigheid en niveau B1 voor spreekvaardigheid, en voor het Duits niveau B2 voor leesvaardigheid. Voor het Frans is niveau B2 van dit referentiekader vereist, zowel voor luister- als voor schrijf- en spreekvaardigheid.
  In afwijking van voorgaande alinea moeten de Europese advocaten zoals bedoeld in artikel 10 van Richtlijn 98/5/EG van het Europees Parlement en de Raad van 16 februari 1998 ter vergemakkelijking van de permanente uitoefening van het beroep van advocaat in een andere lidstaat dan die waar de beroepskwalificatie is verworven, op het ogenblik van hun toetreding tot lijst I van het tableau van een orde van advocaten de taal van de wetgeving beheersen in de zin van de wet van 24 februari 1984 inzake de talenregeling in de mate waarin zij hun beroepsactiviteiten beperken tot de activiteiten waarvoor de beheersing van de andere talen in de zin van de wet van 24 februari 1984 niet vereist is. Het vereiste niveau van talenkennis staat vermeld in de voorgaande alinea.

Toelichting bij de taalvereisten

Advocaten die individueel zijn ingeschreven, moeten de taal van de wetgeving beheersen in de zin van de wet van 24 februari 1984 inzake de talenregeling alsook elke andere taal die nodig is voor de uitoefening van hun beroepsactiviteiten, onverminderd het voorgaande.

Advocaten die zijn ingeschreven op lijst II, moeten bovendien de administratieve en gerechtelijke talen van het Groothertogdom Luxemburg beheersen die nodig zijn om hun verplichtingen die voortvloeien uit de stage bij de balie na te leven.

Een advocaat die een zaak aanvaardt, moet beschikken over de nodige professionele bekwaamheid en talenkennis, op straffe van tuchtmaatregelen.

De raad van Orde (Conseil de l’ordre) kan, na het advies van de minister van Justitie te hebben ingewonnen, vrijstelling van deze voorwaarde verlenen op vertoon van bewijs van wederkerigheid van het land waarvan de kandidaat onderdaan is en dat geen lidstaat van de Europese Unie is. Hetzelfde geldt voor kandidaten die de status van politieke vluchteling hebben en die asielgerechtigd zijn in het Groothertogdom Luxemburg.

Alleen advocaten die zijn ingeschreven op lijst I zijn gerechtigd om de titel ‘avocat de la Cour’ (advocaat bij het Hof van Cassatie) te voeren. Om opgenomen te worden in lijst I moeten zij:

• ofwel een stage van twee jaar hebben afgerond als advocaat van lijst II van het tableau van advocaten en het examen ter afsluiting van de stage met goed gevolg hebben afgelegd;
• ofwel met goed gevolg de bekwaamheidsproef voor advocaten uit een andere lidstaat van de Europese Unie hebben afgelegd zoals bepaald bij de gewijzigde wet van 10 augustus 1991, die het algemeen stelsel van erkenning van hogeronderwijsdiploma’s waarmee beroepsopleidingen van ten minste drie jaar worden afgesloten toepast op het beroep van advocaat;
• ofwel aantonen gedurende ten minste drie jaar daadwerkelijk en regelmatig in Luxemburg en het Luxemburgse recht, met inbegrip van het recht van de Europese Unie, werkzaam te zijn geweest als onder hun oorspronkelijke beroepstitel werkzame Europese advocaten, ofwel in aanmerking komen voor de bepalingen van artikel 9, lid 2, van de gewijzigde wet van 13 november 2002 ter omzetting in het Luxemburgse recht van Richtlijn 98/5/EG van het Europees Parlement en de Raad van 16 februari 1998 ter vergemakkelijking van de permanente uitoefening van het beroep van advocaat in een andere lidstaat dan die waar de beroepskwalificatie is verworven.

Alleen advocaten van de Cour zijn gerechtigd om de handelingen te verrichten waarvoor de geldende regels en voorschriften de bijstand van een procureur vereisen. Dit betekent dat zij partijen voor de Cour Constitutionnelle, de rechtbanken van de bestuurlijke orde, de Cour Supérieure de Justice en de Tribunaux d’Arrondissement die bevoegd zijn voor civiele zaken vertegenwoordigen, namens hen optreden, stukken en titels van partijen in ontvangst nemen en aan de rechter overleggen, de nodige akten laten ondertekenen om te garanderen dat de procedure op regelmatige wijze verloopt en ervoor zorgen dat over de zaak uitspraak kan worden gedaan.

Advocaten die zijn ingeschreven op lijst II, alsmede onder hun oorspronkelijke beroepstitel werkzame Europese advocaten die zijn ingeschreven op lijst IV, kunnen diezelfde handelingen slechts verrichten indien zij worden bijgestaan door een advocaat bij de Cour die is ingeschreven op lijst I van het tableau van advocaten. Partijen mogen vrij vertegenwoordigd worden voor alle rechtbanken waar bijstand door een procureur niet verplicht is. In deze gevallen mogen advocaten die zijn ingeschreven op lijst II of lijst IV partijen vertegenwoordigen zonder aanwezigheid van een advocaat bij de Cour.

De toegang tot de opleiding tot advocaat wordt geregeld door het Groothertogelijk besluit van 10 juni 2009 betreffende de organisatie van de stage bij de balie en de regeling van de toegang tot het notariaat. Het gaat om een beroepsstage die bestaat uit een aanvullende opleiding in het Luxemburgse recht, gevolgd door een praktijkstage.

Na het behalen van het certificaat van de aanvullende opleiding in het Luxemburgse recht mogen de stagiairs zich inschrijven op lijst II van een van de orden van advocaten van Luxemburg.

De stage heeft tot doel het beroep van advocaat te leren uitoefenen. De universiteitsstudies hebben de stagiairs in de gelegenheid gesteld een diepgaande kennis van het recht te verwerven en de aanvullende opleiding in het Luxemburgse recht heeft deze kennis vervolledigd met de specifieke kenmerken van het Luxemburgse recht. Gedurende de stage ligt de nadruk in hoofdzaak op het aanleren van het beroep van advocaat, zowel tijdens de uitoefening van het beroep onder toezicht van een stagebegeleider als tijdens de cursussen die moeten worden gevolgd over de uitoefening van het beroep.

De praktijkstage van ten minste twee jaar wordt afgesloten met een examen. Wanneer de kandidaat dat examen met goed gevolg aflegt, wordt hij advocaat bij de Cour en wordt hij ingeschreven op lijst 1.

Na indiening van een met redenen omkleed verzoek kan het stuurcomité de stagiair toestemming verlenen om ten minste drie maanden en ten hoogste zes maanden van zijn stage door te brengen in een advocatenbureau dat gevestigd is in een andere lidstaat van de Europese Unie. Buitenlandse stageperioden waarvoor naar behoren toestemming is verleend, worden erkend als onderdeel van de beroepsstage.

De advocaten zijn verenigd in een orde. Het betreft een vakgenootschap dat onafhankelijk is van de overheid en de magistratuur. Er bestaat een Orde van Advocaten in Luxemburg en een Orde van Advocaten in Diekirch. Beide hebben rechtspersoonlijkheid. De Orde van Advocaten omvat de volgende organen: de vergadering (Assemblée), de raad van de Orde (Conseil de l’ordre), de deken (Bâtonnier) en, voor het gehele beroep, de disciplinaire en administratieve raad (Conseil disciplinaire et administratif).

Voor meer informatie kunt u terecht op de webpagina over het beroep van advocaat op de website van het Ministerie van Justitie.

Notarissen

Het aantal notarissen wordt bij Groothertogelijk besluit vastgesteld krachtens artikel 13 van de gewijzigde wet van 9 december 1976 betreffende de organisatie van het beroep van notaris (notaire). Het aantal notarissen voor het gehele land is vandaag vastgesteld op 36.

Notarissen zijn openbare ambtenaren die bevoegd zijn om alle akten en overeenkomsten in ontvangst te nemen waaraan partijen het echtheidskenmerk van overheidshandelingen moeten of willen laten verlenen. Notarissen dateren deze stukken en bewaren ze en geven er grossen of afschriften van af.

Notarissen mogen noch zelf noch via een tussenpersoon, noch direct noch indirect, een zaak uitbaten, optreden als zaakvoerders, beherende vennoten, gedelegeerde bestuurders of vereffenaars van een handelsmaatschappij of een industriële of commerciële vestiging, zich mengen in het bestuur van en het toezicht op vennootschappen, ondernemingen of agentschappen die tot doel hebben het aankopen, verkopen, verkavelen of bouwen van onroerend goed, of daarbij enig ander belang hebben, met de voornoemde vennootschappen, ondernemingen of agentschappen geregelde betrekkingen onderhouden die de vrije notariskeuze van partijen in het gedrang kunnen brengen, regelmatig bankoperaties, discontohandelingen en makelaarsactiviteiten verrichten of speculeren op de beurs – met uitzondering van de operaties die zij in het kader van hun ambtshandelingen verrichten – deposito’s ontvangen – met uitzondering van de deposito’s die zij in het kader van hun ambtshandelingen of de vereffening van een nalatenschap ontvangen –, hun diensten verlenen voor een zaak waarin zij belang hebben, handelingen die zij niet zelf kunnen verrichten door gemachtigden laten uitvoeren en agenten of makelaars in welke hoedanigheid ook in dienst hebben.

De notariële akten zijn rechtsgeldig krachtens de bepalingen van het burgerlijk wetboek; zij zijn uitvoerbaar wanneer zij voorzien zijn van de formule van tenuitvoerlegging. Notarissen zijn verplicht hun akten op te maken in de Franse of de Duitse taal, naar keuze van de partijen.

Zij oefenen hun ambt uit op het gehele nationale grondgebied. Uit hoofde van hun ambt nemen zij deel aan de uitoefening van de openbare macht.

De Kamer van notarissen (Chambre des Notaires) is samengesteld uit zeven leden die door de algemene vergadering van notarissen gekozen worden uit alle notarissen van het land.

Behalve de bevoegdheden die krachtens de geldende regels en voorschriften aan de Kamer worden toegekend, heeft zij de volgende taken:

• waarborgen dat de discipline onder notarissen gehandhaafd wordt en uitoefenen van tuchtrechtelijk toezicht via de tuchtraad (Conseil de discipline); geschillen tussen notarissen voorkomen of bijleggen en, bij ontstentenis van verzoening, advies uitbrengen via een eenvoudig advies;
• geschillen tussen notarissen en derden bijleggen;
• advies uitbrengen over problemen betreffende honoraria, emolumenten, salarissen, door de notarissen in rekening gebrachte kosten en uitgaven en over alle geschillen die in dit verband bij de burgerlijke rechtbank aanhangig zijn;
• optreden als bewaarster van registers van minuten; toezicht houden op de boekhouding van notarissen;
• de notarissen van het Groothertogdom vertegenwoordigen ten behoeve van de verdediging van de rechten en de belangen van het beroep.

De tuchtraad bestaat uit de voorzitter van de arrondissementsrechtbank van Luxemburg of de plaatsvervangende rechter, die de raad voorzit, en vier leden van de Kamer van notarissen, die worden aangeduid in volgorde van anciënniteit.

De tuchtraad oefent tuchtrechtelijk toezicht uit op alle notarissen met aandacht voor: schending van wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen betreffende de uitoefening van het beroep; beroepsfouten en nalatigheid; feiten die in strijd zijn met de kiesheid en de waardigheid van het beroep, en met de eerbaarheid en de rechtschapenheid; dit alles onverminderd de rechtsvordering die uit deze feiten kan ontstaan. Tegen de beslissingen van de tuchtraad kan beroep worden aangetekend, hetzij door de veroordeelde notaris, hetzij door de procureur-generaal. Het beroep wordt aangetekend bij de kamer voor burgerlijke zaken van de Cour Supérieure de Justice, die hierover een uitspraak met kracht van gewijsde doet.

Om tot het ambt van notaris te worden toegelaten moet aan de volgende voorwaarden worden voldaan:

• de Luxemburgse nationaliteit bezitten of onderdaan van een lidstaat van de Europese Unie zijn;
• over volledige burgerrechten en politieke rechten beschikken;
• ten minste 25 jaar oud zijn en het diploma van kandidaat-notaris hebben behaald overeenkomstig de Luxemburgse wetgeving (huidige regeling), of het certificaat ter afsluiting van de stage die toegang verleent tot het ambt van notaris (vorige regeling),
• de taal van de wetgeving beheersen alsook de administratieve en gerechtelijke talen in de zin van de wet van 24 februari 1984 inzake de talenregeling.

Voor meer informatie kunt u terecht op de webpagina over het beroep van notaris op de website van het Ministerie van Justitie.

Andere juridische beroepen

Gerechtsdeurwaarders

De gerechtsdeurwaarder is een ministeriële ambtenaar die als enige gemachtigd is om:

• akten en exploten te betekenen en krachtens de geldende regels en voorschriften bekendmakingen te doen indien de mededelingswijze niet bij wet geregeld is;
• uitvoering te geven aan rechterlijke beslissingen, alsmede aan akten of titels die ten uitvoer kunnen worden gelegd.

De gerechtsdeurwaarder kan overgaan tot:

• de minnelijke of rechterlijke inning van om het even welke vordering. Deze bevoegdheid omvat het recht om namens de eisers een verzoekschrift voor het verkrijgen van een betalingsbevel of een derdenbeslag op periodieke uitkeringen te ondertekenen;
• het taxeren en openbaar verkopen van roerende goederen, inboedel en oogsten krachtens de geldende regels en voorschriften.

Hij kan door het gerecht worden aangewezen om:

• louter materiële vaststellingen te doen, wars van enig oordeel over de mogelijke feitelijke of rechtsgevolgen ervan;
• soortgelijke vaststellingen te doen op verzoek van particulieren; de vaststellingen hebben in beide gevallen rechtskracht zolang het tegendeel niet is bewezen.

Het honorarium van gerechtsdeurwaarders wordt bij Groothertogelijk besluit vastgesteld.

De Kamer van gerechtsdeurwaarders (Chambre des huissiers de justice) vertegenwoordigt het beroep op nationaal niveau. Ze wordt beheerd door een raad van drie leden: een voorzitter, een secretaris en een penningmeester. De voorzitter vertegenwoordigt de Chambre des huissiers de justice in rechte en buiten rechte.

Voor meer informatie kunt u terecht op de webpagina over het beroep van gerechtsdeurwaarder op de website van het Ministerie van Justitie.

Griffiers

De hoofdgriffier (greffier en chef) leidt de griffie en de gerechtsmedewerkers. De administratieve taken van een hoofdgriffier bestaan onder meer uit de uitgifte van kopieën aan advocaten en particulieren (bijvoorbeeld echtscheidingscertificaten laten inschrijven in het buitenland), de uitgifte van afschriften van de processtukken, het accepteren van de neerlegging van handgeschreven testamenten en attesten van erfopvolging, het afnemen van de eed van griffiers, de voorbereiding van algemene vergaderingen, statistieken, en het toezicht op de archieven. Een griffier neemt ook de akte inzake wraking van een rechter in ontvangst.

De rol van de griffie is om rechters te helpen bij alle relevante akten en documentatie, vooral tijdens de hoorzittingen, de verschijning van partijen, onderzoeken, bezoeken ter plaatse, autopsies, inventarissen bij faillissement, het opstellen van beslissingen en verhoren van personen die onder curatele zijn gesteld. Een rechter mag dan niet optreden zonder een griffier.

De taken van de griffier zijn vastgelegd in de artikelen 78 e.v. van de gewijzigde wet van 7 maart 1980 op de organisatie van de rechtspraak.

De toegang tot het beroep wordt geregeld door de gewijzigde wet van 16 april 1979 tot invoering van het algemene statuut van de ambtenaren.

Links

Ministerie van Justitie

Juridische beroepen – inleiding

In deze bijdrage wordt een overzicht gegeven van de juridische beroepen in Hongarije - openbare aanklagers, rechters, advocaten, notarissen en gerechtsdeurwaarders.

In Hongarije treden beoefenaars van juridische beroepen (advocaten, notarissen, gerechtsdeurwaarders) onafhankelijk op, met dien verstande dat er voor die beroepen een systeem van zelfbestuur bestaat (ordes). Om juridische activiteiten te kunnen uitoefenen, moet men lid zijn van een orde. Deze ordes oefenen toezicht uit op hun leden en trachten aldus de kwaliteit van de verrichte juridische diensten te waarborgen.

Openbare aanklagers (ügyész)

Organisatie

De Hongaarse grondwet bepaalt dat het Openbaar Ministerie (Ügyészség) bij wet geregelde rechten uitoefent in verband met onderzoeken en het aanhangig maken van zaken in de rechtbank en dat het Openbaar Ministerie verantwoordelijk is voor de controle op de rechtmatigheid van straffen.

Het Openbaar Ministerie zorgt ervoor dat iedereen zich aan de wet houdt en handelt om de rechtsregels te handhaven als wetten worden overtreden op een manier die bij wet is vastgelegd.

Het Openbaar Ministerie (Ügyészség) is een gecentraliseerde organisatie onder leiding van de procureur-generaal (legfőbb ügyész) die verantwoording aflegt aan het parlement. Openbare aanklagers worden door de procureur-generaal benoemd en uit hun ambt ontslagen.

Openbare aanklagers worden eerst voor een periode van drie jaar benoemd en vervolgens voor onbepaalde tijd.

De regelgeving die op het Openbaar Ministerie van toepassing is, wordt bij wet bepaald.

Rol en taken

De taken, verantwoordelijkheden en juridische status van openbare aanklagers zijn in de wet vastgelegd. Het Openbaar Ministerie is een platte organisatie en alle openbare aanklagers hebben dezelfde juridische status.

Het Openbaar Ministerie (ügyészség):

• doet onderzoek in bij wet bepaalde zaken inzake strafrechtelijke vervolging;
• controleert of onderzoeken worden uitgevoerd in overeenstemming met de van toepassing zijnde juridische bepalingen;
• voert andere bevoegdheden uit in verband met onderzoeken;
• bereidt aanklachten voor en brengt deze voor het gerecht, voert onderzoeksprocedures uit in strafzaken, oefent het recht van beroep uit zoals bij wet bepaald;
• controleert of er straffen worden opgelegd in overeenstemming met de van toepassing zijnde juridische bepalingen;
• neemt deel aan andere civiele, arbeidsrechtelijke, administratieve procedures en handelsprocedures: de openbare aanklager neemt deel aan procedures die onder het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering (polgári perrendtartás) vallen als de rechthebbende niet in staat is om welke reden dan ook voor zijn of haar rechten op te komen;
• waarborgt, in het kader van de algemene juridische toetsing (általános törvényességi felügyelet), dat de wet wordt gerespecteerd;
• waarborgt, in het kader van de algemene juridische toetsing (általános törvényességi felügyelet), dat de wet wordt gerespecteerd;
• stelt de nodige maatregelen op het gebied van kinderbescherming in werking in verband met misdaden tegen minderjarigen;
• voert taken uit die voortvloeien uit internationale verplichtingen, met name op het gebied van rechtsbijstand;
• voert taken uit in verband met Eurojust – draagt eraan bij dat alle maatschappelijke organisaties, alle overheidsorganen en alle burgers de wetten en het recht naleven en handelt om de rechtsregels te handhaven als er wetten worden overtreden.

Juridische gegevensbanken

Meer informatie kunt u vinden op de website van het Openbaar Ministerie van de Republiek Hongarije (Magyar Köztársaság Ügyészsége).

Rechters

Organisatie

In de grondwet staat dat rechters onafhankelijk zijn: zij kunnen beslissingen nemen op grond van wetten en overeenkomstig hun innerlijke overtuigingen en mogen niet worden beïnvloed en geïnstrueerd bij het opstellen van hun vonnissen.

Het recht om rechters te benoemen komt de president van Hongarije (köztársasági elnök) toe.

Iemand die als rechter benoemd wil worden, moet aan de volgende criteria voldoen:

• de Hongaarse nationaliteit hebben;
• geen strafblad hebben;
• stemrecht hebben;
• over een universitair diploma rechten beschikken;
• over een beroepsbekwaamheid op het gebied van recht beschikken;
• aanvaarden om een bij wet bepaalde financiële openbaarmakingsverklaring te doen; en
• ten minste één jaar ervaring hebben als griffier bij de rechtbank (bírósági titkár) of griffier van de openbare aanklager (ügyészségi titkár) of als rechter bij het Constitutioneel Hof, militair rechter, openbaar aanklager, notaris, advocaat of raadsman, of in een functie bij een centraal administratiekantoor (központi közigazgatási szerv) waarvoor een examen van de balie nodig is.

Lekenrechters

In de grondwet staat dat ook lekenrechters (nem hivatásos bíró/ülnök)  aan juridische procedures mogen deelnemen.

Kandidaten mogen geen strafblad hebben, moeten stemrecht hebben, Hongaarse staatsburgers zijn en ouder zijn dan 30 jaar. Naast deze eisen moeten rechters die bij militaire zaken worden toegevoegd (katonai ülnök) beroepsmilitair zijn bij het Hongaarse leger (Magyar Honvédség) of bij een wetshandhavingsdienst werkzaam zijn.

Lekenrechters worden benoemd voor termijnen van vier jaar.

Bij strafzaken bestaat de lokale rechtbank uit één beroepsrechter (hivatásos bíró) en twee toegevoegde rechters als het strafbare feit in kwestie kan worden bestraft met een gevangenisstraf van acht jaar of meer. De kantonrechtbank (megyei bíróság), die de zaak in eerste aanleg behandelt, kan de procedure ook laten behandelen door een panel (tanács) bestaande uit één beroepsrechter en twee toegevoegde rechters.

Sommige civiele zaken kunnen ook door een beroepsrechter en twee toegevoegde rechters worden behandeld.

Griffiers, gerechtsmedewerkers

Mensen die net hun studie rechten hebben afgerond, worden door rechtbanken als griffiers of gerechtsmedewerkers aangenomen om kennis te vergaren en ervaring op te doen voor hun toekomstige loopbaan als rechter. Zij mogen alleen als rechters optreden in bepaalde door de wet gespecificeerde procedures en enkel onder bepaalde voorwaarden.

Informatiebladen over justitieel personeel zijn beschikbaar via de volgende links:

1. ambtsdragers(287 Kb)
2. griffiers(289 Kb)
3. gerechtsmedewerkers(286 Kb)
4. arbeiders(280 Kb)

Advocaten

Advocaten (ügyvéd/ügyvéd)

In de uitoefening van hun beroep staan advocaten (ügyvéd) hun cliënten bij in de verdediging van hun rechten en het nakomen van hun verplichtingen. Advocaten (ügyvéd)  verzorgen de wettelijke vertegenwoordiging van hun cliënt in alle zaken en voor alle autoriteiten. Bij hun professionele werkzaamheden zijn advocaten onafhankelijk, hetgeen betekent dat zij niet mogen worden geïnstrueerd en geen verplichtingen mogen aangaan die deze onafhankelijkheid in gevaar brengen.

Bezoldigde activiteiten die alleen door advocaten mogen worden verricht:

• vertegenwoordiging en verdediging in strafzaken;
• juridische adviesverlening;
• het voorbereiden en opstellen van juridische documenten;
• het in deposito houden van geld en waardevolle goederen in verband met bovengenoemde activiteiten.

Door de eisen van het huidige economische leven, mogen advocaten ook taken uitoefenen als belastingadvies, verrichtingen van makelaars in onroerend goed en buitengerechtelijke bemiddeling (peren kívüli közvetítés), hoewel deze niet tot de exclusieve activiteiten van advocaten behoren.

Activiteiten van advocaten kunnen worden uitgeoefend door elke persoon die tot de balie (kamara) is toegelaten en de eed van advocaat heeft afgelegd (ügyvédi eskü).

Om toegelaten te worden tot de balie, moet men over het volgende beschikken:

• nationaliteit van een lidstaat uit de Europese Economische Ruimte (Európai Gazdasági Térség);
• geen strafblad;
• over een universitair diploma beschikken en geslaagd zijn voor het Hongaarse beroepsexamen op het gebied van recht (jogi szakvizsga);
• een aansprakelijkheidsverzekering en een geschikt kantoor.

Advocaten uit de lidstaten van de Europese Unie mogen in Hongarije op drie manieren activiteiten uitoefenen: als verleners van ad-hocdiensten, op regelmatige basis en als lid van de balie. Verleners van ad‑hocdiensten zijn verplicht om hun diensten aan te geven bij de balie (ügyvédi kamara) die bevoegd is op de plaats waar de dienst wordt verricht, terwijl diegenen die regelmatig diensten als advocaat willen verrichten, zich moeten registeren bij de bevoegde balie. Advocaten uit de Europese Unie (európai közösségi ügyvéd) die in het register zijn ingeschreven, kunnen om hun toelating tot de balie verzoeken indien zij aan de bij wet voorgeschreven eisen voldoen [bijv. het doorlopen van de bij wet voorgeschreven stageperiode, bewijs voorleggen van hun competentie in het Hongaarse recht (alsook in het recht van de Europese Unie), voldoende kennis van de Hongaarse taal hebben om hun activiteiten te kunnen uitoefenen enz.]. Een advocaat uit de Europese Unie die tot de balie is toegelaten, mag de professionele titel van advocaat (ügyvédi cím)  dragen en is aan dezelfde regels onderworpen als Hongaarse advocaten.

Op advocaten rust een geheimhoudingsverplichting ten aanzien van alle feiten en gegevens waarvan zij kennis krijgen in het kader van de uitoefening van hun beroep.

Het is gebruikelijk dat de vergoeding van de advocaat vrij overeengekomen wordt tussen de advocaat en de cliënt. Alleen wanneer advocaten in een procedure voor een rechtbank de openbare verdediging (kirendelt védő) van een cliënt op zich nemen, zijn de vergoedingen gereguleerd.

Juridische gegevensbanken

Meer informatie kunt u vinden op de website van de Hongaarse balie (Magyar Ügyvédi Kamara).

Juridische raadgevers (jogtanácsos)

De belangrijkste taak van juridische raadgevers bestaat erin de werking van de organisatie waarbij zij zijn tewerkgesteld, te vergemakkelijken. Raadgevers verzorgen de wettelijke vertegenwoordiging binnen de organisatie die ze tewerkstelt, verlenen juridisch advies en verschaffen juridische informatie; zij bereiden verzoekschriften, contracten en andere documenten voor en zij nemen deel aan de organisatie van de juridische werkzaamheden. In het algemeen oefenen raadgevers – in tegenstelling tot advocaten – hun taken, die niet zo uitgebreid zijn als die van advocaten, in loondienst uit. De vergoeding van raadgevers is gebaseerd op de arbeidsregelgeving.

Elke persoon die in het register van de districtsrechtbank is opgenomen – in Boedapest is dat de hoofdstedelijke rechtbank van Boedapest (Fővárosi Bíróság) – kan als raadgever werken. Kandidaten moeten:

• de nationaliteit bezitten van een van de lidstaten van de Europese Economische Ruimte (az Európai Gazdasági Térségről szóló megállapodás);
• geen strafblad hebben;
• over een universitair diploma beschikken;
• geslaagd zijn voor het Hongaarse beroepsexamen op het gebied van recht;
• in het register zijn opgenomen.

In bepaalde gevallen kan de minister van Justitie (az igazságügyért felelős miniszter) een uitzondering op de nationaliteitsvoorwaarde toestaan.

Notarissen (közjegyző)

De notaris (közjegyző), die binnen de bevoegdheden handelt die hem bij wet zijn toegekend, voert de officiële juridische administratie uit als onderdeel van het nationale rechtsstelsel.

De activiteiten van notarissen zijn erop gericht rechtsgeschillen te vermijden. Notarissen kunnen alleen hun activiteiten uitoefenen wanneer ze lid zijn van de Vereniging van Notarissen (Közjegyzői Kamara). Krachtens de wet worden notarissen benoemd door de minister van Justitie om voor onbepaalde duur op een bepaald kantoor te werken.

Notarissen zijn verplicht een aansprakelijkheidsverzekering af te sluiten voor de duur dat ze hun beroep uitoefenen.

De activiteiten waarvoor notarissen exclusief bevoegd zijn, omvatten de registratie van juridische transacties, verklaringen en feiten in openbare instrumenten (közokirat). Een van de traditionele taken van de notarissen bestaat erin om testamenten op te stellen en andere niet-litigieuze procedures te behandelen. Een andere belangrijke taak van notarissen is het bijhouden van verslagen van pandgevingen en het beheer van deposito’s, in het kader waarvan zij geld, waardevolle goederen en effecten ontvangen op grond van door de betrokken partijen ontvangen toestemming met de bedoeling deze aan de rechthebbende partij te geven.

Voor de op hun kantoor uitgeoefende activiteiten met een gemiddelde duur, juridische beoordeling en verantwoordelijkheid, hebben de notarissen als honorarium recht op het bij wet vastgesteld bedrag. In uitzonderlijke gevallen (bv. in gevallen waarin het bijzonder moeilijk is om tot een beoordeling te komen) kan het honorarium afwijken van het gewone bedrag.  Als de waarde van het voorwerp van de activiteit van de notaris kan worden bepaald, wordt het honorarium op grond daarvan vastgesteld. Als de waarde van het voorwerp van de activiteit van de notaris niet kan worden bepaald, moet  het honorarium van de notaris worden bepaald op grond van de aan de beroepsactiviteit bestede tijd. De prijs voor het authentiek verklaren van afschriften van documenten door notarissen ligt vast.

Aangezien de Hongaarse nationaliteit een fundamentele vereiste is voor rechters, openbare aanklagers, griffiers bij rechtbanken, gerechtsdeurwaarders en notarissen, kunnen personen met een andere nationaliteit in Hongarije niet worden benoemd om deze ambten uit te oefenen.

Juridische gegevensbanken

Meer informatie kunt u vinden op de website van de Hongaarse Kamer van Notarissen (Magyar Országos Közjegyzői Kamara).

Andere juridische beroepen

Gerechtsdeurwaarders

Executiemaatregelen worden uitgevoerd door gerechtsdeurwaarders (onafhankelijke gerechtsdeurwaarders (önálló bírósági végrehajtó) en districtgerechtsdeurwaarders (megyei bírósági végrehajtó)).

Volgens de algemene regel worden vorderingen in beslissingen van rechtbanken (bírósági határozat) in burgerlijke zaken door onafhankelijke gerechtsdeurwaarders geïnd. Onafhankelijke gerechtsdeurwaarders worden benoemd door de minister van Justitie voor een bepaalde lokale rechtbank (helyi bíróság) en voor bepaalde bevoegdheidsdomeinen.

Onafhankelijke gerechtsdeurwaarders zijn niet in dienst van de staat; hun inkomen wordt betaald door cliënten als vergoeding voor hun werk.

Zij voeren de volgende activiteiten uit:

• executie op basis van een door de rechtbank afgegeven dagvaarding (végrehajtási lap);
• executie op basis van een door de rechtbank afgegeven akte van executie (végrehajtási záradék);
• executie op basis van een wettelijk bevel of beperking van de tenuitvoerlegging, overdrachtsbevel (végrehajtást elrendelő, letiltó, átutalási végzés) of een verordening tot gerechtelijke aanzegging (közvetlen bírósági felhívás).

Regionale gerechtsdeurwaarders werken bij regionale rechtbanken en de regionale rechtbank van de hoofdstad Budapest (Fővárosi Törvényszék). Zij worden voor onbepaalde tijd door de voorzitter van de regionale rechtbank aangesteld bij een specifieke regionale rechtbank. De voorzitter van de regionale rechtbank kondigt de aanwerving van een regionale gerechtsdeurwaarder aan. De regionale gerechtsdeurwaarder is in dienst bij de regionale rechtbank en ontvangt een bezoldiging in dienstverband.

Regionale gerechtsdeurwaarders voeren ‘gerechtelijke vorderingen’ uit (waarvan de rechtmatige houder de staat is). Gerechtelijke vorderingen zijn de kosten van een burgerlijke procedure of strafprocedure die de staat heeft voorgeschoten. De kantongerechtsdeurwaarder heeft als taak de kosten van een strafprocedure in te vorderen, beslag te leggen op goederen en andere sancties van geldelijke aard uit te voeren. De door de rechtbank toegekende alimentatie wordt ook als een gerechtelijke vordering beschouwd en de uitvoering daarvan behoort bijgevolg ook tot hun taak. De regionale gerechtsdeurwaarders zijn ook bevoegd voor de uitvoering van vorderingen van de rechtbank zelf, van de Nationale Raad voor Justitie, van het Nationale Bureau voor Justitie, van het ministerie van Justitie, en van een instituut van gerechtelijke deskundigen of de staat.

Het bevoegdheidsgebied van deurwaarders is gelijk aan dat van de rechtbank.

Juridische gegevensbanken

Meer informatie kunt u vinden op de website van de Hongaarse Kamer voor Gerechtsdeurwaarders (Magyar Bírósági Végrehajtói Kamara).

Organisaties die pro-deodiensten verlenen

Er zijn juridische adviesbureaus in universiteiten en in verschillende non-gouvermentele en internationale organisaties die op dit gebied actief zijn.

Links

Homepage van de Hongaarse Nationale Kamer van Notarissen (A Magyar Országos Közjegyzői Kamara honlapja)

Homepage van de Hongaarse Kamer voor Gerechtsdeurwaarders (A Magyar Bírósági Végrehajtói Kamara honlapja)

Homepage van het Openbaar Ministerie van de Republiek Hongarije (A Magyar Köztársaság Ügyészségének honlapja)

Homepage van de Hongaarse balie (A Magyar Ügyvédi Kamara honlapja)

Juridische beroepen – inleiding

De juridische beroepen in Malta zijn die van advocaat, notaris en procureur.

• Advocaten mogen voor alle rechtbanken optreden.
• Notarissen zijn overheidsfunctionarissen die authentieke akten opstellen en openbaar maken.
• Procureurs mogen voor de lagere rechtbanken optreden: in de praktijk bestaat hun werk voornamelijk uit het volgen van rechtsbesluiten, zowel in het kader van rechtszaken als in verband met andere vorderingen in de griffies van rechtbanken.

De juridische beroepen in Malta zijn georganiseerd volgens een unitair systeem en openbare aanklagers worden gekozen uit de praktiserende advocaten.

Openbare aanklagers

Organisatie

In artikel 91 van de grondwet is bepaald dat de procureur-generaal (Attorney General) grondwettelijke taken vervult. Het bureau van de procureur-generaal is als overheidsorgaan ingesteld ter uitvoering van het besluit inzake het bureau van de procureur-generaal en inzake dat van de landsadvocaat, hoofdstuk 90 van de Maltese wetgeving, en als raadsman van de Republiek.

