Jeśli chodzi o wymiar sprawiedliwości w sprawach cywilnych, bieżące procedury i postępowania wszczęte przed końcem okresu przejściowego będą nadal prowadzone na mocy prawa UE. W portalu e-Sprawiedliwość do końca 2024 r. będą nadal aktualizowane informacje dotyczące Wielkiej Brytanii na podstawie dwustronnej umowy z tym krajem.

Sądy krajowe i inne organy pozasądowe

Anglia i Walia

Autor treści:
Anglia i Walia

Sądy krajowe

Krajowe instytucje ds. praw człowieka

Rzecznik praw obywatelskich

Wyspecjalizowane organy ds. ochrony praw człowieka

Inne

Sądy krajowe

Służba Jej Królewskiej Mości ds. Sądów i Trybunałów (Her Majesty's Courts & Tribunals Service)

Służba Jej Królewskiej Mości ds. Sądów i Trybunałów odpowiada za administrację sądów i trybunałów karnych, cywilnych i rodzinnych w Anglii i Walii oraz scentralizowanych trybunałów w Szkocji i Irlandii Północnej. Służba zapewnia sprawiedliwy, skuteczny i wydajny system wymiaru sprawiedliwości realizowany przez niezawisłe organy sądowe.

Służba Jej Królewskiej Mości ds. Sądów i Trybunałów ma na celu zapewnienie wszystkim obywatelom – w zależności od ich zróżnicowanych potrzeb – szybkiego dostępu do wymiaru sprawiedliwości. Służba działa na rzecz ofiar i świadków przestępstw, oskarżonych o przestępstwa, zadłużonych konsumentów, dzieci narażonych na szkodę fizyczną i psychiczną, przedsiębiorców zaangażowanych w spory handlowe lub jednostek dochodzących praw pracowniczych czy kwestionujących decyzje organów publicznych.

Dane kontaktowe sądów są dostępne na stronie poświęconej danym kontaktowym sądów.

Dane kontaktowe trybunałów są dostępne na stronie poświęconej danym kontaktowym trybunałów.

Informacje dodatkowe

Postępowanie cywilne

  1. W Anglii i Walii postępowanie cywilne wszczyna osoba poszkodowana, zwana „powodem”. Nie jest wymagane przeprowadzenie żadnego wstępnego postępowania wyjaśniającego w celu zbadania autentyczności zarzutów. Zwyczajową formą wszczęcia postępowania cywilnego, zarówno w Wysokim Trybunale (High Court), jak i w sądzie hrabstwa (County Court), jest wniesienie pisma, zwanego „pozwem” (claim form). Wczesne etapy postępowania cywilnego skupiają się na wymianie przez strony zainteresowane formalnych stanowisk dotyczących danej sprawy.
  2. Postępowanie cywilne może zostać umorzone, może również w każdej chwili zakończyć się zawarciem ugody. Sprawy wniesione przed sąd rozpoznaje zazwyczaj jeden sędzia zawodowy bez ławy przysięgłych. Jednakże po wyrażeniu przez sąd zgody, w powództwach dotyczących roszczeń z tytułu użycia podstępu, zniesławienia, pomówienia, fałszywego oskarżenia lub bezprawnego pozbawienia wolności, istnieje przewidziana prawem możliwość rozpoznania sprawy przez ławę przysięgłych. Ława przysięgłych orzeka co do okoliczności faktycznych i wysokości odszkodowania przyznanego stronie poszkodowanej. Co do zasady werdykt ławy przysięgłych powinien być jednomyślny, jednakże w braku zgody może on zostać przyjęty na podstawie opinii większości (werdykt większości).
  3. W przypadku gdy strona nie zastosuje się do orzeczenia sądu dostępny jest szeroki zakres procedur umożliwiających jego wykonanie. Jeżeli wyrok opiewa na sumę pieniężną, najczęstszym sposobem jej wyegzekwowania jest zajęcie mienia dłużnika lub wydanie nakazu zajęcia jego dochodów. Jeżeli orzeczenie ma formę nakazu sądowego, odmowa zastosowania się do niego może skutkować pozbawieniem wolności za obrazę sądu. Co do zasady w przedmiocie kosztów postępowania sąd zarządza ich pokrycie przez stronę przegrywającą, jednak w sprawach dotyczących drobnych roszczeń przyjmuje się zazwyczaj, że strony samodzielnie regulują koszty własne, chociaż z reguły koszty sądowe mogą być następnie przedmiotem roszczenia zwrotnego wobec strony przegrywającej. Takie regulacje dotyczące postępowania w sprawach drobnych roszczeń odzwierciedlają ich cechę charakterystyczną polegającą na tym, że strony mogą prowadzić tego typu sprawy bez korzystania z usług profesjonalnych pełnomocników.

