Ustawodawstwo krajowe

Każde państwo członkowskie Unii Europejskiej (UE) posiada własne prawo i system prawny. Poprzez prawo państwa członkowskiego należy rozumieć zarówno prawo na szczeblu krajowym (lub prawo krajowe, obowiązujące na całym terytorium danego państwo członkowskiego), jak i unormowania obowiązujące tylko na określonym obszarze, w regionie lub mieście.

Państwa członkowskie ogłaszają swoje prawo we własnym języku urzędowym (lub kilku językach urzędowych), w związku z czym prawo to ma moc obowiązującą w tym języku (językach). Do celów informacyjnych niektóre akty prawne państwa członkowskiego mogą być dostępne w innych językach niż język urzędowy/języki urzędowe.

Bazy danych

Większość państw członkowskich posiada krajową bazę swojego prawa – dostęp do niej można uzyskać klikając na jedną z flag znajdujących się z prawej strony ekranu.

Poza tym baza danych N-Lex zawiera łącza do większości oficjalnych krajowych baz danych. N-lex to wspólny projekt realizowany przez Urząd Publikacji Unii Europejskiej oraz uczestniczące w projekcie rządy krajowe. Aktualnie umożliwia on wgląd w prawo 27 państw członkowskich.

Ponadto poprzez Europejskie Forum periodyków urzędowych można przejść do stron internetowych organów odpowiedzialnych za publikację dzienników urzędowych państw członkowskich UE (oraz dodatkowo wybranych państw kandydujących do UE i państw EFTA).

Patrząc z perspektywy UE, wiele aktów prawnych państw członkowskich w istocie wykonuje prawo UE. Dotyczy to zwłaszcza aktów prawa krajowego wdrażających dyrektywy UE. Znalezienie środków wykonawczych, za pomocą których państwa członkowskie wprowadzają określone normy prawa UE, umożliwia funkcja wyszukiwania bazy danych EUR-Lex.

Źródła prawa

Prawo państw członkowskich wywodzi się z różnych źródeł, w szczególności z konstytucji, ustaw lub innych aktów normatywnych (przyjmowanych na szczeblu krajowym, regionalnym lub lokalnym) lub rozporządzeń organów rządowych itp. Oprócz tego orzeczenia sądów państw członkowskich mogą doprowadzić do ukształtowania się orzecznictwa.

Dziedziny prawa

Tradycyjnie prawo państw członkowskich dzieli się na prawo prywatne i prawo publiczne.

  • Prawo prywatne lub prawo cywilne to obszar prawa w społeczeństwie, który reguluje stosunki między jednostkami lub grupami, bez ingerencji państwa lub rządu.
  • Prawo publiczne reguluje stosunki między jednostkami a państwem, jego jednostkami i organami władzy, oraz uprawnienia tych organów i odpowiednie procedury. Ogólnie rzecz biorąc, do prawa publicznego zalicza się prawo konstytucyjne, prawo administracyjne i prawo karne. Z uwagi na szczególny charakter prawa karnego można je postrzegać jako odrębną kategorię prawa.

Aby uzyskać szczegółowe informacje o prawie państwa członkowskiego, należy wybrać jedną z flag znajdujących się z prawej strony ekranu.

Ostatnia aktualizacja: 12/09/2023

Stroną zarządza Komisja Europejska. Informacje na tej stronie nie muszą odzwierciedlać oficjalnego stanowiska Komisji Europejskiej, nie ponosi ona również odpowiedzialności za wszelkie informacje, dane czy odniesienia na niej zawarte. Więcej informacji na temat praw autorskich odnoszących się do stron UE znajduje się na stronie „Informacje prawne”.