Volgens de grondwet van Malta heeft de procureur-generaal ambtszekerheid, oordeelt hij onafhankelijk met betrekking tot strafrechtelijke vervolging, en vervult hij met betrekking tot die strafrechtelijke vervolgingen de functies als voorgeschreven door het wetboek van strafrecht (Criminal Code).

De procureur-generaal wordt bijgestaan door de plaatsvervangend procureur-generaal (Deputy Attorney General) en andere juridische functionarissen.

Rol en taken

De procureur-generaal is de hoofdaanklager voor de strafrechter. Bij de op 1 oktober 2020 in werking getreden regeling betreffende de vervolging van strafbare feiten (overgangsbepalingen), 2020 (wettelijke aankondiging 378 van 2020) is aan de procureur-generaal de bevoegdheid verleend te beslissen of er vervolging moet worden ingesteld bij de Magistrates’ Court als onderzoeksrechtbank voor een categorie ernstige strafbare feiten, met name:

1. terroristische daden, financiering van terrorisme en bijkomende strafbare feiten in de zin van boek I, deel II, titel IX, subtitel IV A, van het wetboek van strafrecht (Criminal Code);
2. wederrechtelijke opeising, afpersing, corruptie, beïnvloeding en boekhoudkundige strafbare feiten in de zin van boek I, deel II, titel III, subtitel IV, van het wetboek van strafrecht;
3. witwaspraktijken in de zin van artikel 3 van de wet ter voorkoming van het witwassen van geld (Prevention of Money Laundering Act), behalve wanneer deze strafbare feiten tegelijkertijd worden vervolgd met strafbare feiten in de zin van de regeling betreffende gevaarlijke verdovende middelen of de regeling betreffende medische en aanverwante beroepen;
4. gevallen van fraude en onrechtmatig gebruik van middelen waarbij de veroorzaakte financiële schade ten minste vijftig duizend euro (50 000 EUR) bedraagt; en
5. poging tot, of deelneming aan een organisatie met als oogmerk het plegen van voornoemde strafbare feiten of medeplichtigheid daaraan.

Bij het uitoefenen van de aan hem verleende wettelijke bevoegdheden om strafrechtelijke procedures in te stellen, uit te voeren of te beëindigen, kan de procureur-generaal alleen worden geïnstrueerd of aangestuurd door een andere persoon of instantie, als er wettelijk is bepaald dat de uitvoering moet plaatsvinden van

1. rechterlijke toetsing van een beslissing om geen strafvervolging in te stellen of van een beslissing die is gebaseerd op onwettige of onredelijke gronden, of
2. rechterlijke toetsing, volgens bij wet vastgestelde criteria, van een beslissing van de procureur-generaal tot vervolging voor een hogere strafrechter, als de toepasselijke straf hoger is dan die welke zou zijn toegepast bij berechting van hetzelfde feit voor een lagere strafrechter.

Landsadvocaat (State Advocate)

Organisatie

Het bureau van de landsadvocaat is op 18 december 2019 ingesteld als afzonderlijke rechtseenheid en vervult bepaalde functies en taken die voorheen onder de verantwoordelijkheid van het bureau van de procureur-generaal vielen. In artikel 91A van de grondwet is bepaald dat de landsadvocaat grondwettelijke taken vervult. Het bureau van de landsadvocaat is als overheidsagentschap ingesteld bij de wet op de landsadvocaat (State Advocate Act), hoofdstuk 603 van de Maltese wetgeving.

In de Maltese grondwet is bepaald dat de landsadvocaat dezelfde ambtszekerheid heeft als de procureur-generaal en dat hij bij het vervullen van zijn functie naar eigen inzicht moet handelen, zonder zich te laten instrueren of aansturen door enige andere persoon of instantie.

De landsadvocaat wordt bijgestaan door de adjunct-landsadvocaat en door andere rechterlijke ambtenaren.

Rol en taken

De landsadvocaat is de voornaamste juridische adviseur van de regering, terwijl de rechterlijke ambtenaren van zijn diensten de regering vertegenwoordigen voor de civiele rechtbanken en het grondwettelijk hof (Constitutional Court).

Het bureau van de landsadvocaat vertegenwoordigt de Republiek Malta voor internationale rechtscolleges, met name het Hof van Justitie van de Europese Unie en het Europees Hof voor de Rechten van de Mens, en zijn ambtenaren vertegenwoordigen de regering op internationale bijeenkomsten over juridische en justitiële samenwerking.

Bovendien werkt het bureau mee aan het opstellen van wetsvoorstellen en de ratificatie van wetten door het parlement.

Rechters

Organisatie

Rechters en vrederechters worden door de president van de Republiek aangesteld op aanbeveling van het comité voor aanstelling in gerechtelijke functies dat is ingesteld bij artikel 96A van de grondwet. De hoogste rechter wordt aangesteld door de president van de Republiek krachtens een resolutie van de kamer van volksvertegenwoordigers die door ten minste twee derde van hen is goedgekeurd.

Alle rechters en vrederechters zijn onafhankelijk van de uitvoerende macht en kunnen niet uit hun ambt worden ontheven. Om te kunnen worden benoemd tot vrederechter of rechter, moet iemand zeven, respectievelijk twaalf jaar als advocaat in Malta hebben gewerkt. Tuchtrechtelijke maatregelen tegen de rechterlijke macht, die niet kunnen leiden tot afzetting van een lid van de rechterlijke macht, zijn voorbehouden aan de commissie voor rechtsbedeling. Tegen beslissingen in verband met het voorgaande kan beroep worden ingesteld bij het grondwettelijk hof. De Commissie heeft in de uitvoering van haar taken alle bevoegdheden van de civiele rechtbank. Als de Commissie vaststelt dat de onderzoeksprocedure kan leiden tot ontheffing van een arbiter, adviseert zij de president van de Republiek de arbiter uit zijn functie te ontheffen wegens bewezen wangedrag of ongeschiktheid voor de uitoefening van zijn taken. De arbiter kan tegen deze aanbeveling beroep instellen bij het grondwettelijk hof.

Organisatie van juridische beroepen: Advocaten

Advocaten (Barristers/Avukati)

Rol en taken

Advocaten zijn professionele dienstverleners die bevoegd zijn om juridisch advies te verstrekken en om hun cliënten voor rechtbanken, tribunalen en andere gerechtelijke fora te vertegenwoordigen.

Wie in Malta het beroep van advocaat wil uitoefenen, moet in het bezit zijn van een door de president van de republiek verstrekte akte van benoeming, voorzien van het staatszegel van Malta. De houders van een dergelijke akte moeten, alvorens te beginnen met de uitoefening van hun beroep, in een openbare zitting voor het hof van beroep (Court of Appeal) een eed van trouw en een ambtseed afleggen.

Organisatie

De orde van advocaten (Chamber of Advocates) van Malta vertegenwoordigt de advocaten die in Malta als advocaat toegelaten zijn. Dit is een niet-politieke, niet-gouvernementele organisatie waarvan het lidmaatschap vrijwillig is, die wordt gefinancierd vanuit de lidmaatschapsgelden en met geld dat met georganiseerde activiteiten wordt opgehaald, en die wettelijk is erkend als het overlegorgaan van advocaten met betrekking tot kwesties inzake de organisatie en administratie van de rechtspraak.

In Malta is er slechts één soort advocaat en de Engelse begrippen “lawyer” en “advocate” worden daar allebei voor gebruikt. Het toezicht op de beroepsgroep is in handen van de commissie voor rechtsbedeling (Commission for the Administration of Justice), die bestaat uit de president van Malta, de hoogste rechter, twee rechters, twee vrederechters, de voorzitter van de orde van advocaten en nog twee rechtsbeoefenaars. Alle klachten tegen advocaten worden behandeld door een commissie van vijf advocaten, die de commissie voor de rechtsbedeling aanbevelingen doet omtrent de te nemen disciplinaire maatregelen. Drie van de vijf advocaten in deze commissie worden aangewezen door de orde van advocaten, waarmee deze effectief bevoegdheden heeft om de beroepsgroep te reguleren.

De orde van advocaten beheert een informatieve website over de beroepsgroep, waarop tevens een advocatengids te vinden is. De gids is verdeeld in twee delen: een deel voor het algemene publiek met gegevens van alle advocaten die lid zijn van de orde van advocaten, en een deel alleen voor leden met gegevens van alle advocaten die bekend zijn bij de orde van advocaten.

Ter bevordering van een cultuur van voortdurende juridische ontwikkeling van alle advocaten, heeft de orde de afgelopen jaren diverse academische congressen en seminars georganiseerd, alsmede een serie maandelijkse lezingen.

Juridische gegevensbanken

Op de desbetreffende website van de overheid – lawyersregister.gov.mt – staat een officiële lijst met de namen van bevoegde advocaten die toestemming hebben verleend voor publicatie van hun in het register opgenomen beroepsmatige gegevens, evenals andere relevante informatie. Het register is door iedereen in te zien.

Notarissen

Rol en taken

Notarissen zijn overheidsfunctionarissen die tot taak hebben om door personen tijdens hun leven opgestelde stukken en testamenten in ontvangst te nemen, en hieraan maatschappelijk vertrouwen te verlenen. Gezien deze taak en verplichting, zijn zij ook verantwoordelijk voor de bewaring van deze documenten en kunnen zij afschriften of kopieën hiervan afgeven. In hoofdstuk 55 van de Maltese wetgeving, getiteld “wet op het notariaat en de notariële archieven” (Notarial Profession en Notarial Archives Act), is vastgelegd welke andere bevoegdheden en functies een notaris heeft.

Alvorens te beginnen met de uitoefening van hun ambt, leggen notarissen een eed van trouw en een ambtseed voor het hof van beroep (Court of Appeal) af.

Het toezicht op alle notarissen, notariële archieven en het openbaar register wordt uitgeoefend door een speciale rechtbank, namelijk het Hof voor de controle van notariële akten (Court of Revision of Notarial Acts). Deze rechtbank bestaat uit leden die zijn aangesteld door de minister verantwoordelijk voor notariële zaken en die afkomstig zijn uit de kring van gepensioneerde rechters en vrederechters en van advocaten en notarissen.

De rechtbank kan, op elk moment dat zij dit opportuun acht, zonder voorafgaande kennisgeving de archieven, het openbaar register of het kantoor van iedere willekeurige notaris bezoeken en inspecteren.

In januari van elk jaar worden de gegevens van alle in Malta werkzame notarissen bekendgemaakt in het Maltese staatsblad (Malta Government Gazette).

Organisatie

De notariële raad (Notarial Council) is het algemene toezichtorgaan van het notariswezen, dat, zowel op eigen initiatief als naar aanleiding van een klacht, onderzoek kan doen naar het gedrag van een notaris indien dat als onverenigbaar met het decorum van de notariële beroepsgroep wordt ervaren. De raad behandelt tevens beschuldigingen van nalatigheid of functiemisbruik gedaan tegen notarissen in de loop van hun beroepsuitoefening of in verband met beroepsgerelateerde zaken, tenzij de bevoegdheid hiertoe is verleend aan een andere autoriteit zoals vastgesteld in de artikelen 85 en 94 van de wet op het notariaat en de notariële archieven of in een andere wetsbepaling.

Juridische gegevensbanken

De officiële website van de notariële raad (Malta) bevat de informatie over de notariële raad, algemene informatie voor het publiek en voor notarissen, alsook een gids met notarissen die hun beroep uitoefenen in Malta. De gegevensbank is voor het publiek toegankelijk en is kosteloos.

Andere juridische beroepen

Procureurs

Wie in Malta het beroep van procureur (Legal Procurator) wil uitoefenen, moet in het bezit zijn van een door de president van de republiek verstrekte akte van benoeming, voorzien van het staatszegel van Malta. De houders van een dergelijke akte moeten, alvorens te beginnen met de uitoefening van hun beroep, in een openbare zitting voor het hof van beroep een eed van trouw en een ambtseed afleggen.

De hoofdtaak van procureurs is bijstand te verlenen in het kader van gerechtelijke procedures aan de advocaat bij wie zij in dienst zijn. Zo zijn ze betrokken bij de indiening namens cliënten van schriftelijke pleitnota’s bij de griffies van rechtbanken en verrichten ze overige algemene diensten in verband met de voorbereiding van door de advocaten te voeren processen.

Procureurs zijn bevoegd op te treden in de Magistrates’ Courts, in speciale rechtbanken en voor bepaalde tribunalen. Zij mogen ook rechtsbijstand verlenen.

De commissie voor de rechtsbedeling (Commission for the Administration of Justice) is de entiteit die toezicht houdt op deze beroepsgroep in Malta.

Agentschap voor gerechtelijke diensten

Het agentschap voor gerechtelijke diensten (Court Services Agency) is belast met het beheer van de rechtbanken van Malta. Het agentschap is verantwoordelijk voor de griffies en de aldaar werkzame functionarissen, de archivering en betekening van gerechtelijke stukken, de uitvoering van executoriale titels zoals rechterlijke beslissingen en bevelen door middel van gerechtsdeurwaarders en andere door de rechter aangewezen functionarissen, veilingverkopen, juryprocessen en andere strafrechtelijke procedures.

Adjunct-griffier (489 Kb)

Referendaris (382 Kb)

Griffiemedewerker (390 Kb)

Gerelateerde links:

Orde van advocaten van Malta

Officiële website van de notariële raad van Malta

Openbare aanklagers

Organisatie

Het OM is een landelijke organisatie met vestigingen in alle regio's. Daarnaast is er een landelijk parket dat zich richt op de bestrijding van (internationaal) georganiseerde misdaad, en een functioneel parket dat criminaliteit bestrijdt op het gebied van milieu, economie en fraude.

Op de 10 arrondissementsparketten beoordelen officieren van justitie, ondersteund door administratieve en juridische specialisten, de enkele honderdduizenden zaken die jaarlijks binnenkomen. De zaken waarin hoger beroep wordt aangetekend komen bij een van de vier ressortsparketten. Daar heet de vertegenwoordiger van het OM 'advocaat-generaal'. De parketten worden geleid door hoofdofficieren van justitie en hoofdadvocaten-generaal. De landelijke leiding van het OM berust bij het College van procureurs-generaal (het College) in Den Haag. De minister van Justitie is politiek verantwoordelijk voor het OM. Hij bepaalt samen met het College de prioriteiten in de opsporing en vervolging.

Rol en taken

Mensen die worden verdacht van het plegen van een strafbaar feit, krijgen met het Openbaar Ministerie (OM) te maken. Het OM is de enige instantie in Nederland die verdachten voor de strafrechter kan brengen. Het OM zorgt ervoor dat strafbare feiten worden opgespoord en vervolgd.

Daarvoor wordt samengewerkt met de politie en andere opsporingsdiensten. De officier van justitie leidt het opsporingsonderzoek. Het OM houdt ook toezicht op de goede uitvoering van het vonnis van rechters; boetes moeten worden betaald, gevangenisstraffen uitgezeten, taakstraffen goed uitgevoerd. Samen met de rechters is het OM onderdeel van de rechterlijke macht. Het OM is dus geen ministerie in de gebruikelijke zin van het woord.

Rechters

Organisatie

Iedereen die rechter wil worden, moet een aantal jaren beroepservaring hebben. Meer informatie over de vereisten kunt u hier vinden. Beroepservaring kan worden opgedaan via een interne opleiding binnen de rechterlijke macht of elders binnen het rechtssysteem. De rechterlijke macht biedt de noodzakelijke opleiding.

Rechters worden benoemd door de Kroon, onder de verantwoordelijkheid van de minister van Justitie en Veiligheid. Alleen personen met de Nederlandse nationaliteit kunnen in het ambt van rechter worden benoemd. Kandidaten moeten in het bezit zijn van een diploma Rechtsgeleerdheid van een Nederlandse universiteit.

Personen kunnen uitsluitend voor benoeming in de rechterlijke macht worden voorgedragen op aanbeveling van een nationale selectiecommissie, die is samengesteld uit leden van de verschillende gerechten, het Openbaar Ministerie en personen die actief zijn in de samenleving.

Een rechter wordt benoemd om recht te spreken in een bepaald gerecht. Deze benoeming kan alleen plaatsvinden als het gerecht in kwestie de kandidaat-rechter benoemt. Dit alles is bedoeld om de objectiviteit van de aanstellingsprocedure zoveel mogelijk te waarborgen.

De rechter is een overheidsfunctionaris met een bijzondere status. Na de benoeming kan de rechter geen andere benoeming elders meer aanvaarden. Rechters kunnen aanblijven tot de leeftijd van 70 jaar. Vóór die tijd kunnen zij uitsluitend tegen hun wil uit hun ambt worden gezet door het hoogste gerecht in Nederland, de Hoge Raad der Nederlanden, op instigatie van de procureur-generaal van dit gerecht.

Rol en taken

Het is de taak van de rechter om een zuiver oordeel te vellen in juridische geschillen, met inbegrip van zaken waarbij de overheid partij is. Om de onpartijdigheid ten aanzien van de overheid te waarborgen wordt een bijzonder selectie- en benoemingssysteem gehanteerd. Daarom verschilt de rechtspositie van rechters van die van andere overheidsfunctionarissen.

De Nederlandse Grondwet verplicht rechters tot het doen van uitspraken in geschillen en bevat bepalingen inzake de rechtspositie van leden van de rechterlijke macht.

Met de geldende wetgeving als leidraad kunnen rechters zaken naar eigen inzicht behandelen. Zij bepalen ook in ruime mate de concrete voortgang van de procedure (bijvoorbeeld de lengte van bepaalde onderdelen hiervan).

Er zijn meerdere wettelijke regelingen inzake het optreden van rechters, die moeten waarborgen dat zij hun taak onpartijdig uitvoeren. Indien een procespartij twijfelt aan de onpartijdigheid van de rechter, biedt de wet hem of haar de gelegenheid om bezwaren tegen de behandelende rechter naar voren te brengen. Het komt ook voor dat een partij bij een rechtsgeding ontevreden is over het werk van de rechter. Hierbij wordt onderscheid gemaakt tussen de uitspraak van het gerecht en het optreden van de rechter:

1. Als de ontevredenheid betrekking heeft op de uitspraak, staat voor de klagende partij doorgaans de mogelijkheid van beroep open;
2. Klachten over het optreden van een rechter kunnen worden ingediend bij het bureau van het gerecht waar de betrokken rechter zijn functie uitoefent. Elk gerecht heeft een klachtenprocedure met regels voor de behandeling van klachten.

Rechters moeten zich op minstens twee terreinen verder bekwamen. In de regel behandelen zij een zaak op een bepaald terrein, waarna zij naar een ander rechtsgebied switchen. Doel hiervan is te voorkomen dat rechters zich te lang en te intensief op één deskundigheidsgebied richten.

Rechters zijn werkzaam in rechtbanken. Deze omvatten minimaal vier sectoren: de sector civiel recht, de sector strafrecht, de sector bestuursrecht en de sector kanton. Rechters die in laatstgenoemde sector werkzaam zijn, worden "kantonrechter" genoemd; de overige worden aangeduid met "rechter". De rechters van de gerechtshoven en de Hoge Raad heten raadsheer.

De samenstelling van de gerechten bij de behandeling van zaken is als volgt:

• Kantonrechters zijn alleensprekende rechters.
• Rechters zijn doorgaans alleensprekende rechters, maar sommige zaken moeten door de meervoudige kamer van drie rechters worden behandeld.
• Raadsheren van de gerechtshoven behandelen zaken in een meervoudige kamer van drie rechters, tenzij behandeling door één rechter volstaat. De regels hiervoor zijn in de wet (Wet op de rechterlijke organisatie) vastgelegd.
• De Hoge Raad behandelt elke zaak met vijf rechters.

De Raad voor de rechtspraak is verantwoordelijk voor de regelingen omtrent de beroepsgroep.

Juridische gegevensbank

Meer informatie kunt u vinden op de algemeen toegankelijke website voor de rechtspraak in Nederland.

Organisatie van de juridische beroepen

Advocaten

De Nederlandse Orde van Advocaten (de NOvA) is de publiekrechtelijke beroepsorganisatie van alle advocaten in Nederland.

Op grond van de Advocatenwet vormen alle in Nederalnd op het tableau ingeschreven advocaten gezamenlijk de NOvA. Momenteel zijn er ruim 18.000 geregistreerde advocaten.

De NOvA bevordert, in het belang van een goede rechtsbedeling, een behoorlijke uitoefening van de praktijk door advocaten. Dat doet zij onder meer door het stellen van regels voor de advocatuur (op grond van artikel 28, Advocatenwet). Verder draagt de NOvA zorg voor de beroepsopleiding van advocaten (op grond van artikel 9c, Advocatenwet) en levert zij een bijdrage aan de kwaliteit van en het toezicht op de advocatuur. Daarnaast adviseert de NOvA de Nederlandse overheid gevraagd en ongevraagd over beleidsvoornemens en wetsontwerpen.

De NOvA moet worden onderscheiden van de lokale orden van advocaten in de arrondissementen. Deze aparte organisaties hebben eigen taken, rollen en bevoegdheden.

Rechtskundige adviseurs

Er is geen centrale instantie voor de regulering van dit beroep.

Notarissen

Organisatie

De Koninklijke Notariële Beroepsorganisatie behartigt de belangen van de notarissen in Nederland en zorgt ervoor dat zij hun werk goed kunnen doen.

Rol en taken

De wet stelt een notariële akte verplicht voor een aantal overeenkomsten en rechtshandelingen. De belangrijkste zijn:

1. Het overdragen van onroerende zaken in Nederland;
2. Het vestigen of doorhalen van hypotheken;
3. Het oprichten van publiek- of privaatrechtelijke vennootschappen met beperkte aansprakelijkheid (NV’s en BV’s) of het wijzigen van de statuten daarvan;
4. Het oprichten van stichtingen of verenigingen (met inbegrip van coöperaties) of het wijzigen van het statuut daarvan;
5. Het maken, wijzigen en uitvoeren van testamenten;
6. Het maken of wijzigen van huwelijkse voorwaarden en overeenkomsten inzake geregistreerde partnerschappen;
7. Het overdragen van aandelen op naam;
8. Het bevestigen van giften en schenkingen middels een notariële akte.

Een notaris kan ook als onafhankelijk juridisch deskundige worden ingeschakeld om tot rechtsgeldige en bindende afspraken te komen tussen personen. Voorbeelden hiervan zijn samenwerkingsovereenkomsten (handelspartnerschappen, maatschappen en commanditaire vennootschappen), overeenkomsten tussen samenwonenden en regelingen om personenvennootschappen met beperkte aansprrakelijkheid te beschermen tegen derden.

Andere juridische beroepen

Op de Koninklijke Beroepsorganisatie van Gerechtsdeurwaarders (KBvG) is de Gerechtsdeurwaarderswet van toepassing. Op grond van deze wet heeft de KBvG – waarbij alle gerechtsdeurwaarders in Nederland zich verplicht moeten aansluiten – de taak om goede praktijken binnen de beroepsgroep te bevorderen.

Nederlandse gerechtsdeurwaarders zijn verantwoordelijk voor het ontvangen en verzenden van stukken in lijn met EU-Verordening nr. 1393/2007 van het Europees Parlement en de Raad van 13 november 2007 inzake de betekening en de kennisgeving in de lidstaten van gerechtelijke en buitengerechtelijke stukken in burgerlijke of in handelszaken. In Nederland te betekenen stukken moeten rechtstreeks naar een van de gerechtsdeurwaarders worden gezonden. Aanvragen voor betekening of kennisgeving moeten in het Duitsof Engels worden ingediend. Dergelijke verzoeken kunnen niet worden toegezonden aan de Nederlandse centrale instantie, de Koninklijke Beroepsorganisatie van Gerechtsdeurwaarders. De hulp van deze organisatie kan slechts worden ingeroepen in de buitengewone omstandigheden die zijn genoemd in artikel 3, onder c, van bovengenoemde EU-Verordening.

Juridische diensten pro bono

Voor eerstelijns rechtskundig advies kunt u terecht bij een van de vestigingen van Het Juridisch Loket. Hier kunt u informatie en advies krijgen over tal van juridische aangelegenheden. Dit is het voorportaal van de rechtsbijstandsverlening.

Indien nodig zult u worden doorverwezen naar een particuliere advocaat of een mediator, die samen de tweede lijn van de rechtsbijstand vormen.

Alle informatiediensten van Het Juridisch Loket zijn kosteloos. Deze worden hetzij ter plekke verleend, hetzij als onderdeel van een consult. U kunt zich tot Het Juridisch Loket wenden voor problemen op het gebied van civiel, bestuurs-, straf- en vreemdelingenrecht (immigratie).

Het Juridisch Loket heeft 44 vestigingen, die gelijkmatig over het land zijn verdeeld zodat er voor iedere Nederlandse burger altijd een vestiging in de buurt is.

Zie voor verdere informatie de website van Het Juridisch Loket.

Gerelateerde links

Openbaar Ministerie

Nederlandse rechtspraak en de Hoge Raad der Nederlanden

Nederlandse Orde van Advocaten

Koninklijke Notariële Beroepsorganisatie

Koninklijke Beroepsorganisatie van Gerechtsdeurwaarders

Het Juridisch Loket

Juridische beroepen — inleiding

Momenteel (2023) zijn ongeveer 1 850 beroepsrechters werkzaam bij de “gewone rechtbanken”, dat wil zeggen in verband met zaken van civiel recht, strafrecht, arbeidsrecht en sociaal recht (dit cijfer is uitgedrukt in actieve voltijdequivalenten, ook bij het Hooggerechtshof). Ongeveer 700 beoefenaars van juridische beroepen zijn verantwoordelijk voor een aanzienlijk deel van het rechtsstelsel. Er zijn bovendien ook ongeveer 600 beroepsrechters bij de administratieve rechtbanken.

Daarnaast worden leken aangewezen voor specifieke zaken. Zij werken op vrijwillige basis. Zij fungeren als lekenrechters of juryleden in strafzaken, maar ook als toegevoegde rechters met bijzondere deskundigheid in zaken op het gebied van het sociaal, handels- en arbeidsrecht, alsook op het gebied van bepaalde bestuursrechtelijke procedures.

Er zijn ongeveer 480 openbaar aanklagers (gegevens per 2023, op basis van actieve functies in voltijdequivalenten, waaronder het bureau van de procureur-generaal, maar exclusief de centrale diensten).

3 799 personen zijn werkzaam binnen het gevangenisstelsel (cijfer per 1 september 2019, op basis van actieve functies in voltijdequivalenten, met inbegrip van de medewerkers van het directoraat voor het gevangeniswezen); dit cijfer omvat in totaal 3 214 medewerkers binnen de penitentiaire inrichtingen (waaronder de medewerkers bij de dienst voor opleidingen).

1. Rechters

Opleiding en benoeming van rechters

Voor een benoeming tot rechter bij een gewone rechtbank zijn na de afronding van een rechtenstudie ten minste vier jaar juridische ervaring en een succesvolle afronding van het examen voor het bekleden van een juridisch ambt vereist.

Een deel van de beroepservaring is een stage bij de rechtbank van ten minste zeven maanden (ervaring bij de rechtbank, voorheen “rechtbankjaar” genoemd), waarop vrouwelijke afgestudeerden recht hebben en die ook een voorwaarde vormt voor iedereen die rechter of notaris wil worden. De overige verplichte beroepservaring wordt normaal gesproken opgedaan aan de hand van een speciale juridische voorbereiding als stagiair-rechter in de loop van de juridische opleiding, maar kan ook worden opgedaan met een andere juridische activiteit, bijvoorbeeld als stagiair-advocaat.

Elk jaar worden ongeveer honderd stagiair-advocaten toegelaten tot de voorbereidende opleiding. De voorbereidende juridische opleiding (met inbegrip van de stage bij de rechtbank) duurt in principe vier jaar en vindt plaats bij een districtsrechtbank, een regionale rechtbank, een openbaar ministerie, een penitentiaire inrichting, een centrum voor slachtofferhulp of -bescherming, bij de praktijk van een advocaat of notaris, of bij het financieel parket. Een deel van deze opleiding kan ook bij de hoven van beroep in de deelstaten, het hooggerechtshof, het bondsministerie van Justitie, het directoraat voor het gevangeniswezen, een reclasseringsinstelling, een vereniging van curatoren of een bureau voor jeugdzorg, bij de functionaris voor rechtsbescherming of in de financiële sector (bijvoorbeeld bij een geschikte onderneming) worden afgerond. De voorbereidende juridische opleiding wordt afgesloten met het examen voor het bekleden van een juridisch ambt. Voor mensen die hun carrièrepad veranderen nadat zij in andere juridische beroepen beroepservaring hebben opgedaan, wordt de opleidingsperiode dienovereenkomstig verkort. Een persoon die al een examen voor advocaat of notaris heeft gehaald, hoeft slechts een aanvullend examen af te leggen en niet het examen voor het bekleden van een juridisch ambt.

Na het slagen voor het examen voor het bekleden van een juridisch ambt, moet worden gereageerd op een vacature voor een functie als rechter of openbaar aanklager.

Bij de administratieve rechtbanken is er geen voorbereidende juridische opleiding; bestuursrechters moeten echter ten minste vijf jaar beroepservaring hebben (bijvoorbeeld bij een overheidsinstantie) en hoeven geen examen af te leggen.

Rechters van gewone rechtbanken kunnen in administratieve rechtbanken worden benoemd. Bestuursrechters kunnen, na vijf dienstjaren bij de administratieve rechtbank, ook worden benoemd tot rechter bij een gewone rechtbank.

Benoemingen in de functie van rechter of openbaar aanklager worden gewoonlijk gedaan door de bondsminister van Justitie. Slechts voor bepaalde functies is het benoemingsrecht voorbehouden aan de bondspresident. Rechters van regionale administratieve rechtbanken worden daarentegen benoemd door de regering van de respectieve deelstaat. Alleen Oostenrijkse burgers kunnen als rechter of openbaar aanklager worden benoemd.

Status van rechters

Rechters die worden aangesteld bij federale gewone en administratieve rechtbanken zijn federaal ambtenaar. Naast de federale grondwet (Bundes-Verfassungsgesetz (B-VG)) is de wet op de dienstverlening door rechters en openbaar aanklagers (Richter- und Staatsanwaltschaftsdienstgesetz (RStDG)) de belangrijkste rechtsbron voor de opleiding en beroepsstatus van rechters. In deze wet zijn veel bepalingen vastgesteld (waaronder het tuchtrecht en de dienstbeschrijvingen) voor zowel rechters als openbaar aanklagers.

Rechters die zijn benoemd bij regionale administratieve rechtbanken (Landesverwaltungsgerichte) zijn ambtenaren van de desbetreffende deelstaat. Hun beroepsstatus is vastgelegd in de federale grondwet en in specifieke wetgeving van de deelstaten.

Alle beroepsrechters worden voor onbepaalde tijd benoemd en gaan aan het einde van de maand waarin zij 65 worden met pensioen.

Overeenkomstig de artikelen 87 en 88 van de federale grondwet fungeren rechters als onafhankelijke staatsfunctionarissen bij de wetsinterpretatie en de rechtspleging. Deze onafhankelijkheid komt tot uiting in het feit dat zij niet gebonden zijn aan instructies (onafhankelijkheid ten aanzien van de inhoud van de zaak) en in het feit dat zij niet uit hun functie kunnen worden ontheven of naar een andere functie kunnen worden overgeplaatst (persoonlijke onafhankelijkheid). Rechters zijn slechts gebonden aan de wet en oordelen op basis van hun eigen rechtsovertuiging. Zij zijn evenmin gebonden aan eerdere beslissingen van andere rechtbanken in soortgelijke juridische kwesties (geen precedentwerking).

Behalve wanneer zij met pensioen gaan nadat zij de pensioengerechtigde leeftijd hebben bereikt, kunnen rechters alleen in de bij wet voorziene omstandigheden en op de daar voorziene wijze op basis van een formele rechterlijke uitspraak uit hun functie worden ontheven of tegen hun wil naar een andere functie worden overgeplaatst of voortijdig met pensioen worden gestuurd (artikel 88 van de federale grondwet).

De in de federale grondwet voorziene speciale status is alleen op rechters van toepassing tijdens de uitoefening van hun ambt als rechter (bij het uitvoeren van alle bij wet of krachtens de dienstverdeling toegewezen gerechtelijke zaken) en niet bij de administratie van rechtbanken, die ook door rechters wordt verricht. Er geldt een uitzondering voor gerechtelijke administratieve zaken die in kamers of commissies moeten worden behandeld (bijvoorbeeld de dienstverdeling, voorstellen voor benoemingen). Verder zijn zij gebonden aan de instructies van hun hogergeplaatsten. Door een vaste dienstverdeling is het in de grondwet verankerde recht op een rechter gewaarborgd.

Rol en taken

Rechters hebben tot taak recht te spreken in civielrechtelijke en strafrechtelijke zaken. In bestuursrechtelijke en constitutioneelrechtelijke zaken treden zij op als toezichthouders op het openbaar bestuur en hoeders van de grondwet.

Wettelijke verantwoordelijkheid

Tuchtrechtbank: rechters die hun beroeps- en ethische plichten door verwijtbaar handelen schenden, moeten zich verantwoorden voor de tuchtrechtbank. Voor rechters van gewone rechtbanken heeft de tuchtrechtbank zijn zetel bij de hoogste rechterlijke instantie van een deelstaat of het Hooggerechtshof en bestaat deze uitsluitend uit rechters. De tuchtrechtbank is ook bevoegd in zaken met betrekking tot wangedrag van openbaar aanklagers. Op enkele uitzonderingen na gelden dezelfde tuchtrechtelijke regels voor de rechters van de federale administratieve rechtbanken. Het tuchtrecht dat van toepassing is op de rechters van de administratieve rechtbanken van de deelstaten, is daarentegen vastgelegd in de desbetreffende wetten van de deelstaten.

Strafrechtbank: rechters (en openbaar aanklagers) die hun beroepsplicht door verwijtbaar handelen schenden en tevens een strafbaar feit plegen, moeten zich verantwoorden voor de strafrechter (bijvoorbeeld in het geval van misbruik van ambtsbevoegdheid).