Pomoc prawna

  1. We wszystkich trzech systemach sądownictwa Zjednoczonego Królestwa istnieje jeden kompleksowy mechanizm, w ramach którego osoba potrzebująca pomocy prawnej lub zastępstwa procesowego może otrzymać wsparcie finansowe ze środków publicznych. Mechanizm taki określa się mianem „pomoc prawna”. Ma on fundamentalne znaczenie dla realizacji praw każdej jednostki. Pomoc prawna jest skierowana do osób, których dochody są niskie, i może być przyznana w pełnej wysokości lub przy udziale finansowym danej osoby. W przypadku przyznania pomocy prawnej postępowanie w sprawie toczy się według zwykłych zasad, z wyjątkiem braku przepływu gotówki pomiędzy podmiotem zainteresowanym a profesjonalnym pełnomocnikiem: wszystkie płatności dokonywane są za pośrednictwem funduszu pomocy prawnej. Odpowiedzialność administracyjną za funkcjonowanie pomocy prawnej w Anglii i Walii ponosi lord kanclerz.
  2. W Anglii i Walii organizacją pomocy prawnej w sprawach cywilnych i karnych zajmuje się Agencja ds. Pomocy Prawnej (Legal Aid Agency, LAA).
  3. Pomoc prawną w sprawach cywilnych świadczy sieć organizacji będących podwykonawcami. Zasady dotyczące świadczenia pomocy prawnej w sprawach cywilnych zostały w głównej mierze wskazane w ustawie z 2012 r. o pomocy prawnej oraz wymiarze i wykonywaniu kar (Legal Aid, Sentencing and Punishment of Offenders Act 2012) oraz przepisach wykonawczych i wytycznych opracowanych na jej podstawie. Wsparcie finansowe przyznaje się osobie zainteresowanej wyłącznie wówczas, gdy sprawa zostanie zaklasyfikowana jako objęta zakresem stosowania tego mechanizmu oraz gdy osoba ta pozytywnie przejdzie ocenę zdolności finansowej i ocenę zasadności (means and merits tests). Poza bezpośrednią pomocą prawną LAA prowadzi infolinię, w ramach której świadczy bezpłatne, poufne i niezależne porady prawne. Począwszy od kwietnia 2013 r. klienci ubiegający się o pomoc w związku z problemami wynikającymi z zadłużenia, ze specjalnych potrzeb edukacyjnych oraz z dyskryminacji, poza nielicznymi wyjątkami, muszą zgłaszać wnioski o przyznanie pomocy prawnej za pośrednictwem centralnej infolinii pomocowej. Pomoc ta będzie udzielana telefonicznie, chyba że okaże się, że w przypadku określonego klienta świadczenie pomocy przez telefon nie będzie właściwe.
  4. Pomoc prawna w sprawach karnych jest przeznaczona dla osób, w stosunku do których wszczęto dochodzenie lub którym postawiono zarzuty karne. O spełnieniu przesłanek przyznania pomocy prawnej w sprawach karnych decyduje LAA. W sądach pokoju (magistrates courts) oskarżony uzyska prawo do pomocy prawnej jeżeli pozytywnie przejdzie ocenę zdolności finansowej (financial means test) oraz test dotyczący „interesu wymiaru sprawiedliwości” (interests of justice test). Oskarżeni oczekujący na rozprawę w Sądzie Koronnym (Crown Court) automatycznie spełniają wymogi testu dotyczącego „interesu wymiaru sprawiedliwości”. W przypadku gdy wszyscy oskarżeni kwalifikują się do otrzymania pomocy prawnej, zostają oni poddani ocenie zdolności finansowej i mogą zostać zobowiązani do wniesienia wkładu własnego na rzecz kosztów postępowania ze swoich dochodów lub majątku. Oskarżonym, którzy wnieśli wkład i zostali następnie uniewinnieni, zwraca się wniesiony wkład wraz z odsetkami.
  5. Istnieje szereg dostępnych rozwiązań mających na celu zapewnienie pomocy prawnej i wsparcia, w przypadku gdy określona osoba uważa, że jej prawa wynikające z europejskiej konwencji praw człowieka zostały naruszone, w związku z czym zamierza wnieść skargę do Europejskiego Trybunału Praw Człowieka. W ramach programu pomocy prawnej osoba taka może skorzystać z pomocy profesjonalnego pełnomocnika (solicitor) lub doradcy prawnego (legal advisor) na wczesnych etapach składania skargi. Jeżeli Europejski Trybunał Praw Człowieka w Strasburgu przyjmie skargę, skarżący może otrzymać pomoc finansową bezpośrednio ze Strasburga. Przyznanie pomocy prawnej uzależnione jest od spełnienia przez skarżącego kryteriów uzyskania krajowej pomocy prawnej.
  6. Na wielu obszarach miejskich pomoc prawną i usługi zastępstwa procesowego świadczą ośrodki pomocy prawnej (law centres). Usługi te mogą być bezpłatne w zależności od dostępnych środków. Ośrodki pomocy prawnej, finansowane z różnych źródeł, w tym często przez władze lokalne, zatrudniają zazwyczaj pełnoetatowych prawników, którzy otrzymują wynagrodzenie; wiele ośrodków zatrudnia również pracowników społecznych. Większość swojego czasu ośrodki poświęcają na kwestie dotyczące mieszkalnictwa, zatrudnienia, zabezpieczenia społecznego i imigracji. Bezpłatne porady są również dostępne w Biurze Porad Obywatelskich (Citizens Advice Bureau), biurach ochrony konsumentów i biurach porad dotyczących mieszkalnictwa, jak również w wyspecjalizowanych ośrodkach doradczych prowadzonych przez różne organizacje działające na zasadzie wolontariatu. Organizacje otrzymujące dotacje rządowe, czyli Ośrodek Pomocy Prawnej dla Uchodźców (Refugee Legal Centre) oraz Doradcza Służba Imigracyjna (Immigration Advisory Service) udzielają bezpłatnych porad i wsparcia osobom ubiegającym się o azyl, przy czym Doradcza Służba Imigracyjna zapewnia również bezpłatną pomoc i wsparcie osobom, którym przysługują środki zaskarżenia w sprawach dotyczących imigracji.

