Sądy krajowe

Sądy ustanowione ustawą odgrywają szczególną rolę w ochronie praw człowieka. Ich autonomię i niezawisłość gwarantuje konstytucja. Aby zagwarantować możliwość wykonywania konstytucyjnych praw i wolności, wprowadzono szczególny mechanizm – jest to skarga konstytucyjna przysługująca obywatelom, którzy uznają, że organy na szczeblu krajowym i organy samorządu terytorialnego oraz podmioty prawa publicznego decydujące o ich prawach i obowiązkach, o przedstawieniu im zarzutów lub o wniesieniu do sądu aktu oskarżenia naruszyły prawa człowieka lub podstawowe wolności zagwarantowane w konstytucji. Skargę można wnieść dopiero po wyczerpaniu wszystkich innych dostępnych środków ochrony prawnej.

Trybunał Konstytucyjny Republiki Chorwacji (Ustavni sud Republike Hrvatske)
Trg svetog Marka 4
10000 Zagreb
Tel.: +385 1 6400 251
Faks: +385 1 4551 055
https://www.usud.hr/

Sąd Najwyższy Republiki Chorwacji (Vrhovni sud Republike Hrvatske)
Trg Nikole Šubića Zrinskog 3
10 000 Zagrzeb
tel.: +385 1 486 22 22, +385 1 481 00 36
Faks: +385 1 481 00 35
E-mail: vsrh@vsrh.hr
http://www.vsrh.hr/

Sądy okręgowe (županijski sudovi)
Sądy rejonowe (općinski sudovi)

Apelacyjny Sąd Gospodarczy Republiki Chorwacji (Visoki trgovački sud Republike Hrvatske)
Berislavićeva 11, 10 000 Zagreb
Tel.: +385 1 489 68 88
Faks: +385 1 487 23 29
http://www.vtsrh.hr/
Sądy gospodarcze (trgovački sudovi) w Republice Chorwacji   (192 Kb) 

Sądy gospodarcze

Apelacyjny Sąd Administracyjny Republiki Chorwacji (Visoki upravni sud Republike Hrvatske)
Frankopanska 16, 10 000, Zagreb
Tel.: +385 1 480 78 00
Faks: +385 1 480 79 28
http://www.upravnisudrh.hr/

Sądy administracyjne (upravni sudovi)

Apelacyjny Sąd ds. Wykroczeń Republiki Chorwacji (Visoki prekršajni sud Republike Hrvatske)
Ulica Augusta Šenoe 30, 10 000 Zagreb
Tel.: +385 1 480 75 10
Faks: +385 1 461 12 91
E-mail: predsjednik@vpsrh.pravosudje.hr
https://sudovi.hr/VPSRH/

Rzecznik Praw Obywatelskich (Pučki pravobranitelj)

Trg hrvatskih velikana 6
10 000 Zagreb
Chorwacja
Tel.: +385 1 4851 855, +385 1 4851 853
E-mail: info@ombudsman.hr
Faks: +385 1 6431 628

Zgodnie z art. 93 konstytucji chorwackiej Rzecznik Praw Obywatelskich jest przedstawicielem parlamentu Chorwacji, którego rolą jest promowanie oraz ochrona praw i wolności człowieka określonych w konstytucji, ustawach i umowach międzynarodowych dotyczących praw i wolności człowieka podpisanych przez Republikę Chorwacji.

Parlament Chorwacji wybiera Rzecznika Praw Obywatelskich oraz jego zastępców na ośmioletnią kadencję. Rzecznik Praw Obywatelskich chroni obywateli przed naruszeniami praw człowieka spowodowanymi działaniami organów publicznych lub podmiotów prawnych, którym powierzono wykonywanie władzy publicznej. Biuro Rzecznika Praw Obywatelskich to centralny organ, którego zadaniem jest walka z dyskryminacją i wykonywanie zadań przewidzianych w krajowym mechanizmie prewencji w celu zapobiegania stosowaniu tortur oraz innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania. W wykonywaniu wymienionych zadań Rzecznik Praw Obywatelskich jest niezależny i niezawisły.