Burgerlijke rechtbank: partijen die schade hebben geleden als gevolg van het onwettige en verwijtbare handelen van een rechter (of een openbaar aanklager) kunnen een vordering tot vergoeding van de geleden schade instellen tegen de staat. In geval van opzet of grove nalatigheid kan de staat verhaal halen op de rechter (of de openbaar aanklager).

2. Openbaar aanklagers

Organisatiestructuur

De hiërarchische organisatie van het Openbaar Ministerie komt in hoofdlijnen overeen met de organisatie van de rechtbanken.

Bij alle 16 rechtbanken van eerste aanleg die bevoegd zijn voor strafzaken is er een parket. Daarnaast is er een voor heel Oostenrijk bevoegd Openbaar Ministerie voor strafvervolging bij economische delicten en corruptie (Wirtschafts- und Korruptionsstaatsanwaltschaft). Elk regionaal hof van beroep beschikt over een parket met openbaar hoofdaanklagers en het bureau van de procureur-generaal bevindt zich bij het Hooggerechtshof. De bureaus van de openbaar hoofdaanklagers en het bureau van de procureur-generaal vallen rechtstreeks onder de bondsminister van Justitie.

Opleiding en benoeming van openbaar aanklagers

De opleiding tot openbaar aanklager komt overeen met die van beroepsrechters van de gewone rechtbanken.

Alleen wie aan de voorwaarden voor benoeming tot rechter voldoet, kan tot openbaar aanklager worden benoemd.

Vacatures voor vaste functies voor openbaar aanklagers moeten net zoals vaste functies voor rechters openbaar worden gemaakt om deze in te vullen. De bondspresident heeft het recht om openbaar aanklagers te benoemen, maar heeft dit recht, net zoals voor rechters, voor de meeste vaste functies voor openbaar aanklagers gedelegeerd aan de bondsminister van Justitie.

Status van openbaar aanklagers

De bureaus van de openbaar aanklagers staan weliswaar los van de rechtbanken, maar zijn geen onafhankelijke gerechtelijke instanties. Zij hebben een hiërarchische structuur en zijn gebonden aan de instructies van bureaus van de openbaar hoofdaanklagers en uiteindelijk de bondsminister van Justitie.

Er gelden nauwkeurig omschreven wettelijke regels voor het recht om instructies te geven. Instructies mogen alleen schriftelijk en gemotiveerd worden gegeven door een bureau van een openbaar hoofdaanklager of de bondsminister van Justitie. Ontvangen instructies moeten bovendien worden opgenomen in het dossier van de betreffende strafzaak. Alvorens instructies te geven, moet de bondsminister de adviesraad betreffende instructies (Weisungsrat) om advies vragen. De bondsminister van Justitie is ministerieel verantwoordelijk en legt verantwoording af — en is verplicht om informatie te verstrekken — aan het Parlement.

Medewerkers van de afzonderlijke bureaus van de openbaar aanklagers moeten de instructies van het hoofd van het bureau opvolgen. Indien zij een instructie echter strijdig met de wet achten, kunnen zij verzoeken om een schriftelijk bevel inzake de instructie en zelfs verzoeken om van de strafzaak in kwestie te worden afgehaald.

Rol en taken

De parketten zijn speciale organen die losstaan van de rechtbanken. Zij moeten het openbaar belang in de strafrechtspleging behartigen. Dit omvat de leiding in onderzoeksprocedures. Ook brengen zij tenlasteleggingen tegen personen uit en verdedigen zij de aanklacht in strafprocedures. Zij worden daarom ook wel inbeschuldigingstellingsinstanties genoemd.

Openbaar aanklagers zijn verantwoordelijk voor het voor de rechter brengen en in rechte verdedigen van aanklachten, zowel voor de regionale rechtbanken als voor de districtsrechtbanken van het rechtsgebied van de desbetreffende regionale rechtbanken. In de regel brengen de openbaar aanklagers van de districten de aanklacht voor de districtsrechtbanken. Zij zijn ambtenaren met bijzondere deskundigheid, maar zij hoeven niet in het bezit te zijn van een universitair diploma.

Het Openbaar Ministerie voor strafvervolging bij economische delicten en corruptie met bevoegdheid in heel Oostenrijk neemt een speciale positie in. De bevoegdheid van dit Openbaar Ministerie omvat hoofdzakelijk ambtsdelicten en economische delicten met schadebedragen ter hoogte van meer dan 5 000 000 EUR. Onder de bevoegdheden van dit Openbaar Ministerie vallen ook financiële delicten met schadebedragen ter hoogte van meer dan 5 000 000 EUR, ernstige gevallen van sociale fraude, zware bedrieglijke faillissementen (kridaträchtiges Verhalten) en, onder andere, strafbare feiten die vallen onder de wet op naamloze vennootschappen of de wet op besloten vennootschappen die bij overeenkomstig grote ondernemingen (met een aandelenkapitaal van ten minste 5 000 000 EUR of meer dan 2 000 werknemers) worden gepleegd.

De bureaus van de openbaar hoofdaanklagers staan boven die van de openbaar aanklagers en bevinden zich bij de regionale hoven van beroep in Wenen, Graz, Linz en Innsbruck. Zij treden niet alleen op als openbaar aanklager voor de regionale hoven van beroep, maar zien ook toe op alle bureaus van het Openbaar Ministerie in hun rechtsgebied en vallen rechtstreeks onder de bondsminister van Justitie.

Het bureau van de procureur-generaal, dat zich bij het Hooggerechtshof bevindt, heeft op zijn beurt een bijzondere positie. Het legt rechtstreeks verantwoording af aan de bondsminister van Justitie en heeft zelf niet het recht om instructies te geven aan de bureaus van de openbaar aanklagers en de bureaus van openbaar hoofdaanklagers. Het brengt ook geen aanklachten uit; in plaats daarvan heeft het tot taak het Hooggerechtshof te ondersteunen. Dit bureau is hoofdzakelijk bevoegd om beroepen op grond van nietigheid in het belang der wet in te stellen in strafzaken waarin partijen geen (verdere) beroepsmogelijkheid hebben. Het bureau van de procureur-generaal vervult daarmee een belangrijke rol in het bewaken van de eenvormigheid van het recht en de rechtszekerheid in het strafrecht.

Wettelijke verantwoordelijkheid

De tuchtrechtelijke, strafrechtelijke en civielrechtelijke verantwoordelijkheid van openbaar aanklagers is op dezelfde wijze geregeld als die van rechters van de gewone rechtbanken.

3. Hulprechters

Organisatiestructuur

Hulprechters (Diplomrechtspfleger*innen) vormen in Oostenrijk een onmisbaar onderdeel van het rechtsstelsel. Momenteel wordt meer dan 80 % van alle beslissingen in civielrechtelijke zaken in eerste aanleg genomen door de meer dan 700 hulprechters.

Opleiding van hulprechters

De opleiding tot hulprechter staat enkel open voor personen die een middelbareschooldiploma of een beroepskwalificatie hebben gehaald. De opleiding duurt drie jaar en omvat werkzaamheden bij een gerechtelijke instantie, waaronder de voorbereiding van beschikkingen op het beoogde werkgebied, deelname aan een algemene en een voor het werkgebied specifieke leergang, en het slagen voor de desbetreffende examens. Nadat het examen voor hulprechter is behaald en mits is voldaan aan de andere in paragraaf 3 van de wet op de hulprechters (Rechtspflegergesetz) opgenomen vereisten, ontvangt de kandidaat-hulprechter een diploma van de bondsminister van Justitie. Op het diploma wordt het werkgebied vermeld. Na ontvangst van het diploma mogen de kandidaat-hulprechters gerechtelijke activiteiten op hun werkgebied op het federale grondgebied verrichten en kunnen zij daarom als hulprechter werken.

De president van het hof van beroep van een deelstaat moet vervolgens bepalen bij welke rechtbank en, in voorkomend geval, voor welke periode de desbetreffende gerechtelijke ambtenaar als hulprechter moet worden aangesteld. Binnen de door de president bepaalde rechtbank wordt de hulprechter door het bestuursorgaan (de president of het hoofd van de rechtbank) toegewezen aan een door een rechter geleide afdeling van de rechtbank of, indien van toepassing, aan een aantal afdelingen.

Status van hulprechters

Hulprechters zijn gerechtelijke ambtenaren met een speciale opleiding aan wie op basis van artikel 87a van de Oostenrijkse federale grondwet en de wet op de hulprechters specifiek omschreven civielrechtelijke zaken in eerste aanleg kunnen worden overgedragen. Bij het uitvoeren van deze taak zijn zij slechts gebonden aan de instructies van de rechters die overeenkomstig de dienstverdeling verantwoordelijk zijn voor de zaak. Rechters kunnen de behandeling van de zaak op elk moment weer in eigen handen nemen. Tegen door hulprechters genomen beslissingen kan, net zoals tegen beslissingen van rechters, beroep worden ingesteld.

In de praktijk werken hulprechters zo veel mogelijk zelfstandig. Instructies van de rechter zijn niet gebruikelijk en komen zeer zelden voor.

Rol en taken

Hulprechters worden op de volgende werkgebieden ingezet:

• civiele procedures, executie- en insolventiezaken (schuldregelingsprocedures);
• niet-contentieuze zaken;
• zaken met betrekking tot het kadaster en het scheepsregister;
• zaken met betrekking tot het handelsregister.

Elk van deze werkgebieden vereist een eigen opleiding en een specifieke benoeming als hulprechter op het desbetreffende werkgebied.

Verdeling van de verantwoordelijkheden tussen rechters en hulprechters

Het werkterrein van een hulprechter omvat niet alle werkzaamheden en beslissingen die zich voordoen in de bovengenoemde werkgebieden. Welke zaken precies binnen het werkterrein van een hulprechter vallen, is nauwkeurig vastgesteld in de wet op de hulprechters en de omvang van de verschillende werkterreinen kan aanzienlijk uiteenlopen.

In de wet op de hulprechters zijn activiteiten vastgelegd voor de afzonderlijke werkterreinen, waarbij specifieke verantwoordelijkheden aan hulprechters worden toebedeeld (de activiteiten op het gebied van insolventie omvatten bijvoorbeeld faillissementszaken voor de districtsrechtbanken). Bepaalde taken zijn uiteraard aan rechters voorbehouden.
Daarnaast omvatten de activiteiten op elk werkgebied onder andere het uitvoeren van procedures inzake “betalingsbevelen”, het bevestigen van het rechtsgevolg en de uitvoerbaarheid van gerechtelijke uitspraken op het desbetreffende werkgebied, beslissingen over aanvragen voor rechtsbijstand in hulprechterprocedures en het verrichten van officiële handelingen naar aanleiding van een verzoek om justitiële bijstand van een binnenlandse rechtbank of overheidsinstantie.

4. Advocaten

Algemeen

Advocaten zijn gekwalificeerd en bevoegd om partijen te vertegenwoordigen in alle gerechtelijke en buitengerechtelijke procedures in alle publiek- en privaatrechtelijke zaken voor alle rechtbanken en overheidsinstanties van Oostenrijk.

Er is geen officiële benoeming nodig om in Oostenrijk als advocaat te werken; voor het uitoefenen van het beroep gelden echter de hieronder uiteengezette voorwaarden.

De belangrijkste rechtsgrondslagen zijn het reglement betreffende het beroep van advocaat (Rechtsanwaltsordnung (RAO)), keizerlijk staatsblad (RGBl.) nr. 96/1896; het tuchtstatuut van advocaten en kandidaat-advocaten (Disziplinarstatut für Rechtsanwälte und Rechtsanwaltsanwärter (DSt)), Oostenrijks staatsblad (BGBl.) nr. 474/1990; de federale wet op de advocatenhonoraria (Bundesgesetz über den Rechtsanwaltstarif (RATG)), BGBl. nr. 189/1969; de wet op het advocatenexamen (Rechtsanwaltsprüfungsgesetz (RAPG)), BGBl. nr. 556/1985; en de federale wet op de vrijheid van dienstverlening en de vestiging van Europese advocaten en het aanbieden van juridische diensten door internationaal werkzame advocaten in Oostenrijk (Bundesgesetz über den freien Dienstleistungsverkehr und die Niederlassung von europäischen Rechtsanwältinnen und Rechtsanwälten sowie die Erbringung von Rechtsdienstleistungen durch international tätige Rechtsanwältinnen und Rechtsanwälte in Österreich (EIRAG)), BGBl. I nr. 27/2000.

Voorwaarden voor de beroepsuitoefening

Personen die het beroep van advocaat willen uitoefenen moeten in de eerste plaats Oostenrijks recht hebben gestudeerd en bovendien kunnen aantonen dat zij in totaal ten minste vijf jaar werkzaamheden hebben verricht in een juridisch beroep, waarvan ten minste zeven maanden bij een rechtbank of een openbaar ministerie en ten minste drie jaar als kandidaat-advocaat bij een Oostenrijkse advocaat.

Kandidaten kunnen het voor de beroepsuitoefening noodzakelijke advocatenexamen afleggen na drie jaar in de praktijk te hebben gewerkt, waarvan ten minste zeven maanden bij een rechtbank en ten minste twee jaar bij een advocatenkantoor. Om aan het examen te mogen deelnemen, moeten kandidaten ook deelnemen aan de door de orde van advocaten voorgeschreven opleidingscursussen voor kandidaat-advocaten.

Wie aan de voorwaarden voldoet, kan zich laten opnemen op de lijst van advocaten van de orde van advocaten in het gerechtelijk arrondissement waar hij of zij een praktijk wil gaan voeren.

Onder bepaalde voorwaarden mogen buitenlandse advocaten die burgers zijn van een lidstaat van de Europese Unie, van een andere staat die partij is bij de Overeenkomst betreffende de Europese Economische Ruimte of van Zwitserland ook:

• in Oostenrijk op tijdelijke basis werkzaamheden als advocaat verrichten;
• verzoeken om te worden opgenomen op de lijst van advocaten van de verantwoordelijke orde van advocaten (na een geschiktheidsonderzoek); of
• zich onmiddellijk, zonder voorafgaand geschiktheidsonderzoek, in Oostenrijk vestigen onder de beroepsaanduiding die in het land van herkomst wordt gebruikt en na drie jaar van effectieve en reguliere beroepsuitoefening in Oostenrijk volledig in de Oostenrijkse advocatuur integreren.

Onder bepaalde omstandigheden kan een lid van een orde van advocaten van een GATS-lidstaat in Oostenrijk ook tijdelijk bepaalde nauwkeurig afgebakende werkzaamheden als advocaat verrichten.

Wettelijke verantwoordelijkheid

Advocaten die hun beroepsplichten schenden of het beroep in diskrediet brengen, moeten zich verantwoorden voor een door de lokale orde van advocaten gekozen tuchtraad. Tot de straffen die door de tuchtraad kunnen worden opgelegd behoort het schrappen van de betrokken persoon van de lijst van advocaten. Het Hooggerechtshof beslist in tweede aanleg over deze zaken, in kamers van vier leden, bestaande uit twee rechters van het Hooggerechtshof en twee advocaten.

Op advocaten rust natuurlijk ook een strafrechtelijke en civielrechtelijke verantwoordelijkheid.

Orde van advocaten, Oostenrijkse nationale orde van advocaten

Alle advocaten van een bepaalde deelstaat die op de lijst van die deelstaat zijn opgenomen, vormen samen een orde van advocaten (Rechtsanwaltskammer). Orden van advocaten zijn publiekrechtelijke instanties en autonome organen.

Op federaal niveau worden de belangen van Oostenrijkse advocaten in het algemeen vertegenwoordigd door de Oostenrijkse nationale orde van advocaten (Österreichischer Rechtsanwaltskammertag). Deze orde is samengesteld uit de negen orden van advocaten van Oostenrijk en de vergadering van vertegenwoordigers wordt gevormd door afgevaardigden van de orden van advocaten (http://www.rechtsanwaelte.at/).

5. Notarissen

Algemeen

Notarissen zijn onafhankelijke en onpartijdige instanties van de preventieve rechtspleging op wie het rechtszoekende publiek een beroep kan doen voor het regelen van privaatrechtelijke rechtsverhoudingen.

Hun belangrijkste taak bestaat in de deelname aan juridische processen en het verstrekken van juridisch advies aan het publiek. Notarissen stellen openbare en onderhandse akten op, bewaren goederen voor derden en vertegenwoordigen partijen, met name in niet-contentieuze zaken. Notarissen verrichten ook werkzaamheden als gevolmachtigden van de rechtbank in niet-contentieuze procedures. Zij worden in de hoedanigheid van “gerechtelijk commissaris” met name geraadpleegd in procedures die een nalatenschap betreffen.

Notarissen zorgen ervoor dat de activa van een overledene veilig worden gesteld en overgaan op de personen die hier recht op hebben. Deze werkzaamheden vereisen een speciale kennis van het erfrecht en van niet-contentieuze procedures, wat ook betekent dat notarissen voortdurend door het publiek worden benaderd voor hulp bij het opstellen van testamenten en in het algemeen voor advies en vertegenwoordiging in erfrechtaangelegenheden.

Notarissen bekleden een openbaar ambt, maar zijn geen ambtenaren. Zij dragen het commerciële risico van het voeren van een praktijk, maar voeren geen bedrijf. Zij zijn vergelijkbaar met personen die een vrij beroep uitoefenen, maar in hun hoedanigheid van gerechtelijk commissaris gelden zij als gerechtelijk ambtenaren. Het werk als notaris is een hoofdberoep en kan niet worden gecombineerd met werkzaamheden als advocaat.

Wijzigingen in het aantal notarisfuncties en in de locaties van hun kantoren worden aan de hand van een verordening van de bondsminister van Justitie doorgevoerd. Er zijn momenteel 536 notarisfuncties in Oostenrijk (per april 2023).

De belangrijkste rechtsgrondslagen voor deze activiteit zijn opgenomen in de notariaatsverordening (Notariatsordnung (NO)), RGBI. nr. 75/1871; de wet op de notariële akten (Notariatsaktsgesetz), RGBI. nr. 76/1871; de wet op de tarieven van notarissen (Notariatstarifgesetz (NTG)), BGBI. nr. 576/1973; de wet op het notarisexamen (Notariatsprüfungsgesetz (NPG)), BGBI. nr. 522/1987; de wet op gerechtelijk commissarissen (Gerichtskommissärsgesetz (GKG)), BGBI. nr. 343/1970; en de wet op de tarieven van gerechtelijk commissarissen (Gerichtskommissionstarifgesetz (GKTG)), BGBI. nr. 108/1971.

Opleiding

Personen die hun rechtenstudie (in Oostenrijks recht) hebben afgerond en interesse hebben in het beroep van notaris, moeten een notaris zoeken die hen als werknemer wil aannemen en zich laten opnemen op de lijst van kandidaat-notarissen.

Een opname op de lijst van kandidaat-notarissen die wordt bijgehouden door de verantwoordelijke kamer van notarissen is alleen toegestaan wanneer de persoon in kwestie zeven maanden ervaring in een juridisch beroep bij een rechtbank of bij een openbaar ministerie heeft opgedaan en bij de eerste opname op de kandidatenlijst nog geen 35 jaar is.

Om te worden toegelaten tot het notarieel examen moet de kandidaat-notaris de door de kamer van notarissen voorgeschreven opleidingsactiviteiten bijwonen.

Het notarieel examen wordt in twee delen afgelegd:

• de kandidaat-notaris kan het eerste deel van het examen afleggen na 18 maanden kandidaat-notaris te zijn geweest, maar wel uiterlijk op het einde van het vijfde kandidaatsjaar, anders wordt zijn/haar naam van de lijst van kandidaat-notarissen geschrapt;
• het tweede deel kan worden afgelegd na nog eens ten minste één jaar praktijkervaring als kandidaat-notaris. Het tweede deel van het notarieel examen moet uiterlijk aan het einde van een periode van tien jaar als kandidaat-notaris worden behaald, anders wordt de naam van de kandidaat-notaris van de lijst geschrapt.

Benoeming

Vacante of nieuw gecreëerde notarisfuncties moeten openbaar worden bekendgemaakt voordat zij worden ingevuld. De wet (paragraaf 6 van de notariaatsverordening) vereist onder andere dat sollicitanten voor een notarisfunctie:

• burger van een EU- of EER-lidstaat of van Zwitserland zijn;
• de studie Oostenrijks recht met succes hebben afgerond;
• zijn geslaagd voor het notarieel examen; en
• kunnen aantonen dat zij zeven jaar werkzaam zijn geweest in een juridisch beroep, waaronder ten minste drie jaar als kandidaat-notaris na het afleggen van het notarieel examen.

Aan deze basisvereisten kan echter geen recht worden ontleend om als notaris te worden benoemd. Tijdens de aanwervingsprocedure worden de sollicitanten door de lokaal bevoegde kamer van notarissen beoordeeld en gerangschikt en vervolgens door de personeelsjury’s van de verantwoordelijke regionale rechtbank en het hof van beroep van de deelstaat, waarbij het van doorslaggevend belang is hoelang de betrokkene in de praktijk heeft gewerkt. De kamer van notarissen en de twee personeelsjury’s dienen elk een shortlist van drie sollicitanten bij de bondsminister van Justitie in. De minister is niet gebonden aan de voorstellen, maar benoemt in de praktijk slechts sollicitanten die op de shortlist staan.

Het ambt van notaris kan worden uitgeoefend tot en met 31 januari van het kalenderjaar dat volgt op de zeventigste verjaardag van de notaris. Het is niet toegestaan om een notaris officieel over te plaatsen naar een andere notariële functie.

Toezicht op notarissen; wettelijke verantwoordelijkheid

Vanwege hun taken bij het opstellen van openbare akten en als gerechtelijk commissaris, staan notarissen onder speciaal toezicht. Voor het toezicht op notarissen zijn de bondsminister van Justitie, de gerechtelijke administratie en, rechtstreeks, de kamers van notarissen verantwoordelijk.

Notarissen vallen onder een speciaal tuchtrecht. Tuchtrechtelijke overtredingen worden in eerste aanleg door het hof van beroep van de deelstaat, als tuchtrechtbank voor notarissen, en in tweede aanleg door het Hooggerechtshof, als tuchtrechtbank voor notarissen, vervolgd. De kamers die de zaken behandelen moeten ook notarissen als lid hebben. Tot de lijst van straffen die door de tuchtrechtbank kunnen worden opgelegd, behoort ook de ontzetting uit de functie. Straffen voor louter administratieve overtredingen worden door de kamer van notarissen opgelegd.

Naast hun tuchtrechtelijke aansprakelijkheid, rust op notarissen vanzelfsprekend ook een strafrechtelijke en civielrechtelijke aansprakelijkheid.

Wanneer notarissen als gerechtelijk commissaris optreden, worden zij met het oog op het strafrecht als ambtenaren beschouwd en zijn zij daarom aansprakelijk voor wanpraktijken, waaronder met name het misbruik van de ambtsbevoegdheid. Voor hun civielrechtelijke aansprakelijkheid gelden andere regelingen. Wanneer notarissen als gerechtelijk commissaris optreden, vallen zij onder dezelfde aansprakelijkheidsbepalingen als rechters en openbaar aanklagers. Partijen kunnen daarom niet rechtstreeks tegen hen vorderingen instellen, maar moeten vorderingen voor schadevergoeding in plaats daarvan tot de staat richten. De staat kan in het geval van opzet of grove nalatigheid verhaal halen. Buiten hun hoedanigheid als gerechtelijk commissaris zijn notarissen rechtstreeks civielrechtelijk verantwoordelijk jegens de partijen.

Notariaatsraden, Oostenrijkse kamer van notarissen

Notarissen die hun praktijk in een deelstaat voeren of die als kandidaat-notaris op de lijst van kandidaat-notarissen van die deelstaat zijn opgenomen, vormen een raad van notarissen. De deelstaten Wenen, Neder-Oostenrijk en Burgenland hebben een gezamenlijke raad, net zoals de deelstaten Tirol en Vorarlberg.

De raden zijn verantwoordelijk voor het behartigen van de eer en waardigheid van de beroepsgroep en voor het vertegenwoordigen van de belangen van deze beroepsgroep.

Elke raad van notarissen moet uit zijn leden een kamer van notarissen kiezen. Een kamer van notarissen bestaat uit één notaris als voorzitter en zes notarissen (twaalf in Wenen) en drie kandidaat-notarissen (zes in Wenen) als leden.

De Oostenrijkse kamer van notarissen (Österreichische Notariatskammer) bestaat uit de kamers van notarissen van de deelstaten. De Oostenrijkse kamer van notarissen is bevoegd om notarissen te vertegenwoordigen en hun rechten en belangen te behartigen in zaken die het Oostenrijkse notariaat in zijn geheel betreffen of in zaken die het bereik van een individuele kamer van notarissen te buiten gaan.

Links

Juridische beroepen — Oostenrijk

Let op: de oorspronkelijke versie van deze pagina () is onlangs gewijzigd. Aan de vertaling in het Nederlands wordt momenteel gewerkt.

Soorten juridische beroepen - Polen

Op deze pagina vindt u een overzicht van de juridische beroepen in Polen.

Openbare aanklagers

Organisatie

In de hieronder beschreven structuur wordt een overzicht gegeven van het Openbaar Ministerie en andere relevante diensten uit hoofde van de wet van 9 oktober 2009.

Het Openbaar Ministerie van Polen omvat:

• de procureur-generaal;
• openbare aanklagers van de algemene afdelingen binnen het Openbaar Ministerie en militaire openbare aanklagers die verantwoording verschuldigd zijn aan de procureur-generaal;
• openbare aanklagers van het Nationaal Herdenkingsinstituut en de Commissie voor de vervolging van misdaden tegen de Poolse natie.

De procureur-generaal, die aan de top van het Openbaar Ministerie staat, wordt door de president van Polen aangesteld na een selectie uit een shortlist van kandidaten op voordracht van de Nationale Raad voor de Rechtspraak en de Nationale Raad van Openbare Aanklagers. De procureur-generaal bezorgt de premier jaarverslagen over de activiteiten van het Openbaar Ministerie. De algemene en militaire openbare aanklagers worden door de procureur-generaal aangesteld na een selectie uit een shortlist van kandidaten op voorstel van de Nationale Raad van Openbare Aanklagers.

De algemene diensten van het Openbaar Ministerie zijn onderverdeeld in vier niveaus:

• het parket -generaal;
• het parket van de beroepshoven;
• het parket van de regionale rechtbanken;
• het parket van de districtsrechtbanken.

De militaire diensten van het Openbaar Ministerie zijn onderverdeeld in drie niveaus:

• het hoogste militaire parket;
• het militaire parket op districtsniveau;
• het militaire parket van het garnizoen.

De organisatie van de openbare aanklagers van het Nationaal Herdenkingsinstituut en de Commissie voor de vervolging van misdaden tegen de Poolse natie bestaat uit de volgende diensten:

• de Commissie voor de vervolging van misdaden tegen de Poolse natie;
• de diensten van de Commissie voor de vervolging van misdaden tegen de Poolse natie;
• de onderzoekscommissie;
• de diensten van de onderzoekscommissie.

In het Poolse recht wordt een onderscheid gemaakt tussen openbare aanklagers die door de procureur-generaal zijn aangesteld en particuliere aanklagers die partij zijn in een strafrechtelijke procedure, en die, overeenkomstig de regels voor de procesvoering, openbare aanklagers mogen bijstaan in hun werk.

Het Poolse recht voorziet in verschillende beroepsverenigingen. Het gaat onder meer om de Raad van Openbare Aanklagers van het parket van de procureur-generaal, vergaderingen en raden bij het parket van de beroepshoven. Dit zijn echter strikt interne en organisatorische organen; zij hebben geen websites en bieden geen elektronische diensten.

Voor meer informatie over het Openbaar Ministerie in Polen raadpleeg de website van het parket van de procureur-generaal.

Taken en bevoegdheden van het Openbaar Ministerie:

De belangrijkste taken van het Openbaar Ministerie zijn onder meer wetshandhaving en toezicht op de vervolging van strafbare feiten.

Het takenpakket van openbare aanklagers omvat met name:

• strafrechtelijke vooronderzoeken instellen en controleren;
• de rol van openbare aanklager op zich nemen in het strafproces;
• civielrechtelijke en strafrechtelijke zaken instellen, verzoeken indienen en deelnemen aan de gerechtelijke procedures in civiele en arbeidsrechtelijke zaken, en in socialezekerheidszaken, ter bescherming van de rechtsstaat, het openbaar belang en het eigendom of de rechten van burgers;
• de wettelijk voorgeschreven maatregelen treffen met het oog op de juiste en uniforme toepassing van het recht;
• onderzoek verrichten op het gebied van criminaliteit en de beheersing en preventie daarvan;
• het verzamelen, verwerken en analyseren van gegevens uit onderzoek dat door de openbare aanklager zelf of onder diens toezicht wordt verricht;
• samenwerken met overheden aan de preventie van criminaliteit en andere wetsovertredingen;
• samenwerken en deelnemen aan procedures op het gebied van wetshandhaving en criminaliteitspreventie die door internationale instanties worden gecoördineerd.

Rechten en plichten van openbare aanklagers:

Openbare aanklagers zijn verplicht om binnen het wettelijke kader te handelen, in overeenstemming met het beginsel van onpartijdigheid en gelijke behandeling van alle burgers. Ze voeren hun officiële taken uit op een onafhankelijke manier, ongeacht de hiërarchische organisatie van het Openbaar Ministerie. De aanklagers mogen zich niet inlaten met politiek of ander werk verrichten en zijn verplicht om hun vaardigheden voortdurend te verbeteren.

Openbare aanklagers behandelen hoofdzakelijk strafzaken. In sommige gevallen kunnen zij echter bij civiele zaken betrokken worden, voornamelijk bij de vaststelling van het vaderschap, beëindiging van ouderlijke rechten of handelingsonbekwaamheid en bij bestuursrechtelijke zaken die gewoonlijk verband houden met nalatenschap- of bouwwetgeving. In ieder regionaal parket is er een openbare aanklager die is gespecialiseerd in de internationale samenwerking in strafzaken.

Gewone rechtbanken

Organisatie

De gewone rechtbanken in Polen zijn:

• districtsrechtbanken;
• regionale rechtbanken;
• beroepshoven.

Gewone rechtbanken spreken recht (in zaken die buiten de jurisdictie vallen van de administratieve of militaire rechtbanken en het Hooggerechtshof) en voeren taken met uit betrekking tot justitie die hun door de wet worden toegekend. Het Hooggerechtshof ziet erop toe dat de beslissingen van de rechtbanken in overeenstemming zijn met het recht.

Districtsrechtbanken zijn bevoegd voor één of meerdere gemeenten (indien gerechtvaardigd kunnen verscheidene rechtbanken binnen één gemeente bevoegd zijn, bijvoorbeeld in de grote steden).

De regionale rechtbank is de beroepsinstantie voor de districtsrechtbanken en in specifieke gevallen ook de rechtbank van eerste aanleg. Deze rechtbank is bevoegd voor ten minste twee districtsrechtbanken (het administratieve rechtsgebied van de rechtbank).

Wanneer een zaak in eerste instantie wordt behandeld door de regionale rechtbank, wordt het beroep behandeld door het beroepshof. Deze rechtbank is bevoegd voor ten minste twee regionale rechtbanken (haar jurisdictie in hoger beroep).

Een rechtbank wordt voorgezeten door de rechter-voorzitter. Hij/zij wordt benoemd voor een vaste termijn (vier jaar in districtsrechtbanken en zes jaar in de regionale rechtbanken en beroepshoven).

Juridische beroepen in de rechtbanken

In Polen spreken de gewone rechters recht (in zaken die buiten de jurisdictie vallen van de administratieve of militaire rechtbanken en het Hooggerechtshof) en voeren zij taken uit met betrekking tot justitie die hun door de wet worden toegekend. Rechtspreken is de exclusieve bevoegdheid van rechters, terwijl andere taken die betrekking hebben op justitie en geen rechtspraak inhouden, worden uitgevoerd door justitieel personeel en senior justitieel personeel (de taken kunnen evenwel ook worden uitgevoerd door rechters als het justitieel personeel dit niet kan doen).

Rechters

In het Poolse recht wordt een onderscheid gemaakt tussen beroepsrechters en lekenrechters.

Rechters voeren taken uit die betrekking hebben op het rechtspreken. Zij worden op voorstel van de Nationale Raad voor de Rechtspraak voor onbepaalde tijd benoemd door de president van de Republiek.

Zij werken onafhankelijk en zijn alleen onderworpen aan de grondwet en de wet.

De onafhankelijkheid van de rechtbanken en rechters wordt gewaarborgd door de Nationale Raad voor de Rechtspraak, een grondwettelijk orgaan.

De onafhankelijkheid van rechters wordt gewaarborgd door de gerechtelijke immuniteit en de ambtszekerheid, zoals vastgelegd in de grondwet.

Rechters zijn onderworpen aan tuchtmaatregelen voor alle inbreuken op de beroepsplicht. Tuchtzaken ten aanzien van rechters worden in eerste aanleg door de beroepshoven behandeld, en in tweede aanleg door het Hooggerechtshof.

Lekenrechters

De rol die lekenrechters hebben met betrekking tot het rechtspraak is vastgelegd in de Poolse grondwet. Lekenrechters zijn onafhankelijk en zijn net als beroepsrechters alleen onderworpen aan de grondwet en de wet. Ze hebben dezelfde rechten als rechters bij het oplossen van zaken. In tegenstelling tot beroepsrechters mogen lekenrechters echter geen proces of zitting voorzitten, of (in principe) geen taken uitvoeren buiten een proces.

Zowel in burgerlijke als in strafrechtelijke procedures vinden, in de regel, hoorzittingen plaats voor een enkele rechter, dat wil zeggen zonder dat er lekenrechters bij betrokken worden. Beide wetten betreffende deze twee soorten procedures voorzien echter in categorieën zaken die mede door lekenrechters worden behandeld, gelet op het maatschappelijke belang ervan.

Lekenrechters worden benoemd door de gemeenteraden die bevoegd zijn binnen het rechtsgebied van de rechtbanken. Zij hebben een mandaat van vier jaar.

Justitieel personeel

Justitieel personeel wordt tewerkgesteld in de regionale en districtsrechtbanken om taken uit te voeren die betrekking hebben op justitie en waarin de wet voorziet. Justitieel personeel wordt benoemd met ingang van de aanstellingsdatum die is aangeduid op de aanstellingsdocumenten. Het wordt benoemd door de voorzitter van het beroepshof.

