Rodzaje zawodów prawniczych

Frankreich

W tej części przedstawiono w skrócie informacje na temat poszczególnych zawodów prawniczych.

Inhalt bereitgestellt von
Frankreich

Sędziowie

Organizacja

WE Francji sędziowie zawodowi (magistrats) są sędziami zawodowymi, dzielą się na sędziów orzekających, którzy rozpatrują sprawy sądowe, oraz na urzędników sądowych, którzy pracują dla Prokuratora Generalnego (ministère public lub parquet). Sędziowie są często określani jako magistrats du siège, podczas gdy prokuratura (ministère public) jest reprezentowana przez prokuratorów (magistrats du parquet).

Sędziowie orzekający rozstrzygają zawisłe przed nimi spory; rolą prokuratury państwowej jest reprezentowanie interesu publicznego i zapewnienie prawidłowego stosowania prawa. Status sędziów pokoju reguluje zarządzenie nr 58-1270 z dnia 22 grudnia 1958 r. ustanawiające ustawę organiczną o statusie sądownictwa. Zgodnie z art. 1 tego rozporządzenia funkcjonariusze wymiaru sprawiedliwości mogą na różnych etapach kariery zawodowej piastować stanowisko sędziego lub prokuratora. zasada jedności sądownictwa (art. 1) została potwierdzona przez Radę Konstytucyjną, w szczególności w jej decyzji z dnia 11 sierpnia 1993 r. Funkcjonariusze wymiaru sprawiedliwości są przedstawicielami władzy sądowniczej (autorité judiciaire), która stoi na straży wolności osobistych zgodnie z art. 66 konstytucji. Niemniej jednak istnieje szereg różnic w przepisach regulujących ich sprawy: sędziowie orzekający nie podlegają instrukcjom żadnego organu wyższego szczebla i korzystają z pewności sprawowania urzędu, ponieważ nie mogą zostać ponownie oddelegowani bez ich zgody. Ponadto warunki ich powołania różnią się tym, że sędziowie zajmujący stanowisko są powoływani na podstawie zgody Najwyższej Rady Sądownictwa, sędziów siedziby Najwyższego Sądu Kasacyjnego, pierwszych prezesów Sądu Apelacyjnego i prezesów sądów również powoływanych na wniosek tego ostatniego, który ostatecznie wykonuje uprawnienia dyscyplinarne wobec wszystkich sędziów znajdujących się w tej siedzibie. Z drugiej strony nominacja na stanowiska prokuratorskie następuje po zasięgnięciu opinii Najwyższej Rady Sądownictwa, natomiast minister sprawiedliwości odpowiada za przedstawianie kandydatur i ma uprawnienia dyscyplinarne.

Większość urzędników sądowych jest zatrudniana w drodze konkursu. Aby pomyślnie przejść „pierwszy konkurs”, otwarty dla studentów, kandydaci muszą posiadać dyplom poświadczający wykształcenie trwające co najmniej cztery lata po maturze (= magister). Laureaci są powoływani na stanowiska aplikantów sędziów (auditeurs de justice), a następnie wszyscy odbywają takie same szkolenia, prowadzone przez francuskie krajowe kolegium sędziów (École nationale de la magistrature – ENM). Istnieją również przypadki bezpośredniego przyjmowania do korpusu urzędników sądowych. Po zakończeniu szkolenia w ENM aplikanci sędziowie są powoływani do sądu lub prokuratora państwowego w drodze zarządzenia (décret).

Poza funkcjami sądowymi prezesi sądów ( prezes i prokurator stanu lub pierwszy prezes i główny prokurator stanu, w zależności od sądu) pełnią również obowiązki administracyjne, na przykład w zakresie planowania rozpraw.

W dniu 1 stycznia 9126 r. zasiadali sędziowie wykonujący zawód w 2023 r., z których 8524 pracowało w sądach lub w Prokuraturze Krajowej.

Najwyższa Rada Sądownictwa

Najwyższa Rada Sądownictwa (Conseil supérieur de la magistrature – CSM) jest przewidziana w art. 65 konstytucji. Ustawą konstytucyjną z dnia 23 lipca 2008 r. zmieniono skład rady i jej uprawnienia dotyczące nominacji oraz przewidziano możliwość zwrócenia się do niej w razie zajścia takiej potrzeby przez osoby, które dochodzą swoich praw przed sądem. Prezydent Republiki Francuskiej nie jest już członkiem CSM.

Składowi właściwemu dla sędziów (magistrats du siège) przewodniczy pierwszy prezes Sądu Kasacyjnego. Skład obejmuje ponadto pięciu sędziów, jednego prokuratora, jednego członka Rady Stanu (Conseil d’État) wyznaczonego przez tę ostatnią, jednego adwokata oraz sześć wykwalifikowanych osób, które nie reprezentują ani władzy ustawodawczej, ani sądownictwa powszechnego, ani sądownictwa administracyjnego. Prezydent Republiki Francuskiej, przewodniczący Zgromadzenia Narodowego (Assemblée nationale) i przewodniczący Senatu wyznaczają po dwie wykwalifikowane osoby.

Składowi Rady właściwemu dla funkcjonariuszy kancelarii prokuratorskiej przewodniczy główny prokurator stanu (Procureur général) przy Sądzie Kasacyjnym. Skład ten obejmuje ponadto pięciu prokuratorów i jednego sędziego, a także członka Rady Stanu, jednego adwokata oraz sześć wykwalifikowanych osób, o których mowa powyżej.

Skład Najwyższej Rady Sądownictwa właściwy dla sędziów przedstawia propozycje nominacji na sędziów Sądu Kasacyjnego, na pierwszych prezesów sądów apelacyjnych (cours d’appel) i prezesów sądów wielkiej instancji (tribunaux de grande instance) Inni sędziowie mogą być powoływani wyłącznie za zgodą.

Ten skład rady orzeka też jako sąd dyscyplinarny dla sędziów. W tym charakterze obejmuje on sędziego orzekającego, który zasiada w wydziale Rady właściwym dla funkcjonariuszy kancelarii prokuratorskiej.

Skład Najwyższej Rady Sądownictwa właściwy dla prokuratorów wydaje opinie na temat nominacji prokuratorskich. Ten skład rady opiniuje również kary dyscyplinarne wobec prokuratorów. W tym charakterze, oprócz członków, o których mowa w art. 65 akapit trzeci, obejmuje on również referendarza prokuratury, który zasiada w wydziale Rady właściwym do orzekania w sądownictwie.

Prokuratura krajowa

Organizacja

Funkcjonariusze kancelarii adwokackiej zobowiązani do działania w interesie społecznym, który reprezentują, domagając się zastosowania prawa.

Z wyjątkiem prokuratury przy sądzie kasacyjnym, która ma odrębne miejsce, prokuratura we Francji jest hierarchiczną piramidą „podlegającą Minister of Justice of the Seals”. Zgodnie z art. 30 kodeksu postępowania karnego minister sprawiedliwości realizuje politykę wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych określoną przez rząd. Zapewnia spójność jej stosowania na terytorium Republiki. W tym celu przekazuje prokuratorom ogólne instrukcje dotyczące tej polityki.

W każdym sądzie sądowym prokurator kieruje prokuraturą składającą się z kilku sędziów pokoju, którzy podlegają im. Prokuratura zarządza biurem, rozdzielając zadania i departamenty między zastępców radców państwowych (procureurs ad joints), wiceprokuraturę (wiceprzewodniczący) oraz asystenci radców państwowych (zastępcy). Prokurator działa pod nadzorem i kierownictwem Prokuratora Generalnego.

Pomimo tej struktury hierarchicznej prokuratura uważana jest za niepodzielną jednostkę: zastępca nie potrzebuje upoważnienia od swojego zwierzchnika, aby móc podjąć działania, i każda z jego czynności jest wiążąca dla całej prokuratury.

Rola i funkcje

Prokuratura jest właściwa głównie w sprawach karnych. Kieruje dochodzeniami i sam podejmuje wszelkie niezbędne kroki w celu ścigania przestępstw lub widzi podjęcie kroków w tym celu. Ocenia również działania, jakie należy podjąć w sprawach karnych w oparciu o zasadę celowości ścigania (np. wszczęcie postępowania przygotowawczego, skierowanie sprawy do sądu rozpoznającego sprawę lub odwołanie). Jest on zobowiązany do stawiennictwa na rozprawie, przy czym prawnik, który stawił się przed sądem, może swobodnie przedstawiać uwagi ustne, które uważa za najbardziej sprzyjające prawidłowemu administrowaniu wymiarem sprawiedliwości (na temat faktów, charakteru oskarżonego i kary). Prokuratura jest ponadto odpowiedzialna za wykonywanie kar.

Odpowiada również za ochronę małoletnich znajdujących się w niebezpieczeństwie i posiada pewne uprawnienia cywilne, takie jak status osób (np.: zmiana stanu cywilnego danej osoby), administracyjna (np. w przypadku sklepów do picia, gazet periodycznych, akwizycji itp.) i lokali handlowych (np.: w przypadku postępowania zbiorowego).

Rola i zadania sędziów zostały szczegółowo opisane na stronie dotyczącej sądów powszechnych.

Sędziowie niezawodowi

Sędziowie ad interim

W celu zbliżenia wymiaru sprawiedliwości do obywatela osoba ze społeczeństwa obywatelskiego może zostać zatrudniona jako sędzia pracujący tymczasowo (MTT) w celu tymczasowego uczestniczenia w funkcjonowaniu instytucji sądowniczej na podstawie art. 41–10 i nast. zarządzenia nr 58-1270 z dnia 22 grudnia 1958 r. ustanawiającego ustawę organiczną o statusie władzy sądowniczej, ze zmianami.

Funkcja ta jako sędzia tymczasowy ma szczególną cechę umożliwiającą wykonywanie obowiązków sędziego do spraw sądowych i ochrony, policji lub sędziego odpowiedzialnego za zatwierdzanie składu orzekającego w sprawach karnych i/lub rzeczoznawcy w składach kolegialnych sądów sądowych, w sądach przysięgłych i sądach karnych okręgowych tymczasowo oraz w ramach działalności zawodowej zgodnej z funkcjami sądowniczymi.

Ustawa organiczna nr 2016-1090 z dnia 8 sierpnia 2016 r., która weszła w życie w dniu 1 lipca 2017 r., połączyła statut sądu rejonowego i MTT.

Powoływani tymczasowo ławnicy są zatrudniani regularnie na podstawie dokumentacji zgłoszeniowej (a nie konkursu).

Warunki, które należy spełnić, aby móc ubiegać się o funkcję tymczasowo powołanego sędziego niezawodowego

Są obywatelami francuskimi w wieku od 35 do 75 lat, korzystają z pełni praw obywatelskich, mają dobry charakter, spełniają wymogi krajowego kodeksu służby i są fizycznie zdolni do wykonywania obowiązków z uwagi na możliwość rekompensaty z tytułu niepełnosprawności.

Kandydaci muszą również spełnić jeden z następujących warunków:

  • posiadać dyplom poświadczający ukończenie kształcenia i szkolenia trwającego co najmniej cztery lata po maturze (lub dokument potwierdzający posiadanie kwalifikacji uznawanych co najmniej za równoważne) oraz co najmniej siedmioletnie doświadczenie zawodowe, kwalifikujące go w szczególności do wykonywania obowiązków sądowych;
  • być dyrektorem Działu Kancelarii Sądowych i przedstawić dowód posiadania przez siedem (7) lat faktycznej służby w tej służbie
  • być urzędnikiem w Ministerstwie Sprawiedliwości w grupie zaszeregowania A i sprawować służbę przez co najmniej 7 lat w tym charakterze
  • wykonywanie (obecnie lub w przeszłości) regulowanego lub chronionego zawodu prawniczego lub sądowego oraz udokumentowana co najmniej pięcioletnia praktyka zawodowa.

Status tymczasowo powołanych sędziów niezawodowych

Skład Najwyższej Rady Sądownictwa właściwy dla sędziów wydaje opinię o kandydatach przedstawionych przez ministra sprawiedliwości.

Powoływani tymczasowo ławnicy, powoływani zarządzeniem Prezydenta RP, podlegają przepisom dotyczącym sędziów zawodowych.

Jest mianowany na pięcioletnią kadencję, z możliwością jednokrotnego przedłużenia, i nie może wykonywać swoich obowiązków po ukończeniu 75 roku życia.

Mogą prowadzić działalność zawodową równolegle z obowiązkami sądowymi, pod warunkiem że nie figuruje ona w wykazie działalności niepołączalnych zawartym we wzorze dokumentacji zgłoszeniowej.

Szkolenie tymczasowo powołanych sędziów niezawodowych

MTT przechodzi 10-dniowe szkolenie teoretyczne w Krajowej Szkole Sądownictwa.

Podlega on, według wyboru Najwyższej Rady Sądownictwa, okresowi próbnemu wynoszącemu 40–80 dni w sześciomiesięcznym okresie w sądzie lub 40-dniowemu szkoleniu sądowemu, które może być prowadzone w wyjątkowych przypadkach lub którego czas trwania może zostać skrócony ze względu na doświadczenie zawodowe kandydata.

Kompensata dla sędziów ad interim

Tymczasowo powołani sędziowie niezawodowi otrzymują wynagrodzenie za pracę według liczby zrealizowanych dyżurów.

Wskaźnik wakatów wynosi 111,02 EUR brutto (odniesienie do wartości punktu bazowego służby cywilnej na dzień 1 sierpnia 2022 r.), a liczba wakacji nie może przekraczać 300 EUR rocznie.

Podział liczby płatnych wakacji w zależności od obowiązków pełnionych przez sędziów pokoju na czas określony został określony w zmienionym postanowieniu z dnia 28 czerwca 2017 r.

MTT nie otrzymuje żadnych kosztów podróży między jego domem rodzinnym a sądem pracy.

Prawnicy honorowi pełniący funkcje sądownicze (AHFJ)

Prawnicy honorowi mogą być powoływani do pełnienia funkcji sędziego w sądach karnych rejonowych.

Możliwość ta jest częścią eksperymentu prowadzonego przez okres trzech lat od dnia 1 stycznia 2023 r. w powiecie 20 okręgowych sądów karnych.

Warunki uzyskania statusu prawnika honorowego

Aby móc pełnić tę funkcję, musi on posiadać obywatelstwo francuskie, być w wieku poniżej 75 lat, korzystać z pełni praw obywatelskich, posiadać dobry charakter i nie figurować w Biuletynie nr 2 rejestru karnego. Dowód na to, że uzyskał tytuł honorowego adwokata przyznany przez radę adwokacką i nie wykonywał zawodu adwokata przez co najmniej pięć lat w okręgu sądu apelacyjnego, do którego został przydzielony.

Adwokat honorowy może wykonywać działalność zawodową równolegle z wykonywaniem obowiązków rzeczoznawcy, pod warunkiem że taka działalność nie narusza godności stanowiska i jego niezależności.