Kompetencje:

Ochrona praw człowieka

Obywatelom przysługuje prawo do złożenia wniosku do Rzecznika Praw Obywatelskich, jeżeli uznają, iż ich prawa zostały naruszone przez organy publiczne. Rzecznik Praw Obywatelskich bada sprawę w odpowiedzi na wniosek na podstawie otrzymanych dokumentów. Wszystkie organy na szczeblu krajowym, organy, którym powierzono wykonywanie władzy publicznej, oraz organy samorządu terytorialnego – tj. wszystkie podmioty prawa publicznego – mają obowiązek przedstawić wszystkie żądane informacje.

Na podstawie ustalonych okoliczności faktycznych Rzecznik Praw Obywatelskich może wydawać opinie, zalecenia i zawiadomienia skierowane do właściwych organów lub ich organów zwierzchnich oraz – w stosownych przypadkach – informować o tym parlament Chorwacji.

Ponadto Rzecznik Praw Obywatelskich kontroluje zgodność przepisów z konstytucją chorwacką i konwencjami międzynarodowymi dotyczącymi ochrony praw człowieka oraz może wezwać rząd Chorwacji do zmiany lub przyjęcia przepisów związanych z prawami człowieka. Rzecznik Praw Obywatelskich może również wezwać parlament Chorwacji do zharmonizowania przepisów z konstytucją i ustawami oraz jest uprawniony do wszczęcia postępowania przez chorwackim Trybunałem Konstytucyjnym w celu zbadania zgodności ustaw i innych przepisów z konstytucją chorwacką.

Promowanie praw człowieka

Promowanie praw człowieka obejmuje badania i analizy, opracowywanie i prowadzenie baz danych oraz dokumentacji, terminowe i regularne informowanie społeczeństwa oraz zainteresowanych stron, aktywne podejmowanie inicjatyw i współpracę ze społeczeństwem obywatelskim, organizacjami międzynarodowymi oraz akademickimi instytucjami badawczymi, a także podejmowanie inicjatyw w celu dostosowania przepisów do norm międzynarodowych i europejskich oraz stosowania tych przepisów.

Centralny organ na rzecz zwalczania dyskryminacji

Rzecznik Praw Obywatelskich przyjmuje wnioski składane przez osoby fizyczne i prawne, przedstawia niezbędne informacje dotyczące praw i obowiązków oraz możliwości uzyskania ochrony sądowej i innego rodzaju ochrony, rozpatruje indywidualne wnioski i podejmuje – w ramach swojej właściwości – działania na rzecz wyeliminowania dyskryminacji oraz zapewnienia ochrony praw osób dyskryminowanych (z wyjątkiem toczących się procesów sądowych), prowadzi postępowania mediacyjne z możliwością zawarcia ugody pozasądowej za zgodą obydwu stron oraz składa zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa dyskryminacji we właściwym biurze prokuratury.

Krajowy mechanizm prewencyjny

Rzecznik Praw Obywatelskich wykonuje zadania w ramach krajowego mechanizmu prewencji w celu zapobiegania stosowaniu tortur oraz innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania lub karania we wszystkich sytuacjach, w których obywatele zostali pozbawieni wolności, aresztowani, zatrzymani lub umieszczeni w zakładzie pod nadzorem publicznym, jeżeli nie mogą opuścić tego zakładu z własnej woli.

Oznacza to, że działający w tej roli przedstawiciele Biura Rzecznika Praw Obywatelskich odwiedzają zakłady karne (l.poj zatvor), zakłady karne o zaostrzonym rygorze (l.poj. kazonica), areszty śledcze i różne instytucje, w których przebywają osoby cierpiące na zaburzenia psychiczne na podstawie postanowienia o zastosowaniu środka zabezpieczającego, w celu ochrony osób, których pozbawiono wolności lub których wolność została ograniczona.