In burgerlijke procedures maakt het justitieel personeel gebruik van de bevoegdheden van de rechtbank binnen het kader van de taken die aan dat personeel werden toegewezen, tenzij wettelijk anders bepaald. In procedures met betrekking tot strafzaken, kleine vergrijpen en fiscale delicten is justitieel personeel echter bevoegd om aanbevelingen te doen en, in de gevallen die wettelijk vastgelegd zijn, beslissingen en bevelen te geven.

Justitieel personeel is personeel van de rechtbanken dat bevoegd is om namens de rechtbank en binnen hun bevoegdheden taken uit te voeren die verband houden met justitie. In het kader van zijn bevoegdheden treedt justitieel personeel onafhankelijk op ten aanzien van de inhoud van rechterlijke beslissingen en bevelen waarin de wet voorziet. Deze onafhankelijkheid betekent dat de gerechtelijke werkzaamheden van dat personeel organisatorisch en functioneel gescheiden zijn van die van andere instanties, om ervoor te zorgen dat het de wettelijk vastgestelde taken op een onafhankelijke manier uitvoert.

Informatieblad over justitieel personeel.(374 Kb)

Justitieassistenten

De taken die justitieassistenten verrichten in de rechtbank gebeuren ter voorbereiding van zittingen en om de goede interne werking van de rechtbank te verzekeren (met betrekking tot de rechtspraak en andere werkzaamheden die verband houden met justitie). De kandidaten worden geselecteerd op basis van een vergelijkend onderzoek.

Informatieblad over justitieassistenten.(374 Kb)

Gerechtssecretarissen

Gerechtssecretarissen zijn werkzaam in alle gewone rechtbanken en verrichten administratieve taken voor de rechtbank die niet zijn voorbehouden aan andere beroepsgroepen, bijvoorbeeld notuleren bij hoorzittingen, rechters bijstaan en het secretariaat van de rechtbank organiseren. Hun rechten, plichten en arbeidsvoorwaarden worden bepaald door de wet betreffende het justitioneel personeel en door het parket. De kandidaten worden geselecteerd op basis van een vergelijkend onderzoek.

Informatieblad over justitioneel personeel.(379 Kb)

Organisatie van de juridische beroepen

Advocaten

Advocaten in Polen verlenen juridische diensten in verband met de bescherming van de rechten en vrijheden van de burger. Zij verlenen rechtsbijstand en stellen juridische adviezen op. Daarnaast garanderen ze vertegenwoordiging aan partijen in strafzaken, civiele zaken, familie- en jeugdzaken en zaken op het gebied van arbeids- en socialezekerheidsrecht, en in procedures voor het Administratief Gerechtshof.

Er bestaat geen officiële beroepsspecialisatie in Polen: elke advocaat mag zijn eigen interessegebied kiezen. Omdat het Poolse recht echter financieel achtergestelde partijen rechtsbijstand garandeert van een door de staat aangestelde raadsman, moet een advocaat in staat zijn om juridische diensten te bieden in verschillende rechtsgebieden.

Er zijn 24 regionale raden van de Orde van Advocaten en een Poolse raad van de Orde van Advocaten op landelijk niveau. Deze beroepsorganen zijn verantwoordelijk voor de vertegenwoordiging en bescherming van de beroepsrechten van advocaten, de verbetering van hun beroepsbekwaamheden, het geven van trainingen aan stagiairs en de vaststelling, bevordering en handhaving van gedrags- en beroepsregels.

Juridische databanken

Raadpleeg voor meer informatie de website van de Poolse raad van de Orde van Advocaten.

Juridisch adviseurs

Juridisch adviseurs verlenen juridische diensten aan vennootschappen, andere bedrijven, organisatie-eenheden en natuurlijke personen. Zij bieden rechtsbijstand en bereiden juridische adviezen voor. In tegenstelling tot advocaten kunnen zij werknemer zijn van andere partijen. Sinds 1 juli 2015 genieten advocaten en juridisch adviseurs dezelfde procedurele rechten. Juridisch adviseurs kunnen fungeren als raadsman voor de verdediging in strafprocedures, tenzij zij werknemer zijn van andere partijen. Ze kunnen ook optreden in gevallen van kleine overtredingen en fungeren als raadsman van de verdediging in tuchtprocedures.

De beroepsvereniging van juridisch adviseurs bestaat uit 19 regionale Kamers van Juridisch Adviseurs en de Nationale Kamer van Juridisch Adviseurs die op nationaal niveau werkt. Deze beroepsverenigingen zijn verantwoordelijk voor het vertegenwoordigen en beschermen van de professionele rechten van juridisch adviseurs, de ontwikkeling van hun professionele vaardigheden, het geven van trainingen aan stagiairs en de vaststelling, de bevordering en handhaving van de regels van professioneel gedrag.

Juridische databanken

U vindt meer informatie op de website van de Nationale Kamer van Juridisch Adviseurs.

Notarissen

Organisatie

De minister van Justitie benoemt notarissen en bepaalt hun bevoegdheden op basis van een verzoek van de betrokkene en na overleg met de raad van de desbetreffende Kamer van Notarissen. De minister van Justitie is ook bevoegd om notarissen te ontslaan.

De minister van Justitie houdt een register van de bevoegdheden van de notarissen en bepaalt de maximale tarieven voor notariële transacties.

Notarissen vormen een professionele vereniging van 11 notariële kamers en de Nationale Kamer van Notarissen.

Rol en verantwoordelijkheden

Notarissen zijn aangesteld om transacties uit te voeren waarvoor een notariële akte (bijv. overdracht van het eigendomsrecht) vereist is, of in gevallen waarin de partijen hiervoor kiezen.

Het notariaat is een vertrouwensberoep. Notarissen zijn vertrouwenspersonen die handelen voor de rekening van de staat en zijn verplicht om de veiligheid van transacties van onroerende goederen te garanderen,

Zij verrichten de volgende notariële taken: notariële akten, erfrechtverklaringen en andere certificaten opstellen, certificaten indienen, notuleren, protesten inzake promesses en cheques opstellen, contant geld, waardepapieren, documenten en gegevens op een drager bewaren, vermeldingen in documenten maken en kopieën en uittreksels van documenten maken, akten, verklaringen en andere documenten opstellen op verzoek van de partijen en andere activiteiten uitvoeren in het kader van afzonderlijke bepalingen.

Notariële transacties verricht door een notaris in overeenstemming met de wet worden beschouwd als officiële documenten.

Notarissen verrichten hun activiteiten in individuele notariskantoren. Een notaris mag slechts één kantoor leiden, terwijl een aantal notarissen gezamenlijk een kantoor kunnen leiden in overeenstemming met de regels voor civielrechtelijke partnerschappen. In dat geval voert iedere notaris echter zijn taken voor eigen rekening uit en draagt hij de verantwoordelijkheid voor de transacties die hij heeft verricht.

Juridische databanken

U vindt meer informatie op de website van de Nationale Kamer van Notarissen (niet beschikbaar in het Engels).

Andere juridische beroepen

Het Poolse recht voorziet in de volgende juridische beroepen: gerechtsdeurwaarders.

Gerechtsdeurwaarders

Naar Pools recht zorgen deurwaarders voor gerechtelijke tenuitvoerlegging. Ze hebben ook de status van ambtenaar, omdat die status alleen al voldoende legitimiteit geeft voor de taken die zij uitvoeren. Die taken hebben in grote mate betrekking op de burgerlijke rechten en vrijheden. Dit zijn in de eerste plaats dwangmaatregelen die nodig zijn voor de uitvoering van rechterlijke beslissingen en de toepassing van het grondwettelijke recht op een eerlijk proces.

Gerechtsdeurwaarders zijn onder andere bevoegd voor de uitvoering van handhavingsprocedures in civiele zaken.

Deurwaarders worden benoemd door de minister van Justitie uit een shortlist van kandidaten die voldoen aan de voorwaarden van de wet inzake gerechtsdeurwaarders en tenuitvoerlegging, i.e. beschikken over een rechtendiploma, de voltooiing van een stage, slagen voor het examen voor deurwaarder en een proeftijd van ten minste twee jaar als kandidaat-deurwaarder doorlopen.

Het toezicht op deurwaarders wordt uitgevoerd door de minister van Justitie en de voorzitter van de rechtbanken waar de deurwaarder zijn activiteiten uitvoert en door de Nationale Raad van Gerechtsdeurwaarders en de raden van de Kamers van Deurwaarders.

U vindt ook meer informatie op de websites van de het ministerie van Justitie en de Kamer van Gerechtsdeurwaarders

Organisaties die pro bono (gratis) juridische diensten aanbieden

Heel wat organisaties verlenen gratis juridische bijstand in Polen, waaronder:

• 'Blue Line', die handelt onder de auspiciën van het ministerie van Familie, Arbeid en Sociaal beleid, en zich inzet om huiselijk geweld te bestrijden. U vindt meer informatie op de website van Blue Line, of u belt naar het nummer: +48 22 668 70 00;
Bij de Rechtswinkel kunt u ook terecht voor gratis juridisch advies. Deze organisatie werkt met studenten die lid zijn van verenigingen die verbonden zijn aan de rechtsfaculteiten van alle grote universiteiten in Polen.

Rechters bij gerechtelijke instanties en rechters van bestuurs- en fiscale gerechten

Zoals vastgesteld in de Portugese grondwet, behoren rechters tot een soeverein orgaan: de rechtbanken.

Zij worden slechts gebonden door het recht en spreken recht namens het volk.

Rechters bij gerechtelijke instanties vallen onder de grondwet en het Statuut voor rechters in gerechtelijke instanties (Estatuto dos Magistrados Judiciais). Overeenkomstig de hiërarchie van de respectievelijke rechtbanken zijn er drie typen rechters bij gerechtelijke instanties:

• rechters van het Hooggerechtshof (Supremo Tribunal de Justiça), aangeduid als Conselheiros;
• rechters van de hoven van beroep (Tribunais das Relações), aangeduid als Desembargadores;
• rechters in contentieuze zaken bij gerechten van eerste aanleg, aangeduid als Juízes de Direito.

Rechters van bestuurs- en fiscale gerechten vallen onder de grondwet, het Statuut voor de bestuurs- en fiscale gerechten (Estatuto dos Tribunais Administrativos e Fiscais) en, subsidiair, het Statuut voor rechters in gerechtelijke instanties. Overeenkomstig de hiërarchie van de respectievelijke rechtbanken zijn er drie typen rechters van bestuurs- en fiscale gerechten:

• rechters van het Hooggerechtshof voor bestuurszaken (Supremo Tribunal Administrativo), aangeduid als Conselheiros;
• rechters van de centrale bestuursgerechten, aangeduid als Desembargadores;
• rechters bij bestuursgerechten en fiscale gerechten van eerste aanleg, aangeduid als Juízes de Direito.

De toelating tot het beroep van rechter is een proces met drie fasen, bestaande uit: een vergelijkend examen; een theoretische en praktische opleiding bij het centrum voor juridische studies (Centro de Estudos Judiciários); en een stage. Als zij alle drie de fasen met succes hebben afgerond, worden de rechters benoemd tot Juízes de Direito.

Rechters blijven tijdens hun gehele loopbaan opleidingen volgen.

De Hoge Raad voor de magistratuur (Conselho Superior da Magistratura) voert regelmatig inspecties uit bij de gerechten van eerste aanleg en de Hoge Raad voor de bestuurs- en fiscale gerechten (Conselho Superior dos Tribunais Administrativos e Fiscais) doet hetzelfde voor de rechters van deze rechtbanken. Na elke inspectie worden rechters naar verdienste gerangschikt, waarbij de categorieën uitstekend, zeer goed, goed, voldoende en matig worden gebruikt. Als een rechter in de categorie “matig” wordt ingedeeld, wordt hij geschorst en wordt een onderzoek gestart om zijn geschiktheid als rechter te beoordelen.

De Hoge Raad voor de magistratuur en de Hoge Raad voor de bestuurs- en fiscale gerechten zijn verantwoordelijk voor het benoemen, toewijzen, overplaatsen en bevorderen van rechters en het treffen van disciplinaire maatregelen tegen rechters van de gerechtelijke instanties en de bestuurs- en fiscale gerechten.

Om te waarborgen dat rechters onafhankelijk en onpartijdig zijn, is in de grondwet bepaald dat: rechters geen andere taken mogen uitvoeren, ongeacht of deze publiek of privaat zijn, met uitzondering van onbetaald onderwijs of wetenschappelijk onderzoek op het gebied van het recht. Rechters kunnen alleen worden overgeplaatst, geschorst, ontheven of ontslagen in gevallen waarin in de wet is voorzien; rechters kunnen niet aansprakelijk worden gesteld voor hun oordelen, tenzij de wet in uitzonderingen voorziet.

Meer informatie is te vinden op https://www.csm.org.pt/ en https://www.cstaf.pt/.

Openbaar aanklagers in het Openbaar Ministerie (Ministério Público)

De openbaar aanklagers in het Openbaar Ministerie vertegenwoordigen de staat, stellen vervolging in en verdedigen de democratische rechtsstatelijkheid en de belangen die door de wet zijn vastgelegd. Openbaar aanklagers hebben hun eigen statuut en autonomie, op grond van de wet.

Toelating tot het beroep van openbaar aanklager vindt plaats door middel van een vergelijkend examen, bestaande uit kennistoetsen, een beoordeling van CV’s en een psychologische selectietoets. Dit examen wordt afgenomen door het centrum voor juridische studies (Centro de Estudos Judiciários).

Toegelaten kandidaten worden aangesteld als stagiair (auditores de justiça). Na het succesvol afronden van de theoretische en praktische opleiding aan het centrum voor juridische studies, worden zij benoemd als stagiair-assistentaanklager.

De carrière van een openbaar aanklager bestaat uit vijf niveaus, in hiërarchische volgorde:

• procureur-generaal (Procurador-Geral da República);
• viceprocureur-generaal (Vice-Procurador-Geral da República);
• assistent-procureur-generaal (Procurador-Geral Adjunto);
• openbaar aanklager van een district (Procurador da República);
• assistent-openbaar aanklager van een district (Procurador da República Adjunto).

Het parket van de procureur-generaal (Procuradoria-Geral da República) is het hoogste orgaan in het Openbaar Ministerie, met de procureur-generaal aan het hoofd. Andere organen zijn de Hoge Raad van het Openbaar Ministerie (Conselho Superior do Ministério Público), de Adviesraad, juridisch adviseurs en ondersteunende diensten.

De Hoge Raad van het Openbaar Ministerie is verantwoordelijk voor het benoemen, toewijzen, overplaatsen en bevorderen van openbaar aanklagers en het opleggen van disciplinaire maatregelen.

Meer informatie is te vinden op http://www.ministeriopublico.pt/.

Advocaten (Advogados)

Advocaten zijn juristen die, nadat zij zijn geregistreerd bij de Orde van advocaten, juridische vertegenwoordiging en advies bieden, bestaande uit de interpretatie en toepassing van de wet- en regelgeving op verzoek van een derde.

Om in Portugal als advocaat op te treden, is inschrijving bij de Orde van advocaten (Ordem dos Advogados) verplicht.

Om te worden toegelaten tot de beroepsgroep is het nodig om:

• een graad in de rechten te hebben van een Portugese universiteit of een kwalificatie in de rechten van een universiteit buiten Portugal, mits deze kwalificatie als gelijkwaardig aan een graad wordt beschouwd of als van hetzelfde niveau als een graad wordt erkend;
• een stage van 18 maanden doorlopen, bestaande uit twee opleidingsstadia: het eerste stadium van zes maanden en het aanvullende opleidingsstadium van twaalf maanden;
• het schriftelijke en mondelinge toelatingsexamen voor de Orde halen.

Buitenlanders die in Portugal hun graad hebben gehaald kunnen zich op dezelfde wijze registreren bij de Portugese Orde van advocaten, indien het land waarvan zij burger zijn dezelfde rechten biedt aan Portugese burgers.

Advocaten uit andere EU-lidstaten die zich permanent in Portugal willen vestigen en actief zijn als advocaat onder de titel uit hun land van herkomst, moeten zich eveneens inschrijven bij de Orde van advocaten. Zij kunnen uitsluitend cliënten vertegenwoordigen in rechte onder begeleiding van een advocaat die is geregistreerd bij de Orde van advocaten. Indien zij als advocaat willen werken met dezelfde rechten en verplichtingen als Portugese advocaten, moeten zij zich inschrijven bij de Orde van advocaten en een schriftelijk en mondeling examen in het Portugees halen.

De Orde van advocaten is de publiekrechtelijke vereniging die beroepsbeoefenaren vertegenwoordigt die het beroep van advocaat uitoefenen overeenkomstig het statuut van de Orde. De Orde waarborgt toegang tot justitie, reguleert de activiteiten van advocaten en neemt disciplinaire maatregelen tegen advocaten en advocaat-stagiairs (en is het enige orgaan dat dit doet), beschermt de sociale rol, de waardigheid en het prestige van de beroepsgroep en bevordert de toegang tot kennis en toepassing van de wet.

Meer informatie is te vinden op https://portal.oa.pt/.

Rechtskundig adviseurs (Consultores jurídicos)

In het Portugese rechtssysteem is er geen onderscheid tussen advocaten en rechtskundig adviseurs.

Juridisch vertegenwoordigers (Solicitadores)

Juridisch vertegenwoordigers zijn onafhankelijke beroepsbeoefenaars die hun cliënten juridisch adviseren en in rechte vertegenwoordigen, binnen de beperkingen van hun statuut en de formele wetgeving. Zij kunnen partijen in rechte vertegenwoordigen indien vertegenwoordiging door een advocaat (advogado) niet verplicht is.

Juridisch vertegenwoordigers kunnen burgers en ondernemingen ook buiten de gerechtelijke instanties vertegenwoordigen, bijvoorbeeld bij de belastingdienst, notariskantoren, registratiekantoren en de plaatselijke autoriteiten.

Om te worden toegelaten tot de beroepsgroep is het nodig om:

• een officieel erkende graad in de rechten te bezitten en niet te zijn geregistreerd bij de Orde van advocaten of een officieel erkende graad te bezitten als juridisch vertegenwoordiger. Burgers van andere EU-lidstaten moeten beschikken over de academische en beroepskwalificaties om dit beroep uit te oefenen in het land waar zij burger van zijn;
• een stage volgen van 12 tot 18 maanden;
• tijdens de stage de juiste referenties verkrijgen, van de trainer en de stagecentra, en een nationaal examen halen in overeenstemming met de desbetreffende regels.

Beroepsbeoefenaren uit een andere EU-lidstaat of de Europese Economische Ruimte worden overeenkomstig Wet nr. 9/2009 van 4 maart 2009, zoals gewijzigd, geregistreerd bij het College van juridisch vertegenwoordigers (Colégio dos Solicitadores).

De Kamer van juridisch vertegenwoordigers en gerechtsdeurwaarders (Ordem dos Solicitadores e dos Agentes de Execução, OSAE) is de publiekrechtelijke vereniging die deze juridische beroepsbeoefenaren vertegenwoordigt. De Kamer is onder meer verantwoordelijk voor het uitoefenen van disciplinaire bevoegdheden tegen hun leden en het geven van advies met betrekking tot ontwerpen van wetgeving die verband houden met haar bevoegdheden.

Meer informatie is te vinden op http://www.osae.pt/.

Gerechtsdeurwaarders (Agentes de execução)

Gerechtsdeurwaarders zijn beroepsbeoefenaren met publiekrechtelijke bevoegdheden om civiele handhavingsactiviteiten uit te voeren. Zij zijn onafhankelijke en onpartijdige beroepsbeoefenaren en vertegenwoordigen geen partij, maar zijn verantwoordelijk voor het uitvoeren van alle handhavingsformaliteiten, waaronder inbeslagnames en het betekenen van documenten, kennisgevingen en openbaarmakingen. De functie van gerechtsdeurwaarder kan in sommige gevallen worden uitgeoefend door een gerechtsfunctionaris.

Gerechtsdeurwaarders worden aangewezen door de partij die handhaving wenst of door de rechter.

Gerechtsdeurwaarders moeten een graad als juridisch vertegenwoordiger of een graad in de rechten bezitten en moeten:

• Portugees onderdaan zijn;
• niet vallen onder een van de beperkingen in de statuten van de Kamer van juridisch vertegenwoordigers en gerechtsdeurwaarders of de Orde van advocaten;
• in de afgelopen tien jaar niet zijn opgenomen op de officiële openbare lijst van schuldenaren;
• de tien maanden durende stage voor gerechtsdeurwaarder hebben afgerond;
• het examen voor juridisch assistenten halen nadat zij meer dan drie jaar als gerechtsdeurwaarder hebben gewerkt en een positief advies van de Commissie voor juridisch assistenten krijgen (Comissão para o Acompanhamento dos Auxiliares de Justiça, CAAJ);
• zich binnen drie jaar na de succesvolle afronding van de stage registreren bij de desbetreffende beroepsvereniging;
• beschikken over de minimale IT-structuren en -middelen op grond van een reglement van de algemene vergadering.

De Kamer van juridisch vertegenwoordigers en gerechtsdeurwaarders en het Speciaal college van gerechtsdeurwaarders (Colégio de Especialidade dos Agentes de Execução) zijn de organen die verantwoordelijk zijn voor de regulering van het beroep.

De CAAJ, die onafhankelijk is van de Kamer van juridisch vertegenwoordigers en gerechtsdeurwaarders, is het orgaan dat verantwoordelijk is voor het toezicht op en het uitvoeren van disciplinaire maatregelen tegen gerechtsdeurwaarders;

Meer informatie is beschikbaar op http://www.osae.pt/ en https://caaj.justica.gov.pt/.

Notarissen (Notários)

Notarissen zijn gespecialiseerde beroepsbeoefenaren die bevoegd zijn om taken in bepaalde juridische contexten te verrichten. Zij spelen een belangrijke rol in de nationale en internationale handel.

Notarissen zijn bevoegd om:

• private contracten op te stellen en de partijen te adviseren, waarbij zij elke partij eerlijk behandelen; officiële stukken op te stellen, waarbij zij de verantwoordelijkheid nemen voor de wettigheid van de stukken en voor verstrekt advies; de partijen te informeren over de implicaties en gevolgen van de verplichtingen die zij aangaan (notarissen hebben de plicht om dit te doen);
• juridische transacties te verrichten die in hun bijzijn zijn overeengekomen. De handeling kan rechtstreeks in het officiële register worden ingevoerd of, wanneer een van de partijen haar verplichtingen niet nakomt, zonder tussenkomst van een rechter worden uitgevoerd;
• op te treden als bemiddelaar/mediator, op onpartijdige wijze en in volledige overeenstemming met de wet, om de partijen in staat te stellen tot een wederzijds aanvaardbare overeenkomst te komen;
• stukken op te stellen voor, evenals de voorwaarden van, inventarisprocedures, met uitzondering van die zaken die niet hoeven te worden besloten tijdens inventarisprocedures vanwege de aard of de wettelijke of feitelijke complexiteit van de zaak. Dergelijke zaken moeten worden besloten door de rechter van de arrondissementsrechtbank (tribunal de comarca) die bevoegd is voor het notariskantoor waar de procedure is ingediend (Wet nr. 2/2013 van 5 maart 2013, waarin het wettelijk kader voor inventarisprocedures is goedgekeurd, kent deze bevoegdheid toe aan notarissen, waardoor een systeem van gedeelde bevoegdheden is ontstaan).

De hervorming van het beroep van notaris en de daaropvolgende privatisering van de sector betekenen dat notarissen een tweeledige rol vervullen: zij zijn overheidsfunctionarissen en ook vrije beroepsbeoefenaren, maar niet langer ambtenaren.

Als overheidsfunctionarissen vallen notarissen onder de verantwoordelijkheid van het Ministerie van Justitie, dat over regelgevingsbevoegdheden beschikt en over de bevoegdheid om disciplinaire maatregelen tegen notarissen te nemen. Gezien de nieuwe vrije status van het beroep, reguleert de Vereniging van notarissen sinds 2006 de activiteiten van notarissen, samen met het Ministerie van Justitie, waarbij zij waarborgt dat notarissen de bindende gedragscode naleven en verzekert dat de openbare belangen worden nagestreefd, wat behoort tot de verantwoordelijkheden van notarissen. Dit heeft geen gevolgen voor de bevoegdheid van het ministerie om in te grijpen die, gezien de aard van het beroep, bij de wet aan het ministerie is toegekend.

Meer informatie is beschikbaar op http://www.notarios.pt/OrdemNotarios/pt.

Registratie-ambtenaren (Conservadores)

Registratie-ambtenaren zijn overheidsfunctionarissen met taken op het gebied van het registreren en openbaar maken van bepaalde juridische feiten en feiten in verband met onroerend goed, roerend goed dat moet worden geregistreerd, zakelijke activiteiten en gebeurtenissen in de levens van mensen. Het is in wezen hun taak om juridische controles uit te voeren in verband met het bovenstaande en de hieraan gerelateerde documenten en te controleren of de rechten in de documenten waarin de feiten worden vastgesteld, correct zijn omschreven en voldoen aan de wettelijk voorgeschreven registratievolgorde. Registratie-ambtenaren zijn bovendien verantwoordelijk voor het publiceren van deze informatie en kunnen besluiten om het juridische feit al dan niet in het register in te voeren.

Afhankelijk van het terrein waarop ze hun functie uitoefenen kan een registratie-ambtenaar de volgende functies bekleden:

• registratie-ambtenaren van de burgerlijke stand (conservadores do registo civil), die hun taken uitvoeren in verband met de vastlegging en openbaarmaking van juridische feiten en activiteiten in verband met de levens van natuurlijke personen. Hun bevoegdheden omvatten de registratie van akten zoals geboorte-, huwelijks-, overlijdens- en adoptieakten en verklaringen en vaststelling van moederschap of vaderschap, het organiseren van de procedure zoals bijvoorbeeld bij echtscheidingen en scheiding van tafel en bed met wederzijds goedvinden en het afgeven van verklaringen en kopieën van geregistreerde documenten;
• registratie-ambtenaren bij het kadaster (conservadores do registo predial), die de juridische status van land en vastgoed openbaar maken met het oog op de waarborging van de rechtszekerheid van vastgoedtransacties;
• registratie-ambtenaren van het voertuigenregister (conservadores do registo de veículos), met taken in verband met de openbaarmaking van rechten op te registreren roerende goederen (motorvoertuigen, schepen en vliegtuigen) en de openbaarmaking van de juridische status van motorvoertuigen en aanhangwagens met het oog op de waarborging van de rechtszekerheid van transacties;
• registratie-ambtenaren bij het handelsregister (conservadores do registo commercial), die de juridische status openbaar maken van eenmanszaken, commerciële ondernemingen, burgerlijke vennootschappen met handelsvorm, afzonderlijke vestigingen met een beperkte aansprakelijkheid en andere entiteiten die moeten worden geregistreerd in het handelsregister met het oog op de waarborging van de rechtszekerheid van transacties.

Voor toegang tot de beroepsgroep is een juridische graad vereist van een Portugese universiteit of gelijkwaardige academische kwalificatie. Kandidaten moeten daarnaast geschiktheidsexamens behalen en een aanvullende universitaire cursus van zes maanden volgen die gericht is op de juridische en aan de registratie gerelateerde onderwerpen die noodzakelijk zijn voor registratie-ambtenaren. Vervolgens moeten zij een stage van een jaar afronden, gevolgd door een vergelijkend examen. Kandidaten worden in elke fase van dit proces beoordeeld en kunnen worden uitgesloten wanneer zij een fase niet met succes doorlopen. De laatste fase is een vergelijkend examen dat wordt georganiseerd door het Instituut voor registratie-ambtenaren en notarissen (Instituto dos Registos e do Notariado).

Het Instituut voor registratie-ambtenaren en notarissen is verantwoordelijk voor de leiding, coördinatie, ondersteuning en beoordeling van en het toezicht op de activiteiten van registratiekantoren.

Meer informatie is beschikbaar op https://irn.justica.gov.pt/.

Gerechtsfunctionarissen (Oficiais de Justiça)

Gerechtsfunctionarissen vormen een categorie justitiële functionarissen (funcionário de justiça) die onder andere assisteren bij de procedures van de gerechtelijke instanties of parketten. Onder justitiële functionarissen vallen echter ook IT-technici en administratief, technisch en ondersteunend personeel en onderhoudsmedewerkers.

Toegang tot de beroepsgroep van gerechtsfunctionarissen loopt via de startersfuncties van hulpklerk (escrivão auxiliar) in de justitiële diensten en hulpgriffier (técnico de justiça auxiliar) bij de parketten. Deze beroepsgroep staat open voor personen die een beroepsopleiding hebben gevolgd en die een toelatingsprocedure hebben doorlopen.

Op gerechtsfunctionarissen is een speciaal statuut (Estatuto dos Funcionários de Justiça) van toepassing, zoals uiteengezet in Wetsbesluit nr. 343/1999 van 26 augustus 1999, zoals gewijzigd. Zij spelen een belangrijke rol bij de internationale justitiële samenwerking, met name wat betreft de uitvoering van Europese richtlijnen en verordeningen.

Het directoraat-generaal Rechtsbedeling (Direção-Geral da Administração da Justiça) is het orgaan van het Ministerie van Justitie dat verantwoordelijk is voor de werving van, het leidinggeven over en het ondersteunen van justitiële functionarissen.

De Raad van gerechtsfunctionarissen (Conselho dos Oficiais de Justiça) is het verantwoordelijke orgaan voor de beoordeling van de professionele verdienste van gerechtsfunctionarissen en voor het opleggen van disciplinaire maatregelen.

Meer informatie is te vinden op https://dgaj.justica.gov.pt/.

Bemiddelaars/mediators (Mediadores)

In artikel 2, punt b), van Wet 29/2013 van 19 april 2013 wordt een bemiddelaar/mediator gedefinieerd als “een onpartijdige en onafhankelijke derde die niet bevoegd is om stappen op te leggen aan de partijen die bemiddeling/mediation ontvangen en die hen helpt definitieve overeenstemming over het geschil te bereiken”. Deze wet beschermt ook de status van bemiddelaars/mediators die in Portugal werken en voorziet in bepalingen voor hun opname op de lijsten van elk van de openbare bemiddelingsdiensten. Dit wordt gedaan door middel van een selectieprocedure op grond van Uitvoeringsbesluit (Portaria) nr. 282/2010 van 25 mei 2010.

De werkzaamheden van bemiddelaars/mediators zijn erg belangrijk, aangezien zij de partijen helpen tot overeenstemming te komen, wat bijdraagt tot het in stand houden en, in sommige gevallen, herstellen van de sociale vrede. Portugal kent gespecialiseerde bemiddelaars/mediators die familie-, arbeids- en strafzaken behandelen. Er zijn ngo’s die werkzaam zijn op het gebied van bemiddeling/mediation, maar ook particuliere verenigingen die bemiddelingsdiensten en opleidingen voor bemiddelaars/mediators aanbieden.

Er is geen nationale gedragscode voor bemiddelaars/mediators, maar de bovengenoemde Wet op de bemiddeling/mediation bevat een hoofdstuk over de rechten en verplichtingen van bemiddelaars/mediators, die ook moeten handelen in overeenstemming met de beginselen die zijn vastgesteld in de Europese gedragscode voor bemiddelaars/mediators, die deel uitmaakt van hun opleiding.

Op het gedrag van bemiddelaars/mediators wordt toezicht gehouden door een openbare bemiddelingsdienst, die is opgesplitst in drie afdelingen die zich richten op civiele, arbeids- en strafzaken. Elke afdeling van de openbare bemiddelingsdienst wordt beheerd door een overheidsinstantie, die wordt aangewezen in de statuten van de instantie.

Bemiddelaars/mediators worden in Portugal niet opgeleid door een overheidsorgaan; in plaats daarvan worden zij opgeleid door particuliere instanties die worden gecertificeerd door het directoraat-generaal voor het Justitiebeleid (Direção Geral da Política de Justiça, DGPJ) overeenkomstig Uitvoeringsbesluit nr. 345/2013 van 27 november 2013, met een bijzondere nadruk op de naleving van het kwaliteitskader.

Het DGPJ beheert de openbare bemiddelingsdiensten via zijn kantoor voor geschillenbeslechting (GRAL). Hoewel het DGPJ geen informatie verstrekt over het vinden van een bemiddelaar/mediator, houdt het lijsten van bemiddelaars/mediators bij en kunnen bemiddelaars/mediators hierop worden opgenomen door deel te nemen aan de selectieprocedure die is vastgesteld in de regels die zijn goedgekeurd bij Uitvoeringsbesluit nr. 282/2010 van 25 mei 2010.

Meer informatie is te vinden op http://www.dgpj.mj.pt/.

Gerechtelijke administrateurs (Administradores Judiciais)

Gerechtelijke administrateurs zijn verantwoordelijk voor het toezicht op en de coördinatie van de handelingen die deel uitmaken van de speciale terugvorderingsprocedure (processo especial de revitalização); ze beheren of liquideren daarnaast de insolvente boedel in insolventieprocedures en voeren alle taken uit die bij het statuut of de wet aan hen zijn opgelegd. Een tijdelijke gerechtelijke administrateur, insolventieadministrateur of faillissementscurator wordt benoemd naargelang de taken die hij tijdens de procedure zal uitvoeren.

De rol van gerechtelijke administrateurs is uiteengezet in Wet nr. 22/2013 van 26 februari 2013.

Een gerechtelijke administrateur moet:

1. beschikken over een relevant universitair diploma en passende beroepservaring;
2. een stage van zes maanden voor gerechtelijke administrateurs afronden;
3. het toelatingsexamen met goed gevolg afleggen dat speciaal is ontworpen om de kennis die tijdens de stage is verworven te beoordelen;
4. zich niet in een situatie bevinden die onverenigbaar is met zijn professionele taken;
5. geschikt zijn voor het beroep.

De Commissie voor juridisch assistenten (Comissão para o Acompanhamento dos Auxiliares da Justiça, CAAJ) is verantwoordelijk voor de toelatingsprocedure voor gerechtelijke administrateurs en houdt toezicht op hun werkzaamheden.

Meer informatie is beschikbaar op https://caaj.justica.gov.pt/.

Industrieel-eigendomsfunctionarissen (Agente Oficial da Propriedade Industrial)

Industrieel-eigendomsfunctionarissen zijn in industrieel eigendom gespecialiseerde beroepsbeoefenaren, op wie bedrijven en natuurlijke personen een beroep kunnen doen bij het verdedigen van hun rechten en belangen op dit gebied.

