Op civielrechtelijk vlak blijven lopende procedures en procedures die voor het eind van de overgangsperiode zijn ingeleid, onder het EU-recht vallen. Zoals overeengekomen met het VK, wordt alle informatie op dat gebied in verband met het Verenigd Koninkrijk tot eind 2024 op het e-justitieportaal bijgehouden.

Nationale rechtbanken en relevante niet-justitiële instanties

Engeland en Wales

Inhoud aangereikt door
Engeland en Wales

Nationale rechtbanken

Her Majesty’s Courts & Tribunals Service

Her Majesty’s Courts & Tribunals Service (dienst gerechtelijke ondersteuning) is de instantie met verantwoordelijkheid voor het bestuur van de strafrechtbanken, burgerlijke rechtbanken, familierechtbanken en tribunals in Engeland en Wales en de tribunals in Schotland en Noord-Ierland die niet aan lokale autoriteiten zijn overgedragen. Deze dienst zorgt voor een eerlijk, efficiënt en effectief rechtsstelsel en een onafhankelijke rechterlijke macht.

Het doel van HM Courts & Tribunals Service is om ervoor te zorgen dat alle burgers tijdig toegang tot het recht krijgen al naar gelang hun behoeften, of dat nu is als slachtoffers of getuigen van misdrijven, verweerders die worden verdacht van misdrijven, consumenten met schulden, kinderen die gevaar lopen, bedrijven met commerciële geschillen of als individuen die hun arbeidsrechten opeisen of die de beslissingen van overheidsinstanties aanvechten.

Voor meer informatie over het opnemen van contact met courts, zie de pagina Courts contacts

Voor meer informatie over het opnemen van contact met tribunals, zie de pagina Tribunal contacts

Aanvullende informatie

Burgerlijke zaken

  1. In Engeland en Wales worden burgerlijke zaken ingesteld door de benadeelde, die claimant (eiser) wordt genoemd. Er is geen gerechtelijk vooronderzoek nodig naar de juistheid van de grief. Bij zowel het High Court als het County Court wordt een burgerlijke zaak gewoonlijk ingesteld door het uitvaardigen van een claim form (gedinginleidend stuk). De eerste fase van een burgerlijke zaak bestaat voornamelijk uit het uitwisselen van formele memories door beide partijen.
  2. Gewoonlijk kan een burgerlijke zaak elk moment worden gestaakt of beëindigd met een compromis. Zaken die voor de rechter zijn gebracht, worden doorgaans zonder jury behandeld. Als de rechter daarmee instemt, bestaat echter het recht op behandeling met een jury voor zaken waarin sprake is van een vordering inzake bedrog, smaad, laster, onterechte beschuldiging en wederrechtelijke vrijheidsberoving. De jury gaat over de waarheidsvinding en de toekenning van een schadevergoeding aan de benadeelde partij. De uitspraak moet gewoonlijk unaniem zijn, maar kan ook bij meerderheid van stemmen worden gedaan als de jury niet tot overeenstemming kan komen.
  3. Als een partij zich niet houdt aan een rechterlijke beslissing of rechterlijk bevel, is er een aantal tenuitvoerleggingsprocedures. Als de rechterlijke beslissing betrekking heeft op een geldbedrag, is de meest gebruikelijke tenuitvoerleggingsmaatregel beslaglegging op eigendommen of inkomsten van de schuldenaar. Als de rechterlijke beslissing een bevel is, kan weigering tot het opvolgen ervan leiden tot een gevangenisstraf wegens minachting van het gerecht. Gewoonlijk beveelt de rechter dat de verliezende partij de kosten van een zaak betaalt, maar bij geringe vorderingen wordt gewoonlijk verwacht dat partijen hun eigen kosten opbrengen. Het is doorgaans echter mogelijk om gerechtskosten op de verliezer te verhalen. Dit is zo geregeld omdat procedures voor geringe vorderingen zijn bedoeld om te worden afgehandeld zonder advocaten.