Nie może to jednak:

  • wykonywać wszelkie czynności wykonywane w ramach wolnego zawodu prawniczego lub sądowego, które podlegają statusowi ustawodawczemu lub których tytuł podlega ochronie;
  • być pracownikiem członka takiego zawodu
  • wykonuje zadania w zakresie wymiaru sprawiedliwości, arbitrażu, ekspertyzy, postępowania pojednawczego lub mediacji na obszarze właściwości sądu apelacyjnego, do którego został przydzielony.

Ponadto wykonywanie funkcji prawnika honorowego pełniącego funkcje orzecznicze jest również niezgodne z wykonywaniem następujących funkcji: Członek rządu, Rady Konstytucyjnej lub Najwyższej Rady Sądownictwa; Członek Rady Państwa lub Trybunału Obrachunkowego, sędzia sądów i trybunałów administracyjnych; Sekretarz generalny rządu lub ministerstwa, dyrektor administracji centralnej, członek organu prefekturalnego (art. 3 IV ustawy organicznej z dnia 22 grudnia 2021 r. o zaufaniu do instytucji sądowniczej)

Status adwokata honorowego pełniącego funkcje sądownicze

Skład Najwyższej Rady Sądownictwa właściwy dla sędziów wydaje opinię o kandydatach przedstawionych przez ministra sprawiedliwości.

AHFJ jest powoływany dekretem Prezydenta Republiki na czas trwania doświadczenia z zastrzeżeniem granicy wieku 75 lat.

Szkolenie prawnika honorowego pełniącego funkcje sądownicze

Przed objęciem funkcji AHFJ podlega dwuletniemu obowiązkowemu szkoleniu organizowanemu przez Krajową Szkołę Sądownictwa.

Odszkodowanie dla honorowego adwokata pełniącego funkcje orzecznicze

Otrzymuje on odszkodowanie według stawki zryczałtowanej i w czasie wakacji. Dodatek wakacyjny jest równy trzem stawkom jednostkowym na widzów.

Wskaźnik wakatów wynosi 111,02 EUR brutto (odniesienie do wartości punktu bazowego służby cywilnej na dzień 1 sierpnia 2022 r.), a liczba wakacji nie może przekraczać 300 EUR rocznie.

Sędziowie honorowi pełniący funkcje sądownicze (MHFJ)

Sędzia honorowy pełniący funkcje sądowe jest sędzią wymiaru sprawiedliwości, który domagał się swoich praw emerytalnych i pragnie kontynuować swoją działalność, udostępniając swoje doświadczenie i wiedzę fachową Departamentowi Sprawiedliwości.

Ustawa organiczna nr 2016-1090 z dnia 8 sierpnia 2016 r. o gwarancjach ustawowych, obowiązkach etycznych i rekrutacji sędziów oraz Najwyższej Radzie Sądownictwa wprowadziła art. 41–25 i nast. zarządzenia nr 58-1270 z dnia 22 grudnia 1958 r. w sprawie statutu sądownictwa, które przewiduje rekrutację sędziów honorowych do pełnienia funkcji sądowych (MHFJ).

Funkcje

Zgodnie z ustawą organiczną nr 2021-1729 z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie zaufania do instytucji sądowniczej sędzia pokoju może zostać mianowany MHFJ, aby po powołaniu szefa sądu:

  • Rolaasesora w składach kolegialnych sądów i sądów apelacyjnych (postępowania cywilne i karne). Może zwrócić akta na rozprawę;
  • Rola sędziego w sporach dotyczących ochrony;
  • Obowiązki sędziego sądu policyjnego;
  • Obowiązki sędziego odpowiedzialnego za zatwierdzanie składu orzekającego w sprawach karnych;
  • wykonywanie ograniczonej części uprawnień materialnych, które mogą zostać przekazane na mocy rozporządzenia lokalnym izbom;
  • Funkcje zastępcy prokuratora przy sądach sądowych lub zastępcy prokuratora generalnego w sądach apelacyjnych.

Od dnia 1 stycznia 2019 r. możeon zostać powołany przez pierwszego prezesa sądu apelacyjnego do przewodniczenia składowi orzekającemu w sporach społecznych sądów i sądów apelacyjnych specjalnie wyznaczonych do rozpoznania tego sporu.

Od dnia 1 czerwca2019 r. może on również zostać powołany przez pierwszego prezesa sądu apelacyjnego do pełnienia funkcji asesora podczas posiedzenia, ale również w sądzie karnym, w ramach eksperymentu do 2022 r.

Każdy sędzia pokoju, który nie ukończył 72 roku życia, może ubiegać się o urząd MHFJ.

Rekrutacja pracowników wysokiego szczebla odbywa się na poziomie dwóch operacji rocznie.

Prezes sądu rozpoznaje sprawę i przeprowadzi rozmowę z kandydatem. Następnie przesyłają oni swoje uzasadnione sprawozdanie do Dyrekcji Służby Sądowej.

Dyrekcja Służb Sądowych – poddyrekcja ds. zasobów ludzkich w sądownictwie – przeprowadza dalszą analizę wniosku przed przekazaniem wniosku o nominację Najwyższej Radzie Sądownictwa do zaopiniowania.

Po uzyskaniu pozytywnej lub zatwierdzonej opinii MFHJ jest powoływany dekretem Prezydenta Republiki. Kadencja, na maksymalny okres 5 lat, nie jest odnawialna i kończy się w każdym razie w przeddzień 72-lecia urzędu sędziego honorowego.

Kadencja może również zakończyć się na wniosek sędziego honorowego (zrzeczenie się) lub w przypadku nałożenia na niego kary (art. 41–30 zarządzenia ustawowego).

Sędziowie honorowi pełniący funkcje pozasądowe (MHFNJ)

Ustawa organiczna nr 2016-1090 z dnia 8 sierpnia 2016 r. w sprawie ustawowych gwarancji, obowiązków etycznych i rekrutacji sędziów oraz Najwyższej Rady Sądownictwa wprowadziła art. 41–25 i nast. zarządzenia nr 58-1270 z dnia 22 grudnia 1958 r. w sprawie statusu sądownictwa, regulujące wykonywanie funkcji sądowych i pozasądową działalność sędziów honorowych.

Postanowienie z dnia 22 grudnia 958 r. przewiduje w art. 41–32 możliwość podejmowania przez sędziego honorowego działalności pozasądowej o charakterze administracyjnym lub pomocy przy podejmowaniu decyzji.

Celem jest zawsze umożliwienie emerytowanym sędziom honorowym, którzy pragną nadal pełnić służbę w instytucji sądowniczej, poprzez umożliwienie im przekazania swojej wiedzy fachowej i doświadczenia do służby wymiaru sprawiedliwości, wykonywania czynności o charakterze administracyjnym lub pomocy w podejmowaniu decyzji.

Zainteresowani są sędziami wymiaru sprawiedliwości w rozumieniu art.1 ww. postanowienia, którzy przeszli w stan spoczynku w wieku poniżej 75 lat, którzy są uprawnieni do pełnienia funkcji honorowej i są skłonni do dalszego pełnienia funkcji w instytucji sądowniczej.

Ich zadania mogą dotyczyć wyłącznie działań o charakterze administracyjnym lub pomocy w podejmowaniu decyzji.

W siedzibie głównej misje mogą obejmować:

  • analizowanie i synteza dokumentacji, badanie orzecznictwa oraz przeprowadzanie analiz prawnych,
  • pomoc w działaniach następczych związanych z przygotowaniem złożonych spraw cywilnych,
  • wspieranie sędziów koordynujących lub kierownika wydziału,
  • przygotowywanie wniosków biegłych sądowych,
  • reorganizacja służb, wspieranie prezesów sądów w wykonywaniu zadań pozasądowych, uczestniczenie w działaniach komunikacyjnych lub koordynacyjnych,
  • szkolić nowych sędziów w ramach szkoleń organizowanych przez sąd.

W prokuraturze zadania mogą być następujące:

  • zapewnienie nadzoru prawnego w zakresie prawa karnego i postępowania karnego
  • statystyczne monitorowanie działalności Prokuratury
  • uczestniczenie w organizacji polityki karnej prowadzonej przez prezesa sądu
  • przygotowywanie kart analitycznych dotyczących spraw karnych lub wykroczeń (podsumowanie protokołów),
  • wspomagać prokuraturę odpowiedzialną za przedstawicieli prokuratury,
  • przygotuj współwysłuchanie.

Sędzia honorowy prowadzący działalność pozasądową nie może bezpośrednio uczestniczyć w prowadzeniu postępowania w czasie rzeczywistym.

Sędziowie sądów pracy

Powołane do istnienia w 1806 r. sądy pracy są sądami pierwszej instancji wyspecjalizowanymi w rozstrzyganiu sporów indywidualnych między pracownikami lub stażystami a pracodawcami dotyczących umów o pracę. Sędziowie sądów pracy (conseillers prud’hommes) reprezentują branże przemysłową i handlową.

System sądów pracy opiera się na założeniu, że stosunki pracy – ze swojej natury specyficzne i złożone – wymagają zbadania przez sędziego mającego doświadczenie w tym zakresie czy to jako pracownik, czy pracodawca.

W związku z tym skład sądów pracy musi obejmować taką samą liczbę przedstawicieli pracowników i pracodawców (składy łączone). Członkowie trybunału dzielą się na dwie kolegia (pracownicy i pracodawcy) oraz pięć wyspecjalizowanych wydziałów (przemysł, handel, rolnictwo, różne rodzaje działalności i zarządzanie).

Instytucja Prud’homale posiada 14512 miejscowych stanowisk doradców dla mężczyzn w oparciu o 211 rad okręgowych (203 we Francji metropolitalnej, co najmniej po jednym departamencie i 8 w departamentach i społecznościach zamorskich, w tym w CPH Mamoudzou utworzonej 1 stycznia 2022 r.). Tribunal prud’homale rozpoznaje około 100000 spraw rocznie.

Podstawowym zadaniem tych sądów jest pojednanie stron, a w razie jego braku – rozstrzygnięcie powstałych między nimi sporów.

W dniu 1stycznia 2023 r.:

12960 urzędujących radców płci męskiej: 6404 kobiety i 6556 mężczyzn

6785 doradca dla mężczyzn pracujących za wynagrodzeniem

6175 doradców dla pracodawców płci męskiej

Sposób mianowania

Od czasu reformy wynikającej z zarządzenia z dnia 31 marca 2016 r. i dekretu z dnia 11 października 2016 r. doradcy Prud’hommes są powoływani na wniosek związków zawodowych i organizacji zawodowych, w zależności od wielkości związku zawodowego i publiczności pracodawcy, na czteroletnią kadencję.

Zakres uprawnień rozważnych doradców płci męskiej:

Na wniosek Ministerstwa Pracy (DGT) obecna czteroletnia kadencja rozważnych doradców płci męskiej została przedłużona do 5 lat do dnia 31 grudnia 2022 r., aby umożliwić im pomiar reprezentatywności w mikroprzedsiębiorstwach (bardzo małych przedsiębiorstwach). W zamian obecny mandat ulega skróceniu z jednego roku do 3 lat (2023–2025).

Proces wyznaczania składa się z dwóch etapów:

Podział miejsc między związki zawodowe i organizacje pracodawców co 4 lata. Etap ten wchodzi w zakres wspólnej odpowiedzialności Ministerstwa Pracy i Ministerstwa Sprawiedliwości.

— Składanie i monitorowanie przez ministerstwo sprawiedliwości kandydatur na stanowisko ludzkiego rozważnego doradcy, którego wynikiem jest powołanie rozważnych sędziów.

Etap ten kończy się opublikowaniem dekretu powołującego dwóch ministrów na stanowiska rozważnych radców płci męskiej.

Dyrekcja ds. Służby Sądowej dokonuje dodatkowych mianowań (od jednego do dwóch rocznie) w celu obsadzenia wolnych stanowisk i zastąpienia doradców kończących kadencję.

Ich szkolenie

Ustawa z dnia 6 sierpnia 2015 r. o wzroście, aktywności i równych szansach gospodarczych wprowadziła obowiązek szkolenia wstępnego dla rozważnych doradców płci męskiej. Szkolenia są obecnie podzielone w następujący sposób:

Wstępne 5-dniowe szkolenie finansowane przez Ministerstwo Sprawiedliwości. Jest on prowadzony przez N.M. i składa się z dwóch etapów: 3 dni nauki na odległość, a następnie 2 kolejne dni szkolenia bezpośredniego na grupę.

Szkolenie takie jest obowiązkowe dla członków, którzy nigdy nie pełnili mandatu, pod rygorem rezygnacji członków. Termin ten wynosi 15 miesięcy. Od czasu jego utworzenia niemal 10000 doradców zostało objętych nowym wymogiem w zakresie szkolenia wstępnego, a mniej niż 2 % nowych doradców nie spełnia tego obowiązku i uznaje się, że złożyli rezygnację przez pierwszego prezesa sądu apelacyjnego, o czym wcześniej poinformowała Dyrekcja Służb Sądowych.

Szkolenie ustawiczne trwające 6 tygodni na każdy mandat. Nie jest on obowiązkowy, ale jest obecnie zapewniany przez stowarzyszenia związków zawodowych, organizacje pracodawców i instytuty zatrudnienia akredytowane i finansowane przez Dyrekcję Generalną ds. Pracy. Dekret nr 2021-562 z dnia 6 maja 2021 r. stanowi, że doradcy mogą rozpocząć kształcenie ustawiczne, nawet jeśli nie rozpoczęli jeszcze kształcenia wstępnego.

Etyka i dyscyplina

W celu wzmocnienia niezależności, bezstronności i uczciwości rozważnych doradców płci męskiej w ustawie z dnia 6 sierpnia 2015 r. zreformowano zasady etyki zawodowej i dyscypliny mające zastosowanie do rozważnych doradców płci męskiej oraz wprowadzono definicję obowiązków etycznych CPH, która została przetłumaczona na przewodnik po etyce opracowany w ramach Conseil supérieur de la prud’homie (Conseil supérieur de la prud’homie), wydanego w dniu 7 sierpnia 2018 r. po jej przyjęciu przez Conseil supérieur de la prud’homie (Conseil supérieur de la prud’homie).

W następstwie ustawy z dnia 6 sierpnia 2015 r. dekret z dnia 28 grudnia 2016 r. zreformował postępowanie dyscyplinarne mające zastosowanie do rozważnych doradców płci męskiej. Powołano Krajową Komisję Dyscyplinarną dla Doradców Prud Men (CNDCPH).

Ich status

Doradcy zawodowi są objęci dekretem nr 2015-1869 z dnia 30 grudnia 2015 r. w sprawie objęcia ogólnym systemem zabezpieczenia społecznego osób, które okazjonalnie uczestniczą w zadaniach służby publicznej. Osoby te otrzymują wynagrodzenie za wykonywanie swoich obowiązków.

Ponadto zatrudnieni doradcy czynnie zatrudnieni korzystają z chronionego statusu pracownika, zakazując ich zwalniania bez uprzedniego zezwolenia inspektoratu pracy oraz zezwolenia na nieobecność w godzinach pracy.

Nieobecności takie wliczają się do ich faktycznego czasu pracy i jako takie są opłacane przez pracodawcę oraz objęte ubezpieczeniem społecznym. Czas poświęcony na pełnienie obowiązków w sądzie pracy w godzinach pracy nie powoduje utraty wynagrodzenia ani świadczeń. Pracodawca otrzymuje zwrot kosztów wynagrodzenia od Skarbu Państwa.

Przedstawiciele pracodawców i pracownicy sądu, którzy nie należą do wyżej wymienionej kategorii (osoby ubiegające się o pracę, emeryci i renciści, członkowie pełniący służbę w sądzie poza godzinami pracy), otrzymują wynagrodzenie za okresy pracy według stawki określonej w rozporządzeniu (décret).

Przewidziano również możliwość zwrotu kosztów podróży.

Sędziowie sądu gospodarczego

Wymiar sprawiedliwości w sprawach gospodarczych na pierwszym szczeblu składa się ze 134 sądów gospodarczych we Francji metropolitalnej, z wyjątkiem Alzacji-Mozeli (gdzie postępowanie wchodzi w zakres właściwości izby sądu w drodze wyjątku na mocy prawa miejscowego, z kilkoma 7 sądami posiadającymi izby handlowe znajdujące się w jurysdykcji sądu apelacyjnego w Colmar i Metz) oraz 9 mieszanych sądów gospodarczych na terytoriach zamorskich.

Sądy gospodarcze są odpowiedzialne za:

  • spory dotyczące zobowiązań między handlowcami, rzemieślnikami, instytucjami kredytowymi, spółkami finansowymi lub między nimi;
  • przepisy dotyczące spółek handlowych;
  • przepisy dotyczące czynności handlowych między wszystkimi osobami.

W skład sądów gospodarczych wchodzą sędziowie reprezentujący społeczeństwo obywatelskie, wybierani przez rówieśników, a także sekretariat sądu gospodarczego pełniący funkcję publiczną i ministerialną.

Sędziowie tych sądów, zwani również sędziami konsularnymi, są przedsiębiorcami lub przedstawicielami spółek handlowych wpisanych do rejestru handlowego i handlowego oraz rzemieślnikami wpisanymi do rejestru handlowego. Pochodzą ze wszystkich sektorów działalności, niezależnie od ich wielkości (osobiste, mikroprzedsiębiorstwa, MŚP lub grupy).

Członkowie sądu gospodarczego wykonują swoje obowiązki na zasadzie dobrowolności.

W dniu 1stycznia 2023 r. z 3513 stanowisk zasiadało 3343 sędziów konsularnych.

Ich wybór

Ustawa PACTE nr 2019-486 z dnia 22 maja 2019 r. zreformowała wybór sędziów sądu gospodarczego.

Umożliwił on skuteczne stosowanie art. 94 ustawy z dnia 18 listopada 2016 r. o modernizacji wymiaru sprawiedliwości w XXI wieku, który przewidywał włączenie rzemieślników do kolegium wyborczego sędziów konsularnych. Dekret wykonawczy w sprawie jego wykonania został opublikowany w dniu 12 lutego 2021 r. (dekret nr 2021-144 z dnia 11 lutego 2021 r.).

Reformę wyborów uzupełniono ustawami nr 2021-1317 z dnia 11 października 2021 r. i nr 2022-1348 z dnia 31 października 2022 r., w szczególności poprzez przywrócenie autonomicznej kwalifikowalności kierownictwa do wyborów.

Od 1 stycznia 2022 r., czyli od dnia wejścia w życie przepisów o sędziach konsularnych ustawy z dnia 22 maja 2019 r. o rozwoju i transformacji przedsiębiorstw (PACTE), sędziowie sądów gospodarczych są wybierani przez kolegium złożone z sędziów i byłych sędziów konsularnych oraz wybranych członków izb handlowo-przemysłowych oraz izb handlowych i rzemieślniczych podlegających właściwości sądu (art. L.723-1 kodeksu handlowego).

Decyzję o składzie kolegium wyborczego podejmuje się w ciągu pierwszych dwóch miesięcy roku następującego po wyborze członków izb handlowo-przemysłowych oraz izb rzemiosła i rzemiosła i aktualizuje się ją najpóźniej do dnia 15 lipca każdego roku.

Coroczne wybory odbywają się co roku, w pierwszej połowie października, we wszystkich sądach, w których mają zostać obsadzone miejsca.

Za wybory odpowiadają prefektury powiązane z Kancelarią. W tym celu Dyrekcja Służb Sądowych opracowuje i co roku przesyła im praktyczny przewodnik;

Wykonywanie mandatu

Liczba nakazów wydanych w tym samym sądzie jest ograniczona do 5 lat, a granica wieku wynosi 75 lat.

Pierwsza kadencja sędziego sądu gospodarczego trwa dwa lata (L. 722-6 kodeksu handlowego). Następująca kadencja obejmuje cztery lata w tym samym sądzie lub w innym sądzie gospodarczym (L. 722-6 kodeksu handlowego). Warunek ten ocenia się w dniu wyborów.

Zgodnie ze zmienionym art. R. 722-7 kodeksu handlowego kadencja sędziów konsularnych rozpoczyna się w dniu 1 stycznia roku kalendarzowego następującego po ich wyborze i kończy się w dniu 31 grudnia roku kalendarzowego następującego po wyborze ich następcy.

Sędziowie sądu gospodarczego składają ślubowanie i obowiązuje i ich taki sam kodeks etyki jak sędziów zawodowych.

Sędziowie sądów gospodarczych są reprezentowani w Krajowej Radzie Sądów Handlowych, której sekretariat zapewnia Dyrekcja Służb Sądowych.

Ich kształcenie wstępne i ustawiczne

Od dnia 1 listopada 2018 r. obowiązkowe 8-dniowe szkolenie wstępne jest obecnie obowiązkowe dla nowo wybranych sędziów, które muszą zostać ukończone w ciągu 20 miesięcy od wyborów, a w przeciwnym razie zostaną uznani za ustępujących.

Osoby oceniające szkolenia kolegialne właściwe w sporach dotyczących zabezpieczenia społecznego i pomocy społecznej

Kodeks organizacji sądownictwa przewiduje udział oceniających powołanych do składów orzekających, o których mowa w art. L.218-1 i L. 311-16 kodeksu organizacji sądownictwa.

Asesorzy ośrodków socjalnych wykonują swoje obowiązki w składzie kolegialnym sądu ustanowionego ustawą nr 2016-1547 z dnia 18 listopada 2016 r., który jest obecnie właściwy do rozpoznawania sporów, które dotychczas rozpatrywały sądy ds. zabezpieczenia społecznego (TASS), sądy orzekające w sprawach dotyczących niezdolności do pracy (TCI) oraz część wydziałowych komitetów pomocy społecznej (CDAS). Obok zawodowego sędziego pokoju działa dwóch oceniających, z których jeden reprezentuje pracowników, a drugi pracodawców i osoby samozatrudnione.

Oceniający ośrodki socjalne rozstrzygają w ten sposób spory dotyczące zabezpieczenia społecznego i część sporów dotyczących dostępu do pomocy społecznej.

Członkowie składu orzekającego biorą udział w rozprawach i naradach. Z drugiej strony nie sporządzają projektów decyzji.

Oceniający są powoływani na okres trzech lat przez pierwszego prezesa Sądu Apelacyjnego, po konsultacji z Prezesem Trybunału Sprawiedliwości, z listy sporządzonej w ramach właściwości każdego sądu przez organ administracyjny na wniosek najbardziej reprezentatywnych organizacji zawodowych.

Na dzień 1 stycznia 2023 r. zidentyfikowano 3013 osób oceniających.