Ofiary przestępstw

  1. „Kodeks dobrych praktyk wobec ofiar przestępstw” (Code of Practice for Victims of Crime) opisuje informacje, wsparcie i usługi, których ofiary przestępstw mogą oczekiwać od organów sądownictwa karnego w Anglii i Walii na każdym etapie postępowania. Nowy kodeks został napisany prostym językiem, ponieważ jest on skierowany do ofiar przestępstw. Wskazuje on także możliwości odwołania się tym ofiarom przestępstw, które nie otrzymały świadczeń należnych im na podstawie „Kodeksu dobrych praktyk wobec ofiar przestępstw”. We wstępie do „Karty praw świadka” (Witness Charter) zamieszczono podobny wykaz norm świadczenia usług na rzecz świadków, przy czym wykaz ten nie ma mocy ustawowej. Odrębny „Kodeks dobrych praktyk wobec ofiar przestępstw” (Code of Practice for Victims of Crime) został opublikowany w Irlandii Północnej. Kodeks ten określa standard usług, z jakich ofiary przestępstw powinny móc skorzystać w ramach kontaktów z organami wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych. Zostanie on zastąpiony „Kartą praw ofiar przestępstw” przyjętą w postaci ustawy. Każda ofiara przestępstwa, która złożyła zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa, otrzymuje ulotkę „Ofiary przestępstwa” („Victims of crime”), w której znajdują się praktyczne rady dotyczące postępowania w związku z przestępstwem. Ulotka w prosty sposób wyjaśnia sposób działania policji oraz etapy postępowania sądowego, podaje informacje dotyczące sposobu ubiegania się o odszkodowanie oraz wskazuje inne dostępne możliwości uzyskania pomocy.
  2. W Anglii i Walii ofiary przestępstw są uprawnione do otrzymania wsparcia – w zakresie, w jakim jest to możliwe – tak aby mogły poradzić sobie ze skutkami przestępstwa oraz dojść do siebie po tym zdarzeniu. Ofiary przestępstw zostaną skierowane do tych służb przez policję lub też mogą się tam zgłosić samodzielnie. Większość usług wsparcia dla ofiar jest świadczona lokalnie na zlecenie pełnomocników ds. policji i przestępstw oraz finansowana przez rząd.
  3. W przypadku gdy Królewska Służba Oskarżycielska (Crown Prosecution Service) oddali wniosek o ściganie, ofiary przestępstw mogą wszcząć w Anglii i Walii postępowanie z oskarżenia prywatnego, chociaż z reguły rzadko to czynią. Ofiary przestępstw mogą również wytoczyć powództwo o odszkodowanie w sądach cywilnych. Postępowanie sądowe zostało uproszczone, tak aby osoby zainteresowane, nieposiadające fachowej wiedzy z zakresu prawa, mogły dochodzić drobnych roszczeń z tytułu poniesionych strat lub szkód.
  4. Sądy mogą w wyroku skazującym nakazać sprawcy przestępstwa zapłatę odszkodowania na rzecz ofiary przestępstwa w związku z uszczerbkiem na zdrowiu, stratą lub szkodą, które wynikają z przestępstwa. W Anglii i Walii sądy są zobowiązane do rozważenia kwestii odszkodowania w każdym możliwym przypadku, a w przypadku nieprzyznania odszkodowania – do uzasadnienia takiego rozstrzygnięcia. W przypadku gdy sąd uzna, że należy nałożyć grzywnę oraz zasądzić odszkodowanie, ale sprawca czynu nie ma wystarczających środków na pokrycie tych obu kwot, pierwszeństwo należy przyznać odszkodowaniu. Jeżeli sąd rozstrzyga w przedmiocie środków karnych wobec sprawcy czynu, odszkodowanie również ma pierwszeństwo przed innymi środkami.
  5. Osoby, które doznały szkody na osobie w wyniku przestępstwa z użyciem przemocy na terytorium Anglii, Walii lub Szkocji, i które spełniają wymogi dotyczące miejsca zamieszkania, narodowości oraz pozostałe wymagania, mogą ubiegać się o kompensatę z funduszy publicznych w ramach mechanizmu kompensaty za szkodę poniesioną w następstwie przestępstwa (Criminal Injures Compensation Scheme). Kompensata jest ustalana na podstawie taryfikatora stawek, a jej wysokość waha się od 1 000 GBP do 500 000 GBP dla osób najciężej pokrzywdzonych.
  6. Odrębne rozwiązania występują w Irlandii Północnej, gdzie w pewnych okolicznościach istnieje możliwość wypłaty ze środków publicznych kompensaty za szkodę poniesioną wskutek przestępstwa, jak również za umyślne spowodowanie szkody na mieniu, w tym za utracone w jej wyniku korzyści.

Krajowe instytucje ds. praw człowieka

Komisja ds. Równości i Praw Człowieka (Equality and Human Rights Commission, EHRC)

Organizacja, której biura znajdują się w Londynie, Manchesterze, Glasgow i Cardiff, posiada ustawową kompetencję do promowania i monitorowania praw człowieka; zajmuje się ona również ochroną, zapewnianiem przestrzegania i propagowaniem równości w ramach dziewięciu „chronionych” obszarów – wiek, niepełnosprawność, płeć, rasa, religia i wyznanie, ciąża i macierzyństwo, związek małżeński i partnerstwo cywilne, orientacja seksualna i zmiana płci.

