Drobne roszczenia

Art. 25 ust. 1 lit. а) Sądy właściwe

W sprawach rozpatrywanych w pierwszej instancji na podstawie przepisów rozporządzenia (WE) nr 861/2007 ustanawiającego europejskie postępowanie w sprawie drobnych roszczeń, zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 2421/2015 właściwe są sądy rejonowe (Bezirksgerichte). Właściwość miejscową – o ile nie wynika ona bezpośrednio z przepisów rozporządzenia (WE) nr 1215/2012 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2012 r. w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych – określa się zgodnie z przepisami austriackiej ustawy o właściwości sądów.

Art. 25 ust. 1 lit. b) Środki komunikowania się

Pisma sądowe w postępowaniu prowadzonym na podstawie przepisów rozporządzenia (WE) nr 861/2007 ustanawiającego europejskie postępowanie w sprawie drobnych roszczeń, zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 2421/2015 można składać zarówno na papierze, jak i drogą elektroniczną za pośrednictwem systemu elektronicznego obrotu prawnego (Elektronischer Rechtsverkehr – ‘ERV’). Dostęp do systemu mają co do zasady wszystkie osoby fizyczne i prawne. Korzystanie z niego wymaga jednak zainstalowania przez użytkownika specjalnego oprogramowania oraz połączenia z odpowiednią jednostką przekazującą. Aktualny wykaz jednostek przekazujących podano na stronie internetowej:

http://www.edikte.justiz.gv.at/edikte/km/kmhlp05.nsf/all/erv.

Pisma wraz załącznikami można ponadto wnosić drogą elektroniczną za pomocą funkcji karty obywatelskiej (Bürgerkartenfunktion), tj. karty identyfikującej wyposażonej w czip lub podpisu elektronicznego składanego przez telefon komórkowy – zob. http://www.buergerkarte.at/ ), korzystając z formularzy udostępnionych na stronie internetowej austriackiego wymiaru sprawiedliwości: https://portal.justiz.gv.at/at.gv.justiz.formulare/Justiz/index.html.

Nie można przesyłać dokumentów za pośrednictwem faksu ani poczty elektronicznej.

Art. 25 ust. 1 lit. c) Organy lub organizacje właściwe do zapewnienia praktycznej pomocy

Ewentualną pomoc i ogólne informacje strony postępowania mogą uzyskać – o ile w danej sprawie jurysdykcję krajową ma sąd austriacki – w każdym właściwym sądzie rejonowym.

Art. 25 ust. 1 lit. d) Środki elektronicznego doręczania i elektronicznego komunikowania się oraz metody wyrażenia wcześniejszej zgody na stosowanie takich środków

W celu doręczania stronom względnie ich przedstawicielom pism drogą elektroniczną sądy austriackie mogą wykorzystywać system elektronicznego obrotu prawnego. Doręczanie pism odbywa się pomiędzy zidentyfikowanymi użytkownikami na podstawie określonych zasad technicznych przekazywania dokumentów. System ten udostępniony został co do zasady wszystkim osobom fizycznym i prawnym. Korzystanie z niego wymaga jednak zainstalowania przez użytkownika specjalnego oprogramowania oraz połączenia z odpowiednią jednostką przekazującą. Aktualny wykaz jednostek przekazujących podano na stronie internetowej:

http://www.edikte.justiz.gv.at/edikte/km/kmhlp05.nsf/all/erv .

Jeżeli nie można doręczyć pisma za pośrednictwem systemu elektronicznego obrotu prawnego, istnieje możliwość doręczenia elektronicznego za pośrednictwem departamentu administracyjnego ds. doręczania dokumentów, na podstawie przepisów części 3 ustawy o doręczaniu dokumentów (Zustellgesetz, art. 28 i n.).

Art. 25 ust. 1 lit. e) Osoby lub przedstawiciele zawodów, którzy mają prawny obowiązek akceptowania doręczenia dokumentów lub innej komunikacji pisemnej drogą elektroniczną

Obowiązek wykorzystywania austriackiego systemu elektronicznego obrotu prawnego (nie dotyczy to innych systemów doręczeń elektronicznych) mają: adwokaci (Rechtsanwälte), osoby pełniące funkcję obrońcy w sprawach karnych (Verteidiger in Strafsachen), notariusze (Notare), instytucje finansowe i kredytowe (§1 ust. 1 i 2 ustawy o bankowości, BWG), podmioty gospodarcze, o których mowa w §1 ust. 1 pkt 1, 2, 4, 6, 7 i 8 ustawy z 2016 r. o nadzorze ubezpieczeniowym (VAG 2016), instytucje ubezpieczenia społecznego (§§ 23–25 ustawy powszechnej o zabezpieczeniu społecznym (ASVG), § 15 ustawy o ubezpieczeniu osób prowadzących działalność gospodarczą (GSVG), § 13 ustawy w sprawie ubezpieczenia społecznego rolników (BSVG), § 9 ustawy o ubezpieczeniu urzędników, zdrowotnym i od nieszczęśliwych wypadków (B-KUVG), § 4 ustawy z 1972 r. o ubezpieczeniu notariuszy (NVG 1972)), instytucje emerytalne (§ 479 ASVG), kasa urlopowa i odpraw pracowników budowlanych (§14 ustawy o urlopach i odprawach dla pracowników budowlanych, BUAG), fundusz wynagrodzeń dla farmaceutów (§ 1 ustawy z 2002 r. o funduszu wynagrodzeń, Gehaltskassengesetz), fundusz gwarantowanych świadczeń pracowniczych (§ 13 ustawy o zabezpieczeniu świadczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy, IESG) oraz zakład obsługi funduszu świadczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy sp. z o.o. (§ 1 ustawy o zakładzie obsługi funduszu świadczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy, IEFG), zrzeszenie główne austriackich instytucji ubezpieczenia społecznego (Hauptverband der österreichischen Sozialversicherungsträger, § 31 ASVG), Prokuratoria Skarbu (§ 1 ustawy o Prokuratorii Skarbu, Finanzprokuratur) oraz poszczególne izby adwokackie.

Art. 25 ust. 1 lit. f) Opłaty sądowe i metody płatności

W austriackim prawie o opłatach sądowych nie przewidziano odrębnych przepisów odnoszących się do europejskiego postępowania w sprawie drobnych roszczeń. Do wniesienia pozwu oraz wszczęcia postępowania przed sądem pierwszej instancji stosuje się pozycję taryfową 1 (TP 1) ustawy o opłatach sądowych (GGG); do wniesienia apelacji oraz wszczęcia postępowania przed sądem drugiej instancji stosuje się pozycję taryfową 2 (TP 2) tejże ustawy. Są to opłaty jak za wszczęcie sądowego postępowania cywilnego przed sądem austriackim.

Wysokość opłaty sądowej uzależniona jest od wartości przedmiotu sporu (tj. wartości roszczenia dochodzonego powództwem lub zwiększonego rozszerzeniem tego powództwa), względnie od wartości przedmiotu zaskarżenia. Obowiązujące stawki opłat można znaleźć w austriackim systemie informacji prawnej (zob. https://www.ris.bka.gv.at/Bundesrecht/; kliknij „Bundesrecht konsolidiert” (skonsolidowane prawo federalne); w polu „Titel, Abkürzung” (tytuł, skrót), wpisz „GGG”; w polu „Paragraf” wpisz „32”).

Sposoby pobierania opłat określa § 4 ustawy o opłatach sądowych, zgodnie z którym opłaty można uiszczać kartą debetową lub kredytową, wpłatą lub przelewem na konto właściwego sądu lub gotówką w kasie tego sądu.

Ponadto opłaty można uiszczać poprzez polecenie zapłaty, o ile sąd (lub sądy austriackie w ogólności) upoważnione zostały do pobierania należnych opłat sądowych na konto sądu ze wskazanego przez stronę postępowania rachunku bankowego oraz jeżeli strona ta podała co najmniej dokładne dane rachunku, z którego opłata mają być pobierane i wskazała maksymalną kwotę obciążenia tego rachunku.

Jeżeli pismo sądowe złożono za pośrednictwem systemu elektronicznego obrotu prawnego, opłatę pobiera się w formie poleceniem zapłaty. W tym przypadku nie podaje się maksymalnej kwoty obciążenia rachunku.

