Bemiddeling in EU-landen

Λουξεµβούργο

U kunt proberen uw geschil via bemiddeling/mediation op te lossen in plaats van via de rechter. Dit wordt alternatieve geschillenbeslechting (ADR) genoemd, waarbij een bemiddelaar/mediator optreedt om de partijen die een geschil met elkaar hebben tot overeenstemming te brengen. De regering en de beoefenaars van juridische beroepen van het Groothertogdom Luxemburg zijn zich bewust van de voordelen van bemiddeling/mediation.

Περιεχόμενο που παρέχεται από
Λουξεµβούργο

Met wie contact opnemen?

Er is geen centraal orgaan dat verantwoordelijk is voor de regulering van het beroep van bemiddelaar/mediator.

Naast de bemiddeling/mediation in specifieke sectoren (banken, verzekeringen enz.) en naast de Ombudsman, die verantwoordelijk is voor bemiddeling/mediation op administratief gebied, en het Ombudskommittee fir t’Rechter vun de Kanner (Comité voor de verdediging van de rechten van het kind), zijn de volgende juridische verenigingen actief op het gebied van bemiddeling/mediation:

Op welke gebieden is bemiddeling/mediation toegestaan en/of het meest gebruikelijk?

Bemiddeling/mediation is in hoofdzaak toegestaan bij:

  • administratieve zaken,
  • strafzaken,
  • familiezaken,
  • handelszaken,
  • geschillen tussen buren.

De belangrijkste kenmerken van bemiddeling/mediation in burgerlijke en handelszaken zijn de consensuele aard, de vertrouwelijkheid van de procedure alsook de onafhankelijkheid, de onpartijdigheid en de bekwaamheid van de bemiddelaar/mediator. De bemiddeling/mediation kan betrekking hebben op het volledige conflict of op een deel ervan. Het gaat zowel om conventionele als om gerechtelijke bemiddeling/mediation, met een bijzondere plaats voor familiebemiddeling/mediation.

In het kader van de conventionele bemiddeling/mediation kan elke partij aan de andere partij of partijen, los van elke gerechtelijke of scheidsrechterlijke procedure, in elke fase van de gerechtelijke procedure en zolang de zaak niet in beraad is genomen, voorstellen gebruik te maken van de bemiddelingsprocedure.

In het kader van de bemiddeling/mediation bij justitie, «gerechtelijke bemiddeling/mediation» genoemd, kan de rechter die al een geschil in burgerlijke, handels- of familiezaken in behandeling heeft, zolang de zaak niet in beraad is genomen, in elke fase van de procedure beslissen de zaak aan gerechtelijke bemiddeling/mediation te onderwerpen, behalve bij procedures voor de Cour de Cassation en in kort geding. De rechter kan de partijen op eigen initiatief of op gezamenlijk verzoek van de partijen zelf uitnodigen tot bemiddeling/mediation, maar de partijen moeten in elk geval akkoord gaan. Wanneer de rechter een familierechtelijk geschil in behandeling heeft, kan hij de partijen in limitatief opgesomde gevallen een bemiddelingsmaatregel voorstellen. Hij gelast een kosteloze informatiebijeenkomst tijdens welke de beginselen, de procedure en de effecten van de bemiddeling/mediation worden uitgelegd.

In strafzaken kan de procureur d'Etat (procureur) onder bepaalde omstandigheden, voordat hij beslist over de strafvordering, beslissen gebruik te maken van bemiddeling/mediation als een dergelijke maatregel:

  • de schade die het slachtoffer heeft geleden kan herstellen, of
  • een einde zal maken aan de hinder die voortvloeit uit het delict, of
  • bijdraagt tot de reclassering van de dader van het delict.

Het gebruik van bemiddeling/mediation verhindert niet dat er later een beslissing kan worden genomen tot gerechtelijke vervolging, met name als de voorwaarden van de bemiddeling/mediation niet worden nageleefd.

Moeten specifieke voorschriften in acht worden genomen?

Bemiddeling/mediation geschiedt geheel op vrijwillige basis.

Bemiddeling/mediation op administratief gebied en bemiddeling/mediation in strafzaken, alsook de zogenaamde «sectoriële» bemiddelingen/mediations, worden geregeld in specifieke wetten.