Co do zasady nie podejmuje się ona prowadzenia postępowań sądowych w indywidualnych sprawach – o ile nie dotyczą one szczególnie istotnego zagadnienia i nie służą na przykład wyjaśnieniu przepisów prawa – jednak może udzielić wskazówek, do jakiego organu należy się udać w określonej sytuacji.

Komisja ds. równości i praw człowieka została utworzona w dniu 1 października 2007 r. Jej zadania skupiają się na obronie równości i praw człowieka zagwarantowanych wszystkim jednostkom, na działaniach w celu wyeliminowania dyskryminacji, ograniczenia nierówności, ochrony praw człowieka, na budowaniu dobrych relacji między społecznościami i zapewnieniu każdej jednostce równych szans uczestniczenia w życiu społecznym. Jej właściwość miejscowa obejmuje terytorium Anglii i Walii oraz Szkocji, jednak w dziedzinie praw człowieka w Szkocji właściwym organem jest Szkocka Komisja Praw Człowieka. EHRC skupia działania trzech wcześniejszych komisji ds. równości w Wielkiej Brytanii (komisji ds. równości rasowej, komisji ds. równości płci oraz komisji ds. praw osób niepełnosprawnych), jak również przejmuje odpowiedzialność w zakresie nowych obszarów prawa dotyczącego dyskryminacji (wiek, orientacja seksualna, religia i wyznanie) i praw człowieka. Komisja ma uprawnienia do egzekwowania prawa w zakresie problematyki równości, posiada również kompetencje do promowania przestrzegania ustawy o prawach człowieka (Human Rights Act, HRA).

Komisja ds. Równości i Praw Człowieka

Jak uzyskać pomoc i poradę?

Służba ds. Porad i Wsparcia w dziedzinie Równości

Bezpłatny numer telefonu +44 808 800 0082

Telefon tekstowy +44 808 800 0084

Freepost (bez konieczności zakupu znaczka): FREEPOST EASS HELPLINE FPN6521

Rzecznik Praw Obywatelskich

Rzecznik Praw Obywatelskich ds. Parlamentarnych i Służby Zdrowia (Parliamentary and Health Service Ombudsman)

Rzecznik świadczy usługi na rzecz obywateli poprzez wszczynanie niezależnych postępowań wyjaśniających w sprawie skarg na administrację rządową, niektóre inne organy publiczne w Zjednoczonym Królestwie oraz krajową służbę zdrowia (National Health Service, NHS) w Anglii w przypadku ich niewłaściwego lub nieuczciwego działania lub świadczenia usług o niskiej jakości.

Rzecznik Praw Obywatelskich ds. Parlamentarnych i Służby Zdrowia

Infolinia dla klientów +44 345 015 4033 czynna od 8.30 (GMT) do 17.30 (GMT) od poniedziałku do piątku

Wyspecjalizowane organy ds. ochrony praw człowieka

Rzecznik Praw Dziecka

1. Pełnomocnik ds. Dzieci w Anglii (Children’s Commissioner for England)

Pełnomocnikiem ds. Dzieci w Anglii jest Anne Longfield OBE. Instytucję Pełnomocnika ds. Dzieci ustanowiono na mocy ustawy z 2004 r. o dzieciach (Children Act 2004).

Zadaniem pełnomocnika – którego stanowisko powstało na podstawie ustawy z 2004 r. o małoletnich – jest promowanie światopoglądu dzieci i młodzieży od urodzenia do 18 roku życia (do 21 roku życia w przypadku młodzieży pozostającej pod opieką lub mającej trudności w nauce).

