Regelgeving inzake vergoedingen voor beoefenaars van juridische beroepen

Rechtskundige adviseurs

Estland kent geen regelgeving inzake vergoedingen voor rechtskundig adviseurs.

Juristen

Estland kent geen regelgeving inzake vergoedingen voor juristen.

Procureurs

Estland kent geen regelgeving inzake vergoedingen voor procureurs.

Deurwaarders

In Estland worden de vergoedingen voor deurwaarders geregeld door de Wet op de deurwaarders. De vergoedingen voor deurwaarders kunnen bestaan uit een vergoeding voor het instellen van procedures, de hoofdvergoeding voor de procedure en een aanvullende vergoeding voor tenuitvoerleggingsactiviteiten. Een deurwaarder heeft ook het recht een vergoeding aan te rekenen voor het verrichten van een professionele dienst.

Notarissen

In Estland worden de vergoedingen voor notarissen geregeld door de Wet op de vergoedingen voor notarissen. Vergoedingen voor notarissen voor professionele handelingen worden normaal gesproken berekend op basis van twee algemene beginselen: zij zijn afhankelijk van de waarde van de transactie waarop de notariële akte betrekking heeft of er zijn vaste vergoedingen voor bepaalde aktes. Over de vergoedingen voor professionele diensten van een notaris kan worden onderhandeld.

Advocaten

Estland kent geen regelgeving inzake vergoedingen voor advocaten. In plaats daarvan wordt deze vergoeding vastgelegd in de overeenkomst met de cliënt. De persoon die een advocatenkantoor heeft of een advocaat doet een eerste prijsvoorstel aan de cliënt en legt uit hoe de prijs tot stand is gekomen. De cliënt vergoedt de noodzakelijke onkosten die tijdens het verlenen van de juridische diensten ontstaan voor de advocaat of voor de persoon die het advocatenkantoor heeft.

Vaste kosten

Vaste kosten voor procespartijen in civiele procedures

De vaste kosten voor procespartijen in civiele procedures worden vastgesteld op basis van de artikelen 139 tot en met 144 van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering en worden onderverdeeld in gerechtelijke kosten en buitengerechtelijke kosten. Gerechtelijke kosten omvatten overheidsvergoedingen en de kosten voor het opnieuw onderzoeken van een zaak. In elk geval houdt de rechtbank de bijbehorende procedurekosten bij, met inbegrip van de kosten voor het opnieuw onderzoeken van een zaak.

Stadium van de civiele procedure waarin de vaste kosten moeten worden voldaan

De volgende kosten moeten vooraf worden betaald door de partij die heeft verzocht om een proces of procedurele handelingen:

• de overheidsvergoeding;
• de kosten van de verzending van processtukken door een deurwaarder;
• de kosten van de bekendmaking van dagvaardingen en betekeningen in het officiële publicatieblad Ametlikud Teadaanded (Officiële Bekendmakingen) of in een dagblad;
• overige kosten van het opnieuw onderzoeken van een zaak, tot de door een rechtbank vastgestelde hoogte.

Tenzij de rechter anders bepaalt, moeten de vergoedingen die in rekening worden gebracht door deskundigen, tolken en vertalers vooraf worden betaald door de procespartij die het verzoekschrift heeft ingediend dat tot de kosten heeft geleid.

De rechter zet in zijn definitieve beslissing in de hoofdzaak of in een uitspraak nadat deze definitieve beslissing in kracht van gewijsde is gegaan, de definitieve procedurekosten uiteen die moeten worden verhaald en toegekend.

Vaste kosten in strafrechtelijke procedures

Vaste kosten voor procespartijen in strafrechtelijke procedures

De vaste kosten voor procespartijen in strafrechtelijke procedures zijn vastgelegd in de artikelen 175 tot en met 179 van het Wetboek van Strafvordering en zijn onderverdeeld in procedurekosten, specifieke kosten en aanvullende kosten.

Als een partij bij een procedure verschillende raadsmannen of vertegenwoordigers heeft, zullen hun vergoedingen worden opgenomen in de procedurekosten voor zover deze een redelijke vergoeding die normaal aan raadsmannen of vertegenwoordigers wordt betaald, niet overschrijden.

Indien een verdachte zichzelf verdedigt, zullen de noodzakelijke kosten voor de verdediging in de procedurekosten worden opgenomen. Buitensporige kosten die niet zouden zijn gemaakt indien een raadsman in de arm was genomen, zullen niet in de procedurekosten worden opgenomen.

Kosten die worden gemaakt door personen die geen procespartij zijn en die verband houden met de uitvoering van deskundigenanalyses zullen worden vergoed conform de voorwaarden en regels van de Wet inzake forensisch onderzoek.

Stadium van de strafrechtelijke procedure waarin de vaste kosten voor procespartijen moeten worden voldaan

In geval van vrijspraak worden de procedurekosten door de overheid vergoed. Bij veroordeling komen de procedurekosten voor rekening van de veroordeelde dader. Bij een gedeeltelijke vrijspraak worden de kosten vergoed door de overheid afhankelijk van de mate waarin de verdachte is vrijgesproken. De verplichting om procedurekosten te vergoeden ontstaat zodra een definitieve beslissing in kracht van gewijsde is gegaan.

Als de civiele vordering niet-ontvankelijk wordt verklaard, komen de procedurekosten in verband met de zekerstelling van de civiele vordering voor rekening van de benadeelde partij. Als de civiele vordering volledig wordt toegewezen, komen de procedurekosten in verband met zekerstelling van de civiele vordering voor rekening van de veroordeelde dader of verweerder. Als de civiele vordering ten dele wordt toegewezen, worden de procedurekosten in verband met de zekerstelling van de civiele vordering door de rechter verdeeld over de benadeelde partij en de veroordeelde dader of verweerder, met inachtneming van alle omstandigheden. Bij weigering om een civiele vordering te beoordelen komen de procedurekosten in verband met de zekerstelling van de civiele vordering voor rekening van de overheid.

Vaste kosten in grondwettelijke procedures

In Estland kunnen individuele personen geen verzoeken voor toetsing aan de grondwet indienen. De kosten van de toetsing komen ten laste van de staatsbegroting. Ook de vergoeding van deskundigen die aan de gerechtelijke procedure deelnemen, wordt betaald uit de staatsbegroting, onder dezelfde voorwaarden als voor de betaling van de vergoedingen voor deskundigen in civiele procedures.

Stadium van de grondwettelijke procedure waarin vaste kosten voor procespartijen moeten worden voldaan

Bij grondwettelijke procedures hoeven de procespartijen geen vaste kosten te betalen.

Informatie die wettelijke vertegenwoordigers vooraf moeten verstrekken

Rechten en verplichtingen van de partijen

Advocaten zijn verplicht om hun cliënten in kennis te stellen van het geheel van activiteiten dat deel uitmaakt van de juridische dienstverlening en van de bijbehorende kosten. De persoon die een advocatenkantoor heeft of een advocaat doet een eerste prijsvoorstel aan de cliënt en legt uit hoe de prijs tot stand is gekomen.

Procedurekosten

Procedurekosten van de in het gelijk gestelde partij

De in het gelijk gestelde partij betaalt die kosten van de vergoeding van de wettelijke vertegenwoordiger of raadsman waarvan de rechter oordeelt dat deze redelijk zijn en niet voor rekening van de in het ongelijk gestelde partij komen.

Procedurekosten van de in het ongelijk gestelde partij

Overeenkomstig de uitspraak inzake de vaststelling van procedurekosten betaalt de in het ongelijk gestelde partij de procedurekosten van de in het gelijk gestelde partij, inclusief:

• de overheidsvergoeding;
• de kosten betreffende de getuigen, deskundigen, tolken en vertalers, en de kosten van een deskundigenanalyse door een persoon die geen procespartij is en die een vergoeding dient te ontvangen op grond van de Wet inzake forensisch onderzoek;
• de kosten betreffende het verkrijgen van schriftelijke en materiële bewijzen;
• de inspectiekosten, met inbegrip van de verplaatsingskosten die de rechter noodgedwongen heeft moeten maken;
• de kosten betreffende de overhandiging, verzending en afgifte van processtukken;
• de kosten betreffende de vaststelling van de waarde van de civiele zaak;
• de kosten betreffende de vertegenwoordigers en raadsmannen van de procespartijen;
• de verplaatsings-, post-, communicatie-, huisvestings- en overige soortgelijke kosten van de procespartijen in verband met de procedure;
• de niet ontvangen lonen, salarissen of andere vaste inkomsten van de procespartijen;
• de kosten betreffende de in de wet vastgestelde precontentieuze procedure, tenzij de vordering meer dan zes maanden na de beëindiging van deze procedure is ingesteld;
• de vergoeding van de deurwaarder betreffende het zekerstellen van een vordering en de kosten die betrekking hebben op de tenuitvoerlegging van een rechterlijke beslissing ter zekerstelling van een vordering;
• de kosten van de overhandiging van processtukken door een deurwaarder;
• de kosten betreffende de verwerking van een verzoek om rechtsbijstand voor de vergoeding van procedurekosten;
• de kosten van de versnelde betalingsbevelprocedure;
• de kosten van deelname aan bemiddelingsprocedures als de rechter de partijen heeft gelast deel te nemen op grond van artikel 4, lid 4, van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering of, als de procedure verplicht is, precontentieuze bemiddelingsprocedures op grond van artikel 1, lid 4, van de Wet inzake conciliatie.

De procespartij die de procedurekosten moet betalen van de procespartij die recht heeft op vergoeding van de procedurekosten zal slechts worden gelast de kosten te betalen die noodzakelijk en gerechtvaardigd zijn.

Kosten — rechtsgrondslag

Waar kan ik informatie vinden over procedurekosten in Estland?

U vindt informatie over procedurekosten in de volgende rechtshandelingen:

• het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering;
• de Wet op de deurwaarders;
• de Wet op de overheidsvergoedingen;
• de rechtsinstrumenten die zijn aangenomen op basis van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering.

In welke talen kan ik informatie verkrijgen over procedurekosten in Estland?

De informatie over procedurekosten is beschikbaar in het Ests.

Engelse vertalingen van Estse rechtsinstrumenten waarin informatie wordt verstrekt over kosten en de rechtsgrondslagen daarvan zijn beschikbaar op de website van het Riigi Teataja (staatsblad).

Waar kan ik informatie vinden over bemiddeling/mediation?

Het ministerie van Justitie is verantwoordelijk voor de toepassing van Richtlijn 2008/52/EG betreffende bepaalde aspecten van bemiddeling/mediation in burgerlijke en handelszaken. Voor algemene informatie over bemiddeling/mediation kunt u terecht op het e-mailadres van het ministerie: info@just.ee.

De regels voor bemiddelingsprocedures in civiele zaken zijn vastgelegd in de Wet inzake conciliatie, die specifieke bepalingen bevat inzake de rechten en verplichtingen van mediators/bemiddelaars en richtsnoeren voor de toepassing en de uitvoering van een via mediation bereikte overeenkomst. Bemiddelingsprocedures mogen volgens deze wet worden uitgevoerd door de volgende personen en organen:

• een natuurlijke persoon aan wie de procespartijen de taak hebben toevertrouwd de procedure te leiden;
• procureurs;
• notarissen;
• in het door de wet voorgeschreven geval: een bemiddelingsinstantie van de centrale of lokale overheid.

De website van de Estse vereniging van bemiddelaars/mediators bevat informatie in het Ests en het Engels.

De Estse Unie voor kinderbescherming — een vereniging zonder winstoogmerk die opkomt voor de rechten van kinderen — geeft advies aan ouders en organiseert opleidingssessies op het gebied van bemiddeling/mediation in familiezaken.

Waar kan ik aanvullende informatie vinden over procedurekosten?

Website met informatie over procedurekosten

De kosten in verband met een gerechtelijke procedure en de desbetreffende bedragen zijn afhankelijk van het soort, de duur en de complexiteit van de zaak. De belangrijkste bronnen van informatie over kosten met betrekking tot gerechtelijke procedures zijn de wetboeken inzake rechtsvordering en de Wet op de overheidsvergoedingen. Het ministerie van Justitie beheert het officiële mededelingenblad Riigi Teataja (staatsblad), en geeft dit uit. Dit biedt toegang tot:

• wetten en verordeningen;
• besluiten van de president van de republiek;
• beslissingen van het Hooggerechtshof en internationale verdragen;
• verordeningen van lokale overheden.