Rechtsbijstand

  1. Elk van de drie rechtsgebieden van het Verenigd Koninkrijk heeft een uitgebreid systeem om met publiek geld financiële ondersteuning te bieden aan personen die juridisch advies nodig hebben of in rechte moeten worden vertegenwoordigd. Deze regelingen staan bekend als rechtsbijstand (legal aid) en zijn van groot belang voor de verwerkelijking van ieders rechten. Rechtsbijstand is bedoeld voor personen met lage of bescheiden inkomens en kan volledig worden gegeven of op voorwaarde dat de persoon ook geld bijdraagt. Als rechtsbijstand wordt toegekend, wordt de zaak op de gebruikelijke manier afgehandeld, behalve dat er geen betaling geschiedt tussen de persoon en de advocaat: alle betalingen lopen via het rechtsbijstandfonds. De ministeriële verantwoordelijkheid voor rechtsbijstand in Engeland en Wales ligt bij de Lord Chancellor (de voorzitter van het Hogerhuis).
  2. In Engeland en Wales is de Legal Aid Agency (LAA) belast met het verlenen van rechtsbijstand voor zowel burgerlijke zaken als strafrechtelijke zaken.
  3. Een netwerk van organisaties biedt burgerrechtelijke juridische diensten aan. De regelgeving inzake de verlening van burgerlijke rechtsbijstand is voornamelijk neergelegd in de Legal Aid, Sentencing and Punishment of Offenders Act 2012 en de onder deze wet opgestelde secundaire wetgeving en richtsnoeren. Rechtsbijstand wordt alleen verleend als de zaak voldoet aan de normale voorwaarden voor rechtsbijstand. Naast persoonlijke juridische bijstand biedt de LAA een hulplijn voor gratis, vertrouwelijk en onafhankelijk juridisch advies. Sinds april 2013 moeten cliënten die om bijstand verzoeken voor problemen in verband met schulden, behoefte aan speciaal onderwijs en discriminatie op enkele beperkte uitzonderingen na, via een centrale telefonische advieslijn een aanvraag voor rechtsbijstand indienen. Rechtsbijstand wordt verleend per telefoon, tenzij de cliënt ongeschikt wordt geacht voor telefonisch advies.
  4. Strafrechtelijke rechtsbijstand is beschikbaar voor personen naar wie een onderzoek loopt of wie een strafbaar feit ten laste is gelegd. Of iemand in aanmerking komt voor strafrechtelijke rechtsbijstand, wordt bepaald door de LAA. In het Magistrates’ Court komt een verdachte alleen in aanmerking voor rechtsbijstand als hij of zij aan de financiële voorwaarden voldoet en als rechtsbijstand in het belang van de rechtspleging is. In het Crown Court wordt automatisch voldaan aan het vereiste dat de rechtsbijstand in het belang van de rechtspleging is. Hoewel alle verdachten in aanmerking komen voor rechtsbijstand, moeten zij aan de financiële voorwaarden voldoen en moeten zij mogelijk een deel van de kosten opbrengen met hun eigen inkomen en/of vermogen. Verweerders die een eigen bijdrage hebben gedaan en vervolgens worden vrijgesproken, krijgen hun eigen bijdrage terug met rente.
  5. Als iemand van mening is dat zijn of haar rechten op grond van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens zijn geschonden en als deze persoon van plan is dit aanhangig te maken bij het Europees Hof voor de Rechten van de Mens, voorziet een aantal regelingen in juridisch advies en juridische bijstand. In het kader van de regeling voor juridische hulp kan een persoon worden bijgestaan door een ervaren advocaat of juridisch adviseur in het eerste stadium van de procedure. Als het Europees Hof voor de Rechten van de Mens een verzoekschrift ontvankelijk verklaart, krijgt de verzoeker mogelijk direct uit Straatsburg financiële ondersteuning. Of de verzoeker hiervoor in aanmerking komt, hangt af van de vraag of in het thuisland rechtsbijstand zou worden verleend.
  6. In een aantal stedelijke gebieden bieden rechtswinkels juridisch advies en juridische bijstand aan, die gratis kunnen zijn afhankelijk van vermogen. Rechtswinkels worden op verscheidene manieren gefinancierd, vaak ook door plaatselijke overheden, en hebben gewoonlijk betaalde fulltime advocaten in dienst, maar vaak ook buurtwerkers. Zij besteden veel van hun tijd aan problemen op het gebied van huisvesting, arbeid, sociale zekerheid en immigratie. Gratis advies is ook beschikbaar in Citizens Advice Bureaux, consumenten- en huisvestingsadviescentra en gespecialiseerde adviescentra die worden beheerd door verscheidene vrijwilligersorganisaties. Het Refugee Legal Centre en de Immigration Advisory Service, die allebei door de overheid worden gefinancierd, geven gratis advies en hulp aan asielzoekers. De Immigration Advisory Service geeft ook gratis advies en hulp aan personen die het recht hebben beroep aan te tekenen tegen een afwijzing van hun immigratieaanvraag.

Slachtoffers van misdrijven

  1. In de praktijkcode voor misdaadslachtoffers wordt uiteengezet welke informatie, ondersteuning en diensten van strafrechtelijke instanties in Engeland en Wales beschikbaar zijn voor slachtoffers in elke fase van de procedure. De praktijkcode voor slachtoffers is geschreven in eenvoudig Engels met misdaadslachtoffers als doelgroep. In de code wordt ook vastgelegd hoe slachtoffers een klacht kunnen indienen als zij de hulp waar ze volgens de praktijkcode recht op hebben, niet ontvangen. Dankzij de Witness Charter geldt voor getuigen een soortgelijke, maar niet wettelijk verplichte, dienstverleningsnorm. In Noord-Ierland is een aparte gedragscode voor misdaadslachtoffers gepubliceerd, die normen vastlegt voor de dienstverlening die slachtoffers moeten ontvangen van het strafrechtsysteem evenals een beschrijving van de klachtenprocedure. Deze zal worden vervangen door een nieuw statutair handvest voor slachtoffers. Alle slachtoffers van aangegeven misdrijven hebben toegang tot een folder met praktische informatie over wat te doen tijdens de nasleep van een misdrijf. Hierin wordt uitgelegd hoe politie en rechter te werk gaan, hoe men schadevergoeding kan aanvragen en wat voor overige hulp beschikbaar is.
  2. In Engeland en Wales hebben slachtoffers ook recht op ondersteuning, waarmee zij in de mate van het mogelijke worden geholpen om het hoofd te bieden aan de gevolgen van het misdrijf en daarvan te herstellen. Slachtoffers worden door de politie naar deze diensten doorverwezen of kunnen er zelf contact mee opnemen. De meeste ondersteunende diensten voor slachtoffers krijgen hun opdrachten lokaal van Police and Crime Commissioners en worden gefinancierd door de overheid.
  3. Als de Crown Prosecution Service weigert vervolging in te stellen, kunnen slachtoffers in Engeland en Wales dit zelfstandig doen. In de praktijk gebeurt dit echter zelden. Slachtoffers kunnen ook bij de burgerlijke rechter schadevergoeding vorderen. De gerechtelijke procedures zijn vereenvoudigd zodat leken kleine vorderingen voor verlies of schade aanhangig kunnen maken.
  4. Bij veroordeling kan een rechter bevelen dat de dader het slachtoffer een schadevergoeding betaalt voor persoonlijk letsel, verlies of schade als gevolg van het misdrijf. Rechters in Engeland en Wales zijn verplicht schadevergoeding te overwegen in alle zaken waarin dat een optie is en om redenen te geven als er geen schadevergoeding wordt toegekend. Wanneer de rechter van oordeel is dat het passend zou zijn om zowel een boete als schadevergoeding op te leggen, maar de dader niet over voldoende middelen beschikt om beide te betalen, moet prioriteit worden gegeven aan schadevergoeding. De vergoeding krijgt ook voorrang krijgt de slachtoffertoeslag indien de middelen van de dader een probleem zijn.
  5. Slachtoffers die in Engeland, Wales of Schotland letsel oplopen ten gevolge van een geweldsmisdrijf, en voldoen aan de vereisten inzake verblijf en nationaliteit en andere vereisten, kunnen conform de Criminal Injuries Compensation Scheme schadevergoeding aanvragen met publieke middelen. De schadevergoeding wordt gebaseerd op een schema van vastgestelde toekenningen, van 1 000 GBP tot 500 000 GBP voor het ernstigste letsel.
  6. In Noord-Ierland bestaan aparte regelingen voor schadevergoeding, die onder bepaalde omstandigheden kan worden betaald met publieke middelen voor letsel voortvloeiend uit een misdrijf en voor opzettelijk aangerichte schade aan goederen, waaronder hieruit voortvloeiende winstderving.

Nationale mensenrechteninstellingen

Equality and Human Rights Commission

Deze organisatie, met kantoren in Londen, Manchester, Glasgow en Cardiff, heeft de wettelijke taak om toezicht te houden op mensenrechten en om deze te bevorderen, en om gelijkheid te beschermen, af te dwingen en te bevorderen op de negen beschermde gebieden: leeftijd, handicap, geslacht, ras, godsdienst en overtuiging, zwangerschap en moederschap, huwelijk en geregistreerd partnerschap, seksuele geaardheid en geslachtsaanpassing.

Zij neemt normaliter geen individuele zaken op zich, tenzij deze van strategisch belang zijn, bijvoorbeeld ter verduidelijking van het recht, maar kan mogelijk wel advies geven over de instantie waartoe een persoon zich het beste kan wenden met een bepaald probleem.