Informatie en opleiding

Bemiddelaar/mediator in strafzaken

De wet van 6 mei 1999 en het groothertogelijk besluit van 31 mei 1999 hebben het systeem van de bemiddeling/mediation in strafzaken ingevoerd. De Procureur d'Etat kan vóór zijn beslissing over de strafvordering beslissen gebruik te maken van bemiddeling/mediation als hij van mening is dat een dergelijke maatregel de schade die het slachtoffer heeft geleden kan herstellen, een einde kan maken aan de hinder die voortvloeit uit het delict of kan bijdragen tot de reclassering van de dader van het delict. Wanneer de Procureur d'Etat beslist gebruik te maken van bemiddeling/mediation in strafzaken, kan hij elke daartoe erkende persoon aanduiden als bemiddelaar/mediator.

Wat de erkenning betreft:

de persoon die wenst te worden erkend als bemiddelaar/mediator in strafzaken, dient daartoe een aanvraag in bij de minister van Justitie, die beslist over deze aanvraag na het advies van de Procureur général d'Etat te hebben ingewonnen.

Bemiddelaar/mediator in burgerlijke en handelszaken

De wet van 24 februari 2012 creëert een nationaal wetgevingskader voor bemiddeling/mediation in burgerlijke en handelszaken onder de vorm van een nieuwe titel in de nieuwe Code de procédure civile (wetboek van burgerlijke rechtsvordering). Via deze wet heeft Luxemburg Richtlijn 2008/52/EG van het Europees Parlement en de Raad van 21 mei 2008 betreffende bepaalde aspecten van bemiddeling/mediation in burgerlijke en handelszaken omgezet. De hierin neergelegde beginselen voor grensoverschrijdende geschillen zijn overgenomen voor nationale geschillen. De wet wordt aangevuld door het groothertogelijk besluit van 25 juni 2012 tot vaststelling van de procedure voor de erkenning van bemiddelaars/mediators in gerechtelijke en familiezaken, de specifieke opleiding voor bemiddeling/mediation en de kosteloze informatiebijeenkomst.

De bemiddelaar/mediator is een derde die de opdracht heeft de partijen gezamenlijk of, indien nodig, afzonderlijk te horen, opdat zij tot een oplossing zouden komen voor hun onderling geschil. Hij legt de partijen geen oplossing op, maar nodigt hen uit om via onderhandelingen te komen tot een minnelijke oplossing.

Voor gerechtelijke bemiddeling/mediation en familiebemiddeling/mediation kan een beroep worden gedaan op een erkende of een niet-erkende bemiddelaar/mediator. Onder een erkende bemiddelaar/mediator wordt verstaan een natuurlijke persoon die daartoe door de minister van Justitie is erkend.

Bij conventionele bemiddeling/mediation en bij grensoverschrijdende geschillen kunnen de partijen een beroep doen op een niet-erkende bemiddelaar/mediator.

Wat de erkenning betreft:

de minister van Justitie is de bevoegde autoriteit voor de erkenning van bemiddelaars/mediators. In burgerlijke en handelszaken hebben de bemiddelaars/mediators geen erkenning nodig voor conventionele bemiddeling/mediation.

Elke natuurlijke persoon kan de erkenning aanvragen als hij voldoet aan de voorwaarden van de wet van 24 februari 2012 houdende invoering van bemiddeling/mediation in burgerlijke en handelszaken in het nieuwe wetboek van burgerlijke rechtsvordering alsook aan de voorwaarden van het groothertogelijk besluit van 25 juni 2012 tot vaststelling van de procedure voor de erkenning van bemiddelaars/mediators in gerechtelijke en familiezaken, de specifieke opleiding voor bemiddeling/mediation en de kosteloze informatiebijeenkomst.

Krachtens bovengenoemde Richtlijn 2008/52/EG en artikel 1251-3, lid 1, derde alinea, van de wet van 24 februari 2012 betreffende bemiddeling/mediation, is de verstrekker van bemiddelingsdiensten die voldoet aan gelijkwaardige of grotendeels vergelijkbare erkenningsvereisten in een andere EU-lidstaat vrijgesteld van het erkenningsvereiste van het Groothertogdom Luxemburg.