Ustawa nr 2016-1547 z dnia 18 listopada 2016 r. w sprawie modernizacji wymiaru sprawiedliwości w XXI wieku wymaga, aby nowo powołani asesorzy w ośrodkach socjalnych sądów sądowych oraz skład orzekający cour d’appel d’Amiens (sądu apelacyjnego w Amiens), właściwy do rozpoznawania sporów dotyczących wypadków przy pracy, uczestniczyli w pierwszym jednodniowym kursie szkoleniowym prowadzonym przez Ecole Nationale de la Magistrature (krajową szkołę sądownictwa). Każdy oceniający, który nigdy nie pełnił funkcji, może zasiadać tylko wtedy, gdy udowodni, że ukończył obowiązkowe szkolenie wstępne.

Asesorzy otrzymują odszkodowanie i odszkodowanie za utratę wynagrodzenia lub zarobków zgodnie z art. R. 218-1 kodeksu organizacji sądowej.

Przed sesją osoby oceniające składają przysięgę. Podlegają oni przepisom art. L. 218-5 kodeksu organizacji sądownictwa, który stanowi, że „oceniający wykonują swoje obowiązki w sposób całkowicie niezależny, bezstronny, godny i rzetelny oraz zachowują się w sposób wykluczający wszelkie uzasadnione wątpliwości w tym względzie. W szczególności powstrzymują się oni od wszelkich działań publicznych lub zachowań niezgodnych z ich obowiązkami. Są oni związani tajemnicą postępowania.”

Mogą one zostać odrzucone na warunkach określonych w rozdziale II tytułu X księgi 1 kodeksu postępowania cywilnego (art. R. 218-10).

Sędziowie sądów ds. nieletnich

Kodeks organizacji sądownictwa stanowi, że sądom dla dzieci przewodniczy sędzia z systemu sądownictwa, któremu towarzyszą asesorzy niezawodowi. Liczba oceniających w każdym sądzie jest proporcjonalna do liczby sędziów dzieci, z których każdy składa się z dwóch oceniających i czterech zastępców oceniających.

Kandydaci muszą mieć obywatelstwo francuskie, ukończony 30. rok życia oraz muszą wykazywać szczególne zainteresowanie, w dowolnym charakterze, zagadnieniami dotyczącymi nieletnich.

Prezes Sądu Najwyższego sporządza listę osób pragnących zostać oceniającymi, które wyraziły zainteresowanie sprawami dotyczącymi dzieciństwa i posiadane uprawnienia. Opinii właściwych w tej dziedzinie osób (sędzia koordynujący sąd, sędzia ds. dzieci, doradca ds. ochrony dzieci itp.) zasięga się w odniesieniu do każdego kandydata. Następnie prezes sądu przekazuje listę kuratorowi pieczęci, który wyznacza ich na czteroletnią kadencję.

Asesorzy sądów ds. dzieci otrzymują odszkodowanie za każdy dzień rozprawy, którego wysokość określa kodeks organizacji sądowej.

Sędziowie sądów parytetowych ds. dzierżaw rolnych

Są oni powoływani na okres sześciu lat przez pierwszego prezesa Sądu Apelacyjnego, po konsultacji z Prezesem Wspólnego Trybunału, z listy sporządzonej przez prefekta w ramach właściwości każdego ze wspólnych sądów na podstawie propozycji najbardziej reprezentatywnych organizacji zawodowych lub, w stosownych przypadkach, organizacji właścicieli obszarów wiejskich.

Należą do nich właściciele nieruchomości, którzy nie są jednocześnie najemcami, oraz najemcy, którzy nie są jednocześnie właścicielami nieruchomości, w stosownych przypadkach podzielony na dwie izby wspólnego trybunału, jeden z nich obejmuje wynajmujących i dzierżawców na podstawie umów najmu, a drugi – wynajmujących i dzierżawców na podstawie umów współużytkowania.

Kandydaci muszą mieć obywatelstwo francuskie, ukończone 26 lat, korzystać z pełni praw publicznych, obywatelskich lub zawodowych oraz od co najmniej pięciu lat być wydzierżawiającymi lub dzierżawcami na podstawie umowy dzierżawy lub dzierżawy za udział w zbiorach.

Zespół wokół sędziego

Referendarze sądowi

W art. 24 ustawy nr 2016-1547 z dnia 18 listopada 2016 r.o modernizacji wymiaru sprawiedliwości na XXI wiek dodano do tytułu IIksięgi 1 kodeksu organizacji sądownictwa rozdział IIIa dotyczący asystentów prawnych.

Jest to nowa kategoria pracowników sądów. Powoływani do sędziów sądów i sądów apelacyjnych, a także do Sądu Kasacyjnego, pomagają w pracach przygotowawczych sędziów pokoju.

Ich status

Jest ona przewidziana w tej ustawie, która ustanowiła art. L.123-4 TUS i została wdrożona dekretem nr 2017-1618 z dnia 28 listopada 2017 r., którego celem jest określenie szczegółowych zasad stosowania art. L.123-4, o którym mowa powyżej.

Asystenci prawni to pracownicy kontraktowi kategorii A, którzy muszą posiadać wysokie kwalifikacje prawnicze w momencie rekrutacji: posiadać roczne doświadczenie zawodowe (przed ustawą nr 2021-1729 z dnia 22 grudnia 2021 r. o zaufaniu do instytucji wymiaru sprawiedliwości, wymagane doświadczenie zawodowe wynosiło dwa lata), pod warunkiem że posiadają dyplom potwierdzający ukończenie co najmniej pięcioletniego kształcenia w zakresie prawa po ukończeniu matury; lub bez doświadczenia zawodowego, jeżeli posiadają tytuł doktora prawa. Przed podjęciem obowiązków składają przysięgę.

Art. L. 123-4 COJ przewiduje ich rekrutację na okres trzech lat, z możliwością jednokrotnego przedłużenia.

Ponadto od momentu, w którym przysługuje im prawo do trzyletniego stażu pracy, prawnicy ci są uprawnieni do złożenia wniosku o włączenie ich do wymiaru sprawiedliwości na podstawie art. 5 ustawy organicznej nr 2016-1090 z dnia 8 sierpnia 2016 r. o reformie statutu sądownictwa.

Ich obowiązki

Dzięki swojej wiedzy fachowej asystenci prawni wnoszą wkład w analizę dokumentacji technicznej lub złożonej w sprawach karnych i cywilnych przedkładanych im przez sędziów pokoju. Pozwalają one zatem tym ostatnim na ponowne skupienie się na swoim biurze: podejmowanie decyzji i kierowanie procedurą. W tym celu asystenci prawni są zobowiązani do zachowania tajemnicy zawodowej i mogą mieć dostęp do akt postępowania w celu wykonywania powierzonych im zadań.

Ich doświadczenie zawodowe w dziedzinie prawa jest kluczowym atutem, zarówno jako prawnik, jak i jako prawnik, dla prawidłowego administrowania wymiarem sprawiedliwości.

Od dnia 1 stycznia 2023 r. 935 asystentów prawnych zarządza poddyrekcją ds. zasobów ludzkich w sądownictwie.

Urzędnicy sądowi

Urzędnicy sądowi (greffiers) są specjalistami w postępowaniu sądowym, którzy pomagają sędziom w sporządzaniu dokumentów sądowych i są odpowiedzialni za uwierzytelnianie czynności sądu, jeżeli wymaga tego prawo.