Art. 25 ust. 1 lit. g) Postępowanie w sprawie środków odwoławczych i sądy właściwe do rozpatrywania takich środków

Od wyroku wydanego w pierwszej instancji przez sąd rejonowy zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 861/2007, ustanawiającym europejskie postępowanie w sprawie drobnych roszczeń, zmienionym rozporządzeniem (WE) nr 2421/2015, przysługuje apelacja (Berufung). Apelację wnosi się na piśmie do sądu rejonowego, który wydał wyrok. Termin do wniesienia apelacji wynosi cztery tygodnie od doręczenia wyroku. Apelację musi sporządzić adwokat (Rechtsanwalt). Strona musi być również reprezentowana przez adwokata w postępowaniu apelacyjnym.

Od orzeczenia w przedmiocie kosztów postępowania również przysługuje środek odwoławczy (Kostenrekurs), nawet jeżeli wyrok w sprawie nie był przedmiotem apelacji. Taki środek odwoławczy wnosi się na piśmie do sądu rejonowego, który wydał wyrok. Termin do wniesienia środka odwoławczego wynosi 14 dni od doręczenia wyroku.

Art. 25 ust. 1 lit. h) Postępowanie w sprawie ponownego zbadania orzeczenia oraz sądy właściwe do ponownego zbadania orzeczenia

Zgodnie z § 548 ust. 5 austriackiego kodeksu postępowania cywilnego sąd pierwszej instancji właściwy do rozpoznania sprawy w ramach europejskiego postępowania w sprawie drobnych roszczeń jest również właściwy do ponownego zbadania orzeczenia (art. 18 rozporządzenia).

Ponowne zbadanie orzeczenia następuje tylko jeżeli pozwany jednoznacznie tego zażądał. We wniosku o ponowne zbadanie orzeczenia pozwany powinien uwiarygodnić okoliczności uzasadniające złożenie takiego wniosku. Rozpoznanie wniosku przez sąd ogranicza się wyłącznie do zbadania twierdzeń pozwanego zawartych w jego wniosku. Sąd przeprowadza rozprawę tylko wówczas, gdy uzna to za zasadne.

Jeżeli w ocenie sądu nie zachodzą podstawy określone w art. 18 ust. 1 rozporządzenia, odrzuci on wniosek o ponowne zbadanie orzeczenia zgodnie z art. 18 ust. 3 rozporządzenia, a wydane orzeczenie pozostaje w mocy. Na postanowienie o odrzuceniu wniosku o ponowne zbadanie orzeczenia przysługuje skarga kasacyjna (Rekurs). Jeżeli jednak w ocenie sądu ponowne zbadanie orzeczenia jest uzasadnione jedną z podstaw określonych w art. 18 ust. 1, orzeczenie to zostanie uchylone. Od rozstrzygnięcia uchylającego to orzeczenie środek odwoławczy nie przysługuje. Postępowanie powraca wówczas do fazy poprzedzającej etap, w którym unieważniono wydane orzeczenie. W ramach postępowania, o którym mowa w art. 18, pozwany może wnieść w państwie członkowskim wykonania o zawieszenie lub ograniczenie wykonania orzeczenia zgodnie z art. 23 rozporządzenia.

Art. 25 ust. 1 lit. i) Akceptowane języki

Zgodnie z art. 21a ust. 1 językiem akceptowanym w postępowaniu jest język niemiecki.

Oprócz języka urzędowego (język niemiecki) obywatele Austrii oraz obywatele państw, które są stroną Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym mogą używać języka węgierskiego przed sądami rejonowymi w Oberpullendorf i Oberwart, słoweńskiego przed sądami rejonowymi w Ferlach, Eisenkappel i Bleiburg oraz chorwackiego przed sądami rejonowymi w Eisenstadt, Güssing, Mattersburg, Neusiedl am See, Oberpullendorf i Oberwart.

Art. 25 ust. 1 lit. j) Organy właściwe w zakresie wykonania

Organami właściwymi w zakresie wykonania oraz do celów stosowania art. 23 są sądy rejonowe. Właściwość miejscową w tym zakresie określają przepisy austriackiego kodeksu egzekucyjnego (Exekutionsordnung).