Pełnomocnik ds. Dzieci w Anglii

Dane kontaktowe

Children's Commissioner for England
Sanctuary Buildings
20 Great Smith Street
London
SW1P 3BT

Tel.: +44 20 7783 8330

2. Pełnomocnik ds. Dzieci w Walii (Children’s Commissioner for Wales)

Pełnomocnikiem ds. Dzieci w Walii jest Sally Holland. Zadanie Pełnomocnika polega na obronie dzieci i młodzieży oraz występowaniu w ich imieniu. Jego praca ma na celu zagwarantowanie bezpieczeństwa dzieciom i młodzieży oraz uświadomienie im przysługujących im praw, a także zapewnienie możliwości ich wykonywania. Obowiązkiem pełnomocnika we wszystkich aspektach jego pracy jest uwzględnianie praw dziecka, w tym Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawach dziecka.

Pełnomocnik ds. Dzieci w Walii

Dane kontaktowe

Children's Commissioner for Wales
Oystermouth House
Phoenix Way
Llansamlet
Swansea
SA7 9FS
Tel: +44 1792 765600
Faks: +44 1792 765601

Zadania pełnomocnika:

  • propagowanie lepszego zrozumienia praw dziecka,
  • dokonywanie przeglądu w zakresie tego, czy przepisy prawa są odpowiednie, ich skuteczności, stosowanej praktyki oraz świadczonych usług dotyczących dzieci i młodzieży,
  • doradzanie administracji rządowej i innym właściwym organom w sprawie praw dziecka oraz w odniesieniu do nadrzędnego interesu dzieci i młodzieży,
  • rozpowszechnianie informacji o zadaniach pełnomocnika wśród dzieci, ich rodziców lub opiekunów oraz podmiotów zainteresowanych,
  • zapoznawanie się z opiniami dzieci i młodzieży w zakresie zagadnień wpływających na ich życie,
  • utrzymywanie i dalsze rozwijanie skutecznych rozwiązań w zakresie zarządzania w zgodzie z najlepszymi praktykami w celu zmaksymalizowania sprawnego, skutecznego i efektywnego wykorzystywania zasobów instytucji pełnomocnika.

Organ ds. ochrony danych

1. Pełnomocnik ds. Informacji (Information Commissioner)

Biuro Pełnomocnika ds. Informacji to niezależny organ w Zjednoczonym Królestwie powstały w celu ochrony, w interesie obywateli, prawa do informacji, a także propagowania przejrzystości działań organów publicznych oraz ochrony danych osobowych.

Dane kontaktowe

Information Commissioner's Office
Wycliffe House
Water Lane
Wilmslow
Cheshire SK9 5AF

Tel: 0303 123 1113 (lub 01625 545745, jeżeli osoba dzwoniąca nie chce wykonywać połączeń na numer 03, lub +44 1625 545745 w przypadku połączeń z zagranicy).

Biuro Pełnomocnika ds. Informacji

2. Pełnomocnik ds. Informacji – oddział regionalny

Walia:

Information Commissioner's Office – Wales
Cambrian Buildings
Mount Stuart Square
Cardiff CF10 5FL
Tel: 029 2044 8044
Faks: 029 2044 8045
E-mail: wales@ico.gsi.gov.uk

Inne

1. STRONA INTERNETOWA - GOV.UK

Oficjalna rządowa strona internetowa dla obywateli Zjednoczonego Królestwa.

Strona internetowa: GOV.UK

2. Biuro Porad dla Obywateli (Citizens Advice Service)

Biuro Porad dla Obywateli, służąc bezpłatnymi, niezależnymi i poufnymi poradami, jak również oddziałując na decydentów, pomaga w rozwiązywaniu problemów natury prawnej, finansowej oraz wielu innych problemów obywateli.

Biuro Porad dla Obywateli

Dane kontaktowe Biura Porad dla Obywateli

3. Biuro Porad Prawnych w Sprawach Cywilnych (Civil Legal Advice)

Biuro Porad Prawnych w Sprawach Cywilnych to organizacja, która świadczy bezpłatne i poufne usługi doradcze na terenie Anglii i Walii osobom, którym przysługuje pomoc prawna. Organizacja ta świadczy pomoc w zakresie:

  • odwołań dotyczących zasiłków,
  • zadłużenia, jeżeli zagrożone jest miejsce zamieszkania dłużnika,
  • specjalnych potrzeb edukacyjnych,
  • użytkowania mieszkania lub domu,
  • kwestii związanych z dyskryminacją,
  • pomocy i porad dla ofiar przemocy domowej,
  • kwestii dotyczących objęcia opieki nad dzieckiem.