Sekretarze współpracują z sędziami, pomagając im w przygotowywaniu i porządkowaniu akt oraz prowadzeniu analiz prawnych. Zgodnie z wytycznymi sędziów sporządzają projekty orzeczeń i pism sądowych. W ramach świadczenia usług polegających na udzielaniu informacji i pomocy obywatelom sekretarze mogą być odpowiedzialni za udzielanie interesantom informacji, wskazówek lub pomocy w dopełnianiu formalności lub przeprowadzaniu procedur sądowych. Do zadań sekretarzy może należeć również prowadzenie szkoleń zawodowych.

Większość obowiązków urzędnika sądowego jest wykonywana w różnych urzędach sądów. W zależności od znaczenia sądu i jego organizacji rejestratorzy mogą pełnić funkcje kierownicze średniego szczebla, w szczególności jako kierownik wydziału, kierownik pojedynczego recepcji dla stron sporu, a nawet zastępca kierownika kancelarii.

W dniu 1 stycznia 2023 r. Departament Zasobów Ludzkich w Kancelarii Sądowych Ministerstwa Sprawiedliwości zarządzał 11978 pracownikami, z czego 10416 było zatrudnionych w sądach.

Adwokaci

Adwokaci (avocats) są przedstawicielami personelu pomocniczego wymiaru sprawiedliwości (auxiliaires de justice), a zawód adwokata zalicza się do zawodów wolnych i niezależnych. Status adwokatów wynika głównie z ustawy nr 71-1130 z dnia 31 grudnia 1971 r. w sprawie reformy niektórych zawodów prawniczych oraz dekretu nr 91-1197 z dnia 27 listopada 1991 r. w sprawie organizacji zawodu adwokata.

W codziennej działalności adwokaci pełnią dwie role: po pierwsze wspierają i reprezentują klientów w sądzie (rola sądowa), a po drugie – udzielają porad prawnych i sporządzają akty prawne (rola prawna).

Zgodnie z przepisami art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 31 grudnia 1971 r. adwokaci otrzymali quasi-monopol w dziedzinie pomocy i reprezentacji stron, postulacji i rzecznictwa przed sądami oraz wszelkimi organami sądowymi lub dyscyplinarnymi. Mogą również angażować się w działalność konkurencyjną, taką jak powiernik w transakcjach dotyczących nieruchomości lub pośrednicy ubezpieczeniowi.

Nie istnieje samorząd adwokacki na szczeblu ogólnokrajowym, ponieważ adwokaci chcą zachować właściwą reprezentację wszystkich izb adwokackich. Adwokaci należą do 165 metropolitalnych i zagranicznych izb adwokackich utworzonych przed sądami, przy czym każdej izbie adwokackiej „przewodniczy” przewodniczący i zarządza nią rada adwokacka. Jej zadaniem jest rozpatrywanie wszystkich spraw dotyczących wykonywania zawodu oraz czuwanie nad przestrzeganiem obowiązków adwokatów i ochroną ich praw.

Krajowa Rada Izb Adwokackich (CNB) jest instytucją interesu publicznego posiadającą osobowość prawną, której zadaniem jest reprezentowanie zawodu adwokata przed organami publicznymi, zapewniająca harmonizację i ujednolicenie przepisów i praktyk zawodowych.

CNB posiada stronę internetową, która umożliwia każdemu bezpłatny dostęp do informacji na temat organizacji zawodu, aktualnych zagadnień, które go dotyczą, oraz do spisu wszystkich adwokatów zarejestrowanych we francuskich izbach adwokackich. Większość większych adwokatów ma własne strony internetowe, które są bezpłatne i dostępne dla wszystkich; ich adresy znajdują się w katalogu izb adwokackich dostępnym na stronie internetowej CNB.

CNB wydaje krajowy regulamin postępowania w drodze decyzji o charakterze normatywnym opublikowanych w Dzienniku Urzędowym i mających bezpośrednie zastosowanie do adwokatów.

Adwokaci przed najwyższymi sądami administracyjnymi i sądowymi [Conseil d’Etat i Cour de cassation]

Adwokaci ustanowieni przy Radzie Stanu i Sądzie Kasacyjnym stanowią odrębny zawód: są to urzędnicy sądowi powołani do pełnienia swoich obowiązków na mocy zarządzenia Ministra Sprawiedliwości. Mają oni monopol na reprezentowanie przed sądami najwyższymi, jeżeli jest to obowiązkowe. Ich status jest zasadniczo wynikiem zarządzenia z dnia 10 września 1817 r. ustanawiającego izbę adwokacką Rady Stanu i Sądu Kasacyjnego oraz dekretu nr 91-1125 z dnia 28 października 1991 r. w sprawie warunków dostępu do tego zawodu.

Adwokaci w sądach najwyższych tworzą odrębną izbę adwokacką lub zarządzenie, którym kieruje prezes, wspomagany przez radę adwokacką składającą się z 14 członków. Ten zwykły organ jest odpowiedzialny za reprezentowanie zawodu.

Szczegółowe informacje znajdują się na stronie internetowej samorządu adwokatów przy Radzie Stanu i Sądzie Kasacyjnym.

Notariuszy

Organizacja

Notariusz (notaire) jest urzędnikiem prawa publicznegopowołanym w drodze zarządzenia (arrêté) Ministra Sprawiedliwości. Ich zawód jest jednak wolnym zawodem. Ich status wynika głównie z ustawy z dnia 25 Ventôse An XI, rozporządzenia nr 45-2590 z dnia 2 listopada 1945 r. i dekretu nr 45-0117 z dnia 19 grudnia 1945 r. w sprawie organizacji notariuszy, dekretu nr 73-609 z dnia 5 lipca 1973 r. w sprawie kształcenia zawodowego i warunków dostępu do notariuszy oraz dekretu nr 78-262 z dnia 8 marca 1978 r. ustalającego taryfę dla notariuszy.

Zawód jest reprezentowany przez:

  • izby notarialne na poziomie departamentu,
  • okręgowe rady notarialne na szczeblu sądów apelacyjnych,
  • Wysoka Rada Notarialna (CSN) na szczeblu krajowym.

W drodze odstępstwa od tej struktury organizacyjnej zawodu izby międzyresortowe mogą być ustanawiane dekretem obejmującym kilka wydziałów lub rad notarialnych międzyregionalnych właściwych dla kilku sądów apelacyjnych. Najwyższa Rada Notarialna jest jedynym organem uprawnionym do reprezentowania całego zawodu przed organami publicznymi. Jako kamień węgielny instytucji notarialnej określa ona ogólną politykę zawodu, przyczynia się do rozwoju notariuszy i świadczy usługi komunalne na rzecz notariuszy.

W stosunkach z władzami publicznymi Komitet wnosi wkład w refleksję nad zmianami prawnymi i wydaje opinię na temat przygotowywanych projektów ustaw lub tekstów. Prowadzi prace mające na celu ocenę prawa. Najwyższa Rada Notarialna posiada darmową stronę internetową, która przedstawia główne cechy zawodu i zawiera spis notariuszy oraz ich izb i rad w departamentach i regionach.

Rola i funkcje

Notariusze są urzędnikami publicznymi i urzędnikami publicznymi.

  • Notariusz, jako urzędnik państwowy, ma za zadanie nadawać autentyczność sporządzanym przez siebie dokumentom i je przechowywać. Uwierzytelnienie dokumentu daje mu wysoki poziom pewności prawnej, którego atrybutami są określona data, moc dowodowa i wykonalność. Dokument urzędowy jest w pełni autentyczny pod względem daty i treści w odniesieniu do kwestii przedstawionych i ustalonych przez notariusza oraz jest wykonalny z mocy prawa w taki sam sposób jak orzeczenie sądowe.
  • Jako urzędnik publiczny notariusz pełni funkcję powierzoną przez państwo i ma monopol na wykonywanie swoich zadań, co stanowi zadanie służby publicznej. Autentyczność dokumentów, które otrzymuje od notariusza, wynika z powierzonego mu przez państwo zadania władzy publicznej.