Industrieel-eigendomsfunctionarissen hebben een vergunning van het Nationaal instituut voor industrieel eigendom (Instituto Nacional da Propriedade Industrial) om handelingen met betrekking tot industrieel eigendom uit te voeren namens hun cliënt, zonder te hoeven aantonen dat zij als advocaat gemachtigd zijn.

Toegang tot deze activiteit in Portugal is geregeld in Wetsbesluit nr. 15/95 van 24 januari 1995 (zoals gewijzigd) en Uitvoeringsbesluit nr. 239/2013 van 25 juli 2013.

Meer informatie is te vinden op https://inpi.justica.gov.pt/.

Organisaties die pro bono (gratis) juridische diensten aanbieden

Het Ministerie van Justitie waarborgt op het gehele Portugese grondgebied en in samenwerking met de Orde van advocaten en plaatselijke autoriteiten juridische adviesbureaus (Gabinetes de Consulta Jurídica), waar burgers gratis juridisch advies krijgen van juristen. Een lijst van deze bureaus met hun contactgegevens is beschikbaar op het internet, onder andere via de website van het directoraat-generaal voor het Justitiebeleid.

Juridische beroepen – inleiding

Roemenië kent de volgende juridische beroepen:

• openbare aanklagers
• rechters
• advocaten
• juridisch adviseurs
• notarissen
• gerechtsdeurwaarders
• gerechtsmedewerkers
• assistent-rechters
• assistent-magistraten

Openbare aanklagers

Organisatie

Onder het Roemeense Openbaar Ministerie vallen:

• parketten bij hoven van beroep, bij landelijke rechtbanken, bij rechtbanken voor minderjarigen en familiezaken, en districtsrechtbanken;
• parketten bij militaire rechtbanken.

1. Het hoogste orgaan is het parket bij het Hoge Hof van cassatie en justitie, waaronder gespecialiseerde diensten (het Nationale departement voor de bestrijding van corruptie en het Directoraat onderzoek naar georganiseerde misdaad en terrorisme).
2. Eerste niveau: parketten bij de districtsrechtbanken (176).
3. Tweede niveau: parketten bij de landelijke rechtbanken (42) en parket bij de rechtbank voor minderjarigen en familiezaken (1).
4. Derde niveau: parketten bij de hoven van beroep (15).

De Hoge Raad van de magistratuur (CSM) is de centrale instantie die verantwoordelijk is voor de regulering van het Openbaar Ministerie. De basis- en voortgezette beroepsopleiding van rechters en openbare aanklagers wordt verzorgd door het Nationaal Instituut van de magistratuur (INM), een overheidsinstantie met rechtspersoonlijkheid die onder toezicht staat van de Hoge Raad van de magistratuur. Het Openbaar Ministerie oefent zijn bevoegdheden uit via openbare aanklagers die werken bij de parketten. Er zijn parketten bij alle rechtbanken, met uitzondering van rechtbanken die zich toeleggen op handelsgeschillen.

Strafprocedures door de parketten bij hoven van beroep, landelijke rechtbanken, rechtbanken voor minderjarigen en familiezaken en districtsrechtbanken.

De institutionele hiërarchie van de parketten is als volgt:

1. De hoogste instantie is het parket bij het Hoge Hof van cassatie en justitie (parket van de procureur-generaal), geleid door de procureur-generaal van Roemenië. Deze instantie coördineert de activiteiten van de parketten bij de 15 hoven van beroep.
2. De parketten bij de hoven van beroep coördineren de activiteiten van de parketten bij de 43 landelijke rechtbanken (met inbegrip van de speciale rechtbank voor minderjarigen en familiezaken). Elk parket staat onder leiding van een hoofdaanklager.
3. De parketten bij de landelijke rechtbanken coördineren de activiteiten van de parketten bij de 176 districtsrechtbanken. Elk parket staat onder leiding van een hoofdofficier.
4. De parketten bij de 176 districtsrechtbanken vormen het eerste (laagste) niveau van de hiërarchie en worden geleid door hoofdofficieren.

Er zijn twee aparte gespecialiseerde instellingen bij het parket dat verbonden is aan het Hoge Hof van cassatie en justitie:

• de Nationale Dienst voor de bestrijding van corruptie (DNA), verantwoordelijk voor het onderzoek naar en de vervolging van corruptie. Deze dienst staat onder leiding van een hoofdaanklager;
• het Directoraat onderzoek naar georganiseerde misdaad en terrorisme (DIICOT), verantwoordelijk voor het onderzoek naar en de strafrechtelijke vervolging van georganiseerde misdaad en terroristische misdrijven. Het wordt geleid door een hoofdaanklager die samenwerkt met de Roemeense procureur-generaal.

Strafzaken door parketten bij militaire rechtbanken

Strafzaken met betrekking tot misdrijven die zijn gepleegd door militairen worden behandeld door de militaire parketten, die de juridische status van militaire eenheden hebben. Er zijn parketten bij militaire rechtbanken, de militaire rechtbank van Boekarest en het militaire hof van beroep van Boekarest.

De functionele hiërarchie van openbare aanklagers

De activiteiten van de openbare aanklagers moeten voldoen aan de beginselen van wettigheid, onpartijdigheid en hiërarchische controle.

De openbare aanklagers moeten hun ambt uitoefenen conform de wet, waarbij de menselijke waardigheid moet worden beschermd en gerespecteerd en de rechten van personen moeten worden verdedigd.

Aanklagers van elk parket rapporteren aan het hoofd van het desbetreffende parket. Deze rapporteert weer aan het hoofd van het parket dat een hogere positie inneemt in de hiërarchie.

De procureur-generaal van het parket bij het Hoge Hof van cassatie en justitie, de hoofdofficier van de Nationale Dienst voor de bestrijding van corruptie en de hoofdaanklager van het parket bij het hof van beroep kunnen rechtstreeks of via speciaal aangewezen aanklagers controle uitoefenen op de aanklagers die aan hen ondergeschikt zijn.

Rol en taken

In Roemenië zijn er twee categorieën openbare aanklagers:

1. civiele openbare aanklagers, die verantwoordelijk zijn voor het onderzoek naar en de vervolging van strafbare feiten die zijn gepleegd door burgers;
2. militaire openbare aanklagers, die verantwoordelijk zijn voor het onderzoek naar en de vervolging van strafbare feiten die voornamelijk zijn gepleegd door militairen.

Openbare aanklagers op nationaal niveau:

• de procureur-generaal van Roemenië (hoofd van het parket bij het Hoge Hof van cassatie en justitie);
• de hoofdaanklager (hoofd van het Nationale departement voor de bestrijding van corruptie en het Directoraat onderzoek naar georganiseerde misdaad en terrorisme);
• de hoofdaanklagers (hoofden van de parketten bij de hoven van beroep);
• de hoofdofficieren (hoofden van de parketten bij de landelijke rechtbanken en districtsrechtbanken);
• de sectorhoofden (hoofden van de interne sectoren van de parketten);
• de afdelingshoofden (hoofden van de interne afdelingen van de parketten);
• de diensthoofden (hoofden van de interne diensten van de parketten); en
• de openbare aanklagers.

De minister van Justitie kan, wanneer dat noodzakelijk wordt geacht, ambtshalve of op verzoek van de Hoge Raad van de magistratuur, aanklagers die zijn aangewezen door de procureur-generaal van Roemenië, de hoofdofficier van de Nationale Dienst voor de bestrijding van corruptie of de minister van Justitie zelf, verzoeken om bij de parketten het volgende na te gaan:

• de efficiëntie van de openbare aanklagers wat het beheer betreft;
• de prestaties van de openbare aanklagers en de wijze van uitvoering van de taken; en
• de kwaliteit van de werkrelaties met burgers en andere betrokkenen.

De maatregelen die openbare aanklagers kunnen treffen tijdens een strafrechtelijk onderzoek, of de daaruit voortvloeiende beslissingen vallen niet onder deze controle.

De minister van Justitie kan de procureur-generaal van Roemenië of, in voorkomend geval, de hoofdaanklager van de Nationale Dienst voor de bestrijding van corruptie verzoeken diverse verslagen uit te brengen over de activiteiten van parketten en kan schriftelijk instructies geven betreffende maatregelen die moeten worden getroffen om overtredingen en misdrijven te voorkomen en doeltreffend te bestrijden.

Het parket bij het Hoge Hof van cassatie en justitie dient een jaarverslag over de activiteiten in bij de Hoge Raad van de magistratuur en de minister van Justitie, die de conclusies met betrekking tot het verslag voorlegt aan het Roemeense parlement.

Rechters

Organisatie

De overheidsinstantie die verantwoordelijk is voor de regelgeving voor het beroep van rechter is de Hoge Raad van de magistratuur (CSM). De basis- en voortgezette beroepsopleiding van rechters en openbare aanklagers wordt verzorgd door het Nationaal Instituut van de magistratuur (INM), een overheidsinstantie met rechtspersoonlijkheid die onder toezicht staat van de Hoge Raad van de magistratuur.

Rol en taken

Rechters in Roemenië zijn gespecialiseerd in de volgende soorten geschillen:

• civiele zaken en tenuitvoerlegging in civiele zaken;
• strafzaken en tenuitvoerlegging in strafzaken;
• handelszaken (faillissementsrechters);
• zaken betreffende minderjarigen en familiezaken;
• bestuurlijke en belasting-/financiële zaken;
• zaken met betrekking tot arbeidsgeschillen en sociale zekerheid;
• grondwettelijke zaken;
• militaire zaken.

Organisatie van juridische beroepen: advocaten

Advocaten

De centrale instantie die verantwoordelijk is voor het beroep van advocaat is de Roemeense Nationale Orde van advocaten (UNBR), een publiekrechtelijke rechtspersoon bestaande uit alle ordes van advocaten in Roemenië. Die instantie ziet toe op de eerbiediging van het recht van verweer, de beroepsbekwaamheid en -ethiek, en de bescherming van de waardigheid en eer van de leden. Alle ordes van advocaten in Roemenië zijn aangesloten bij de UNBR.

Juridische gegevensbanken

Informatie over Roemeense advocaten is beschikbaar op de website van de Roemeense Nationale Orde van advocaten.

Is de toegang tot deze gegevensbank kosteloos?

Ja, toegang tot de gegevensbank is kosteloos.

Juridisch adviseurs

Op grond van de wet kunnen juridisch adviseurs verenigingen oprichten op districtsniveau, per sector of activiteitengebied (afhankelijk van hun beroepsbelangen) of, in voorkomend geval, nationale verenigingen, zulks conform de wet op verenigingen en stichtingen. Een van de beroepsverenigingen die is opgericht op grond van de wet op verenigingen en stichtingen, is de Orde van juridisch adviseurs in Roemenië (OCJR). Deze orde omvat alle colleges van juridisch adviseurs, die per district zijn georganiseerd. Juridisch adviseurs mogen ook deel uitmaken van andere beroepsverenigingen. De lijst met juridisch adviseurs is per district te raadplegen op de internetpagina's over de collega-leden van de Orde van juridisch adviseurs (de links zijn beschikbaar op de internetpagina van de orde).

Notarissen

Organisatie

Wettelijk is vastgelegd dat het Roemeense ministerie van Justitie de uitoefening van notariële diensten (diensten van algemeen belang) delegeert aan de Nationale Orde van notarissen (UNNP). De Nationale Orde van notarissen (UNNP) is de beroepsinstantie die de notarissen vertegenwoordigt, en is verantwoordelijk voor de organisatie van de beroepsgroep, de bescherming van de beroepsbelangen van de leden en van de reputatie van het ambt. Alle notarissen zijn aangesloten bij de UNNP. De notarissen zijn georganiseerd in 15 kamers, die elk zijn verbonden aan een hof van beroep.

Rol en taken

In Roemenië verlenen notarissen de volgende juridische diensten:

• het opstellen van de documenten vereist voor rechtsopvolging en testamentaire opvolging;
• het sluiten van contracten (verkoop-, ruil-, onderhouds-, schenkings-, hypotheek-, pand-, lease- en verhuurcontracten) en overige handelingen (borgstellingsakten die door diverse instellingen worden gevraagd voor hun bestuurders);
• het opstellen van de statuten voor bedrijven, verenigingen en stichtingen;
• legalisatie van documenten;
• legalisatie van handtekeningen en stempels;
• overige bij wet bepaalde diensten.

Andere juridische beroepen

Gerechtsdeurwaarders

De Roemeense Nationale Bond van gerechtsdeurwaarders (UNEJ) is een beroepsorganisatie met rechtspersoonlijkheid die alle gerechtsdeurwaarders omvat. De bond is verantwoordelijk voor de bescherming van de reputatie en het gezag van het beroep van gerechtsdeurwaarder. De belangrijkste taak van de bond is het behartigen en verdedigen van de beroepsbelangen van de leden. Gerechtsdeurwaarders zijn georganiseerd in 15 kamers, die elk verbonden zijn aan het desbetreffende hof van beroep.

De internetpagina van de bond bevat een lijst van gerechtsdeurwaarders.

Gerechtsmedewerkers

De centrale instantie die verantwoordelijk is voor de regelgeving voor het beroep van gerechtsmedewerker, is de Hoge Raad van de magistratuur (CSM).

De Nationale school voor gerechtsmedewerkers (SNG) is een overheidsinstantie met rechtspersoonlijkheid die onder toezicht staat van de Hoge Raad van de magistratuur. Deze school verzorgt de basis- en voortgezette beroepsopleiding van gerechtsmedewerkers.

In Roemenië zijn er meerdere categorieën gerechtsmedewerkers:

• zittingsmedewerkers;
• statistische medewerkers;
• documentatiemedewerkers;
• IT-medewerkers;
• archiefmedewerkers;
• griffiemedewerkers.

Voor nadere informatie over deze beroepscategorieën raadpleegt u het volgende document (354 Kb).

Assistent-rechters

Samen met de rechters maken de assistent-rechters deel uit van de formatie die in eerste aanleg beslist over vorderingen in verband met arbeidsconflicten en sociale zekerheid.

De assistent-rechters nemen aan de beraadslagingen deel en hebben een adviserende stem. Zij zetten hun handtekening onder de beslissingen en hun standpunt wordt in het vonnis opgenomen. Als zij een afwijkende mening hebben, vermelden zij daarvoor de reden. Wanneer de rechtsprekende formatie assistent-rechters omvat, kan de voorzitter een van hen vragen het vonnis op te stellen.

Assistent-rechters worden door de minister van Justitie op voordracht van de Economische en Sociale Raad voor vijf jaar benoemd. Zij moeten ten minste vijf jaar in een juridische functie hebben gewerkt en aan alle wettelijke voorwaarden voldoen.

Tijdens hun mandaat kunnen assistent-rechters in beginsel niet uit hun ambt worden gezet, vallen zij uitsluitend onder de wet en leggen zij de eed af die wettelijk is voorgeschreven voor rechters. Daarnaast zijn de wettelijke bepalingen over verplichtingen, verboden, onverenigbare functies, onregelmatigheden, tuchtrechtelijke sancties en redenen om rechters en openbare aanklagers uit hun ambt te zetten, ook op hen van toepassing.

Het totale aantal assistent-rechters en hun verdeling over de rechtbanken, afhankelijk van de hoeveelheid werk, wordt bij besluit van de minister van Justitie vastgesteld.

De voorwaarden en de procedure voor de selectie en voordracht door de Economische en Sociale Raad van kandidaten voor de functie van assistent-rechter, waarbij de succesvolle kandidaten door de minister van Justitie worden benoemd, zijn neergelegd in een regeringsbesluit. Het besluit bevat ook de voorwaarden voor de delegatie, detachering en overplaatsing van assistent-rechters.

Assistent-magistraten

Het Hoge Hof van cassatie en justitie heeft een college van assistent-magistraten, die bij rechtszittingen aanwezig zijn.

Assistent-magistraten hebben de volgende taken:

• zij zorgen ervoor dat de zittingsmedewerker en archiefmedewerker alles doen wat nodig is om de rechtszitting in goede orde te laten verlopen, en sturen de werkzaamheden van de zittingsmedewerker aan;
• zij stellen met het oog op de procedure bepaalde verslagen op (over de principiële ontvankelijkheid van een beroep in cassatie);
• zij registreren voor elke zaak de mondelinge pleidooien van de partijen en de openbare aanklager en de maatregelen waartoe de rechtbank heeft besloten;
• zij maken een proces-verbaal op van alles wat wordt besproken, behalve tijdens de rechtszitting;
• zij hebben een adviserende stem tijdens beraadslagingen;
• zij stellen rechterlijke beslissingen op, volgens het schema van de voorzitter van de rechtsprekende formatie, met inachtneming van de wettelijke termijnen.

Voor een uitvoerige beschrijving van het werk van assistent-magistraten raadpleegt u het volgende document (126 Kb).

Organisatie van de juridische beroepen

Juridische beroepen

In de Republiek Slovenië mag een persoon met een universitaire graad in de rechten (univerzitetni diplomirani pravnik) of eenieder die een juridische studie van de eerste en de tweede graad volgens de Bologna-structuur heeft afgerond, verschillende juridische en justitiële beroepen uitoefenen, waaronder rechter, openbare aanklager, landsadvocaat, advocaat en notaris.

Openbare aanklagers

Organisatie

Krachtens artikel 135 van de grondwet van de Republiek Slovenië stellen openbare aanklagers strafrechtelijke vervolging in en hebben zij andere bij wet bepaalde bevoegdheden. De organisatie en de bevoegdheden van de openbare aanklager zijn met name neergelegd in de wet betreffende openbare aanklagers (Zakon o državnem tožilstvu) en de wet betreffende strafvordering (Zakon o kazenskem postopku).

Er zijn in Slovenië elf arrondissementsparketten (okrožno državno tožilstvo) (Celje, Koper, Kranj, Krško, Ljubljana, Maribor, Murska Sobota, Nova Gorica, Novo Mesto, Ptuj, Slovenj Gradec), naast een nationaal Bureau van de speciale openbare aanklager (Specializirano državno tožilstvo) en een Landelijk Parket van de Republiek Slovenië (Vrhovno državno tožilstvo Republike Slovenije) in Ljubljana.

Het Bureau van de speciale openbare aanklager is verantwoordelijk voor het vervolgen van criminele activiteiten op het gebied van traditionele en economische misdrijven, terrorisme, corruptie en andere criminele activiteiten waarvoor opsporing en vervolging door speciaal georganiseerde en opgeleide openbare aanklagers vereist is. De afdeling voor onderzoek naar en vervolging van functionarissen met bijzondere bevoegdheden (Odelek za preiskovanje in pregon uradnih oseb s posebnimi pooblastili), ook bekend als de “speciale onderzoeksafdeling” (posebni oddelek), functioneert als een onafhankelijke eenheid binnen het Bureau van de speciale openbare aanklager. Openbare aanklagers van deze speciale onderzoeksafdeling zijn verantwoordelijk voor de vervolging van strafbare feiten die zijn begaan door politiefunctionarissen, functionarissen met politiebevoegdheden die in dienst zijn van een afdeling Interne zaken, militaire politiefunctionarissen, functionarissen van de inlichtingen- en veiligheidsdienst van het ministerie van Defensie en functionarissen van de Sloveense inlichtingen- en veiligheidsdienst. Ook begeleiden zij politiefunctionarissen die in dienst zijn van de afdeling.

Het Landelijk Parket is het hoogste parket in het land en bestaat uit:

• de advocaten-generaal bij het Hooggerechtshof (vrhovni državni tožilci) en de advocaten-generaal bij de gerechtshoven (višji državni tožilci);
• de openbare aanklagers met een tijdelijke of deeltijdtaak.

In beroepsprocedures voor gerechtshoven (višja sodišča) worden de beroepszaken behandeld door de advocaten-generaal bij de gerechtshoven. In procedures inzake buitengewone rechtsmiddelen op het gebied van strafrecht en op het gebied van civiele en administratieve zaken vertegenwoordigen de advocaten-generaal bij het Hooggerechtshof van de Republiek Slovenië het openbaar ministerie voor dit gerecht.

Het Landelijk Parket bestaat uit:

• drie afdelingen (de afdeling strafzaken (kazenski oddelek), de afdeling civiele en administratieve zaken (civilno-upravni oddelek) en de afdeling inzake opleiding en deskundig toezicht (oddelek za izobraževanje in strokovni nadzor)), en
• het deskundigheidscentrum (Strokovno informacijski center), dat tot taak heeft deskundige bijstand te verlenen op fiscaal, financieel en boekhoudkundig gebied en met betrekking tot andere disciplines die vereist zijn voor het efficiënte functioneren van openbare aanklagers, en de ontwikkeling, uniformiteit en uitvoering van informatieve ondersteuning van de bureaus van de openbare aanklagers te waarborgen.

Rol en taken

De belangrijkste taak van openbare aanklagers is het vervolgen van strafbare feiten. In dit kader zijn zij verantwoordelijk voor:

• het nemen van alle noodzakelijke maatregelen voor het opsporen van strafbare feiten en het opsporen van daders en voor het sturen van de werkzaamheden van de politie tijdens het vooronderzoek, waarbij de politie organisatorisch gezien onafhankelijk is;
• het indienen van verzoeken tot uitvoering van strafrechtelijke onderzoeken;
• het aanhangig maken van zaken bij de desbetreffende rechtbanken, en
• het aantekenen van beroep tegen niet-definitieve rechterlijke uitspraken, en het instellen van buitengewone rechtsmiddelen tegen definitieve rechterlijke uitspraken (rechtsmiddelen in strafzaken tegen uitspraken van rechtbanken in eerste aanleg worden ingesteld door de openbare aanklager die de strafzaak aanhangig maakte bij de rechtbank van eerste aanleg, terwijl buitengewone rechtsmiddelen door de advocaten-generaal bij het Hooggerechtshof worden ingesteld).

Het strafrecht staat openbare aanklagers ook toe om in het kader van de bestrijding van criminele verenigingen in bepaalde omstandigheden te kiezen voor alternatieven voor strafrechtelijke vervolging. Zo kan vooreerst worden gekozen voor een schikkingsprocedure en een voorwaardelijke opschorting van de strafvervolging als de verdachte bereid is de instructies van de openbare aanklager na te leven en bepaalde handelingen te verrichten volgens de aanwijzingen van de openbare aanklager. Als de schikking of de voorwaardelijke opschorting van de vervolging resultaat heeft, kan de openbare aanklager afzien van vervolging, wat wil zeggen dat de zaak buitengerechtelijk wordt opgelost. De openbare aanklager kan de rechtbank ook voorstellen een werkstraf op te leggen, waarbij de rechtbank de verdachte veroordeelt tot een specifieke straf of maatregel, zonder dat een zitting wordt gehouden.

Daarnaast verricht het Landelijk Parket taken die buiten het strafrecht vallen. In een van de drie afdelingen van het Landelijk Parket, de afdeling civiele en administratieve zaken, kunnen de advocaten-generaal een verzoek indienen tot bescherming van de rechtmatigheid (zahteva za varstvo zakonitosti) tegen beslissingen van hogere hoven (pritožbeno sodišče) in litigieuze, niet-contentieuze en andere civiele rechtszaken. De voorwaarde voor het instellen van dit buitengewone rechtsmiddel is de bescherming van het algemeen belang, een kwestie die alleen kan worden beoordeeld door het Landelijk Parket. De procespartijen kunnen dus geen verzoeken indienen tot bescherming van de rechtmatigheid.

Rechters

Organisatie

Beroepsrechters en lekenrechters

De status van rechters is geregeld in de artikelen 125 tot en met 134 van de grondwet van de Republiek Slovenië en in de wet inzake het ambt van rechter (Zakon o sodniški službi). Rechters worden aangesteld door het nationale parlement (Državni zbor) op voorstel van de Raad voor de rechtspraak van de Republiek Slovenië (Sodni svet RS). Het mandaat van de rechters is permanent. Leeftijdsvereisten en andere voorwaarden voor verkiezing zijn in de wet vastgesteld.

Om als rechter te worden aangesteld, moet een persoon voldoen aan de volgende algemene voorwaarden:

1. hij/zij is Sloveens burger is en beheerst de Sloveense taal actief;
2. hij/zij moet over de vereiste beroepsvaardigheden beschikken en in goede gezondheid verkeren;
3. hij/zij is ten minste dertig jaar oud;
4. hij/zij moet aan een universiteit in Slovenië een universitaire graad hebben behaald, met als beroepstitel advocaat, of de beroepstitel bachelor of law (VN) en master of law, of een gelijkwaardige buitenlandse kwalificatie in de rechten die wordt geattesteerd door een buitenlands kwalificatiecertificaat met een bijgevoegd advies over de kwalificatie of een bijgevoegd besluit tot erkenning van de kwalificatie voor arbeidsdoeleinden of een certificaat van erkenning (odločba o nostrifikaciji), of een door de Republiek Slovenië erkende graad van een juridische faculteit in het buitenland;
5. hij/zij moet zijn geslaagd voor het staatsexamen rechten;
6. hij/zij mag niet zijn veroordeeld voor een opzettelijk strafbaar feit;
7. hij/zij mag niet het voorwerp hebben uitgemaakt van een inbeschuldigingstelling of, op basis van een tenlastelegging, van een procedure betreffende een opzettelijk strafbaar feit dat ambtshalve wordt vervolgd.

Bij het verstrijken van hun ambtstermijn voldoen rechters die recht hebben gesproken of uitspraak hebben gedaan in onderzoeksprocedures of gerechtelijke procedures waarbij het oordeel de fundamentele vrijheden en mensenrechten heeft geschonden, niet aan de voorwaarden om opnieuw als rechter te worden aangesteld.

Rechters hebben de status van openbaar ambtenaar en zijn bij de uitoefening van hun taken gebonden door de grondwet en de wetten. Het rechtersambt is niet verenigbaar met ambten bij andere staatsorganen, plaatselijke overheidsorganen en organen van politieke partijen, en evenmin met andere ambten en werkzaamheden die bij wet zijn bepaald. Er is geen formele gespecialiseerde opleiding tot rechter. Het juridisch terrein waarop een rechter hoofdzakelijk actief is, hangt af van de interne organisatie van het individuele gerecht dat voor de uiteenlopende soorten geschillen verschillende juridische afdelingen heeft waarbinnen rechters worden aangewezen conform een jaarlijks werkprogramma. De Raad voor de rechtspraak beslist over bevordering tot een hogere rechterlijke positie en een hogere bezoldiging. Dit orgaan stelt ook aan het nationale parlement voor een rechter te ontslaan wanneer deze in de uitoefening van zijn/haar taken de grondwet heeft geschonden of een ernstige inbreuk heeft gemaakt op het recht of wanneer deze opzettelijk een strafbaar feit heeft begaan door misbruik te maken van zijn/haar ambt. De rangen binnen het rechtsambt zijn beschreven in de organisatie van de rechtbanken in Slovenië. Rechters kunnen verbonden zijn aan plaatselijke rechtbanken, arrondissementsrechtbanken, gerechtshoven of het Hooggerechtshof.

Rechters zijn lid van de Sloveense Vereniging van rechters, die is aangesloten bij de Internationale Vereniging van rechtersverenigingen (International Association of Judges). Het lidmaatschap van de vereniging is op vrijwillige basis.

Lekenrechters verlenen bijstand aan de professionele rechters in de kamers. Wanneer de wet voorziet in een uitspraak proces door een rechtsprekende formatie, wordt de kamer samengesteld uit een professionele rechter als voorzitter van de kamer en twee lekenrechters als leden van de kamer, tenzij anders bepaald in de wet. Wanneer de wet voorziet in een uitspraak door een rechtsprekende formatie van vijf leden, wordt de kamer samengesteld uit een professionele rechter als voorzitter van de kamer, uit een andere professionele rechter en drie lekenrechters als leden van de kamer, tenzij anders bepaald in de wet. Als lekenrechter kan worden aangesteld iedere onderdaan van de Republiek Slovenië ouder dan dertig jaar, die niet definitief is veroordeeld voor een strafbaar feit dat ambtshalve wordt vervolgd, die in goede gezondheid verkeert en over de nodige persoonlijke kwalificaties beschikt om deel te nemen aan de rechtsbedeling en die actief de Sloveense taal beheerst. De ambtstermijn van lekenrechters bedraagt vijf jaar en is hernieuwbaar. De president van elk gerechtshof benoemt en ontslaat de lekenrechters bij de arrondissementsrechtbanken die onder het rechtsgebied van het betrokken gerechtshof vallen.

De Raad voor de rechtspraak van de Republiek Slovenië

De Raad voor de rechtspraak van de Republiek Slovenië is het centrale orgaan dat verantwoordelijk is voor de regulering van het beroep.

De Raad voor de rechtspraak bestaat uit elf leden.

Vijf leden worden op voorstel van de president van de Republiek door het nationale parlement gekozen uit hoogleraren in de rechten aan de universiteit, advocaten en andere juristen. Zes leden worden gekozen door rechters van wie het mandaat permanent is. De leden van de Raad voor de rechtspraak kiezen uit hun midden de voorzitter.

De Raad voor de rechtspraak heeft de volgende bevoegdheden:

Krachtens de regelingen inzake rechtbanken en het ambt van rechter heeft de Raad voor de rechtspraak de volgende bevoegdheden:

1. met betrekking tot de selectie, de benoeming en het ontslag van rechters en van presidenten, voorzitters en vicevoorzitters van rechtbanken en hogere rechtscolleges:

• het opstellen van een voorafgaand advies in het kader van de benoemingsprocedure betreffende de president van het Hooggerechtshof;
• het aan het nationale parlement voordragen van kandidaten voor de benoeming als rechter in het Hooggerechtshof;
• het benoemen en ontslaan van presidenten, voorzitters en vicevoorzitters van rechtbanken en hogere rechtscolleges, met uitzondering van de president van het Hooggerechtshof;
• het selecteren van kandidaten voor rechtersvacatures;
• het aan het nationale parlement voordragen van kandidaten voor hun verkiezing als rechter;
• het benoemen van een rechter in een vacante post;
• het opstellen van een met redenen omkleed advies in het kader van de ontslagprocedure betreffende de president van het Hooggerechtshof;
• het informeren van het nationale parlement over de definitieve veroordeling van een rechter;
• het aan het nationale parlement voorstellen van het ontslag van een rechter;
• het aannemen van een verklaring over het staken van de functie/werkzaamheden als rechter;

2. met betrekking tot andere personeelskwesties inzake rechters: het nemen van besluiten/uitspraak doen over:

• de onverenigbaarheid met openbare functies als deze een negatieve invloed hebben op de rechterlijke macht;
• de bevordering naar een hogere rechterlijke functie en
• een snellere bevordering in rang, naar de functie van senior rechter (svetnik) of naar die van een nog hogere rechter, en
• de buitengewone bevordering naar een hogere rechterlijke functie;
• de bekrachtiging van de beoordeling volgens welke een rechter niet geschikt is voor zijn/haar functie;
• een voorstel ter beëindiging van een strafbaar feit begaan door een rechter die meent dat op enigerlei wijze inbreuk is gemaakt op zijn/haar onafhankelijkheid;
• een beroep tegen het besluit tot overplaatsing of tot benoeming in de post/functie van rechter of de functie van senior rechter en tegen het besluit tot indeling in een rang;
• de overplaatsing van een rechter;
• de aanstelling van een rechter bij het Constitutioneel Hof van de Republiek Slovenië, het Hooggerechtshof, een gerechtshof, de speciale afdeling van een arrondissementsrechtbank, dan wel als deskundige bij de Raad voor de rechtspraak of bij het Centrum voor justitiële opleiding, of voor het verrichten van veeleisender werkzaamheden als deskundige bij het ministerie;
• de vrijstelling van de taken als rechter;
• de toekenning van justitiële beurzen;

3. met betrekking tot tuchtrechtelijke procedures:

• het aanwijzen van de tuchtrechtelijke instanties;
• het voorstellen van initiatieven voor tuchtrechtelijke procedures tegen rechters;
• het uitvoeren van een tuchtrechtelijke sanctie tegen een rechter, indien uit hoofde van de wet inzake het ambt van rechter aan hem/haar een dergelijke sanctie is opgelegd in de vorm van opschorting van promotie, salarisverlaging of overplaatsing naar een andere rechtbank;
• het nemen van besluiten over maatregelen tot tijdelijke opschorting van de taken van de president van het Hooggerechtshof;
• het nemen van besluiten over beroepsprocedures die worden ingesteld tegen besluiten van de president van het Hooggerechtshof over maatregelen tot tijdelijke opschorting van de taken van een rechter;

4. met betrekking tot andere taken:

• het vaststellen van criteria voor de selectie van kandidaat-rechters na advies van de minister en van kwaliteitscriteria voor de beoordeling van de werkzaamheden van rechters;
• het vaststellen van de code inzake rechtsethiek;
• het benoemen van de leden van de Commissie ethiek en integriteit;
• het vaststellen van instructies over de wijze van verkiezing van de leden van de personeelsraden en over de oproepingen tot die verkiezingen;
• het goedkeuren van het beleid voor het opsporen en beheersen van risico’s van corruptie in de rechtbanken en van hun blootstelling aan corruptie, en toezien op de uitvoering van dit beleid;
• het opstellen van voorafgaande adviezen over de personeelsformatie van de organisatorische eenheden van de rechtbanken;
• het opstellen van voorafgaande adviezen in het kader van de procedure voor de vaststelling van het aantal rechtersposten binnen een bepaalde rechtbank;
• het opstellen van adviezen over het jaarverslag van het Hooggerechtshof inzake de doelmatigheid en doeltreffendheid van de rechtbanken, en over de voorgestelde financieringsplannen voor de rechtbanken;
• het opstellen van adviezen ten behoeve van het nationale parlement en het ministerie betreffende de wetten inzake rechtbanken en het ambt van rechter;
• het indienen van verzoeken tot inleiding van onderzoeksprocedures betreffende de (grond)wettigheid van bepalingen, indien deze inbreuk maken op de grondwettelijke status of grondwettelijke rechten van de rechterlijke macht;
• het indienen van met redenen omklede verzoeken tot gelasting van controle op activiteiten in een bepaalde zaak;
• het opstellen van adviezen over maatregelen van bewaring of de inleiding van een strafprocedure.

Tenzij anders bepaald in de wet of in zijn Reglement van orde neemt de Raad voor de rechtspraak besluiten in een openbare stemming en met een meerderheid van stemmen van alle raadsleden.