Krajowe instytucje praw człowieka (NHRI)

Od 2009 r. Rzecznik Praw Obywatelskich jest jedyną krajową instytucją na rzecz ochrony i promowania praw człowieka (NHRI) w Republice Chorwacji posiadającą status „A” zgodnie z zasadami paryskimi ONZ określającymi parametry niezależności dla krajowych instytucji praw człowieka. Świadczy on o najwyższym poziomie niezależności instytucjonalnej.

Biuro Rzecznika Praw Obywatelskich otrzymało ten status ponownie w lipcu 2013 r., po tym jak ONZ dokonała oceny, czy wdrożono jej zalecenia związane z zachowaniem i utrwaleniem niezależnego statusu.

Wyspecjalizowane organy ochrony praw człowieka

Rzecznik Praw Dziecka (Pravobranitelj za djecu)

Teslina 10
10 000 Zagreb
Chorwacja
E-mail: info@dijete.hr
Tel.: 01/4929 669
Faks: 01/4921 277
http://www.dijete.hr

Działalność

Rzecznik Praw Dziecka kontroluje zgodność chorwackich ustaw i innych przepisów dotyczących ochrony praw i dobra dziecka z konstytucją chorwacką, Konwencją o prawach dziecka oraz innymi międzynarodowymi dokumentami związanymi z ochroną praw i dobra dziecka. Biuro Rzecznika Praw Dziecka monitoruje przypadki naruszeń praw konkretnych dzieci, bada częstotliwość występowania naruszeń oraz analizuje rodzaje naruszeń praw i dobra dzieci. Działa na rzecz ochrony i promowania praw i dobra dzieci ze specjalnymi potrzebami. Proponuje środki na rzecz stworzenia kompleksowego systemu ochrony i promocji praw dziecka oraz zapobiegania czynom zagrażającym dobru dziecka. Udziela dzieciom informacji i porad dotyczących sposobu wykonywania i ochrony ich praw i interesów, współpracuje z dziećmi i zachęca je do wyrażania opinii; inicjuje działania publiczne mające na celu poprawę statusu dzieci oraz uczestniczy w tych działaniach, a także proponuje środki służące zwiększeniu roli dzieci w społeczeństwie. Rzecznikowi przysługuje prawo dostępu do wszelkich danych, informacji i dokumentów odnoszących się do praw i ochrony dzieci, niezależnie od stopnia poufności, i do zapoznawania się z nimi. Rzecznik jest uprawniony do przeprowadzania kontroli we wszelkich instytucjach, organach administracji państwowej i pomieszczeniach osób prawnych i fizycznych będących opiekunami prawnymi dzieci, a także w ośrodkach prowadzonych przez wspólnoty religijne, w których dzieci przebywają lub są zakwaterowane na stałe lub czasowo.

Jeżeli rzecznik uzyska informacje, że dziecko jest narażone na przemoc fizyczną lub psychiczną, molestowanie seksualne, nadużycia lub wykorzystywanie lub że jest zaniedbywane lub niedbale traktowane, jest obowiązany niezwłocznie złożyć stosowne zawiadomienie we właściwym biurze prokuratury oraz powiadomić o sprawie właściwy ośrodek opieki społecznej, proponując środki na rzecz ochrony praw i dobra dziecka. Rzecznik może zwrócić się o specjalistyczną pomoc do ekspertów i profesjonalnych instytucji prowadzących badania w dziedzinie ochrony dzieci, opieki nad nimi, ich rozwoju i przysługujących im praw i powinien uzyskać tego rodzaju pomoc w odpowiednim terminie.

Rzecznik ds. Równouprawnienia Płci (Pravobraniteljica za ravnopravnost spolova)

Preobraženska 4/1
10 000 Zagreb
Tel.: +385 1 48 48 100
Faks: +385 1 48 44 600
E-mail: ravnopravnost@prs.hr
http://www.prs.hr

Działalność

Rzecznik ds. Równouprawnienia Płci rozpatruje skargi dotyczące dyskryminacji ze względu na płeć, stan cywilny lub sytuację rodzinną i orientację seksualną. Biuro Rzecznika bada przypadki naruszeń zasady równouprawnienia płci i przypadki dyskryminacji osób fizycznych lub grup osób fizycznych przez organy krajowe, organy samorządu terytorialnego i inne organy wykonujące władzę publiczną, pracowników tych organów oraz inne osoby prawne i fizyczne.

Zakres działalności rzecznika obejmuje uprawnienie do zgłaszania, proponowania i udzielania zaleceń.

Jeżeli rzecznik uzyska informacje, że naruszono zasadę równouprawnienia płci, jest uprawniony do złożenia wniosku o zbadanie zgodności z konstytucją ustawy lub o zbadanie zgodności z konstytucją i z prawem innych przepisów.

Rzecznik ds. Osób z Niepełnosprawnościami (Pravobraniteljica za osobe s invaliditetom)

Savska cesta 41/3
10 000 Zagreb
Tel.: +385 1 6102 170
Faks: +385 1 6177 901
E-mail: ured@posi.hr

Działalność

Biuro Rzecznika ds. Osób z Niepełnosprawnościami jest niezależną instytucją krajową, której główną rolą jest monitorowanie i promowanie praw osób z niepełnosprawnościami przewidzianych w konstytucji, umowach międzynarodowych i ustawach. W przypadku naruszenia praw osób z niepełnosprawnościami rzecznik jest uprawniony do wydawania ostrzeżeń, proponowania środków, wydawania zaleceń, informowania i żądania sprawozdań dotyczących działań, które podjęto.

Jeżeli rzecznik uzyska informacje, że rozwiązanie prawne jest szkodliwe dla osób z niepełnosprawnościami lub dzieci z zaburzeniami rozwojowymi, pozbawia je pewnych praw lub sprawia, że znajdują się one w mniej korzystnej sytuacji w porównaniu z osobami pełnosprawnymi, rzecznik przedstawi wniosek w celu zmiany takiego rozwiązania prawnego.

Biuro Rzecznika ds. Osób z Niepełnosprawnościami przyjmuje skargi złożone przez osoby z niepełnosprawnościami i osoby działające w ich interesie, rozpatruje skargi dotyczące naruszeń praw osób z niepełnosprawnościami oraz – w porozumieniu z instytucjami odpowiedzialnymi za rozwiązywanie tych kwestii – działa na rzecz wypracowania najkorzystniejszego rozwiązania. Rzecznik udziela osobom z niepełnosprawnościami porad na temat korzystania z przysługujących im praw i interesów oraz ich ochrony.

Ochrona danych osobowych

Agencja ds. Ochrony Danych Osobowych (Agencija za zaštitu osobnih podataka)

Martićeva 14
10 000 Zagreb

Tel.: +385 460 90 00
Faks: +385 4609-099
E-mail: azop@azop.hr
http://www.azop.hr

Agencja ds. Ochrony Danych Osobowych jest osobą prawną, której powierzono wykonywanie władzy publicznej, działającą w sposób niezależny i niezawisły w ramach powierzonych jej zadań i przysługujących jej kompetencji. Agencja odpowiada za wykonywanie zadań administracyjnych i merytorycznych związanych z ochroną danych osobowych. Agencja – w ramach uprawnień przysługujących jej jako organowi publicznemu – monitoruje ochronę danych osobowych, zwraca uwagę na przypadki nadużyć w zakresie gromadzenia danych osobowych, sporządza wykaz państw i organizacji międzynarodowych, w których kwestie związane z ochroną danych są właściwie uregulowane, rozpatruje wnioski o zbadanie naruszeń praw zagwarantowanych w ustawie o ochronie danych osobowych oraz prowadzi centralny rejestr zawierający zbiory danych osobowych.

