1 Onder welke omstandigheden is een ouder gerechtigd het kind zonder toestemming van de andere ouder naar een andere staat over te brengen?
Een ouder die voor de overbrenging van het kind niet de toestemming heeft verkregen van de andere ouder, moet de rechter om toestemming vragen.
Indien de ouders in het kader van de uitoefening van het ouderlijk gezag geen overeenstemming kunnen bereiken over een voor het kind belangrijke kwestie, neemt de rechter, op verzoek van een van beide ouders en met name in het belang van het kind, een beslissing over deze kwestie (afdeling 877 van wet nr. 89/2012, het burgerlijk wetboek, zoals gewijzigd). De overbrenging van het kind naar een ander land wordt geacht een belangrijke kwestie te zijn.
2 Onder welke omstandigheden is voor de overbrenging van het kind naar een andere staat toestemming van de andere ouder vereist?
Voor de overbrenging van het kind voor een lange periode (dus bijvoorbeeld niet voor een vakantie) is altijd de toestemming van de andere ouder vereist, tenzij die ouder geheel of gedeeltelijk is ontzet uit het ouderlijk gezag. De ouderlijke toestemming is vereist, ongeacht of een rechter zich reeds heeft uitgesproken over het ouderlijk gezag (zorg- en omgangsregeling). Er wordt geen onderscheid gemaakt tussen gehuwde en ongehuwde ouders.
3 Hoe kan het kind legaal naar een andere staat worden overgebracht als overbrenging noodzakelijk is, maar de andere ouder er geen toestemming voor geeft?
Indien de andere ouder niet instemt met de overbrenging, moet een rechterlijke uitspraak in de plaats komen van een dergelijke ouderlijke toestemming (afdeling 877 van wet nr. 89/2012, het burgerlijk wetboek, zoals gewijzigd).
4 Gelden voor tijdelijke overbrenging (bv. voor vakantie of medische behandeling) en permanente overbrenging dezelfde regels? Gelieve toestemmingsformulieren te verstrekken, indien beschikbaar.
Nee: de tijdelijke overbrenging, zodat het kind bijvoorbeeld zijn of haar vakantie kan doorbrengen bij een van de ouders, wordt over het algemeen niet geacht een belangrijke kwestie te zijn in de zin van afdeling 877 van wet nr. 89/2012, het burgerlijk wetboek, zoals gewijzigd.