De Equality and Human Rights Commission is op 1 oktober 2007 opgericht. Zij heeft de taak op te treden als voorvechter voor gelijkheid en mensenrechten voor iedereen, discriminatie te beëindigen, ongelijkheid te verminderen, mensenrechten te beschermen en goede verstandhoudingen tussen gemeenschappen te bevorderen. Het doel is om zo iedereen een eerlijke kans te geven om deel te nemen aan het maatschappelijk leven. Haar bevoegdheid geldt ook voor Engeland en Wales, en Schotland, maar wat mensenrechten betreft, heeft Schotland zijn eigen Commissie mensenrechten — the Scottish Human Rights Commission. De Equality and Human Rights Commission zet het werk voort van drie voorgaande gelijkheidscommissies (voor rassengelijkheid, gendergelijkheid en de rechten van gehandicapten) en neemt ook de taken op zich die nieuwe discriminatiewetgeving met zich brengt (leeftijd, seksuele geaardheid en godsdienst of overtuiging), evenals mensenrechten. Zij heeft de bevoegdheid naleving van antidiscriminatiewetgeving af te dwingen en een mandaat om naleving van de Human Rights Act te bevorderen.

Gelijkheid en mensenrechten

Hulp en advies

Equality Advisory and Support Service (EASS)

Gratis telefoonnummer +44 808 800 0082

Teksttelefoon + 44 808 800 0084

Freepost adres: FREEPOST EASS HELPLINE FPN6521

Ombudsman

Parliamentary and Health Service Ombudsman

De taak van deze ombudsman bestaat erin namens het publiek onafhankelijk onderzoek te doen naar klachten die inhouden dat overheidsorganen, een aantal andere openbare lichamen in het Verenigd Koninkrijk en de National Health Service in Engeland niet juist of niet eerlijk hebben gehandeld of slechte dienstverlening hebben geleverd.

Parliamentary and Health Service Ombudsman

Klantenhelpdesk +44 345 015 4033 open van 8u30 (GMT) tot 17u30 (GMT), van maandag tot vrijdag

Gespecialiseerde organen op het gebied van mensenrechten

Ombudspersonen voor de rechten van het kind

1. Children’s Commissioner voor Engeland

Anne Longfield OBE is de Children’s Commissioner voor Engeland. Samen met haar team zorgt zij ervoor dat volwassenen in leidinggevende posities luisteren naar kinderen en jongeren.

De rol van de Children’s Commissioner werd door de Children Act 2004 gecreëerd, om de opvattingen van kinderen en jongeren te bevorderen van hun geboorte tot de leeftijd van 18 jaar (tot 21 jaar voor jongeren die worden verzorgd of jongeren met leerproblemen).

Children's Commissioner for England

Contactgegevens:

Children's Commissioner for England
Sanctuary Buildings
20 Great Smith Street
London
SW1P 3BT

Telefoon +44 20 7783 8330

2. De Children's Commissioner voor Wales

Sally Holland is de Children’s Commissioner voor Wales. Het is haar taak om voor kinderen en jongeren op te komen. Zij probeert ervoor te zorgen dat kinderen en jongeren veilig zijn en dat zij bekend zijn met hun rechten en hier toegang tot hebben. Bij al haar werk moet zij rekening houden met de rechten van kinderen en het VN-verdrag inzake de rechten van het kind.

Children's Commissioner for Wales

Contactgegevens:

Children's Commissioner for Wales
Oystermouth House
Phoenix Way
Llansamlet
Swansea
SA7 9FS
Tel.: +44 1792 765600
Fax: +44 1792 765601

Doelen:

  • een beter begrip van kinderrechten bevorderen;
  • de toereikendheid en effectiviteit van wetgeving, praktijk en diensten inzake kinderen en jongeren beoordelen;
  • de overheid en bevoegde autoriteiten adviseren omtrent de rechten en belangen van kinderen en jongeren;
  • de functies van de Commissioner uitdragen naar kinderen, hun ouders of verzorgers en onze belanghebbenden;
  • de opvattingen van kinderen en jongeren vaststellen over zaken die hen persoonlijk aangaan;
  • een effectieve regeling van de overheid in stand houden en verder ontwikkelen, in lijn met beste praktijken, teneinde een zo efficiënt, effectief en zuinig mogelijk gebruik van middelen te realiseren.

Instantie voor gegevensbescherming

1. Information Commissioner

Het bureau van de Information Commissioner is de onafhankelijke autoriteit binnen het Verenigd Koninkrijk die is ingesteld om in het publiek belang rechten inzake informatie te waarborgen. Zo worden openheid van overheidsorganen en geheimhouding van persoonsgegevens bevorderd.