Nieodpłatna pomoc prawna

Przyjmując ustawę o nieodpłatnej pomocy prawnej, Ministerstwo Sprawiedliwości podjęło skomplikowane i wymagające wyzwanie polegające na stworzeniu nieodpłatnego systemu pomocy prawnej.

System nieodpłatnej pomocy prawnej umożliwia obywatelom znajdującym się w niekorzystnej sytuacji społecznej skorzystanie z usług adwokatów przy dokonywaniu konkretnych czynności prawnych oraz zapewnia równy dostęp do postępowań sądowych i administracyjnych.

Beneficjenci nieodpłatnej pomocy prawnej

Beneficjentami pomocy prawnej w rozumieniu ustawy o nieodpłatnej pomocy prawnej są m.in.:

• obywatele Chorwacji;
• dzieci niebędące obywatelami Chorwacji, które znalazły się na terytorium Chorwacji bez towarzyszącej osoby pełnoletniej, która zgodnie z prawem sprawuje nad nimi opiekę;
• cudzoziemcy posiadający zezwolenie na pobyt czasowy wydanym zgodnie z zasadą wzajemności i cudzoziemcy posiadający zezwolenie na pobyt stały;
• cudzoziemcy objęci ochroną czasową;
• cudzoziemcy przebywający na terytorium Chorwacji nielegalnie i cudzoziemcy przebywający na terytorium Chorwacji w ramach pobytu krótkoterminowego w postępowaniach w przedmiocie ich wydalenia lub powrotu;
• osoby ubiegające się o azyl, osoby, które uzyskały azyl, oraz cudzoziemcy posiadający status osoby potrzebującej ochrony uzupełniającej i członkowie ich rodzin przebywający w Chorwacji legalnie w postępowaniach, w których nie mogą oni skorzystać z pomocy prawnej na podstawie przepisów szczególnych.

Podmioty zapewniające nieodpłatną pomoc prawną

W ustawie o nieodpłatnej pomocy prawnej wymieniono następujące podmioty zapewniające nieodpłatną pomoc prawną:

• adwokaci;
• zatwierdzone stowarzyszenia;
• kliniki prawa;
• urzędy administracji państwowej w żupaniach (županija).

Rodzaje nieodpłatnej pomocy prawnej

Wśród rodzajów nieodpłatnej pomocy prawnej wyróżnia się przedsądową pomoc prawną i pomoc prawną na etapie sądowym.

Przedsądowa pomoc prawna

Przedsądowa pomoc prawna przyjmuje następujące formy:

• ogólne informacje prawne;
• porady prawne;
• sporządzanie pism przedkładanych podmiotom prawa publicznego, Europejskiemu Trybunałowi Praw Człowieka i organizacjom międzynarodowym zgodnie z postanowieniami umów międzynarodowych i regulaminami określającymi tryb funkcjonowania tych podmiotów;
• świadczenie usług zastępstwa procesowego w postępowaniach przed podmiotami prawa publicznego;
• pomoc prawna na potrzeby polubownego rozwiązania sporu na drodze pozasądowej.

Przedsądową pomoc prawną świadczą urzędy administracji państwowej na szczeblu żupanii, zatwierdzone stowarzyszenia i kliniki prawa.
Przy świadczeniu przedsądowej pomocy prawnej urzędy są uprawnione do udzielania ogólnych informacji prawnych i porad prawnych oraz sporządzania pism procesowych.

Wnioskodawcy, którzy ubiegają się o przedsądową pomoc prawną, powinni skontaktować się bezpośrednio z podmiotem świadczącym taką pomoc.

Pomoc prawna na etapie sądowym

Pomoc prawna na etapie sądowym przyjmuje następujące formy:

• porady prawne;
• sporządzanie pism w postępowaniach w przedmiocie ochrony praw pracowniczych prowadzonych przeciwko pracodawcy;
• sporządzanie pism procesowych na potrzeby postępowań sądowych;
• świadczenie usług zastępstwa procesowego w postępowaniach sądowych;
• pomoc prawna na potrzeby polubownego rozwiązania sporu;
• zwolnienie z kosztów postępowania sądowego;
• zwolnienie z opłat sądowych.

Pomoc prawną na etapie sądowym świadczą adwokaci.

Jeżeli chodzi o rodzaj postępowania, pomocy prawnej na etapie sądowym można udzielać w następujących postępowaniach:

• postępowania w przedmiocie praw rzeczowych, z wyjątkiem postępowania wieczystoksięgowego;
• postępowania w przedmiocie stosunku pracy;
• postępowania dotyczące stosunków rodzinnych, z wyjątkiem postępowań dotyczących rozwodu na zgodny wniosek małżonków, jeżeli małżonkowie nie mają wspólnych ani przysposobionych małoletnich dzieci ani pełnoletnich dzieci, nad którymi wykonują pieczę;
• postępowania egzekucyjne i zabezpieczające dotyczące przymusowej egzekucji lub zabezpieczenia roszczeń wynikających z postępowania, w którym zgodnie z przepisami ustawy o nieodpłatnej pomocy prawnej dopuszcza się możliwość przyznania pomocy prawnej;
• postępowania mające na celu polubowne rozwiązanie sporu;
• na zasadzie odstępstwa we wszystkich innych postępowaniach sądowych w sprawach administracyjnych i cywilnych, jeżeli będzie to uzasadnione, biorąc pod uwagę sytuację życiową wnioskodawcy i członków jego gospodarstwa domowego, zgodnie z podstawowym celem ustawy o nieodpłatnej pomocy prawnej.

Aby skorzystać z pomocy prawnej na etapie sądowym, należy zwrócić się z wnioskiem do właściwego organu administracji odpowiedniej żupanii lub miasta Zagrzebia.

Zgodnie z przepisami ustawy o nieodpłatnej pomocy prawnej osoby chcące skorzystać z przysługującego im prawa do nieodpłatnej pomocy prawnej muszą złożyć uzupełniony standardowy formularz wniosku o pomoc prawną w urzędzie administracji państwowej w żupanii, w której znajduje się ich miejsce pobytu. Do wniosku należy załączyć udzieloną w sposób wyraźny pisemną zgodę wnioskodawcy i pełnoletnich członków jego gospodarstwa domowego na ujawnienie wszystkich danych związanych z majątkiem oraz na poniesienie wszelkiej odpowiedzialności materialnej i karnej za prawdziwość oświadczeń wnioskodawcy.

Formularz wniosku można pobrać ze strony internetowej Ministerstwa Sprawiedliwości lub uzyskać w urzędach administracji państwowej w żupaniach, sądach rejonowych lub ośrodkach pomocy społecznej w ich regularnych godzinach pracy.

Wniosek należy złożyć osobiście lub przesłać go listem poleconym; złożenie wniosku nie podlega żadnym opłatom administracyjnym.

Decyzja o przyznaniu pomocy prawnej pociąga za sobą pełne lub częściowe pokrycie kosztów pomocy prawnej w zależności od sytuacji finansowej wnioskodawcy. Istnieje możliwość podziału kosztów postępowania, w pewnym zakresie, w zależności od sytuacji finansowej beneficjenta.

W przypadku przyznania pomocy prawnej w ograniczonym zakresie różnicę pomiędzy pełną zasądzoną kwotą a kwotą honorarium adwokackiego pokrywa beneficjent w pozostałym zakresie zgodnie z wartością usługi wskazaną w taryfie określającej kwoty honorariów adwokackich i wysokość zwrotu kosztów.

Ministerstwo Sprawiedliwości rozpatruje odwołania osób ubiegających się o pomoc prawną jako organ drugiej instancji i wydaje decyzje w przedmiocie wpisania stowarzyszeń i klinik prawa do rejestru podmiotów uprawnionych do udzielania przedsądowej pomocy prawnej jako organ pierwszej instancji, prowadzi ten rejestr oraz monitoruje działalność podmiotów udzielających przedsądowej pomocy prawnej.