De Raad voor de rechtspraak beslist bij tweederdemeerderheid van stemmen van alle raadsleden in de volgende gevallen:

• voorstellen voor de verkiezing van rechters;
• benoemingen en promoties van rechters;
• benoemingen en ontslagen van presidenten, voorzitters en vicevoorzitters van rechtbanken en hogere rechtscolleges;
• indelingen in een rang;
• beroepen tegen besluiten tot overplaatsing of tot benoeming in de post/functie van rechter of de functie van senior rechter;
• beroepen tegen besluiten tot indeling in een rang;
• voorstellen voor het ontslag van rechters;
• bekrachtigingen van beoordelingen volgens welke een rechter niet geschikt is voor zijn/haar functie;
• vaststelling van criteria voor de selectie van kandidaat-rechters;
• vaststelling van kwaliteitscriteria voor de werkzaamheden van rechters;
• in andere gevallen, indien daarin bij wet is voorzien.

Overeenkomstig zijn Reglement van orde kan de Raad voor de rechtspraak nog besluiten nemen over andere kwesties, waarbij hij dan besluit met tweederdemeerderheid van stemmen van alle raadsleden.

Advocaten

In artikel 137 van de grondwet van de Republiek Slovenië is bepaald dat de advocatuur (Odvetništvo) een autonome, onafhankelijke dienst is binnen het gerechtelijk systeem, die bij wet wordt geregeld. De advocatenwet (Zakon o odvetništvu) bepaalt dat een advocaat bij de uitoefening van zijn/haar taken juridisch advies verstrekt, partijen voor de gerechten en andere overheidsorganen vertegenwoordigt en verdedigt, documenten opstelt en partijen vertegenwoordigt inzake hun rechtsbetrekkingen. Alleen een advocaat kan een partij tegen betaling voor een rechtbank vertegenwoordigen; in bepaalde gevallen kan een stagiair de plaats van de advocaat innemen.

Een advocaat moet aan de volgende voorwaarden voldoen:

1. hij/zij moet een Sloveens staatsburger zijn;
2. hij/zij moet over de vereiste beroepsvaardigheden beschikken;
3. hij/zij moet de volgende beroepstitel hebben behaald in de Republiek Slovenië of een equivalente kwalificatie in het buitenland hebben verkregen, zoals erkend in overeenstemming met de wet betreffende de erkenning en beoordeling van diploma’s:
   • de beroepstitel van advocaat met een universitaire graad;
   • de beroepstitel van bachelor of law (VN) en master of law;
   • de beroepstitel van master of law op basis van een masterprogramma uit de tweede Bologna-cyclus;
4. hij/zij moet zijn geslaagd voor het staatsexamen rechten;
5. hij/zij moet vier jaar praktijkervaring hebben als advocaat met een universitaire graad in de rechten, waarvan ten minste één jaar na het behalen van het staatsexamen bij een advocaat of advocatenpraktijk, een rechtbank, het openbaar ministerie, de landsadvocaat of een notaris in een normale arbeidsrelatie gesloten op basis van een voltijdse arbeidsovereenkomst;
6. hij/zij moet de Sloveense taal actief beheersen;
7. hij/zij moet als betrouwbaar worden beschouwd voor de uitoefening van de taken van een advocaat;
8. hij/zij moet beschikken over passende uitrusting en huisvesting voor de uitoefening van de taken van een advocaat;
9. hij/zij is geslaagd voor een examen voor het testen van de kennis over de advocatuur, het officiële tarief voor advocatenvergoedingen en de gedragscode voor advocaten aangesloten bij de Orde van Advocaten van Slovenië (Odvetniška zbornica Slovenije).

In strafzaken mag alleen een advocaat een persoon die aan het strafrechtelijke onderzoek wordt onderworpen, vertegenwoordigen.

In civiele zaken kan een partij voor een plaatselijke rechtbank worden vertegenwoordigd door eenieder met volledige rechtsbevoegdheid, terwijl uitsluitend een advocaat of een andere persoon die een staatsexamen voor advocaten heeft afgelegd een gemachtigde vertegenwoordiger kan zijn voor een arrondissementsrechtbank, een gerechtshof of het Hooggerechtshof. In procedures betreffende buitengewone rechtsmiddelen is vertegenwoordiging door een advocaat verplicht (met uitzondering van een partij of een wettelijke vertegenwoordiger die zelf is geslaagd voor het staatsexamen rechten).

Vertegenwoordiging door een advocaat is ook verplicht voor alle rechtbankprocedures die onder de wet op de geestelijke gezondheidszorg (Zakon o duševnem zdravju) vallen.

Een buitenlandse advocaat die gerechtigd is in eigen land het ambt van advocaat uit te oefenen, mag in de Republiek Slovenië onder de voorwaarden zoals bepaald in de advocatenwet, het volgende doen:

• specifieke advocaatdiensten verrichten die verband houden met de praktijkvoering van een advocaat;
• het ambt van advocaat uitoefenen onder de titel van het ambt uit zijn/haar eigen land;
• het ambt van advocaat uitoefenen onder de Sloveense beroepstitel “odvetnik”.

Zijn/haar eigen land wordt geacht het land te zijn waarin de advocaat gerechtigd is het ambt van advocaat uit te oefenen met de ambtstitel die hij/zij heeft verkregen in overeenstemming met de regels van dat land.

Ingevolge de desbetreffende wet zijn advocaten uit andere lidstaten van de Europese Unie degenen die gerechtigd zijn het ambt van advocaat in enige lidstaat van de Europese Unie uit te oefenen met de ambtstitel die zij hebben verkregen krachtens de regels van die lidstaat. Een advocaat uit een ander land dat een lidstaat is van de Europese Unie wordt opgenomen in het register van buitenlandse advocaten die het ambt van advocaat mogen uitoefenen in de Republiek Slovenië onder de beroepstitel van “odvetnik”, met alle rechten en verplichtingen die van toepassing zijn op een advocaat, indien die persoon voldoet aan alle wettelijke bepalingen en is geslaagd voor het examen om de kennis te testen van de nationale wetgeving van de Republiek Slovenië. Nadere details over het examen en de procedure voor het afleggen ervan zijn opgenomen in het besluit betreffende het examen voor advocaten uit andere landen (Uredba o preizkusnem izpitu za odvetnike iz drugih držav).

De advocaat mag in beperkte mate reclame maken voor zijn/haar activiteit, want de wet schrijft de toegestane vormen van reclame voor. Hij/zij oefent zijn/haar ambt zelfstandig of in een advocatenpraktijk uit. De vertegenwoordigende organisatie van advocaten is de Orde van Advocaten van Slovenië, die haar eigen regels en statuten heeft. Het recht om het ambt van advocaat uit te oefenen wordt verkregen door inschrijving op het tableau van advocaten, dat door de Orde van Advocaten van Slovenië wordt bijgehouden. Een advocaat die beschikt over het vereiste niveau of de juiste specifieke opleiding, kan onder bepaalde voorwaarden aan de Orde van Advocaten van Slovenië vragen hem/haar de status van gespecialiseerd advocaat te verlenen. De betaling voor de diensten van een advocaat is geregeld in de tarievenlijst die wordt opgesteld door de Orde van Advocaten van Slovenië met instemming van de minister van Justitie.

Juridische databases

Basisregelgeving met betrekking tot de advocatuur is in het Engels beschikbaar op de website van de Orde van Advocaten.

De Orde van Advocaten beheert een zoekmachine (in het Sloveens en het Engels), die kan worden gebruikt om te zoeken naar advocaten op:

• naam;
• regio;
• kennis van buitenlandse talen, en
• werkgebieden.

Notarissen

Organisatie

Artikel 137, lid 2, van de grondwet van de Republiek Slovenië bepaalt dat het notariaat een bij wet geregeld overheidsambt is. De notariswet (Zakon o notariatu) bepaalt het volgende: in overeenstemming met de bepalingen van deze wet stellen notarissen, als personen die het vertrouwen van het publiek genieten, authentieke akten op betreffende juridische transacties, intentieverklaringen en rechtsfeiten; zij nemen documenten, geld en waardepapieren in bewaring voor levering aan derden of aan overheidsorganen; zij voeren op aanwijzing van de rechter de taken uit die aan hen krachtens de wet kunnen worden toevertrouwd.

Om te worden benoemd, moet een notaris aan de volgende voorwaarden voldoen:

1. hij/zij moet een staatsburger van de Republiek Slovenië, van een andere lidstaat van de Europese Unie of de Europese Economische Ruimte of van de Zwitserse Confederatie of een lidstaat van de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling zijn;
2. hij/zij moet over de vereiste beroepsvaardigheden beschikken en in goede gezondheid verkeren;
3. hij/zij moet aan een universiteit in Slovenië een universitaire graad hebben behaald, met als beroepstitel advocaat, of de beroepstitel bachelor of law (VN) en master of law, of een gelijkwaardige buitenlandse kwalificatie in de rechten die wordt geattesteerd door een buitenlands kwalificatiecertificaat met een bijgevoegd advies over de kwalificatie of een bijgevoegd besluit tot erkenning van de kwalificatie voor arbeidsdoeleinden of een certificaat van erkenning (odločba o nostrifikaciji), of een door de Republiek Slovenië erkende graad van een juridische faculteit in het buitenland;
4. hij/zij moet zijn geslaagd voor het staatsexamen rechten;
5. hij/zij moet vijf jaar praktijkervaring hebben als advocaat-stagiair, waarvan ten minste één jaar bij een notaris en één jaar bij een rechtbank, een advocaat of een landsadvocaat;
6. hij/zij moet als betrouwbaar worden beschouwd voor de uitoefening van de taken van een notaris;
7. hij/zij moet de Sloveense taal actief beheersen;
8. hij/zij moet beschikken over passende uitrusting en huisvesting voor de uitoefening van de taken van een notaris;
9. hij/zij moet jonger zijn dan 64 jaar.

Niettegenstaande het bovenstaande punt 1, kunnen ook burgers van een land dat geen lid is van de Europese Unie of de Europese Economische Ruimte, of van een land dat niet de Zwitserse Confederatie is noch een lidstaat van de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling tot notaris worden benoemd, mits er sprake is van wettelijke en feitelijke wederkerigheid.

De taken van een notaris zijn onverenigbaar met die van een advocaat, een bezoldigd ambt of een bezoldigde functie.

Een notaris is niet bevoegd om taken uit te voeren die onverenigbaar zijn met het vereiste aanzien en de vereiste integriteit of die afbreuk doen aan het vertrouwen in de onpartijdigheid van een notaris of de geloofwaardigheid van de door hem/haar opgestelde documenten.

Een notaris wordt door de minister van Justitie benoemd op een vacante post. Voordat een notaris wordt benoemd, wordt het oordeel van de Orde van Notarissen van Slovenië (Notarska zbornica Slovenije) over de kandidaat gevraagd. Het aantal notarissen is beperkt en wordt bepaald op grond van criteria die worden vastgesteld door het ministerie van Justitie. Enkel wanneer zich enige in de wet omschreven onregelmatigheid voordoet, wordt de notaris ontslagen door de minister van Justitie. De Orde van Notarissen is de belangrijkste organisatie voor notarissen.

Notarissen zijn bij wet verplicht lid te worden van de Orde van Notarissen van Slovenië.

Rol en taken

Notarissen voeren een overheidsambt uit en stellen voornamelijk openbare en particuliere documenten op die van groot belang zijn voor de betrouwbaarheid van juridische transacties.

Openbare documenten die vaak door notarissen worden opgesteld, zijn notariële verslagen en notariële notulen. Hoewel een notaris elk soort schriftelijke overeenkomst kan opstellen voor partijen, zijn er bepaalde soorten overeenkomsten en statuten van besloten en naamloze vennootschappen die overeenkomstig de Sloveense wetgeving uitsluitend geldig zijn indien ze zijn opgesteld in notariële vorm. Een notaris kan ook de laatste wilsbeschikking en het testament van personen vastleggen. Daarnaast is het soms nodig om afschriften van documenten en handtekeningen te laten legaliseren door een notaris, zodat hun geldigheid in de rechtbank wordt erkend. Documenten en waardepapieren kunnen bij een notaris in bewaring worden gegeven.

Juridische databases

De website van de Orde van Notarissen biedt toegang tot een lijst van alle notarissen in Slovenië met contactgegevens en een eenvoudige zoekmachine.

Via de website verkrijgt u toegang tot drie registers die worden beheerd door de Orde van Notarissen:

• register van notaris-beheerders (registra skrbniških notarjev);
• register met contracten inzake de oprichting van beheerrekeningen (registra skrbniških pogodb);
• centraal testamentenregister (centralni register oporok).

Andere juridische beroepen

Juridische hulp(372 Kb) (372 Kb)

Landsadvocaten

De taken van landsadvocaten worden omschreven in de nieuwe, op 20 november 2017 van toepassing geworden landsadvocatenwet (Zakon o državnem odvetništvu), waarbij de instelling van landsadvocaat ingrijpend is gewijzigd.

Landsadvocaten verrichten speciale taken op het gebied van de bescherming van de rechten en belangen van vermogensrechtelijke en andere aard van de staat middels de wettelijke vertegenwoordiging van de staat voor de rechtbanken en de overheidsinstanties van de Republiek Slovenië, voor buitenlandse rechtbanken en arbitrageorganen en voor internationale rechtbanken en arbitrageorganen. Daarnaast verrichten zij ook taken op het vlak van juridisch advies, vreedzame geschillenbeslechting in procedures voorafgaand aan een proces en andere taken zoals bepaald in bovengenoemde wet en andere regelingen.

De taken van landsadvocaat worden verricht door de procureur-generaal en zijn/haar plaatsvervang(st)er in hun hoedanigheid van ambtenaar, de landsadvocaten bij de gerechtshoven, de landsadvocaten en de kandidaten voor deze functie, die volgens de nieuwe wet de status van openbaar ambtenaar hebben. Om politieke benoemingen te voorkomen, is bij de selectieprocedure voor de procureur-generaal en de advocaten-generaal bij de gerechtshoven voorzien in een advies van de commissie voor de beoordeling van de geschiktheid van kandidaten, die uit onafhankelijke deskundigen bestaat.

De procureur-generaal wordt benoemd door de regering van de Republiek Slovenië op met redenen omklede voordracht van de minister van Justitie, mits vooraf het advies van bovengenoemde beoordelingscommissie is ingewonnen. De plaatsvervang(st)er van de procureur-generaal wordt benoemd door de regering van de Republiek Slovenië op voordracht van de procureur-generaal met instemming van de minister van Justitie; hij/zij moet worden gekozen uit de landsadvocaten bij de gerechtshoven. De procureur-generaal en zijn/haar plaatsvervang(st)er worden benoemd voor een ambtstermijn van zes jaar met de mogelijkheid van verlenging. Het is voor het verrichten van de taken van landsadvocaten bij de gerechtshoven, landsadvocaten en kandidaten voor deze functie noodzakelijk een arbeidsrelatie aan te gaan in het kader waarvan, naast de bijzondere voorwaarden van de landsadvocatenwet, ook moet worden voldaan aan de voorwaarden van de ambtenarenwet.

De landsadvocaat is onafhankelijk bij de vervulling van de taken van wettelijke vertegenwoordiging in een bepaalde zaak.

Links

Informatie over juridische beroepen op de website van het Landelijk Parket van de Republiek Slovenië

Informatie over juridische beroepen

Informatie over juridische beroepen op de website van de Sloveense rechterlijke macht

Informatie over juridische beroepen op de website van de Orde van Advocaten van Slovenië

Informatie over juridische beroepen op de website van de Orde van Notarissen van Slovenië

Informatie over juridische beroepen op de website van het kantoor van de landsadvocaat

Juridische beroepen – inleiding

Openbare aanklagers

Organisatie

Het openbaar ministerie in Slowakije is een onafhankelijk staatsorgaan, met aan het hoofd de procureur-generaal. Binnen zijn bevoegdheden biedt het openbaar ministerie bescherming van de rechten en de belangen van natuurlijke en rechtspersonen en van de staat zoals deze wettelijk zijn gewaarborgd.

Het openbaar ministerie van Slowakije beschikt over een eigen begrotingshoofdstuk in de staatsbegroting.

Het statuut en de rol van het openbaar ministerie en de procureur-generaal zijn vastgesteld in de grondwet van Slowakije (artikel 149) en in wet nr. 153/2001 Coll. inzake het openbaar ministerie, waarin de bevoegdheden van de procureur-generaal en de andere openbare aanklagers zijn omschreven. Ook de organisatie en het beheer van het openbaar ministerie zijn wettelijk vastgesteld. Het statuut, de rechten en de verantwoordelijkheden van de openbare aanklagers zijn vastgesteld in wet nr. 154/2001 Coll. inzake de openbare aanklagers en de aanklagers in opleiding.

Hiërarchie

Om zijn taak als instantie die de rechten beschermt te kunnen vervullen, moet het openbaar ministerie hiërarchisch zijn georganiseerd. Zo kunnen wetten en andere algemene bindende voorschriften, maar ook het strafrecht, op uniforme wijze ten uitvoer worden gelegd.

Binnen deze hiërarchie zijn de openbare aanklagers ondergeschikt aan elkaar en zijn zij allen ondergeschikt aan de procureur-generaal van Slowakije.

Bevoegdheden

Het openbaar ministerie beschikt over de volgende bevoegdheden:

• strafrechtelijke vervolging van verdachten van overtredingen en misdrijven en controle op de naleving van wetgeving vóór aanvang van de strafrechtelijke procedure en tijdens het onderzoek;
• controle op de naleving van wetgeving betreffende personen die gedeeltelijk of volledig van hun vrijheid zijn beroofd vanwege een besluit binnen het justitiële apparaat of van een ander bevoegd staatsorgaan;
• uitoefening van bevoegdheden in het kader van gerechtelijke procedures bij rechtbanken;
• vertegenwoordiging van de staat bij strafvervolging, indien dit op grond van een specifieke wet verplicht is;
• controle op naleving van wetgeving door overheidsinstellingen, binnen de grenzen van de wet;
• bevoegdheden op het gebied van internationale samenwerking binnen de grenzen zoals bepaald in specifieke wetten, internationale verdragen die in overeenstemming met wettelijke bepalingen zijn vastgesteld en juridisch bindende handelingen van de Europese Unie;
• deelname aan de voorbereiding en de tenuitvoerlegging van maatregelen waarmee wetsovertredingen worden voorkomen en van andere bindende algemene voorschriften;
• deelname aan het wegnemen van de oorzaken en omstandigheden van criminele activiteiten, en aan de preventie en uitroeiing van criminaliteit;
• deelname aan de opstelling van wetgevingsbepalingen (deelname aan het wetgevingsproces);
• uitvoering van andere taken, indien dit is vereist op grond van een specifieke wet of een internationaal verdrag dat in overeenstemming met wettelijke bepalingen is vastgesteld.

Taken

De procureur-generaal en de openbare aanklagers voeren alle taken uit die binnen de bevoegdheden van het openbaar ministerie vallen en zetten alle wettelijke instrumenten in om hun taken uit te voeren en aan hun verplichtingen te voldoen. Zij hebben de volgende verplichtingen:

• tenuitvoerlegging (voor zover hun kennis reikt) van de grondwet van Slowakije, constitutionele wetten, andere wetten, internationale verdragen die in overeenstemming met wettelijke bepalingen zijn vastgesteld en andere bindende algemene voorschriften;
• eerbiediging en bescherming van de menselijke waardigheid en de fundamentele rechten en vrijheden en het tegengaan van iedere vorm van discriminatie;
• bescherming van het algemeen belang;
• initiatief tonen en rechtvaardigheid, onpartijdigheid en zorgvuldigheid aan de dag leggen.

Hiërarchie

De organisatiestructuur van het openbaar ministerie van Slowakije bestaat uit de volgende organen.

Het parket van de procureur-generaal: het hoogste orgaan, dat aan het hoofd staat van het openbaar ministerie en de volgende organen bevat:

• het bureau van het speciaal parket, dat is belast met de opsporing van corruptie en georganiseerde misdaad en desbetreffende vervolging;
• de regionale parketten (8), waaraan de districtsparketten in elke regio ondergeschikt zijn; en
• de districtsparketten (55).

Het parket van de procureur-generaal is gevestigd in Bratislava.

De zetels en de territoriale rechtsgebieden van de lagere parketten zijn dezelfde als die van de overeenkomstige rechtbanken. De zetels en de territoriale bevoegdheid vallen echter niet samen met de bestuurlijke indeling van het land.

Een openbare aanklager vervult zijn of haar functies in het kader van een arbeidsrelatie, die bij de benoeming wordt vastgesteld. De openbare aanklagers worden voor onbepaalde tijd aangesteld door de procureur-generaal. Bij zijn of haar aanstelling moet de persoon in kwestie een eed zonder voorbehoud afleggen.

Voorwaarden

Alleen personen met de Slowaakse nationaliteit kunnen als openbare aanklager worden aangesteld. Zij moeten voorts aan de volgende voorwaarden voldoen:

• op de dag van aanstelling ten minste 25 jaar oud zijn;
• in het bezit zijn van een masterdiploma in de rechten aan de faculteit der rechtsgeleerdheid van een universiteit in Slowakije of in het bezit zijn van een erkend document waaruit blijkt dat zij aan een buitenlandse universiteit een masterdiploma in de rechten hebben behaald; als zij eerst een bachelordiploma en vervolgens een masterdiploma hebben behaald, moet het in beide gevallen om een diploma in de rechten gaan;
• over volledige rechtsbevoegdheid beschikken en medisch gezien in staat zijn de functie van openbare aanklager te vervullen;
• geen strafblad hebben en moreel geschikt zijn voor de functie;
• de officiële taal beheersen;
• woonachtig zijn op Slowaaks grondgebied;
• geen lid zijn van een partij of politieke beweging;
• het examen van het openbaar ministerie met goed gevolg hebben afgelegd;
• geslaagd zijn voor het vergelijkend examen, tenzij in de wet anders is bepaald;
• schriftelijk instemmen met de aanstelling als openbare aanklager bij een specifiek parket.

Alleen openbare aanklagers in opleiding kunnen zich inschrijven voor het examen van het openbaar ministerie. Vacatures kunnen na een vergelijkend examen worden vervuld door openbare aanklagers in opleiding.

Examens voor juridisch deskundigen, advocaten en notarissen worden op grond van die wet ook beschouwd als een examen van het openbaar ministerie.

Bevordering tot hoofdaanklager of een andere functie op een hoger niveau geschiedt alleen na een vergelijkend examen en op advies van het college van het openbaar ministerie.

Voor tijdelijke detachering van een openbare aanklager bij een ander parket moet de persoon in kwestie daarmee instemmen. Een openbare aanklager kan tijdelijk zonder zijn of haar instemming bij een ander parket worden gedetacheerd als dat nodig is om de taken van dat parket adequaat uit te voeren. Dit is mogelijk gedurende maximaal zestig werkdagen per kalenderjaar.

Voor overplaatsing van een openbare aanklager naar een ander parket is ook zijn of haar instemming nodig. Hiertoe moet een overplaatsingsaanvraag zijn ingediend of is een besluit van de disciplinaire commissie vereist over een dergelijke overplaatsing.

De procureur-generaal kan overgaan tot schorsing van een openbare aanklager die strafrechtelijk wordt vervolgd voor het opzettelijk hebben begaan van een strafbaar feit of voor het hebben begaan van een strafbaar feit wegens een nalatigheid die verband houdt met de uitoefening van de functie van openbare aanklager, of tegen wie een disciplinaire procedure is ingesteld die tot gevolg kan hebben dat de persoon in kwestie uit zijn of haar functie bij het openbaar ministerie wordt ontheven.

De arbeidsrelatie van een openbare aanklager kan enkel worden beëindigd indien hiervoor wettelijk vastgestelde redenen zijn.

Rollen en verantwoordelijkheden

Een openbare aanklager ziet toe op de naleving van de wet vóór strafrechtelijke maatregelen en tijdens het onderzoek. In het kader van deze controlerende functie heeft de openbare aanklager de volgende bevoegdheden:

• instructies met bindende kracht geven aan de politiediensten, vóór aanvang van de strafrechtelijke procedure en tijdens het onderzoek en het beknopte onderzoek naar misdrijven, en termijnen opleggen voor de behandeling van een zaak. Iedere instructie moet in het desbetreffende dossier worden opgenomen;
• dossiers, documenten, materiaal en rapporten aanvragen over de stand van het onderzoek van de politiediensten wanneer een procedure is ingesteld, om na te gaan of de politie haar werkzaamheden binnen de gestelde termijnen uitvoert;
• ondersteuning bieden bij de werkzaamheden van de politiediensten, andere werkzaamheden organiseren, het gehele onderzoek of het beknopte onderzoek persoonlijk leiden of een besluit nemen. Hierbij moet de openbare aanklager te allen tijde handelen volgens de wet. Tegen besluiten van de openbare aanklagers en de politiediensten kunnen klachten worden ingediend;
• een zaak terugverwijzen naar de politiediensten met aanvullende instructies voor het onderzoek of het beknopte onderzoek en hiervoor een termijn vaststellen. De openbare aanklager stelt de verdachte en het slachtoffer in kennis van de terugverwijzing van een zaak;
• ongefundeerde of onwettige besluiten die door de politiediensten zijn genomen, intrekken en deze vervangen door eigen besluiten. Een openbare aanklager kan een strafrechtelijke procedure onderbreken of een zaak doorverwijzen binnen een termijn van dertig dagen. Als de openbare aanklager een besluit van de politiediensten vervangt door een eigen besluit om een andere reden dan een klacht van iemand die hiertoe gemachtigd is, kan een klacht worden ingediend tegen het besluit van de openbare aanklager of de politie. Een openbare aanklager kan ook instructies met bindende kracht geven om een onderzoek of een beknopt onderzoek te starten;
• een zaak bij een politieambtenaar weghalen en maatregelen treffen om de zaak naar een of meer andere politieambtenaren te verwijzen;
• ervoor zorgen dat het onderzoek of het beknopte strafrechtelijk onderzoek dat door een lid van de gewapende veiligheidseenheid wordt geleid, door een onderzoeker van de politiediensten wordt verricht. Daarbij moet hij of zij vooraf de directeur van het bureau van de inspectiedienst om advies vragen. Wanneer een douanebeambte een strafbaar feit heeft gepleegd, kan de openbare aanklager bij het onderzoek of beknopte onderzoek op dezelfde manier te werk gaan.

Alleen een openbare aanklager heeft de bevoegdheid om:

• een persoon in staat van beschuldiging te stellen;
• met de verdachte een overeenkomst te sluiten over zijn of haar schuld en de straf, en een verzoek om instemming bij de bevoegde rechtbank in te dienen;
• een strafrechtelijke procedure te schorsen;
• af te zien van een strafrechtelijke procedure, met of zonder voorwaarden;
• een schikking of regeling te aanvaarden alvorens een strafrechtelijke procedure stop te zetten;
• bevel te geven tot inbeslagneming van goederen van een verdachte en vast te stellen welke goederen niet in beslag moeten worden genomen, of een dergelijke inbeslagneming in te trekken;
• conservatoire maatregelen te treffen om de schuldvordering van een getroffene te waarborgen, deze in te trekken, ook gedeeltelijk, of bepaalde onderdelen uit te sluiten;
• bevel te geven tot opgraving van een stoffelijk overschot;
• in het kader van een strafrechtelijke procedure te verzoeken om toestemming voor voorlopige hechtenis van een lid van de nationale raad van Slowakije (het parlement), de justitiële raad van Slowakije, het constitutionele hof of het Europees Parlement;
• de bevoegde rechtbank te verzoeken een verdachte in voorlopige hechtenis te nemen of de periode van hechtenis te verlengen;
• te verzoeken om uitlevering van een verdachte;
• een vooronderzoek te leiden in het kader van een uitleveringsprocedure, tenzij dit wettelijk anders is vastgesteld;
• op verzoek van een bevoegde buitenlandse autoriteit de bevoegde rechtbank te verzoeken om voorlopige beslaglegging op goederen van een persoon tegen wie in het buitenland een strafrechtelijke procedure is ingesteld waarbij de goederen zich op Slowaaks grondgebied bevinden.

In het kader van de controlerende taak met betrekking tot de naleving van wetgeving bij instellingen waar personen worden vastgehouden die volledig of gedeeltelijk van hun vrijheid zijn beroofd, moet een openbare aanklager erop toezien dat personen alleen gevangen worden genomen op grond van een besluit van een rechtbank of een ander bevoegd staatsorgaan en dat in deze instellingen de wetten en andere algemeen toepasselijke regelgeving worden nageleefd.

In het kader van een civiele procedure heeft de openbare aanklager de bevoegdheid om:

1. een verzoek in te dienen voor een procedure om:

• beschermingsmaatregelen te verkrijgen voor de reclassering van jonge delinquenten in de leeftijd van 12-14 jaar die een strafbaar feit hebben gepleegd waarop volgens het wetboek van strafrecht een levenslange gevangenisstraf staat;
• het onwettige karakter van een staking of ontslag te definiëren;
• de nietigheid van een overdracht van staatseigendom vast te stellen in het kader van de wet inzake de vaststelling van de oorsprong van financiële middelen tijdens de privatisering, de wet inzake de voorwaarden voor overdracht van staatseigendom aan personen of de wet inzake het beheer van staatseigendom;
• het wettige karakter na te gaan van alle besluiten die zijn genomen door een autoriteit van de overheid in gevallen waarin de klacht van een openbare aanklager is afgewezen;
• een onwettig besluit van een gemeente in te trekken indien zij het besluit niet op verzoek van de openbare aanklager ongedaan heeft gemaakt;

2. op te treden in niet-contentieuze civiele procedures, uitgezonderd echtscheidingsprocedures. Als een echtscheidingsprocedure verband houdt met een procedure voor de wijziging van de relaties van de echtgenoten met hun minderjarige kinderen na de echtscheiding, kan de openbare aanklager in dit deel van de procedure optreden;
3. in het kader van contentieuze civiele procedures heeft de openbare aanklager de bevoegdheid om:
   1. een vordering in te stellen als het gaat om een verzoek van de staat in verband met ongerechtvaardigde verrijking, een aanspraak op eigendom als de algemeen toepasselijke wetgeving is overtreden, of als een specifieke bepaling daarin voorziet;
   2. op te treden in een reeds ingeleide procedure in het kader van geschillen waarin een van de partijen de staat, een door de staat opgerichte rechtspersoon, een staatsbedrijf, een rechtspersoon met overheidsdeelneming, een gemeente of hogere territoriale overheid is, of in het kader van geschillen over de aansprakelijkheid voor schade die door de uitoefening van het openbaar gezag is veroorzaakt.

In het kader van de controle op de naleving van wetgeving en andere juridisch bindende regelgeving van overheden mag de openbare aanklager het wettige karakter nagaan van:

• algemeen toepasselijke regelgeving die is goedgekeurd door overheden;
• interne bestuurlijke regelgeving van overheden om de uitvoering van hun openbare functies te waarborgen;
• besluiten op diverse terreinen die de overheid aangaan;
• procedures die worden beheerd door de overheid in het kader van de verspreiding van interne bestuurlijke regelgeving en besluiten op het gebied van openbaar bestuur.

Rechters

Organisatie

Gerechtelijke functionarissen

1. Assistent-hoofdambtenaar (382 Kb)
2. Griffier (295 Kb)
3. Hoofdofficier voor de magistratuur (460 Kb)
4. Assistent-rechter bij het hooggerechtshof (291 Kb)

Advocaten

Juridische gegevensbanken

Voor meer informatie raadpleegt u de website van de Slowaakse balie.

Advocaten/juridisch adviseurs

Juridische gegevensbanken

Voor meer informatie raadpleegt u de website van het Slowaakse centrum voor rechtsbijstand.

Notarissen

In Slowakije moet een notaris een universitaire graad in de rechten bezitten.

Notarissen zijn werkzaam in het kader van preventief recht en geven authentieke akten af.

Zij vallen onder de controle van het ministerie van Justitie.

Alle notarissen moeten lid zijn van de notariële beroepsorganisatie van Slowakije.

Juridische gegevensbanken

De website van de notariële beroepsorganisatie bevat een intranetsite die alleen toegankelijk is voor notarissen. Toegang tot deze website is kosteloos, maar de beschikbare informatie is zeer beperkt.

De gegevensbank biedt toegang tot:

• de openbare registers;
• een lijst van notarissen (met contactgegevens, gesproken talen en openingstijden);
• wetgeving inzake het notariaat.

Juridische beroepen – inleiding

Tot de juridische beroepen in Finland behoren rechters die in rechtbanken werken, openbare aanklagers, rechtsbijstandsadvocaten, advocaten, erkende rechtskundig adviseurs, notarissen en tenuitvoerleggingsinstanties (gerechtsdeurwaarders).

Openbare aanklagers

Organisatie

Het Finse openbaar ministerie telt ongeveer 550 personeelsleden, waarvan circa 400 openbare aanklagers zijn. Daarnaast zijn er zo’n 150 mensen met een bepaalde ondersteunende functie en expertise.

Het openbaar ministerie bestaat uit het bureau van de procureur-generaal, het met vervolging belaste centrale gezag van de dienst, en vijf districten: Zuid-Finland, West-Finland, Noord-Finland, Oost-Finland en de Åland-eilanden. Het openbaar ministerie heeft 34 vestigingen op verschillende plaatsen in Finland.

Het openbaar ministerie staat onder leiding van de procureur-generaal.

Het bureau van de procureur-generaal houdt zich bezig met de centrale administratie en het aansturen van het openbaar ministerie en met het toezicht op het OM en de algemene werking daarvan. Rechtsvervolging vindt plaats op districtsniveau.

Het openbaar ministerie valt onder het beheer van het ministerie van Justitie.

Rol en taken

Het onafhankelijke openbaar ministerie is een overheidsinstantie en behoort tot de rechterlijke macht. Het OM moet ervoor zorgen dat de strafrechtelijke aansprakelijkheid wordt vastgesteld. Anders gezegd, het ziet erop toe dat op strafbare feiten een passende wettelijke sanctie volgt. Als het gaat om beslissingen over strafdossiers zijn de openbare aanklagers autonome en zelfstandige rechtsbeoefenaars.

In de strafprocedure heeft de openbare aanklager de meest uitgebreide rol. Hij is bij de strafketen betrokken vanaf het opsporingsonderzoek tot de rechtszitting. Voor minder ernstige delicten kan de openbare aanklager boetes opleggen.

De openbare aanklager richt zich vooral op het onderzoek naar de gegrondheid van een beschuldiging en op de rechtszitting. Tijdens het onderzoek naar de gegrondheid van een beschuldiging bepaalt de openbare aanklager welke zaken hij aan de rechter voorlegt. Tijdens de procedure is het aan de openbare aanklager om te bewijzen dat het in de tenlastelegging beschreven strafbare feit daadwerkelijk is gepleegd.

De openbare aanklager ziet er tevens op toe dat het vooronderzoek dat aan het onderzoek naar de gegrondheid van de beschuldiging voorafgaat, adequaat wordt uitgevoerd. Vanaf de aanvang van het opsporingsonderzoek bestudeert hij de belangrijkste strafzaken en op verzoek van degene die voor het onderzoek verantwoordelijk is, kan hij het vooronderzoek sluiten nog voordat het onderzoek naar de gegrondheid van de beschuldiging heeft plaatsgehad.

De rol van de openbare aanklager in het vooronderzoek is met name van belang wanneer een politieagent van een strafbaar feit wordt verdacht. Dan leidt de openbare aanklager het vooronderzoek.

Juridische gegevensbanken

Raadpleeg voor verdere informatie de website van het openbaar ministerie.

Rechters

Organisatie

In Finland worden de meeste vonnissen uitgesproken door beroepsrechters. In de districtsrechtbanken zetelen echter ook lekenrechters (lekenmannen en -vrouwen). Rechters behoren tot de onafhankelijke rechterlijke macht. Zij zijn verbonden aan het hoogste gerechtshof, de hoven van beroep en de districtsrechtbanken, het hoogste administratieve gerechtshof en de administratieve rechtbanken, en aan de verzekeringsrechtbank, de arbeidsrechtbank en de handelsrechtbank. Rechters zijn ambtenaren en kunnen niet worden ontslagen. Zij kunnen alleen door een rechtelijke beslissing van hun functie worden ontheven. Evenmin kunnen zij tegen hun wil worden overgeplaatst.

Hoofdstuk 12 van de wet op de staatsambtenaren bevat afzonderlijke bepalingen voor rechters. Krachtens de wet zijn de bepalingen inzake verlof, vermaning, beëindiging van het dienstverband en tijdelijk ontslag van andere ambtenaren niet van toepassing op rechters. Overeenkomstig de wet op de staatsambtenaren zijn rechters verplicht af te treden zodra zij de wettelijke pensioengerechtigde leeftijd van 68 jaar bereiken of blijvend arbeidsongeschikt zijn.

Rol en taken

Rechters

Wie voor het ambt van rechter in aanmerking wenst te komen, moet meester in de rechten zijn en gedurende één jaar stage hebben gelopen bij een rechtbank van eerste aanleg. De gebruikelijke weg die de aspirant-rechter aflegt, passeert langs de functie van referendaris (senior secretaris) in een hof van beroep, waarna meestal een benoeming tot rechter van een districtsrechtbank of een hof van beroep volgt. In de toekomst zal er een specifieke opleiding voor aspirant-rechters komen. De hoven van beroep adverteren de bestaande vacatures en de commissie die belast is met de benoeming van de rechters beoordeelt de geschiktheid van de kandidaten. De rechters worden door de president van de Republiek benoemd.

Lekenrechters

In districtsrechtbanken hebben lekenleden of “lekenrechters” zitting die in sommige gevallen deelnemen aan het besluitvormingsproces. Lekenrechters worden hoofdzakelijk ingezet in strafzaken, maar zij kunnen tevens optreden in civiele zaken en pachtgeschillen. In districtsrechtbanken worden aanhangige zaken behandeld door een gewone rechter, die als voorzitter fungeert, en drie lekenrechters. De lekenrechters beschikken over autonome bevoegdheid en, indien nodig, wordt over het vonnis gestemd, waarbij de meerderheid beslist. Bij staking van stemmen in een strafzaak prevaleert de optie die de beschuldigde het minst benadeelt; in civiele zaken brengt de voorzitter de beslissende stem uit.

De gemeenteraad benoemt de lekenrechters voor vier jaar. Elke gemeente moet over minstens twee lekenrechters beschikken; in grote gemeenten ligt dit aantal beduidend hoger. De lekenrechters moeten zo representatief mogelijk zijn voor de bevolking van de gemeente voor wat betreft leeftijd, geslacht, taal en beroep.

Lekenrechters moeten Fins staatsburger zijn. Personen jonger dan 25 jaar of ouder dan 63 jaar komen niet voor benoeming in aanmerking. Wie aan een rechtbank of een penitentiaire instelling verbonden is of als openbare aanklager, advocaat of politieambtenaar werkzaam is, kan niet worden benoemd. De lekenrechter legt een eed of een plechtige verklaring af alvorens zitting te nemen in de rechtbank.

Het is de bedoeling dat elke lekenrechter ongeveer eenmaal per maand, dus een twaalftal keer per jaar, aan een zitting deelneemt. De districtsrechtbank betaalt de lekenrechters een bedrag per zitting, plus een vergoeding voor de inkomstenderving.

Rechtsbijstandsadvocaten

Organisatie

Rechtsbijstandsadvocaten zijn advocaten of andere juristen die in dienst zijn bij bureaus voor rechtsbijstand. Zij zijn staatsambtenaar en worden door de minister van Justitie benoemd. De bureaus voor rechtsbijstand staan onder leiding van het ministerie van Justitie.

De vereisten voor een betrekking als rechtsbijstandsadvocaat zijn een graad van meester in de rechten (oikeustieteen kandidaatti) en voldoende ervaring in de advocatuur of de rechterlijke macht. Veel rechtsbijstandsadvocaten zijn ook reserverechter. Rechtsbijstandsadvocaten treden ten overstaan van rechtbanken op als advocaten en

zij moeten zich dus aan dezelfde gedragscode houden. Zij vallen onder het toezicht van de orde van advocaten. Meer dan de helft van de Finse rechtsbijstandsadvocaten is lid van de orde. Zij zijn bij het vervullen van hun taak volledig onafhankelijk.

Advocaten

Alleen leden van de orde van advocaten mogen de titel van “asianajaja” of “advokat” dragen. Eenieder die lid wenst te worden van de orde van advocaten moet onder meer aan de volgende eisen voldoen:

• in het bezit zijn van een graad van meester in de rechten (LL.M.) waaruit blijkt dat de betrokkene bevoegd is tot het uitoefenen van een juridisch ambt;
• bekendstaan als een integer persoon;
• verschillende jaren ervaring hebben in het juridische beroep en andere gerechtelijke activiteiten;
• slagen voor een bijzonder examen over de basiselementen van het juridische beroep en de beroepsethiek;
• onafhankelijk en autonoom optreden ten aanzien van de regering en andere invloedssferen, met uitzondering van de cliënt;
• in het bezit zijn van diverse andere kwalificaties.

Verantwoordelijkheden van advocaten en toezicht op de uitoefening van hun beroep

De strafrechtelijke aansprakelijkheid en de aansprakelijkheid voor schade van advocaten verschilt in beginsel niet van die van andere burgers. Desalniettemin moet iedere advocaat een aansprakelijkheidsverzekering afsluiten die alle schade dekt met uitzondering van die welke is toe te schrijven aan opzet of grove nalatigheid. De orde van advocaten heeft een compensatiefonds opgericht om de schade ten gevolge van strafbare gedragingen te dekken.

Advocaten hebben bovendien ook een professionele verantwoordelijkheid. Het bestuur van de orde van advocaten moet waarborgen dat de advocaten zich bij het vervullen van hun taken houden aan de beroepsethiek. Tegen advocaten die dat niet doen, wordt een tuchtmaatregel uitgevaardigd. Deze procedure begint meestal met een schriftelijke klacht. De kanselier van justitie wordt in kennis gesteld van de beslissingen van de orde van advocaten en kan daartegen beroep instellen bij het hof van beroep van Helsinki.

De Finse orde van advocaten is een publiekrechtelijke organisatie die gereguleerd wordt door de Wet op de advocaten van 1958. Voordien bestond een geregistreerde vereniging met dezelfde naam. Beide organisaties stonden en staan uitsluitend open voor advocaten.

De orde van advocaten telt ongeveer 1 850 leden, die “advocaten” (in het Fins: asianajaja; in het Zweeds: advokat) worden genoemd. Ongeveer 600 leden zijn in dienst bij advocatenkantoren, waar 120 van hen werken als rechtskundig adviseur. De bureaus voor rechtsbijstand hebben tevens meer dan 100 rechtskundig adviseurs in dienst die geen lid zijn van de orde van advocaten.

Advocaten die uit de orde van advocaten worden gezet ten gevolge van tuchtmaatregelen kunnen hun beroep blijven uitoefenen onder een andere beroepstitel. Zij zijn niet meer onderhevig aan de verplichtingen waaraan advocaten zich moeten houden en vallen niet langer onder het toezicht van de orde van advocaten.

Een onderdaan van Finland of van een andere staat binnen de Europese Economische Ruimte die de leeftijd van 25 jaar heeft bereikt, mag worden toegelaten als advocaat indien hij van onbesproken gedrag is en ook op grond van zijn overige eigenschappen en levenswijze geschikt blijkt voor het beroep. Hij moet voldoen aan de academische eisen die in Finland aan het beroep worden gesteld, en de vaardigheden en werkervaring hebben die voor de werkzaamheden van advocaat noodzakelijk zijn. Voorts mag hij niet failliet zijn verklaard en moet hij volledig handelingsbekwaam zijn.

Overeenkomstig internationale verplichtingen die in Finland van toepassing zijn, kan eenieder die niet aan de Finse academische eisen voldoet en niet over de vereiste ervaring beschikt, maar wel aan de eisen voldoet om in een ander land van de Europese Economische Ruimte het beroep van advocaat uit te oefenen, eveneens als advocaat worden toegelaten. De gegadigde moet dan in een door de orde van advocaten georganiseerd examen aantonen dat hij beschikt over voldoende kennis van de Finse wetgeving en van de rechtspraktijk in Finland.

Bovendien kan degene die in een andere lidstaat van de Europese Unie aan de beroepsvereisten voor advocaat voldoet, zonder examen worden toegelaten. De gegadigde moet dan ten minste drie jaar onder de titel van zijn land van oorsprong zijn opgenomen in het EU-register dat door de orde van advocaten wordt bijgehouden, en bevoegd zijn om in een andere lidstaat als advocaat te praktiseren. Bovendien moet de betrokkene aantonen dat hij het beroep van advocaat ten minste gedurende die periode regelmatig in Finland heeft uitgeoefend.

Juridische gegevensbanken

Gelieve de website van de Finse orde van advocaten te raadplegen voor verdere informatie.

Erkend rechtskundig adviseur

Een erkend rechtskundig adviseur is een jurist die van de commissie van rechtskundig adviseurs toestemming heeft gekregen om de functie van rechtskundig adviseur uit te oefenen. Wanneer een erkend rechtskundig adviseur bij een rechtbank adviezen of rechtsbijstand verleent, moet hij zich aan de gedragscode houden die ook voor een advocaat geldt. De erkende rechtskundig adviseur staat onder controle van de commissie van toezicht van de orde van advocaten, de commissie van rechtskundig adviseurs en de kanselier van Justitie.

Juridische gegevensbanken

Gelieve de website van het Finse ministerie van Justitie te raadplegen voor verdere informatie over de lijst van rechtskundig adviseurs.

Notarissen

Het beroep van notaris is in Finland wettelijk geregeld. Notarissen zijn in dienst bij een gemeente of een district. Zij moeten meester in de rechten (oikeustieteen kandidaatti) zijn.

Ondanks de overeenkomsten verschillen de taken van de notaris in Finland sterk van die van notarissen in de rest van Europa en de Verenigde Staten. In Finland zijn notarissen altijd staatsambtenaar. Zij vervullen deze functie echter niet voltijds; de meeste ambtenaren die de taak van notaris uitoefenen, zijn ambtenaar bij een van de plaatselijke registratiekantoren (maistraatti). Aangezien de vorm van civielrechtelijke overeenkomsten in Finland vrij is, is de tussenkomst van een notaris geen vereiste voor de geldigheid ervan. Alleen bij de eigendomsoverdracht van een onroerende zaak is een notariële akte noodzakelijk.

Notarissen legaliseren handtekeningen en waarmerken kopieën van certificaten en uittreksels uit personenregisters. Een notaris kan ook een verklaring afgeven dat de ondertekenaar van een bepaald document de in het document genoemde functie vervult en bevoegd is dit document af te geven.

Andere juridische beroepen

Tenuitvoerleggingsinstanties

Het Finse bureau voor gedwongen tenuitvoerleggingen (Ulosottolaitos) is een onafhankelijk bureau dat onder het ministerie van Justitie valt en is belast met wettelijke tenuitvoerleggingstaken. Gedwongen tenuitvoerleggingen zijn gebaseerd op de wet en vallen onder de rechterlijke macht. Zij hebben onder meer betrekking op de inning van schuldvorderingen, uitzettingen en conservatoire maatregelen. De betrokken instantie handelt onpartijdig en houdt rekening met de rechten van zowel de schuldeiser als de schuldenaar. Het netwerk van de 64 vestigingen waar gedwongen tenuitvoerleggingen plaatsvinden, bestrijkt het hele grondgebied van Finland.

Gerechtsdeurwaarder (ulosottomies) is een algemene term voor staatsambtenaren die belast zijn met verschillende taken die met gedwongen tenuitvoerlegging verband houden. Gerechtsdeurwaarders handelen hierin zelfstandig.

Volgens de wet zijn er de volgende categorieën gerechtsdeurwaarders:

• inspecteurs belast met reguliere gedwongen tenuitvoerleggingen;
• hoofdinspecteurs belast met speciale gedwongen tenuitvoerleggingen;
• districtsdeurwaarders, die hiërarchisch boven de hiervoor genoemde inspecteurs staan, en
• districtsdeurwaarders, directeuren van de afdelingen voor gedwongen tenuitvoerleggingen;
• op de Åland-eilanden: hoofdinspecteurs en de provinciale deurwaarder;
• de in de wet bedoelde gerechtsdeurwaarders omvatten ook de staatsdeurwaarder die leiding geeft aan het bureau voor gedwongen tenuitvoerleggingen, en de plaatsvervangend staatsdeurwaarder.

Bij gedwongen tenuitvoerleggingen zijn nog meer juristen betrokken zoals planner financiële adviezen, specialist, administrateur en hoofdadministrateur.

Het merendeel van de inningen van schuldvorderingen in geld bij gedwongen tenuitvoerleggingen wordt uitgevoerd door de nationale dienst voor reguliere tenuitvoerleggingen. Dat gebeurt door middel van elektronische terugvorderingen waarbij geen contact nodig is met de schuldenaar.

De vijf regionale tenuitvoerleggingsdiensten van het bureau voor gedwongen tenuitvoerleggingen zijn binnen hun eigen werkgebied met name verantwoordelijk voor de verkoop van in beslag genomen goederen en voor complexere tenuitvoerleggingstaken.

De nationale dienst voor bijzondere tenuitvoerleggingen is verantwoordelijk voor tenuitvoerleggingstaken waarvoor veel tijd en onderzoek nodig zijn, neemt deel aan administratieve samenwerking en zet zich in voor de bestrijding van de informele economie en economische misdrijven.

Het administratieve kader en de ontwikkeling van en het toezicht op maatregelen van gedwongen tenuitvoerlegging worden aangestuurd door de centrale administratie van het bureau voor gedwongen tenuitvoerleggingen. De centrale administratie is tevens verantwoordelijk voor de verrichtingen van het hele bureau.

De centrale administratie van het bureau voor gedwongen tenuitvoerleggingen neemt niet deel aan het beheer van speciale tenuitvoerleggingsmaatregelen, omdat de afdelingen zelfstandig handelen. In specifieke zaken ligt het gezag altijd bij de met de zaak belaste gerechtsdeurwaarder en de centrale administratie kan de genomen beslissingen niet wijzigen.

Gelieve de website van het bureau voor gedwongen tenuitvoerleggingen te raadplegen voor verdere informatie.

Juridische beroepen – inleiding

Openbare aanklagers

Organisatie

Voor de openbare strafvervolging zijn het Zweeds Openbaar Ministerie (Åklagarmyndigheten) en het Zweeds bureau voor economische criminaliteit (Ekobrottsmyndigheten) verantwoordelijk. Beide autoriteiten staan onder rechtstreeks toezicht van de regering (ministerie van Justitie). Het Openbaar Ministerie wordt geleid door de procureur-generaal (Riksåklagare) en het bureau voor economische criminaliteit door een directeur-generaal. De procureur-generaal is de hoogste openbare aanklager van het land en is verantwoordelijk voor en geeft leiding aan het Openbaar Ministerie.

De procureur-generaal is verantwoordelijk voor juridische ontwikkeling, de activiteiten van het hoogste rechtscollege (Högsta domstolen) voor bestuurlijke taken. Een senior aanklager (överåklagare) is verantwoordelijk voor een bepaald gebied van het Openbaar Ministerie. Openbare aanklagers (åklagare) worden bij besluit van de procureur-generaal benoemd en toegewezen aan arrondissementen (åklagarområden) die meerdere lokale parketten (åklagarkammare) vertegenwoordigen. Hierbinnen zijn arrondissementsprocureurs (kammaråklagare) werkzaam. Sommige arrondissementsprocureurs zijn gespecialiseerd in een bepaald vakgebied. Er zijn 32 parketten. Daarnaast zijn er drie internationale parketten en vier nationale parketten, die speciale soorten zaken behandelen. Aan het hoofd van ieder arrondissementsparket staat een hoofdaanklager (chefsåklagare).

Alle openbare aanklagers binnen het Openbaar Ministerie zijn volledig onafhankelijk in hun besluitvorming. Dit betekent dat een hoger geplaatste aanklager niet mag beslissen welke beslissingen een ondergeschikte aanklager neemt in een zaak waarvoor de ondergeschikte verantwoordelijk is. Wie openbare aanklager wil worden, moet de Zweedse nationaliteit hebben. Daarnaast zijn basisvoorwaarden om als openbare aanklager te worden aangesteld een Zweeds rechtendiploma (master) en het afronden van een juridische praktijkstage gedurende twee jaar als griffier bij een districtsrechtbank of bestuursrechtbank. Onder bepaalde omstandigheden kan een in een ander Scandinavisch land genoten juridische opleiding worden beschouwd als gelijkwaardig aan een rechtendiploma. Openbare aanklagers worden de eerste negen maanden als aanklager in opleiding (åklagaranspirant) aangesteld, en worden gedurende deze periode door een mentor bij hun werkzaamheden begeleid. Daarna werken zij als aanklager en doorlopen zij daarnaast een tweejarige opleiding, alvorens tot arrondissementsprocureur te worden benoemd.

Er zijn drie ontwikkelingscentra voor strafvervolging (särskilda utvecklingscentrum), gevestigd in Stockholm, Göteborg en Malmö, met aan het hoofd een senior aanklager. De taak van de ontwikkelingscentra is om methodologische en juridische kennis te ontwikkelen op hun eigen strafrechtelijke gebied en om als kenniscentra op te treden binnen hun eigen verantwoordelijkheidsgebieden. Daarnaast oefenen zij gerechtelijk(e) follow-up en toezicht uit. Een voorbeeld hiervan is dat elk hoger beroep tegen een beslissing van een openbare aanklager door de ontwikkelingscentra wordt behandeld.

Rol en taken

Een openbare aanklager heeft drie kerntaken:

• het strafrechtelijk onderzoek leiden;
• beslissingen nemen over het al dan niet overgaan tot strafvervolging;
• verschijnen in de rechtszaal.

De openbare aanklager leidt het vooronderzoek bij criminaliteit die als ernstig wordt beschouwd en waarbij een redelijke verdenking tegen iemand bestaat. Ook in andere gevallen kan de openbare aanklager het onderzoek leiden, indien daar bijzondere gronden voor bestaan. Als leider van het vooronderzoek dient de openbare aanklager ervoor te zorgen dat het misdrijf optimaal wordt onderzocht. Bij minder ernstige criminaliteit wordt het onderzoek volledig door de politie verricht.

Als een openbare aanklager het vooronderzoek leidt, wordt hij of zij in het onderzoek bijgestaan door de politie. De openbare aanklager houdt voortdurend toezicht op het onderzoek en neemt steeds beslissingen over welke onderzoeksmaatregelen en -beslissingen noodzakelijk zijn. Als het vooronderzoek is afgerond, beslist de openbare aanklager of er strafvervolging wordt ingesteld. (Dit geldt ook voor het vooronderzoek waarvoor de politieautoriteit verantwoordelijk is.)

Een ander belangrijk aspect van het werk van de openbare aanklager is het voorbereiden van rechtszaken en het verschijnen in de rechtszaal. Door de beslissing om vervolging in te stellen en de beschrijving van het misdrijf definieert de openbare aanklager het kader voor het strafproces. De meeste openbare aanklagers brengen minimaal een of twee dagen per week door in de rechtbank.

De procureur-generaal is de enige openbare aanklager die bevoegd is om een procedure bij het hoogste rechtscollege in te leiden en te voeren. Hij of zij mag echter wel een assistent-aanklager bij het parket van de procureur-generaal benoemen of een andere aanklager aanwijzen om de procureur-generaal voor het hoogste rechtscollege te vertegenwoordigen.

Juridische gegevensbanken

Meer informatie over openbare aanklagers is gepubliceerd op de website van het Openbaar Ministerie.

Rechters

Organisatie

Rechters met een vaste aanstelling (ordinarie domare) worden benoemd door de regering op aanbeveling van een onafhankelijk staatsadviesorgaan, de Raad inzake de voordracht van rechters (Domarnämnden). Een rechter kan in principe alleen uit zijn functie worden ontheven in de gevallen die in de Zweedse grondwet zijn bepaald.

Wie openbare aanklager wil worden, moet de Zweedse nationaliteit hebben. Daarnaast moet men om als rechter te kunnen worden aangesteld een Zweeds rechtendiploma (master) hebben. Onder bepaalde omstandigheden kan een in een ander Scandinavisch land genoten juridische opleiding worden beschouwd als gelijkwaardig aan een rechtendiploma. De meeste rechters met een vaste aanstelling werken als rechter bij een arrondissements- of bestuursrechtbank, dan wel als beroepsrechter bij een beroepsinstantie voor algemene of bestuursrechtbanken. Het hoofd van een beroepsinstantie voor algemene rechtbanken of van een beroepsinstantie voor bestuursrechtbanken wordt de eerste president (president) genoemd, en het hoofd van een arrondissementsrechtbank of bestuursrechtbank wordt een president (lagman) genoemd. Rechters van het hoogste rechtscollege en het hoogste rechtscollege voor bestuursrechtspraak worden raadsheren (justitieråd) genoemd.

Veel benoemde rechters hebben een traditionele loopbaan gevolgd, waarin zij twee jaar werkzaam zijn geweest als griffier (notarie) bij een arrondissementsrechtbank (tingsrätt)(329 Kb) of een bestuursrechtbank (förvaltningsrätt)(281 Kb) en vervolgens zijn aangesteld als assistent-rechter (hovrättsfiskal) bij een beroepsinstantie van algemene of bestuursrechtbanken (kammarrättsfiskal). Na minimaal één jaar bij een dergelijke rechtbank moet een rechter in opleiding minimaal twee jaar werkzaam zijn als assistent-rechter bij een districtsrechtbank of bestuursrechtbank. Dit wordt gevolgd door minimaal één jaar als waarnemend assessor (tilförordnad assessor) bij een beroepsinstantie voor algemene of bestuursrechtbanken. Nadat de rechter in opleiding deze proefperiode met goed gevolg heeft doorlopen en afgerond, wordt hij of zij aangesteld als assessor bij een beroepsinstantie van een algemene of bestuursrechtbank. Assistent-rechters en assessoren zijn voorbeelden van rechters zonder vaste aanstelling die deel kunnen uitmaken van rechtbanken. Voorts is er een aantal onderzoeksrechters (beredningsjurister)(280 Kb) en rapporteurs (föredragande)(281 Kb).

Arrondissementsrechtbanken, beroepsinstanties voor algemene rechtbanken, bestuursrechtbanken en beroepsinstanties voor bestuursrechtbanken hebben elk een aantal lekenrechters (nämndemän). De lekenrechters worden benoemd voor een periode van vier jaar door:

• de gemeenteraad in de gemeenten die binnen het territoriale rechtsgebied van de arrondissementsrechtbank vallen, of
• de bestuursraad van het district in districten die binnen het rechtsgebied van de districtsrechtbank, de beroepsinstantie voor districtsrechtbanken of de beroepsinstantie voor arrondissementsrechtbanken vallen.
  Bij stemmingen in verband met de beraadslagingen van de rechtbank heeft iedere lekenrechter één stem.

Juridische gegevensbanken

Bezoek voor meer informatie over rechters en lekenrechters de website van de Zweedse rechtbanken. Raadpleeg voor met name rechters de website van de Zweedse associatie van rechters.

Organisatie van juridische beroepen: advocaten

Advocaten

Volgens de Zweedse wet mogen alleen de leden van de Zweedse orde van advocaten (Sveriges Advokatsamfund) de beroepstitel advokat voeren. Iemand die lid van de orde van advocaten wil worden, moet:

• een ingezetene zijn van Zweden of een ander land binnen de EU en de EER, of van Zwitserland;
• geslaagd zijn voor het bekwaamheidsexamen dat vereist is om rechter te worden; in Zweden is dat een rechtendiploma op masterniveau (Master of Law);
• drie jaar ervaring hebben in de rechtspraktijk en het beroep op het moment van de aanvraag uitoefenen;
• de opleiding van de orde van advocaten hebben afgerond en het afsluitende examen met goed gevolg hebben afgelegd;
• aantoonbaar van goed gedrag zijn en ook in andere opzichten geschikt zijn om als advocaat te werken;
• voor kandidaten van andere EU- en EER-landen en Zwitserland die voldoen aan de opleidingsvereisten in hun eigen land om advocaat te worden, gelden bijzondere regels;
• beslissingen over het aannemen van nieuwe leden worden genomen door de algemene raad van advocaten;
• de Zweedse orde van advocaten is in 1887 op particulier initiatief opgericht en kreeg in 1948 een officiële status met de inwerkingtreding van het huidige wetboek van procesrecht. De orde heeft nu meer dan 4 700 leden;
• de orde van advocaten is onderworpen aan het wetboek van procesrecht en aan zijn eigen statuut, dat door de regering moet worden goedgekeurd. De orde van advocaten, die is onderworpen aan het privaatrecht, heeft de volgende doelstellingen:
• hoge ethische en beroepsnormen in het juridische beroep handhaven;
• toezicht houden op de ontwikkelingen op juridisch gebied en ervoor zorgen dat de deskundigheid van de orde hieraan ten goede komt;
• het beschermen van de algemene beroepsbelangen van haar leden en het bevorderen van samenwerking en overeenstemming tussen haar leden.
  De orde heeft ook enkele publieke verantwoordelijkheden. Het wetboek van procesrecht wijst bestuurlijke taken aan de orde toe, waardoor deze als een openbaar lichaam fungeert, met name op het gebied van disciplinaire zaken.
  Het doel van de orde is ervoor te zorgen dat burgers die juridisch advies nodig hebben, deskundige hulp ontvangen. Overeenkomstig het wetboek van procesrecht zijn leden verplicht zich aan de gedragscode voor advocaten te houden, en zijn ze onderworpen aan de regelgevende en toezichthoudende autoriteit van de orde van advocaten en van de minister van Justitie. Advocaten staan onder toezicht van de commissie disciplinaire zaken van de orde van advocaten. Als deze commissie van oordeel is dat een advocaat de gedragscode van de orde heeft overtreden, kan de commissie het lid in kwestie een disciplinaire sanctie opleggen.

Juridische gegevensbanken

Meer informatie is beschikbaar op de website van de Zweedse orde van advocaten.

Rechtskundig adviseurs

Personen die geen advocaat zijn, mogen als raadsman optreden in gerechtelijke procedures, mits de rechter hen hiervoor geschikt acht. In principe mogen echter alleen advocaten als raadsman in publieke procedures worden aangewezen.

Notarissen

Organisatie

Behalve de openbare notaris (notarius publicus, zie het onderstaande) zijn er in Zweden geen speciale notarissen.

Een openbare notaris wordt benoemd door het provinciebestuur (länsstyrelse). Een openbare notaris moet jurist zijn, de Zweedse taal beheersen en in andere opzichten geschikt zijn.

Rol en taken

Juridische gegevensbanken

Er is geen openbare gegevensbank en/of website voor dit beroep.

Sommige websites van provinciebesturen bevatten echter meer informatie over openbare notarissen.

De openbare notaris heeft tot taak het publiek bij diverse zaken te helpen, zoals:

• het controleren van handtekeningen, kopieën, vertalingen en overige informatie betreffende de inhoud van documenten;
• in sommige gevallen het bijwonen van rechtszaken als getuige;
• het controleren van loterijtrekkingen;
• een verslag indienen met zijn of haar bevindingen na andere controles of onderzoeken;
• het ontvangen van verklaringen over omstandigheden van juridische of economische aard en het overhandigen van die verklaringen aan een derde;
• de bevoegdheid bevestigen van een instantie of persoon om bepaalde maatregelen uit te voeren;
• de afgifte van uittreksels krachtens het Verdrag van Den Haag van 5 oktober 1961 tot afschaffing van het vereiste van legalisatie van buitenlandse openbare akten (apostille).

Juridische gegevensbanken

Er is geen openbare gegevensbank en/of website voor dit beroep.

Sommige websites van provinciebesturen bevatten echter meer informatie over openbare notarissen.

Andere juridische beroepen

De Zweedse gerechtsdeurwaardersinstantie (kronofogdemyndigheten) is verantwoordelijk voor de tenuitvoerlegging van schulden en andere verplichtingen. Een deurwaarder (kronofogde) is in dienst bij een deurwaardersdienst en moet er bijvoorbeeld voor zorgen dat de inning van schulden volgens de wet verloopt. Het is in Zweden mogelijk om een opleiding tot deurwaarder te volgen. Wie tot de opleiding toegelaten wil worden, moet de Zweedse nationaliteit hebben, in het bezit zijn van een rechtendiploma (master) of gelijkwaardige kwalificatie en moet een juridische praktijkstage (notariemeriterad) hebben gevolgd. Het is ook mogelijk om deze stage door een andere praktijkstage  te vervangen of door een vrijstellingsprocedure.

De rechterlijke macht

In het rechtsstelsel van Engeland en Wales houden rechters met een uiteenlopende juridische status zitting in de verschillende courts en tribunals in Engeland en Wales. Sommigen werken daar voltijds, anderen deeltijds. Informatie over de rechterlijke macht in Engeland en Wales is te vinden op de website Judiciary of England and Wales.

Voltijdrechters

• Lord Chief Justice – de Lord Chief Justice staat aan het hoofd van de rechterlijke macht in Engeland en Wales en is president van de rechtbanken in Engeland en Wales. De laatstbedoelde functie ging in op 3 april 2006, toen de gerechtelijke taken van de Lord Chancellor krachtens de Constitutional Reform Act 2005 werden overgedragen aan de Lord Chief Justice. De Lord Chief Justice staat ook aan het hoofd van de strafrechtspraak.
• Heads of division – vier hogere rechters staan aan het hoofd van de andere jurisdicties: de Master of the Rolls (civiele rechtspraak); de President of the Queen’s Bench Division; de President of the Family Division en de Chancellor of the High Court (Chancery). Nadere informatie is te vinden op de website van de Judiciary of England and Wales.
• Lords Justices of Appeal houden zitting in het Court of Appeal, dat rechtspreekt in zowel strafzaken als civiele zaken.
• High Court Judges houden zitting in het High Court, waar de meest complexe civiele zaken worden behandeld. Zij behandelen ook de ernstigste en gevoeligst liggende strafzaken (bijvoorbeeld moord) van het Crown Court (vgl. politierechter).
• Circuit Judges (vgl. arrondissementsrechters) behandelen over het algemeen strafzaken, civiele zaken en familiezaken.
• District Judges (vgl. kantonrechters) behandelen civiele zaken. Het grootste deel van hun werk vindt plaats in raadkamer en dus niet tijdens openbare zittingen. Zij hebben ook de bevoegdheid om een beslissing te geven in alle county court-zaken onder een bepaalde financiële grens, die van tijd tot tijd wordt aangepast. Zaken die deze limiet te boven gaan, worden meestal gehoord door een circuit judge. District judges handelen meer dan 80 % van alle aangespannen civiele procedures in Engeland en Wales af.
• District Judges (magistrates’ courts) hebben zitting in magistrates’ courts en handelen hetzelfde soort zaken af als magistrates (zie hieronder); maar zij assisteren met name bij het horen van langer lopende en complexere zaken.
• High Court Masters and Registrars zijn procedural judges (in de burgerlijke rechtsvordering gespecialiseerde rechters) die belast zijn met de behandeling van het merendeel van de civiele zaken in de Chancery Division en de Queen’s Bench Division van het High Court.

Deeltijdrechters

Deeltijdrechters worden meestal benoemd voor een periode van ten minste vijf jaar, afhankelijk van de desbetreffende bovenste leeftijdsgrens. De belangrijkste deeltijdrechters worden hieronder vermeld.

• Deputy High Court Judges hebben zitting in een of meerdere kamers van het High Court.
• Recorders hebben een met de circuit judge vergelijkbare bevoegdheid, hoewel zij vaak de minder complexe en minder ernstige zaken afhandelen.
• Deputy District Judges hebben zitting in county courts en in de district registries van het High Court en handelen de minder complexe zaken af die binnen de bevoegdheid van de district judges vallen.
• Deputy District Judges (Magistrates’ Courts) doen werk dat vergelijkbaar is met dat van hun voltijds werkende collega’s.
• Deputy High Court Masters and Registrars doen werk dat vergelijkbaar is met dat van hun voltijds werkende collega’s in het High Court.

Rechters bij een tribunal

Tribunals behandelen per jaar ongeveer 800 000 zaken over sterk uiteenlopende onderwerpen, zoals geschillen over belastingen, pensioenen en immigratie.

Tribunals houden meestal zitting als meervoudige kamer. De voorzitter is een jurist of een van de leden is een rechter, die wordt ondersteund door niet-rechtsgeleerde deskundigen op een bepaald gebied. Een tribunal maakt geen gebruik van een jury en is niet bevoegd de in het ongelijk gestelde partij tot een gevangenisstraf te veroordelen. De voornaamste taak van de leden van een tribunal is een oplossing te vinden voor de problemen en, in sommige zaken, een beslissing te nemen over de hoogte van de schadevergoeding of de verhaalsmogelijkheden voor de in het gelijk gestelde partij.