Het Riigi Teataja bevat de officiële geconsolideerde wetteksten, verordeningen en voorschriften van de regering, verordeningen van ministers, verordeningen van de president van de Eesti Pank (de Bank van Estland), verordeningen van de nationale verkiezingscommissie, beslissingen van het parlement, en verordeningen van regionale en gemeentelijke overheden. De in het Riigi Teataja gepubliceerde wetgeving en andere documenten gaan terug tot 1990.

Waar kan ik informatie vinden over de gemiddelde duur van de verschillende procedures?

De website van de rechtbanken bevat statistieken over procedures bij de gerechten van eerste en tweede aanleg sinds 1996.

Waar kan ik informatie vinden over de gemiddelde totale kosten van een specifieke soort procedure?

• De overheidsvergoeding die voor een specifieke procedure moet worden betaald, is vastgesteld in de Wet op de overheidsvergoedingen.
• De vergoedingen voor deurwaarders zijn geregeld in de Wet op de deurwaarders.
• Er zijn geen statistieken beschikbaar over de gemiddelde totale kosten van een specifieke procedure.

Belasting over de toegevoegde waarde

Hoe wordt deze informatie weergegeven?

Op de vergoeding van de deurwaarder wordt 20 % btw geheven.

Om de btw over de procedurekosten terug te krijgen, moet de verzoeker bevestigen dat hij niet btw-plichtig is of dat het om een andere reden niet mogelijk is btw terug te vorderen.

Welke percentages zijn van toepassing?

Sinds 1 juli 2009 is in Estland een btw-tarief van 20 % van toepassing.

Rechtsbijstand

Van toepassing zijnde inkomensdrempel in civiele procedures

Door de overheid verleende rechtsbijstand is een van de manieren waarop procesbijstand wordt verleend en beslissingen inzake de toekenning van door de overheid verleende rechtsbijstand in civiele procedures moeten in overeenstemming zijn met de regels die zijn vastgesteld in het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering met betrekking tot de toekenning van procesbijstand.

Er wordt geen procesbijstand toegekend aan een natuurlijke persoon wanneer:

1. de proceskosten naar verwachting niet meer zullen bedragen dan tweemaal het gemiddelde maandinkomen van de aanvrager van procesbijstand, berekend aan de hand van het gemiddelde maandinkomen van de vier maanden voorafgaand aan de indiening van de aanvraag, na aftrek van belastingen en verplichte verzekeringspremies, kosten in verband met alimentatieverplichtingen en redelijke kosten in verband met huisvesting en vervoer;
2. de aanvrager van procesbijstand activa bezit en die zonder noemenswaardige problemen kan verkopen om de proceskosten te dragen en waartegen een vordering kan worden ingesteld op grond van het recht.

Bij de beoordeling van de financiële situatie van een aanvrager wordt rekening gehouden met de activa en het inkomen van zowel de aanvrager als familieleden die bij de aanvrager wonen, het aantal personen dat door de aanvrager wordt onderhouden, de redelijke kosten voor huisvesting en andere factoren die van belang zijn.

Andere voorwaarden in verband met het toekennen van rechtsbijstand voor benadeelde partijen

De overheid kan procesbijstand verlenen conform het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering. De soorten rechtsbijstand die door de overheid worden gewaarborgd en de voorwaarden en regels voor het verkrijgen van dit type rechtsbijstand zijn neergelegd in de Wet inzake de door de overheid verleende rechtsbijstand.