Pracownicy tego biura zadają osobie zainteresowanej kilka pytań dotyczących problemu natury prawnej oraz jej sytuacji finansowej, żeby stwierdzić, czy osoba ta kwalifikuje się do uzyskania pomocy prawnej. Począwszy od kwietnia 2013 r. klienci ubiegający się o pomoc w związku z problemami wynikającymi z zadłużenia, ze specjalnych potrzeb edukacyjnych oraz z dyskryminacji, poza nielicznymi wyjątkami, muszą zgłaszać wnioski o przyznanie pomocy prawnej za pośrednictwem centralnej infolinii pomocowej. Pomoc ta będzie udzielana telefonicznie, chyba że okaże się, że w przypadku określonego klienta świadczenie pomocy przez telefon nie będzie właściwe.

Dane kontaktowe

Tel.: 0845 345 4345
Minicom: 0845 609 6677
Od poniedziałku do piątku, od 9:00 do 20:00
W soboty od 9:00 do 12:30
Biuro Porad Prawnych w Sprawach Cywilnych

4. Pełnomocnik ds. Ofiar Przestępstw (Victims’ Commissioner)

Pełnomocnik ds. Ofiar Przestępstw

Pełnomocnik ds. Ofiar Przestępstw dba o interesy ofiar przestępstw i świadków, propaguje dobre praktyki w zakresie ich traktowania oraz dokonuje regularnych przeglądów „Kodeksu dobrych praktyk wobec ofiar przestępstw” – aktu prawnego, który określa usługi, jakich może oczekiwać osoba pokrzywdzona.

Pełnomocnik ds. Ofiar Przestępstw nie jest z mocy prawa uprawniony do podejmowania działań w poszczególnych przypadkach, może jednak udzielić wskazówek, do jakiego organu należy się udać, by skorzystać z najlepszych usług doradczych i otrzymać odpowiednie wsparcie.

5. Biuro Pełnomocnika ds. Służb Imigracyjnych (Office of the Immigration Services Commissioner)

Dane kontaktowe

5th Floor
Counting House
53 Tooley Street
London
SE1 2QN
Tel.: 0845 000 0046

Biuro Pełnomocnika ds. Służb Imigracyjnych jest niezależnym, działającym poza strukturą rządową organem publicznym ustanowionym na mocy ustawy z 1999 r. o imigracji i azylu (Immigration and Asylum Act 1999).

Kluczowe zadania biura obejmują:

  • działalność regulacyjną w zakresie doradców imigracyjnych,
  • upowszechnianie dobrych praktyk poprzez ustalanie norm postępowania,
  • przyjmowanie i nadawanie biegu skargom dotyczącym podmiotów udzielających porad w sprawach związanych z migracją,
  • ściganie podmiotów działających z naruszeniem prawa,
  • nadzorowanie przepisów prawa dotyczących podmiotów udzielających porad w sprawach związanych z imigracją podlegających pod właściwość jednej z wyznaczonych organizacji zawodowych.

Biuro Pełnomocnika ds. Służb Imigracyjnych nie udziela porad w sprawach związanych z imigracją, nie wskazuje ani nie zatwierdza konkretnego doradcy.

Biuro Pełnomocnika ds. Służb Imigracyjnych współpracuje z wieloma organizacjami, w tym stowarzyszeniami zawodowymi, trybunałami, Agencją Ochrony Granic Zjednoczonego Królestwa (UK Border Agency) oraz organizacjami działającymi na zasadzie wolontariatu.

Dalsze informacje można znaleźć na stronie Biura Pełnomocnika ds. Służb Imigracyjnych.

Ostatnia aktualizacja: 16/06/2017

Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.