Contactgegevens:

Information Commissioner's Office
Wycliffe House
Water Lane
Wilmslow
Cheshire SK9 5AF

Tel.: 0303 123 1113 (of 01625 545745 als u liever geen 03-nummer belt, of +44 1625 545745 als u vanuit het buitenland belt)

Information Commissioner's Office

2. Information Commissioner - Regionaal bureau

Wales

Information Commissioner's Office – Wales
Cambrian Buildings
Mount Stuart Square
Cardiff CF10 5FL
Tel: 029 2044 8044
Fax: 029 2044 8045
E-mail: wales@ico.gsi.gov.uk

Overige

1. WEBSITE - GOV.UK

De officiële overheidswebsite van het Verenigd Koninkrijk voor burgers

Web: GOV.UK

2. Citizens Advice Service

De Citizens Advice Service helpt mensen hun juridische, financiële en andere problemen op te lossen door gratis, onafhankelijk en vertrouwelijk advies aan te bieden en beleidsmakers te beïnvloeden.

Citizens Advice Service

Contactgegevens Citizens Advice Service

3. Civil Legal Advice

Civil Legal Advice (CLA) is een gratis en vertrouwelijke adviesdienst in Engeland en Wales waarvan u gebruik kunt maken als u in aanmerking komt voor rechtsbijstand. U kunt via rechtsbijstand hulp ontvangen voor:

  • bezwaren in verband met uitkeringen;
  • schulden, indien u dreigt uw woning te verliezen;
  • behoeften aan speciaal onderwijs;
  • huisvesting;
  • discriminatiekwesties;
  • hulp en advies indien u slachtoffer bent van huiselijk geweld;
  • zaken in verband met voogdij

U dient algemene vragen te beantwoorden over uw juridisch probleem en uw financiële situatie, op basis waarvan wordt beoordeeld of u in aanmerking komt voor rechtsbijstand. Sinds april 2013 moeten cliënten die om bijstand verzoeken voor problemen in verband met schulden, behoefte aan speciaal onderwijs en discriminatie op enkele beperkte uitzonderingen na, via een centrale telefonische advieslijn een aanvraag voor rechtsbijstand indienen. Rechtsbijstand wordt verleend per telefoon, tenzij de cliënt ongeschikt wordt geacht voor telefonisch advies.

Contactgegevens:

Tel.: 0845 345 4345
Minicom: 0845 609 6677
Maandag tot vrijdag 9.00-20.00 uur
Zaterdag 9.00-12:30 uur
Civil legal advice

4. De Victims Commissioner

De Victims' Commissioner

De rol van de Victims’ Commissioner is het behartigen van de belangen van slachtoffers en getuigen, het bevorderen van beste praktijken bij hun behandeling, en het regelmatig herzien van de gedragscode voor slachtoffers waarin de diensten die slachtoffers kunnen verwachten, worden opgenoemd.

De Commissioner is bij wet gehouden niet tussenbeide te komen in aparte zaken, maar kan wel informatie geven over waar men het best advies en ondersteuning kan vinden.

5. Het bureau van de Immigration Services Commissioner

Contactgegevens:

5th Floor
Counting House
53 Tooley Street
Londen
SE1 2QN
Tel.: 0845 000 0046

Het bureau van de Immigration Services Commissioner (OISC) is een onafhankelijk, niet-departementaal overheidsorgaan dat krachtens de Immigration and Asylum Act 1999 is opgericht.

De hoofdtaken van het OISC zijn:

  • het reguleren van immigratieadviseurs;
  • het bevorderen van beste praktijken door normen vast te stellen;
  • het aannemen en behandelen van klachten over personen die immigratieadviezen geven;
  • het vervolgen van diegenen die buiten de wet opereren;
  • het toezien op de regelgeving betreffende personen die immigratieadviezen geven en die onder de verantwoordelijkheid vallen van een van de aangewezen beroepsorganisaties.

Het OISC levert geen immigratieadvies, en evenmin wordt een bepaalde adviseur door het OISC aanbevolen.

Het OISC werkt samen met een grote diversiteit aan organisaties, waaronder beroepsverenigingen, tribunals, het UK Border Agency en vrijwilligersorganisaties.

Voor meer informatie, zie het bureau van de Immigration Service Commissioner

Laatste update: 24/07/2017

De verschillende taalversies van deze pagina worden bijgehouden door de betrokken lidstaten. De informatie wordt vertaald door de diensten van de Europese Commissie. Eventuele aanpassingen zijn daarom mogelijk nog niet verwerkt in de vertalingen. De Europese Commissie aanvaardt geen verantwoordelijkheid of aansprakelijkheid met betrekking tot informatie of gegevens in dit document. Zie de juridische mededeling voor auteursrechtelijke bepalingen van de lidstaat die verantwoordelijk is voor deze pagina.