1. Procedury sprostowania i cofnięcia (art. 10 ust. 2)
W celu nadania mocy obowiązującej przedmiotowemu rozporządzeniu stosowane będą zasady postępowania sądowego obowiązujące w Anglii i Walii, ustanowione zgodnie z ustawą o postępowaniu cywilnym z 1997 r. Zasady te, zawarte w regulaminie postępowania cywilnego (Civil Procedure Rules, CPR), ustanawia się w drodze aktu prawnego.
W części 74.27 regulaminu postępowania cywilnego oraz w towarzyszących im praktycznych wytycznych, Practice Direction 74B, zawarte są przepisy dotyczące europejskiego tytułu egzekucyjnego w Anglii i Walii, w tym również procedury sprostowania i cofnięcia.
Art. 10 odnosi się do kwestii uprawnienia do składania wniosku o sprostowanie zaświadczenia (jeśli jest sprzeczne z orzeczeniem) albo o jego cofnięcie (jeśli jest sprzeczne z rozporządzeniem). Właściwym postępowaniem w takich sytuacjach jest postępowanie opisane w części 23 regulaminu postępowania cywilnego, zawierającej zasady składania wniosków do sądu. Wniosek, o którym mowa w art. 10, będzie składany do sądu, który wydał europejski tytuł egzekucyjny zgodnie z procedurą określoną w części 23.
Wniosek będzie składany na formularzu (*) N244. We wniosku należy określić, o jaki rodzaj tytułu wnioskodawca występuje (tj. czy o nakaz sprostowania, czy cofnięcia) oraz podać uzasadnienie (np. z powodu rozbieżności w zaświadczeniu).
(*) Zjednoczone Królestwo potwierdza, że stosowane będą standardowe formularze określone w rozporządzeniu. Sąd będzie wydawał zaświadczenia na formularzach stanowiących załączniki I-V do rozporządzenia. W celu złożenia wymaganych wniosków wierzyciele będą stosowali odpowiednie brytyjskie formularze sądowe, a zaświadczenia będą wydawane na formularzach określonych w rozporządzeniu. Wniosek, o którym mowa w art. 10 ust. 3, można składać albo na brytyjskim standardowym formularzu wniosku, albo na formularzu stanowiącym załącznik VI do rozporządzenia.
2. Procedury kontroli (art.19 ust. 1)
W celu nadania mocy obowiązującej przedmiotowemu rozporządzeniu stosowane będą zasady postępowania sądowego obowiązujące w Anglii i Walii, ustanowione zgodnie z ustawą o postępowaniu cywilnym z 1997 r. Zasady te, zawarte w regulaminie postępowania cywilnego (Civil Procedure Rules, CPR), ustanawia się w drodze aktu prawnego.
Zgodnie z art. 19 ust. 1 dłużnik musi być uprawniony do złożenia wniosku o kontrolę orzeczenia w przypadkach, gdy dokument wszczynający postępowanie nie został mu doręczony lub gdy dłużnik nie mógł – bez swojej winy – sprzeciwić się roszczeniu.
Zgodnie z częścią 13 regulaminu postępowania cywilnego dłużnik wskazany w wyroku może złożyć wniosek o kontrolę orzeczenia w przypadku wystąpienia okoliczności, o których mowa w art. 19. Określa się w niej procedurę składania wniosku o uchylenie lub zmianę wyroku wydanego zaocznie. Wyrok zaoczny można uzyskać w przypadku, gdy dłużnik wskazany w wyroku nie złożył potwierdzenia doręczenia urzędowego i/lub obrony. Zgodnie z częścią 13 regulaminu postępowania cywilnego dłużnik wskazany w wyroku może złożyć wniosek o kontrolę orzeczenia w przypadku wystąpienia okoliczności, o których mowa w art. 19. Określa się w niej procedurę składania wniosku o uchylenie lub zmianę wyroku wydanego zaocznie.
Nie ustanowiono żadnych formularzy wniosku o uchylenie lub zmianę wyroku wydanego zaocznie. Zazwyczaj wnioskodawca składa wniosek, wypełniając zgłoszenie na formularzu N244 (http://www.hmcourts-service.gov.uk/courtfinder/forms/n244_eng.pdf). Wnioskodawca powinien określić, o jaki rodzaj tytułu występuje, oraz uzasadnić, dlaczego wyrok powinien zostać uchylony albo zmieniony, na przykład ponieważ doręczenia nie dokonano w odpowiednim czasie umożliwiającym mu przygotowanie obrony. Rozpatrzenie takiego wniosku będzie skutkowało kontrolą orzeczenia.
3. Dopuszczalne języki (art. 20 ust. 2 lit. c)
W Anglii i Walii przyjmuje się zaświadczenia sporządzone w języku angielskim.
4. Organy wyznaczone celu nadawania zaświadczeń dokumentom urzędowym (art. 25)
Dokumenty urzędowe z innych państw członkowskich, choć nie są wydawane w Anglii i Walii, będą tam wykonywane. Nie ma zatem potrzeby wyznaczania organu poświadczającego takie dokumenty urzędowe.