Door de overheid verleende rechtsbijstand wordt toegekend aan natuurlijke personen die op het moment van indiening van het verzoek om rechtsbijstand woonachtig zijn in de Republiek Estland of een andere lidstaat van de Europese Unie of die burger van de Republiek Estland of een andere lidstaat van de Europese Unie zijn. Ongeacht woonplaats en burgerschap ontvangt een natuurlijke persoon die verdachte of beschuldigde is en die niet per overeenkomst een advocaat voor de verdediging heeft gekozen en in wiens strafzaak de deelname van een advocaat van de verdediging verplicht is of die een verzoek om deelname van een advocaat van de verdediging indient, door de overheid verleende rechtsbijstand, ongeacht zijn financiële situatie. Het proces voor het vaststellen van de woonplaats is gebaseerd op artikel 62 van Verordening (EU) nr. 1215/2012 van het Europees Parlement en de Raad betreffende de rechterlijke bevoegdheid, de erkenning en de tenuitvoerlegging van beslissingen in burgerlijke en handelszaken (PB L 351 van 20.12.2012, blz. 1). Aan overige natuurlijke personen wordt uitsluitend rechtsbijstand toegekend wanneer dit voortvloeit uit een internationale verplichting waaraan Estland gebonden is.

De redenen voor het weigeren van door de overheid verleende rechtsbijstand zijn uiteengezet in artikel 7 van de Wet inzake de door de overheid verleende rechtsbijstand.

Meer informatie over door de overheid verleende rechtsbijstand vindt u op de website van de Estse orde van advocaten.

Andere voorwaarden in verband met het toekennen van rechtsbijstand voor verdachte en beschuldigde personen

Het toekennen van rechtsbijstand voor verdachte en beschuldigde personen geschiedt onder dezelfde voorwaarden als bij benadeelde partijen.

Kosteloze procedures

De redenen voor vrijstelling van de overheidsvergoedingen en voor de verlaging van de overheidsvergoedingen zijn vastgelegd in hoofdstuk 3 van de Wet op de overheidsvergoedingen.

Wanneer wordt de in het ongelijk gestelde partij verwezen in de kosten van de in het gelijk gestelde partij?

De rechter die de civiele zaak behandelt, bepaalt, in de rechterlijke uitspraak of de beslissing tot beëindiging van de procedure, hoe de procedurekosten over de partijen zullen worden verdeeld. Waar nodig moet de rechter specificeren welk aandeel van de procedurekosten elke partij moet dragen. Indien een hogere rechtbank een vonnis wijzigt of een nieuw vonnis velt zonder de zaak terug te verwijzen voor een nieuwe behandeling, zal die rechtbank de verdeling van de procedurekosten waar nodig op passende wijze herzien.

De rechter bepaalt de hoogte van de procedurekosten die moeten worden toegekend aan de procespartij die recht heeft op vergoeding van de procedurekosten door de procespartij die de procedurekosten moet betalen door middel van:

1. een bepaling in de uitspraak of de beslissing tot beëindiging van de procedure; of
2. een uitspraak inzake de vaststelling van de procedurekosten na beëindiging van de gerechtelijke procedure.

De toekenning van procesbijstand, met inbegrip van rechtsbijstand, belet of beperkt de verplichting van de ontvanger van de procesbijstand op grond van een vonnis van een rechter niet de kosten te vergoeden die door de tegenpartij zijn gemaakt. De partij tegen wie een beslissing is uitgevaardigd, moet de procedurekosten van die partij volledig betalen, zelfs wanneer de partij is vrijgesteld van de verplichting om procedurekosten te betalen of procesbijstand geniet om deze kosten te betalen.

Wanneer een zaak is beslecht, gelast de rechtbank de verweerder dat deel van de procedurekosten aan de staat te betalen die betrekking hebben op de kosten waarvan de eiser is vrijgesteld of waarvoor de eiser toestemming tot betaling in termijnen heeft gekregen. Dat bedrag moet aan de staat worden betaald en is in verhouding tot het deel van de zaak dat is beslecht.

Wanneer de uitspraak in kracht van gewijsde is gegaan of de rechter heeft verklaard dat de uitspraak direct afdwingbaar is, kan de crediteur een deurwaarder verzoeken de uitspraak uit te voeren. Wanneer in de uitspraak geen uiterste termijn is vastgesteld voor de vrijwillige naleving van de executoriale titel, stelt de deurwaarder deze vast. De uiterste termijn mag niet korter dan tien dagen of langer dan dertig dagen zijn. Indien de partij die om uitvoering verzoekt hiermee instemt, kan de deurwaarder een uiterste termijn voor het vrijwillig voldoen aan de executoriale titel vaststellen die langer is dan dertig dagen.