De erkenning wordt voor onbepaalde duur verleend.

In artikel 1251-3, lid 2, van het nieuwe wetboek van burgerlijke rechtsvordering en het hierboven genoemde groothertogelijk besluit van 25 juni 2012 zijn de cumulatieve voorwaarden opgesomd waaraan natuurlijke personen die willen worden erkend, moeten voldoen:

  1. de persoon moet waarborgen bieden inzake eerbaarheid, bekwaamheid, opleiding, onafhankelijkheid en onpartijdigheid;
  2. de persoon moet een uittreksel overleggen uit het Luxemburgs strafregister of een soortgelijk document, verstrekt door de bevoegde autoriteiten van het land waar de aanvrager de laatste vijf jaar heeft gewoond;
  3. de persoon moet over al zijn burgerrechten en politieke rechten beschikken;
  4. de persoon moet een specifieke opleiding in bemiddeling/mediation hebben gevolgd, die blijkt uit:
  • ofwel een masterdiploma in bemiddeling/mediation van de Universiteit van Luxemburg of van een universiteit, een instelling voor hoger onderwijs of een andere instelling van hetzelfde onderwijsniveau, die is erkend krachtens de wettelijke, regelgevende of administratieve bepalingen van een EU-lidstaat;
  • ofwel een beroepservaring van drie jaar, aangevuld met een «specifieke opleiding in bemiddeling/mediation» zoals vastgelegd in artikel 2 van het hierboven genoemde groothertogelijk besluit van 25 juni 2012;
  • ofwel een erkende opleiding in bemiddeling/mediation in een EU-lidstaat.

De Universiteit van Luxemburg verzorgt een specifieke Master-opleiding in bemiddeling/mediation.

Hoeveel kost bemiddeling/mediation?

Bemiddeling/mediation is vaak een kosteloze procedure. Er wordt duidelijk vermeld of ze moet worden vergoed.

In het kader van de conventionele bemiddeling/mediation worden de honoraria van de bemiddelaars/mediators vrij vastgelegd. De kosten en honoraria zijn in dit geval in gelijke delen ten laste van de partijen, behalve indien zij anders beslissen.

In het kader van gerechtelijke en familiebemiddeling/mediation zijn de honoraria vastgelegd in het betrokken groothertogelijk besluit.

Kunnen overeenkomsten die via bemiddeling/mediation tot stand zijn gekomen, ten uitvoer worden gelegd?

Het is belangrijk te weten dat de overeenkomsten die het resultaat zijn van bemiddeling/mediation in burgerlijke en handelszaken dezelfde bewijskracht hebben als een gerechtelijke beslissing. Deze bemiddelingsovereenkomsten, ongeacht of ze zijn afgesloten in een andere EU-lidstaat of op nationaal niveau, zijn, als gevolg van de inwerkingtreding van bovengenoemde Richtlijn 2008/52/EG, uitvoerbaar binnen de Europese Unie. Door de homologatie van de volledige of gedeeltelijke overeenkomst door de bevoegde rechter wordt deze uitvoerbaar.

De wet van 24 februari 2012 zet de richtlijn om in nationaal recht en stelt bemiddeling/mediation gelijk met de bestaande gerechtelijke procedures.

Links

Ministerie van Justitie;

Association luxembourgeoise de la médiation et des médiateurs agréés;

Centre de médiation civile et commerciale;

Centre de médiation civile et commerciale;

Centre de médiation;

Centre de médiation Socio-Familiale.

Laatste update: 14/01/2022

De verschillende taalversies van deze pagina worden bijgehouden door de betrokken lidstaten. De informatie wordt vertaald door de diensten van de Europese Commissie. Eventuele aanpassingen zijn daarom mogelijk nog niet verwerkt in de vertalingen. De Europese Commissie aanvaardt geen verantwoordelijkheid of aansprakelijkheid met betrekking tot informatie of gegevens in dit document. Zie de juridische mededeling voor auteursrechtelijke bepalingen van de lidstaat die verantwoordelijk is voor deze pagina.