Jednym z zadań notariuszy jest działalność wykonywana przez nich w formie monopolu (umowy podlegające reklamie gruntów, wspólne korzystanie z nieruchomości, testamenty autentyczne itp.), inne natomiast wykonywane są jako monopol współdzielony lub konkurujący z innymi przedstawicielami zawodów prawniczych lub nieruchomościami (negocjacje, wycena i zarządzanie nieruchomościami, doradztwo prawne itp.).

Inne zawody prawnicze

Komisarze ds. sprawiedliwości

Zawód komisarza ds. sprawiedliwości powstał w dniu 1 lipca 2022 r. w związku z połączeniem zawodów komornika i aukcjonera. Został on ustanowiony na mocy ustawy nr 2015-990 z dnia 6 sierpnia 2015 r. o wzroście, aktywności i równych szansach gospodarczych. Od dnia 1 lipca2026 r. komornicy i licytatorzy sądowi, którzy nie ukończyli specjalnego szkolenia wymaganego do przyjęcia tytułu Komisarza Sprawiedliwości, zaprzestaną wykonywania zawodu.

Status komisarza ds. sprawiedliwości reguluje zarządzenie nr 2016-728 z dnia 2 czerwca 2016 r. Komisarz ds. sprawiedliwości wykonuje zawód regulowany w sposób liberalny i posiada status urzędnika publicznego i urzędnika ministerialnego, gdy tylko zostanie mianowany przez Ministra Sprawiedliwości Seals Guard. Pełniąc tę funkcję, może on wykonywać:

  • działalność monopolistyczna: tj. doprowadzenie do egzekucji orzeczeń sądowych i dokumentów lub tytułów egzekucyjnych, sporządzenie spisu inwentarza, wezwanie do licytacji i sprzedaż w drodze publicznej licytacji materialnych lub niematerialnych ruchomości przewidzianych przez ustawę lub nakaz sądowy, doręczanie dokumentów i korzystanie z nich, dokonywanie zawiadomień przewidzianych w przepisach ustawowych i wykonawczych, podejmowanie środków zabezpieczających po otwarciu spadku, świadczenie usług rozpraw sądowych w sądach;
  • działalność zgodna z zasadami konkurencji: oznacza to, że należy przystąpić do polubownego lub sądowego odzyskania wszystkich wierzytelności, jeżeli zostały one zgłoszone przez sąd lub na wniosek osób fizycznych, dokonania czysto merytorycznych ustaleń lub powołania na zarządcę w niektórych postępowaniach upadłościowych;
  • działalność pomocnicza, taka jak działalność zarządcy nieruchomości, agenta ubezpieczeniowego lub mediatora wyznaczonego przez sąd lub w drodze umowy;
  • ponadto komisarz ds. sprawiedliwości może, pod pewnymi warunkami, prowadzić działalność w zakresie dobrowolnej sprzedaży.

Aby pracować jako komisarz ds. wymiaru sprawiedliwości, specjalista musi spełniać określone warunki, takie jak obywatelstwo (francuskie lub europejskie), nieposzlakowana opinia i kwalifikacje (dyplom magistra prawa, egzamin wstępny, staż i test umiejętności).

Specjalista spełniający ogólne warunki kwalifikacji jest powoływany na stanowisko komisarza ds. wymiaru sprawiedliwości na mocy zarządzenia Ministra Sprawiedliwości.

Komisarz ds. sprawiedliwości może wykonywać swój zawód indywidualnie lub jako część podmiotu posiadającego osobowość prawną, z wyjątkiem form prawnych, które nadają ich partnerom status przedsiębiorcy.

Organizacja zawodu opiera się na dwóch poziomach:

  • na szczeblu krajowym komisarze Krajowej Izby Sprawiedliwości reprezentują ten zawód w kontaktach z organami publicznymi. Posiada ona darmową stronę internetową opisującą główne cechy tego zawodu i zawierającą wykaz praktykujących specjalistów.
  • w ramach właściwości każdego sądu apelacyjnego – izba okręgowa. Reprezentuje on wszystkich komisarzy ds. sprawiedliwości w tej dziedzinie i zapewnia ich wspólne prawa i interesy. Izby międzyregionalne mogą być tworzone w ramach właściwości więcej niż jednego sądu apelacyjnego.

Inni przedstawiciele sądowego personelu pomocniczego wymiaru sprawiedliwości

Urzędnicy sądów gospodarczych

Urzędnicy sądów gospodarczych są urzędnikami publicznymi i ministrami, w przeciwieństwie do innych urzędników, którzy są urzędnikami służby cywilnej. Ich status jest określony w kodeksie handlowym (art. L.741-1 i nast. oraz R.741-1 i nast.).

Sekretarz sądu gospodarczego wykonuje wszystkie zadania zwykle powierzone sekretariatowi sądu. Pomaga on sędziom na rozprawie, a we wszystkich przypadkach przewidzianych prawem wspiera prezesa sądu gospodarczego we wszystkich jego zadaniach administracyjnych. Sporządza i formalizuje orzeczenia sądowe, przechowuje protokoły, wydaje wysyłkę i odpisy, sporządza urzędników sądowych i przyjmuje publiczności.

Zapewnia on również prowadzenie rejestrów, które są niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej, w tym rejestru handlowego i rejestru spółek, o którym mowa w art. L. 123-1 kodeksu handlowego. Przedłożone mu akty i deklaracje podlegają szczegółowej kontroli. Zapewnia to wysoki poziom wiarygodności informacji zawartych w tym rejestrze, a tym samym wyciągów z Kbis, które sekretarz wydaje każdemu, kto tego zażąda.

Sekretarz sądu gospodarczego wykonuje również szersze zadania w zakresie informacji ustawowych. Portal internetowy EIG Infogreffe ma na celu zapewnienie, aby misje te były w pełni widoczne i dostępne dla użytkownika.

Krajowa Rada Rejestratorów Sądów Handlowych (CNGTC), która posiada osobowość prawną i reprezentuje zawód przed organami publicznymi, jest odpowiedzialna za obronę zbiorowych interesów urzędników sądowych w sprawach gospodarczych. W związku z tym odpowiada za cztery główne zadania: reprezentacja przedstawicieli zawodu, informowanie opinii publicznej i zawodu, szkolenie urzędników i pracowników biurowych, nadzór i dyscyplina. Więcej informacji na ten temat można znaleźć na stronie internetowej Krajowej Rady Sekretarzy Sądów Gospodarczych.

Urzędnicy sądów gospodarczych  PDF (366 Kb) PL

Urzędnicy sądów gospodarczych zatrudnieni na podstawie  PDF umowy o pracę(366 Kb)  PL

Radcy prawni/prawnicy wewnętrzni

Zawód radcy prawnego został połączony z zawodem adwokata na mocy ustawy nr 90-1259 z dnia 31 grudnia 1990 r.

Prawnicy (prawnicy), którzy nie wykonują zawodu niezależnego adwokata (avocats), lecz pracują na własny rachunek w przedsiębiorstwach, nie podlegają żadnym szczególnym regulacjom zawodowym. Działają one zgodnie z art. 58 ustawy nr 71-1130 z dnia 31 grudnia 1971 r.

Ostatnia aktualizacja: 13/07/2023

Ta wersja treści strony została przetłumaczona maszynowo. Autorzy tej strony nie ponoszą odpowiedzialności za jakość tłumaczenia maszynowego.