Magistrates

Magistrates, ook wel ‘Justices of the Peace’ (vrederechters) of ‘JPs’ genoemd, handelen 95 % van alle strafrechtelijke zaken af in Engeland en Wales. Er zijn meer dan 30 000 magistrates. Zij voeren hun taken lokaal uit en houden over het algemeen 26 halve dagen per jaar zitting. Magistrates hoeven geen juridische opleiding te hebben en zijn onbezoldigd.

Magistrates houden, normaal gesproken, zitting als meervoudige kamer (een 'bench', drie leden), waarvan één lid is opgeleid tot voorzitter. Dit lid geeft leiding aan de bench en voert het woord. Een bench wordt altijd bijgestaan door een juridisch geschoolde clerk, die juridische en procedurele adviezen geeft.

Magistrates behandelen de relatief minder ernstige strafzaken, zoals kleine diefstallen, vandalisme, ordeverstoring en verkeersovertredingen. Verder behandelen ze uiteenlopende zaken op het gebied van het familie- en jeugdrecht en vergunningaanvragen.

Openbare aanklagers

Organisatie

De Crown Prosecution Service (CPS) (vgl. Openbaar Ministerie) is een onafhankelijke instantie die verantwoordelijk is voor de vervolging van strafzaken in Engeland en Wales waarnaar door de politie onderzoek is gedaan. Op de CPS wordt toezicht gehouden door de Attorney General (vgl. procureur-generaal), die aan het parlement verantwoording aflegt. In Engeland en Wales zijn er 42 CPS-regio’s, die elk onder leiding staan van een chief crown prosecutor (vgl. hoofdofficier van justitie). Verder zijn er vier gespecialiseerde landelijke divisies, namelijk voor de georganiseerde misdaad, bijzondere misdrijven, contraterrorisme en fraudevervolging. Er is ook een telefonische adviesdienst, CPS Direct, waar politiemensen uit heel Engeland en Wales na kantooruren terecht kunnen voor advies en informatie over beslissingen van aanklagers.

De CPS staat onder leiding van de Director of Public Prosecutions (DPP) (vgl. het college van procureurs-generaal), die beslissingen neemt over de meest complexe en gevoelig liggende zaken en de politie adviseert over strafrechtelijke aangelegenheden. De DPP draagt de algemene verantwoordelijkheid voor de aanklachten en vervolgingen door de CPS en legt verantwoording af aan de Attorney General.

De CPS heeft prosecutors (openbare aanklagers), associate prosecutors (een soort junior-aanklagers), caseworkers en administrators (vgl. parketmedewerkers) in dienst. Crown prosecutors zijn ervaren barristers of juristen die verantwoordelijk zijn voor het namens de Kroon vervolgen van strafzaken. De taak van associate prosecutors is het bestuderen van een beperkt gedeelte van de strafzaken in magistrates’ courts en het optreden als aanklager in sommige van die zaken.

Rol en taken

Het personeel van de CPS:

• adviseert de politie over strafzaken en onderzoekt of er genoeg bewijs is voor vervolging;
• neemt beslissingen over de aanklacht (in alle zaken, behalve de hele lichte) als tot vervolging besloten is;
• bereidt rechtszaken voor en treedt in de rechtbank op als aanklager.

Crown prosecutors zijn ambtenaren en worden geworven via open sollicitatieprocedures. Om voor de functie in aanmerking te komen, moet de sollicitant:

• in Engeland en Wales als solicitor toegelaten zijn en een volledige en geldige praktijkvergunning hebben, of
• een barrister zijn die lid is van de balie (the English Bar) en de stageperiode (pupilage) heeft afgerond, of
• burger zijn van de Europese Economische Ruimte of het Gemenebest. Juristen die hun opleiding buiten Engeland en Wales hebben genoten, moeten slagen voor een toelatingsexamen voordat ze voor de functie in aanmerking kunnen komen.

Organisatie van de advocatuur: raadslieden

Barristers (pleiters)

De Bar Council is het bestuurlijk orgaan voor alle barristers in Engeland en Wales. De Bar Council is opgericht om de belangen van het beroep te vertegenwoordigen, belangrijke beleidsinitiatieven te formuleren en toe te passen en de normen, de eer en de onafhankelijkheid van de Bar te bewaren. Krachtens de Legal Services Act 2007 (wet juridische dienstverlening) heeft de Bar Council de verplichting om het beroep te reguleren gedelegeerd aan de onafhankelijke, 'afgescheiden' Bar Standards Board. Barristers zijn individuele, specialistische juridische adviseurs en rechtbankadvocaten. Over het algemeen zijn het zelfstandige ondernemers die groepsgewijs samenwerken in zogenaamde 'chambers' (vgl. maatschap) waar ze bekend staan als 'tenants' (huurders) van de chambers. Barristers zijn vooral opgeleid als pleiter, dat wil zeggen dat ze opgeleid zijn om hun cliënten voor de hogere rechtbanken te vertegenwoordigen. Zij besteden ook veel tijd aan het adviseren van cliënten, het bestuderen van zaken en het bijhouden van vakkennis. Ongeveer 10 % van de praktiserende barristers is Queen’s Counsel (of QC). Een QC behandelt de belangrijkste en meest ingewikkelde zaken.

Solicitors (juridische adviseurs)

Het is de taak van een solicitor cliënten (particulieren, bedrijven, vrijwilligersorganisaties, liefdadigheidsinstellingen enz.) gedegen juridisch advies en bijstand te verlenen en hen ook in de rechtbank te vertegenwoordigen. Hun werkzaamheden zijn enorm gevarieerd. De meeste solicitors werken in een maatschap samen met andere solicitors om hun diensten aan cliënten aan te bieden. Het kan zijn dat ze een algemene praktijk voeren die allerlei rechtsgebieden bestrijkt of dat ze gespecialiseerd zijn in een bepaald rechtsgebied. Anderen werken als solicitors in dienst van centrale en lokale overheden, de Crown Prosecution Service, de Magistrates’ Courts Service, commerciële of industriële organisaties of andere lichamen. Solicitors kunnen dus een werkomgeving kiezen die het best bij hen past.

In het algemeen geven solicitors juridisch advies aan cliënten. Als deze cliënten vertegenwoordiging verlangen in de hogere rechtbanken van Engeland en Wales, zal een solicitor een barrister instrueren om de zaak voor de rechtbank te behandelen. Een barrister is echter niet altijd nodig, omdat voldoende gekwalificeerde solicitors het recht hebben gehoord te worden (d.w.z. zij hebben het recht om cliënten te vertegenwoordigen) voor hogere rechtbanken.

De Law Society vertegenwoordigt de solicitors in Engeland en Wales. De taken van deze vereniging variëren van het onderhandelen met en het lobbyen bij regelgevende instanties, de overheid en andere instanties tot het bieden van scholing en advies. Het doel van de Law Society is het bieden van steun, bescherming en belangenbehartiging aan solicitors in Engeland en Wales.

De Solicitors Regulation Authority is bevoegd voor alle regelgevings- en tuchtaangelegenheden en is verder belast met de vaststelling van richtlijnen voor de solicitors in Engeland en Wales, het toezicht daarop en de handhaving ervan. Vroeger heette deze overheidsinstantie de Law Society Regulation Board; zij handelt uitsluitend in het algemeen belang.

Het Office for Legal Complaints (bureau voor juridische klachten) behandelt klachten van burgers over een solicitor. Dit onafhankelijke en onpartijdige orgaan, dat vroeger bekend stond als de Legal Complaints Service, streeft ernaar om kwesties zo snel en efficiënt mogelijk op te lossen.

Notaries

Het beroep van notary is een van de oudste juridische beroepen in Engeland en Wales. Notaries krijgen hun faculty (toestemming om als notary te werken) van het Faculty Office. In 1279 was de aartsbisschop van Canterbury de eerste die de bevoegdheid kreeg om faculties te verlenen. De regelgevende instantie is het Court of Faculties. Notaries slaan een brug tussen civil law en common law.

Alle notaries hebben een juridische opleiding gehad. De meeste zijn ook solicitor, maar om als notary te worden toegelaten, moeten ze ook nog andere, afzonderlijke examens afleggen. Alle notaries moeten, om tot het beroep te worden toegelaten, met succes dezelfde cursus volgen: de notarial practice course van het University College London. Als ze afgestudeerd zijn, kunnen ze overal in Engeland en Wales een praktijk uitoefenen en hebben zij allen dezelfde bevoegdheden. Naast het opmaken en afgeven van notariële akten en instrumenten kunnen notaries ook advies verlenen met betrekking tot het opstellen van testamenten, erfrechtelijke zaken, het beheer van eigendommen en eigendomstransacties.

Het werk van notaries is al eeuwen wereldwijd erkend. Het stelt burgers en bedrijven in staat zich overal vrij te bewegen. Notaries vergemakkelijken het drijven van handel en het leven van gewone mensen, en maken het hen mogelijk tegen redelijke kosten en zonder onnodige vertraging hun dagelijks leven te leiden en zaken te doen.

Een notary beschikt over een officieel zegel. Notariële akten in Engeland en Wales hebben bewijskracht. Zij worden opgesteld als onderhandse of als authentieke akte (notarial acts in authentic form). Notariële akten met de handtekening en het zegel van een notary worden in alle landen van de wereld erkend als zijnde afkomstig van een betrouwbare juridische functionaris.

Notaries zijn onderworpen aan vergelijkbare beroepsregels als solicitors. Zij moeten hun praktijkvergunning jaarlijks vernieuwen en verzekeringen afsluiten tegen beroepsaansprakelijkheid en fraude. Verlenging van de vergunning is afhankelijk van het naleven van de regels. Een benoeming tot notary is een persoonlijke benoeming. De Notaries Society is een ledenvereniging, die ongeveer 800 notaries public vertegenwoordigt. De Society of Scrivener Notaries vertegenwoordigt ongeveer 30 notaries, die voornamelijk kantoor houden in centraal Londen en die werden benoemd door de Scriveners Company, een oude gilde.

Octrooi- en merkenrechtadvocaten

Octrooi- en merkenrechtadvocaten zijn advocaten die gespecialiseerd zijn in intellectuele eigendom. Zij verstrekken juridisch advies aan cliënten op dit gebied, met name met betrekking tot octrooien, merken, ontwerpen en auteursrechten. Bovendien vertegenwoordigen zij hun cliënten in de specialistische rechtbanken voor intellectuele eigendom (sommigen krijgen aanvullende rechten toegekend nadat zij de extra kwalificatie van procesadvocaat hebben gekregen). De meeste octrooi- en merkenrechtadvocaten werken in een zelfstandige praktijk. Velen werken in gespecialiseerde praktijken, maar sommigen werken ook samen met raadsmannen. Daarnaast werkt een aanzienlijk deel van hen in het bedrijfsleven. Octrooi- en merkenrechtadvocaten kunnen hun cliënten in de rechtbank vertegenwoordigen, net zoals solicitors voor zaken over intellectuele eigendom, of ze kunnen ook een barrister (pleiter) opdragen de zaak te behandelen. Het Chartered Institute of Patent Attorneys (CIPA, geaccrediteerd instituut voor octrooirechtadvocaten) vertegenwoordigt octrooi- en merkenrechtadvocaten in het VK. Dit instituut pleegt overleg met de regering over wetgeving inzake intellectuele eigendom, biedt training voor octrooirechtadvocaten en trainees en onderhoudt contacten met de toezichthouders van het beroep. CIPA probeert wetgeving inzake intellectuele eigendom en de desbetreffende beroepsbelangen te bevorderen. Het Institute of Trade Mark Attorneys (ITMA, instituut voor merkenrechtadvocaten) vertegenwoordigt merkenrechtadvocaten en het beroep merkenrechtadvocaat in het hele Verenigd Koninkrijk. Het ITMA heeft tot taak te onderhandelen met en te lobbyen bij de regering, haar onafhankelijke regelgevende tak (IPReg) en andere relevante organisaties. Het biedt relevante opleidingen, training en advies voor het beroep merkenrechtadvocaat en is verantwoordelijk voor de bevordering van het beroep en intellectuele eigendom. De Intellectual Property Regulation Board (IPReg, regelgevende instantie intellectuele eigendom) is bevoegd voor alle kwesties betreffende regelgeving en tuchtrecht, stelt normen vast voor octrooi- en merkenrechtadvocaten in het VK en zorgt voor toezicht op en handhaving van die normen. Zij handelt in het openbaar belang en houdt wettelijke registers bij van octrooi- en merkenrechtadvocaten, zowel individuele advocaten als organisaties.

Andere juridische beroepen

Behalve de clerks die aan de magistrates’ courts verbonden zijn, hoeven de clerks en het andere personeel van de meeste rechtbanken in Engeland en Wales geen juridische opleiding te hebben gevolgd. Het zijn ambtenaren die administratief werk doen en rechters assisteren. Zij mogen geen juridische adviezen verstrekken. Als overheidsambtenaren zijn deze rechtbankmedewerkers in dienst bij Her Majesty’s Courts and Tribunals Service.

Nadere informatie over de categorieën rechtbankmedewerkers is hier(456 Kb) te vinden.

Bij de magistrates’ courts vervullen de clerks een andere rol. Lay magistrates (lekenrechters) hebben geen juridische opleiding en vertrouwen daarom op de adviezen van juridisch geschoolde clerks, die in twee groepen kunnen worden onderverdeeld: justices’ clerks en legal advisers (of court clerks).

• Justices’ clerks zijn de belangrijkste juridische adviseurs van de magistrates. Het zijn advocaten (barristers dan wel solicitors) die ten minste vijf jaar relevante ervaring hebben. Zij adviseren de magistrates over juridische en procedurele aangelegenheden in en buiten de rechtbank en zij zijn belast met de leiding over en de opleiding van legal advisers, de kwaliteit van de verleende juridische diensten en het geven van consistent juridisch advies binnen hun administratieve regio.

• Legal advisers houden zitting in de rechtbank en adviseren magistrates over de wet, de rechtspraktijk en wettelijke procedures. Zij hebben eveneens een juridische kwalificatie (meestal die van solicitor of barrister).

De bevelschriften van het High Court worden tegenwoordig ten uitvoer gelegd door high court enforcement officers, die door de Lord Chancellor of diens vertegenwoordiger worden benoemd in de verschillende districten. Zij zijn verantwoordelijk voor de tenuitvoerlegging van gerechtelijke bevelen door geldsommen te innen die verschuldigd zijn krachtens een beslissing van het High Court of een beslissing van een county court die naar het High Court is doorverwezen. Zij kunnen beslag leggen op goederen en deze verkopen met het oog op de aflossing van een schuld. Zij zijn ook bevoegd op het gebied van de terugverkrijging of de teruggave van goederen en oefenen daarop toezicht uit.

County court bailiffs zijn ambtenaren die in dienst zijn van Her Majesty’s Courts and Tribunals Service en belast zijn met de tenuitvoerlegging van beslissingen en/of bevelschriften van de county courts. Zij leggen uitvoeringsbevelen en bevelen tot beslaglegging op land, inbeslagneming van goederen en teruggave van goederen ten uitvoer. De regeling voor bailiffs die bevelen ten uitvoer leggen is vastgelegd in de artikelen 85-111 van de County Courts Act 1984. De procedures voor executie zijn vastgelegd in de civil procedure rules. Daarnaast voeren county court bailiffs nog andere taken uit, zoals persoonlijke betekening van documenten en bevelen tot inhechtenisneming. De procedures voor inhechtenisneming zijn vastgelegd in de artikelen 118-122 van de County Courts Act.

Certificated bailiffs (gecertificeerde deurwaarders) zijn particuliere deurwaarders die gecertificeerd zijn krachtens de distress for rent rules en worden gemachtigd door een circuit judge in een county court. De term 'distress for rent' verwijst naar de beslaglegging door een huisbaas op de goederen van een huurder, om zich te verzekeren van betaling van huurachterstand zonder dat de rechter tussenbeide komt. Krachtens een aantal andere wetten zijn certificated bailiffs ook bevoegd tot het innen van andere specifieke schulden zoals gemeentebelastingen en zakelijke onroerendgoedbelastingen.

Links

Crown Prosecution Service,
Faculty Office,
Notaries Society,
Judiciary of England and Wales,
The Law Society,
Solicitors Regulation Authority,
Office for Legal Complaints,
Legal Services Commission,
Chartered Institute of Patent Attorneys,
Institute of Trade Mark Attorneys,
Intellectual Property Regulation Board,
Her Majesty's Courts and Tribunals Service.

Aan de vertaling in het Nederlands wordt momenteel gewerkt.
De volgende vertalingen zijn al beschikbaar:

Soorten juridische beroepen - Noord-Ierland

Op deze pagina vindt u een overzicht van de juridische beroepen in Noord-Ierland (rechtsgebied binnen het Verenigd Koninkrijk).

Juridische beroepen – inleiding

De juridische beroepen in Noord-Ierland zijn:

• rechter;
• openbaar aanklager;
• barrister;
• solicitor.

Organisatie van de juridische beroepen: rechters

Tot de rechterlijke macht in Noord-Ierland behoren de volgende posities:

• Lord Chief Justice – hoofd van de rechterlijke macht;
• Lord Justice of Appeal;
• Rechter aan het High Court;
• Master van het Supreme Court;
• Rechter aan een County Court;
• District Judge (County Court);
• District Judge (Magistrates’ Court);
• Lay Magistrate (lekenrechter);
• Coroner.

Organisatie van de juridische beroepen: openbare aanklagers

Organisatie

De Public Prosecution Service (PPS) for Northern Ireland (openbaar ministerie voor Noord-Ierland) is de belangrijkste vervolgende autoriteit in Noord-Ierland. Deze dienst neemt niet alleen besluiten over het instellen van vervolging in zaken die door de politie in Noord-Ierland zijn onderzocht, maar behandelt ook zaken die zijn onderzocht door andere overheidsinstanties, zoals HM Revenue and Customs (belasting- en douanedienst).

Aan het hoofd van de PPS staat de directeur van het Openbaar Ministerie voor Noord-Ierland. Het Openbaar Ministerie heeft ook een plaatsvervangend directeur. Deze heeft dezelfde bevoegdheden als de directeur, maar werkt onder zijn of haar leiding en op zijn of haar aanwijzingen. Zowel de directeur als de plaatsvervangend directeur worden openbaar door de Attorney General (procureur-generaal) voor Noord-Ierland benoemd.

De PPS is aangewezen als een niet-ministerieel regeringsdepartement. Volgens de Justice (Northern Ireland) Act 2002 worden de taken van de directeur onafhankelijk van enige andere persoon uitgevoerd. Deze wet van 2002 bepaalt dat de directeur en de Attorney General van tijd tot tijd met elkaar overleg voeren over de aangelegenheden waarover de Attorney General verantwoording moet afleggen aan de Assemblee voor Noord-Ierland. Momenteel is een aantal aspecten betreffende rechtsvervolging voorbehouden aan het parlement in Londen. De taken in verband met deze aspecten worden uitgevoerd door de Advocate General voor Noord-Ierland.

Rol en taken

De primaire rol van de PPS is te besluiten om al dan niet over te gaan tot vervolging van mensen voor het plegen van strafbare feiten en de precieze aanklacht vast te stellen.

De dienst is ook verantwoordelijk voor de vervolging in de rechtbank. De openbare aanklager voert namens de Kroon bewijs aan in de rechtbank. Openbare aanklagers roepen getuigen à charge op en verhoren hen en onderwerpen getuigen à decharge aan een kruisverhoor. Aan het eind van de rechtszaak geven ze namens de Kroon een overzicht van de bewijslast.

Organisatie van de juridische beroepen: advocaten

Barristers (pleiters)

In Noord-Ierland zijn er twee soorten barristers: Senior Counsels (bekendstaand als Queen’s Counsels of QC’s) en Junior Counsels. De balie bestaat uit gespecialiseerde advocaten met ervaring in procesvoering, tot wie het publiek via solicitors indirecte toegang heeft of, in een beperkt aantal omstandigheden, ook wel directe toegang.

De Bar of Northern Ireland (Balie van Noord-Ierland) is een vereniging van zelfstandige barristers, gevestigd in de Bar Library in Belfast. Op 1 september 2012 waren er bijna 600 barristers met zelfstandige praktijken.

Solicitors (juridisch adviseurs)

De Law Society of Northern Ireland legt de voorschriften voor de opleidingseisen, de verslagen, de beroepsuitoefening en het professionele gedrag van solicitors vast. Deze organisatie heeft tot taak om de onafhankelijkheid, ethische normen, vakbekwaamheid en kwaliteit van de dienstverlening van de beroepsgroep op peil te houden. Solicitors kunnen zich specialiseren op een bepaald gebied, maar kunnen ook een algemene praktijk voeren.

Notarissen

In Noord-Ierland zijn alle solicitors ook commissioners for oaths. Dat betekent dat zij officiële documenten kunnen echt verklaren of legaliseren, voor zover het niet gaat om documenten die door henzelf of een opponent in een rechtszaak zijn opgesteld.

Bovendien zijn sommige solicitors notaris, wat betekent dat ze ook documenten voor het buitenland kunnen legaliseren. Informatie hieromtrent is beschikbaar op de website van deLaw Society of Northern Ireland.

Octrooirecht- en merkenrechtadvocaten

Octrooi- en merkenrechtadvocaten zijn advocaten die gespecialiseerd zijn in intellectuele eigendom. Zij verstrekken juridisch advies aan cliënten op dit gebied, met name met betrekking tot octrooien, merken, ontwerpen en auteursrechten. Bovendien vertegenwoordigen zij hun cliënten in de specialistische rechtbanken voor intellectuele eigendom (sommigen krijgen aanvullende rechten toegekend nadat zij de extra kwalificatie van procesadvocaat hebben gekregen).

De meeste octrooi- en merkenrechtadvocaten werken in een zelfstandige praktijk. Velen werken in gespecialiseerde praktijken, maar sommige werken ook samen met raadsmannen. Daarnaast werkt een aanzienlijk deel van hen in het bedrijfsleven.

Octrooi- en merkenrechtadvocaten kunnen hun cliënten in de rechtbank vertegenwoordigen, net zoals solicitors voor zaken over intellectuele eigendom, of ze kunnen ook een barrister (pleiter) opdragen de zaak te behandelen

Het Chartered Institute of Patent Attorneys (CIPA, geaccrediteerd instituut voor octrooirechtadvocaten) vertegenwoordigt octrooi- en merkenrechtadvocaten in het VK. Dit instituut pleegt overleg met de regering over wetgeving inzake intellectuele eigendom, biedt training voor octrooirechtadvocaten en trainees en onderhoudt contacten met de toezichthouders van het beroep. CIPA probeert wetgeving inzake intellectuele eigendom en beroepen op dat gebied te bevorderen.

Het Institute of Trade Mark Attorneys (ITMA, instituut voor merkenrechtadvocaten) vertegenwoordigt merkenadvocaten en het beroep merkenadvocaat in het hele Verenigd Koninkrijk. Het ITMA heeft tot taak te onderhandelen met en te lobbyen bij de regering, haar onafhankelijke regelgevende tak (IPReg) en andere relevante organisaties. Het biedt relevante opleidingen, training en advies voor het beroep merkenrechtadvocaat en is verantwoordelijk voor de bevordering van het beroep en intellectuele eigendom.

De Intellectual Property Regulation Board (IPReg, regelgevende instantie intellectuele eigendom) houdt zich bezig met alle kwesties betreffende regelgeving en tuchtrecht, stelt normen vast voor octrooi- en merkenrechtadvocaten in het VK en zorgt voor toezicht op en handhaving van die normen. Zij handelt in het openbaar belang en houdt wettelijke registers bij van octrooi- en merkenrechtadvocaten, zowel individuele advocaten als organisaties.

Andere juridische beroepen

Griffiers

Griffiers en andere medewerkers van Noord-Ierse rechtbanken zijn ambtenaren zonder juridische training die zich met administratieve zaken bezighouden.

Griffiers zorgen ervoor dat de rechters de stukken tot hun beschikking hebben die ze nodig hebben bij de behandeling van hun rechtszaken, ze leggen de uitspraak van een rechter in een zaak vast en verzorgen iedere andere vorm van administratieve ondersteuning die de rechters kunnen behoeven. Rechtbankmedewerkers kunnen informatie verschaffen over gerechtelijke procedures, maar ze kunnen geen juridisch advies geven en kunnen procederende partijen ook geen aanbevelingen doen omtrent te ondernemen acties. Alle gerechtelijk medewerkers zijn ambtenaren in dienst bij de Northern Ireland Courts and Tribunals Service, een agentschap binnen het departement van Justitie in Noord-Ierland.

Enforcement officers

Enforcement officers zijn als deurwaarders bij de Northern Ireland Courts and Tribunals Service in dienst. Zij houden zich bezig met de tenuitvoerlegging van civielrechtelijke vonnissen door het Enforcement of Judgments Office (“deurwaarderskantoor”). Dit kantoor voltrekt vonnissen van zowel Magistrates’ Courts en County Courts, inclusief Small Claims Courts (gerechten voor bagatelzaken), als van het High Court. Dit is wettelijk geregeld in de Judgments Enforcement (Northern Ireland) Order 1981 en in de Judgment Enforcement Rules (Northern Ireland) 1981, in de gewijzigde versie.

Links

Public Prosecution Service

Bar of Northern Ireland

Law Society

Northern Ireland Courts and Tribunals Service

Let op: de oorspronkelijke versie van deze pagina () is onlangs gewijzigd. Aan de vertaling in het Nederlands wordt momenteel gewerkt.

Soorten juridische beroepen - Schotland

Op deze pagina vindt u een overzicht van de belangrijkste juridische beroepen in het rechtsgebied Schotland van het Verenigd Koninkrijk. U vindt hier onder andere informatie over rechters, openbare aanklagers en advocaten.

Rechters

In Schotland bestaat het beroep van rechter op zich niet. Alleen ervaren solicitors en advocates kunnen rechter worden. De rechterlijke functies in het rechtsgebied Schotland zijn onder andere:

• de Lord President van het Court of Session;
• de Lord Justice Clerk;
• Sheriff Principals die een van de zes Schotse sheriffdoms leiden;
• rechters die in het Court of Session zetelen, worden Senators of the College of Justice genoemd;
• rechters die in het High Court of Justiciary zetelen, worden Lords Commissioners of Justiciary genoemd;
• sheriffs;
• het is gebruikelijk dat parttime sheriffs worden ingezet als vervangers voor permanente sheriffs;
• Justices of the Peace zijn lekenrechters die alleen of samen met twee andere rechters in de Justice of the Peace Courts zetelen en worden bijgestaan door een juridisch geschoolde clerk of door een legal assessor worden geadviseerd.

Openbare aanklagers

Organisatie

In Schotland is de Crown Office and Procurator Fiscal Service verantwoordelijk voor alle vervolgingen. Deze dienst wordt geleid door de Lord Advocate, die een minister van de Schotse regering is, en zijn of haar plaatsvervanger, de Solicitor General.

De Crown Office and Procurator Fiscal Service (COPFS) is uitsluitend verantwoordelijk voor strafrechtelijke vervolging, het onderzoek naar plotse of verdachte gevallen van overlijden en klachten tegen de politie.

In de Scotland Act 1998 (artikel 48) is vastgelegd dat elke beslissing van de Lord Advocate (in zijn of haar hoedanigheid van hoofd van de stelsels voor strafrechtelijke vervolging en het onderzoek naar overlijdensgevallen in Schotland) door hem of haar onafhankelijk van anderen wordt genomen

Alleen gekwalificeerde advocaten of advocates kunnen openbaar aanklager worden.

Rol en taken

De politie (of andere gespecialiseerde rapporterende instanties, zoals de belasting- en douanediensten) voert een eerste onderzoek uit naar een misdrijf en brengt verslag uit bij de lokale Procurator Fiscal. De Procurator Fiscal bestudeert het verslag en beslist of er in het openbaar belang actie moet worden ondernomen. Bij het nemen van deze beslissing overweegt de Procurator Fiscal of er voldoende bewijsmateriaal is en zo ja, wat de passende actie is: vervolgen, een directe maatregel toepassen (zoals een fiscale boete) of geen actie ondernemen. In zaken waarvoor een juryproces nodig is, hoort de Procurator Fiscal getuigen en bestudeert hij of zij het forensisch en ander bewijsmateriaal alvorens te besluiten tot vervolging over te gaan. Hij of zij brengt vervolgens verslag uit bij de Crown Counsel, die besluiten al dan niet tot vervolging over te gaan.

Organisatie van juridische beroepen: raadslieden

Advocates (advocaten)

Advocates zijn leden van de Schotse orde van advocaten. Hoewel hun werk voornamelijk bestaat uit optreden in de hogere rechtbanken (het Court of Session en het High Court of Justiciary) en het geven van gespecialiseerd advies over juridische zaken, hebben zij het recht op te treden in alle Schotse rechtbanken. Senior-advocates staan bekend als de Queen's Counsel. Alle advocates zijn lid van de Faculty of Advocates.

Solicitors (rechtskundig adviseurs)

Solicitors vormen de grootste juridische beroepsgroep. Zij kunnen over alle juridische zaken advies geven en cliënten in rechte vertegenwoordigen. Alle solicitors zijn lid van de Law Society of Scotland, die de belangen van de beroepsgroep solicitors en van het publiek met betrekking tot dit beroep behartigt.

Ook zijn er solicitor-advocates, die ook lid zijn van de Law Society of Scotland. Evenals advocates (zie hierboven) kunnen zij optreden in het Court of Session en het High Court of Justiciary.

Notaries (notarissen)

Notaries Public zijn rechtskundige adviseurs die bepaalde transacties vastleggen en specifieke juridische documenten ondertekenen. Dit is geen apart juridisch beroep op zich.

Octrooirecht- en merkenrechtadvocaten

Octrooi- en merkenrechtadvocaten zijn advocaten die gespecialiseerd zijn in intellectuele eigendom. Zij verstrekken juridisch advies aan cliënten op dit gebied, met name met betrekking tot de registratie van octrooien, merken en ontwerpen, en het voeren van procedures op dit gebied, evenals andere aspecten van intellectueel eigendom, zoals de bescherming van auteursrechten. In tegenstelling tot meer algemeen civiel- en strafrecht is de meeste wetgeving inzake intellectuele eigendom van toepassing in het hele VK. Zaken over intellectuele eigendom in Schotland moeten doorgaans worden behandeld door het Court of Session, dat exclusief bevoegd is voor octrooirechten en de meeste andere geregistreerde intellectuele-eigendomsrechten (met name gemeenschapsmerken en ingeschreven gemeenschapsmodellen). Het beschikt ook over een aantal speciaal benoemde rechters voor intellectuele-eigendomsrechten en specifieke beheersregels voor zaken betreffende intellectuele eigendom. Octrooi- en merkenrechtadvocaten kunnen hun cliënten rechtstreeks in het Patents County Court vertegenwoordigen en bij een beroep dat door het UK Intellectual Property Office wordt ingesteld tegen het Patents Court of the High Court in England and Wales. Octrooirechtadvocaten die bevoegd zijn om te procederen, kunnen ook procedures voeren voor het High Court in Londen, maar octrooi- en merkenrechtadvocaten hebben vooralsnog niet het recht om cliënten te vertegenwoordigen in zaken betreffende intellectuele eigendom die worden behandeld in Schotse rechtbanken. Procedures op het gebied van intellectuele eigendom worden in Schotland daarom momenteel gevoerd door advocaten die gespecialiseerd zijn in intellectuele eigendom, vaak in samenwerking met octrooi- en merkenrechtadvocaten.

De meeste octrooi- en merkenrechtadvocaten in Schotland werken in specialistische kantoren of hebben een zelfstandige praktijk, maar sommige werken in het bedrijfsleven.

Het Chartered Institute of Patent Attorneys (CIPA, geaccrediteerd instituut voor octrooirechtadvocaten) vertegenwoordigt octrooi- en merkenrechtadvocaten in het VK. Dit instituut pleegt overleg met de regering over wetgeving inzake intellectuele eigendom, biedt training voor octrooirechtadvocaten en trainees en onderhoudt contacten met de toezichthouders van het beroep. CIPA probeert wetgeving inzake intellectuele eigendom en beroepen op dat gebied te bevorderen.

Het Institute of Trade Mark Attorneys (ITMA, instituut voor merkenrechtadvocaten) vertegenwoordigt merkenadvocaten en het beroep merkenadvocaat in het hele Verenigd Koninkrijk. Het ITMA heeft tot taak te onderhandelen met en te lobbyen bij de regering, haar onafhankelijke regelgevende tak (IPReg) en andere relevante organisaties. Het biedt relevante opleidingen, training en advies voor het beroep merkenrechtadvocaat en is verantwoordelijk voor de bevordering van het beroep en intellectuele eigendom.

De Intellectual Property Regulation Board (IPReg, regelgevende instantie intellectuele eigendom) houdt zich bezig met alle kwesties betreffende regelgeving en tuchtrecht, stelt normen vast voor octrooi- en merkenrechtadvocaten in het VK en zorgt voor toezicht op en handhaving van die normen. Zij handelt in het openbaar belang en houdt wettelijke registers bij van octrooi- en merkenrechtadvocaten, zowel individuele advocaten als organisaties.

Andere juridische beroepen

Sheriff Officers en Messengers-at-Arms zijn functionarissen van het gerecht die verantwoordelijk zijn voor het betekenen van documenten en het ten uitvoer leggen van rechterlijke bevelen in Schotland. Zowel Messengers-at-Arms als Sheriff Officers zijn in dienst van particuliere ondernemingen en brengen tarieven in rekening die zijn vastgelegd in secundaire wetgeving.

Artikel 60 van de Bankruptcy and Diligence (Scotland) Act 2007 (Schotse faillissements- en tenuitvoerleggingswet) ziet op het afschaffen van het ambt van Messenger-at-Arms en Sheriff Officer en stelt hiervoor een nieuw ambt van Judicial officer in de plaats. Judicial officers worden aangesteld door de Lord President van het Court of Session, op aanbeveling van de nieuwe Schotse Civil Enforcement Commission.

Links

Crown Office and Procurator Fiscal Service, Faculty of Advocates, Law Society of Scotland, Scottish Association of Law Centres; Chartered Institute of Patent Attorneys, Institute of Trade Mark Attorneys, Intellectual Property Regulation Board