Αρχές και στάδια

Η διαμεσολάβηση χαρακτηρίζεται από ορισμένες βασικές αρχές οι οποίες είναι κοινές στα διάφορα συστήματα των κρατών μελών της ΕΕ. Ανεξάρτητα από το μοντέλο διαμεσολάβησης που εφαρμόζεται, μπορούν να καθοριστούν τα ακόλουθα στάδια της διαμεσολάβησης.

Βασικές αρχές

Αμεροληψία

Οι διαμεσολαβητές είναι ουδέτεροι και δεν υποστηρίζουν κανένα από τα μέρη της διαφοράς. Οι διαμεσολαβητές δεν είναι σύμβουλοι ούτε παρέχουν συμβουλές σχετικά με ατομικές θέσεις συνήθως συνιστούν στα μέρη να αναζητήσουν νομικές συμβουλές παράλληλα με τη διαδικασία διαμεσολάβησης.

Εμπιστευτικότητα

Γενικά, οι δηλώσεις και τα παρεχόμενα έγγραφα κατά τη διαδικασίας της διαμεσολάβησης δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως αποδεικτικά στοιχεία στο δικαστήριο στην ίδια υπόθεση. Ο διαμεσολαβητής δεν μπορεί να καταθέσει ως μάρτυρας.

Εθελοντικός χαρακτήρας της διαμεσολάβησης

Τα μέρη που εμπλέκονται στη διαφορά πρέπει να ενημερώνονται ότι η διαμεσολάβηση αποτελεί μια επιπλέον επιλογή για την επίλυση της διαφοράς τους. Η άρνηση να επιχειρηθεί διαμεσολάβηση δεν επηρεάζει το αποτέλεσμα της απόφασης του δικαστηρίου.

Η αρχή αυτή δεν αντιβαίνει στις υποχρεωτικές ενημερωτικές συναντήσεις για τη διαμεσολάβηση ούτε ακόμη και στην υποχρεωτική διαμεσολάβηση, εφόσον τα μέρη δεν εξαναγκάζονται να διευθετήσουν τη διαφορά τους μέσω της διαμεσολάβησης.

Στάδια της διαμεσολάβησης

1. Έναρξη: ο διαμεσολαβητής προετοιμάζει τη διαδικασία

Ο διαμεσολαβητής ξεκινά εξηγώντας τον σκοπό της διαμεσολάβησης, τη διαδικασία και τον ρόλο του ιδίου στο πλαίσιο αυτό. Ο διαμεσολαβητής καθορίζει κανόνες και ζητεί από κάθε μέρος να συμφωνήσει στη συγκεκριμένη διαδικασία.

2. Επεξήγηση του προβλήματος από τα μέρη

Ο διαμεσολαβητής ακούει τις απόψεις κάθε μέρους.

Αναγνωρίζει τα συναισθήματα των μερών και τα καθησυχάζει όταν χρειάζεται ενώ εντοπίζει τις ανησυχίες κάθε μέρους.

3.  Εντοπισμός των ζητημάτων και καθορισμός της ημερήσιας διάταξης για διαπραγμάτευση

Κατά τη διάρκεια αυτού του σταδίου, ο διαμεσολαβητής καθορίζει την ημερήσια διάταξη για τη διαπραγμάτευση συνοψίζοντας τα σημεία συμφωνίας (παρόμοιες ανησυχίες) και διαφωνίας. Ο διαμεσολαβητής καθορίζει, σε συνεννόηση με τα μέρη, τα ζητήματα που πρέπει να συζητηθούν.

4. Εναλλακτικές επιλογές/λύσεις

Ο διαμεσολαβητής βοηθά τα μέρη, ανταλλάσσοντας απόψεις μαζί τους, να εξετάσουν διάφορες εναλλακτικές επιλογές/λύσεις για την υπόθεσή τους.

5. Εξέταση των εναλλακτικών επιλογών και προτίμηση της πλέον πρακτικής/αποδεκτής εναλλακτικής επιλογής/λύσης

Κατά τη διάρκεια αυτού του σταδίου, ο διαμεσολαβητής βοηθά τα μέρη να επιχειρήσουν συμφωνία με την εξέταση των υφιστάμενων εναλλακτικών επιλογών και με την προτίμηση των πλέον πρακτικών και αποδεκτών για κάθε μέρος.

6. Τέλος της διαμεσολάβησης

Επίτευξη συμφωνίας

Ο διαμεσολαβητής βοηθά τα μέρη στην κατάρτιση σαφούς και λεπτομερούς συμφωνίας.

Οι νόμιμοι εκπρόσωποι μπορούν να αναθεωρήσουν τη συμφωνία κατόπιν διαμεσολάβησης για να εξασφαλίσουν τη νομική ισχύ της εν λόγω συμφωνίας σε όλες τις εμπλεκόμενες έννομες τάξεις.

Μη επίτευξη συμφωνίας

Αν τα μέρη δεν καταλήξουν σε συμφωνία, ο διαμεσολαβητής συνοψίζει τα ζητήματα που επισημάνθηκαν και την τυχόν πρόοδο που σημειώθηκε. Ο διαμεσολαβητής ευχαριστεί τα μέρη για τη συνεργασία τους και θέτει τέλος στη συνάντηση διαμεσολάβησης. Τα μέρη είναι ελεύθερα να ασκήσουν αγωγή στο δικαστήριο.

Τελευταία επικαιροποίηση: 08/10/2020

Για τη διαχείριση αυτής της ιστοσελίδας υπεύθυνη είναι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Οι πληροφορίες που περιλαμβάνονται στην παρούσα σελίδα δεν απηχούν κατ’ ανάγκη την επίσημη θέση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Η Επιτροπή δεν αναλαμβάνει καμία απολύτως ευθύνη όσον αφορά πληροφορίες ή δεδομένα που περιέχονται ή αναφέρονται στο παρόν έγγραφο. Παρακαλείσθε να συμβουλευθείτε την ανακοίνωση νομικού περιεχομένου σχετικά με το καθεστώς πνευματικής ιδιοκτησίας που διέπει τις σελίδες των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων.