Cel EJN
Celem EJN jest poprawa prawnej i praktycznej współpracy wymiarów sprawiedliwości pomiędzy państwami członkowskimi Unii Europejskiej z myślą o zwalczaniu poważnej przestępczości, w szczególności przestępczości zorganizowanej, korupcji, handlu narkotykami i terroryzmu.
Zasada leżąca u podstaw europejskiej sieci sądowej jest dość prosta: znalezienie odpowiednich osób w państwach członkowskich, które pełnią kluczową praktyczną rolę w dziedzinie współpracy wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych, co ma na celu stworzenie sieci ekspertów z myślą o zapewnieniu prawidłowego wykonywania wniosków o wzajemną pomoc prawną. Znaczenie europejskiej sieci sądowej wzrasta szczególnie w kontekście stosowania zasady bezpośrednich kontaktów pomiędzy właściwymi organami wymiaru sprawiedliwości.
Skład sieci
Sieć złożona jest z punktów kontaktowych działających w państwach członkowskich oraz w Komisji Europejskiej. Krajowe punkty kontaktowe są wyznaczane przez poszczególne państwa członkowskie spośród centralnych organów odpowiedzialnych za międzynarodową współpracę wymiarów sprawiedliwości, organów wymiaru sprawiedliwości i innych właściwych organów odpowiedzialnych za międzynarodową współpracę wymiarów sprawiedliwości, tak w sensie ogólnym, jak i w odniesieniu do poważnej przestępczości, czyli przestępczości zorganizowanej, korupcji, handlu narkotykami i terroryzmu.
Funkcje punktów kontaktowych
Punkty kontaktowe są „aktywnymi pośrednikami” realizującymi zadanie uproszczenia współpracy wymiarów sprawiedliwości pomiędzy państwami członkowskimi, w szczególności w celu zwalczania różnych form poważnej przestępczości. Decyzja Rady w sprawie EJN stwierdza, że punkty kontaktowe umożliwiają lokalnym właściwym organom „nawiązywanie odpowiednich kontaktów bezpośrednich”.
Inne funkcje punktów kontaktowych to dostarczanie prawnych i praktycznych informacji koniecznych lokalnym organom do przygotowania skutecznego wniosku w sprawie współpracy wymiarów sprawiedliwości oraz koordynowanie działań w przypadku, gdy cykl wniosków od lokalnych organów wymiaru sprawiedliwości w jednym państwie członkowskim wymaga skoordynowanych działań w innym państwie członkowskim.