Informacje dotyczące nieodpłatnej pomocy prawnej można uzyskać na stronie internetowej Ministerstwa Sprawiedliwości Republiki Chorwacji lub pod adresem e-mail besplatna.pravna.pomoc@pravosudje.hr – odpowiedź na zadane pytanie zostanie udzielona w najszybszym możliwym terminie.

Wszelkie pytania można kierować bezpośrednio do urzędów administracji państwowej w żupaniach.

Spory transgraniczne

Spór ma charakter transgraniczny, jeżeli strona ubiegająca się o pomoc prawną ma miejsce zamieszkania lub miejsce zwykłego pobytu w państwie członkowskim UE innym od tego, w którym mieści się sąd lub w którym orzeczenie ma zostać wykonane.

Pomoc prawną w sporach transgranicznych przyznaje się w sprawach cywilnych i handlowych, w postępowaniach mediacyjnych, w postępowaniach służących zawarciu ugody pozasądowej, a także przy dochodzeniu wykonania dokumentów urzędowych oraz na udzielanie porady prawnej w takich postępowaniach. Przepisy dotyczące sporów transgranicznych nie mają zastosowania do postępowań podatkowych, celnych ani innego rodzaju postępowań administracyjnych.

Wnioskodawca mający miejsce zamieszkania lub miejsce zwykłego pobytu w Republice Chorwacji, który ubiega się o pomoc prawną w sporze transgranicznym przed sądem innego państwa członkowskiego, składa wniosek w urzędzie właściwym dla swojego miejsca pobytu lub miejsca zamieszkania. Właściwy urząd przekazuje wniosek Ministerstwu Sprawiedliwości w terminie ośmiu dni od dnia jego otrzymania. Ministerstwo Sprawiedliwości tłumaczy wniosek oraz dokumenty załączone do wniosku na język urzędowy lub na jeden z języków urzędowych państwa członkowskiego i właściwego organu przyjmującego oraz przekazuje go w terminie 15 dni od dnia jego otrzymania właściwemu organowi państwa członkowskiego, w którym mieści się sąd lub w którym orzeczenie ma zostać wykonane (organ przyjmujący). W przypadku odmowy przyznania pomocy prawnej wnioskodawca jest zobowiązany do pokrycia kosztów tłumaczenia.

Wnioskodawca może również złożyć wniosek bezpośrednio do organu przyjmującego w państwie członkowskim, w którym mieści się sąd lub w którym orzeczenie ma zostać wykonane.

Wnioskodawca mający miejsce zamieszkania lub miejsce zwykłego pobytu w innym państwie członkowskim, który ubiega się o pomoc prawną w sporze transgranicznym przed sądem Republiki Chorwacji, jest uprawniony do otrzymania pomocy prawnej zgodnie z przepisami ustawy o nieodpłatnej pomocy prawnej. W Republice Chorwacji wnioskodawcy lub właściwy organ państwa członkowskiego, w którym mają oni miejsce zamieszkania lub miejsce zwykłego pobytu (organ przekazujący), mają obowiązek złożyć wniosek o pomoc prawną w Ministerstwie Sprawiedliwości (organ przyjmujący). Formularze oraz dokumenty potwierdzające należy przetłumaczyć na język chorwacki, w przeciwnym razie wniosek zostanie odrzucony.

Wnioski składa się na standardowych formularzach określonych w decyzji Komisji 2004/844/WE z dnia 9 listopada 2004 r. ustanawiającej wzór formularza wniosku o pomoc prawną zgodnie z dyrektywą Rady 2003/8/WE w celu usprawnienia dostępu do wymiaru sprawiedliwości w sporach transgranicznych poprzez ustanowienie minimum wspólnych zasad odnoszących się do pomocy prawnej w sporach o tym charakterze.