Vergoeding van deskundigen

Tenzij de rechter anders bepaalt, moeten de vergoedingen voor deskundigen vooraf conform de instructies van de rechter worden betaald door de partij die het verzoek waarop de kosten betrekking hebben, heeft ingediend. Indien beide partijen een verzoek indienen of indien de rechter een deskundige aanstelt, worden de kosten gelijkelijk verdeeld over de partijen.

Aan de deskundigen moet een uurtarief worden betaald tussen het bij regeringsverordening vastgestelde minimum- en maximumuurloon. De vergoeding voor de analyse van een deskundige bedraagt tien- tot veertigmaal het minimumuurtarief. Voor de vaststelling van het te betalen uurtarief houdt de rechter rekening met:

• de beroepskwalificaties van de deskundige;
• de moeilijkheidsgraad van de werkzaamheden;
• onvermijdelijke kosten die verbonden zijn aan het gebruik van de noodzakelijke instrumenten;
• andere omstandigheden waaronder de deskundige de opgelegde taken heeft uitgevoerd.

Ook de kosten van de voorbereiding en de opstelling van het deskundigenadvies, inclusief de noodzakelijke uitgaven voor ondersteunend personeel en voor de materialen en instrumenten die voor het onderzoek worden gebruikt tot in totaal 20 % van de vergoeding voor de deskundige, en reiskosten en noodzakelijke onkosten die worden gemaakt in het kader van de gerechtelijke procedure (vooral maaltijden en logies) moeten worden vergoed.

Het bedrag dat moet worden betaald om de werkzaamheden van de deskundige en de gemaakte kosten te vergoeden, wordt vastgesteld door de rechter die de deskundige heeft ingeschakeld.

Deskundigen worden slechts op verzoek vergoed. Wanneer een deskundige zijn of haar taak heeft uitgevoerd, betaalt de rechtbank de vergoeding ongeacht of de partijen de kosten vooraf hebben betaald of de betaling van de kosten door de partijen bij rechterlijke beslissing is gevorderd.

De prijzen voor onderzoeken die zijn uitgevoerd bij een forensisch instituut van de staat en de kosten die een forensisch instituut maakt, zijn uiteengezet in de Wet inzake forensisch onderzoek.

Vergoedingen van deskundigen en kosten in verband met het uitvoeren van een deskundige beoordeling door een forensisch instituut van de staat maken deel uit van de procedurekosten en worden op dezelfde wijze als de procedurekosten vergoed door de in het ongelijk gestelde partij.

Vergoeding van vertalers en tolken

De vergoeding van tolken die aan gerechtelijke procedures deelnemen, varieert van twee- tot veertigmaal het wettelijke minimumuurloon voor normale tolkactiviteiten. Het tarief voor het vertalen van geschreven teksten wordt per bladzijde berekend en kan tot twintigmaal het minimumuurloon bedragen. Het minimumuurloon wordt door de regering van de republiek vastgesteld in een verordening.

De vergoeding van de tolk of vertaler en de terug te betalen kosten worden vastgesteld door de rechter die de tolk of vertaler heeft ingeschakeld.

Bij de vaststelling van het uurtarief houdt de rechter rekening met de kwalificaties van de tolk of de vertaler, de moeilijkheidsgraad van de werkzaamheden, de onvermijdelijke kosten en eventuele andere bijzondere omstandigheden waaronder het tolkwerk of de vertaling is uitgevoerd.

Reiskosten die in het kader van de gerechtelijke procedure door een tolk worden gemaakt en andere noodzakelijke onkosten (vooral maaltijden en logies) moeten ook worden vergoed.

Tolken en vertalers worden slechts op verzoek vergoed. De vergoeding van de tolk of vertaler wordt door de rechtbank betaald, ongeacht of de partijen de kosten vooraf hebben betaald of de betaling van de kosten door de partijen bij rechterlijke beslissing is gevorderd.

De vergoeding van tolken en vertalers maakt deel uit van de procedurekosten en wordt door de in het ongelijk gestelde partij aan de in het gelijk gestelde partij betaald, net zoals in het geval van de vergoeding van de procedurekosten.